| dbo:abstract
|
- اتفاقية الاعتراف بقرارات التحكيم الأجنبية المعروفة أيضا باسم اتفاقية نيويورك المعتمدة من قبل المؤتمر الدبلوماسي للأمم المتحدة في 10 يونيو 1958 ودخلت حيز النفاذ في 7 يونيو 1959. الاتفاقية تطلب من محاكم الدول المتعاقدة إعطاء تأثير اتفاقيات خاصة إلى التحكيم والاعتراف وإنفاذ قرارات التحكيم المحرز في الدول المتعاقدة الأخرى. يعتبر على نطاق واسع الاتفاقية التأسيسية للتحكيم الدولي فإنه ينطبق على التحكيم التي لا تعتبر قرارات محلية في الدولة التي يطلب فيها الاعتراف والإنفاذ. على الرغم من تطبيق الاتفاقيات الدولية الأخرى لإنفاذ عبر الحدود من قرارات التحكيم فإن اتفاقية نيويورك هي حتى الآن الأكثر أهمية. (ar)
- Das New Yorker Übereinkommen über die Anerkennung und Vollstreckung ausländischer Schiedssprüche (englisch Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards, NYC), kurz „New Yorker Übereinkommen“ bzw. „New York Convention“ ist das wichtigste internationale Übereinkommen in Fragen der Internationalen Handelsschiedsgerichtsbarkeit. Die unterzeichnenden Staaten verpflichten sich, privatrechtliche Schiedsvereinbarungen als Ausschluss des gerichtlichen Rechtswegs zu akzeptieren und Schiedssprüche von in anderen Staaten durchgeführten Schiedsverfahren anzuerkennen und zu vollstrecken. Es wurde am 10. Juni 1958 unterzeichnet und ist am 7. Juni 1959 in Kraft getreten. (de)
- La Konvencio por Agnosko kaj Plifortigo de Eksterlanda Arbitracio, en angla Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards, ofte konata kiel Novjorka Konvencio, estis adoptita de la diplomata konferenco de Unuiĝintaj Nacioj la 10an de Junio 1958 kaj ekvalidis el la 7a de Junio 1959. Tiu Konvencio postulas kortumojn de kontraktantaj ŝtatoj por efektivigi privatajn interkonsentojn al arbitracio kaj por agnoski kaj plifortigi tiujn arbitraciojn faritajn en aliaj kontraktantaj ŝtatoj. Amplekse konsiderataj kiel fonda instrumento por la internacia arbitracio, ĝi aplikiĝas al arbitracioj kiuj ne estas konsiderataj enlandaj en la ŝtato en kiu agnosko kaj plifortigo estas dezirata. La Novjorka Konvencio estas tre sukcesa. Nuntempe multaj landoj adoptis arbitraciajn leĝojn bazitajn sur la Jura Modelo pri Internacia Komercarbitracio fare de la Komisiono de la Unuiĝintaj Nacioj pri Internacia Komercjuro (UNCITRAL). Tio funkcias kun la Novjorka Konvencio tiel ke la provizoj por fari plenumendan arbitracion, aŭ plendi al kortumo por plenumi ĝin, estas same sub la Jura Modelo kaj la Novjorka Konvencio. La Jura Modelo ne anstataŭas la NK, ĝi funkcias per ĝi. Arbitracio farita en lando kiu ne estas subskribanto de la NK povas profiti avantaĝon de la Konvencio por plenumi tiun arbitracion en la 166 Kontraktantaj Ŝtatoj nur se estas ioma duflanka agnosko, ĉu la Arbitracio estas aŭ ne estas sub la provizoj de la Jura Modelo de UNCITRAL. (eo)
- The Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards, commonly known as the New York Convention, was adopted by a United Nations diplomatic conference on 10 June 1958 and entered into force on 7 June 1959. The Convention requires courts of contracting states to give effect to private agreements to arbitrate and to recognize and enforce arbitration awards made in other contracting states. Widely considered the foundational instrument for international arbitration, it applies to arbitrations that are not considered as domestic awards in the state where recognition and enforcement is sought. The New York Convention is very successful. Nowadays many countries have adopted arbitration laws based on the UNCITRAL Model Law on International Commercial Arbitration. This works with the New York Convention so that the provisions on making an enforceable award, or asking a court to set it aside or not enforce it, are the same under the Model Law and the New York Convention. The Model Law does not replace the Convention; it works with it. An award made in a country which is not a signatory to the Convention cannot take advantage of the Convention to enforce that award in the 169 contracting states unless there is bilateral recognition, whether or not the arbitration was held under the provisions of the UNCITRAL Model Law. (en)
- La Convención sobre el reconocimiento y ejecución de las sentencias arbitrales extranjeras, también conocida como Convención de Nueva York, es un tratado internacional, adoptado en la ciudad de Nueva York (Estados Unidos) el 10 de junio de 1958, en virtud del cual los juzgados y tribunales de los estados que lo hubiesen ratificado han de hacer cumplir los laudos arbitrales extranjeros atendiendo a lo preceptuado en su articulado. (es)
- La Convention pour la reconnaissance et l'exécution des sentences arbitrales étrangères signée à New York le 10 juin 1958 (la « Convention de New York »), est entrée en vigueur le 7 juin 1959, avec pour objectif de :
* Donner plein effet aux conventions d’arbitrage (article II(3)). Pour cela, la Convention oblige les juridictions des États contractants, saisies d’un litige entrant dans le champ d’application d’une convention d’arbitrage, à renvoyer les parties à l’arbitrage ;
* Permettre la reconnaissance et l’exécution de sentences arbitrales étrangères dans les États contractants (articles III, IV, V, VI et VII). Sont considérées comme « étrangères » les sentences n’ayant pas été rendues sur le territoire de l’État où leur exécution est demandée. La Convention s’applique également à la reconnaissance et l’exécution des sentences « non nationales » ; c’est-à-dire aux sentences ayant été rendues sur le territoire de l’État où leur exécution est demandée, mais que la loi de cet État qualifie « d’étrangères », notamment en présence d’un facteur d’extranéité (article I(1)). Une des principales avancées de la Convention est l’abandon de la condition de double exequatur qui imposait de faire reconnaître la sentence arbitrale dans le pays sur le territoire duquel elle a été rendue avant de pouvoir l’exécuter à l’étranger. Le texte officiel de la Convention est disponible en anglais, arabe, chinois, espagnol, français et russe (article XVI). (fr)
- La Convenzione di New York del 1958 (dicitura integrale: Convenzione per il riconoscimento e l'esecuzione delle sentenze arbitrali straniere) è un trattato internazionale multilaterale firmato nell'ambito della Conferenza diplomatica delle Nazioni Unite a New York il 10 giugno 1958, entrato in vigore il 7 giugno 1959 e ratificato dal Parlamento italiano con la legge n. 62 del 19 gennaio 1968 (con efficacia stabilita a partire dal 1º maggio 1969). (it)
- De Conventie van New York, ook bekend als het Verdrag tot erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse arbitrale vonnissen, werd gesloten op 10 juni 1958 tijdens het congres van de Verenigde Naties te New York. Het verdrag vereist dat nationale gerechten een overeenkomst tot arbitrage tussen partijen erkennen en regelt daarnaast de tenuitvoerlegging van buitenlandse arbitrale vonnissen. Er zijn op dit moment 159 aangesloten landen. (nl)
- 《承认及执行外国仲裁裁决公约》，即《纽约公约》，全文共15条，于1958年6月10日订于纽约，1959年6月7日生效。为国际商事领域的重要的争议解决公约。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- اتفاقية الاعتراف بقرارات التحكيم الأجنبية المعروفة أيضا باسم اتفاقية نيويورك المعتمدة من قبل المؤتمر الدبلوماسي للأمم المتحدة في 10 يونيو 1958 ودخلت حيز النفاذ في 7 يونيو 1959. الاتفاقية تطلب من محاكم الدول المتعاقدة إعطاء تأثير اتفاقيات خاصة إلى التحكيم والاعتراف وإنفاذ قرارات التحكيم المحرز في الدول المتعاقدة الأخرى. يعتبر على نطاق واسع الاتفاقية التأسيسية للتحكيم الدولي فإنه ينطبق على التحكيم التي لا تعتبر قرارات محلية في الدولة التي يطلب فيها الاعتراف والإنفاذ. على الرغم من تطبيق الاتفاقيات الدولية الأخرى لإنفاذ عبر الحدود من قرارات التحكيم فإن اتفاقية نيويورك هي حتى الآن الأكثر أهمية. (ar)
- Das New Yorker Übereinkommen über die Anerkennung und Vollstreckung ausländischer Schiedssprüche (englisch Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards, NYC), kurz „New Yorker Übereinkommen“ bzw. „New York Convention“ ist das wichtigste internationale Übereinkommen in Fragen der Internationalen Handelsschiedsgerichtsbarkeit. Die unterzeichnenden Staaten verpflichten sich, privatrechtliche Schiedsvereinbarungen als Ausschluss des gerichtlichen Rechtswegs zu akzeptieren und Schiedssprüche von in anderen Staaten durchgeführten Schiedsverfahren anzuerkennen und zu vollstrecken. Es wurde am 10. Juni 1958 unterzeichnet und ist am 7. Juni 1959 in Kraft getreten. (de)
- La Convención sobre el reconocimiento y ejecución de las sentencias arbitrales extranjeras, también conocida como Convención de Nueva York, es un tratado internacional, adoptado en la ciudad de Nueva York (Estados Unidos) el 10 de junio de 1958, en virtud del cual los juzgados y tribunales de los estados que lo hubiesen ratificado han de hacer cumplir los laudos arbitrales extranjeros atendiendo a lo preceptuado en su articulado. (es)
- La Convenzione di New York del 1958 (dicitura integrale: Convenzione per il riconoscimento e l'esecuzione delle sentenze arbitrali straniere) è un trattato internazionale multilaterale firmato nell'ambito della Conferenza diplomatica delle Nazioni Unite a New York il 10 giugno 1958, entrato in vigore il 7 giugno 1959 e ratificato dal Parlamento italiano con la legge n. 62 del 19 gennaio 1968 (con efficacia stabilita a partire dal 1º maggio 1969). (it)
- De Conventie van New York, ook bekend als het Verdrag tot erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse arbitrale vonnissen, werd gesloten op 10 juni 1958 tijdens het congres van de Verenigde Naties te New York. Het verdrag vereist dat nationale gerechten een overeenkomst tot arbitrage tussen partijen erkennen en regelt daarnaast de tenuitvoerlegging van buitenlandse arbitrale vonnissen. Er zijn op dit moment 159 aangesloten landen. (nl)
- 《承认及执行外国仲裁裁决公约》，即《纽约公约》，全文共15条，于1958年6月10日订于纽约，1959年6月7日生效。为国际商事领域的重要的争议解决公约。 (zh)
- La Konvencio por Agnosko kaj Plifortigo de Eksterlanda Arbitracio, en angla Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards, ofte konata kiel Novjorka Konvencio, estis adoptita de la diplomata konferenco de Unuiĝintaj Nacioj la 10an de Junio 1958 kaj ekvalidis el la 7a de Junio 1959. Tiu Konvencio postulas kortumojn de kontraktantaj ŝtatoj por efektivigi privatajn interkonsentojn al arbitracio kaj por agnoski kaj plifortigi tiujn arbitraciojn faritajn en aliaj kontraktantaj ŝtatoj. Amplekse konsiderataj kiel fonda instrumento por la internacia arbitracio, ĝi aplikiĝas al arbitracioj kiuj ne estas konsiderataj enlandaj en la ŝtato en kiu agnosko kaj plifortigo estas dezirata. (eo)
- The Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards, commonly known as the New York Convention, was adopted by a United Nations diplomatic conference on 10 June 1958 and entered into force on 7 June 1959. The Convention requires courts of contracting states to give effect to private agreements to arbitrate and to recognize and enforce arbitration awards made in other contracting states. Widely considered the foundational instrument for international arbitration, it applies to arbitrations that are not considered as domestic awards in the state where recognition and enforcement is sought. (en)
- La Convention pour la reconnaissance et l'exécution des sentences arbitrales étrangères signée à New York le 10 juin 1958 (la « Convention de New York »), est entrée en vigueur le 7 juin 1959, avec pour objectif de : Une des principales avancées de la Convention est l’abandon de la condition de double exequatur qui imposait de faire reconnaître la sentence arbitrale dans le pays sur le territoire duquel elle a été rendue avant de pouvoir l’exécuter à l’étranger. Le texte officiel de la Convention est disponible en anglais, arabe, chinois, espagnol, français et russe (article XVI). (fr)
|
