About: EMD F7

An Entity of Type: mean of transportation, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The EMD F7 is a model of 1,500-horsepower (1,100 kW) diesel-electric locomotive produced between February 1949 and December 1953 by the Electro-Motive Division of General Motors (EMD) and General Motors Diesel (GMD). Although originally promoted by EMD as a freight-hauling unit, the F7 was also used in passenger service hauling such trains as the Santa Fe Railway's Super Chief and El Capitan.

thumbnail
Property Value
dbo:MeanOfTransportation/height
  • 4572.0
dbo:MeanOfTransportation/length
  • 15240.0
dbo:MeanOfTransportation/width
  • 3048.0
dbo:abstract
  • EMD F7 je dieselová lokomotiva s elektrickým přenosem výkonu vyráběná mezi lety 1949 a 1953. S téměř 4 000 vyrobenými kusy se jedná o jednu z nejúspěšnějších lokomotiv americké firmy Electro-Motive Division (EMD, součást General Motors), která se velkou měrou zasloužila o motorizaci severoamerických železnic. Odvozené typy byly licenčně vyráběny i v zahraničí. (cs)
  • The EMD F7 is a model of 1,500-horsepower (1,100 kW) diesel-electric locomotive produced between February 1949 and December 1953 by the Electro-Motive Division of General Motors (EMD) and General Motors Diesel (GMD). Although originally promoted by EMD as a freight-hauling unit, the F7 was also used in passenger service hauling such trains as the Santa Fe Railway's Super Chief and El Capitan. (en)
  • Die EMD F7 ist eine Baureihe dieselelektrischer Lokomotiven des US-amerikanischen Lokomotivherstellers General Motors Electro-Motive Division (EMD). Sie stellen die zahlenmäßig stärkste Unterbaureihe der EMD F-Serie. Ursprünglich als Güterzuglokomotiven konzipiert, wurden einige Exemplare auch im Personenzugdienst eingesetzt. Unter anderem zogen sie den legendären Zug El Capitan der Santa Fe und den Empire Builder der Great Northern Railway. Insgesamt wurden 2.366 Maschinen mit Führerstand (A-Einheiten) und 1.483 führerstandslose B-Einheiten gebaut. Bis zum Bau der EMD SD40-2 ab 1972 stellte die F7 die zahlenstärkste Diesellokomotivbaureihe in Nordamerika dar. (de)
  • La série de locomotives diesel-électriques de 1 100 kW EMD F7 a été produite entre février 1949 et décembre 1953 par Electro-Motive Division of General Motors (EMD) et General Motors Diesel (GMD). Bien qu'initialement prévue par EMD comme locomotive pour les trains de fret, la F7 a également été utilisée pour la traction de trains de passagers, tel que le Super Chief and El Capitan du Santa Fe Railway. (fr)
  • EMD F7は1949年から1953年にかけてGM-EMDで生産された電気式ディーゼル機関車である。F7よりカナダ向けの車両はGMDで作られた。最終組立はGM-EMD製はイリノイ州のラグレーンジ工場で、GMD製はオンタリオ州ロンドン工場で行われた。F7は大いに成功したFシリーズ系列の4機種目である。なお、F7のAユニットを元に製造された旅客用のFP7は別ページで説明する。 (ja)
  • De GM-EMD F7 was een 1.100 kW sterke dieselelektrische locomotief van de van General Motors en . Hij was de opvolger van de GM-EMD F3, werd geproduceerd tussen februari 1949 en december 1953 en werd opgevolgd door de GM-EMD F9. De eindassemblage vond plaats in de fabriek van GM-EMD in La Grange (Illinois) of in die van GMD in London (Ontario). Hoewel oorspronkelijk bedoeld voor het trekken van goederentreinen werd hij ook gebruikt voor personenvervoer zoals bijvoorbeeld de Super Chief en El Capitan van Santa Fe. Van de leidende A-eenheden met stuurstand werden er 2.366 en van de blinde booster- of B-eenheden 1.483 gebouwd. De F7 was het vierde model in de succesvolle F-serie locomotieven en verreweg de meestverkochte stuurstandeenheid aller tijden. (De boostereenheid wordt vaak aangeduid als "F7B" terwijl de A-eenheid gewoon "F7" wordt genoemd) Veel F7's bleven tientallen jaren in dienst omdat maatschappijen ze economisch te exploiteren en onderhouden vonden. De loc was daarentegen niet populair bij het rangeerpersoneel omdat de in- en uitstap moeilijk was en handsignalen van het grondpersoneel bijna onmogelijk te zien waren zonder ver uit het raam te hangen. Aangezien het merendeel van deze locomotieven gekocht en gereden werden voordat tweeweg radioverkeer de standaard werd bij de meeste Amerikaanse spoorwegmaatschappijen, was dit een belangrijk punt van kritiek. In latere jaren met de komst van moderne rangeerlocomotieven werden de meeste F7's gebruikt voor langeafstandsgoederen- en -personenvervoer waarbij onderweg weinig of geen rangeerwerk nodig was. De F7 kan beschouwd worden als het toppunt van een vrachtdiesel met stuurstand. Hij was alom tegenwoordig op de Noord-Amerikaanse spoorwegen tot de jaren 70 (langer nog in Canada). Hij heeft de beroemdste treinen van Noord-Amerika getrokken. (nl)
  • EMD F7 – lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1949 – 1953 przez firmę Electro-Motive Diesel. Wyprodukowano 3849 sztuk. Miał moc 1500 KM. W stosunku do modelu F3 poprawione zostały instalacje elektryczne oraz parametry silników trakcyjnych, co dało o 25% większy uciąg. Produkowane były w dwóch wersjach: kabinową A i bezkabinową B co dawało możliwość tworzenia zespołów do ciężkich pociągów towarowych. Od 1954 roku były zastępowane przez lokomotywy GP7 i GP9. (pl)
  • F7型柴油机车是美国通用汽车电气动力分部（GM-EMD）在1940年代末推出的一款干线货运柴油机车，也是柴油机车当中最畅销的车型。1949年2月至1953年12月期间，通用汽车共生产了超过3800台F7型柴油机车，其中3717台是由位于美国伊利诺伊州拉格兰奇的通用汽车电气动力分部生产，包括2285台设有司机室的A节机车和1432台无司机室的B节机车，而位于加拿大安大略省伦敦的通用汽车柴油（GMD）生产了127台，包括80台A节机车和47台B节机车。 F7型柴油机车的出现是美国铁路牵引动力的重要标志。在1940年代，柴油机车维修费用低、乘务人员少、运用寿命长、燃料经济性好的优点，在列车重量大而行车密度小的美国铁路充分显示出来，加上当时正值美国铁路近半数蒸汽机车车龄已逾三十年而需要更换，促使美国铁路在第二次世界大战结束之后全面展开内燃化改革。在1950年代，使用F7型柴油机车的铁路公司几乎遍布整个北美洲，美国国内的主要用户包括南太平洋鐵路、紐約中央鐵路、聖塔菲鐵路、巴爾的摩與俄亥俄鐵路、賓夕法尼亞鐵路、、切薩皮克與俄亥俄鐵路、、、芝加哥和西北鐵路等一级铁路公司，而美国国外的用户则包括墨西哥国家铁路、加拿大国家铁路、加拿大太平洋铁路等。 F7型柴油机车仍然沿用了F系列柴油机车的一贯结构，采用“斗牛犬”式流线型外观的整体承载结构棚式车体，机车走行部为两台布贝格B型二轴转向架。每节机车装用一台16气缸、1500马力的16-567B型二冲程柴油机，平均有效压力为每平方英寸92磅（每平方厘米6.47公斤），燃料消耗量为0.382磅/有效马力·小时（173克/有效马力·小时）。传动系统采用直—直流电传动，柴油机直接驱动一台D12B型直流发电机，发出的直流电供给四台D27B型直流牵引电动机。牵引电动机采用轴悬式驱动方式，牵引齿轮传动比为4.13（62：15）。 由于F7型柴油机车是根据的使用需要来设计，整台机车采用全宽度的流线型棚式车体，严重妨碍了从司机室向后瞭望的视野，而且当时美国铁路尚未普及通信，因此这种机车对于编组站颇为不便。后来，通用汽车公司根据铁路公司的经验和建议，开发研制了新一代的“GP”系列柴油机车（“GP”是“General Purpose”的缩写，意为“通用”），也就是在北美洲广泛采用的（Road switcher），而第一款“GP”系列机车则是在1949年推出的GP7型柴油机车。 (zh)
dbo:activeYearsEndYear
  • 1953-01-01 (xsd:gYear)
dbo:activeYearsStartYear
  • 1949-01-01 (xsd:gYear)
dbo:builder
dbo:cylinderCount
  • 16 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:engineType
dbo:height
  • 4.572000 (xsd:double)
dbo:length
  • 15.240000 (xsd:double)
dbo:numberBuilt
  • 1463 (xsd:nonNegativeInteger)
  • 2393 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:thumbnail
dbo:width
  • 3.048000 (xsd:double)
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 1355873 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 32012 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1122564944 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:aarwheels
  • B-B (en)
dbp:aspiration
dbp:builddate
  • February 1949 – December 1953 (en)
dbp:builder
dbp:buildmodel
  • F7 (en)
dbp:caption
  • 0001-08-19 (xsd:gMonthDay)
dbp:cylindercount
  • 16 (xsd:integer)
dbp:enginetype
dbp:generator
  • EMD D-12 (en)
dbp:length
  • A unit: (en)
  • B unit: (en)
dbp:locale
dbp:minimumcurve
  • 23 (xsd:integer)
dbp:name
  • EMD F7 (en)
dbp:powertype
  • Diesel-electric (en)
dbp:primemover
dbp:rpmrange
  • 800 (xsd:integer)
dbp:totalproduction
  • 1463 (xsd:integer)
  • 2393 (xsd:integer)
  • (en)
dbp:tractionmotors
  • EMD D-27-B (en)
dbp:tractiveeffort
  • Continuous: @ (en)
  • Starting: @25% (en)
dbp:trucks
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:wordnet_type
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • EMD F7 je dieselová lokomotiva s elektrickým přenosem výkonu vyráběná mezi lety 1949 a 1953. S téměř 4 000 vyrobenými kusy se jedná o jednu z nejúspěšnějších lokomotiv americké firmy Electro-Motive Division (EMD, součást General Motors), která se velkou měrou zasloužila o motorizaci severoamerických železnic. Odvozené typy byly licenčně vyráběny i v zahraničí. (cs)
  • The EMD F7 is a model of 1,500-horsepower (1,100 kW) diesel-electric locomotive produced between February 1949 and December 1953 by the Electro-Motive Division of General Motors (EMD) and General Motors Diesel (GMD). Although originally promoted by EMD as a freight-hauling unit, the F7 was also used in passenger service hauling such trains as the Santa Fe Railway's Super Chief and El Capitan. (en)
  • La série de locomotives diesel-électriques de 1 100 kW EMD F7 a été produite entre février 1949 et décembre 1953 par Electro-Motive Division of General Motors (EMD) et General Motors Diesel (GMD). Bien qu'initialement prévue par EMD comme locomotive pour les trains de fret, la F7 a également été utilisée pour la traction de trains de passagers, tel que le Super Chief and El Capitan du Santa Fe Railway. (fr)
  • EMD F7は1949年から1953年にかけてGM-EMDで生産された電気式ディーゼル機関車である。F7よりカナダ向けの車両はGMDで作られた。最終組立はGM-EMD製はイリノイ州のラグレーンジ工場で、GMD製はオンタリオ州ロンドン工場で行われた。F7は大いに成功したFシリーズ系列の4機種目である。なお、F7のAユニットを元に製造された旅客用のFP7は別ページで説明する。 (ja)
  • EMD F7 – lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1949 – 1953 przez firmę Electro-Motive Diesel. Wyprodukowano 3849 sztuk. Miał moc 1500 KM. W stosunku do modelu F3 poprawione zostały instalacje elektryczne oraz parametry silników trakcyjnych, co dało o 25% większy uciąg. Produkowane były w dwóch wersjach: kabinową A i bezkabinową B co dawało możliwość tworzenia zespołów do ciężkich pociągów towarowych. Od 1954 roku były zastępowane przez lokomotywy GP7 i GP9. (pl)
  • Die EMD F7 ist eine Baureihe dieselelektrischer Lokomotiven des US-amerikanischen Lokomotivherstellers General Motors Electro-Motive Division (EMD). Sie stellen die zahlenmäßig stärkste Unterbaureihe der EMD F-Serie. Ursprünglich als Güterzuglokomotiven konzipiert, wurden einige Exemplare auch im Personenzugdienst eingesetzt. Unter anderem zogen sie den legendären Zug El Capitan der Santa Fe und den Empire Builder der Great Northern Railway. (de)
  • De GM-EMD F7 was een 1.100 kW sterke dieselelektrische locomotief van de van General Motors en . Hij was de opvolger van de GM-EMD F3, werd geproduceerd tussen februari 1949 en december 1953 en werd opgevolgd door de GM-EMD F9. De eindassemblage vond plaats in de fabriek van GM-EMD in La Grange (Illinois) of in die van GMD in London (Ontario). Hoewel oorspronkelijk bedoeld voor het trekken van goederentreinen werd hij ook gebruikt voor personenvervoer zoals bijvoorbeeld de Super Chief en El Capitan van Santa Fe. (nl)
  • F7型柴油机车是美国通用汽车电气动力分部（GM-EMD）在1940年代末推出的一款干线货运柴油机车，也是柴油机车当中最畅销的车型。1949年2月至1953年12月期间，通用汽车共生产了超过3800台F7型柴油机车，其中3717台是由位于美国伊利诺伊州拉格兰奇的通用汽车电气动力分部生产，包括2285台设有司机室的A节机车和1432台无司机室的B节机车，而位于加拿大安大略省伦敦的通用汽车柴油（GMD）生产了127台，包括80台A节机车和47台B节机车。 F7型柴油机车的出现是美国铁路牵引动力的重要标志。在1940年代，柴油机车维修费用低、乘务人员少、运用寿命长、燃料经济性好的优点，在列车重量大而行车密度小的美国铁路充分显示出来，加上当时正值美国铁路近半数蒸汽机车车龄已逾三十年而需要更换，促使美国铁路在第二次世界大战结束之后全面展开内燃化改革。在1950年代，使用F7型柴油机车的铁路公司几乎遍布整个北美洲，美国国内的主要用户包括南太平洋鐵路、紐約中央鐵路、聖塔菲鐵路、巴爾的摩與俄亥俄鐵路、賓夕法尼亞鐵路、、切薩皮克與俄亥俄鐵路、、、芝加哥和西北鐵路等一级铁路公司，而美国国外的用户则包括墨西哥国家铁路、加拿大国家铁路、加拿大太平洋铁路等。 (zh)
rdfs:label
  • EMD F7 (cs)
  • EMD F7 (en)
  • EMD F7 (de)
  • EMD F7 (fr)
  • EMD F7形ディーゼル機関車 (ja)
  • GM-EMD F7 (nl)
  • EMD F7 (pl)
  • F7型柴油机车 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • EMD F7 (en)
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License