| dbo:abstract
|
- أيون (باليونانية: Αἰών) (بالاتينية: Aeon) هو إله مرتبط بالزمن والبروج في الميثولوجيا الإغريقية القديمة وتكافئه إيترنيتاس في ميثولوجيا الرومانية، والخلود في الديانات الغامضة المهتمة بالحياة بعد الموت، وهو من الآلهة البدائية كأيثر وهميرا وابن كايوس وأخ كل من إيريبوس،تارتاروس،غايا،خرونوس،نيكس،أنانكي. (ar)
- Aion (en grec Αἰών) és una deïtat hel·lenística associada amb el temps, l'orbe o el cercle que abasta l'univers, i el zodíac. El "temps", representat per Aion és il·limitat, a diferència de Cronos que és el temps empíric dividit en passat, present i futur. Ell és, doncs, un déu de l'eternitat, associada amb les religions mistèriques relacionades amb el més enllà, com els misteris de Cíbele, Dionís, Orfeu, i Mitra. En llatí el concepte de la deïtat pot aparèixer com Aevum o Saeculum. És representat generalment en companyia d'una deessa de la terra o de la maternitat, com Tellus o Cíbele, com a la pàtera de Parabiago. (ca)
- Aion (Greek: Αἰών) is a Hellenistic deity associated with time, the orb or circle encompassing the universe, and the zodiac. The "time" which Aion represents is perpetual, unbounded, ritual, and cyclic: The future is a returning version of the past, later called aevum (see Vedic Sanskrit Ṛtú). This kind of time contrasts with empirical, linear, progressive, and historical time that Chronos represented, which divides into past, present, and future. Aion is thus a god of the cyclic ages, and the cycle of the year and the zodiac. In the latter part of the Classical era he became associated with mystery religions concerned with the afterlife, such as the mysteries of Cybele, the Dionysian mysteries, Orphic religion, and the Mithraic mysteries. In Latin, the concept of the deity may appear as Aeternitas, Anna Perenna, or Saeculum. He is typically in the company of an earth or mother goddess such as Tellus or Cybele, as on the Parabiago plate. (en)
- Aion (greke: αἰών, el la arkaika αἰϝών), aŭ Eono, en la greka kosmogonio estis la personigo de la Tempo, kune kun tiu pli fama de Kronos, koresponda al la latina Saturno. Kultite kiel "Sinjoro de la lumo", ĝi reprezentas la senfinan tempon, kun plue la senfinan sinsekvon de la eraoj. Ikonografie skizita kiel leonkapa, kun tramane sceptro, ŝlosilo kaj fulmo, ĉirkaŭita de serpento kiu cirkaŭ lia korpo plenumas 7 turniĝojn kaj duonan, korespondantajn al la ĉielaj sferoj. (eo)
- Eón o Aión (en griego antiguo, αἰών, del griego arcaico αἰϝών) es un dios de la mitología griega adoptada por los romanos. Dios supremo e imparcial, es el dios del tiempo eterno y de la prosperidad, no teniendo ni comienzo ni final. En contraste a Crono como el tiempo empírico dividido en pasado presente y futuro. Él es, pues, un dios de la eternidad, asociado a otras religiones mistéricas que tienen que ver con el más allá, como los misterios de Cibeles, los misterios dionisíacos, el Orfismo y el Mitraísmo.Suele típicamente ir en compañía de diosas madre o diosas de la tierra tales como Tellus o Cibeles así como se ve en la . En el entorno latino esta deidad puede ir asociada a los conceptos de Aevum o Saeculum. Tenía un sitio privilegiado en la expresión de la propaganda imperial. (es)
- Äon oder Aion (von altgriechisch ὁ αἰών, ho aiṓn, aus archaischem Griechisch ὁ αἰϝών, ho aiwṓn) ist ein Begriff der antiken und spätantiken Philosophie und Religion, der ursprünglich die Weltzeit oder Ewigkeit bezeichnet, später eine Gottheit, in der diese hypostasiert wurde. Mit diesen Äonen sind nicht ‚Zeiträume‘ gemeint (siehe u. a. Äon in der Theologie), sondern Wesenheiten oder zusammenfassend die Emanationen einer ‚obersten Gottheit‘ (Gnosis). (de)
- Éon (grec moderne : Αἰών) est une divinité grecque associée au temps, au firmament et au zodiaque. Le « temps » représenté par Éon est illimité, contrairement à celui de Chronos qui est un temps empirique divisé en passé, présent, et futur. Il est ainsi le dieu de l'éternité, associé aux cultes à mystères qui s'intéressent à la vie après la mort comme les mystères de Cybèle, Dionysos, Orphée et Mithra. En latin l’équivalent de cette divinité pourrait être Aevum ou (en). Il est habituellement accompagné d’une déesse de la terre ou déesse mère comme Tellus ou Cybèle comme on peut le voir sur le plat de Parabiago. (fr)
- Aion (αἰών; dall'arcaico αἰϝών, aiwón), indica nella lingua greca antica la "forza vitale", la "durata", l'"eternità". (it)
- In verschillende religies uit de klassieke oudheid was Eon (Oudgrieks: αιων, aiōn, 'lange periode/tijdperk/eeuwigheid'; ook: aeon) een vergoddelijkte personificatie van de tijd. Wellicht komt dit begrip uit het Midden-Oosten. In het archaïsche Griekenland kwam de god van de tijd nauwelijks voor, maar vanaf de hellenistische tijd is deze bekend binnen onder andere het orfisme, mithraïsme en een Alexandrijnse cultus. De god werd aangeroepen in magische teksten. Met name de gnostische religies uit de keizertijd ontwikkelden een uitgebreid systeem van Eonen als voortvloeisels uit God die aan de schepping van de materiële wereld voorafgingen. (nl)
- Aion (gr. Αἰών Aiṓn) – grecki bóg czasu, patron misteriów mitraistycznych i gnostyckich. W mitraizmie znany jako Król Klucza. W przeciwieństwie jednak do wielu innych bogów, którzy zajmowali się czasem (Chronos – patron czasu określonego; Kairos – patron właściwej chwili; Uroboros – bóg wiecznego powrotu), Aion patronował czasowi jako większej jednostce; imię tego boga oznacza też: eon, wiek, epoka. Kryło się za tym przekonanie, że bogowie w różnych epokach zachowują się wobec ludzi na różne – charakterystyczne dla danej epoki – sposoby. W tym ujęciu Aion byłby patronem ery (eonu) w historii ludzkości. Biorąc pod uwagę linearne, judeochrześcijańskie wyobrażenie czasu, podług którego historia ma początek i cel, Aion może też oznaczać wieczność. A zatem można uznać Aiona za bóstwo nieskończenie długiego trwania, którego odpowiednikami byli: (łac.) , (pers.) Zurwan, (hbr.) . Aion to bóstwo pojawiające się w epoce synkretyzmu religijnego – wyraźnie widać to po przypisywanych mu legendach, atrybutach i właściwościach. Epifaniusz z Salaminy (Panarium LI, 22) na przykład w następującej opowieści przedstawia narodziny Aiona: "Czuwają całą noc wśród śpiewów i gry na fletach, które składają w ofierze wizerunkowi bóstwa; a kiedy kończą nocne święto, gdy kur zapieje, przy świetle pochodni schodzą do podziemnego sanktuarium i wynoszą stamtąd drewniany posąg, który nago siedzi na nosidłach; na czole ma on złoty znak krzyża, a na obu dłoniach dwa inne znaki tej samej formy, i jeszcze na obu kolanach dwa inne, a te pięć znaków wykonane jest ze złota. I obnoszą ten drewniany posąg, siedem razy okrążając centralne pomieszczenie świątyni, wśród dźwięków fletów i bębnów, piejąc hymny, a po tej procesji odnoszą go z powrotem do podziemnej komnaty. Jeśli jednak zapytać ich, cóż to za tajemniczy obrzęd, odpowiadają: W tej godzinie Kora porodziła dziś Aiona". Przedstawiany jako muskularny, uskrzydlony mężczyzna z głową lwa (stąd określenie Deus Leontocephalus, łac., "bóg lwiogłowy"), opleciony przez węża, ciało pokryte znakami zodiaku, z kluczami w dłoniach. Najbardziej znane wyobrażenie (monumentalna drewniana rzeźba) Aiona znajduje się przy schodach wyjściowych z Muzeów Watykańskich. Aion to Nieskończony Czas i Długie Trwanie; w hierarchii mitraizmu to bóg najwyższy – ten, który tworzy i niszczy wszelkie rzeczy; to coś w rodzaju bergsonowskiego durée créatrice. To bóg słońca. Lew to znak zodiaku, przez który słońce przechodzi w lecie, wąż zaś symbolizuje zimę lub wilgotną porę roku. A zatem Aion, lwiogłowy bóg z wężem owiniętym wokół ciała, też przedstawia zjednoczenie przeciwieństw, światła i ciemności, tego, co męskie, i tego, co żeńskie, tworzenia i niszczenia. Bóg ten jest przedstawiany ze skrzyżowanymi ramionami i z kluczem w dłoni. Jest on "duchownym ojcem" św. Piotra, także klucznika. Klucze Aiona to klucze do wrót przeszłości i przyszłości. (pl)
- Aion (em grego: Αἰών) é uma divindade helenística associada ao tempo, ao orbe ou círculo abrangendo o universo e ao zodíaco. O tempo representado por Aion é ilimitado, em contraste com Chronos como tempo empírico dividido em passado, presente e futuro. Ele é, portanto, um deus das eras, associado a religiões de mistério, relacionadas com a vida após a morte, tais como os e os mistérios dionisíacos. Em latim o conceito de divindade pode aparecer como Aevum ou Saeculum. (pt)
- Aion i grekisk mytologi, eller Eon i romersk mytologi, var (i synnerhet orfisk religion och senantik religion) en personifikation av evigheten och tiden. Hans exakta släktförhållanden varierade mellan olika teogonier. (sv)
- Ео́н (гр. Aion, звучить як «айон» — століття, вічність) — у міфологічних уявленнях пізньоантичного язичництва персоніфікація часу (під впливом іранської міфології). Тут мовиться про релігійний аспект терміна Еон. Філософський аспект викладено у статті Еон (філософія) (uk)
- Эон (Айон, др.-греч. Αἰών «время жизни», «поколение») — в древнегреческой мифологии и теокосмогонии божество, персонификация всей длительности времени (иногда переводится как «вечность»). Предположительно связан с иранскими представлениями о Зурване. В римской мифологии Эону соответствует Этернитас. Эон упоминается в орфическом гимне к Мусею (ст.28). Согласно спорному фрагменту Эпименида, это имя одного из Диоскуров, причем второй Диоскур — женщина Фюсис. Отождествляется с половым членом Кроноса. Образ встречается у Гераклита (фр.93 Маркович), который называет его «играющим ребёнком на престоле». Неоднократно упоминается у Нонна. В эпоху Римской империи складывается иконография Эона: это мощный старец с головой льва, вокруг его тела обвивается змея. В гностицизме эоны — одно из важных понятий. В христианской эсхатологической концепции эон соответствует понятию олама. (ru)
- 艾詠(希臘語: Αἰών)，又稱永恆，是掌管時間、年循環、星體與黃道帶的希臘原始神。其形象通常是裸體男神，伴隨象徵死而復生的蛇，或周而復始的輪環。 與代表線性時間的希臘神柯羅諾斯不同，艾詠象徵的「時間」概念是永恆、無限、儀式性的。也因為其輪迴性質，在古典時期後期，艾詠時常與探討死後生命的神祕宗教連結。 艾詠作為時間之神的形象緣起於希臘化時期，相關信仰與象徵符號則在羅馬帝國時代得到完善與興盛。包含安敦寧·畢尤在內的許多羅馬皇帝視艾詠為帝國強盛的象徵，將其形象置於錢幣上。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- أيون (باليونانية: Αἰών) (بالاتينية: Aeon) هو إله مرتبط بالزمن والبروج في الميثولوجيا الإغريقية القديمة وتكافئه إيترنيتاس في ميثولوجيا الرومانية، والخلود في الديانات الغامضة المهتمة بالحياة بعد الموت، وهو من الآلهة البدائية كأيثر وهميرا وابن كايوس وأخ كل من إيريبوس،تارتاروس،غايا،خرونوس،نيكس،أنانكي. (ar)
- Aion (en grec Αἰών) és una deïtat hel·lenística associada amb el temps, l'orbe o el cercle que abasta l'univers, i el zodíac. El "temps", representat per Aion és il·limitat, a diferència de Cronos que és el temps empíric dividit en passat, present i futur. Ell és, doncs, un déu de l'eternitat, associada amb les religions mistèriques relacionades amb el més enllà, com els misteris de Cíbele, Dionís, Orfeu, i Mitra. En llatí el concepte de la deïtat pot aparèixer com Aevum o Saeculum. És representat generalment en companyia d'una deessa de la terra o de la maternitat, com Tellus o Cíbele, com a la pàtera de Parabiago. (ca)
- Aion (greke: αἰών, el la arkaika αἰϝών), aŭ Eono, en la greka kosmogonio estis la personigo de la Tempo, kune kun tiu pli fama de Kronos, koresponda al la latina Saturno. Kultite kiel "Sinjoro de la lumo", ĝi reprezentas la senfinan tempon, kun plue la senfinan sinsekvon de la eraoj. Ikonografie skizita kiel leonkapa, kun tramane sceptro, ŝlosilo kaj fulmo, ĉirkaŭita de serpento kiu cirkaŭ lia korpo plenumas 7 turniĝojn kaj duonan, korespondantajn al la ĉielaj sferoj. (eo)
- Eón o Aión (en griego antiguo, αἰών, del griego arcaico αἰϝών) es un dios de la mitología griega adoptada por los romanos. Dios supremo e imparcial, es el dios del tiempo eterno y de la prosperidad, no teniendo ni comienzo ni final. En contraste a Crono como el tiempo empírico dividido en pasado presente y futuro. Él es, pues, un dios de la eternidad, asociado a otras religiones mistéricas que tienen que ver con el más allá, como los misterios de Cibeles, los misterios dionisíacos, el Orfismo y el Mitraísmo.Suele típicamente ir en compañía de diosas madre o diosas de la tierra tales como Tellus o Cibeles así como se ve en la . En el entorno latino esta deidad puede ir asociada a los conceptos de Aevum o Saeculum. Tenía un sitio privilegiado en la expresión de la propaganda imperial. (es)
- Äon oder Aion (von altgriechisch ὁ αἰών, ho aiṓn, aus archaischem Griechisch ὁ αἰϝών, ho aiwṓn) ist ein Begriff der antiken und spätantiken Philosophie und Religion, der ursprünglich die Weltzeit oder Ewigkeit bezeichnet, später eine Gottheit, in der diese hypostasiert wurde. Mit diesen Äonen sind nicht ‚Zeiträume‘ gemeint (siehe u. a. Äon in der Theologie), sondern Wesenheiten oder zusammenfassend die Emanationen einer ‚obersten Gottheit‘ (Gnosis). (de)
- Aion (αἰών; dall'arcaico αἰϝών, aiwón), indica nella lingua greca antica la "forza vitale", la "durata", l'"eternità". (it)
- In verschillende religies uit de klassieke oudheid was Eon (Oudgrieks: αιων, aiōn, 'lange periode/tijdperk/eeuwigheid'; ook: aeon) een vergoddelijkte personificatie van de tijd. Wellicht komt dit begrip uit het Midden-Oosten. In het archaïsche Griekenland kwam de god van de tijd nauwelijks voor, maar vanaf de hellenistische tijd is deze bekend binnen onder andere het orfisme, mithraïsme en een Alexandrijnse cultus. De god werd aangeroepen in magische teksten. Met name de gnostische religies uit de keizertijd ontwikkelden een uitgebreid systeem van Eonen als voortvloeisels uit God die aan de schepping van de materiële wereld voorafgingen. (nl)
- Aion (em grego: Αἰών) é uma divindade helenística associada ao tempo, ao orbe ou círculo abrangendo o universo e ao zodíaco. O tempo representado por Aion é ilimitado, em contraste com Chronos como tempo empírico dividido em passado, presente e futuro. Ele é, portanto, um deus das eras, associado a religiões de mistério, relacionadas com a vida após a morte, tais como os e os mistérios dionisíacos. Em latim o conceito de divindade pode aparecer como Aevum ou Saeculum. (pt)
- Aion i grekisk mytologi, eller Eon i romersk mytologi, var (i synnerhet orfisk religion och senantik religion) en personifikation av evigheten och tiden. Hans exakta släktförhållanden varierade mellan olika teogonier. (sv)
- Ео́н (гр. Aion, звучить як «айон» — століття, вічність) — у міфологічних уявленнях пізньоантичного язичництва персоніфікація часу (під впливом іранської міфології). Тут мовиться про релігійний аспект терміна Еон. Філософський аспект викладено у статті Еон (філософія) (uk)
- 艾詠(希臘語: Αἰών)，又稱永恆，是掌管時間、年循環、星體與黃道帶的希臘原始神。其形象通常是裸體男神，伴隨象徵死而復生的蛇，或周而復始的輪環。 與代表線性時間的希臘神柯羅諾斯不同，艾詠象徵的「時間」概念是永恆、無限、儀式性的。也因為其輪迴性質，在古典時期後期，艾詠時常與探討死後生命的神祕宗教連結。 艾詠作為時間之神的形象緣起於希臘化時期，相關信仰與象徵符號則在羅馬帝國時代得到完善與興盛。包含安敦寧·畢尤在內的許多羅馬皇帝視艾詠為帝國強盛的象徵，將其形象置於錢幣上。 (zh)
- Aion (Greek: Αἰών) is a Hellenistic deity associated with time, the orb or circle encompassing the universe, and the zodiac. The "time" which Aion represents is perpetual, unbounded, ritual, and cyclic: The future is a returning version of the past, later called aevum (see Vedic Sanskrit Ṛtú). This kind of time contrasts with empirical, linear, progressive, and historical time that Chronos represented, which divides into past, present, and future. (en)
- Éon (grec moderne : Αἰών) est une divinité grecque associée au temps, au firmament et au zodiaque. Le « temps » représenté par Éon est illimité, contrairement à celui de Chronos qui est un temps empirique divisé en passé, présent, et futur. Il est ainsi le dieu de l'éternité, associé aux cultes à mystères qui s'intéressent à la vie après la mort comme les mystères de Cybèle, Dionysos, Orphée et Mithra. En latin l’équivalent de cette divinité pourrait être Aevum ou (en). (fr)
- Aion (gr. Αἰών Aiṓn) – grecki bóg czasu, patron misteriów mitraistycznych i gnostyckich. W mitraizmie znany jako Król Klucza. W przeciwieństwie jednak do wielu innych bogów, którzy zajmowali się czasem (Chronos – patron czasu określonego; Kairos – patron właściwej chwili; Uroboros – bóg wiecznego powrotu), Aion patronował czasowi jako większej jednostce; imię tego boga oznacza też: eon, wiek, epoka. Kryło się za tym przekonanie, że bogowie w różnych epokach zachowują się wobec ludzi na różne – charakterystyczne dla danej epoki – sposoby. W tym ujęciu Aion byłby patronem ery (eonu) w historii ludzkości. Biorąc pod uwagę linearne, judeochrześcijańskie wyobrażenie czasu, podług którego historia ma początek i cel, Aion może też oznaczać wieczność. A zatem można uznać Aiona za bóstwo nieskończe (pl)
- Эон (Айон, др.-греч. Αἰών «время жизни», «поколение») — в древнегреческой мифологии и теокосмогонии божество, персонификация всей длительности времени (иногда переводится как «вечность»). Предположительно связан с иранскими представлениями о Зурване. В римской мифологии Эону соответствует Этернитас. В эпоху Римской империи складывается иконография Эона: это мощный старец с головой льва, вокруг его тела обвивается змея. В гностицизме эоны — одно из важных понятий. В христианской эсхатологической концепции эон соответствует понятию олама. (ru)
|
