This HTML5 document contains 310 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbpedia-dahttp://da.dbpedia.org/resource/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-nohttp://no.dbpedia.org/resource/
dbpedia-svhttp://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
n49http://www.springernature.com/scigraph/things/subjects/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-hrhttp://hr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-arhttp://ar.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ethttp://et.dbpedia.org/resource/
n10http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
skoshttp://www.w3.org/2004/02/skos/core#
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-cshttp://cs.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n8http://dbpedia.org/resource/File:
dbphttp://dbpedia.org/property/
n43http://ur.dbpedia.org/resource/
dbpedia-gahttp://ga.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-idhttp://id.dbpedia.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-jahttp://ja.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
n50http://crdd.osdd.net/raghava/pcmdb/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
n31https://global.dbpedia.org/id/
n39http://fame.edbc.org/smart/
n13http://bigd.big.ac.cn/ewas/
n26http://www.nature.com/encode/%23/threads/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
n30http://bs.dbpedia.org/resource/
dbpedia-simplehttp://simple.dbpedia.org/resource/
n17http://bioinfo.hrbmu.edu.cn/diseasemeth/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
n57https://biodynami.com/product/methylation-specific-bisulfite-seq/
n32https://web.archive.org/web/20190410083124/http:/www.chromdb.org/
dbpedia-kohttp://ko.dbpedia.org/resource/
dbpedia-glhttp://gl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fahttp://fa.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-kahttp://ka.dbpedia.org/resource/
n53http://fame.edbc.org/methymark/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:DNA_methylation
rdf:type
dbo:Election
rdfs:label
DNA 메틸화 مثيلة الحمض النووي الريبوزي المنقوص الأكسجين Metylacja DNA Metilasi DNA Methylace DNA Metilació de l'ADN DNA-Methylierung Metilazione del DNA DNA-metylering Metilación del ADN Метилювання ДНК Metilação do ADN Meitiliú ADN DNA methylation DNA甲基化 DNA-methylering Méthylation de l'ADN DNAメチル化 Метилирование ДНК
rdfs:comment
Methylace DNA je pojem, kterým rozumíme modifikaci nukleových bází cytosinu a adeninu kovalentním připojením methylového zbytku. U adeninu je methyl připojen na šestý dusík, u cytosinu buďto na čtvrtý dusík či pátý uhlík (5-methyl cytosin). Přítomnost 5-methyl cytosinu je velmi prastará epigenetická modifikace DNA, která se vyskytuje jak u archebakterií, tak i u bakterií a eukaryot. U některých organismů však byla druhotně v průběhu evoluce ztracena, například u kvasinky Saccharomyces cerevisiae či u hlísta Caenorhabditis elegans. In biochimica, la metilazione del DNA è una modificazione epigenetica del DNA. Il processo consiste nel legame di un gruppo metile (-CH3) ad una base azotata.Differenti basi azotate possono subire questo tipo di modificazione per diverse funzioni.L'adenina può essere metilata a livello delle sequenze GmeATC del genoma di alcuni batteri come Escherichia coli dall'enzima dam (DNA adenina metilasi). La funzione di questa metilazione è quella di proteggere il genoma della cellula dall'attacco delle endonucleasi di restrizione da lei stessa prodotte, come mezzo di resistenza all'attacco di fagi.Un altro esempio di metilazione del DNA è la metilazione della citosina, che costituisce la quasi totalità della metilazione di DNA eucariotico. Nei mammiferi, la 5-metil-citosina (5meC o 5mC) si trova q DNAメチル化(ディーエヌエイメチルか)とは、DNA中の塩基の炭素原子にメチル基修飾が付加される化学反応である。真核生物から原核生物、ウイルスに到るまで、生物に広く見られる。特に真核生物の場合、CpG アイランド部分などのゲノム領域でよく見られ、エピジェネティクスに深く関わり複雑な生物の体を正確に形づくるために必須の仕組みであると考えられている。がんの形成や進行にも関わっていると考えられている。 DNA-methylering of DNA-methylatie is een epigenetisch proces waarbij een methylgroep (CH3-groep) aan cytosine in een CG-groep binnen het DNA-molecuul wordt toegevoegd. Hierdoor verandert de structuur van het DNA, dat dientengevolge veranderd afleesbaar is tijdens bijvoorbeeld een transcriptie. Bij volwassen somatische cellen vindt DNA-methylering het meeste plaats in bepaalde CpG-gebieden (CpG-eilanden), maar bij embryonale stamcellen gebeurt het ook daarbuiten. DNA 메틸화(DNA methylation)란, 고등 생물의 발달에 매우 중요한 생화학적 과정이다. 그것은 한 메틸기를 시토신의 피리미딘 고리 5번째 위치에 추가하거나 아데닌의 퓨린 고리의 숫자 6 질소에 추가하는 것을 포함한다(시토신과 아데닌은 DNA의 네 가지 염기에 속한다). 이 변화는 세포 분화를 통해서 유전될 수 있다. DNA 메틸화는 일반적인 유기체적 진화와 세포적 변이를 위해 결정적 부분이다. DNA 메틸화는 안정적으로 세포에서 유전자 표현형을 변화 시킨다. 그래서 세포는 "그들이 어디에 원래 있었는지 기억하는 것" 또는 유전자 표현형을 감소시키는 것을 할 수 있게 된다. 예를 들면, 태아가 발현하는 동안 이자섬(pancreatic islets)으로 남도록 프로그램된 세포들은 유기체의 일생 동안 그들이 이자섬으로 남아 있도록 지속적인 신호를 보내지 않더라도 이자섬으로 남아있는다. DNA 메틸화는 일반적으로 접합자(zygote, 쉽게 말해서, 사람으로 치면 정자와 난자가 합쳐진 형태) 생성 과정에서 사라지고, 발현 과정에서 차후의 세포 분화를 통해서 다시 생성된다. 하지만, 가장 최신의 연구는 접합자에서 메틸 그룹이 사라지는 것보다는 수산기화(hydroxylation)가 되는 것을 보인다. 몇몇 유전자 표현형을 제어하는 메틸화 변화들은 유전될 수 있고 후성 유전적 제어라고 불린다. Metilasi DNA merupakan peristiwa penambahan metil pada atom C nomor 5 dari cincin pirimidina sitosina atau nitrogen nomor 6 dari cincin purina adenina sebagai bagian dari molekul DNA. Peristiwa metilasi DNA adalah bagian dari perkembangan sel dan terwariskan melalui pembelahan sel. Biasanya, gugus-gugus metil akan disingkirkan pada pembentukan zigot namun prosesnya berangsur-angsur berlangsung kembali selama tahap perkembangan. Dengan demikian tingkat kandungan metil pada DNA dapat dijadikan alat penduga "usia" suatu sel. * l * * s DNA甲基化(英語:DNA methylation)為DNA化學修飾的一種形式,能在不改變DNA序列的前提下,改變遺傳表現。為(epigenetic code)的一部分,是一種外遺傳機制。DNA甲基化過程會使甲基添加到DNA分子上,例如在胞嘧啶環的5'碳上:這種5'方向的DNA甲基化方式可見於所有脊椎動物。 在人類細胞內,大約有1%的DNA鹼基受到了甲基化。在成熟體細胞組織中,DNA甲基化一般發生於CpG雙核苷酸(CpG dinucleotide)部位;而非CpG甲基化則於胚胎幹細胞中較為常見。植物體內胞嘧啶的甲基化則可分為對稱的CpG(或CpNpG),或是不對稱的CpNpNp形式(C與G是鹼基;p是磷酸根;N指的是任意的核苷酸)。 特定胞嘧碇受甲基化的情形,可利用亞硫酸鹽定序(bisulfite sequencing)方式測定。DNA甲基化可能使基因沉默化,進而使其失去功能。此外,也有一些生物體內不存在DNA甲基化作用。 Метилювання ДНК — модифікація молекули ДНК без зміни її нуклеотидної послідовності. Основний механізм епігенетики. Метилювання ДНК полягає в приєднанні метильної групи до позицій C-5 або N-4 цитозину або позиції N-6 аденіну. Загалом метилювання впливає на рівень транскрипції, і тому є частиною регулювання експресії генів. Інформація про метилювання може наслідуватися із поділом клітини, і таким чином може розглядатися як частина епігенетичного коду, епігенетичної складової геному. مثيلة الحمض النووي هي عملية بيولوجية تُضاف فيها مجموعات الميثيل إلى جزيء الحمض النووي. يمكن أن تغير عملية المثيلة نشاط جزء من الحمض النووي دون تغيير التسلسل الأساسي له، وتؤدي مثيلة الحمض النووي عادةً إلى منع نسخ الجينات. تعد عملية مثيلة الحمض النووي أمرًا ضروريًا للتطور الطبيعي عند الثديات، وترتبط بعدد من العمليات الحيوية الرئيسية مثل نسخ الجينات، وتعطيل الكروموسوم إكس، وتعطيل العناصر القابلة للنقل، والشيخوخة، والتسرطن. أما بالنسبة لميثيلة الأدنين فقد اكتشف عند البكتيريا والنباتات، ومؤخرًا عند الثدييات. DNA methylation is a biological process by which methyl groups are added to the DNA molecule. Methylation can change the activity of a DNA segment without changing the sequence. When located in a gene promoter, DNA methylation typically acts to repress gene transcription. In mammals, DNA methylation is essential for normal development and is associated with a number of key processes including genomic imprinting, X-chromosome inactivation, repression of transposable elements, aging, and carcinogenesis. Bei der DNA-Methylierung handelt es sich um eine chemische Abänderung an Grundbausteinen der Erbsubstanz einer Zelle. Diese Abänderung (Modifikation) wird durch die Übertragung von Methylgruppen durch Enzyme (DNA-Methyltransferasen) auf Nukleobasen an bestimmten Stellen der DNA bewirkt. Da das Grundgerüst der jeweiligen Nukleobase dabei erhalten bleibt, ist die DNA-Methylierung keine genetische Mutation, sondern eine Modifikation. Metylacja DNA – proces przyłączania grup alkilowych (metylowych) (-CH3) do zasad azotowych nukleotydów, w szczególności do cytozyny, rzadziej do adeniny (w pozycji 6). Produktem metylacji cytozyny jest zazwyczaj , czasem N4-metylocytozyna. W proces ten zaangażowane są enzymy z grupy metylaz DNA. * cytozyna * 5-metylocytozyna * N4-metylocytozyna Istnieje wiele technik służących do badania tego procesu. Przykładowo, można wykorzystać niektóre techniki , ponieważ udało się opracować specyficzne przeciwciała zdolne do wiązania się z 5-metylocytozyną. La metilació de l'ADN és una modificació epigenètica de l'ADN. El process consisteix en la unió d'un grup metil (-CH₃) amb una base nitrogenada. Diferents bases nitrogenades poden patir aquest tipus de modificació per diverses funcions. L'adenina es pot metilar al nivell de les seqüències GmeATC del genoma d'alguns bacteris com l'escheríchia coli per l'enzim DAM. La funció d'aquesta metilació és protegir el genoma de la cèl·lula de l'atac d'endonucleases de restricció produïdes per si mateixa, com a mitjà de resistència a l'atac de bacteriòfags. Un altre exemple de metilació de l'ADN és la metilació de la citosina del dinucleòtid CpG. Aquest tipus de metilació és gairebé absent en determinades zones del genoma eucariota anomenades illes CpG, que contenen parts reguladores i promotors de DNA-metylering är en typ av kemisk modifiering av DNA som innebär att en metylgrupp adderas till en eller flera nukleotider i DNA-molekylen genom metylering. Modifieringen kvarstår på de ursprungliga DNA-strängarna efter replikationen, men de komplementära strängar som syntetiseras under processen blir ometylerade. DNA-metylering är även en del av den epigenetiska koden och den är delaktig i hur gener regleras, främst om gener är påslagna eller avslagna.Graden av metylering i genomet kan till viss del vara ärftligt och spelar en stor roll vid utvecklingen av de flesta typer av cancer på grund av dess förmåga att orsaka mutationer.. Метилирование ДНК — это модификация молекулы ДНК без изменения самой нуклеотидной последовательности ДНК, что можно рассматривать как часть эпигенетической составляющей генома. Метилирование ДНК заключается в присоединении метильной группы к цитозину в составе CpG-динуклеотида в позиции С5 цитозинового кольца. Метилирование в промоторной зоне гена, как правило, приводит к подавлению соответствующего гена. Метилированный цитозин может затем окисляться особыми ферментами, что в конечном итоге приводит к его деметилированию обратно в цитозин. A metilação do DNA é um tipo de modificação química do ADN que pode ser herdada e subsequentemente removida, sem alterar a sequência original da molécula. Como tal, é interpretada pelo e é também o mecanismo epigenético mais bem caracterizado. La metilación del ADN es un proceso por el cual se añaden grupos metilo al ADN. La metilación modifica la función del ADN cuando se encuentra en el gen promotor. La metilación del ADN generalmente actúa para reprimir la transcripción génica. La metilación del ADN es esencial para el desarrollo normal y se asocia con una serie de procesos clave, incluyendo la impronta genómica, la inactivación del cromosoma X, la represión de transposones, el envejecimiento y la carcinogénesis. Is éard atá i meitiliú ADN grúpaí meitile a chur le móilín an ADN. Tig leis an meitiliú gníomhaíocht teascáin ADN a athrú gan an seicheamh a athrú. Nuair atá an meitiliú suite i spreagthóir, is iondúil go ndéanann sé tras-scríobh géinte a shrianadh. Is gá meitiliú DNA a bheith ann i gcomhair gnáthfhorbartha i mammaigh.
foaf:depiction
n10:DNA_methylation.jpg n10:6-methyladenine.svg n10:DNA_methylation.svg n10:Adenin.svg n10:5-Methylcytosine.svg n10:All-DNA-methylation-types-in-one-prokaryote.svg n10:DNA_methylation_reprogramming.png n10:DNAme_landscape.png n10:DNA_methylation_(corrected).png n10:Cytosin.svg n10:N4-Methylcytosine.svg
dcterms:subject
dbc:Epigenetics dbc:DNA
dbo:wikiPageID
1137227
dbo:wikiPageRevisionID
1123481250
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Dictyostelium dbr:MicroRNA dbr:Adipose_tissue dbr:High_Resolution_Melt dbr:Thymine dbr:Transposon dbr:Gametogenesis dbr:HELP_assay dbr:Transposable_element n8:DNA_methylation.jpg dbr:Estrogen_receptor dbr:Decitabine n8:Cytosin.svg dbr:Gene_expression dbr:Transposons dbr:Methyl_CpG_binding_protein_2 dbr:Polymerase_chain_reaction dbr:Bacteriophage dbr:Methyl-CpG-binding_domain dbr:Histone_modification dbr:Homocysteine dbr:RNA-directed_DNA_methylation dbr:Neurospora_crassa dbr:Uracil dbr:Fear_conditioning dbr:T_cell dbr:Bisulfite_sequencing dbr:CpG_site dbr:B_cell dbr:Glutamate_receptor dbr:Deamination dbr:Housekeeping_genes dbr:Histone dbr:Liquid_biopsy dbr:Hyperhomocysteinemia dbr:Synaptic_plasticity dbr:Neanderthal dbr:Decrease_in_DNA_Methylation_I_(DDM1) n8:DNAme_landscape.png dbr:Illumina_Methylation_Assay dbr:Zygote dbr:Peroxisome_proliferator-activated_receptor_gamma dbr:Methylated_DNA_immunoprecipitation dbr:H3K36me3 dbr:H3K27ac dbr:PPARGC1A dbr:Prokaryotes n8:N4-Methylcytosine.svg dbr:Differentiated_cell dbr:Arabidopsis_thaliana dbr:Carcinogenesis dbr:Saccharomyces_cerevisiae n8:DNA_methylation_(corrected).png n8:DNA_methylation_reprogramming.png dbr:Neural_development dbr:Fly n8:DNA_methylation.svg dbr:Insulin-like_growth_factor_2 dbr:Adenine_methylation dbr:Schizosaccharomyces dbr:5-Hydroxymethylcytosine dbr:DNA_microarrays dbr:N._crassa dbr:Hippocampus dbr:Translation_(biology) dbr:Methyl-CpG-binding_domain_protein_2 dbr:Oncogene dbr:Methyl_group dbr:Chromatin_immunoprecipitation dbr:Chromatin_remodeling dbr:Promoter_(genetics) dbr:P16 n8:5-Methylcytosine.svg n8:6-methyladenine.svg dbr:Mass_spectrometry dbr:Origin_of_replication dbr:Saccharomyces dbr:Immunoprecipitation dbr:DNA_methylation_marks dbr:Eukaryotes dbr:Drosophila_melanogaster dbr:Rett_syndrome dbr:5-Methylcytosine dbr:DNA dbr:Denisovan dbr:Tumor_suppressor_gene dbr:Heterochromatin dbr:7-Methylguanosine n8:Adenin.svg dbr:DNA_methylation_reprogramming dbr:E._coli dbr:Methylase dbr:Differentially_methylated_regions dbr:Genome dbr:White_blood_cell dbr:Blattella_asahinai dbr:Cancer dbr:X-inactivation dbr:S._pombe dbr:Schizosaccharomyces_pombe dbr:Restriction_enzyme dbr:Morula dbr:Fungi dbr:Operon dbr:Pyrosequencing dbr:Genomic_imprinting dbr:X-chromosome_inactivation dbr:GLAD-PCR-assay dbr:DNA_sequencing dbr:Atherosclerosis dbr:MethBase dbr:Epigenetic_clock dbr:MethDB dbr:Synaptic_scaling dbr:Caenorhabditis dbr:Regulation_of_transcription_in_cancer dbr:DNA_demethylation dbr:MRNA dbr:Epigenetics dbr:Bacterium dbr:Cytosine dbr:Somatic_cell dbr:Embryogenesis dbr:Pyrimidine dbc:Epigenetics dbr:Mus_musculus dbr:Next-generation_sequencing dbr:Restriction_modification_system dbr:5-methylcytosine dbr:Stem_cell dbr:Adenine dbr:Hematopoiesis dbr:Restriction_landmark_genomic_scanning dbr:Anterior_cingulate_cortex dbr:SiRNA dbr:Drosophila dbr:Epigenome dbr:N6-Methyladenosine dbr:Messenger_RNA dbr:Sporulation dbr:Transcription_(genetics) dbr:Twin n8:All-DNA-methylation-types-in-one-prokaryote.svg dbr:Messenger_RNP dbr:Monocarboxylate_transporter dbr:PDK4 dbr:MiRNA dbr:Aspergillus_flavus dbr:Aging dbr:Base_analog dbr:DNA_methylation_in_cancer dbr:Hemiptera dbr:TRDMT1 dbr:DNA_methyltransferase dbr:Transcription_factor dbr:Longitudinal_study dbr:H3K4 dbr:Nature_(journal) dbr:Histone_deacetylase dbr:UCSC_Genome_Browser dbr:Lepidoptera dbr:Transcriptional_silencing dbr:Demethylating_agent dbr:Dna_adenine_methylase dbr:CpG_island dbr:ChIP-on-chip dbr:Escherichia_coli dbr:DNMT3a dbr:DNMT3b dbr:Epigenetic_therapy dbc:DNA dbr:Blastula dbr:Encoding_(memory) dbr:Physarum dbr:RNA_splicing dbr:Pilus dbr:RNA_viruses
dbo:wikiPageExternalLink
n13:index n17: n26:dna-methylation n32: n39: n50: n53:index.html n57:
owl:sameAs
dbpedia-ko:DNA_메틸화 dbpedia-simple:DNA_methylation dbpedia-fr:Méthylation_de_l'ADN dbpedia-fa:متیلاسیون_دی‌ان‌ای dbpedia-et:DNA_metülatsioon freebase:m.049g7m dbpedia-ja:DNAメチル化 dbpedia-cs:Methylace_DNA dbpedia-id:Metilasi_DNA dbpedia-es:Metilación_del_ADN dbpedia-gl:Metilación_do_ADN dbpedia-ga:Meitiliú_ADN dbpedia-zh:DNA甲基化 n30:Metilacija_DNK n31:52McT dbpedia-hr:Metilacija_DNK dbpedia-pl:Metylacja_DNA dbpedia-nl:DNA-methylering dbpedia-pt:Metilação_do_ADN dbpedia-ru:Метилирование_ДНК dbpedia-da:DNA-methylering dbpedia-ar:مثيلة_الحمض_النووي_الريبوزي_المنقوص_الأكسجين n43:ڈی_این_اے_میثائلیت dbpedia-ka:დნმ-ის_მეთილირება dbpedia-it:Metilazione_del_DNA dbpedia-sv:DNA-metylering dbpedia-de:DNA-Methylierung dbpedia-ca:Metilació_de_l'ADN dbpedia-uk:Метилювання_ДНК dbpedia-no:DNA-metylering dbpedia-tr:DNA_metilasyonu wikidata:Q874745
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Short_description dbt:MeshName dbt:Transcription dbt:Regulation_of_gene_expression dbt:Rp dbt:By_whom dbt:Citation_needed dbt:Further dbt:Cite_journal dbt:Commons_category dbt:Main dbt:Refend dbt:Reflist dbt:Refbegin
dbo:thumbnail
n10:DNA_methylation.svg?width=300
dbo:wikiPageInterLanguageLink
dbpedia-fr:Méthylation
dbo:abstract
Метилювання ДНК — модифікація молекули ДНК без зміни її нуклеотидної послідовності. Основний механізм епігенетики. Метилювання ДНК полягає в приєднанні метильної групи до позицій C-5 або N-4 цитозину або позиції N-6 аденіну. Загалом метилювання впливає на рівень транскрипції, і тому є частиною регулювання експресії генів. Інформація про метилювання може наслідуватися із поділом клітини, і таким чином може розглядатися як частина епігенетичного коду, епігенетичної складової геному. Метилювання ДНК зустрічається у всіх основних групах живих організмів, але рівень зазвичай більш високий у еукаріотів. У людини метильовано близько 1% ДНК геному. У соматичних клітинах дорослого організму метилювання ДНК зазвичай відбувається в CpG-динуклеотидах, метилювання цитозину в складі інших послідовностей зустрічається в ембріональних стовбурових клітинах. У рослин метилювання цитозину відбувається як симетрично по обох ланцюжках (у складі послідовностей CpG або CpNpG), так і асиметрично лише на одному з двох ланцюжків (у складі CpNpNp, де N позначає будь-який нуклеотид). У бактерій може відбуватися метилювання як цитозину, так і аденіну, і є частиною захисту від вірусів і деяких інших паразитів та, можливо, частиною механізму регуляції різних клітинних процесів, зокрема клітинного циклу. A metilação do DNA é um tipo de modificação química do ADN que pode ser herdada e subsequentemente removida, sem alterar a sequência original da molécula. Como tal, é interpretada pelo e é também o mecanismo epigenético mais bem caracterizado. A metilação envolve a adição de um grupo metil ao ADN; por exemplo, ao carbono número 5 da anel de pirimidina da citosina; neste caso, em eucariotos, com o efeito específico de atenuar a expressão gênica pela inibição da transcrição. A metilação do ADN na posição 5 da citosina foi encontrada em todos os vertebrados examinados. Nos tecidos somáticos do adulto, a metilação do ADND tipicamente ocorre num contexto de um dinucleotídeo CpG; a metilação não-CpG é prevalente em células-tronco embrionárias. A adição de um grupo metila ao ADN também desempenha papeis no imprinting genômico, e um desequilíbrio no padrão de metilação de um indivíduo está relacionado ao desenvolvimento de neoplasmas. Em plantas, as citosinas são metiladas simetricamente (CpG ou CpNpG) ou assimetricamente (CpNpNp), onde N pode ser qualquer nucleotídeo que não seja guanina. As bactérias E. coli tem seu sistema de metilação do ADN bem caracterizado, e são conhecidas duas funções para essas modificações. São a base do sistema de modificação-restrição, sinalizando pareamentos incorretos de bases durante a replicação do ADN. Com seu ADN metilado, enzimas de restrição de E. coli são capazes de distinguir o próprio ADN de um ácido nucleico exógeno, clivando então apenas o material invasor. A modificação é promovida pela Dam (ADN adenina metilase) nas sequências (5')GATC(3'), após a replicação, permitindo que por um espaço de tempo, eventuais pareamentos incorretos de nucleotídeos sejam detectados e corrigidos. DNAメチル化(ディーエヌエイメチルか)とは、DNA中の塩基の炭素原子にメチル基修飾が付加される化学反応である。真核生物から原核生物、ウイルスに到るまで、生物に広く見られる。特に真核生物の場合、CpG アイランド部分などのゲノム領域でよく見られ、エピジェネティクスに深く関わり複雑な生物の体を正確に形づくるために必須の仕組みであると考えられている。がんの形成や進行にも関わっていると考えられている。 Methylace DNA je pojem, kterým rozumíme modifikaci nukleových bází cytosinu a adeninu kovalentním připojením methylového zbytku. U adeninu je methyl připojen na šestý dusík, u cytosinu buďto na čtvrtý dusík či pátý uhlík (5-methyl cytosin). Přítomnost 5-methyl cytosinu u eukaryot společně s post-translačními úpravami histonů patří mezi epigenetické modifikace DNA, kteréžto bez nutnosti změny genetického kódu regulují genovou expresi v dané buňce, čímž ovlivňují vývoj kmenových buněk a buněčnou diferenciaci. Methylace DNA mimoto hraje také roli v replikaci, rekombinaci a opravě DNA a supresi transponovatelných elementů a retrovirové DNA. Změny v epigenetických regulačních mechanismech provázejí proces stárnutí a za patologických podmínek přispívají ke vzniku rakoviny a autoimunitních či degenerativních onemocnění. Ztráta jedné z methyltransferáz, tedy enzymů, které katalyzují vznik 5-methylcytosinu a udržují tak methylační vzory, je letální. Přítomnost 5-methyl cytosinu je velmi prastará epigenetická modifikace DNA, která se vyskytuje jak u archebakterií, tak i u bakterií a eukaryot. U některých organismů však byla druhotně v průběhu evoluce ztracena, například u kvasinky Saccharomyces cerevisiae či u hlísta Caenorhabditis elegans. La metilació de l'ADN és una modificació epigenètica de l'ADN. El process consisteix en la unió d'un grup metil (-CH₃) amb una base nitrogenada. Diferents bases nitrogenades poden patir aquest tipus de modificació per diverses funcions. L'adenina es pot metilar al nivell de les seqüències GmeATC del genoma d'alguns bacteris com l'escheríchia coli per l'enzim DAM. La funció d'aquesta metilació és protegir el genoma de la cèl·lula de l'atac d'endonucleases de restricció produïdes per si mateixa, com a mitjà de resistència a l'atac de bacteriòfags. Un altre exemple de metilació de l'ADN és la metilació de la citosina del dinucleòtid CpG. Aquest tipus de metilació és gairebé absent en determinades zones del genoma eucariota anomenades illes CpG, que contenen parts reguladores i promotors dels gèns eucariotes; la metilació d'aquestes seqüències és superior en patologies com ara la síndrome de Prader-Willi. La metilació fisiològica de l'ADN en aquestes regions que generalment estan situades amunt dels promotors és un fenomen que intervé en el control de l'expressió gènica en la , en l'estructura cromatínica i en la impressió genètica, en la determinació de la impressió biològica. La metilació de la citosina també és un important factor de mutació. De fet, mentre que la desaminació de la citosina produeix uracil (una base nitrogeada que no pertany a l'ADN, sinó a l'ARN, i és immediatament reconeguda com a estranya), la desaminació de la (5meC) la transforma en timina, generant un , en què el sistema de no preserva sempre la base nitrogenada correcta. Se sospita que també està implicada en el tall dels introns i la modificació dels exons. Метилирование ДНК — это модификация молекулы ДНК без изменения самой нуклеотидной последовательности ДНК, что можно рассматривать как часть эпигенетической составляющей генома. Метилирование ДНК заключается в присоединении метильной группы к цитозину в составе CpG-динуклеотида в позиции С5 цитозинового кольца. Метилирование в промоторной зоне гена, как правило, приводит к подавлению соответствующего гена. Метилированный цитозин может затем окисляться особыми ферментами, что в конечном итоге приводит к его деметилированию обратно в цитозин. Метилирование ДНК считается, в основном, присущим эукариотам. У человека метилировано около 1 % геномной ДНК. В соматических клетках взрослого организма метилирование ДНК обычно происходит в ; метилирование ДНК вне CpG-динуклеотидов встречается в эмбриональных стволовых клетках. Более того, метилирование ДНК вне CpG-динуклеотидов является отличительной чертой эпигенома плюрипотентных стволовых клеток, а снижение не-CG-метилирования связано с нарушением способности к дифференцировке в энтодермальные линии клеток У растений метилирование цитозина происходит как симметрично по обеим цепям (на CpG или CpNpG), так и асимметрично лишь на одной из двух цепей (на CpNpNp, где N обозначает любой нуклеотид). مثيلة الحمض النووي هي عملية بيولوجية تُضاف فيها مجموعات الميثيل إلى جزيء الحمض النووي. يمكن أن تغير عملية المثيلة نشاط جزء من الحمض النووي دون تغيير التسلسل الأساسي له، وتؤدي مثيلة الحمض النووي عادةً إلى منع نسخ الجينات. تعد عملية مثيلة الحمض النووي أمرًا ضروريًا للتطور الطبيعي عند الثديات، وترتبط بعدد من العمليات الحيوية الرئيسية مثل نسخ الجينات، وتعطيل الكروموسوم إكس، وتعطيل العناصر القابلة للنقل، والشيخوخة، والتسرطن. يمكن ميثلة اثنتين فقط من قواعد الحمض النووي الأربعة (السيتوزين والأدينين). تلاحظ عملية مثيلة السيتوزين في كل من حقيقيات النوى وبدائيات النوى، ولكن معدل مثيلة الحمض النووي للسيتوزين يمكن أن يختلف اختلافاً كبيراً بين الأنواع: * 14% عند بعض النباتات الكرنبية. * 4% - 8% عند بعض أنواع الفطور. * 7.6% عند فأر المنزل. * 2.3% عند جرثومة الإشريكية الكولونية. * 0.03% عند ذبابة الفاكهة. * 0.006% عند بكتيريا الديكتيوستيليوم. * 0.0003% - 0.0002% عند بعض أنواع الديدان الخيطية. أما بالنسبة لميثيلة الأدنين فقد اكتشف عند البكتيريا والنباتات، ومؤخرًا عند الثدييات. DNA甲基化(英語:DNA methylation)為DNA化學修飾的一種形式,能在不改變DNA序列的前提下,改變遺傳表現。為(epigenetic code)的一部分,是一種外遺傳機制。DNA甲基化過程會使甲基添加到DNA分子上,例如在胞嘧啶環的5'碳上:這種5'方向的DNA甲基化方式可見於所有脊椎動物。 在人類細胞內,大約有1%的DNA鹼基受到了甲基化。在成熟體細胞組織中,DNA甲基化一般發生於CpG雙核苷酸(CpG dinucleotide)部位;而非CpG甲基化則於胚胎幹細胞中較為常見。植物體內胞嘧啶的甲基化則可分為對稱的CpG(或CpNpG),或是不對稱的CpNpNp形式(C與G是鹼基;p是磷酸根;N指的是任意的核苷酸)。 特定胞嘧碇受甲基化的情形,可利用亞硫酸鹽定序(bisulfite sequencing)方式測定。DNA甲基化可能使基因沉默化,進而使其失去功能。此外,也有一些生物體內不存在DNA甲基化作用。 Is éard atá i meitiliú ADN grúpaí meitile a chur le móilín an ADN. Tig leis an meitiliú gníomhaíocht teascáin ADN a athrú gan an seicheamh a athrú. Nuair atá an meitiliú suite i spreagthóir, is iondúil go ndéanann sé tras-scríobh géinte a shrianadh. Is gá meitiliú DNA a bheith ann i gcomhair gnáthfhorbartha i mammaigh. Is féidir dhá cheann de na ceithre bhun de DNA, cíotósín agus adainín, a mheitiliú. Tá meitiliú an chíotóisín le fáil go forleathan in eocaróit agus in prócaróit, cé gur mór an difríocht idir ráta mheitiliú an ADN de réir an speicis. Tá meitiliú adainíne le feiceáil in ADN baictéirí, plandaí agus mammach. DNA-methylering of DNA-methylatie is een epigenetisch proces waarbij een methylgroep (CH3-groep) aan cytosine in een CG-groep binnen het DNA-molecuul wordt toegevoegd. Hierdoor verandert de structuur van het DNA, dat dientengevolge veranderd afleesbaar is tijdens bijvoorbeeld een transcriptie. Bij volwassen somatische cellen vindt DNA-methylering het meeste plaats in bepaalde CpG-gebieden (CpG-eilanden), maar bij embryonale stamcellen gebeurt het ook daarbuiten. Methylering van DNA lijkt een belangrijke rol te spelen bij de ontwikkeling van bepaalde ziekten zoals kanker, doordat het de expressie van bepaalde genen afremt. Proeven met methyleringsremmers hebben in veel gevallen tot remissie geleid. Bepaalde organische verbindingen, zoals dimethylsulfaat of methyljodide, zijn methylerende reagentia, die bijgevolg schadelijke effecten op de gezondheid kunnen hebben (veelal kankerverwekkend of giftig). DNA-metylering är en typ av kemisk modifiering av DNA som innebär att en metylgrupp adderas till en eller flera nukleotider i DNA-molekylen genom metylering. Modifieringen kvarstår på de ursprungliga DNA-strängarna efter replikationen, men de komplementära strängar som syntetiseras under processen blir ometylerade. DNA-metylering är även en del av den epigenetiska koden och den är delaktig i hur gener regleras, främst om gener är påslagna eller avslagna.Graden av metylering i genomet kan till viss del vara ärftligt och spelar en stor roll vid utvecklingen av de flesta typer av cancer på grund av dess förmåga att orsaka mutationer.. DNA 메틸화(DNA methylation)란, 고등 생물의 발달에 매우 중요한 생화학적 과정이다. 그것은 한 메틸기를 시토신의 피리미딘 고리 5번째 위치에 추가하거나 아데닌의 퓨린 고리의 숫자 6 질소에 추가하는 것을 포함한다(시토신과 아데닌은 DNA의 네 가지 염기에 속한다). 이 변화는 세포 분화를 통해서 유전될 수 있다. DNA 메틸화는 일반적인 유기체적 진화와 세포적 변이를 위해 결정적 부분이다. DNA 메틸화는 안정적으로 세포에서 유전자 표현형을 변화 시킨다. 그래서 세포는 "그들이 어디에 원래 있었는지 기억하는 것" 또는 유전자 표현형을 감소시키는 것을 할 수 있게 된다. 예를 들면, 태아가 발현하는 동안 이자섬(pancreatic islets)으로 남도록 프로그램된 세포들은 유기체의 일생 동안 그들이 이자섬으로 남아 있도록 지속적인 신호를 보내지 않더라도 이자섬으로 남아있는다. DNA 메틸화는 일반적으로 접합자(zygote, 쉽게 말해서, 사람으로 치면 정자와 난자가 합쳐진 형태) 생성 과정에서 사라지고, 발현 과정에서 차후의 세포 분화를 통해서 다시 생성된다. 하지만, 가장 최신의 연구는 접합자에서 메틸 그룹이 사라지는 것보다는 수산기화(hydroxylation)가 되는 것을 보인다. 몇몇 유전자 표현형을 제어하는 메틸화 변화들은 유전될 수 있고 후성 유전적 제어라고 불린다. 추가적으로, DNA 메틸화는 시간이 지나면서 유전자의 주인에게 바이러스성 유전자들의 표현형과 다른 해로운 요소들로써 포함되어 온 것들을 억제한다. DNA 메틸화는 또한 기본적인 염색질 구조의 기초를 형성한다. 염색질 구조는 세포가 변경 불가능한 DNA 구조로부터 다세포의 일생을 위해 요구되는 다양한 특성을 형성할 수 있도록 해준다. DNA 메틸화는 또한 거의 모든 종류의 암의 발현에 매우 중요한 역할을 한다. 시토신의 5번 위치에서의 DNA 메틸화는 유전형을 줄이는 특별한 효과를 가지고 있고, 실험된 모든 척추동물에서 발견되어 왔다. 몇몇 성인 체조직(somatic tissue)에서, DNA 메틸화는 전형적으로 CpG 디뉴클레오티드 상태에서 나타난다. non-CpG 메틸화는 태아 줄기 세포에서 주로 나타난다. DNA 메틸화는 박테리아에서 원시적인 면역시스템으로도 쓰인다. 자신의 게놈은 메틸화시켜서 제한효소의 의한 인식을 막고 외부에서 침입한 메틸화되지 않은 파지의 DNA는 인식되어 분해된다. 최근 미세먼지가 잠자는 질병유전자를 깨울 수 있다는 학술논문이 발표되어 큰 파장을 일으키고 있다. 미세먼지가 잠자는 질병유전자를 메틸화 시켜 유전자발현 시킨다는 것인데 한국인에게서 관련 유전자가 나타난 것으로 확인되고 있다. La metilación del ADN es un proceso por el cual se añaden grupos metilo al ADN. La metilación modifica la función del ADN cuando se encuentra en el gen promotor. La metilación del ADN generalmente actúa para reprimir la transcripción génica. La metilación del ADN es esencial para el desarrollo normal y se asocia con una serie de procesos clave, incluyendo la impronta genómica, la inactivación del cromosoma X, la represión de transposones, el envejecimiento y la carcinogénesis. Dos de los cuatro nucleótidos de ADN, citosina y adenina, pueden ser metilados. La metilación de adenina se limita en procariontes. El rango de citosina en la metilación del ADN es notablemente diferente entre las especies: 14% de las citosinas están metiladas en Arabidopsis thaliana, 4% en Mus musculus, 2.3% en Escherichia coli,0.03% en Drosophila, y prácticamente ninguno (< 0.0002%) en especies de levadura.​ La metilación de la citosina para formar 5-metilcitosina ocurre en la quinta posición en el anillo de la pirimidina, misma posición en la que se encuentra el grupo metilo de la base de ADN timina; éste la distingue de la base análoga del ARN uracilo, que no tiene un grupo metilo. Una mutación común consiste en la desaminación espontánea de la 5-metilcitosina en timina, ya que esto genera un apareamiento incorrecto T:G. Al ser corregido por mecanismos de reparación, puede sustituirse la guanina por adenina y generarse un cambio del apareamiento origina C:G a un nuevo apareamiento T:A. La presencia casi obligatoria de timina en ADN y uracilo en ARN pudo haber evolucionado como un mecanismo de control de errores, para facilitar la eliminación de uracilos generados por la desaminación espontánea de la citosina.​Se cree que la metilación del ADN, así como muchos de sus ADN metiltransferasas contemporáneas, evolucionó a partir de la metilación de ARN en el mundo primitivo y está apoyada por varias líneas de evidencias.​ La metilación del ADN puede alterar de manera estable la expresión de genes en las células mientras las células se dividen y se diferencian de células madre embrionarias a tejidos específicos. El cambio resultante es normalmente permanente y unidireccional, previniendo que una célula vuelva a ser una célula madre o se convierta en un tipo de célula diferente. Sin embargo, la metilación del ADN se puede quitar de forma pasiva, por dilución mientras las células se dividen, o por un proceso activo más rápido. Este último proceso se produce a través de la hidroxilación de los grupos metilo que se van a eliminar, en lugar de la completa eliminación de grupos metilo.​​ La metilación del ADN se remueve típicamente durante la formación del cigoto y se re-establece a través de divisiones celulares sucesivas durante el desarrollo. Las modificaciones de la metilación que regulan la expresión de genes son generalmente heredadas a través de la división celular mitótica; ciertas metilaciones son heredadas a través de la división celular meiótica especializada que crea óvulos y espermatozoides, resultando en la impresión genómica. La metilación del ADN suprime la expresión de genes retrovirales endógenos y otros tramos nocivos de ADN que se han incorporado en el genoma del huésped con el tiempo. La metilación de ADN también forma la base de la estructura de la cromatina, lo que permite a una sola célula crecer en múltiples órganos o realizar múltiples funciones. De igual manera, la metilación del ADN desempeña un papel crucial en el desarrollo de casi todos los tipos de cáncer.​ La metilación del ADN en la posición 5 de la citosina tiene el efecto específico de reducir la expresión génica y se ha encontrado en todos los vertebrados examinados. En las células somáticas adultas (células en el cuerpo, no utilizadas para la reproducción), la metilación del ADN se produce normalmente en un contexto dinucleótido CpG (es decir, donde una citosina es seguida por una guanina); la metilación que no involucra los CpG es frecuente en las células madre embrionarias,​​​ y también se ha encontrado en el desarrollo neural.​ De igual manera, en la metilación que no involucra los CpG se ha observado en las células progenitoras hematopoyéticas, y es producida sobre todo en un contexto de secuencia CpApC.​ In biochimica, la metilazione del DNA è una modificazione epigenetica del DNA. Il processo consiste nel legame di un gruppo metile (-CH3) ad una base azotata.Differenti basi azotate possono subire questo tipo di modificazione per diverse funzioni.L'adenina può essere metilata a livello delle sequenze GmeATC del genoma di alcuni batteri come Escherichia coli dall'enzima dam (DNA adenina metilasi). La funzione di questa metilazione è quella di proteggere il genoma della cellula dall'attacco delle endonucleasi di restrizione da lei stessa prodotte, come mezzo di resistenza all'attacco di fagi.Un altro esempio di metilazione del DNA è la metilazione della citosina, che costituisce la quasi totalità della metilazione di DNA eucariotico. Nei mammiferi, la 5-metil-citosina (5meC o 5mC) si trova quasi esclusivamente nel dinucleotide CpG (citosina seguita da una guanina) nella regione codificante dei geni. Il dinucleotide CpG è poco rappresentato nel DNA degli eucarioti poiché soggetto a mutazione secondaria a metilazione. Il genoma dei mammiferi è quasi del tutto metilato, a eccezione di alcune zone ricche del dinucleotide CpG che per questo vengono chiamate isole CpG, solitamente abbondanti in regioni regolative e promotori dei geni eucariotici; la metilazione di queste sequenze aumenta in particolari patologie come la sindrome di Prader-Willi. La metilazione fisiologica del DNA in queste regioni dipende da proteine chiamate DNA-metil-transferasi o DNMTs (es. 1, 3a 3b) ed è un fenomeno che interviene nel controllo dell'espressione genica, nell'inattivazione del cromosoma X, nella struttura cromatinica e nell'imprinting genomico. La metilazione della citosina è anche un importante fattore di mutazione. Infatti mentre la deaminazione della citosina produce uracile -una base azotata che non appartiene al DNA (bensì all'RNA) ed è immediatamente riconosciuta come estranea- la deaminazione della 5-metil citosina (5meC) la trasforma in timina, generando un mismatch, nel quale il sistema di riparazione dei mismatch non sempre preserva la corretta base azotata.Si sospetta che sia implicata anche nel taglio degli introni, e nella modifica degli esoni. Bei der DNA-Methylierung handelt es sich um eine chemische Abänderung an Grundbausteinen der Erbsubstanz einer Zelle. Diese Abänderung (Modifikation) wird durch die Übertragung von Methylgruppen durch Enzyme (DNA-Methyltransferasen) auf Nukleobasen an bestimmten Stellen der DNA bewirkt. Da das Grundgerüst der jeweiligen Nukleobase dabei erhalten bleibt, ist die DNA-Methylierung keine genetische Mutation, sondern eine Modifikation. DNA-Methylierungen kommen in sehr vielen verschiedenen – möglicherweise in allen – Lebewesen vor und haben verschiedene biologische Funktionen. Die Abfolge der DNA-Methylierung kann sich an dem entsprechenden Muster der Mutterzelle orientieren und ist dann Teil des epigenetischen Codes einer Zelle. DNA-Methylierung ist die wichtigste epigenetische Veränderung. Metilasi DNA merupakan peristiwa penambahan metil pada atom C nomor 5 dari cincin pirimidina sitosina atau nitrogen nomor 6 dari cincin purina adenina sebagai bagian dari molekul DNA. Peristiwa metilasi DNA adalah bagian dari perkembangan sel dan terwariskan melalui pembelahan sel. Biasanya, gugus-gugus metil akan disingkirkan pada pembentukan zigot namun prosesnya berangsur-angsur berlangsung kembali selama tahap perkembangan. Dengan demikian tingkat kandungan metil pada DNA dapat dijadikan alat penduga "usia" suatu sel. * l * * s DNA methylation is a biological process by which methyl groups are added to the DNA molecule. Methylation can change the activity of a DNA segment without changing the sequence. When located in a gene promoter, DNA methylation typically acts to repress gene transcription. In mammals, DNA methylation is essential for normal development and is associated with a number of key processes including genomic imprinting, X-chromosome inactivation, repression of transposable elements, aging, and carcinogenesis. As of 2016, two nucleobases have been found on which natural, enzymatic DNA methylation takes place: adenine and cytosine. The modified bases are N6-methyladenine, 5-methylcytosine and N4-methylcytosine. Two of DNA's four bases, cytosine and adenine, can be methylated. Cytosine methylation is widespread in both eukaryotes and prokaryotes, even though the rate of cytosine DNA methylation can differ greatly between species: 14% of cytosines are methylated in Arabidopsis thaliana, 4% to 8% in Physarum, 7.6% in Mus musculus, 2.3% in Escherichia coli, 0.03% in Drosophila, 0.006% in Dictyostelium and virtually none (0.0002 to 0.0003%) in Caenorhabditis or fungi such as Saccharomyces cerevisiae and S. pombe (but not N. crassa). Adenine methylation has been observed in bacterial, plant, and recently in mammalian DNA, but has received considerably less attention. Methylation of cytosine to form 5-methylcytosine occurs at the same 5 position on the pyrimidine ring where the DNA base thymine's methyl group is located; the same position distinguishes thymine from the analogous RNA base uracil, which has no methyl group. Spontaneous deamination of 5-methylcytosine converts it to thymine. This results in a T:G mismatch. Repair mechanisms then correct it back to the original C:G pair; alternatively, they may substitute A for G, turning the original C:G pair into a T:A pair, effectively changing a base and introducing a mutation. This misincorporated base will not be corrected during DNA replication as thymine is a DNA base. If the mismatch is not repaired and the cell enters the cell cycle the strand carrying the T will be complemented by an A in one of the daughter cells, such that the mutation becomes permanent. The near-universal use of thymine exclusively in DNA and uracil exclusively in RNA may have evolved as an error-control mechanism, to facilitate the removal of uracils generated by the spontaneous deamination of cytosine. DNA methylation as well as many of its contemporary DNA methyltransferases have been thought to evolve from early world primitive RNA methylation activity and is supported by several lines of evidence. In plants and other organisms, DNA methylation is found in three different sequence contexts: CG (or CpG), CHG or CHH (where H correspond to A, T or C). In mammals however, DNA methylation is almost exclusively found in CpG dinucleotides, with the cytosines on both strands being usually methylated. Non-CpG methylation can however be observed in embryonic stem cells, and has also been indicated in neural development. Furthermore, non-CpG methylation has also been observed in hematopoietic progenitor cells, and it occurred mainly in a CpApC sequence context. Metylacja DNA – proces przyłączania grup alkilowych (metylowych) (-CH3) do zasad azotowych nukleotydów, w szczególności do cytozyny, rzadziej do adeniny (w pozycji 6). Produktem metylacji cytozyny jest zazwyczaj , czasem N4-metylocytozyna. W proces ten zaangażowane są enzymy z grupy metylaz DNA. * cytozyna * 5-metylocytozyna * N4-metylocytozyna Istnieje wiele technik służących do badania tego procesu. Przykładowo, można wykorzystać niektóre techniki , ponieważ udało się opracować specyficzne przeciwciała zdolne do wiązania się z 5-metylocytozyną. Metylacja jest odpowiedzialna za wiele procesów związanych z rozwojem organizmów – w szczególności za wytworzenie i utrzymywanie odpowiedniej specyfikacji tkankowej. Wzrost metylacji części regulatorowej genu może wywołać zahamowanie jego ekspresji; ogólnie zakłada się, że wysoka metylacja pewnych fragmentów chromatyny związana jest z jej częściową lub całkowitą inaktywacją transkrypcyjną. Innymi słowy duży odsetek zmetylowanych nukleotydów stanowi sygnał dla białek uczestniczących w regulacji struktury chromatyny nakazujący inicjację procesów kondensacji chromatyny, co jest równoznaczne z przemianą euchromatyny w niedostępna dla czynników transkrypcyjnych heterochromatynę. W związku z powyższym metylacja chromatyny stanowi jeden z najważniejszych mechanizmów odpowiedzialnych za regulację ekspresji genów w przypadku organizmów jądrowych. U ssaków około 5% reszt cytozynowych jest stale zmetylowanych, metylacja zachodzi zazwyczaj w dinukleotydowych sekwencjach CpG, często nazywanych "wyspami CpG". U roślin procent metylacji jest zazwyczaj większy – często wynosi on około 30%, proces ten może zachodzić w sekwencjach symetrycznych postaci wysp CpG i wysp CpNpG (gdzie N oznacza dowolny nukleotyd) oraz w sekwencjach niesymetrycznych w obrębie wysp CpNpN. Zazwyczaj metylacja u bezkręgowców obejmuje mniejszą część chromatyny, u niektórych organizmów takich jak Drosophila melanogaster nie zachodzi. Przede wszystkim, poziom ekspresji danego genu jest skorelowany z ilością zmetylowanego DNA w sekwencji promotora. Im stopień metylacji jest większy tym słabsza ekspresja danego genu. Należy zauważyć, że geny mogą być aktywowane lub wygaszane przez dodawanie bądź usuwanie grup metylowych. Przykładowa silna metylacja transgenu przed wprowadzeniem go do komórki zazwyczaj prowadzi do zahamowania jego transkrypcji. Natomiast wprowadzenie do sekwencji DNA , będącej analogiem cytozyny, który nie może być zmetylowany w pozycji 5 prowadzi do aktywacji uprzednio zablokowanego genu. U ssaków i u roślin podczas wczesnych faz rozwoju genom przechodzi zmiany swego profilu metylacji. W przypadku ssaków wzór metylacji jest wymazywany w zygocie i ponownie generowany w epiblaście przed rozpoczęciem gastrulacji. U roślin zmiany w profilu metylacji są spowodowane przez transpozony (które z kolei są blokowane przez proces metylacji). Istnieją co najmniej dwa mechanizmy, poprzez które metylacja może prowadzić do blokowania ekspresji genów. W pierwszym dodanie grupy metylowej (która w oczywisty sposób zmienia przestrzenną strukturę rozpatrywanej sekwencji DNA) uniemożliwia przyłączenie się czynnika transkrypcyjnego, który w efekcie nie rozpoznaje swej docelowej sekwencji. W drugim mechanizmie zmetylowanie DNA prowadzi do przyłączenia specyficznych białek pokrywających DNA, co także uniemożliwia czynnikom transkrypcyjnym dostęp do chromatyny. Obecnie udało się wyizolować i zbadać właściwości wielu białek wiążących się do zmetylowanych sekwencji DNA. Powszechnie uważa się, że metylacja DNA jest konsekwencją wyciszania transkrypcji, a nie czynnikiem inicjującym ten proces. Powstało kilka teorii tłumaczących rolę tego procesu; może ona blokować ogólne mechanizmy kontroli ekspresji genów, a także stanowić ochronę przed transkrypcją różnych form inwazyjnego DNA. Zarówno u roślin jak i u zwierząt transgeny często są poddawane metylacji de novo co powoduje utratę ich funkcji. Zazwyczaj mamy do czynienia z tzw. metylacją symetryczną (sekwencje postaci CpG lub CpNpG), te same sekwencje są metylowane w obu niciach DNA, (jeżeli będą odczytywane w przeciwległych kierunkach). Takie rozwiązanie znacznie ułatwia przekazywanie niezmienionego wzorca metylacji komórkom potomnym. Należy zauważyć, że zachowanie niezmienionego profilu metylacji jest konieczne do utrzymania prawidłowego profilu ekspresji białek w danej komórce. Jednakże ogólne zmiany we wzorze metylacji, zachodzące podczas wczesnego rozwoju ssaków muszą być związane z aktywnością de novo odpowiednich metylaz. Wzór metylacji ustala się jedynie raz w określonej linii komórek i następnie jest on sukcesywnie przekazywany w czasie kolejnych rund replikacyjnych poprzez aktywność innych metylaz DNA, zdolnych do rozpoznawania hemimetylowanego DNA (to znaczy takiego, w którym jedynie jedna nić zawiera zmetylowane nukleotydy). Udało się wyizolować kilka takich enzymów. Poprzez metylację DNA kontrolowane są istotne procesy związane z rozwojem organizmów, takie jak imprinting oraz inaktywacja chromosomu X. Zaburzenia metylacji DNA mogą doprowadzić do przemiany nowotworowej komórki (na przykład w wyniku wyłączenia ekspresji niektórych genów supresorowych nowotworów). Badanie wzorca metylacji możliwe jest m.in. poprzez zastosowanie zmodyfikowanej reakcji PCR. Ponieważ większość tkanek posiada specyficzny dla siebie wzór metylacji pojawiły się pomysły na zastosowanie tego rodzaju badań w diagnostyce nowotworów.
gold:hypernym
dbr:Process
skos:broadMatch
n49:methylation-analysis
skos:closeMatch
n49:dna-methylation
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:DNA_methylation?oldid=1123481250&ns=0
dbo:wikiPageLength
111117
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:DNA_methylation