| dbo:abstract
|
- La perspectiva aèria o perspectiva atmosfèrica és el mètode amb el qual es produeix una sensació de profunditat en una pintura, en imitar l'efecte d'espai que fa que els objectes es vegin més pàl·lids, blaus i nebulosos o menys distingibles a distància mitjana i llunyana. El terme va ser encunyat per Leonardo da Vinci, a diferència de la però la tècnica va poder haver estat emprada ja en les antigues pintures murals grecoromanes de Pompeia. Es va descobrir que la pols i la humitat en l'ambient causaven la dispersió de la lluminositat. La llum pot ser llum de longitud d'ona curta (blava) més disseminada i la llum de longitud d'ona llarga (vermella) menys escampada. Els pintors italians dels temps de Leonardo van usar el procediment; i va ser aprofitat també al segle XV pels artistes europeus del nord i després per Joseph Mallord William Turner A l' i s'hi arribà a practicar un tipus de perspectiva aèria anomenada fukinuki yatai, on no es mostren ni sostres ni envans. L'origen es troba a la Xina de la dinastia Tang. Hi ha exemples a: la coves de Dunhuang, a obres del Japó de l'era Heian tardana com Genji Monogatari i a l'Acte 10 de l'obra Una tresoreria de lleialtat de Katsushika Hokusai. (ca)
- Die Luftperspektive (englisch: aerial perspective) beschreibt die Sichtverhältnisse in einer Landschaft, verursacht durch die Luft. Die Erscheinung wird auch als Opaleszenz bezeichnet. Ein Gegenstand sieht mit zunehmender Entfernung bläulicher, heller oder bräunlicher (durch Smog) aus. Der Grund dafür ist die (diffuse) Reflexion und die (selektive) Absorption der Lichtstrahlen an den Luftteilchen, was sich mit Hilfe der Physik erklären lässt. Zum einen bezieht sich die Luftperspektive auf die Alltagserfahrung, dass entfernte Berge hellblau erscheinen. Zum anderen kennzeichnet sie die Möglichkeit, dass Künstler in ihren Gemälden durch Abstufung der Farbwerte nach Blau und Weiß hin eine gewünschte Fernwirkung erzielen. Da bei der Luftperspektive die Farbe zur Raumwirkung beiträgt, lässt sie sich als Spezialform der Farbperspektive auffassen.(Hauptartikel: Farbperspektive)
In der Fotografie bezeichnet die Luftperspektive manchmal auch eine Abbildung, die einen Gegenstand von oben aus der Luft zeigt. Dies wird auch als Luftbild, Vogelperspektive oder Draufsicht bezeichnet. (de)
- Aerial perspective, or atmospheric perspective, refers to the effect the atmosphere has on the appearance of an object as viewed from a distance. As the distance between an object and a viewer increases, the contrast between the object and its background decreases, and the contrast of any markings or details within the object also decreases. The colours of the object also become less saturated and shift toward the background colour, which is usually bluish, but may be some other colour under certain conditions (for instance, reddish around sunrise or sunset). (en)
- La perspectiva aérea o perspectiva atmosférica es el método con el cual se produce una sensación de profundidad en una pintura, al imitar el efecto de espacio que hace que los objetos se vean más pálidos, azules y nebulosos o menos distinguibles a distancia media y lejana. El término fue acuñado por Leonardo da Vinci, pero la técnica pudo haber sido empleada ya en las antiguas pinturas murales grecorromanas de Pompeya. Se descubrió que el polvo y la humedad en el ambiente causaban la dispersión de la luminosidad; siendo la luz de longitud de onda corta (azul) más diseminada y la luz de longitud de onda larga (roja) menos esparcida. Los pintores italianos de los tiempos de Leonardo usaron el procedimiento; siendo aprovechado en el siglo XV por los artistas europeos del norte y después por Joseph Mallord William Turner.
* Datos: Q595942
* Multimedia: Atmospheric perspective / Q595942 (es)
- Perspektiba atmosferikoa margolan batean sakontasunaren efektua emateko erabiltzen den metodoa da. Espazioaren sentsazioa lortzeko, objetuen koloreak zurbil eta urdinxkak irudikatzen dira eta ia xehetasunik gabe, urruntasunaren efektua sortuz. Leonardo da Vincik perspektiba atmosferikoaren terminoa sortu zuen baina Pompeiako horma-irudi batzuetan erabili zela posiblea da. (eu)
- La perspective aérienne, perspective atmosphérique ou perspective d'aspect est une technique picturale qui consiste à marquer la profondeur de l'espace par le dégradé progressif des couleurs et l'adoucissement progressif des contours. Elle s'applique presque exclusivement au paysage. Certains courants artistiques ont estimé que la perspective aérienne se réduisait exclusivement ou principalement à la perspective chromatique, qui est la prédominance des couleurs tirant vers le bleu dans les lointains. (fr)
- Atmosferisch perspectief of luchtperspectief is een schildertechniek waar vooral door het gebruik van kleur een indruk van diepte in het schilderij kan worden gebracht. Het is gebaseerd op waarnemingen in de buitenlucht, die door schilders worden toegepast om het gewenste effect te bereiken. De effecten van afstand op de kleuren in een landschap zijn:
* Afname van het contrast en daardoor minder goed waargenomen details (strooilicht maakt de donkere partijen minder donker);
* Blauwkleuring van donkere partijen, een effect dat 's zomers erg uitgesproken is, maar bij helder weer slechts bij zeer grote afstanden waarneembaar;
* Ineenvloeien van de kleuren van de achtergrond. Deze effecten zijn alle te herleiden tot verstrooiing. Bij grotere afstand is de luchtkolom tussen waarnemer en ver verwijderde voorwerpen erg lang, zodat licht van boven soms wordt verstrooid naar de waarnemer toe en licht afkomstig van het voorwerp wordt verstrooid dat de waarnemer daardoor niet meer bereikt. (nl)
- La prospettiva aerea o prospettiva atmosferica, come ogni forma di prospettiva, è un tentativo di rappresentare sulla superficie piana di un'opera pittorica la , data da una illusoria profondità di campo. Si tratta della misura delle distanze in profondità secondo la densità e il colore dell'atmosfera interposta. La prospettiva aerea è "la forma di rappresentazione, di natura soprattutto artistica, che ricerca le variazioni di intensità luminosa e di gradazioni di toni in rapporto alle distanze, allo spessore dello strato d'aria interposto, alla posizione della sorgente luminosa" (Vocabolario Treccani). La prospettiva aerea, i cui studi furono iniziati soprattutto da Leonardo da Vinci, si fonda sulla scoperta che l'aria non è un mezzo del tutto trasparente, ma con l'aumentare della distanza dal punto di osservazione i contorni divengono più sfumati, i colori sempre meno nitidi e la loro gamma tendente verso l'azzurro. Leonardo di conseguenza nella sua pittura rende gli oggetti con colori sempre più sfumati in funzione della loro distanza, rendendo più nitidi quelli in primo piano. Leonardo infatti tende a distinguere ulteriormente una "prospettiva aerea" propriamente detta, in cui si applica lo sfumato a seconda della distanza degli oggetti raffigurati, da una "prospettiva del colore" che invece teorizza il cambiamento del colore delle cose in ragione della loro lontananza. Secondo gli studi di ottica di Leonardo, inoltre, l'aria è più densa («una aria grossa più che le altre») quanto più è vicina al suolo, mentre diventa più trasparente con l'altezza. Quindi soprattutto gli elementi di paesaggio che si sviluppano in altezza, come le montagne, appaiono più nitidi nelle parti più alte. Prospettiva aerea dalla cima del monte Zugspitze «Adunque tu, pittore, quando fai le montagne, fa' che di colle in colle sempre le bassezze sieno più chiare che le altezze, e quanto vòi fare più lontana l'una dall'altra, fa' le bassezze più chiare; e quanto più si leverà in alto, più mostrerà la verità della forma e del colore» (manoscritto A, risalente al 1492 circa, foglio 98 recto). Tra le opere portate spesso come esempi di applicazione della prospettiva aerea ci sono tre quadri della maturità dello stesso Leonardo: la Gioconda, L'annunciazione, la Vergine con Sant'Anna e il Bambino e la Vergine delle Rocce (Parigi). Questa tecnica fu utilizzata anche da Piero della Francesca nel paesaggio del Doppio ritratto dei duchi di Urbino. (it)
- A perspectiva atmosférica é um método de obtenção da profundidade, nas artes visuais, que se baseia na alteração das tonalidades por influência do ar. A luz refletida dos objetos têm que viajar pelo espaço, o que faz com que suas relações tonais se tornem mais claras, "frias" e pouco saturadas, pela ação da atmosfera. Os pintores impressionistas a usaram frequentemente para aumentar a ideia de profundidade, embora esta técnica fosse conhecida há muito tempo. Uma paisagem de Sung, pintor chinês, e os fundos dos retratos florentinos, são provas da utilização desse princípio. A técnica também é chamada de perspectiva aérea ou perspectiva tonal. No espaço sideral não existe este método de identificação de profundidade. (pt)
- Luftperspektiv skapar i en målning, teckning eller annan tvådimensionell bild ett intryck av avstånd genom att utnyttja de förändringar som sker i färgen, valörerna och skärpan, när föremålen avlägsnas från betraktaren; den till synes blå färgen på ett avlägset liggande berg är ett påtagligt fenomen, vilket kan utnyttjas inom luftperspektivet. Det är således luften, som finns mellan betraktaren och motivet, som bidrar till att färgen blånar, valören blir ljusare och skärpan avtar och blir diffus. Långt före upptäckten av centralperspektivet användes luftperspektivet för att förklara rumsliga förhållanden i bilder. Renässanskonstnären Leonardo da Vinci använder sig av luftperspektiv i konstverket Mona Lisa (1503). (sv)
- Perspektywa powietrzna – technika malarska, która służy zwiększeniu iluzji głębi. Przestrzeń wpływa na odbiór tonów i kolorów. W miarę oddalania się w kierunku horyzontu zwiększa się warstwa powietrza między obiektem a obserwującym. Wraz ze zwiększaniem się odległości tony i barwy stają się jaśniejsze, bardziej niebieskawe, a kształty przedmiotów stają się mniej wyraźne, jakby zamglone. Jej stosowania można dopatrzeć się już w starożytności (malowidła ścienne w Pompejach). Wyraźnie obecna jest w malarstwie niderlandzkim XV w.. W Renesansie problemem zajmowali się mistrzowie włoscy Filippo Brunelleschi, Leon Battista Alberti, Piero della Francesca oraz Leonardo da Vinci.Większość prac Leonarda da Vinci zawiera perspektywę powietrzną. Jej brak w obrazach (np. Dama z gronostajem budził u niektórych historyków sztuki wątpliwości co do ich autorstwa.
* Pokłon Trzech Króli
* Ostatnia wieczerza
* Perspektywa powietrzna występuje też w fotografii. Na zdjęciach pierwszy plan zawsze wydaje się ciemniejszy od kolejnych, przez co powstaje wrażenie głębi obrazu. (pl)
- 空气透视（英語：aerial perspective或atmospheric perspective）指绘画中用清晰度、色度来表现物体远近的技法。由于空气的阻隔，远处的物体和近处的物体相比色彩更加黯淡，清晰度也更差。 (zh)
- Повітряна перспектива або атмосферна перспектива відноситься до впливу атмосфери на зовнішній вигляд предмета, що спостерігається здалеку. Зі збільшенням відстані між об’єктом та глядачем зменшується контраст між об’єктом та його фоном, а також зменшується контрастність будь-яких позначень або деталей у об’єкті. Кольори об'єкта також стають менш насиченими і зсуваються у бік фонового кольору, який, як правило, синюватий, але може бути якимось іншим кольором за певних умов (наприклад, червонуватий біля сходу або заходу сонця). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Aerial perspective, or atmospheric perspective, refers to the effect the atmosphere has on the appearance of an object as viewed from a distance. As the distance between an object and a viewer increases, the contrast between the object and its background decreases, and the contrast of any markings or details within the object also decreases. The colours of the object also become less saturated and shift toward the background colour, which is usually bluish, but may be some other colour under certain conditions (for instance, reddish around sunrise or sunset). (en)
- Perspektiba atmosferikoa margolan batean sakontasunaren efektua emateko erabiltzen den metodoa da. Espazioaren sentsazioa lortzeko, objetuen koloreak zurbil eta urdinxkak irudikatzen dira eta ia xehetasunik gabe, urruntasunaren efektua sortuz. Leonardo da Vincik perspektiba atmosferikoaren terminoa sortu zuen baina Pompeiako horma-irudi batzuetan erabili zela posiblea da. (eu)
- La perspective aérienne, perspective atmosphérique ou perspective d'aspect est une technique picturale qui consiste à marquer la profondeur de l'espace par le dégradé progressif des couleurs et l'adoucissement progressif des contours. Elle s'applique presque exclusivement au paysage. Certains courants artistiques ont estimé que la perspective aérienne se réduisait exclusivement ou principalement à la perspective chromatique, qui est la prédominance des couleurs tirant vers le bleu dans les lointains. (fr)
- 空气透视（英語：aerial perspective或atmospheric perspective）指绘画中用清晰度、色度来表现物体远近的技法。由于空气的阻隔，远处的物体和近处的物体相比色彩更加黯淡，清晰度也更差。 (zh)
- Повітряна перспектива або атмосферна перспектива відноситься до впливу атмосфери на зовнішній вигляд предмета, що спостерігається здалеку. Зі збільшенням відстані між об’єктом та глядачем зменшується контраст між об’єктом та його фоном, а також зменшується контрастність будь-яких позначень або деталей у об’єкті. Кольори об'єкта також стають менш насиченими і зсуваються у бік фонового кольору, який, як правило, синюватий, але може бути якимось іншим кольором за певних умов (наприклад, червонуватий біля сходу або заходу сонця). (uk)
- La perspectiva aèria o perspectiva atmosfèrica és el mètode amb el qual es produeix una sensació de profunditat en una pintura, en imitar l'efecte d'espai que fa que els objectes es vegin més pàl·lids, blaus i nebulosos o menys distingibles a distància mitjana i llunyana. Els pintors italians dels temps de Leonardo van usar el procediment; i va ser aprofitat també al segle XV pels artistes europeus del nord i després per Joseph Mallord William Turner (ca)
- Die Luftperspektive (englisch: aerial perspective) beschreibt die Sichtverhältnisse in einer Landschaft, verursacht durch die Luft. Die Erscheinung wird auch als Opaleszenz bezeichnet. Ein Gegenstand sieht mit zunehmender Entfernung bläulicher, heller oder bräunlicher (durch Smog) aus. Der Grund dafür ist die (diffuse) Reflexion und die (selektive) Absorption der Lichtstrahlen an den Luftteilchen, was sich mit Hilfe der Physik erklären lässt. Zum einen bezieht sich die Luftperspektive auf die Alltagserfahrung, dass entfernte Berge hellblau erscheinen. Zum anderen kennzeichnet sie die Möglichkeit, dass Künstler in ihren Gemälden durch Abstufung der Farbwerte nach Blau und Weiß hin eine gewünschte Fernwirkung erzielen. Da bei der Luftperspektive die Farbe zur Raumwirkung beiträgt, lässt sie (de)
- La perspectiva aérea o perspectiva atmosférica es el método con el cual se produce una sensación de profundidad en una pintura, al imitar el efecto de espacio que hace que los objetos se vean más pálidos, azules y nebulosos o menos distinguibles a distancia media y lejana. Los pintores italianos de los tiempos de Leonardo usaron el procedimiento; siendo aprovechado en el siglo XV por los artistas europeos del norte y después por Joseph Mallord William Turner.
* Datos: Q595942
* Multimedia: Atmospheric perspective / Q595942 (es)
- La prospettiva aerea o prospettiva atmosferica, come ogni forma di prospettiva, è un tentativo di rappresentare sulla superficie piana di un'opera pittorica la , data da una illusoria profondità di campo. Si tratta della misura delle distanze in profondità secondo la densità e il colore dell'atmosfera interposta. Prospettiva aerea dalla cima del monte Zugspitze (it)
- Perspektywa powietrzna – technika malarska, która służy zwiększeniu iluzji głębi. Przestrzeń wpływa na odbiór tonów i kolorów. W miarę oddalania się w kierunku horyzontu zwiększa się warstwa powietrza między obiektem a obserwującym. Wraz ze zwiększaniem się odległości tony i barwy stają się jaśniejsze, bardziej niebieskawe, a kształty przedmiotów stają się mniej wyraźne, jakby zamglone.
* Pokłon Trzech Króli
* Ostatnia wieczerza
* Perspektywa powietrzna występuje też w fotografii. Na zdjęciach pierwszy plan zawsze wydaje się ciemniejszy od kolejnych, przez co powstaje wrażenie głębi obrazu. (pl)
- Atmosferisch perspectief of luchtperspectief is een schildertechniek waar vooral door het gebruik van kleur een indruk van diepte in het schilderij kan worden gebracht. Het is gebaseerd op waarnemingen in de buitenlucht, die door schilders worden toegepast om het gewenste effect te bereiken. De effecten van afstand op de kleuren in een landschap zijn: (nl)
- Luftperspektiv skapar i en målning, teckning eller annan tvådimensionell bild ett intryck av avstånd genom att utnyttja de förändringar som sker i färgen, valörerna och skärpan, när föremålen avlägsnas från betraktaren; den till synes blå färgen på ett avlägset liggande berg är ett påtagligt fenomen, vilket kan utnyttjas inom luftperspektivet. Det är således luften, som finns mellan betraktaren och motivet, som bidrar till att färgen blånar, valören blir ljusare och skärpan avtar och blir diffus. Långt före upptäckten av centralperspektivet användes luftperspektivet för att förklara rumsliga förhållanden i bilder. (sv)
- A perspectiva atmosférica é um método de obtenção da profundidade, nas artes visuais, que se baseia na alteração das tonalidades por influência do ar. A luz refletida dos objetos têm que viajar pelo espaço, o que faz com que suas relações tonais se tornem mais claras, "frias" e pouco saturadas, pela ação da atmosfera. Os pintores impressionistas a usaram frequentemente para aumentar a ideia de profundidade, embora esta técnica fosse conhecida há muito tempo. Uma paisagem de Sung, pintor chinês, e os fundos dos retratos florentinos, são provas da utilização desse princípio. (pt)
|
