| dbo:abstract
|
- Karel II. Lotrinský, vévoda z Mayenne (Charles II. de Lorraine, duc de Mayenne, 26. března 1554 v Alençonu – 4. října 1611 v Soissonsu) byl od roku 1573 vévoda z Mayenne a hrabě z Maine. (cs)
- Carles de Lorena o de Mayenne -en francès Charles de Lorraine o Charles de Mayenne- (Alençon, Regne de França, 26 de març de 1554 - Soissons, 4 d'octubre de 1611) fou un príncep francès de la Casa de Lorena, Fou duc de Mayenne de 1573 a 1611, i era conegut com el duc de Mayenne, o simplement Mayenne, que era com l'anomenava el rei Enric IV de França. Partidari de la Lliga Catòlica, va participar activament en diverses campanyes militars sota el regnat d'Enric III. Se li va concedir el títol honorífic de gran camarlenc i el (1585) se li va confiar el govern de la Borgonya. Després de l'assassinat del seu germà, Enric de Guise, el 1588, va ser nomenat cap de l'exèrcit pel Consell de París. Durant la sisena guerra de religió francesa va prendre les poblacions de i La Mure als protestants. Després de l'assassinat d'Enric III el 1589, va intentar que fos proclamat rei el cardenal Carles I de Borbó, però fou derrotat a Arques i a Ivry per Enric IV, al qual es va sotmetre solemnement el 1595. (ca)
- Ο Κάρολος (γαλλ.: Charles de Mayenne, 26 Μαρτίου 1554 - 3 Οκτωβρίου 1611) από τον Οίκο της Λωρραίνης-Γκιζ ήταν δούκας του Μαγιέν και κόμης του Μαιν (157-1611). Κατά την περίοδο των θρησκευτικών πολέμων δύο αδελφοί του δολοφονήθηκαν και τους διαδέχθηκε ως αρχηγός της Καθολικής Μερίδας, ώσπου έγινε ειρήνη με τον Ερρίκο Δ΄. (el)
- Charles of Lorraine, Duke of Mayenne (26 March 1554 – 3 October 1611), or Charles de Guise, was a French nobleman of the house of Guise and a military leader of the Catholic League, which he headed during the French Wars of Religion, following the assassination of his brothers at Blois in 1588. In 1596, when he made peace with Henry IV of France, the wars were essentially at an end. (en)
- Charles II. de Lorraine-Guise (* 26. März 1554 in Alençon; † 4. Oktober 1611 in Soissons) war ab 1573 Herzog von Mayenne sowie Graf von Maine. Von Historikern wird er oft Charles II. genannt, da er der zweite Charles aus dem Haus Mayenne war. Der Vorgänger war Charles I., Vogt der Bretagne und Baron de Mayenne, auch genannt Charles de Blois (Sohn des Grafen von Blois). (de)
- Carlos de Lorena, Duque de Mayena (Alençon, 26 de marzo de 1554 - Soissons, 4 de octubre de 1611) fue un príncipe francés, también conocido como Carlos de Guisa. (es)
- Charles (II) de Lorraine, duc de Mayenne, né le 26 mars 1554 à Alençon et mort le 3 octobre 1611 à Soissons, est un noble français de la maison de Guise et un chef militaire de la Ligue pendant les guerres de Religion. Il est le frère cadet du duc Henri de Guise. Capitaine de guerre durant les guerres de Religion, il participe à plusieurs campagnes militaires sous le règne d'Henri III. Gouverneur de Bourgogne, il possède à la cour de France la charge honorifique de grand chambellan. Après l'assassinat de ses frères en 1588, il prend la tête de la Ligue mais, à la suite de plusieurs défaites (Arques, Ivry, Fontaine-Française), il fait sa soumission au roi Henri IV en 1595. (fr)
- シャルル・ド・ロレーヌ（Charles (II) de Lorraine, duc de Mayenne, 1554年3月26日 - 1611年10月3日）は、フランスの貴族、軍人。フランスの上級貴族ギーズ家の一員で、ユグノー戦争末期におけるカトリック同盟の最高指導者。ギーズ公フランソワとその妻でフェラーラ公エルコレ2世の娘であるアンナ・デステの間の次男として生まれた。ギーズ公アンリ1世は兄、ランス大司教兼枢機卿ルイは弟に当たる。マイエンヌ公（在位：1573年 - 1611年）。 (ja)
- Carlo di Guisa o di Lorena, Duca di Mayenne (Alençon, 26 marzo 1554 – Soissons, 3 ottobre 1611) secondogenito di Francesco Duca di Guisa e di Anna d'Este.Fu uno dei comandanti della Lega cattolica ai tempi delle guerre di religione francesi dopo l'omicidio di suo fratello Enrico di Guisa a Blois. Dal 1562 al 1589 fu Gran ciambellano di Francia. Nel 1578 venne nominato Ammiraglio di Francia. (it)
- Karel van Mayenne ook wel bekend als Karel II van Lotharingen (Alençon, 26 maart 1554 - Soissons, 4 oktober 1611) was van 1573 tot aan zijn dood hertog van Mayenne. Hij behoorde tot het huis Guise. (nl)
- Karol de Mayenne oryg. Charles de Mayenne (ur. 26 marca 1554 w Alençon, zm. 3 października 1611 w Soissons) – książę de Mayenne, pochodził z rodu Gwizjuszy, jeden z przywódców Ligi Katolickiej podczas francuskich wojen religijnych, drugi syn Franciszka Lotaryńskiego, księcia de Guise, i Anny, córki Ercole II d’Este, księcia Modeny. Młodszy brat Henryka I, księcia de Guise. Karol nie był obecny we Francji podczas nocy św. Bartłomieja w 1572 r., ale jeszcze w tym samym roku otrzymał parowski tytuł księcia de Mayenne. Rok później brał udział w oblężeniu La Rochelle. W tymże roku towarzyszył księciu andegaweńskiemu w podróży do Polski, gdzie książę został wybrany królem. Karol nie przebywał długo w Polsce i wrócił do Francji jeszcze przez końcem roku. We Francji przyłączył się do ultrakatolickiego stronnictwa swojego brata, księcia Henryka de Guise. W 1577 r. odniósł sukcesy w walkach z hugenotami w Poitou. Jako gubernator Burgundii przyczynił się w 1585 r. do poparcia przez tę prowincję Ligi Katolickiej. Był jednym z wodzów Ligi. Po zamordowaniu swoich dwóch braci w Blois w grudniu 1588 r. Karol de Mayenne został przywódcą Ligi Katolickiej. Ambasador Najjaśniejszej Republiki Weneckiej, Mocenigo, twierdził, że Mayenne ostrzegł króla Henryka III (dawnego księcia andegaweńskiego), że istnieje spisek, który ma na celu porwanie króla i przewiezienie go do wrogiemu mu Paryża. Kiedy książę de Mayenne przebywał w Lyonie przyszedł doń list od Henryka z wiadomością o zamordowaniu braci księcia. Król pisał, że uczynił tak po ostrzeżeniach Karola. Nakazał również powrót księcia do Burgundii. Zaraz po otrzymaniu listu Mayenne rozpoczął przygotowania do marszu na Paryż. Spróbował odbić tych swoich krewnych, którzy zostali aresztowani w Blois, ale bezskutecznie. W lutym 1589 r. na czele wojsk z Burgundii i Szampanii wkroczył do Paryża. Paryżanie byli gorliwymi stronnikami Ligi Katolickiej i domu Gwizjuszy. Wieść o zamordowaniu dwóch przywódców Ligi wywołała wściekłość w Paryżu. Kiedy Karol wkraczał do Paryża okazało się, że miasto znajduje się pod kontrolą reprezentantów 16 dzielnic Paryża, gorliwych stronników Ligi. Karol utworzył radę generalną do zajmowania się sprawami miasta i relacjami z innymi miastami popierającymi Ligę. Każda dzielnica miała wysłać czterech delegatów. Rada miała zostać zasilona ludźmi nominowanymi przez Karola. On sam przyjął tytuł „porucznika-generała państwa i korony francuskiej” i złożył przysięgę przed paryskim parlamentem. W kwietniu książę ruszył do Tours. Król Henryk III zawarł sojusz z królem Nawarry, protestantem Henrykiem Burbonem. Połączone siły obu królów zmusiły wojska Ligi do odwrotu. Henryk III rozpoczął oblężenie Paryża, ale w jego trakcie został zamordowany przez fanatycznego dominikanina. Zmarł bezpotomnie. Oznaczało to, że w myśl prawa salickiego kolejnym królem został Henryk z Nawarry jako Henryk IV. Książę de Mayenne był namawiany do tego, aby on sam zażądał dla siebie francuskiej korony. Książę pozostał jednak wierny programowi Ligi i ogłosił królem jako Karola X. Potencjalny władca był jednak bezdzietnym starcem, dodatkowo znajdował się wówczas w rękach Henryka IV. Henryk wycofał się do Dieppe, gdzie podążył za nim Karol. Po drodze połączył się z wojskami swojego kuzyna, , i . Karol zmusił wojska królewskie do bitwy pod Arques (wrzesień 1589), ale poniósł klęskę. Henryk ominął jego armię i ruszył na Paryż, wycofał się jednak spod miasta gdy przybyły tam oddziały Ligi. W 1590 r. Karol de Mayenne otrzymał posiłki z hiszpańskich Niderlandów i na nowo rozpoczął działania wojenne. 14 marca starł się z wojskami królewskimi pod Ivry, ale poniósł całkowitą klęskę i ratował się ucieczką do . We wrześniu zebrał kolejną armię w Meaux i wsparty przez księcia Aleksandra Farnese, przysłanego przez króla Hiszpanii Filipa II, ruszył na odsiecz obleganemu przez Henryka IV Paryżowi. Król został zmuszony do odstąpienia od miasta. W tym czasie zmarł jednak „król Ligi” Karol X, co skomplikowało sytuację Ligi Katolickiej. Księciu de Mayenne zaczęła również ciążyć pomoc hiszpańskiego króla. Radykalne skrzydło Ligi, reprezentowane przez tzw. „paryską szesnastkę"', naciskało Karola do wyboru kolejnego katolickiego króla Francji oraz do przyjęcia pomocy od Hiszpanów. Karol nie lubił radykalnych demagogów i przychylał się bardziej do umiarkowanego skrzydła Ligi, które chciało dążyć do ugody z Henrykiem IV. Postanowił więc uciszyć radykałów, których władza znacznie wzrosła podczas nieobecności księcia w Paryżu. Kiedy w listopadzie 1591 r. przedstawiciele „szesnastki” skazali na śmierć i stracili przedstawiciela umiarkowanego skrzydła, przewodniczącego paryskiego parlamentu , Mayenne wrócił do Paryża i kazał ściąć czterech radykałów, którzy zostali pozbawieni wpływów w Lidze. Wkrótce potem Mayenne rozpoczął negocjacje z Henrykiem IV. Równocześnie wciąż oficjalnie popierał stanowisko Filipa II Hiszpańskiego, który chciał aby korona Francji przypadła jego córce Izabeli, po kądzieli wnuczce króla Francji Henryka II. Karol de Mayenne zażądał od Henryka IV przejścia na katolicyzm, zanim uzyska od oficjalne poparcie Ligi. Zażądał również od Henryka potwierdzenia wszystkich urzędów, jakie w ciągu minionych lat uzyskał on sam i jego rodzina. W 1593 r. Karol zwołał Stany Generalne do Paryża i przedstawił przed nimi roszczenia hiszpańskiej infantki. Deputowani zaprotestowali jednak przeciwko obcym interwencjom. 31 lipca 1593 r. Mayenne podpisał z Henrykiem rozejm w La Villette. Henryk przeszedł na katolicyzm i w 1594 r. koronował się na króla Francji. Jednak nie cała Liga Katolicka pogodziła się z Henrykiem. Wspierani przez Hiszpanów przeciwnicy Henryka, do których dołączył wkrótce de Mayenne, kontynuowali wojnę. Mayenne dopiero po przegranej doszedł do porozumienia z Henrykiem i zawarł z nim pokój w październiku 1595 r. Henryk IV pozwolił księciu zatrzymać jego posiadłości w Chalon-sur-Saône, Seurre i Soissons, ale tylko na okres trzech lat. Syn księcia, Henryk, został gubernatorem Île-de-France. Henryk zapłacił również Karolowi spore odszkodowanie. 6 sierpnia 1576 r. Karol poślubił Henriettę Sabaudzką, markizę de Villars. Karol i Henrietta mieli razem dwóch synów i dwie córki:
* Renata (zm. 23 września 1638 w Rzymie), żona Mario II Sforzy, pana Ognano i Segni, hrabiego Santa Fiora
* Henryk (20 grudnia 1578 – 20 września 1621), książę de Mayenne
* Karol Emanuel (19 października 1581 w Grenoble – 14 września 1609 w Neapolu), hrabia de Sommerive
* (1585 – 18 marca 1618), żona Karola I Gonzagi, księcia Mantui (pl)
- Carlos II de Lorena (ou de Guise), foi um nobre francês nascido em 26 de Março de 1554 em Alençon e morto em 4 de Outubro de 1611 em Soissons. Foi Duque de Mayenne de 1573 a 1611. Foi aquele que passou para a História com o nome de Duque de Mayenne ou simplesmente Mayenne, como era chamado pelo Rei Henrique IV de França. (pt)
- Шарль де Лоррен (фр. Charles de Lorraine; 26 марта 1554 или 1554, Алансон — 3 октября 1611 или 1611, Суассон) — 1-й герцог Майеннский (де Майенн) (1573—1611), второй сын Франсуа I Лотарингского (1519—1563), 2-го герцога де Гиза (1550—1563), и Анны д’Эсте (1531—1607). Младший брат и сподвижник Генриха I Меченого. (ru)
- 夏爾·德·吉斯，馬耶納公爵（Charles of Lorraine, Duke of Mayenne或Charles de Guise，1554年3月26日－1611年10月3日）是法国贵族、吉斯家族的家主兼舊教（天主教）「神聖聯盟」的軍事領袖，因受封為馬耶納公爵，慣稱「馬耶納」。當長兄吉斯公爵亨利於1588年被殺後，馬耶納繼承兄長為神聖聯盟的主帥，並自命為法國的「攝政王」，與法國國王亨利四世的新教軍連番大戰。後來因多次被亨利四世擊敗，加上亨利在1593年改宗天主教，1595年馬耶納最終與亨利達成和平協議，並臣服於亨利，基本上結束了長達30多年的法國宗教戰爭。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Karel II. Lotrinský, vévoda z Mayenne (Charles II. de Lorraine, duc de Mayenne, 26. března 1554 v Alençonu – 4. října 1611 v Soissonsu) byl od roku 1573 vévoda z Mayenne a hrabě z Maine. (cs)
- Ο Κάρολος (γαλλ.: Charles de Mayenne, 26 Μαρτίου 1554 - 3 Οκτωβρίου 1611) από τον Οίκο της Λωρραίνης-Γκιζ ήταν δούκας του Μαγιέν και κόμης του Μαιν (157-1611). Κατά την περίοδο των θρησκευτικών πολέμων δύο αδελφοί του δολοφονήθηκαν και τους διαδέχθηκε ως αρχηγός της Καθολικής Μερίδας, ώσπου έγινε ειρήνη με τον Ερρίκο Δ΄. (el)
- Charles of Lorraine, Duke of Mayenne (26 March 1554 – 3 October 1611), or Charles de Guise, was a French nobleman of the house of Guise and a military leader of the Catholic League, which he headed during the French Wars of Religion, following the assassination of his brothers at Blois in 1588. In 1596, when he made peace with Henry IV of France, the wars were essentially at an end. (en)
- Charles II. de Lorraine-Guise (* 26. März 1554 in Alençon; † 4. Oktober 1611 in Soissons) war ab 1573 Herzog von Mayenne sowie Graf von Maine. Von Historikern wird er oft Charles II. genannt, da er der zweite Charles aus dem Haus Mayenne war. Der Vorgänger war Charles I., Vogt der Bretagne und Baron de Mayenne, auch genannt Charles de Blois (Sohn des Grafen von Blois). (de)
- Carlos de Lorena, Duque de Mayena (Alençon, 26 de marzo de 1554 - Soissons, 4 de octubre de 1611) fue un príncipe francés, también conocido como Carlos de Guisa. (es)
- シャルル・ド・ロレーヌ（Charles (II) de Lorraine, duc de Mayenne, 1554年3月26日 - 1611年10月3日）は、フランスの貴族、軍人。フランスの上級貴族ギーズ家の一員で、ユグノー戦争末期におけるカトリック同盟の最高指導者。ギーズ公フランソワとその妻でフェラーラ公エルコレ2世の娘であるアンナ・デステの間の次男として生まれた。ギーズ公アンリ1世は兄、ランス大司教兼枢機卿ルイは弟に当たる。マイエンヌ公（在位：1573年 - 1611年）。 (ja)
- Carlo di Guisa o di Lorena, Duca di Mayenne (Alençon, 26 marzo 1554 – Soissons, 3 ottobre 1611) secondogenito di Francesco Duca di Guisa e di Anna d'Este.Fu uno dei comandanti della Lega cattolica ai tempi delle guerre di religione francesi dopo l'omicidio di suo fratello Enrico di Guisa a Blois. Dal 1562 al 1589 fu Gran ciambellano di Francia. Nel 1578 venne nominato Ammiraglio di Francia. (it)
- Karel van Mayenne ook wel bekend als Karel II van Lotharingen (Alençon, 26 maart 1554 - Soissons, 4 oktober 1611) was van 1573 tot aan zijn dood hertog van Mayenne. Hij behoorde tot het huis Guise. (nl)
- Carlos II de Lorena (ou de Guise), foi um nobre francês nascido em 26 de Março de 1554 em Alençon e morto em 4 de Outubro de 1611 em Soissons. Foi Duque de Mayenne de 1573 a 1611. Foi aquele que passou para a História com o nome de Duque de Mayenne ou simplesmente Mayenne, como era chamado pelo Rei Henrique IV de França. (pt)
- Шарль де Лоррен (фр. Charles de Lorraine; 26 марта 1554 или 1554, Алансон — 3 октября 1611 или 1611, Суассон) — 1-й герцог Майеннский (де Майенн) (1573—1611), второй сын Франсуа I Лотарингского (1519—1563), 2-го герцога де Гиза (1550—1563), и Анны д’Эсте (1531—1607). Младший брат и сподвижник Генриха I Меченого. (ru)
- 夏爾·德·吉斯，馬耶納公爵（Charles of Lorraine, Duke of Mayenne或Charles de Guise，1554年3月26日－1611年10月3日）是法国贵族、吉斯家族的家主兼舊教（天主教）「神聖聯盟」的軍事領袖，因受封為馬耶納公爵，慣稱「馬耶納」。當長兄吉斯公爵亨利於1588年被殺後，馬耶納繼承兄長為神聖聯盟的主帥，並自命為法國的「攝政王」，與法國國王亨利四世的新教軍連番大戰。後來因多次被亨利四世擊敗，加上亨利在1593年改宗天主教，1595年馬耶納最終與亨利達成和平協議，並臣服於亨利，基本上結束了長達30多年的法國宗教戰爭。 (zh)
- Carles de Lorena o de Mayenne -en francès Charles de Lorraine o Charles de Mayenne- (Alençon, Regne de França, 26 de març de 1554 - Soissons, 4 d'octubre de 1611) fou un príncep francès de la Casa de Lorena, Fou duc de Mayenne de 1573 a 1611, i era conegut com el duc de Mayenne, o simplement Mayenne, que era com l'anomenava el rei Enric IV de França. (ca)
- Charles (II) de Lorraine, duc de Mayenne, né le 26 mars 1554 à Alençon et mort le 3 octobre 1611 à Soissons, est un noble français de la maison de Guise et un chef militaire de la Ligue pendant les guerres de Religion. (fr)
- Karol de Mayenne oryg. Charles de Mayenne (ur. 26 marca 1554 w Alençon, zm. 3 października 1611 w Soissons) – książę de Mayenne, pochodził z rodu Gwizjuszy, jeden z przywódców Ligi Katolickiej podczas francuskich wojen religijnych, drugi syn Franciszka Lotaryńskiego, księcia de Guise, i Anny, córki Ercole II d’Este, księcia Modeny. Młodszy brat Henryka I, księcia de Guise. 6 sierpnia 1576 r. Karol poślubił Henriettę Sabaudzką, markizę de Villars. Karol i Henrietta mieli razem dwóch synów i dwie córki: (pl)
|
