| dbo:abstract
|
- Segons la mitologia grega, Alfeu (en grec antic Ἀλφειός, Alfeios) va ser un déu fluvial, fill d'Oceà i de Tetis. El seu curs flueix entre l'Arcàdia i l'Èlide i passa prop d'Olímpia. Segons Pausànias, s'enamorà de la nimfa Aretusa, a la qual perseguí fent-se caçador com ella, però Aretusa implorà l'ajut d'Àrtemis i la deessa la transportà a Sicília i la transformà en una font. Alfeu, però, no renuncià a unir-s'hi i l'anà a cercar filtrant-se sota terra. I, de fet, els antics creien que les aigües de l'Alfeu es comunicaven amb les de la font siciliana d'Aretusa. Una variant del mite, explica simplement que Alfeu era un caçador i Àrtemis l'hauria transformat en riu per sostreure la nimfa de la seua persecució. Una altra història refereix que l'objecte del seu desig era la mateixa Àrtemis. La deessa es resistia al seu amor, de manera que va decidir apoderar-se d'ella per la força. Un dia que la deessa i les seves ninfes celebraven una festa a Letrini, a la desembocadura del riu, va intentar atansar-se a elles, però Àrtemis es va empastifar la cara amb fang i Alfeu no la va reconèixer. Una variant explica que Alfeu va perseguir Àrtemis fins a l'illa d'Ortígia, que es troba al centre del port de Siracusa. (ca)
- Alpheus or Alpheios (/ælˈfiːəs/; Ancient Greek: Ἀλφειός, meaning "whitish"), was in Greek mythology a river (the modern Alfeios River) and river god. (en)
- Laŭ la helena mitologio, Alfeo aŭ Alfeioso (el la greka Ἀλφειός, «blanketa») estis unu el la oceanidoj, la filoj de Okeano kaj Tetiso kiu personigis ĉiun riveron en Grekio. Ĉi tiu, spruĉas en Arkadio kaj trafluas Elison, en Peloponezo, ĝis sia alfluo en la Ionian maron. Alfluantoj liaj estis ankaŭ personigitaj en la mitologio, kiaj Ladono, , aŭ . Laŭ Paŭzanio, Alfeo estis pasia ĉasisto kiu enamiĝis sensukcese al la nimfo Aretuzo, akompanantino de Artemiso kiu iam sin promesis resti virga. Pro tio, ŝi rifuzis la am-proponojn de la riverdio, kaj post longa kaj laciga kurado ŝi ĵetis sin en la maron kaj forfuĝis al insulo , proksime al Sirakuzo, kaj tie ŝi aliformiĝis en fonto por finfine ekskapi de li. Alfeo aliformiĝis tiam en la samnoma rivero kiu laŭtradicie trafluas Peloponezon kaj daŭrigas sian kursadon subtere ĝis Sicilio, kie li poezie unuiĝas al la fonto Aretuzo. Ankaŭ priskribas tiun historion, sed laŭ li Alfeo ne subteriĝis, sed fluis ĝis Ortigio sen miksi sian akvon kun tiu de la Adriatika maro, ĉar la sia iĝis varma pro amo. Ĉi tiu rakonto aperas diversmaniere en la verko de Ovidio kaj aliaj romiaj mitologiistoj. Laŭ li, Aretuzo estis baniĝinta en la rivero Alfeo, en Arkadio, kiam la respektiva riverdio surprizigis kaj persekutadis ŝin. Aretuzo petis helpon al la diino Artemiso, kiu intervenis kaj aliformigis ŝin en fonto, kiu spruĉas en Peloponezo kaj fluas subtere ĝis Sicilio. Tie, ĝi aperas denove per la eponima fonto. Tamen, laŭ alternativaj versioj, estis ĝuste la diino Artemiso la am-celo de Alfeo. Ili ĉasadis kune ĝis kiam li enamiĝis al la diino kaj ne akceptis ŝian rifuzon. Persekutata de li, Artemiso forfuĝis al , en Eliso, kaj tie ŝi renkontis sian nimfan akompanantaron. Ĉiu el la knabinoj (la diino inkluzive) kovris sian vizaĵon per koto, do Alfeo ne kapablis rekoni Artemison kaj humiligite rifuzis plu insisti, antaŭ la ridego de la nimfaro. Laŭ plia tradicio, la diino fuĝis al Ortigio, kie troviĝis templo al ŝi dediĉiita laŭ la nomo Alfea Artemiso. Aludo al la enamiĝo de Alfeo troviĝas ĉe altaro en Olimpio, dediĉita al ambaŭ gedioj, kune. Verŝajne, en tiuj rakontoj unuiĝis malsamaj tradicioj, kiuj baziĝis sur la populara kredo pri ke ekzistis subtera komunikado inter la rivero Alfeo kaj la fonto Aretuzo. Oni rakontis ke taso ĵetita en la unua rivero reaperus poste en la fonto de Ortigio. Alfeo edziĝis poste al , filino de , kun kiu li estis patro de la reĝo , pere de kiu li iĝis la avo de , patro siavice de kaj , elstaraj soldatoj kiujn Eneo mortigis dum la Troja milito. Ĉu kun la sama virino, ĉu kun alia partnerino de nekonata nomo, li ankaŭ estis patro de Fegeo, reĝo de , kaj de , amantino de Pozidono. La nimfoj kaj eble estas ankaŭ filinoj liaj. Tamen, Plutarko aldonas version ne rilantan al tiuj antaŭe priskribitaj. Laŭ li, Alfeo estis filo de Helioso kiu mortigis sian fraton dum konkuro. Torturata fare de la erinioj, li preskaŭ freneze ĵetis sin kaj droniĝis en la rivero , kiu pro tio ŝanĝis sian nomon al Alfeo. Alfeo estis ankaŭ la rivero devojigita fare de Heraklo por purigi la stablojn de Aŭgio nur en unu tago. Oni konsideris tiun taskon tute neebla, do pro tio Eŭristeo proponis ĝin al la heroo kiel la kvina de liaj laboroj. Dankeme al Alfeo, kaj kompense pro la ĝeno kaj ebla ofendo, Heraklo utiligis la nomon de la rivero por nomigi la unuan leteron de la greka alfabeto, alfo, kaj poziciigis ĝin en la unua, honora, loko el ĝi. La opero-baleto «» aŭ «La Vengeance de l'Amour» (La venĝo de l´amo), de kaj , estas inspirita en la rakonto de Alfeo kaj Aretuzo. (eo)
- Alpheios (altgriechisch Ἀλφειός Alpheiós, lateinisch Alpheus) ist eine Figur der griechischen Mythologie. Er wurde vornehmlich durch eine Sage um die Nymphe Arethusa bekannt. (de)
- En la mitología griega, Alfeo (Ἀλφειός) es uno de los oceánidas, un dios del río homónimo del Peloponeso. Alfeo era hijo de Océano y Tetis, como la mayoría de los ríos. Según Pausanias Alfeo era un apasionado cazador que se enamoró perdidamente de la ninfa Aretusa, una cazadora del séquito de Artemisa que se había prometido a sí misma permanecer virgen el resto de su vida. Por esto la ninfa rechazó las pretensiones del oceánida y huyó a la isla de Ortigia, cerca de Siracusa. Allí se transformó en la fuente que lleva su nombre, para librarse de su acosador. Alfeo se transformó entonces en el río del Peloponeso, y cuentan que sus aguas se internan en la tierra y viajan hasta Ortigia para unirse a las de su amada. Ovidio ofrece otra versión según la cual Alfeo era un río de Arcadia donde se bañaba Aretusa que, sorprendida por el dios, huyó corriendo y pidió auxilio a Artemisa. La diosa se apiadó de ella y la convirtió en un manantial que corre bajo tierra hasta la isla de Ortigia. Esta historia parece devenir de la creencia popular de que el río Alfeo se comunicaba subterráneamente con las aguas del manantial de Aretusa. De hecho, Estrabón afirmaba que si se arrojaba una copa al Alfeo, aparecería en la fuente de Ortigia. Posteriormente Alfeo se casó con , la hija de Faris, y tuvo con ella a , Fegeo y Melantea. Otra historia hace de la misma Artemisa el objeto del deseo de Alfeo. El dios-río la persiguió hasta , donde la diosa se cubrió el rostro con barro y ordenó a las ninfas de su séquito que hicieran lo mismo. Así, Alfeo no pudo distinguir a su amada y, humillado, se retiró. Deja constancia de esta leyenda el que ambos dioses compartían altar en la ciudad de Olimpia. Plutarco narra una historia sobre este personaje que dista totalmente de las anteriores. Según él, Alfeo era un hijo del dios Helios que mató a su hermano Cércafo en una competición. Desesperado por los remordimientos y acosado por las Erinias, Alfeo se arrojó al río Níctimo, que desde entonces tomó su nombre. (es)
- Greziar mitologian, Alfeo, ozeanida bat zen, izen bereko ibaiaren jainkoa, Peloponeson. Ozeano eta Tetisen semea zen, ibai gehienak bezala. Pausaniasen arabera, Alfeo ehiztari porrokatua zen, Aretusa izeneko lamiaz biziki maitemindu zena. Aretusa, baina, Artemisaren segizioko ehiztari bat zen, bere buruari, betirako birjina geratuko zela promes egin ziona. Honegatik, Aretusak Alfeoren asmoei ezezkoa eman zien, eta Sirakusatik gertu dagoen Ortigia uhartera ihes egin zuen. Han, bere izena daraman zubian bihurtu zen, Alfeorengandik ihes egiteko. Alfeo, orduan, Peloponesoko ibai bihurtu zen, eta, diotenez, ibai honen urak lur barruan sartzen dira, eta Ortigiaraino bidaiatzen dute, bere maitearen urekin batzeko. Ovidiok beste bertsio bat eskeintzen du. Bertsio hontan, Alfeo, Aretusa bainatzen zen Arkadiako ibai bat zen. Aretusak, jainkoak ezustean harrapaturik, korrika ihes egin zuen eta Artemisari laguntza eskatu zion. Jainkosa, Aretusataz kupidatu zen, eta Ortigia uharteruntz lurpetik doan iturburu bihurtu zuen. Istorio hau, itxuraz, Alfeo ibaia, lurpetik, Aretusako iturburuarekin komunikatzen den sineskeriatik dator. Izan ere, Estrabonek, kopa bat Alfeora botaz gero, Ortigiako iturrian agertuko zela esaten zuen. Beranduago, Alfeo , alabarekin ezkondu zen, eta, honekin, , eta izan zituen. Beste istorio batek, Alfeo, Artemisataz maitemintzen dela kontatzen du. Ibai-jainkoak, jazarri zuen, non, jainkosak, aurpegia lokatzez estali zuen. Bere segizioko lamiei gauza bera egiteko esan zien. Honela, Alfeok, ezin izan zuen bere maitea neska guzti haien artean ezagutu, eta, umildurik, joan egin zen. Elezahar hau, bi jainkoek Olinpian aldarea banatzen zutelako da. Plutarkok, aurrekoetatik erabat ezberdina den istorio bat kontatzen du. Berak dioenez, Alfeo, Helios jainkoaren seme bat zen. Zerkafo izeneko bere anaia hil zuen lehiaketa batean. Egin zuenagatik zuen kontzientzia txarra zela eta, eta, gainera, eriniak bere atzetik zeudelarik, Alfeok, bere burua, ibaira bota zuen, eta, ordutik aurrera, ibai honek, jainkoaren izena hartu zuen. (eu)
- Dans la mythologie grecque, Alphée (en grec ancien Ἀλφειός / Alpheiós, en latin Alpheus) est un dieu fleuve, fils du Titan Océan et de sa sœur Téthys. (fr)
- アルペイオス（古希: Ἀλφειός, Alpheios, ラテン語: Alpheus）は、ギリシア神話の神である。エーリス地方のアルペイオス川の河神。エーリス地方の最大の河川であるアルペイオス川は、エーリス地方では特に尊崇されていた。 オーケアノスとテーテュースの3000人の子供の1人で、アルカディア地方のプソーピスの王ペーゲウスの父。またテーレゴネーとの間にオルティロコスをもうけたともいわれる。オルティロコスはディオクレースの父。 (ja)
- Alpheüs (Grieks; Αλφειός "wittig") is een riviergod uit de Griekse mythologie. Zijn ouders waren Oceanus en Tethys. Hij werd verliefd op de nimf Arethusa en zat haar achterna tot Sicilië, waar Artemis haar in een bron veranderde. Daarop vermengde Alpheus zijn water met het hare. Het pad dat hij koos, is de Alpheüs, een rivier die ontspringt in Arcadië en, hier en daar ondergronds, naar de Ionische Zee stroomt. Het is met 110 km de langste rivier op de Peloponnesos. Schilderijen en andere vormen van kunst die de heerlijkheid van het Arcadische leven bezingen, kunnen er niet omheen. De rivier is allengs vereenzelvigd met diverse onzichtbare, onderbewuste processtromen in goddelijke en menselijke aangelegenheden. Herakles verlegde de loop van de rivier om de stallen van Augias schoon te spoelen. (nl)
- Alfeo è nella mitologia greca uno dei numerosi figli del dio Oceano, personificazione del più grande fiume del Peloponneso, che scorre nei pressi della città di Olimpia in Grecia. (it)
- Alfejos (stgr. Ἀλφειός Alpheiós, łac. Alpheus) – w mitologii greckiej bóg rzeki o tej samej nazwie (obecnie Alfios), czczony w Arkadii, Mesenii i Elidzie. Syn Okeanosa i Tetydy. Prześladował swą miłością Artemidę, a następnie jej towarzyszkę – nimfę Aretuzę, którą ścigał pod ziemią i morzem aż na Sycylię, gdzie połączył swe wody z wodami źródła Aretuzy (rzeka sycylijska, wpadająca do morza koło Syrakuz, również nosiła imię Alfejos). (pl)
- Alfeu (em grego: Αλφειός, Alpheiós) é um , deus do rio, da mitologia grega, filho de Oceano e Tétis. Alfeu apaixonou-se pela ninfa Aretusa e a perseguiu até à Sicília, por dentro da terra, acabando por unir-se a ela, metamorfoseada em uma fonte (Pausânias: v. 7.2),. No mito de Héracles o heroi grego desvia suas águas com o objetivo de limpar os estábulos do rei Augias, uma de suas doze tarefas. Numa certa feita Alfeu enamorou-se por Ártemis e, perseguindo-a através da Grécia até que ela, chegando a Letrini, na Élida (ou, segundo alguns, mais distante ainda - na ilha de Ortígia, próximo de Siracusa), pintou seu rosto e o de todas as suas ninfas com um barro branco, de tal forma que ele não pudesse mais distingui-la entre todas elas. Alfeu foi, então, obrigado a se retirar, sob a ruidosa gargalhada daquelas que o enganaram. Alfeu é o mais notável dos rios gregos, e tem na letra alfa a indicação desta primazia. Seu mito encontra-se ligado, como curso d'água, a vários eventos mitológicos; por exemplo, foi em suas margens que Apolo ensinou a Melampo como profetizar olhando as entranhas dos sacrifícios; ou, ainda, na sua confluência com o afluente Enipeo, por quem se apaixonara a jovem Tiro, foi onde a jovem apaixonada fora violada por Posidão. Dentre seus filhos encontram-se:
* , filho de , filha de , filho de Hermes. Seus descendentes reinaram em Fáris, na Messênia, cidade fundada por Fáris.
* Fegeu (pt)
- Алфе́й (др.-греч. Ἀλφειός) — в древнегреческой мифологии бог одноимённой реки в Пелопоннесе, сын титанов Океана и Тефиды, отец Орсилоха. Его представляют в человеческом облике. Алтарь его в Олимпии. Был охотником, который влюбился в Артемиду и преследовал её по всей Греции. Он явился в Летрины на ночной праздник, который справляли Артемида и нимфы, но Артемида вымазала у всех лицо грязью и илом, и Алфей не узнал её. Поэтому установлены обряды Артемиды Алфееи. Не сумев добиться любви Артемиды, влюбился в нимфу Аретусу, которая, однако, не платила взаимностью; Артемида же, спасая Аретусу от преследований Алфея, превратила её в ручей. Алфей, однако, нашёл свою возлюбленную на острове Ортигия (либо на Делосе, либо близ Сиракуз на Сицилии) — там слились воды Алфея и Аретусы. Его течение продолжается в море, что подтвердил и Дельфийский оракул. (ru)
- Alpheios (grek. ΑλΦειος) var en flodgud i grekisk mytologi. Han var en av titanerna Okeanos och Tethys 3 000 söner. Han bodde i floden Alfeios (el. Alpheios) som låg i Elis och Arkadien i Peloponessos (södra Grekland). Alpheios var far till Ortilokhos och Phegeos, antingen som ensam förälder eller tillsammans med Telegone. Han kan även ha varit far till Danais, Myrtoessa och Ankhirhoe. Alpheios blev förälskad i vattennymfen Arethusa som Artemis förvandlade till en källa. Alpheios simmade då under vattnet för att kunna blanda sitt vatten med hennes. (sv)
- Алфе́й (дав.-гр. Ἀλφειός) — у давньогрецькій міфології бог однойменної річки в Пелопоннесі, син титанів Океана і Тефіди. Його представляють у людській подобі. Вівтар його знаходиться в Олімпії. Був мисливцем, який закохався в Артеміду і переслідував її по всій Греції. Він явився в Летрини на нічне свято, яке справляли Артеміда і німфи, але Артеміда вимазала у всіх лице брудом та мулом, через це Алфей не впізнав її. Тому встановлені обряди Артеміди Алфеї. Не зумівши добитися кохання Артеміди, Алфей закохався у німфу Аретусу, яка однак не відповіла взаємністю; Артеміда ж, рятуючи Аретусу від переслідувань Алфея, перетворила її в ставок. Проте Алфей знайшов свою кохану на острові Ортігія (або на Делосі, або поблизу Сіракуз на Сицилії) — там злились води Алфея і Аретуси. Його течія продовжується в море, що підтвердив і Дельфійський оракул. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Alpheus or Alpheios (/ælˈfiːəs/; Ancient Greek: Ἀλφειός, meaning "whitish"), was in Greek mythology a river (the modern Alfeios River) and river god. (en)
- Alpheios (altgriechisch Ἀλφειός Alpheiós, lateinisch Alpheus) ist eine Figur der griechischen Mythologie. Er wurde vornehmlich durch eine Sage um die Nymphe Arethusa bekannt. (de)
- Dans la mythologie grecque, Alphée (en grec ancien Ἀλφειός / Alpheiós, en latin Alpheus) est un dieu fleuve, fils du Titan Océan et de sa sœur Téthys. (fr)
- アルペイオス（古希: Ἀλφειός, Alpheios, ラテン語: Alpheus）は、ギリシア神話の神である。エーリス地方のアルペイオス川の河神。エーリス地方の最大の河川であるアルペイオス川は、エーリス地方では特に尊崇されていた。 オーケアノスとテーテュースの3000人の子供の1人で、アルカディア地方のプソーピスの王ペーゲウスの父。またテーレゴネーとの間にオルティロコスをもうけたともいわれる。オルティロコスはディオクレースの父。 (ja)
- Alfeo è nella mitologia greca uno dei numerosi figli del dio Oceano, personificazione del più grande fiume del Peloponneso, che scorre nei pressi della città di Olimpia in Grecia. (it)
- Alfejos (stgr. Ἀλφειός Alpheiós, łac. Alpheus) – w mitologii greckiej bóg rzeki o tej samej nazwie (obecnie Alfios), czczony w Arkadii, Mesenii i Elidzie. Syn Okeanosa i Tetydy. Prześladował swą miłością Artemidę, a następnie jej towarzyszkę – nimfę Aretuzę, którą ścigał pod ziemią i morzem aż na Sycylię, gdzie połączył swe wody z wodami źródła Aretuzy (rzeka sycylijska, wpadająca do morza koło Syrakuz, również nosiła imię Alfejos). (pl)
- Alpheios (grek. ΑλΦειος) var en flodgud i grekisk mytologi. Han var en av titanerna Okeanos och Tethys 3 000 söner. Han bodde i floden Alfeios (el. Alpheios) som låg i Elis och Arkadien i Peloponessos (södra Grekland). Alpheios var far till Ortilokhos och Phegeos, antingen som ensam förälder eller tillsammans med Telegone. Han kan även ha varit far till Danais, Myrtoessa och Ankhirhoe. Alpheios blev förälskad i vattennymfen Arethusa som Artemis förvandlade till en källa. Alpheios simmade då under vattnet för att kunna blanda sitt vatten med hennes. (sv)
- Segons la mitologia grega, Alfeu (en grec antic Ἀλφειός, Alfeios) va ser un déu fluvial, fill d'Oceà i de Tetis. El seu curs flueix entre l'Arcàdia i l'Èlide i passa prop d'Olímpia. Segons Pausànias, s'enamorà de la nimfa Aretusa, a la qual perseguí fent-se caçador com ella, però Aretusa implorà l'ajut d'Àrtemis i la deessa la transportà a Sicília i la transformà en una font. Alfeu, però, no renuncià a unir-s'hi i l'anà a cercar filtrant-se sota terra. I, de fet, els antics creien que les aigües de l'Alfeu es comunicaven amb les de la font siciliana d'Aretusa. Una variant del mite, explica simplement que Alfeu era un caçador i Àrtemis l'hauria transformat en riu per sostreure la nimfa de la seua persecució. (ca)
- Laŭ la helena mitologio, Alfeo aŭ Alfeioso (el la greka Ἀλφειός, «blanketa») estis unu el la oceanidoj, la filoj de Okeano kaj Tetiso kiu personigis ĉiun riveron en Grekio. Ĉi tiu, spruĉas en Arkadio kaj trafluas Elison, en Peloponezo, ĝis sia alfluo en la Ionian maron. Alfluantoj liaj estis ankaŭ personigitaj en la mitologio, kiaj Ladono, , aŭ . La opero-baleto «» aŭ «La Vengeance de l'Amour» (La venĝo de l´amo), de kaj , estas inspirita en la rakonto de Alfeo kaj Aretuzo. (eo)
- En la mitología griega, Alfeo (Ἀλφειός) es uno de los oceánidas, un dios del río homónimo del Peloponeso. Alfeo era hijo de Océano y Tetis, como la mayoría de los ríos. Según Pausanias Alfeo era un apasionado cazador que se enamoró perdidamente de la ninfa Aretusa, una cazadora del séquito de Artemisa que se había prometido a sí misma permanecer virgen el resto de su vida. Por esto la ninfa rechazó las pretensiones del oceánida y huyó a la isla de Ortigia, cerca de Siracusa. Allí se transformó en la fuente que lleva su nombre, para librarse de su acosador. Alfeo se transformó entonces en el río del Peloponeso, y cuentan que sus aguas se internan en la tierra y viajan hasta Ortigia para unirse a las de su amada. (es)
- Greziar mitologian, Alfeo, ozeanida bat zen, izen bereko ibaiaren jainkoa, Peloponeson. Ozeano eta Tetisen semea zen, ibai gehienak bezala. Pausaniasen arabera, Alfeo ehiztari porrokatua zen, Aretusa izeneko lamiaz biziki maitemindu zena. Aretusa, baina, Artemisaren segizioko ehiztari bat zen, bere buruari, betirako birjina geratuko zela promes egin ziona. Honegatik, Aretusak Alfeoren asmoei ezezkoa eman zien, eta Sirakusatik gertu dagoen Ortigia uhartera ihes egin zuen. Han, bere izena daraman zubian bihurtu zen, Alfeorengandik ihes egiteko. Alfeo, orduan, Peloponesoko ibai bihurtu zen, eta, diotenez, ibai honen urak lur barruan sartzen dira, eta Ortigiaraino bidaiatzen dute, bere maitearen urekin batzeko. (eu)
- Alpheüs (Grieks; Αλφειός "wittig") is een riviergod uit de Griekse mythologie. Zijn ouders waren Oceanus en Tethys. Hij werd verliefd op de nimf Arethusa en zat haar achterna tot Sicilië, waar Artemis haar in een bron veranderde. Daarop vermengde Alpheus zijn water met het hare. (nl)
- Alfeu (em grego: Αλφειός, Alpheiós) é um , deus do rio, da mitologia grega, filho de Oceano e Tétis. Alfeu apaixonou-se pela ninfa Aretusa e a perseguiu até à Sicília, por dentro da terra, acabando por unir-se a ela, metamorfoseada em uma fonte (Pausânias: v. 7.2),. No mito de Héracles o heroi grego desvia suas águas com o objetivo de limpar os estábulos do rei Augias, uma de suas doze tarefas. Dentre seus filhos encontram-se:
* , filho de , filha de , filho de Hermes. Seus descendentes reinaram em Fáris, na Messênia, cidade fundada por Fáris.
* Fegeu (pt)
- Алфе́й (др.-греч. Ἀλφειός) — в древнегреческой мифологии бог одноимённой реки в Пелопоннесе, сын титанов Океана и Тефиды, отец Орсилоха. Его представляют в человеческом облике. Алтарь его в Олимпии. Был охотником, который влюбился в Артемиду и преследовал её по всей Греции. Он явился в Летрины на ночной праздник, который справляли Артемида и нимфы, но Артемида вымазала у всех лицо грязью и илом, и Алфей не узнал её. Поэтому установлены обряды Артемиды Алфееи. (ru)
- Алфе́й (дав.-гр. Ἀλφειός) — у давньогрецькій міфології бог однойменної річки в Пелопоннесі, син титанів Океана і Тефіди. Його представляють у людській подобі. Вівтар його знаходиться в Олімпії. Був мисливцем, який закохався в Артеміду і переслідував її по всій Греції. Він явився в Летрини на нічне свято, яке справляли Артеміда і німфи, але Артеміда вимазала у всіх лице брудом та мулом, через це Алфей не впізнав її. Тому встановлені обряди Артеміди Алфеї. (uk)
|
