This HTML5 document contains 171 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-nohttp://no.dbpedia.org/resource/
n22http://www.abcslovakia.sk/
n12http://www.deutsches-museum.de/en/sammlungen/machines/power-engines/water-power/waterwheels/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
n41http://www.fan-nds.de/fan/berichte/teileeinerschiffmuehle/
n15http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
n31http://
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n23http://dbpedia.org/resource/File:
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
dbpedia-lbhttp://lb.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
n20https://web.archive.org/web/20080208143128/http:/www.duebener-heide.de/heimatverein/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
n28http://www.earthlights.de/wvm/miden/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
n9https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-slhttp://sl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
n18https://www.flickr.com/photos/16978334@N06/2345829676/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
n38http://www.wien.gv.at/bezirke/Donaustadt/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Ship_mill
rdf:type
yago:WikicatGrindingMills yago:Factory103316406 yago:Structure104341686 yago:BuildingComplex102914991 yago:Artifact100021939 owl:Thing yago:PhysicalEntity100001930 dbo:Building yago:Plant103956922 yago:Object100002684 yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:YagoGeoEntity yago:Whole100003553
rdfs:label
Плавучая водяная мельница Schiffmühle Ship mill Molino flotante Ŝipmuelejo Molí flotant Mulino natante Schipmolen Moulin flottant Młyn pływający Наплавний млин
rdfs:comment
Młyn pływający – specyficzna forma młyna wodnego, którego budowla nie jest osadzona na lądzie (lub np. na palach przy brzegu cieku wodnego), lecz na obiekcie pływającym, przycumowanym do brzegu, mostu lub pali wbitych w dno. W młynach pływających stosowane być mogło jedynie najmniej wydajne koło wodne podsiębierne. W początkach XX w. działały jeszcze również prymitywne młyny pływające na Dniestrze, montowane na tratwach. Do niedawna katamarany z kołem wodnym były dość powszechnie spotykane wzdłuż wybrzeży Oceanu Indyjskiego. A ship mill, more commonly known as a boat mill is a type of watermill. The milling and grinding technology and the drive (waterwheel) are built on a floating platform on this type of mill.Its first recorded use dates back to mid-6th century AD Italy. Eine Schiffmühle oder Schiffsmühle ist eine Wassermühle, die auf einem im Wasser schwimmenden Schiffskörper errichtet ist. Im Deutschen werden die Wortformen Schiffs- und Schiffmühle (mit und ohne Fugen-s) nebeneinander verwendet. Un molí flotant és un molí hidràulic instal·lat en un vaixell en el curs d'un riu, per on es pot desplaçar per a aprofitar millor els corrents. El seu primer ús registrat es remunta a mitjans del segle vi en Itàlia. Estaven instal·lats en els rius que fluïen a través de les ciutats, però perquè molestaven el trànsit de vaixells es va reglamentar el seu nombre i posició. Els molins flotants va desaparèixer en la segona meitat del segle xix a causa d'un augment del trànsit fluvial i el desenvolupament dels molins moderns. Un moulin flottant (syn. moulin-nef ou moulin bateau), est un moulin à eau installé sur un bateau dans le cours d'une rivière ou d'un fleuve et qui peut donc se déplacer pour profiter du meilleur courant. Installés sur les fleuves traversant les villes, mais gênant le trafic des bateaux, leur nombre et position étaient réglementés. Наплавни́й млин (заст. лодя́к, плава́к, ладе́нний млин) — плавучий водяний млин, що розміщувався на човнах або плоту. Цей тип млина активно використовувався на річках Горинь, Десна, Сейм, Прип'ять та Дніпро, а пік його популярності припав на XIX століття. Плавучая водяная мельница — разновидность водяной мельницы, в которой водяное колесо и присоединённые механизмы располагаются на плавающей платформе. Впервые появились в VI веке в Италии. Плавучесть платформы позволяет использовать мельницу с неизменной эффективностью при меняющемся уровне воды. Een schipmolen is een watermolen die op een in een rivier verankerd schip ligt en aangedreven wordt door de stroming van het water in de rivier. Bij een molen met een klein waterrad hing dit naast de boot. Bij een groot rad, dat tot 13 meter breed kon zijn, werd het op een tweede punt ondersteund door een drijver. Il mulino natante (anche denominato mulino fluviale) è un impianto di macinazione che, a differenza del mulino tradizionale ad acqua, è galleggiante. I mulini natanti erano presenti sui corsi d'acqua di pianura italiani come il Po, l'Adige, il Tevere, il Ticino, l'Oglio, il Mincio, il Brenta e sui maggiori fiumi europei (Reno, Danubio, Garonna). Molino flotante, barco molino, ‘bote molino’ o ‘molino de nave’ es un tipo de molino hidráulico compuesto por una rueda hidráulica instalada al costado de una o dos barcazas y que gira con la fuerza de la corriente.​Su origen se remonta a la Italia de mediados del siglo vi.​ Descritos en la Encyclopédie Diderot (1751), comenzaron a desaparecer al final del siglo xix, aunque algunos sobrevivieron hasta bien entrado el xx.​ Conviene aclarar que el llamado molino flotante eólico, fruto del desarrollo de la tecnología de los aerogeneradores,​​ es un ingenio que esencialmente nada tiene que ver con el molino, puesto que no está destinado a la molienda, sino a la acumulación de energía transformable. La ŝipmuelejo aŭ flosmuelejo estas malofta formo de la akvomuelejo. Estas historie pruvite ke tiun tipon evoluigis Vitruvio - romia inĝeniero en la 1-a jarcento a.K.. Tiam oni devis uzi muelejojn, ankritajn en la Tibero. Ĉe tiu akvomueleja tipo, la akvoradoj estas sube pelitaj, la konstruaĵo mem ligita al la bordo kaj ankrita en la rivero. Tiu muelejo povis labori 24 horojn de la tago kaj sekvi ŝanĝiĝon de la riveralto. Oni tiris la ŝipmuelejon je bezono (glaciflosado, ŝiptrafiko, lignoflosado) al la sekura bordo.
rdfs:seeAlso
dbr:List_of_early_medieval_watermills
foaf:depiction
n15:Shipmills,_Martyrdom_of_St_Ursula_at_Cologne_(detail).jpg n15:Moulins_sous_pont_Paris.jpg n15:Schiffmuehle01.jpg n15:Schiffmuehle02.jpg n15:Schiffmühle_MD.jpg n15:Schiffsmuehle_neubau.jpg n15:Schiffsmuehle_verzey.jpg n15:MI_-_Schiffmuehle.jpg n15:Schiffmühle_Höfgen.jpg
dcterms:subject
dbc:Watermills
dbo:wikiPageID
20891915
dbo:wikiPageRevisionID
1106031362
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Iran dbr:Efficiency dbr:German_language dbr:Marne_(river) dbr:Tbilisi dbr:Strasbourg dbr:Danube dbr:Kolarovo dbr:Monastery dbr:Paris dbr:Sveti_Martin_na_Muri dbr:Tiber dbr:North_Rhine-Westphalia dbr:Saxony dbr:Ibn_Jubayr dbr:Watermill dbr:Old_Danube n23:Moulins_sous_pont_Paris.jpg dbr:Lower_Austria dbr:Belisarius n23:Shipmills,_Martyrdom_of_St_Ursula_at_Cologne_(detail).jpg dbr:Austria dbr:Slovenia dbr:Iraq dbr:Islamic_world dbr:Germany dbr:Paddle_steamer dbr:Rhine dbr:Mulde dbr:Water_wheel dbr:Waterwheel dbr:Mur_(river) dbr:Croatia dbc:Watermills dbr:Veržej dbr:Verzej dbr:Geneva dbr:Weser dbr:Mur_River dbr:Mooring_(watercraft) dbr:Regensburg dbr:Orth_an_der_Donau dbr:Seine dbr:Ráckeve dbr:Hungary dbr:Tigris dbr:Mantua dbr:Ostrogoths dbr:Mureck dbr:Minden dbr:Kura_(river) dbr:Undershot dbr:Mainz dbr:Dijon n23:Schiffmuehle01.jpg n23:Schiffmuehle02.jpg dbr:Bad_Düben dbr:Grimma dbr:Baghdad dbr:Styria n23:MI_-_Schiffmuehle.jpg dbr:Magdeburg dbr:Mosul dbr:Loire dbr:Po_(river) dbr:Khabur_(Tigris) dbr:Garonne dbr:Siege_of_Rome_(537–538) dbr:Elbe dbr:Mursko_Središće
dbo:wikiPageExternalLink
n12:ship n18: n20:schiffm.html n22:index.php3%3Fjazyk=3&stred=mlyn n28:index_schiffsmuehle.htm n31:www.schiffmuehle.at n31:www.schiffmuehle.de n31:www.schiffsmuehle.at n31:www.deutsche-muehlen.de n38: n41:index.php
owl:sameAs
dbpedia-it:Mulino_natante freebase:m.05b5xjj n9:K2aT dbpedia-es:Molino_flotante dbpedia-fr:Moulin_flottant dbpedia-no:Båtmølle dbpedia-de:Schiffmühle yago-res:Ship_mill dbpedia-eo:Ŝipmuelejo dbpedia-sl:Plavajoči_mlin dbpedia-uk:Наплавний_млин dbpedia-ca:Molí_flotant wikidata:Q1281709 dbpedia-ru:Плавучая_водяная_мельница dbpedia-pl:Młyn_pływający dbpedia-lb:Schëffmillen dbpedia-nl:Schipmolen
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Citation dbt:Dead_link dbt:Reflist dbt:Commons_category dbt:See_also dbt:Short_description
dbo:thumbnail
n15:MI_-_Schiffmuehle.jpg?width=300
dbp:bot
InternetArchiveBot
dbp:date
May 2018
dbp:fixAttempted
yes
dbo:abstract
Наплавни́й млин (заст. лодя́к, плава́к, ладе́нний млин) — плавучий водяний млин, що розміщувався на човнах або плоту. Цей тип млина активно використовувався на річках Горинь, Десна, Сейм, Прип'ять та Дніпро, а пік його популярності припав на XIX століття. A ship mill, more commonly known as a boat mill is a type of watermill. The milling and grinding technology and the drive (waterwheel) are built on a floating platform on this type of mill.Its first recorded use dates back to mid-6th century AD Italy. La ŝipmuelejo aŭ flosmuelejo estas malofta formo de la akvomuelejo. Estas historie pruvite ke tiun tipon evoluigis Vitruvio - romia inĝeniero en la 1-a jarcento a.K.. Tiam oni devis uzi muelejojn, ankritajn en la Tibero. Ĉe tiu akvomueleja tipo, la akvoradoj estas sube pelitaj, la konstruaĵo mem ligita al la bordo kaj ankrita en la rivero. Tiu muelejo povis labori 24 horojn de la tago kaj sekvi ŝanĝiĝon de la riveralto. Oni tiris la ŝipmuelejon je bezono (glaciflosado, ŝiptrafiko, lignoflosado) al la sekura bordo. Il mulino natante (anche denominato mulino fluviale) è un impianto di macinazione che, a differenza del mulino tradizionale ad acqua, è galleggiante. I mulini natanti erano presenti sui corsi d'acqua di pianura italiani come il Po, l'Adige, il Tevere, il Ticino, l'Oglio, il Mincio, il Brenta e sui maggiori fiumi europei (Reno, Danubio, Garonna). Molino flotante, barco molino, ‘bote molino’ o ‘molino de nave’ es un tipo de molino hidráulico compuesto por una rueda hidráulica instalada al costado de una o dos barcazas y que gira con la fuerza de la corriente.​Su origen se remonta a la Italia de mediados del siglo vi.​ Descritos en la Encyclopédie Diderot (1751), comenzaron a desaparecer al final del siglo xix, aunque algunos sobrevivieron hasta bien entrado el xx.​ Conviene aclarar que el llamado molino flotante eólico, fruto del desarrollo de la tecnología de los aerogeneradores,​​ es un ingenio que esencialmente nada tiene que ver con el molino, puesto que no está destinado a la molienda, sino a la acumulación de energía transformable. Eine Schiffmühle oder Schiffsmühle ist eine Wassermühle, die auf einem im Wasser schwimmenden Schiffskörper errichtet ist. Im Deutschen werden die Wortformen Schiffs- und Schiffmühle (mit und ohne Fugen-s) nebeneinander verwendet. Плавучая водяная мельница — разновидность водяной мельницы, в которой водяное колесо и присоединённые механизмы располагаются на плавающей платформе. Впервые появились в VI веке в Италии. Плавучесть платформы позволяет использовать мельницу с неизменной эффективностью при меняющемся уровне воды. Młyn pływający – specyficzna forma młyna wodnego, którego budowla nie jest osadzona na lądzie (lub np. na palach przy brzegu cieku wodnego), lecz na obiekcie pływającym, przycumowanym do brzegu, mostu lub pali wbitych w dno. W młynach pływających stosowane być mogło jedynie najmniej wydajne koło wodne podsiębierne. Młyny pływające budowano na dużych rzekach o niewielkim spadku, powolnym nurcie i niskich (często podmokłych) brzegach, zagrożonych zwykle zalewaniem w okresach corocznych wezbrań. Wznoszono je przeważnie w rejonach o cieplejszym klimacie, gdzie kra na rzekach nie występowała lub była na tyle cienka, że nie stanowiła wielkiego zagrożenia dla takich młynów. Sytuowano je najchętniej w tych miejscach cieku wodnego, gdzie prędkość nurtu była największa, a więc w przewężeniach czy pod mostami. Budowla młyna (młynica) pierwotnie sytuowana była na odpowiednio szerokiej łodzi, zaś koło wodne u jej burty. Takie młyny funkcjonowały w średniowieczu m.in. pod mostami Paryża na Sekwanie. Czasem dwa (dla równowagi) koła młyńskie montowano po obu bokach łodzi. Z czasem rozpowszechnił się zespół dwóch pływaków w postaci tratw, płaskodennych łodzi lub pontonów. Najczęściej stosowano zestaw dwóch sztywno połączonych łodzi usytuowanych równolegle w pewnej odległości od siebie z kołem młyńskim pomiędzy nimi. Z ok. 35 r. p.n.e. pochodzi konstrukcja młyna pływającego z kołem podsiębiernym, opisana przez Witruwiusza. Prokopiusz z Cezarei w Palestynie w swej „Historii wojen”, toczonych przez Belizariusza za czasów panowania Justyniana I, wspomina pod rokiem 537 Bizantyjczyka nieznanego imienia, który skonstruował „młyn okrętowy”, w którym pomiędzy dwoma łodziami, umocowanymi na linach, zawieszone było podsiębierne koło wodne poruszające dwa młyny. Młyny pływające, budowane wg opisu Prokopiusza, rozpowszechniły się później na wielu rzekach średniowiecznej Europy. Urządzenia takie funkcjonowały np. w Kolonii na Renie w latach 1158, 1276 i 1380. Funkcjonowały one też powszechnie na innych rzekach niemieckich. W XVI w. tylko na samej Łabie działały 534 takie młyny. Ostatni z nich, znajdujący się w Düben, istniał jeszcze w pierwszych latach po II wojnie światowej. Młynów tych musiało być w tym miejscu więcej, gdyż Düben do dziś ma w herbie koło młyńskie. W XVII i XVIII w. we Francji pływające młyny pracowały m.in. na Sekwanie, Loarze, Garonnie i na Rodanie. Na tej drugiej, w samym tylko Orleanie, w 1785 r. funkcjonowało 14 takich urządzeń. Na Garonnie w Bordeaux, podczas wizytacji w 1783 r., stwierdzono 22 młyny pływające, z których jedynie 8 miało stałe usytuowanie, natomiast 10 innych stanowiło przeszkodę dla żeglugi. Na terenie dzisiejszych Włoch młyny pływające istniały zapewne nieprzerwanie od czasów rzymskich. Co najmniej od X w. młyny takie działały na rzekach Brenta i Bacchiglione w Padwie. Pod pięcioma przęsłami antycznego mostu Ponte Molino na Bacchiglione 33 koła wodne funkcjonowały do 1883 r., kiedy to prawie wszystkie młyny zostały zniszczone przez wielką powódź. Ostatni z nich został rozebrany w 1912 r. Pierwsza wzmianka o młynach pływających na rzece Pad pochodzi z 851 r. Jeszcze w początkach XX w. młyny pływające, montowane na dwóch łodziach połączonych w formę katamaranu, funkcjonowały powszechnie na tej największej rzece Italii. W 1902 r. Komisja Żeglugi Wewnętrznej Doliny Padu (La Commissione della Navigazione Interna nella Valle del Po) posiadała w swych rejestrach 266 młynów pływających, z czego najwięcej (92) w rejonie Modeny. Część z nich działała jeszcze na początku lat 40. XX w. Ostatni młyn pływający w dolinie Padu, usytuowany powyżej miejscowości Bergantino, został zniszczony w trakcie nalotu alianckiego 2 stycznia 1945 r. Najstarszym świadectwem istnienia młynów pływających na Adydze (w pobliżu Werony) jest dokument z 905 r., w którym król Berengar I z Friulu nadaje diakonowi Janowi, przyszłemu biskupowi Pawii, trzy miejsca na młyny na tejże rzece. W 1480 r. dokumenty potwierdzają istnienie 7 młynów pływających między miejscowościami , Lusia i , natomiast sto lat później (w 1584 r.) notują ich już 52. W I połowie XIX w. w czasach Królestwa Lombardzko-Weneckiego młyny pływające podlegały rygorystycznym przepisom, określającym m.in. takie ich usytuowanie na rzece, by nie niszczyły brzegów ani nie stanowiły przeszkody w żegludze. Wiele pływających młynów istniało w środkowym biegu Dunaju, na samej rzece lub Małym Dunaju, a także w dolnych odcinkach jego największych dopływów, jak Wag, Drawa czy Cisa. Po zakazie użytkowania takich młynów jako stanowiących przeszkodę dla żeglugi, wydanym w końcu XVIII w., wiele z nich zniknęło, inne zostały przeniesione na mniejsze cieki wodne lub przebudowane na młyny stacjonarne. Ostatni młyn pływający na Dunaju, w miejscowości Kolárovo na Słowacji, spłonął w 1945 r. (obecnie znajduje się tam jego rekonstrukcja). Dłużej utrzymały się młyny pływające na dopływie Drawy, Murze. Kilka ostatnich takich zabytkowych urządzeń zachowało się do dziś: koło i Bad Radkersburg w Austrii, a także koło słoweńskiej wsi Veržej i chorwackiej . W początkach XX w. działały jeszcze również prymitywne młyny pływające na Dniestrze, montowane na tratwach. Do niedawna katamarany z kołem wodnym były dość powszechnie spotykane wzdłuż wybrzeży Oceanu Indyjskiego. Statki-młyny istniały również na Wiśle. Flisacy nazywali je „bździelami”. Wspomina o nich m.in. renesansowy poeta Sebastian Klonowic w wydanym w 1595 r. Flisie:„...młyn przybrzeżny na Wiśle zów bzdzielem...” (292) oraz „Nowy sterniku wara tego bzdziela...” (293). Tu także dał charakterystykę takiego młyna: „Wszytka młynica zawisła na kołku,/Jeśli ją urwiesz szalony pachołku,/Powieziesz z sobą z niemałym gomonem/Młynarza z domem.” (295) Najwięcej z takich młynów Klonowic sytuuje na odcinku Wisły w rejonie Zakroczymia: „Tu bzdzielów ujzrzysz długą procesyją,/Co się na belchu ze wszystkich stron wiją;/Usłyszysz młyńskich (achcież mnie już na nie)/Kół narzekanie” (314). W wydaniu "Flisa" Stanisława Węclewskiego (Chełmno 1862) wydawca opatrzył tekst obszernymi przypisami, w których czytamy m.in.:„B z d z i e l, do dziś dnia nad Wisłą znany wyraz. Młynów takich w Prusach już nie ma; w Kongresówce są jeszcze, nawet na tem samem miejscu jak za czasów Klonowicza.” (s. 68) oraz "Młyn wodny właściwie z 3 części się składa: 1) z właściwego młyna, 2) z zawódki (za wodą); jest to łódź pływająca i 3) z koła na wale czyli belchu między młynem i zawódką umieszczonego. Jeden koniec wału w młynie obraca koła i kamienie, a drugi jego koniec spoczywając na zawódce obraca się w małym żłobku.” (s. 74). Pływające młyny na Wiśle w Warszawie przedstawił Canaletto na swym obrazie Widok Warszawy od strony Pragi z 1770 r. Un moulin flottant (syn. moulin-nef ou moulin bateau), est un moulin à eau installé sur un bateau dans le cours d'une rivière ou d'un fleuve et qui peut donc se déplacer pour profiter du meilleur courant. Installés sur les fleuves traversant les villes, mais gênant le trafic des bateaux, leur nombre et position étaient réglementés. Een schipmolen is een watermolen die op een in een rivier verankerd schip ligt en aangedreven wordt door de stroming van het water in de rivier. Bij een molen met een klein waterrad hing dit naast de boot. Bij een groot rad, dat tot 13 meter breed kon zijn, werd het op een tweede punt ondersteund door een drijver. Un molí flotant és un molí hidràulic instal·lat en un vaixell en el curs d'un riu, per on es pot desplaçar per a aprofitar millor els corrents. El seu primer ús registrat es remunta a mitjans del segle vi en Itàlia. Estaven instal·lats en els rius que fluïen a través de les ciutats, però perquè molestaven el trànsit de vaixells es va reglamentar el seu nombre i posició. Els molins flotants va desaparèixer en la segona meitat del segle xix a causa d'un augment del trànsit fluvial i el desenvolupament dels molins moderns.
gold:hypernym
dbr:Watermill
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Ship_mill?oldid=1106031362&ns=0
dbo:wikiPageLength
9607
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Ship_mill