| dbo:abstract
|
- كارلو إمانويلي الأول سفويا ، الملقب بالعظيم و سـمـّته رعيته رأس النار (Testa 'd feu) لمواقفه العسكرية التي أبداها (ريفولي، 12 يناير 1562 - سافيليانو، 26 يوليو 1630) ، ابن و ، كان ماركيز (منذ 1588) ودوق سفويا و أمير بييمونتي و كونت أوستا و مورين و نيس بين عامي 1580 و 1630. حائز أيضاً إسمياً صفة ملك قبرص وبيت المقدس . كان له بلاط رائع في تورينو يأمه بالمعماريين و الشعراء والفنانين. (ar)
- Carles Manuel I de Savoia, anomenat el Gran, (Rivoli, Savoia 1562 - Savigliano 1630) fou duc de Savoia entre 1580 i 1630. (ca)
- Karel Emanuel I. Velký, vévoda savojský, italsky Carlo Emanuele I, (12. ledna 1562 – 26. července 1630) byl vévoda mezi lety 1580–1630. Nejednou se také účastnil bojů, v nichž získal přízvisko Testa d' feu (Ohnivá hlava), nedosáhl velkých úspěchů. Byl také jedním z možných kandidátů na českou korunu, této možnosti se však sám vzdal. Byl vzdělaný a podporoval umění. (cs)
- Ο Κάρολος Εμμανουήλ Α΄ (ιταλικά: Carlo Emanuele I di Savoia, 12 Ιανουαρίου 1562 - 26 Ιουλίου 1630) ήταν δούκας της Σαβοΐας (1580-1630). Ήταν υιός του Εμμανουήλ Φιλιβέρτου δούκα της Σαβοΐας και της Μαργαρίτας Βαλουά, κόρης του Φραγκίσκου Α' βασιλιά της Γαλλίας. (el)
- Karlo Emanuelo la 1-a de Savojo kromnomita "La Granda" (france: Charles-Emmanuel Ier de Savoie "le Grand" kaj itale: Carlo Emanuele I di Savoia "il grande") naskiĝis en la kastelo de Rivoli je la 12-a de januaro 1562 kaj mortis en Savigliano je la 26-a de julio 1630. Li estis la filo de la 10-a duko Emanuelo Filiberto (1528-1580) kaj de lia edzino (1523-1574), kiu estis la filino de la franca reĝo Francisko la 1-a (1494-1547) kaj de lia edzino (1499-1524). Post la morto de sia patro en 1580 li fariĝis 11-a duko de Savojo, princo de Piemonto, grafo de Aosto, de , de kaj Nico, reĝo de Kipro kaj Jerusalemo, markizo de (1580-1630). Li edziĝis en Zaragozo je la 11-a de marto 1585 kun (1567-1597), kiu estis la filino de la hispana reĝo Filipo la 2-a (1527-1598) kaj de lia edzino (1545-1568). Ŝi naskis al li dek gefilojn sed liaj amorantinoj ankaŭ naskis al li plurajn nelegitimaj gefilojn :
* Filipo-Emanuelo (1586-1605), princo de Piemonto.
* Viktoro-Amadeo (1587-1637), estonta 12-a duko de Savojo.
* Emanuelo-Filiberto (1588-1624), estonta vic-reĝo hispana de Sicilio.
* Margareto (1589-1655), vic-reĝino de Portugalio, kiu edziniĝis en 1608 kun la duko de Mantovo (1586-1612).
* Izabelo (1591-1626), kiu edziniĝis en 1608 kun la duko de Modeno (1591-1644).
* Maŭrico (1593-1657), estonta episkopo de Vercelli kaj kardinalo.
* Maria-Apolonio (1594-1656), kiu fariĝis monaĥino en Romo.
* Franciskino Katerino (1595-1640), kiu fariĝis monaĥino en Biella.
* Tomaso Francisko (1596-1656, estonta 1-a princo de Karinjano (Carignan).
* Johanino (1597). Aliancita kun Hispanio per sia edzino, li profitis la religiajn konfliktojn por ekkapti la markizecon de en 1588 kaj ricevis de la "Ligintoj" la grafecon de Provenco en 1590. Sed la franca reĝo Henriko la 4-a invadis Savojon kaj Piemonton, kaj per la en 1601 deprenis la provincojn de [buĵe], de [valrome] kaj la landon de Gex [ĵeks]. Karlo-Emanuelo la 1-a planis konkeri la riĉan kaj prosperan urbon de Ĝenevo kiel novan ĉefurbon de sia duklando. Sed lia ekspedicio de 1602 tute fiaskis kaj li estis devigita garantii al la urbo pacon kaj multajn rajtojn per la en 1603. Li mortis en 1630 kaj lia filo Viktoro-Amadeo heredis la Domestrecon de Savojo. (eo)
- Charles Emmanuel I (Italian: Carlo Emanuele di Savoia; 12 January 1562 – 26 July 1630), known as the Great, was the Duke of Savoy from 1580 to 1630. He was nicknamed Testa d'feu (lit. 'Hothead', in context "the Hot-Headed") for his rashness and military aggression. Being ambitious and confident, Charles pursued a policy of expansion for his duchy, seeking to expand it into a kingdom. (en)
- Karl Emanuel I. (italienisch: Carlo Emanuele I di Savoia, spanisch: Carlos Manuel I de Saboya, auch der Große genannt, * 12. Januar 1562 in Rivoli; † 26. Juli 1630 in Savigliano) war Herzog von Savoyen. (de)
- Carlos Manuel I de Saboya (en italiano, Carlo Emanuele I di Savoia') (Rivoli, 12 de enero de 1562-Savigliano, 26 de julio de 1630), llamado el Grande, y el Jorobado, fue marqués de Saluzzo (desde 1588), duque de Saboya, príncipe de Piamonte y conde de Aosta, Moriana y Nizza desde 1580 a 1630. También fue rey titular de Chipre y Jerusalén. Hijo de Manuel Filiberto y Margarita de Francia, también fue apodado Bioca d' feu («Cabeza de fuego») por sus marcadas aptitudes militares. Persona ambiciosa y con mucha autoestima, siguió una política expansionista para su ducado. En el otoño de 1588, aprovechándose de la guerra civil que debilitó a Francia durante el reinado de Enrique III de Francia, ocupó el marquesado de Saluzzo, que estaba bajo protección francesa. El nuevo rey, Enrique IV de Francia, exigió la restitución de esas tierras, pero Carlos Manuel no se las devolvió, y estalló la guerra con los franceses. El conflicto acabó con la Paz de Vervins (2 de mayo de 1598), que dejó el asunto de Saluzzo sin resolver. Después de que el duque comenzara unas negociaciones con España, Enrique amenazó con volver a la guerra, hasta que con el Tratado de Lyon (17 de enero de 1601), Saluzzo fue para Saboya un intercambio de Bresse y otros territorios de los Alpes. También continuó la persecución de los protestantes en el ducado. Con el (el 25 de abril de 1610), Carlos Manuel se alió con Francia contra España. Con el asesinato de Enrique IV cambió la situación, ya que el tratado no fue reconocido por María de Médici, madre del sucesor de Enrique y regente del reino. Inició en 1613 la guerra de sucesión de Montferrato. Obtuvo en enero de 1617 la ayuda de las tropas francesas para tomar Alba a los españoles (que la ocupaban desde 1614), ciudad que tuvo que devolver a finales de ese año a Fernando I Gonzaga de Mantua, renunciando a todo el Monferrato. El nuevo rey, Luis XIII de Francia, al llegar a la mayoría de edad, reanudó la alianza de su padre con Saboya, casando a su hermana, Cristina de Francia, con el hijo de Carlos Manuel, Víctor Amadeo I de Saboya, en 1619. Sin embargo, cuando los franceses ocuparon Casale Monferrato durante la guerra de sucesión de Mantua, Carlos Manuel se alió con España. Al invadir Richelieu el Piamonte y conquistar Susa, el duque cambió de lado otra vez, firmando el Tratado de Suza, y se alió con Francia. Pero cuando Felipe IV de España envió dos ejércitos, uno a su aliada Génova y otro a la ciudad de Como del español Ducado de Milán, Carlos Manuel se declaró neutral. En 1630, Richelieu ordenó al ejército francés marchar a Saboya para forzarlo a cumplir lo pactado. Las tropas francesas ocuparon Pinerolo y Avigliana. Las fuerzas saboyanas bajo Víctor Amadeo fueron derrotadas en Valsusa. (es)
- Carlo Emanuele I (bahasa Italia: Carlo Emanuele di Savoia; 12 Januari 1562 – 26 Juli 1630), yang dikenal sebagai yang Agung, merupakan seorang Adipati Savoia dari tahun 1580 sampai 1630. Ia dijuluki Testa d'feu ("Berkepala Panas") karena kegegabahan dan agresi militernya. (in)
- Charles-Emmanuel Ier, dit le Grand, né au château de Rivoli le 12 janvier 1562, mort à Savillan le 26 juillet 1630, fut duc de Savoie et prince de Piémont de 1580 à 1630. Il était fils d'Emmanuel-Philibert, duc de Savoie et prince de Piémont, et de Marguerite de France (le dernier enfant de François Ier). (fr)
- 카를로 에마누엘레 1세(이탈리아어: carlo Emanuele I di savoia, 프랑스어: Charles Emanuel I de savoie, 1562년 1월 26일 ~ 1630년 7월 26일)는 사보이아 공국의 공작이다. 아버지인 에마누엘레 필리베르토 디 사보이아 공작의 뒤를 이어 공작이 되었으며, 스페인의 카테리나 미카엘라와 결혼하여 10명의 자녀를 두었다. 그의 뒤를 이어 비토리오 아메데오 1세가 즉위하였다. 그는 빈틈없는 정치로 상업과 문화 발달에 기여하여 사보이아가를 발달시켰다. , 몬페라토, 제노바 등을 무대로 하여 스페인, 프랑스 등의 강국들과 전쟁을 벌였다. 그는 이 전쟁에서 승리하지는 못했다. 그러나 그는 당시 이탈리아인들에게 외세에 맞서 싸우는 민족투사로 비춰졌기 때문에 그의 인기는 높았었다. 1630년 그가 사망한 이후, 사보이아 공국은 스페인과 프랑스의 침략을 맞아 위태로운 상태가 되었다. (ko)
- Carlo Emanuele I di Savoia, detto il Grande (Rivoli, 12 gennaio 1562 – Savigliano, 26 luglio 1630), fu duca di Savoia dal 1580 al 1630. Soprannominato dai sudditi Testa di Fuoco, proprio per le manifeste attitudini militari, fu uno dei principi più abili e colti della storia di Casa Savoia. (it)
- Karel I Emanuel van Savoye bijgenaamd de Grote (Rivoli, 12 januari 1562 – Savigliano, 26 juli 1630) was van 1580 tot aan zijn dood hertog van Savoye. Wegens zijn onbezonnenheid en militaire agressie kreeg hij als bijnaam ook het Heethoofd. Hij behoorde tot het huis Savoye. (nl)
- カルロ・エマヌエーレ1世・ディ・サヴォイア（Carlo Emanuele I di Savoia, 1562年1月12日 - 1630年7月26日）は、サヴォイア公、ピエモンテ公、アオスタ伯、伯、ニース伯、キプロス王、エルサレム王（在位：1580年 - 1630年）、サルッツォ侯（在位：1588年 - ）。通称イル・グランデ（il Grande）。 エマヌエーレ・フィリベルトと妃マルゲリータ（フランス王フランソワ1世の末子）の子。フランス語名シャルル・エマニュエル1世・ド・サヴォワ（Charles Emmanuel Ier de Savoie）。 トリノに宮廷を持ち、建築家、詩人、芸術家などに囲まれた。モンドヴィ近くにある、自らが出資したヴィコフォルテの聖域に埋葬された。 (ja)
- Karl Emanuel I av Savoyen, född 12 januari 1562, död 26 juli 1630, var en regerande hertig av Savojen. (sv)
- Karol Emanuel I Wielki, wł. Carlo Emanuele I di Savoia (ur. 12 stycznia 1562, zm. 26 lipca 1630) – książę Sabaudii w latach 1580-1630. Nazywany był również Głową z ognia (wł. Testa d' feu) ze względu na swoje liczne przymioty dowódcy wojskowego. Urodził się w rodzinnym zamku w Rivoli, w Piemocie jako jedyne dziecko Emanuela Filiberta, księcia Sabaudii, i Małgorzaty de Valois, księżnej de Berry (córki króla Francji – Franciszka I i Klaudii de Valois). Księciem został 30 sierpnia 1580. Był osobą ambitną i pewną siebie, prowadził politykę ekspansji terytorialnej. Na jesieni 1588, podczas wojny domowej nękającej Francję (podczas panowania Henryka III Walezego), Karol Emanuel okupował markizat Saluzzo, który znajdował się pod panowaniem francuskim. Król Henryk IV Burbon zażądał później zwrotu tych ziem, ale książę odmówił, w związku z czym wybuchła wojna. Zakończyła się ona pokojem w Vervins (2 maja 1598), który nie rozstrzygnął problemu Saluzzo. Po tym jak książę rozpoczął rozmowy z Hiszpanią, Henryk IV znowu wywołał wojnę i na mocy traktatu z Lyon (17 stycznia 1601) Saluzzo wróciło do Sabaudii w zamian za Bresse i inne ziemie za Alpami. Na mocy tajnego porozumienia w Bruzolo (25 kwietnia 1610) Karol Emanuel sprzymierzył się z Francją przeciw Hiszpanii, ale po zamordowaniu Henryka IV królowa-regentka nie uznała tego pokoju. W styczniu 1617 książę otrzymał pomoc wojsk francuskich, żeby uwolnić księcia Alby, a nowy król Ludwik XIII odnowił przymierze z Sabaudią – w 1619 jego córka Krystyna Maria Burbon poślubiła syna Karola Emanuela – Wiktora Amadeusza. Jednak ponieważ Francuzi okupowali Casale Monferrato, książę sprzymierzył się również z Hiszpanią. Kiedy kardynał Richelieu najechał Piemont i podbił Susę, książę znowu zmienił stronę i „powrócił” do Francji. Wtedy Filip IV Habsburg wysłał oddziały z Genui i Como, a Karol Emanuel ogłosił neutralność. W 1630 Richelieu posłał armię do Sabaudii, żeby przypomnieć księciu o przestrzeganiu traktatów. Francuzi zaczęli oblegać Pinerolo i Aviglianę, a sabaudzka armia (Wiktora Amadeusza) została pokonana w . Książę dostał silnej gorączki i zmarł nagle w Savigliano, pod koniec lipca 1630. Jego następcą został jego syn – Wiktor Amadeusz. (pl)
- Carlos Emanuel I (Rivoli, 12 de janeiro de 1562 – Savigliano, 26 de julho de 1630), apelidado de "o Grande", foi o Duque de Saboia de 1580 até sua morte. Era o único filho do duque Emanuel Felisberto e sua esposa Margarida da França, Duquesa de Berry. (pt)
- Ка́рл Эммануи́л Вели́кий (лат. Carolus Emmanuel Magnus, фр. Charles-Emmanuel le Grand, итал. Carlo Emanuele il Grande), или Ка́рл Эммануи́л I (лат. Carolus Emmanuel I, фр. Charles-Emmanuel Ier, итал. Carlo Emanuele I; 12 января 1562, Риволи, княжество Пьемонт — 26 июня 1630, Савильяно, княжество Пьемонт) — 11-й герцог Савойи и князь Пьемонта с 1580 года, маркграф Салуццо с 1601 года, граф Аосты, Морьены и Ниццы с 1580 года, титулярный король Кипра, Иерусалима и Армении. 13-й Великий магистр Высшего ордена Святейшего Благовещения и 2-й Великий магистр Ордена святых Маврикия и Лазаря с 1580 года. Представитель Савойской династии. Сын Эммануила Филиберта, герцога Савойи и Маргариты Французской, герцогини Берри. Проводил умеренную внутреннюю политику, чем содействовал развитию экономики в принадлежавших ему феодах. Во внешней политике участвовал в многочисленных войнах, стремясь расширить личные владения, за что был прозван современниками «герцогом-грабителем» (итал. duca ladrone). Аннексировал маркграфство Салуццо. Безуспешно участвовал в войне за мантуанское наследство. Был кандидатом на трон французского королевства. Намеревался возглавить освободительное движение балканских христиан из-под власти османских султанов, чтобы в дальнейшем встать во главе их королевства. (ru)
- Карл Еммануїл I «Великий» (фр. Charles-Emmanuel Ier de Savoie, італ. Carlo Emanuele I di Savoia); 12 січня 1562 — 26 липня 1630) — герцог Савойї у 1580—1630 роках, син попереднього герцога Савойї Еммануїла Філіберта та його дружини Маргарити II (герцогині Беррі). (uk)
- 萨伏伊的卡洛·埃马努埃莱一世（義大利語：Carlo Emanuele I di Savoia，1562年1月22日－1630年7月26日），被尊為「偉大者」之名，1580-1630年在位的萨伏依公爵。又因為他的魯莽和軍事侵略性，得到「熱頭」（Testa d'feu）的綽號（與他父親鐵頭做對比）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- كارلو إمانويلي الأول سفويا ، الملقب بالعظيم و سـمـّته رعيته رأس النار (Testa 'd feu) لمواقفه العسكرية التي أبداها (ريفولي، 12 يناير 1562 - سافيليانو، 26 يوليو 1630) ، ابن و ، كان ماركيز (منذ 1588) ودوق سفويا و أمير بييمونتي و كونت أوستا و مورين و نيس بين عامي 1580 و 1630. حائز أيضاً إسمياً صفة ملك قبرص وبيت المقدس . كان له بلاط رائع في تورينو يأمه بالمعماريين و الشعراء والفنانين. (ar)
- Carles Manuel I de Savoia, anomenat el Gran, (Rivoli, Savoia 1562 - Savigliano 1630) fou duc de Savoia entre 1580 i 1630. (ca)
- Karel Emanuel I. Velký, vévoda savojský, italsky Carlo Emanuele I, (12. ledna 1562 – 26. července 1630) byl vévoda mezi lety 1580–1630. Nejednou se také účastnil bojů, v nichž získal přízvisko Testa d' feu (Ohnivá hlava), nedosáhl velkých úspěchů. Byl také jedním z možných kandidátů na českou korunu, této možnosti se však sám vzdal. Byl vzdělaný a podporoval umění. (cs)
- Ο Κάρολος Εμμανουήλ Α΄ (ιταλικά: Carlo Emanuele I di Savoia, 12 Ιανουαρίου 1562 - 26 Ιουλίου 1630) ήταν δούκας της Σαβοΐας (1580-1630). Ήταν υιός του Εμμανουήλ Φιλιβέρτου δούκα της Σαβοΐας και της Μαργαρίτας Βαλουά, κόρης του Φραγκίσκου Α' βασιλιά της Γαλλίας. (el)
- Charles Emmanuel I (Italian: Carlo Emanuele di Savoia; 12 January 1562 – 26 July 1630), known as the Great, was the Duke of Savoy from 1580 to 1630. He was nicknamed Testa d'feu (lit. 'Hothead', in context "the Hot-Headed") for his rashness and military aggression. Being ambitious and confident, Charles pursued a policy of expansion for his duchy, seeking to expand it into a kingdom. (en)
- Karl Emanuel I. (italienisch: Carlo Emanuele I di Savoia, spanisch: Carlos Manuel I de Saboya, auch der Große genannt, * 12. Januar 1562 in Rivoli; † 26. Juli 1630 in Savigliano) war Herzog von Savoyen. (de)
- Carlo Emanuele I (bahasa Italia: Carlo Emanuele di Savoia; 12 Januari 1562 – 26 Juli 1630), yang dikenal sebagai yang Agung, merupakan seorang Adipati Savoia dari tahun 1580 sampai 1630. Ia dijuluki Testa d'feu ("Berkepala Panas") karena kegegabahan dan agresi militernya. (in)
- Charles-Emmanuel Ier, dit le Grand, né au château de Rivoli le 12 janvier 1562, mort à Savillan le 26 juillet 1630, fut duc de Savoie et prince de Piémont de 1580 à 1630. Il était fils d'Emmanuel-Philibert, duc de Savoie et prince de Piémont, et de Marguerite de France (le dernier enfant de François Ier). (fr)
- 카를로 에마누엘레 1세(이탈리아어: carlo Emanuele I di savoia, 프랑스어: Charles Emanuel I de savoie, 1562년 1월 26일 ~ 1630년 7월 26일)는 사보이아 공국의 공작이다. 아버지인 에마누엘레 필리베르토 디 사보이아 공작의 뒤를 이어 공작이 되었으며, 스페인의 카테리나 미카엘라와 결혼하여 10명의 자녀를 두었다. 그의 뒤를 이어 비토리오 아메데오 1세가 즉위하였다. 그는 빈틈없는 정치로 상업과 문화 발달에 기여하여 사보이아가를 발달시켰다. , 몬페라토, 제노바 등을 무대로 하여 스페인, 프랑스 등의 강국들과 전쟁을 벌였다. 그는 이 전쟁에서 승리하지는 못했다. 그러나 그는 당시 이탈리아인들에게 외세에 맞서 싸우는 민족투사로 비춰졌기 때문에 그의 인기는 높았었다. 1630년 그가 사망한 이후, 사보이아 공국은 스페인과 프랑스의 침략을 맞아 위태로운 상태가 되었다. (ko)
- Carlo Emanuele I di Savoia, detto il Grande (Rivoli, 12 gennaio 1562 – Savigliano, 26 luglio 1630), fu duca di Savoia dal 1580 al 1630. Soprannominato dai sudditi Testa di Fuoco, proprio per le manifeste attitudini militari, fu uno dei principi più abili e colti della storia di Casa Savoia. (it)
- Karel I Emanuel van Savoye bijgenaamd de Grote (Rivoli, 12 januari 1562 – Savigliano, 26 juli 1630) was van 1580 tot aan zijn dood hertog van Savoye. Wegens zijn onbezonnenheid en militaire agressie kreeg hij als bijnaam ook het Heethoofd. Hij behoorde tot het huis Savoye. (nl)
- カルロ・エマヌエーレ1世・ディ・サヴォイア（Carlo Emanuele I di Savoia, 1562年1月12日 - 1630年7月26日）は、サヴォイア公、ピエモンテ公、アオスタ伯、伯、ニース伯、キプロス王、エルサレム王（在位：1580年 - 1630年）、サルッツォ侯（在位：1588年 - ）。通称イル・グランデ（il Grande）。 エマヌエーレ・フィリベルトと妃マルゲリータ（フランス王フランソワ1世の末子）の子。フランス語名シャルル・エマニュエル1世・ド・サヴォワ（Charles Emmanuel Ier de Savoie）。 トリノに宮廷を持ち、建築家、詩人、芸術家などに囲まれた。モンドヴィ近くにある、自らが出資したヴィコフォルテの聖域に埋葬された。 (ja)
- Karl Emanuel I av Savoyen, född 12 januari 1562, död 26 juli 1630, var en regerande hertig av Savojen. (sv)
- Carlos Emanuel I (Rivoli, 12 de janeiro de 1562 – Savigliano, 26 de julho de 1630), apelidado de "o Grande", foi o Duque de Saboia de 1580 até sua morte. Era o único filho do duque Emanuel Felisberto e sua esposa Margarida da França, Duquesa de Berry. (pt)
- Карл Еммануїл I «Великий» (фр. Charles-Emmanuel Ier de Savoie, італ. Carlo Emanuele I di Savoia); 12 січня 1562 — 26 липня 1630) — герцог Савойї у 1580—1630 роках, син попереднього герцога Савойї Еммануїла Філіберта та його дружини Маргарити II (герцогині Беррі). (uk)
- 萨伏伊的卡洛·埃马努埃莱一世（義大利語：Carlo Emanuele I di Savoia，1562年1月22日－1630年7月26日），被尊為「偉大者」之名，1580-1630年在位的萨伏依公爵。又因為他的魯莽和軍事侵略性，得到「熱頭」（Testa d'feu）的綽號（與他父親鐵頭做對比）。 (zh)
- Karlo Emanuelo la 1-a de Savojo kromnomita "La Granda" (france: Charles-Emmanuel Ier de Savoie "le Grand" kaj itale: Carlo Emanuele I di Savoia "il grande") naskiĝis en la kastelo de Rivoli je la 12-a de januaro 1562 kaj mortis en Savigliano je la 26-a de julio 1630. Li estis la filo de la 10-a duko Emanuelo Filiberto (1528-1580) kaj de lia edzino (1523-1574), kiu estis la filino de la franca reĝo Francisko la 1-a (1494-1547) kaj de lia edzino (1499-1524). Li mortis en 1630 kaj lia filo Viktoro-Amadeo heredis la Domestrecon de Savojo. (eo)
- Carlos Manuel I de Saboya (en italiano, Carlo Emanuele I di Savoia') (Rivoli, 12 de enero de 1562-Savigliano, 26 de julio de 1630), llamado el Grande, y el Jorobado, fue marqués de Saluzzo (desde 1588), duque de Saboya, príncipe de Piamonte y conde de Aosta, Moriana y Nizza desde 1580 a 1630. También fue rey titular de Chipre y Jerusalén. Hijo de Manuel Filiberto y Margarita de Francia, también fue apodado Bioca d' feu («Cabeza de fuego») por sus marcadas aptitudes militares. (es)
- Karol Emanuel I Wielki, wł. Carlo Emanuele I di Savoia (ur. 12 stycznia 1562, zm. 26 lipca 1630) – książę Sabaudii w latach 1580-1630. Nazywany był również Głową z ognia (wł. Testa d' feu) ze względu na swoje liczne przymioty dowódcy wojskowego. Książę dostał silnej gorączki i zmarł nagle w Savigliano, pod koniec lipca 1630. Jego następcą został jego syn – Wiktor Amadeusz. (pl)
- Ка́рл Эммануи́л Вели́кий (лат. Carolus Emmanuel Magnus, фр. Charles-Emmanuel le Grand, итал. Carlo Emanuele il Grande), или Ка́рл Эммануи́л I (лат. Carolus Emmanuel I, фр. Charles-Emmanuel Ier, итал. Carlo Emanuele I; 12 января 1562, Риволи, княжество Пьемонт — 26 июня 1630, Савильяно, княжество Пьемонт) — 11-й герцог Савойи и князь Пьемонта с 1580 года, маркграф Салуццо с 1601 года, граф Аосты, Морьены и Ниццы с 1580 года, титулярный король Кипра, Иерусалима и Армении. 13-й Великий магистр Высшего ордена Святейшего Благовещения и 2-й Великий магистр Ордена святых Маврикия и Лазаря с 1580 года. (ru)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
