| dbo:abstract
|
- Georg von Hessen-Darmstadt (Darmstadt, Hessen, 25 d'abril de 1669 - Barcelona, 13 de setembre de 1705), conegut en català per Jordi de Darmstadt o Príncep Jordi, fou un militar alemany que assolí fama en diverses guerres europees del segle xvii i durant la Guerra de Successió Espanyola. Va comandar la conquesta britànica de Gibraltar esdevenint el segon governador de Gibraltar (1704-1705). (ca)
- Ο Γεώργιος, γερμ. Georg (1669 - 13 Σεπτεμβρίου 1705) από τον Οίκο της Έσσης ήταν στρατάρχης στον Αυστριακό στρατό και διοικητής του κατά τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Υπηρέτησε τους Αψβούργους της Αυστρίας, ως αντιβασιλιάς της Καταλωνίας (1698-1701) και κυβερνήτης του Γιβραλτάρ (1704), γνωστός ως Χόρχε δε Δάρμστατ. (el)
- Prinz Georg von Hessen-Darmstadt (* 25. April 1669 in Darmstadt; † 13. September 1705 vor Barcelona) war ein kaiserlicher General in den Diensten der österreichischen Habsburger. Von 1698 bis 1701 war er Vizekönig von Katalonien, 1704 eroberte er die Festung Gibraltar. (de)
- Jorge de Hesse-Darmstadt, conocido también como Jorge de Darmstadt, Príncipe de Hesse, Príncipe de Darmstadt o Príncipe de Hesse-Darmstadt (Darmstadt, 1669 - Barcelona, 14 de septiembre de 1705), fue un príncipe y militar alemán, hijo del landgrave de Hesse-Darmstadt. Fue también virrey de Cataluña (1698-1701), comandante del ejército austriaco durante la Guerra de Sucesión española (1701-1705) y gobernador de Gibraltar en 1704. (es)
- Le Prince George-Louis de Hesse-Darmstadt (25 avril 1669 - 13 septembre 1705) à Montjuïc est un Feldmarschall de l'armée autrichienne, vice-roi de Catalogne (1698-1701), chef de l'armée autrichienne pendant la guerre de Succession d'Espagne (1701-1705), vainqueur de Gibraltar en 1704, Gouverneur de Gibraltar. Il est aussi connu sous le nom de Jorge de Darmstadt (en espagnol) et ou Jordi Darmstadt (en catalan). (fr)
- Prince George Louis of Hessen-Darmstadt (1669 – 13 September 1705) was a Field Marshal in the Austrian army. He is known for his career in Habsburg Spain, as Viceroy of Catalonia (1698–1701), head of the Austrian army in the War of the Spanish Succession (1701–1705) and governor of Gibraltar in 1704. He was killed during the Siege of Barcelona the following year. He was known in Spanish as Jorge de Darmstadt and in Catalan as Jordi Darmstadt. (en)
- ゲオルク・フォン・ヘッセン＝ダルムシュタット（Georg von Hessen-Darmstadt, 1669年 - 1705年9月13日）は、オーストリアの軍人。ヘッセン＝ダルムシュタット方伯ルートヴィヒ6世と2度目の妻でザクセン＝ゴータ公エルンスト1世の娘の息子で方伯ルートヴィヒ7世は異母兄、方伯エルンスト・ルートヴィヒは同母兄。 (ja)
- Giorgio di Assia-Darmstadt (Darmstadt, 1669 – Barcellona, 13 settembre 1705) è stato un generale tedesco, principe di Assia-Darmstadt. (it)
- Książę Georg z Hesji-Darmstadt (ur. w 1667 w Darmstadt, zm. 14 września 1705 w Barcelonie) był heskim księciem i wojskowym, bratem Ernesta Ludwika, landgrafa Hesji Darmstadt. Znany jest głównie stąd, że jako feldmarszałek cesarski Georg von Hessen-Darmstadt na czele wojsk austriackich, w skład których wchodziło też wielu Hesów, w tym jego młodszy brat książę Heinrich, zdobył dla Brytyjczyków twierdzę Gibraltar. 4 sierpnia 1704 po sześciu godzinach ostrzału z morza przez flotę holendersko-brytyjską admirała Sir George’a Rooke (1650-1709) wojsko desantowe w liczbie 1.800 żołnierzy zdobyło miasto i objęło je w posiadanie w imieniu Karola III, króla Hiszpanii. W 1685 roku wraz z Ernestem Ludwikiem wyruszył w Grand Tour po Francji i Szwajcarii. Głównym celem był Paryż i dwór Ludwika XIV w Wersalu. Po powrocie z podróży, Georg zdecydował się na karierę w armii cesarskiej. 26 czerwca 1687 roku Cesarz Leopold I Habsburg udzielił mu stosownej audiencji. Georg walczył pod Eugeniuszem Sabaudzkim przeciw Turkom (bitwa o górę Harsány niedaleko Mohacza). W 1687 roku razem z Elektorem Bawarskim Maksymilianem powrócił do Wiednia, gdzie przeżył atak febry. W 1688 roku powrócił do Darmstadt, gdzie panował już jego brat. Szybko jednak znalazł sobie nowe zadanie. Walczył w Grecji, w armii generalnego kapitana Francesco Morosiniego, który po oblężeniu przez turecką armię (1666-1669) zdążył już stracić już kreteńską Kandię. W 1688 roku za zgodą Ernesta Ludwika przeprowadzono zaciągi Hesów do służby wojskowej na terenie Landgrafstwa, Kolonii i Frankfurtu. Był to już drugi pułk księcia Georga, ponieważ pierwszy „podarowała” mu jeszcze regentka Elżbieta. Nowy pułk liczył 1.000 żołnierzy, wraz z kompanią grenadierów dowodzona przez księcia Sachsen-Meiningen Bernharda I (1649–1706), syna Ernesta I von Sachsen-Gotha i brata Elżbiety Doroty. 12 maja 1688 roku oddział zgrupował się w Darmstadt. Książę Fryderyk Karol Wirtemberski (1652-1697), również w służbie cesarza, przemusztrował oddział nad Morzem Adriatyckim i przekazał Republice Weneckiej. W lipcu rozpoczęły się walki z Turkami, z rąk których odbito twierdzę Negroponte (dziś Chalkida w Eubei). Broniąc jej zginęło 1500 Turków, a atakujących Chrześcijan zaledwie setka. Samego miasta jednak nie zdobyto, gdyż w szeregach oblegających wybuchła zaraza, której ofiarą padł sam dowódca wyprawy Otto Vilhelm von Königsmarck (1639-1688) zmarły na swym statku. Uznanie przyniosła mu zręczna obrona Barcelony (maj 1696) przed Francuzami. W pewnym momencie wielodniowych zmagań (1 czerwca) został zaatakowany przez przeważające siły Francuskie samemu dysponując jedynie 2.000 piechoty i 2.500 kawalerii. Wówczas ubiegł atak wrzynając się brawurową szarżą w szeregi kawalerii wroga, którym to czynem zachwycał się kataloński historyk (1821-1892). Bofarull przyczynił się do powstania legendy o dzielnym darmsztadzkim księciu (El Princep Jordi), przyjacielu Katalończyków i wrogu Francuzów, która jest żywa do dziś. Od września 1701 do lutego 1702 roku, Georg von Hessen-Darmstadt przebywał w Landgrafstwie. Zawsze był bardzo zżyty z całą swą rodziną. Między wielkim wodzem a landgrafem Ernestem Ludwikiem panowały wzorowe braterskie stosunki, choć pewną niezręczność powodowały wysokie wydatki Georga, który po wyjeździe z Darmstadt odwiedził matkę w Butzbach. Georg poszukiwał w zamku domniemanego skarbu, jaki mieli w nim zakopać poprzedni władcy. Landgraf nie miał nic przeciwko tym fanaberiom dawno nie widzianego krewnego, zwłaszcza ze sam był miłośnikiem tajemnic, chociaż od polowania na skarby przedkładał alchemię. W lutym Georg pojechał przez Frankfurt do Londynu, by zameldować swą gotowość wzięcia udziału w austriacko-brytyjskiej operacji wojskowej w Hiszpanii. Jako wojskowy reprezentant cesarza Leopolda często rozmawiał z Wilhelmem III, a po jego śmierci wskutek upadku z konia 19 marca 1702 roku, z królową Anną (pan. 1702-1714). Celem miał być Kadyks, gdzie 160 okrętów wyładowało 26 sierpnia 13.800 ludzi. Atak, jak wiemy, nie powiódł się, wojsko brytyjsko-austriacko-holendersko-heskie zaczęło za to plądrować okolice Kadyksu. Książę nie mógł nic na to poradzić, ponieważ w plądrowaniu brał udział nawet jego adiutant Steinwehr. Jednocześnie armia była atakowana przez partyzantów. Doszło wkrótce do ostrej wymiany zdań między Hesem a angielskim dowódcą Jamesem Butlerem 2. księciem Ormonde (1665-1745). Anglik zarzucił swemu sprzymierzeńcowi, że jego przekonanie o prohabsburskim nastawieniu Hiszpanów nie odpowiada prawdzie. W odpowiedzi usłyszał uwagi o niewłaściwym rozdysponowaniu przez Ormonde’a oddziałów szturmujących twierdzę, wskutek czego szturm był bezskuteczny. Angielskie zniechęcenie przeważyło i flota odpłynęła 20 września 1702 roku. Skargi księcia Georga w Londynie i Hadze doprowadziły do wszczęcia dochodzenia w sprawie postępowania Brytyjczyków, które jak to zwykle bywa, nie wykazało niczego szczególnego. W Londynie przebywał do stycznia 1704 roku jako austriacki reprezentant dyplomatyczny i szef wojsk cesarza w Hiszpanii (od 1703). Miał doprowadzić do tego by Anglia i Holandia uznały Karola Habsburga królem Hiszpanii Karolem III, jak już to uznała bezpośrednio zainteresowana w tej sprawie Austria. W Londynie cieszył się szacunkiem, ze względu na to, że dobrze mówił po angielsku i francusku i umiał załatwiać delikatne sprawy. Był postacią mile widzianą wśród londyńskiej socjety. W roku 1703 John Smith stworzył najbardziej znany miedzioryt przedstawiający księcia. W maju 1703 roku do Londynu przyjechał młodszy brat Georga Heinrich, który w młodości był słabego zdrowia i często popadał w stany depresyjne, dlatego długo wahano się jaki rodzaj kariery byłby dlań odpowiedni. Mimo to Georg przyjął brata do swego sztabu, gdy ten przyjął katolicyzm, czego wymagano w austriackiej armii. 15 września Holandia i Anglia uznały Karola. Georg spełnił więc swą misję. Teraz należało tylko przeprowadzić plan operacji w Hiszpanii. Brytyjski admirał Rooke musiał chroni zagrożone przez Francuzów miasto Nizza, lecz zgodził się „pożyczyć” księciu pewną ilość oddziałów na wyprawę gibraltarską. Było to 1200 Brytyjczyków i 400 Holendrów. Wkrótce po zdobyciu Gibraltaru musiał go bronić przed hiszpańsko-francuską armią oblężniczą znów doskonale się ze swego zadania wywiązując. Gdy wróg zwinął oblężenie znów objął dowództwo całego kontyngentu i oblegał Barcelonę. Zginął 14 września 1705 roku szturmując Fort Montjuïc (Castell de Montjuïc). Naczelny dowódca brytyjski Charles Mordaunt, 3. hrabia Peterborough (1658-1735) podjechał bliżej, gdy zobaczył ciało księcia leżące na ziemi. On i pozostali świadkowie zdarzenia byli wstrząśnięci. Śmierć brata bardzo przeżył Heinrich. Barcelonę odbito dopiero w kolejnych szturmach. 23 października 1705 roku uroczysty wjazd do niej odbył Karol III. Ciało księcia zabalsamowano i pochowano w sarkofagu w klasztorze Gracia koło Barcelony. Gdy Heinrich wracał z Hiszpanii do Niemiec w 1710 roku jeszcze się tam znajdowało, później nie wiadomo co się z nim działo. W XIX wieku bezskutecznie poszukiwano sarkofagu. Jego serce chciano przywieźć do Matki do Butzbach, lecz ona nie doczekała się już tego, zmarła bowiem w 1709 roku, a serce było od 1705 roku w posiadaniu Ludwika XIV, który używał tej relikwii jako karty przetargowej. Dopiero w 1711 roku udało się po pewnych perturbacjach przewieźć je do Darmstadt, gdzie zostało ułożone w srebrnej szkatułce w książęcym grobowcu (Fürstengruft) w Stadtkirche.
* Piotr Napierała, Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu. Wielcy władcy małego państwa, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2009, s. 29–33. (pl)
- Jorge Luís de Hesse-Darmestádio (25 de abril de 1669 - 13 de setembro de 1705) foi um marechal-de-campo no exército austríaco. É conhecido pela sua carreira na Espanha controlada pelos Habsburgo como vice-rei da Catalunha (1698-1701), chefe do exército austríaco na Guerra de Sucessão Espanhola (1701-1705) e governador de Gibraltar em 1704. É conhecido em Espanha por Jorge de Darmestádio e na Catalunha por Jordi Darmestádio. (pt)
- Георг Гессен-Дармштадтский (нем. Georg von Hessen-Darmstadt; 25 апреля 1669 — 14 сентября 1705) — принц Гессен-Дармштадтский, вице-король Каталонии в 1698—1701 годах, главнокомандующий австрийской армией в начале Войны за испанское наследство (1701—1705), губернатор Гибралтара с 4 августа 1704 по 13 сентября 1705, имперский фельдмаршал (13 сентября 1699), испанский генерал-капитан. (ru)
- Георг Людвіг Гессен-Дармштадтський (нім. Georg von Hessen-Darmstadt), (нар. 25 квітня 1669 — пом. 14 вересня 1705) — принц Гессен-Дармштадтський, віце-король Каталонії у 1698–1701, головнокомандуючий австрійською армією під час війни за іспанську спадщину (1701–1705), губернатор Ґібралтару у 1704. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Georg von Hessen-Darmstadt (Darmstadt, Hessen, 25 d'abril de 1669 - Barcelona, 13 de setembre de 1705), conegut en català per Jordi de Darmstadt o Príncep Jordi, fou un militar alemany que assolí fama en diverses guerres europees del segle xvii i durant la Guerra de Successió Espanyola. Va comandar la conquesta britànica de Gibraltar esdevenint el segon governador de Gibraltar (1704-1705). (ca)
- Ο Γεώργιος, γερμ. Georg (1669 - 13 Σεπτεμβρίου 1705) από τον Οίκο της Έσσης ήταν στρατάρχης στον Αυστριακό στρατό και διοικητής του κατά τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Υπηρέτησε τους Αψβούργους της Αυστρίας, ως αντιβασιλιάς της Καταλωνίας (1698-1701) και κυβερνήτης του Γιβραλτάρ (1704), γνωστός ως Χόρχε δε Δάρμστατ. (el)
- Prinz Georg von Hessen-Darmstadt (* 25. April 1669 in Darmstadt; † 13. September 1705 vor Barcelona) war ein kaiserlicher General in den Diensten der österreichischen Habsburger. Von 1698 bis 1701 war er Vizekönig von Katalonien, 1704 eroberte er die Festung Gibraltar. (de)
- Jorge de Hesse-Darmstadt, conocido también como Jorge de Darmstadt, Príncipe de Hesse, Príncipe de Darmstadt o Príncipe de Hesse-Darmstadt (Darmstadt, 1669 - Barcelona, 14 de septiembre de 1705), fue un príncipe y militar alemán, hijo del landgrave de Hesse-Darmstadt. Fue también virrey de Cataluña (1698-1701), comandante del ejército austriaco durante la Guerra de Sucesión española (1701-1705) y gobernador de Gibraltar en 1704. (es)
- Le Prince George-Louis de Hesse-Darmstadt (25 avril 1669 - 13 septembre 1705) à Montjuïc est un Feldmarschall de l'armée autrichienne, vice-roi de Catalogne (1698-1701), chef de l'armée autrichienne pendant la guerre de Succession d'Espagne (1701-1705), vainqueur de Gibraltar en 1704, Gouverneur de Gibraltar. Il est aussi connu sous le nom de Jorge de Darmstadt (en espagnol) et ou Jordi Darmstadt (en catalan). (fr)
- Prince George Louis of Hessen-Darmstadt (1669 – 13 September 1705) was a Field Marshal in the Austrian army. He is known for his career in Habsburg Spain, as Viceroy of Catalonia (1698–1701), head of the Austrian army in the War of the Spanish Succession (1701–1705) and governor of Gibraltar in 1704. He was killed during the Siege of Barcelona the following year. He was known in Spanish as Jorge de Darmstadt and in Catalan as Jordi Darmstadt. (en)
- ゲオルク・フォン・ヘッセン＝ダルムシュタット（Georg von Hessen-Darmstadt, 1669年 - 1705年9月13日）は、オーストリアの軍人。ヘッセン＝ダルムシュタット方伯ルートヴィヒ6世と2度目の妻でザクセン＝ゴータ公エルンスト1世の娘の息子で方伯ルートヴィヒ7世は異母兄、方伯エルンスト・ルートヴィヒは同母兄。 (ja)
- Giorgio di Assia-Darmstadt (Darmstadt, 1669 – Barcellona, 13 settembre 1705) è stato un generale tedesco, principe di Assia-Darmstadt. (it)
- Jorge Luís de Hesse-Darmestádio (25 de abril de 1669 - 13 de setembro de 1705) foi um marechal-de-campo no exército austríaco. É conhecido pela sua carreira na Espanha controlada pelos Habsburgo como vice-rei da Catalunha (1698-1701), chefe do exército austríaco na Guerra de Sucessão Espanhola (1701-1705) e governador de Gibraltar em 1704. É conhecido em Espanha por Jorge de Darmestádio e na Catalunha por Jordi Darmestádio. (pt)
- Георг Гессен-Дармштадтский (нем. Georg von Hessen-Darmstadt; 25 апреля 1669 — 14 сентября 1705) — принц Гессен-Дармштадтский, вице-король Каталонии в 1698—1701 годах, главнокомандующий австрийской армией в начале Войны за испанское наследство (1701—1705), губернатор Гибралтара с 4 августа 1704 по 13 сентября 1705, имперский фельдмаршал (13 сентября 1699), испанский генерал-капитан. (ru)
- Георг Людвіг Гессен-Дармштадтський (нім. Georg von Hessen-Darmstadt), (нар. 25 квітня 1669 — пом. 14 вересня 1705) — принц Гессен-Дармштадтський, віце-король Каталонії у 1698–1701, головнокомандуючий австрійською армією під час війни за іспанську спадщину (1701–1705), губернатор Ґібралтару у 1704. (uk)
- Książę Georg z Hesji-Darmstadt (ur. w 1667 w Darmstadt, zm. 14 września 1705 w Barcelonie) był heskim księciem i wojskowym, bratem Ernesta Ludwika, landgrafa Hesji Darmstadt. Znany jest głównie stąd, że jako feldmarszałek cesarski Georg von Hessen-Darmstadt na czele wojsk austriackich, w skład których wchodziło też wielu Hesów, w tym jego młodszy brat książę Heinrich, zdobył dla Brytyjczyków twierdzę Gibraltar. 4 sierpnia 1704 po sześciu godzinach ostrzału z morza przez flotę holendersko-brytyjską admirała Sir George’a Rooke (1650-1709) wojsko desantowe w liczbie 1.800 żołnierzy zdobyło miasto i objęło je w posiadanie w imieniu Karola III, króla Hiszpanii. (pl)
|
