| dbo:abstract
|
- In certain jurisdictions, including the United Kingdom and other Westminster-influenced jurisdictions (such as Canada or Australia), as well as the United States and the Philippines, primary legislation has both a short title and a long title. The long title (properly, the title in some jurisdictions) is the formal title appearing at the head of a statute (such as an act of Parliament or of Congress) or other legislative instrument. The long title is intended to provide a summarised description of the purpose or scope of the instrument. Like other descriptive components of an act (such as the preamble, section headings, side notes, and short title), the long title seldom affects the operative provisions of an act, except where the operative provisions are unclear or ambiguous and the long title provides a clear statement of the legislature's intention. The short title is the formal name by which legislation may by law be cited. It contrasts with the long title which, while usually being more fully descriptive of the legislation's purpose and effects, is generally too unwieldy for most uses. For example, the short title House of Lords Act 1999 contrasts with the long title An Act to restrict membership of the House of Lords by virtue of a hereditary peerage; to make related provision about disqualifications for voting at elections to, and for membership of, the House of Commons; and for connected purposes. (en)
- In Nederlandse wetgeving (wetten, uitvoeringsbesluiten, ministeriële regelingen enzovoort) is vaak een citeertitel opgenomen. Dit is geregeld in de Aanwijzingen voor de regelgeving. De bepaling tot vaststelling van een citeertitel is een van de laatste artikelen. Ook staat de citeertitel tussen haakjes achteraan in het opschrift. Zo is er bijvoorbeeld de Wet van 18 juli 2009 tot wijziging van de Telecommunicatiewet en de Wet op de economische delicten in verband met de implementatie van Richtlijn 2006/24/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie betreffende de bewaring van gegevens die zijn verwerkt in verband met het aanbieden van openbare elektronische communicatiediensten en tot wijziging van Richtlijn 2002/58/EG (Wet bewaarplicht telecommunicatiegegevens), waarvan artikel VI luidt: Deze wet wordt aangehaald als: Wet bewaarplicht telecommunicatiegegevens. De citeertitel is praktischer als naam van de desbetreffende regelgeving dan het vaak lange volledige opschrift, en dient ertoe dat een verwijzing op een uniforme manier wordt gedaan. In het voorbeeld verwijst de lange titel zelf ook naar twee andere wetten door de citeertitels te gebruiken. De Richtlijn 2006/24/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie betreffende de bewaring van gegevens die zijn verwerkt in verband met het aanbieden van openbare elektronische communicatiediensten en tot wijziging van Richtlijn 2002/58/EG heeft geen kortere citeertitel (zie ook hieronder). Een wijzigingsregeling heeft slechts in bijzondere gevallen een citeertitel. In een wijzigingsregeling kan aan het slot van het opschrift tussen haakjes ook alleen een aanduiding van het onderwerp van de wijziging worden opgenomen, zonder de term wet, besluit of regeling, bijvoorbeeld Wet van 5 juli 2006 tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht (verlenging verjaring inzake overtredingen na stuiting). Dit is dan geen citeertitel. Bij een wet ter uitvoering van een verdrag kan aan het eind tussen haakjes de vindplaats van het verdrag staan, zoals in Wet van 26 november 2009 tot uitvoering van het op 25 oktober 2007 te Lanzarote totstandgekomen Verdrag van de Raad van Europa inzake de bescherming van kinderen tegen seksuele uitbuiting en seksueel misbruik (Trb. 2008, 58). Dat is dan uiteraard ook geen citeertitel van de uitvoeringswet. Het gebruik van hoofdletters in de citeertitel is zoals in een zin, dus beginnend met een hoofdletter, maar verder in principe in kleine letters. Bij sommige oudere wetten wordt hier nog van afgeweken, bijvoorbeeld Algemene Ouderdomswet. Ook namen van wetboeken hebben extra hoofdletters. Soms wordt een citeertitel gebruikt, zelfs in andere wetten die naar de wet verwijzen, zonder dat deze in de wet zelf vermeld staat. Dit is het geval bij de Wet van 30 september 1893, op het faillissement en de surséance van betaling, die Faillissementswet wordt genoemd. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- In certain jurisdictions, including the United Kingdom and other Westminster-influenced jurisdictions (such as Canada or Australia), as well as the United States and the Philippines, primary legislation has both a short title and a long title. (en)
- In Nederlandse wetgeving (wetten, uitvoeringsbesluiten, ministeriële regelingen enzovoort) is vaak een citeertitel opgenomen. Dit is geregeld in de Aanwijzingen voor de regelgeving. De bepaling tot vaststelling van een citeertitel is een van de laatste artikelen. Ook staat de citeertitel tussen haakjes achteraan in het opschrift. De citeertitel is praktischer als naam van de desbetreffende regelgeving dan het vaak lange volledige opschrift, en dient ertoe dat een verwijzing op een uniforme manier wordt gedaan. (nl)
|
