| dbo:abstract
|
- Max von Schillings fou un director d'orquestra, compositor i director de teatre alemany. Fou el director titular a l'Òpera Estatal de Berlín des de 1919 a 1925. Va ser una personalitat important en la història de l'òpera i la música en general, tant en la seva vessant de compositor, com també com a director d'orquestra, programador i director d'importants centres operístics d'Alemanya al tombant dels segles XIX i XX. Juntament amb el seu gran amic Richard Strauss, Engelbert Humperdinck i , representaven la continuïtat de l'escola wagneriana, mentre que un altre corrent encapçalada per , Wellesz o Arnold Schönberg, tractarien amb més radicalitat l'evolució del teatre musical alemany, ja que veien en la música de Strauss o Schillings clares mostres de decadència creativa massa lligada al passat. Va rebre la seva formació musical a Bonn de la mà de Caspar Joseph Brambach i . També va estudiar filosofia, història de l'art i dret a Munic. L'any 1903 va obtenir una càtedra del Ministeri de l'Interior i el 1911 va ser nomenat Doctor Honoris Causa per la . Va rebre títols i condecoracions que li van permetre finalment adoptar el «von», que no li venia d'herència familiar, de mans de l'últim rei de Württemberg Guillem II. L'any 1890 va ser nomenat assistent al Bayreuther Festspiele. Del 1908 al 1918 va ser l'intendent de Königlichen Hoftheater de Stuttgart i després va marxar a Berlín on va entrar a l'Escola Superior. L'òpera de Schillings Mona Lisa (1915) va ser internacionalment reconeguda i s'interpretà fins i tot a la Metropolitan Opera. El compositor es casà amb , la soprano que cantava el principal paper de l'òpera. Abans de Mona Lisa, Schillings ja havia escrit tres òperes: Ingwelde (1894), Der Pfeifertag (1899) i Der Moloch (1906). De 1919 fins al 1925 va ser nomenat director de la . Per aquesta darrera tasca va rebre mostres d'adhesió, però també fortes crítiques per part de qui hi veia una gestió molt personalitzada i centrada en els seus interessos personals. El fet que la seva segona esposa, Barbara Kemp, rebés un tracte de favor, va aixecar mota polseguera. Va ser nomenat president de l'Acadèmia de les Arts Prussianes l'any 1932. El mateix any és anomenat president de l'Associació dels musics alemanys i de la Confederació de compositors. Durant la seva presidència varen ser expulsats tots els jueus i totes les persones amb pensaments progressistes i pertanyents a les idees representades per la República de Weimar. Schillings va ser un destacat antisemita. Aquest va ser el principal motiu pel qual acabada la Segona Guerra Mundial l'obra de von Schillings desaparegués dels escenaris. Finalment i fins a la seva mort, ocorreguda a Berlín el 24 de juliol de 1933, va ser nomenat director artístic de la Staastsoper de Berlín, on ja havia demostrat des de feia forces anys la seva vàlua com a director d'orquestra. (ca)
- Max Emil Julius von Schillings (* 19. April 1868 in Düren im Rheinland; † 24. Juli 1933 in Berlin) war ein deutscher Komponist, Dirigent und Theaterintendant. (de)
- Max von Schillings (* 19-an de aprilo 1868 en Düren en Rejnlando; † 24-an de julio 1933 en Berlino) estis germana komponisto, dirigento kaj teatra intendanto. (eo)
- Max von Schillings (19 avril 1868 – Berlin, 24 juillet 1933) est un chef d'orchestre, compositeur et directeur de théâtre allemand. Il fut le chef d'orchestre principal du Staatsoper Unter den Linden de 1919 à 1925 où il succéda à Richard Strauss. Il a écrit des opéras comme Ingwelde (Gingembre), Der Pfeifertag (Le Joueur de pipeau), Moloch op. 20 et surtout Mona Lisa en 1915 qui a connu un grand succès international. Il a épousé la soprano Barbara Kemp. (fr)
- Max von Schillings (Düren, 19 de abril de 1868-Berlín, 24 de 1933) fue un director teatral, compositor y director de orquesta alemán. Fue director musical titular de la Ópera Estatal de Berlín de Berlín de 1919 a 1925. Su ópera (1915) tuvo un gran éxito internacional. El compositor se casó con , la soprano que cantó el papel protagonista. Antes de Mona Lisa, Schillings ya había escrito tres óperas: Ingwelde (1894), Der Pfeifertag (1899) y Der Moloch (1906). (es)
- Max von Schillings (April 19, 1868 – July 24, 1933 in Berlin) was a German conductor, composer and theatre director. He was chief conductor at the Berlin State Opera from 1919 to 1925. Schillings' opera Mona Lisa (1915) was internationally successful and was performed at the Metropolitan Opera. The composer married Barbara Kemp, the soprano who sang the title role. Before Mona Lisa, Schillings had already written three operas: Ingwelde (1894), Der Pfeifertag (1899) and Der Moloch (1906). (en)
- Max von Schillings (19 April 1868 – 24 Juli 1933) adalah seorang dirigen dan komponis Jerman. Ia adalah dirigen kepala Staatsoper (Opera Negara) Berlin dari 1919 sampai 1925. Opera yang diciptakannya, (1915), dimainkan di Metropolitan Opera. Ia menikah dengan Barbara Kemp, soprano yang menyanyikan tokoh utama opera tersebut. Sebelum Mona Lisa, Schillings telah menulis tiga opera: Ingwelde (1894), Der Pfeifertag (1899), dan Der Moloch (1906). Ia adalah saudara dari fotografer . Ia pertama belajar biola, piano, dan teori musik di Bonn. Guru-gurunya adalah Caspar Joseph Brambach dan Otto von Königslow.
* l
*
* s (in)
- 막스 폰 실링스(Max von Schillings, 1868년 4월 19일 - 1933년 7월 24일)는 독일의 작곡가, 지휘자이다. (ko)
- Max von Schillings (Düren, 19 aprile 1868 – Berlino, 24 luglio 1933) è stato un compositore e direttore d'orchestra tedesco, reso celebre dall'opera Mona Lisa. (it)
- マックス・フォン・シリングス（Max von Schillings, 1868年4月19日デューレン生 - 1933年7月24日ベルリン没）は、ドイツの作曲家・指揮者。 1919年から1925年までベルリン国立歌劇場の首席指揮者を務めた。ヴィルヘルム・フルトヴェングラーの師としても知られている。オペラ『モナ・リザ』(1915年初演)は2番目の夫人のソプラノ歌手バーバラ・ケンプがメトロポリタン歌劇場でタイトル・ロールを歌ったほどの世界的な成功を収めた。 (ja)
- Max von Schillings (ur. 19 kwietnia 1868 w Düren w Nadrenii, zm. 24 lipca 1933 w Berlinie) – niemiecki kompozytor i dyrygent; prezes Pruskiej Akademii Sztuki w Berlinie, członek NSDAP, zwolennik Adolfa Hitlera; brat fotografa . 1 października 1892 ożenił się z kuzynką Karoliną Józefą Peill. W 1923 doszło do rozwodu i w tym samym roku poślubił śpiewaczkę operową - Barbarę Kemp. Druga żona przeżyła go o 26 lat i zmarła w 1959. W 1910 znalazł się na czołówkach gazet z powodu skandalu związanego ze swoją teściową Wilhelminą Peill-Schillings. Umieścił ją bowiem w zakładzie zamkniętym dla psychicznie chorych, żeby uniemożliwić jej dysponowanie majątkiem. Teściowa zmarła 3 lata później. Prawnik Paul Elmer, który zajmował się reformą niemieckich przepisów, dotyczących osób psychicznie chorych, opisał ten przypadek w artykule "Geld und Irrenhaus" ("Pieniądze i dom wariatów") z 1914. Schillings pobierał nauki u i Otto von Königslöwa. Studiował też prawo i filozofię. Mając dwadzieścia kilka lat pracował przy wagnerowskich festiwalach muzycznych w Bayreuth. Następnie był dyrygentem i nauczycielem w Monachium. Profesurę otrzymał w lutym 1903. Jego uczniami byli Paul von Klenau, Wilhelm Furtwängler, i Frederick Delius, który poświęcił Schillingsowi utwór "Sea Drift" z 1904. Od 1908 do 1918 Schillings był generalnym dyrektorem Królewskiego Teatru Dworskiego w Stuttgarcie, zaś król Wirtembergii Wilhelm II nadał mu tytuł szlachecki i order królewski. Czasy wilhelmińskiej, arystokratyczno-burżuazyjnej Rzeszy, były dla Schillingsa okresem najwyższego uznania. Od 1918 do 1925, jako następca swojego przyjaciela Richarda Straussa, był dyrektorem opery pruskiej w Berlinie. Jednocześnie był kierownikiem muzycznym Opery Leśnej w Sopocie. W drugiej połowie lat 20. odbywał podróże koncertowe po Europie i USA. Był zagorzałym przeciwnikiem Republiki Weimarskiej i zadeklarowanym antysemitą. 1 kwietnia 1933 został członkiem NSDAP. Wcześniej w 1932 otrzymał medal Goethego (Goethe-Medaille für Kunst und Wissenschaft) oraz został wybrany prezesem Pruskiej Akademii Sztuki w Berlinie, której szefował aż do śmierci. Przyczynił się do usunięcia z niej takich znanych osobistości, jak: Alfred Döblin, Ricarda Huch, , , Heinrich Mann, Thomas Mann, , Jakob Wassermann i Franz Werfel. Zmusił do rezygnacji Arnolda Schönberga i Franza Schrekera. Co prawda opowiedział się za pozostawieniem aktora Alberta Bassermanna. Poza tym na miesiąc przed śmiercią poprosił wraz z architektami i o nieniszczenie dzieł, określonych przez nazistów jako zdegenerowane, lecz pozostawienie ich jako "pomniki czasów niemieckiego upadku". Od marca 1933 do śmierci w lipcu był kierownikiem Opery Miejskiej w Berlinie. Zmarł nagle w wieku 65 lat na zator płuc. Komponował dzieła sceniczne i wokalne ("Dem Verklärten", "Glockenlieder"), muzykę orkiestrową ("Meergruss und Seemorgen" z 1895, "Zwiegespräch" z 1897) i kameralną (kwartet e-moll z 1906; kwintet Es-dur z 1917). W swej twórczości odwoływał się do dzieł Richarda Wagnera. Jego twórczość jest prawie zapomniana. Sporadycznie jedynie wystawia melodramat "Hexenlied" (1903) oraz operę "Mona Lisa" (1905). Schillings pisał nie tylko dramaty muzyczne (jak "Ingwelde" z 1894), czy opery: "Der Pfeifertag" (1899), "Moloch" (1906), ale także kantaty i koncerty. (pl)
- Max Ernst Julius von Schillings, född den 19 april 1868 i Düren, Rhenprovinsen, Preussen, död den 24 juli 1933 i Berlin, var en tysk tonsättare, bror till Karl Georg Schillings. Schillings idkade musik- och universitetsstudier i Bonn och München, gjorde sig efter hand känd genom större kompositioner och fick professors titel 1903 samt anställdes 1908 som dirigent vid Stuttgarts hovteater, med titeln generalmusikdirektör. Schillings blev 1911 filosofie hedersdoktor i Tübingen och Heidelberg samt adlades 1912. Samma år blev han ledamot av Musikaliska akademien i Stockholm. Hans musikdrama Ingwelde (1894) ställde honom med ens i främsta ledet av Richard Wagners epigoner. På samma gång som Schillings där visade sig ha fullständigt tillägnat sig mästarens stil och teknik, röjdes drag av egenart i melodiskt, tematiskt och instrumentalt avseende. Schillings övriga sceniska verk är det glättiga Der Pfeifertag (1899, i "Mästersångarnas" anda), Moloch (1906) och det med mycket bifall hälsade Mona Lisa (1915), som lär förete någon påverkan av Richard Strauss och vid vars urpremiär svensken John Forsell medverkade i den svartsjuke makens roll. Schillings komponerade vidare en symfonisk prolog till Sofokles Konung Oidipus (1900), musik till Aischylos Oresteia (samma år) och till första delen av Goethes Faust (1908), orkesterfantasierna Meergruss och Seemorgen (1896), Ein zwiegespräch (för violin och violoncell med liten orkester, 1897), en violinkonsert, en stråkkvartett, melodramerna Hexenlied (1902), Kassandra, Eleusisches fest och Jung Olaf (1898), den hymniska rapsodin Dem verklärten (efter Schiller, 1905), kantaten Hochzeitslied (efter Goethe), Glockenlieder för tenor och orkester, ett 40-tal sånger vid piano med mera. (sv)
- Макс фон Шиллінгс (нім. Max von Schillings; 1868 Дюрен — 1933, Берлін) — німецький композитор, диригент, театральний режисер і музичний педагог; член Націонал-соціалістичної робітничої партії; брат фотографа Карла Георга Шиллінгса (нім. Carl Georg Schillings; 1865—1921). Автор опери «Мона Ліза» (нім. Mona Lisa). (uk)
- Макс фон Шиллингс (нем. Max von Schillings; 1868, Дюрен — 1933, Берлин) — немецкий композитор, дирижёр, театральный режиссёр и музыкальный педагог; член Национал-социалистической немецкой рабочей партии; брат фотографа (нем. Carl Georg Schillings; 1865–1921). Автор оперы «Мона Лиза» (нем. Mona Lisa). (ru)
- 马克斯·冯·席林斯（德語：Max von Schillings，1868年4月19日－1933年7月24日），德国作曲家，指挥家。生于德国西部的一个小城市，早年在慕尼黑大学学习哲学，毕业后任哲学教师。但他一直痴迷于音乐，后来曾参加过拜罗伊特音乐节并担任助手，1908年到斯图加特担任指挥，1918年接替理查·施特劳斯担任柏林国家歌剧院的指挥。他的作品数量不多，呈晚期浪漫主义风格，最著名的是歌剧《蒙娜丽莎》，但该剧与达芬奇的同名画作并无直接联系，另有小提琴协奏曲等管弦乐作品。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Max Emil Julius von Schillings (* 19. April 1868 in Düren im Rheinland; † 24. Juli 1933 in Berlin) war ein deutscher Komponist, Dirigent und Theaterintendant. (de)
- Max von Schillings (* 19-an de aprilo 1868 en Düren en Rejnlando; † 24-an de julio 1933 en Berlino) estis germana komponisto, dirigento kaj teatra intendanto. (eo)
- Max von Schillings (19 avril 1868 – Berlin, 24 juillet 1933) est un chef d'orchestre, compositeur et directeur de théâtre allemand. Il fut le chef d'orchestre principal du Staatsoper Unter den Linden de 1919 à 1925 où il succéda à Richard Strauss. Il a écrit des opéras comme Ingwelde (Gingembre), Der Pfeifertag (Le Joueur de pipeau), Moloch op. 20 et surtout Mona Lisa en 1915 qui a connu un grand succès international. Il a épousé la soprano Barbara Kemp. (fr)
- Max von Schillings (Düren, 19 de abril de 1868-Berlín, 24 de 1933) fue un director teatral, compositor y director de orquesta alemán. Fue director musical titular de la Ópera Estatal de Berlín de Berlín de 1919 a 1925. Su ópera (1915) tuvo un gran éxito internacional. El compositor se casó con , la soprano que cantó el papel protagonista. Antes de Mona Lisa, Schillings ya había escrito tres óperas: Ingwelde (1894), Der Pfeifertag (1899) y Der Moloch (1906). (es)
- Max von Schillings (April 19, 1868 – July 24, 1933 in Berlin) was a German conductor, composer and theatre director. He was chief conductor at the Berlin State Opera from 1919 to 1925. Schillings' opera Mona Lisa (1915) was internationally successful and was performed at the Metropolitan Opera. The composer married Barbara Kemp, the soprano who sang the title role. Before Mona Lisa, Schillings had already written three operas: Ingwelde (1894), Der Pfeifertag (1899) and Der Moloch (1906). (en)
- 막스 폰 실링스(Max von Schillings, 1868년 4월 19일 - 1933년 7월 24일)는 독일의 작곡가, 지휘자이다. (ko)
- Max von Schillings (Düren, 19 aprile 1868 – Berlino, 24 luglio 1933) è stato un compositore e direttore d'orchestra tedesco, reso celebre dall'opera Mona Lisa. (it)
- マックス・フォン・シリングス（Max von Schillings, 1868年4月19日デューレン生 - 1933年7月24日ベルリン没）は、ドイツの作曲家・指揮者。 1919年から1925年までベルリン国立歌劇場の首席指揮者を務めた。ヴィルヘルム・フルトヴェングラーの師としても知られている。オペラ『モナ・リザ』(1915年初演)は2番目の夫人のソプラノ歌手バーバラ・ケンプがメトロポリタン歌劇場でタイトル・ロールを歌ったほどの世界的な成功を収めた。 (ja)
- Макс фон Шиллінгс (нім. Max von Schillings; 1868 Дюрен — 1933, Берлін) — німецький композитор, диригент, театральний режисер і музичний педагог; член Націонал-соціалістичної робітничої партії; брат фотографа Карла Георга Шиллінгса (нім. Carl Georg Schillings; 1865—1921). Автор опери «Мона Ліза» (нім. Mona Lisa). (uk)
- Макс фон Шиллингс (нем. Max von Schillings; 1868, Дюрен — 1933, Берлин) — немецкий композитор, дирижёр, театральный режиссёр и музыкальный педагог; член Национал-социалистической немецкой рабочей партии; брат фотографа (нем. Carl Georg Schillings; 1865–1921). Автор оперы «Мона Лиза» (нем. Mona Lisa). (ru)
- 马克斯·冯·席林斯（德語：Max von Schillings，1868年4月19日－1933年7月24日），德国作曲家，指挥家。生于德国西部的一个小城市，早年在慕尼黑大学学习哲学，毕业后任哲学教师。但他一直痴迷于音乐，后来曾参加过拜罗伊特音乐节并担任助手，1908年到斯图加特担任指挥，1918年接替理查·施特劳斯担任柏林国家歌剧院的指挥。他的作品数量不多，呈晚期浪漫主义风格，最著名的是歌剧《蒙娜丽莎》，但该剧与达芬奇的同名画作并无直接联系，另有小提琴协奏曲等管弦乐作品。 (zh)
- Max von Schillings fou un director d'orquestra, compositor i director de teatre alemany. Fou el director titular a l'Òpera Estatal de Berlín des de 1919 a 1925. Va ser una personalitat important en la història de l'òpera i la música en general, tant en la seva vessant de compositor, com també com a director d'orquestra, programador i director d'importants centres operístics d'Alemanya al tombant dels segles XIX i XX. (ca)
- Max von Schillings (19 April 1868 – 24 Juli 1933) adalah seorang dirigen dan komponis Jerman. Ia adalah dirigen kepala Staatsoper (Opera Negara) Berlin dari 1919 sampai 1925. Opera yang diciptakannya, (1915), dimainkan di Metropolitan Opera. Ia menikah dengan Barbara Kemp, soprano yang menyanyikan tokoh utama opera tersebut. Sebelum Mona Lisa, Schillings telah menulis tiga opera: Ingwelde (1894), Der Pfeifertag (1899), dan Der Moloch (1906).
* l
*
* s (in)
- Max von Schillings (ur. 19 kwietnia 1868 w Düren w Nadrenii, zm. 24 lipca 1933 w Berlinie) – niemiecki kompozytor i dyrygent; prezes Pruskiej Akademii Sztuki w Berlinie, członek NSDAP, zwolennik Adolfa Hitlera; brat fotografa . Od 1908 do 1918 Schillings był generalnym dyrektorem Królewskiego Teatru Dworskiego w Stuttgarcie, zaś król Wirtembergii Wilhelm II nadał mu tytuł szlachecki i order królewski. Czasy wilhelmińskiej, arystokratyczno-burżuazyjnej Rzeszy, były dla Schillingsa okresem najwyższego uznania. (pl)
- Max Ernst Julius von Schillings, född den 19 april 1868 i Düren, Rhenprovinsen, Preussen, död den 24 juli 1933 i Berlin, var en tysk tonsättare, bror till Karl Georg Schillings. Schillings idkade musik- och universitetsstudier i Bonn och München, gjorde sig efter hand känd genom större kompositioner och fick professors titel 1903 samt anställdes 1908 som dirigent vid Stuttgarts hovteater, med titeln generalmusikdirektör. Schillings blev 1911 filosofie hedersdoktor i Tübingen och Heidelberg samt adlades 1912. Samma år blev han ledamot av Musikaliska akademien i Stockholm. (sv)
|
