| dbo:abstract
|
- Un dougong (en xinès:斗拱) és un element estructural que sorgeix de la intersecció de dues mènsules de fusta, és un dels elements més característics de l'arquitectura tradicional xinesa, japonesa i coreana. L'ús de dougong va aparèixer a Àsia per primera vegada en edificis de poc abans de l'era cristiana i va evolucionar en una xarxa estructural que unien els pilars a la vora del sostre. Els dougong eren àmpliament utilitzats en l'antiga Xina durant el període anomenat Primaveres i Tardors (770-476 aC) i es van desenvolupar especialment en els períodes Tang i Song. Les peces s'encaixen sense adhesius o claus, gràcies a un precís treball de fuster. Després de la dinastia Song, les mènsules van ocupar un lloc més ornamental que estructural en edificis àulics i religiosos, alterant el dougong tradicional. (ca)
- Dougong (chinesisch 斗拱, Pinyin dǒugǒng) ist ein einzigartiges Strukturelement aus mehrteiligen, ineinandergreifenden Hölzern. In einfacher Ausführung an Tragbalken bilden sie einfache Konsolen oder in übereinander wiederholter Form als aufwändige Kragträger. Sie gelten als eines der wichtigsten Elemente in der traditionellen chinesischen Architektur. Die Verwendung von Dougong erschien zuerst in Gebäuden der späten Jahrhunderte v. Chr. und entwickelte sich zu einem Kragarmsystem, das Säulen und Balken mit dem Dachrahmen verband. Dougong wurde im alten China während der Frühlings- und Herbstperiode (770–476 v. Chr.) häufig verwendet. Die Entwicklung erreichte ihren Höhepunkt während der Tang- und Song-Dynastien. Die Teile können aufgrund der Präzision und Qualität der Arbeiten, alleine durch handwerkliche Holzverbindungen, ohne Klebstoffe oder metallische Verbindungsmittel zusammengebaut werden. Nach der Song-Dynastie hatten die Strukturelemente eher dekorative Bedeutung, wenn sie in palastartigen Bauten und wichtigen religiösen Gebäuden verwendet wurden, sind also nicht mehr mit den traditionellen „Dougong“ zu vergleichen. (de)
- El dougong (chino:斗拱) es un único elemento estructural que surge de la intersección de dos ménsulas de madera, es uno de los elementos más característicos de la arquitectura tradicional china, japonesa y coreana. El uso de dougong apareció en Asia por primera vez en edificios de poco antes de la era cristiana y evolucionó en una red estructural que unían los pilares al borde del techo. Los dougong eran ampliamente utilizados en la antigua China durante el período llamado Primaveras y Otoños (770-476 a. C.) y desarrollaron un complejo conjunto de piezas intersecadas especialmente en los periodos Tang y Song. Las piezas se encajan sin adhesivos o clavos, gracias a un preciso trabajo de carpintero. Transcurrida la dinastía Song, las ménsulas ocuparon un puesto más ornamental que estructural en edificios aúlicos y religiosos, alterando el dougong tradicional. (es)
- Dougong (Chinese: 斗拱; pinyin: dǒugǒng; lit. 'cap [and] block') is a structural element of interlocking wooden brackets, one of the most important in traditional Chinese architecture. The use of dougong first appeared in buildings of the late centuries BC and evolved into a structural network that joined pillars and columns to the frame of the roof. Dougong was widely used by the ancient Chinese during the Spring and Autumn period (770–476 BC) and developed into a complex set of interlocking parts by its peak in the Tang and Song periods. The pieces are fitted together by joinery alone without glue or fasteners, requiring precise carpentry. After the Song Dynasty, brackets and bracket sets used in palatial structures and important religious buildings became more ornamental than structural, no longer fitting the description of traditional dougong. (en)
- Dougong (txineraz: 斗拱; pinyinez: dǒugǒng) zurezko bi mentsulen elkargunetik sortzen den elementu estruktural bakarra da. Txinatar, japoniar eta korear arkitektura tradizionaleko elementu bereizgarrienetako bat da. Dougongaren erabilera, Asian agertu zen lehen aldiz kristau aroaren aurreko eraikinetan, eta zutabeak sabaiaren ertzean lotzen zituen egitura-sare batean bilakatu zen. Dougongak oso erabiliak ziren antzinako Txinan, Udaberriak eta Udazkenak (K.a. 770-476) deritzon garaian, eta bereziki, Tang eta Song aroetan, zeinetan elkar ebakitzen ziren pieza multzo konplexu bat garatu zuten. Piezak itsasgarri edo iltze gabe ahokatzen dira, arotzaren lan zehatz bati esker. Song dinastia igaro ondoren, mentsulek, egiturazko eginkizun batetik, edergarri gisa erabiltzera pasa ziren eraikin publiko eta erlijiosoetan, dougong tradizionala eraldatuz. (eu)
- Un dougong (chinois : 斗拱 ; pinyin : dǒugǒng) est un élément architectural spécifique au monde chinois, basé sur un emboîtement de supports en bois. Servant au début à fixer les structures des toits sur des piliers et des colonnes, ils évoluent avec le temps pour devenir un ornement. C'est un des éléments les plus importants de l’architecture chinoise traditionnelle. (fr)
- Dougong (Hanzi: 斗拱; Pinyin: dǒugǒng) adalah elemen struktural yang penting dalam arsitektur Tiongkok tradisional. Dougong adalah struktur penyangga atap yang terdiri dari dou (blok kayu penyangga) yang menopang dua buah gong (lengan melengkung yang tersusun ke atas). Struktur dougong hanya dapat ditemui di gedung-gedung megah seperti kuil dan istana. Awalnya dougong memiliki fungsi struktural, tetapi setelah masa Dinasti Song, fungsinya berubah menjadi sekadar ornamen. (in)
- 두공(斗拱, 영어: Dougong) 또는 공포(栱包)는 전통적인 목조 건축에서 지붕을 지지하기 위해 기둥에 설치하는 부재의 일군이다. (ko)
- Dougong (chiń. 斗拱; pinyin dǒugǒng) – tradycyjny element architektury chińskiej, japońskiej i koreańskiej, stosowany powszechnie w konstrukcji obiektów publicznych i sakralnych. Jego stosowanie w budynkach o mniejszym znaczeniu i domach mieszkalnych było niedozwolone. Dougong jest zespołem podpór, najczęściej drewnianych, które spoczywają na kolumnach, przenosząc na nie równomiernie obciążenie konstrukcji dachowej budynku. Pełni rolę elementu amortyzującego między belką a podporą, stanowiąc odpowiednik zachodniego kapitelu lub wspornika. Dougong pełnił także funkcje dekoracyjne – im większy i ważniejszy budynek, tym dougong był bardziej skomplikowany i ozdobny. Umożliwia on tworzenie skrajnego wysunięcia dachu poza podpory ścian, charakterystycznego dla dalekowschodniej architektury. Jego pojawienie się w Chinach datuje się na Okres Wiosen i Jesieni (770-480 p.n.e.). Pierwotnie miał funkcje czysto użytkowe, jednak w późniejszych wiekach najważniejsza stała się funkcja ozdobna. Do końca rządów dynastii Song dougong miały monumentalną formę. Po tym okresie stały się bardziej smukłe, zwiększono też liczbę kolumn i samych dougong, co nadało budowlom lekkości. (pl)
- O dougong (em chinês: 斗拱) é um elemento estrutural único que emerge a partir da intersecção de dois ou mais suportes de madeira. É um dos elementos mais característicos da arquitectura tradicional chinesa, japonesa e . A utilização de dougong surgiu na Ásia pela primeira vez em edifícios pouco antes da era cristã e evoluiu para uma rede estrutural que juntou os pilares à borda do telhado de cada edifício. O dougong foram amplamente utilizados na China antiga, durante o período chamado de Período das Primaveras e Outonos (770-476 AEC) e desenvolveu um conjunto complexo de peças intersectadas umas nas outras, especialmente em períodos Tang e Sung. As peças encaixam-se sem qualquer elemento auxiliar (como cola ou pregos) dependendo única e exclusivamente do trabalho preciso e detalhado do carpinteiro. Decorridos da Dinastia Sung, os suportes ocuparam um lugar de maior ornamento do que propriamente estrutural nos edifícios aúlicos e religiosos, alterando a forma tradicionalmente empregue nas suas origens. (pt)
- Dougong, kinesisk term för en grupp konsoler som har utkragats från den översta delen av en kolonn för att bära upp taksparrar och överhängande takskägg. Denna artikel relaterad till Kina saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Доугун (упр.кит.:斗拱; пиньинь: Dougong) — это система подкровельных кронштейнов, используемая в традиционной китайской архитектуре. По форме кронштейн напоминает дугообразное корыто ( 拱 «гун»), которое поддерживает деревянный брусок ( 斗 «доу») на каждой стороне. Эта консольная капитель переходящая в карниз закрепленная ярус за ярусом позволяет выдержать тяжесть крыши. Вследствие иерархических ограничений в феодальном обществе подобную конструкцию можно встретить лишь во дворцовых и храмовых залах. По количеству ярусов кронштейнов можно определить статус здания. Конструкция «доугун» устойчива к землетрясениям. (ru)
- 斗栱，又称斗栱、枓栱、斗科、欂櫨、铺作、蓮花托、牌科，朝鮮半島又稱栱包（공포、栱包），日本稱為（くみもの、組み物），是東亞木构架建筑结构的关键性部件，建筑屋檐的荷载经斗栱传递到立柱。斗栱又有一定的装饰作用，是東亞古典建筑显著特征之一。 (zh)
- Доу-ґун (кит. 斗拱 — карниз, виступ) - кількаярусний кронштейн для підтримки сильно винесеного перекриття або даху у китайській стародавній і середньовічній архітектурі. Складається з багаторазово повторених у певному порядку двох елементів: доу — кубоподібного бруска зі скошеними внизу гранями, та ґун — видовженого бруска-кронштейну. Подібна система також зустрічається в архітектурі Кореї (під назвою "тукор") та Японії (під назвою "кумогата хідзікі" або "токйо"). (uk)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 6415 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:date
| |
| dbp:l
| |
| dbp:otherarticle
| |
| dbp:p
| |
| dbp:s
| |
| dbp:t
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Un dougong (chinois : 斗拱 ; pinyin : dǒugǒng) est un élément architectural spécifique au monde chinois, basé sur un emboîtement de supports en bois. Servant au début à fixer les structures des toits sur des piliers et des colonnes, ils évoluent avec le temps pour devenir un ornement. C'est un des éléments les plus importants de l’architecture chinoise traditionnelle. (fr)
- Dougong (Hanzi: 斗拱; Pinyin: dǒugǒng) adalah elemen struktural yang penting dalam arsitektur Tiongkok tradisional. Dougong adalah struktur penyangga atap yang terdiri dari dou (blok kayu penyangga) yang menopang dua buah gong (lengan melengkung yang tersusun ke atas). Struktur dougong hanya dapat ditemui di gedung-gedung megah seperti kuil dan istana. Awalnya dougong memiliki fungsi struktural, tetapi setelah masa Dinasti Song, fungsinya berubah menjadi sekadar ornamen. (in)
- 두공(斗拱, 영어: Dougong) 또는 공포(栱包)는 전통적인 목조 건축에서 지붕을 지지하기 위해 기둥에 설치하는 부재의 일군이다. (ko)
- Dougong, kinesisk term för en grupp konsoler som har utkragats från den översta delen av en kolonn för att bära upp taksparrar och överhängande takskägg. Denna artikel relaterad till Kina saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Доугун (упр.кит.:斗拱; пиньинь: Dougong) — это система подкровельных кронштейнов, используемая в традиционной китайской архитектуре. По форме кронштейн напоминает дугообразное корыто ( 拱 «гун»), которое поддерживает деревянный брусок ( 斗 «доу») на каждой стороне. Эта консольная капитель переходящая в карниз закрепленная ярус за ярусом позволяет выдержать тяжесть крыши. Вследствие иерархических ограничений в феодальном обществе подобную конструкцию можно встретить лишь во дворцовых и храмовых залах. По количеству ярусов кронштейнов можно определить статус здания. Конструкция «доугун» устойчива к землетрясениям. (ru)
- 斗栱，又称斗栱、枓栱、斗科、欂櫨、铺作、蓮花托、牌科，朝鮮半島又稱栱包（공포、栱包），日本稱為（くみもの、組み物），是東亞木构架建筑结构的关键性部件，建筑屋檐的荷载经斗栱传递到立柱。斗栱又有一定的装饰作用，是東亞古典建筑显著特征之一。 (zh)
- Доу-ґун (кит. 斗拱 — карниз, виступ) - кількаярусний кронштейн для підтримки сильно винесеного перекриття або даху у китайській стародавній і середньовічній архітектурі. Складається з багаторазово повторених у певному порядку двох елементів: доу — кубоподібного бруска зі скошеними внизу гранями, та ґун — видовженого бруска-кронштейну. Подібна система також зустрічається в архітектурі Кореї (під назвою "тукор") та Японії (під назвою "кумогата хідзікі" або "токйо"). (uk)
- Un dougong (en xinès:斗拱) és un element estructural que sorgeix de la intersecció de dues mènsules de fusta, és un dels elements més característics de l'arquitectura tradicional xinesa, japonesa i coreana. Després de la dinastia Song, les mènsules van ocupar un lloc més ornamental que estructural en edificis àulics i religiosos, alterant el dougong tradicional. (ca)
- Dougong (Chinese: 斗拱; pinyin: dǒugǒng; lit. 'cap [and] block') is a structural element of interlocking wooden brackets, one of the most important in traditional Chinese architecture. The use of dougong first appeared in buildings of the late centuries BC and evolved into a structural network that joined pillars and columns to the frame of the roof. Dougong was widely used by the ancient Chinese during the Spring and Autumn period (770–476 BC) and developed into a complex set of interlocking parts by its peak in the Tang and Song periods. The pieces are fitted together by joinery alone without glue or fasteners, requiring precise carpentry. (en)
- Dougong (chinesisch 斗拱, Pinyin dǒugǒng) ist ein einzigartiges Strukturelement aus mehrteiligen, ineinandergreifenden Hölzern. In einfacher Ausführung an Tragbalken bilden sie einfache Konsolen oder in übereinander wiederholter Form als aufwändige Kragträger. Sie gelten als eines der wichtigsten Elemente in der traditionellen chinesischen Architektur. (de)
- El dougong (chino:斗拱) es un único elemento estructural que surge de la intersección de dos ménsulas de madera, es uno de los elementos más característicos de la arquitectura tradicional china, japonesa y coreana. Transcurrida la dinastía Song, las ménsulas ocuparon un puesto más ornamental que estructural en edificios aúlicos y religiosos, alterando el dougong tradicional. (es)
- Dougong (txineraz: 斗拱; pinyinez: dǒugǒng) zurezko bi mentsulen elkargunetik sortzen den elementu estruktural bakarra da. Txinatar, japoniar eta korear arkitektura tradizionaleko elementu bereizgarrienetako bat da. Song dinastia igaro ondoren, mentsulek, egiturazko eginkizun batetik, edergarri gisa erabiltzera pasa ziren eraikin publiko eta erlijiosoetan, dougong tradizionala eraldatuz. (eu)
- Dougong (chiń. 斗拱; pinyin dǒugǒng) – tradycyjny element architektury chińskiej, japońskiej i koreańskiej, stosowany powszechnie w konstrukcji obiektów publicznych i sakralnych. Jego stosowanie w budynkach o mniejszym znaczeniu i domach mieszkalnych było niedozwolone. Umożliwia on tworzenie skrajnego wysunięcia dachu poza podpory ścian, charakterystycznego dla dalekowschodniej architektury. Jego pojawienie się w Chinach datuje się na Okres Wiosen i Jesieni (770-480 p.n.e.). Pierwotnie miał funkcje czysto użytkowe, jednak w późniejszych wiekach najważniejsza stała się funkcja ozdobna. (pl)
- O dougong (em chinês: 斗拱) é um elemento estrutural único que emerge a partir da intersecção de dois ou mais suportes de madeira. É um dos elementos mais característicos da arquitectura tradicional chinesa, japonesa e . A utilização de dougong surgiu na Ásia pela primeira vez em edifícios pouco antes da era cristã e evoluiu para uma rede estrutural que juntou os pilares à borda do telhado de cada edifício. O dougong foram amplamente utilizados na China antiga, durante o período chamado de Período das Primaveras e Outonos (770-476 AEC) e desenvolveu um conjunto complexo de peças intersectadas umas nas outras, especialmente em períodos Tang e Sung. As peças encaixam-se sem qualquer elemento auxiliar (como cola ou pregos) dependendo única e exclusivamente do trabalho preciso e detalhado do ca (pt)
|
| rdfs:label
|
- Dougong (ca)
- Dougong (de)
- Dougong (es)
- Dougong (eu)
- Dougong (en)
- Dougong (in)
- Dougong (fr)
- 두공 (ko)
- Dougong (pl)
- Dougong (pt)
- Доугун (ru)
- Dougong (sv)
- Доу-ґун (uk)
- 斗栱 (zh)
|
| owl:differentFrom
| |
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:architecturalStyle
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is rdfs:seeAlso
of | |
| is owl:differentFrom
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
