| dbo:abstract
|
- Blahoslavený Antonio Rosmini Serbati (24. března 1797, Rovereto – 1. července 1855, Stresa) byl italský římskokatolický kněz, filosof, teolog a politik. Byl beatifikován v roce 2007. (cs)
- Antonio Rosmini, de nom complet Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati (24 de març de 1797, Rovereto - † 1 de juliol de 1855, Stresa), fou un sacerdot, pensador i filòsof italià, fundador de la congregació clerical Instituto della carità. Alguns dels seus escrits foren condemnats i se sotmeté a la decisió de la Santa Seu sobre les seves obres. (ca)
- Antonio Rosmini Serbati (* 25. März 1797 in Rovereto; † 1. Juli 1855 in Stresa) war Priester, Ordensgründer, Theologe, Philosoph und gilt als einer der letzten Universalgelehrten. Seit 2007 ist er ein Seliger der katholischen Kirche. (de)
- Blessed Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini-Serbati (Italian pronunciation: [anˈtɔːnjo roˈzmiːni serˈbaːti]; Rovereto, 25 March 1797 – Stresa, 1 July 1855) was an Italian Roman Catholic priest and philosopher. He founded the Rosminians, officially the Institute of Charity or Societas a charitate nuncupata, pioneered the concept of social justice, and Italian Liberal Catholicism. Alessandro Manzoni considered Rosmini the only contemporary Italian author worth reading. (en)
- Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati estis itala teologo, politiko kaj verkisto. Li naskiĝis la 24-an de marto 1797 en Rovereto (provinco Trento), kiu ekde 1509 apartenis al Aŭstria imperio. Li estis duenaskito post fratino Giuseppa Margherita kaj pli juna ol la fratoj Giuseppe kaj Felice. De 1804 ĝis 1808 li vizitis la popularan urban lernejon de Rovereto, fondita tridek jarojn antaŭe de imperiestrino Maria Tereza el Aŭstrujo. En 1816 la 12-an de aŭgusto li abiturientiĝis ĉe la imperiestra liceo en Trento. Poste li studis teologion ĉe la universitato de Padovo. Tiutempe li konatiĝis kaj amikiĝis kun . Post tri jaroj li revenis al Rovereto. En 1820 mortis lia patro Pier Modesto Serbati patricio el Tirolo je la aĝo de 75 jaroj. En septembro 1820 oni inaŭguris en Rovereto orfejon fondita de Margherita, fratino de Rosmini, kiu bone konatiĝis kun markizino , en tiu ĉi okazo Rosmini donacis al sia fratino la verketon "Pri la kristana edukado". Margherita fariĝis monaĥino de virina religia instituto fondita de Maddalena el Canossa kaj mortis 39 jaraĝa junie 1833. En 1831 li revenis al Milano kaj poste al Trento, kie 1832-1833 li verkis "Pri la kvin vundoj de la Sankta Eklezio", kiun li ne publikigos ĝis la elekto al papa seĝo (1846) de Kardinalo Giovanni Maria Mastia Ferretti, Pio la 9-a.En 1837 Laŭpete de papo Gregorio la 16-a Rosmini sendis al Romo "Le costituzioni dell'Istituto della Carità" aprobotaj la 20-an de decembro 1838.En 1839 li translokiĝis la rezidejon al Stresa (nuntempe urbeto en provinco Verbania).La verko "La traktato pri la morala konscienco" 1841 estis atakita de anonima pamfleto kiu akuzis Rosmini pri herezaj ideoj. Laŭ historiistoj datas ekde tiu jaro la tiel nomatan "Rosminiana disputo" kun la Jezuitoj kies generala preposto (superulo) estis la nederlanda asketo . Intervenis Papo Gregoro la 16-a kiu devigis silenti al ambaŭ superuloj.De 1843 ĝis 1848 trankvila periodo en kiu Rosmini sindediĉis al siaj institutoj (fondiĝis ankaŭ la virina) kaj al la studoj. En 1847 li redaktis "Eseo pri komunismo kaj Socialismo". Je la fino de tiu jaro oni anonime presigis la tiel nomataj "Postille" (t.e. gravaj akuzoj), pamfleto je 48 paĝoj, en granda formato, sur kiu oni raportis, imagu, 327 propoziciojn de Rosmini kun gravaj akuzoj. La presaĵo estis disdonita tute sekrete al elektitaj episkopoj kun peto subskribi petleteron je kondamno.Finfine 1848 aperis en Lugano (Svisujo) sen la nomo de la aŭtoro, la verko "Pri la kvin vundoj de la sankta Eklezio. Traktato dediĉita al la katolika pastraro".En la sama jaro aperis ankaŭ "La civila konstitucio laŭ sociala justeco" kie estis resumitaj la bazaj tezoj de "Filozofio pri rajto" riĉigita je apendico "Pri la unueco de Italio". En aŭtuno 1848 iom post iom ekestis kontraŭ abate Rosmini personaj envioj, suspektemoj pri liaj politikaj ideoj (ekzemple: oni timis ke li instigu la Papon al milito) fine duboj pri la ortodokseco de liaj lastaj publikigitaĵoj. La 11-an de oktobro oni povis konsideri malsukcesa (fiaskita) la dilpomatian misiadon pro la hezitoj (prokrastaj decidoj) de antaŭalpa registraro.La 4-an de novembro dominikano liveris al la Kurio konkludojn pri la ekzameno de la "Kvin vundoj". La 26-an de novembro Rosmini rifuĝis kun la Papo en Gaeta, kie la partio politike nekompromisema, kontraŭa al Rosmini, plifortiĝis.En januaro 1849 Rosmini forlasis Gaeta-n por provizore rezidi en Napolo, liaj kontraŭuloj profitos por trudi al li mortigan frapon. Fakte la 30-an de majo en Napolo dum la kunsido de la , estis kondamnitaj "La Kvin Vundoj kaj La Civila Konstitucio laŭ sociala justeco". La 15-an de aŭgusto en Albano ĉe kardinalo Antonio Tosti li ricevis la oficialan sciigon pri la kondamno, en la sama tago abate Rosmini deklaris sian submetiĝon al la Eklezio. Finfine denove li revenis al Stresa. En 1851 Pio la 9-a denove ordonis silenti al ambaŭ konfliktantaj partioj (jezuitoj kaj rosminianoj) kaj poste por definitive fermi la disputon submetis ĉiujn restantajn verkojn de Rosmini al ekzameno de la Kongregacio pri Indekso.En 1854 (la 3-an de julio) la generala Kongregacio pri Indekso kies prezidanto estis la Papo mem deklaris per dekreto Antonio Rosmini-Serbati opera omnia, de quibus novissime quaesitum est, esse dimittenda (tio signifis ke liaj libroj ne estis nepermesitaj, ke ili estis sen eraroj kontraŭ la kredo kaj la moralo).En aŭgusto li testamentis ĉiujn siajn havaĵojn al la religiuloj de Instituto de la Karitato.La 1-an de julio 1855 post dolora agonio Antonio Rosmini je la aĝo de 58 jaroj mortis en Stresa. (eo)
- Antonio Rosmini Serbati (Rovereto, 1797ko martxoaren 24a - Stresa, 1855eko uztailaren 1a) italiar filosofoa eta apaiza izan zen. 1828an kongregazioa sortu zuen. Borboitarrek Napolitik erbesteratu zuten. 1849an bere Delle cinque piaghe della S. Chiesa (Elizaren bost izurriei buruz) Indexean edo liburu debekatuen zerrendan jarri zuten. Rosminiren filosofia-pentsaera barnean dago; izadiaren ordena eta izadiaz gaindiko ordena bereizi zituen, eta enpirismoaren eta Kanten iritziak gaitzetsi zituen. Haren ideiek eragin handia izan zuten XIX. mendearen hasierako italiar pentsalari eta idazleengan. 1887an elizak Rosminiren adierazpen batzuk gaitzetsi zituen. Haren idazlan batzuk: Nuovo saggio sull´origine delle idee (1930, Ideien jatorriari buruzko saiakera berria), Principi di Scienza morale (1831, Moralaren zientziaren hastapenak). (eu)
- Antonio Rosmini-Serbati (Rovereto, 24 de marzo de 1797 - Stresa, 1 de julio de 1855) fue un sacerdote, conde, pensador y filósofo italiano, fundador de la congregación clerical Instituto de la Caridad. Fueron condenados algunos de sus escritos y se sometió a la decisión de la Santa Sede con respecto a sus obras. (es)
- Antonio Rosmini-Serbati (March 25, 1797 - July 1, 1855) adalah seorang imam dan filsuf, teolog dan negarawan dari Italia Katolik Roma pada abad 19. Dia sendiri adalah pembela paham idealisme. Dia meyakini bahwa pemikiran terdiri dari dua hal yakni materi (sensasi) dan wujud (intelek). Dia menjelaskan bahwa "pembentuk" memberikan keragaman, kesatuan terakhir, yang memahami "Ada" dalam bentuk yang ideal. Wujud bukanlah produk dari pengalaman, tetapi ada pada dirinya sendiri secara asli, sebuah anugerah ilahi. Prinsip-prinsip yang dia kemukakan ini ingin mengembalikan alasan seseorang beragama yang telah kehilangan idealisme sumbangan dari abad pencerahan. Dengan menyerap tradidi filsafat Perenial, dia juga merangkai sumbangan dari masa post-{{Renaissance|renaissance]] dan menyatukan dengan pandangannya sendiri untuk mengusahakan kesadaran akan alasan beragama. Pandangan inilah yang paling terkenal. Selama hidupnya dan untuk abad atau lebih setelah kematiannya, karya filosofisnya, berpusat pada pengertian yang dan martabat manusia, dapat dirangkum di bawah judul: tujuan dan metode, objektivitas pemikiran dan konsep kepastian, martabat pribadi manusia, moralitas, hak asasi manusia; sifat dari masyarakat manusia, teologi alam; dan "Ada". (in)
- Antonio Rosmini, en français Antoine Rosmini (Rovereto, 25 mars 1797 - Stresa, 1er juillet 1855), est un prêtre fondateur de l'institut de la Charité (les rosminiens), et un penseur, pionnier du concept de justice sociale, et figure du catholicisme libéral italien. Il est béatifié le 18 novembre 2007 par Benoît XVI. (fr)
- Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati (Rovereto, 24 marzo 1797 – Stresa, 1º luglio 1855) è stato un filosofo, teologo e presbitero italiano. Papa Benedetto XVI lo ha beatificato il 18 novembre 2007. (it)
- Antonio Rosmini-Serbati (Rovereto, 25 maart 1797 – Stresa, 1 juli 1855) was een Italiaans priester, filosoof, ordestichter en Uomo universale. Hij is een zalige van de Rooms-Katholieke Kerk. Rosmini studeert tegen de wens van zijn vader theologie en werd in 1821 tot priester gewijd. In 1828 stichtte hij een kloosterorde: de , ook wel rosminianen genoemd. De orde werd in 1838 door paus Gregorius XVI erkend en maakte in de negentiende eeuw een behoorlijke groei door in heel Europa. Zijn geschriften De vijf wonden van de Heilige Kerk en de Constitutie van Sociale Rechtvaardigheid, wekten veel tegenstand, met name onder de jezuïeten. Op voorspraak van de jezuïeten werd zijn werk in 1849 op de Index librorum prohibitorum geplaatst. Rosmini wilde met zijn werken enerzijds het katholicisme vernieuwen, terwijl hij – anderzijds – trouw wilde zijn aan het gezag van Rome. Hij trachtte daarbij een nieuw evenwicht te creëren tussen het geloof en de rede. In 1854 oordeelde de paus dat de werken van Rosmini ten onrechte waren gecensureerd. Paus Johannes Paulus I zou promoveren op een proefschrift over Rosmini's beeld van de ziel. Antonio Rosmini-Serbati werd in 2006 door paus Benedictus XVI verheven tot dienaar Gods. In 2007 volgde zijn zaligverklaring. (nl)
- Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati (ur. 24 marca 1797 w Rovereto, zm. 1 lipca 1855 w Stresie) – myśliciel i filozof włoski. Błogosławiony Kościoła katolickiego. (pl)
- Антонио Франческо Давиде Амброждо Розмини-Сербати (итал. Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati; 24 марта 1797, Роверето, Италия — 1 июля 1855, Стреза, Италия) — итальянский философ и священник Римско-католической церкви, причисленный к лику блаженных (2007). Выработал объективный религиозно-философский идеализм, исходящий из самонаблюдения, и называл его идеологическим психологизмом; считается предшественником христианского спиритуализма. Основал поныне существующую конгрегацию «братьев и сестер любви» (итал. Instituto della Carità; с 1928). (ru)
- Antonio Rosmini-Serbati, född 25 mars 1797 i Rovereto, Italien, död 1 juli 1855 i Stresa, Piemonte, Italien, var en italiensk katolsk präst, filosof och ordensgrundare. Han saligförklarades av påve Benedictus XVI den 18 november 2007. Hans festdag firas den 1 juli. (sv)
- Антоніо Франческо Давіде Амброждо Росміні-Сербаті (італ. Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati; 24 березня 1797, Роверето — 1 липня 1855, Стреза) — італійський католицький священник і філософ, блаженний Католицької Церкви (2007). Виробив об'єктивний релігійно-філософський ідеалізм, що виходить із самоспостереження, і називав його ідеологічним психологізмом; вважається попередником християнського спіритуалізму. Заснував згромадження «Братів і сестер милосердя» (італ. Instituto della Carità, 1828). (uk)
- Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini-Serbati (Rovereto, 24 de março de 1797 – Stresa, 1 de julho de 1855) foi um padre católico, teólogo e filósofo italiano nascido no Império Austríaco no Tirol italiano. Foi declarado beato em 2007 e é considerado um dos mais originais e importantes teólogos e filósofos italianos da primeira metade do século XIX. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Blahoslavený Antonio Rosmini Serbati (24. března 1797, Rovereto – 1. července 1855, Stresa) byl italský římskokatolický kněz, filosof, teolog a politik. Byl beatifikován v roce 2007. (cs)
- Antonio Rosmini, de nom complet Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati (24 de març de 1797, Rovereto - † 1 de juliol de 1855, Stresa), fou un sacerdot, pensador i filòsof italià, fundador de la congregació clerical Instituto della carità. Alguns dels seus escrits foren condemnats i se sotmeté a la decisió de la Santa Seu sobre les seves obres. (ca)
- Antonio Rosmini Serbati (* 25. März 1797 in Rovereto; † 1. Juli 1855 in Stresa) war Priester, Ordensgründer, Theologe, Philosoph und gilt als einer der letzten Universalgelehrten. Seit 2007 ist er ein Seliger der katholischen Kirche. (de)
- Blessed Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini-Serbati (Italian pronunciation: [anˈtɔːnjo roˈzmiːni serˈbaːti]; Rovereto, 25 March 1797 – Stresa, 1 July 1855) was an Italian Roman Catholic priest and philosopher. He founded the Rosminians, officially the Institute of Charity or Societas a charitate nuncupata, pioneered the concept of social justice, and Italian Liberal Catholicism. Alessandro Manzoni considered Rosmini the only contemporary Italian author worth reading. (en)
- Antonio Rosmini-Serbati (Rovereto, 24 de marzo de 1797 - Stresa, 1 de julio de 1855) fue un sacerdote, conde, pensador y filósofo italiano, fundador de la congregación clerical Instituto de la Caridad. Fueron condenados algunos de sus escritos y se sometió a la decisión de la Santa Sede con respecto a sus obras. (es)
- Antonio Rosmini, en français Antoine Rosmini (Rovereto, 25 mars 1797 - Stresa, 1er juillet 1855), est un prêtre fondateur de l'institut de la Charité (les rosminiens), et un penseur, pionnier du concept de justice sociale, et figure du catholicisme libéral italien. Il est béatifié le 18 novembre 2007 par Benoît XVI. (fr)
- Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati (Rovereto, 24 marzo 1797 – Stresa, 1º luglio 1855) è stato un filosofo, teologo e presbitero italiano. Papa Benedetto XVI lo ha beatificato il 18 novembre 2007. (it)
- Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati (ur. 24 marca 1797 w Rovereto, zm. 1 lipca 1855 w Stresie) – myśliciel i filozof włoski. Błogosławiony Kościoła katolickiego. (pl)
- Антонио Франческо Давиде Амброждо Розмини-Сербати (итал. Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati; 24 марта 1797, Роверето, Италия — 1 июля 1855, Стреза, Италия) — итальянский философ и священник Римско-католической церкви, причисленный к лику блаженных (2007). Выработал объективный религиозно-философский идеализм, исходящий из самонаблюдения, и называл его идеологическим психологизмом; считается предшественником христианского спиритуализма. Основал поныне существующую конгрегацию «братьев и сестер любви» (итал. Instituto della Carità; с 1928). (ru)
- Antonio Rosmini-Serbati, född 25 mars 1797 i Rovereto, Italien, död 1 juli 1855 i Stresa, Piemonte, Italien, var en italiensk katolsk präst, filosof och ordensgrundare. Han saligförklarades av påve Benedictus XVI den 18 november 2007. Hans festdag firas den 1 juli. (sv)
- Антоніо Франческо Давіде Амброждо Росміні-Сербаті (італ. Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati; 24 березня 1797, Роверето — 1 липня 1855, Стреза) — італійський католицький священник і філософ, блаженний Католицької Церкви (2007). Виробив об'єктивний релігійно-філософський ідеалізм, що виходить із самоспостереження, і називав його ідеологічним психологізмом; вважається попередником християнського спіритуалізму. Заснував згромадження «Братів і сестер милосердя» (італ. Instituto della Carità, 1828). (uk)
- Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini-Serbati (Rovereto, 24 de março de 1797 – Stresa, 1 de julho de 1855) foi um padre católico, teólogo e filósofo italiano nascido no Império Austríaco no Tirol italiano. Foi declarado beato em 2007 e é considerado um dos mais originais e importantes teólogos e filósofos italianos da primeira metade do século XIX. (pt)
- Antonio Francesco Davide Ambrogio Rosmini Serbati estis itala teologo, politiko kaj verkisto. Li naskiĝis la 24-an de marto 1797 en Rovereto (provinco Trento), kiu ekde 1509 apartenis al Aŭstria imperio. Li estis duenaskito post fratino Giuseppa Margherita kaj pli juna ol la fratoj Giuseppe kaj Felice. De 1804 ĝis 1808 li vizitis la popularan urban lernejon de Rovereto, fondita tridek jarojn antaŭe de imperiestrino Maria Tereza el Aŭstrujo. (eo)
- Antonio Rosmini Serbati (Rovereto, 1797ko martxoaren 24a - Stresa, 1855eko uztailaren 1a) italiar filosofoa eta apaiza izan zen. 1828an kongregazioa sortu zuen. Borboitarrek Napolitik erbesteratu zuten. 1849an bere Delle cinque piaghe della S. Chiesa (Elizaren bost izurriei buruz) Indexean edo liburu debekatuen zerrendan jarri zuten. Rosminiren filosofia-pentsaera barnean dago; izadiaren ordena eta izadiaz gaindiko ordena bereizi zituen, eta enpirismoaren eta Kanten iritziak gaitzetsi zituen. Haren ideiek eragin handia izan zuten XIX. mendearen hasierako italiar pentsalari eta idazleengan. 1887an elizak Rosminiren adierazpen batzuk gaitzetsi zituen. Haren idazlan batzuk: Nuovo saggio sull´origine delle idee (1930, Ideien jatorriari buruzko saiakera berria), Principi di Scienza morale (18 (eu)
- Antonio Rosmini-Serbati (March 25, 1797 - July 1, 1855) adalah seorang imam dan filsuf, teolog dan negarawan dari Italia Katolik Roma pada abad 19. Dia sendiri adalah pembela paham idealisme. Dia meyakini bahwa pemikiran terdiri dari dua hal yakni materi (sensasi) dan wujud (intelek). Dia menjelaskan bahwa "pembentuk" memberikan keragaman, kesatuan terakhir, yang memahami "Ada" dalam bentuk yang ideal. Wujud bukanlah produk dari pengalaman, tetapi ada pada dirinya sendiri secara asli, sebuah anugerah ilahi. (in)
- Antonio Rosmini-Serbati (Rovereto, 25 maart 1797 – Stresa, 1 juli 1855) was een Italiaans priester, filosoof, ordestichter en Uomo universale. Hij is een zalige van de Rooms-Katholieke Kerk. Rosmini studeert tegen de wens van zijn vader theologie en werd in 1821 tot priester gewijd. In 1828 stichtte hij een kloosterorde: de , ook wel rosminianen genoemd. De orde werd in 1838 door paus Gregorius XVI erkend en maakte in de negentiende eeuw een behoorlijke groei door in heel Europa. Paus Johannes Paulus I zou promoveren op een proefschrift over Rosmini's beeld van de ziel. (nl)
|
_Ritratto_di_Antonio_Rosmini_(1853-1856)_Galleria_d'Arte_Moderna_di_Milano.jpg?width=300)
_Ritratto_di_Antonio_Rosmini_(1853-1856)_Galleria_d'Arte_Moderna_di_Milano.jpg){kind=link}
