| dbo:abstract
|
- L'argument per silenci (també anomenat argumentum ex silentio) suposa que el silenci d'una persona respecte d'un tema és degut a la seva ignorància sobre aquest. Si bé el silenci és una prova de la possible desconeixença, no es pot concloure que sigui així. Per exemple: Xevi: Dona'm el mòbil de la Maria, si us plau!Albert: Ara no puc que tinc pressa! En Xevi podria concloure per Argument per silenci que l'Albert no té el mòbil de la Maria. Però, en canvi, les causes podrien ser d'altres com, per exemple, que la Maria li ha demanat a l'Albert que no done el seu telèfon a la gent. Legalment l'ús d'aquesta fal·làcia està impedit pel . Així, si en un judici una persona es nega a contestar una pregunta o es nega a demostrar una habilitat, no es pot pressuposar que en desconeix la resposta. (ca)
- الحجة من السكوت هو التعبير عن استنتاج يستند إلى عدم وجود بيانات في الوثائق التاريخية بدلاً من وجودها. في مجال الدراسات الكلاسيكية، يشير غالباً إلى التأكيد إلى أن المؤلف يجهل موضوعاً ما، استناداً إلى عدم وجود إشارات إليه في كتابات المؤلف المتاحة. وهكذا هو الأمر في التحليل التاريخي للحجة من السكوت، حيث يتم استعمال عدم وجود إشارة إلى حدث ما أو أمر معين في وثيقة ما لإثارة الشكوك حول الحدث غير المذكور. وبينما تعتمد معظم النهج التاريخية على ما تحتويه أعمال المؤلف، تعتمد الحجة من السكوت على ما لا يحتويه الكتاب أو المستند [4]. يستخدم هذا النهج بالتالي ما «يجب أن يقوله» المؤلف بدلاً من ما هو متاح في كتابات المؤلف الباقية. قد يتم تطبيق الحجة من السكوت على وثيقة فقط إذا كان من المتوقع أن يحصل المؤلف على المعلومات، وكان ينوي تقديم وصف كامل للوضع، وكان العنصر مهماً بدرجة كافية ومثيرة للاهتمام بما فيه الكفاية ليتم ذكره. الحجة من السكوت –بناءً على فشل الكاتب في ذكر حدث ما- تختلف عن الحجة من الجهل التي تعتمد على «عدم وجود أدلّة شاملة» وتعتبر غير موثوق بها بشكل واسع؛ ومع ذلك، فإن الحجة من السكوت بحد ذاتها ضعيفة في كثير من الحالات، وتعتبر مغالطة منطقية. (ar)
- To make an argument from silence (Latin: argumentum ex silentio) is to express a conclusion that is based on the absence of statements in historical documents, rather than their presence. In the field of classical studies, it often refers to the assertion that an author is ignorant of a subject, based on the lack of references to it in the author's available writings. Thus in historical analysis with an argument from silence, the absence of a reference to an event or a document is used to cast doubt on the event not mentioned. While most historical approaches rely on what an author's works contain, an argument from silence relies on what the book or document does not contain. This approach thus uses what an author "should have said" rather than what is available in the author's extant writings. An argument from silence may apply to a document only if the author was expected to have the information, was intending to give a complete account of the situation, and the item was important enough and interesting enough to deserve to be mentioned at the time. Arguments from silence, based on a writer's failure to mention an event, are distinct from arguments from ignorance which rely on a total "absence of evidence" and are widely considered unreliable; however arguments from silence themselves are also generally viewed as rather weak in many cases; or considered as fallacies. (en)
- Als Argumentum e silentio (lat.) wird in der Logik und in der Geschichtswissenschaft eine Schlussfolgerung aus dem Schweigen bezeichnet. Die Nichtrealität eines Faktums oder eines Ereignisses wird daraus gefolgert, dass es in einem Kontext nicht erwähnt wird, in dem seine Erwähnung andernfalls sicher zu erwarten wäre. Schlussfolgerungen dieser Art sind niemals zwingend, können aber zusammen mit anderen Indizien die Plausibilität einer These verstärken. Da ihr Gewicht von der Deutung des Kontextes abhängt, sind sie auch für Konstrukte und Verschwörungstheorien besonders geeignet. Häufig wird das Argumentum e silentio aber auch als Scheinargument angeführt. (de)
- El argumento a silentio, argumentum a silentio, argumentum ex silentio o argumento desde el silencio es una falacia en la que se extrae una conclusión basada en el silencio o ausencia de evidencia. En el campo de los estudios clásicos, este término hace referencia a la conclusión de que un autor ignoraba un determinado asunto debido a la falta de referencias al mismo en sus escritos. Cuando se usa como modo de pruebas y de razonamiento puro está clasificado entre las falacias, a pesar de lo cual puede ser válido y convincente cuando se trata de un razonamiento abductivo. Esto no quiera decir que el razonamiento abductivo sea falaz, tampoco se pretende negar el razonamiento del método inductivo, ya que sin esta no existiría la síntesis de las conclusiones en la eliminación del razonamiento social por ser subjetivas y no . Por esto en este ejemplo por lo antedicho, no la hace necesariamente falaz, ya por la ausencia de evidencia tangibles, «de a ser así, ya sería todo una falacia a la plática», fuera del mundo de los supuestos. Esto amenos de un hecho falaz, después que estas propuestas sean tomadas como pruebas dogmáticas verdaderas o falsas hacia el interlocutor en un tipo de falacia de la prueba anecdótica y la falacia argumento ad consequentiam. Según la Real Academia Española se refiere a dogmatismo; a inflexible, que mantiene sus opiniones como verdades inconcusas, por esto que sea una falacia a silentio. Se hablaría más bien fuera de una hipótesis de los supuestos, fuera de dichos no aclarados en suspensión de una propuesta hipotética no verificada en la ambigüedad verdad y falso. La razón de esto de que diríamos que sean tomados por hechos o como un comprobado a algo no verificado siendo esto la falacia, no asumiendo un supuesto a las conclusiones que se nos presenta basándonos en especulaciones válidas para sostener una hipótesis. También dependería de como se presente la conclusión, después que siga los esquemas de una hipótesis, de no ser así sería una . (es)
- A silentio argudioa, argumentum a silentio, argumentum ex silentio edo argudioa isiltasunetik isiltasunean edo ebidentzia ezean oinarrituz ondorio bat ateratzen den falazia bat da. arloan, termino honek idazle batek gai zehatz bat bere idazlanetan erreferentziatua agertzen ez zenez harekiko ez ikusiarena edo ez jakinarena egiten zuela adierazten du. Arrazoiketa puru gisa erabiltzen denean, falazien artean sailkatua dago, halere denean baliozkoa eta sinesgarria izan liteke. Adibidea:
* A: Miren non bizi den ba al dakizu?
* B: Bai, badakit
* A: Non bizi da?
* B: Ez dizut esango. Orduan Ak Bk Miren non bizi den ez dakiela ondorioztatu lezake, baina ondorio hori ez du justifikatua egon beharrik; beharbada Bk ez baitio esan nahi edota datu konfidentzialtzat baitu. (eu)
- Argumen dari kesunyian (Latin: argumentum ex silentio) adalah sebuah argumen yang membuat suatu kesimpulan berdasarkan pada ketiadaan pernyataan dalam dokumen sejarah, alih-alih keberadaan mereka. Dalam bidang , istilah ini sering merujuk kepada anggapan bahwa seorang penulis dicap tidak mengetahui suatu hal hanya karena mereka tidak menyebutkannya di dalam tulisannya yang telah ditemukan. (in)
- L’argumentum a silentio, argumentum ex silentio ou sophisme du silence est un raisonnement fallacieux par lequel quelqu'un conclut à l'absence d'un élément sous prétexte de l'absence de preuve ou de témoignage de l'existence de cet élément. Le sophisme du silence est notamment utilisé en histoire pour tenter de démontrer qu'un évènement n'a pas eu lieu ou qu'un personnage historique n'a pas existé, en se basant sur des documents qui ne mentionnent pas ces évènements ou ces personnes. Ce faisant, au lieu d'analyser le contenu d'un document, ce sophisme repose sur ce que le document et son auteur « aurait dû dire ». La plupart du temps, cet argument est rejeté pour sa faiblesse logique ou considéré comme fallacieux. Ce sophisme est raisonné par la maxime « absence de preuve n'est pas preuve de l'absence ». (fr)
- L'argomento del silenzio (generalmente citato nella terminologia latina argumentum e silentio o ex silentio) è una conclusione basata sul silenzio o la mancanza di argomentazioni contrarie. Dal punto di vista logico, è considerato una fallacia del ragionamento sillogistico, che deduce una conclusione da una premessa assente, ma può essere considerato come argomento valido di un ragionamento deduttivo. Nella ricerca storica, questo argomento viene tendenzialmente considerato con sospetto data l'alta dose di arbitrarietà che può indurre. (it)
- 묵증(黙證, 영어 Argument from silence, 라틴어 Argumentum ex silentio)은 과거에 만들어진 문서를 가지고 어떤 결론을 이끌어낼 때 그 문서에 진술된 내용을 근거로 삼는 것이 아니라 진술되지 않았다는 점을 근거로 삼는 것을 말한다. 서양고전학 분야에서는 어떤 고대 저자의 글에서 어떤 주제에 관한 언급이 없을 때 그 사실을 바탕으로 그 저자가 그 주제에 대해 무지하다고 주장하는 것을 종종 묵증이라고 말한다. 따라서 역사학에서 묵증은 사건이나 문서에 대한 언급이 없다는 사실을 가지고 언급되지 않은 사건에 의문을 제기하기 위해 사용된다. 대부분의 역사적 접근법에서는 저자가 기록한 내용에 의존하는 반면 묵증은 책이나 문서에 기록되지 않은 부분에 의존한다. 따라서 이 접근법은 현재 전해오는 저자의 기록에 나와 있다는 논리가 아니라 저자가 "언급했어야 옳다"는 논리를 사용한다. 묵증은 저자가 정보를 가지고 있었을 것으로 예상되고, 상황을 완전히 설명하려는 의도가 있었으며, 당시 언급될 만큼 해당 사안이 충분히 중요하고 흥미로운 경우에만 적용될 수 있다. 저자가 어떤 사건을 언급하지 않은 것에 근거한 묵증은 대체로 신뢰할 수 없다고 간주되는 무지에 호소하는 논증과는 다르다. 그렇지만 일반적으로 많은 경우 묵증 자체를 비교적 논리가 빈약하다고 보거나 오류로 간주한다. (ko)
- Argumentum ex silentio é um termo em latim, traduzido geralmente como argumento pelo silêncio, utilizado para denominar uma conclusão que se baseia na ausência de uma afirmativa em documentos históricos (ao contrário da conclusão mais comum, baseada na presença de uma). No campo dos estudos clássicos, ele é geralmente se refere à indução a partir da falta de referências a um assunto nas obras disponíveis de um autor de que ele, portanto, ignoraria o tal assunto. Assim, na análise histórica com um argumento pelo silêncio, a falta de referência a um evento ou a um documento é utilizada para lançar dúvida sobre a existência de tal evento ou documento. A análise, portanto, pressupõe que o autor "deveria ter mencionado" esse tal evento ou documento pela importância que ele certamente tem. Um argumento pelo silêncio se aplica a um documento apenas se houver alguma expectativa de que o referido autor tinha acesso a ele, tinha a intenção de relatar a situação de forma abrangente e que o tal documento era importante ou interessante o suficiente para ter sido mencionado. Este tipo de argumentação é bastante diferente da argumentação pela ignorância, que se baseia numa total "ausência de evidência" e é amplamente considerado como pouco confiável; porém, os próprios argumentos pelo silêncio são considerados fracos ou até mesmo falaciosos em muitas situações. (pt)
- Argumentum ex silentio (укр. аргумент від тиші) — висновок, який ґрунтується на відсутності тверджень в історичних документах. В історичному аналізі аргумент від тиші використовується для того, щоб поставити під сумнів не згадану подію. Використовується підхід — «що автор мав сказати», замість побудови аргументу на доступній інформації в наявних документах. Аргумент від тиші можна застосовувати до документу, якщо очікувалося, що автор мав би мати інформацію, збирався подавати повний опис ситуації, і подія чи річ була достатньо відома і цікава для згадки в той період часу. Argumentum ex silentio, який базується на браку згадок певних подій, відрізняється від argumentum ad ignorantiam, який покладається на повну відсутність доказів і вважається ненадійним; хоча аргументи від тиші теж, як правило, розглядаються як слабкі в багатьох випадках чи навіть вважаються хибними. (uk)
- 默證或訴諸沉默（英語：argument from silence；拉丁語：argumentum e silentio），是一種非形式謬誤，主張由於支持某事的人未提供證據，因此某事不是真的。 然而，支持者未提供證據可能有許多原因，未必能證明某事不是真的。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Als Argumentum e silentio (lat.) wird in der Logik und in der Geschichtswissenschaft eine Schlussfolgerung aus dem Schweigen bezeichnet. Die Nichtrealität eines Faktums oder eines Ereignisses wird daraus gefolgert, dass es in einem Kontext nicht erwähnt wird, in dem seine Erwähnung andernfalls sicher zu erwarten wäre. Schlussfolgerungen dieser Art sind niemals zwingend, können aber zusammen mit anderen Indizien die Plausibilität einer These verstärken. Da ihr Gewicht von der Deutung des Kontextes abhängt, sind sie auch für Konstrukte und Verschwörungstheorien besonders geeignet. Häufig wird das Argumentum e silentio aber auch als Scheinargument angeführt. (de)
- Argumen dari kesunyian (Latin: argumentum ex silentio) adalah sebuah argumen yang membuat suatu kesimpulan berdasarkan pada ketiadaan pernyataan dalam dokumen sejarah, alih-alih keberadaan mereka. Dalam bidang , istilah ini sering merujuk kepada anggapan bahwa seorang penulis dicap tidak mengetahui suatu hal hanya karena mereka tidak menyebutkannya di dalam tulisannya yang telah ditemukan. (in)
- L'argomento del silenzio (generalmente citato nella terminologia latina argumentum e silentio o ex silentio) è una conclusione basata sul silenzio o la mancanza di argomentazioni contrarie. Dal punto di vista logico, è considerato una fallacia del ragionamento sillogistico, che deduce una conclusione da una premessa assente, ma può essere considerato come argomento valido di un ragionamento deduttivo. Nella ricerca storica, questo argomento viene tendenzialmente considerato con sospetto data l'alta dose di arbitrarietà che può indurre. (it)
- 默證或訴諸沉默（英語：argument from silence；拉丁語：argumentum e silentio），是一種非形式謬誤，主張由於支持某事的人未提供證據，因此某事不是真的。 然而，支持者未提供證據可能有許多原因，未必能證明某事不是真的。 (zh)
- الحجة من السكوت هو التعبير عن استنتاج يستند إلى عدم وجود بيانات في الوثائق التاريخية بدلاً من وجودها. في مجال الدراسات الكلاسيكية، يشير غالباً إلى التأكيد إلى أن المؤلف يجهل موضوعاً ما، استناداً إلى عدم وجود إشارات إليه في كتابات المؤلف المتاحة. قد يتم تطبيق الحجة من السكوت على وثيقة فقط إذا كان من المتوقع أن يحصل المؤلف على المعلومات، وكان ينوي تقديم وصف كامل للوضع، وكان العنصر مهماً بدرجة كافية ومثيرة للاهتمام بما فيه الكفاية ليتم ذكره. (ar)
- L'argument per silenci (també anomenat argumentum ex silentio) suposa que el silenci d'una persona respecte d'un tema és degut a la seva ignorància sobre aquest. Si bé el silenci és una prova de la possible desconeixença, no es pot concloure que sigui així. Per exemple: Xevi: Dona'm el mòbil de la Maria, si us plau!Albert: Ara no puc que tinc pressa! En Xevi podria concloure per Argument per silenci que l'Albert no té el mòbil de la Maria. Però, en canvi, les causes podrien ser d'altres com, per exemple, que la Maria li ha demanat a l'Albert que no done el seu telèfon a la gent. (ca)
- To make an argument from silence (Latin: argumentum ex silentio) is to express a conclusion that is based on the absence of statements in historical documents, rather than their presence. In the field of classical studies, it often refers to the assertion that an author is ignorant of a subject, based on the lack of references to it in the author's available writings. (en)
- A silentio argudioa, argumentum a silentio, argumentum ex silentio edo argudioa isiltasunetik isiltasunean edo ebidentzia ezean oinarrituz ondorio bat ateratzen den falazia bat da. arloan, termino honek idazle batek gai zehatz bat bere idazlanetan erreferentziatua agertzen ez zenez harekiko ez ikusiarena edo ez jakinarena egiten zuela adierazten du. Arrazoiketa puru gisa erabiltzen denean, falazien artean sailkatua dago, halere denean baliozkoa eta sinesgarria izan liteke. Adibidea:
* A: Miren non bizi den ba al dakizu?
* B: Bai, badakit
* A: Non bizi da?
* B: Ez dizut esango. (eu)
- L’argumentum a silentio, argumentum ex silentio ou sophisme du silence est un raisonnement fallacieux par lequel quelqu'un conclut à l'absence d'un élément sous prétexte de l'absence de preuve ou de témoignage de l'existence de cet élément. Ce sophisme est raisonné par la maxime « absence de preuve n'est pas preuve de l'absence ». (fr)
- El argumento a silentio, argumentum a silentio, argumentum ex silentio o argumento desde el silencio es una falacia en la que se extrae una conclusión basada en el silencio o ausencia de evidencia. En el campo de los estudios clásicos, este término hace referencia a la conclusión de que un autor ignoraba un determinado asunto debido a la falta de referencias al mismo en sus escritos. Cuando se usa como modo de pruebas y de razonamiento puro está clasificado entre las falacias, a pesar de lo cual puede ser válido y convincente cuando se trata de un razonamiento abductivo. (es)
- 묵증(黙證, 영어 Argument from silence, 라틴어 Argumentum ex silentio)은 과거에 만들어진 문서를 가지고 어떤 결론을 이끌어낼 때 그 문서에 진술된 내용을 근거로 삼는 것이 아니라 진술되지 않았다는 점을 근거로 삼는 것을 말한다. 서양고전학 분야에서는 어떤 고대 저자의 글에서 어떤 주제에 관한 언급이 없을 때 그 사실을 바탕으로 그 저자가 그 주제에 대해 무지하다고 주장하는 것을 종종 묵증이라고 말한다. 따라서 역사학에서 묵증은 사건이나 문서에 대한 언급이 없다는 사실을 가지고 언급되지 않은 사건에 의문을 제기하기 위해 사용된다. 대부분의 역사적 접근법에서는 저자가 기록한 내용에 의존하는 반면 묵증은 책이나 문서에 기록되지 않은 부분에 의존한다. 따라서 이 접근법은 현재 전해오는 저자의 기록에 나와 있다는 논리가 아니라 저자가 "언급했어야 옳다"는 논리를 사용한다. 묵증은 저자가 정보를 가지고 있었을 것으로 예상되고, 상황을 완전히 설명하려는 의도가 있었으며, 당시 언급될 만큼 해당 사안이 충분히 중요하고 흥미로운 경우에만 적용될 수 있다. (ko)
- Argumentum ex silentio é um termo em latim, traduzido geralmente como argumento pelo silêncio, utilizado para denominar uma conclusão que se baseia na ausência de uma afirmativa em documentos históricos (ao contrário da conclusão mais comum, baseada na presença de uma). No campo dos estudos clássicos, ele é geralmente se refere à indução a partir da falta de referências a um assunto nas obras disponíveis de um autor de que ele, portanto, ignoraria o tal assunto. (pt)
- Argumentum ex silentio (укр. аргумент від тиші) — висновок, який ґрунтується на відсутності тверджень в історичних документах. В історичному аналізі аргумент від тиші використовується для того, щоб поставити під сумнів не згадану подію. Використовується підхід — «що автор мав сказати», замість побудови аргументу на доступній інформації в наявних документах. Аргумент від тиші можна застосовувати до документу, якщо очікувалося, що автор мав би мати інформацію, збирався подавати повний опис ситуації, і подія чи річ була достатньо відома і цікава для згадки в той період часу. (uk)
|
.png){kind=link}
.png){kind=link}
