| dbo:abstract
|
- مبدأ باسيكيفي-كينونين هو مبدأ سياسية خارجية فننلدية بهدف حماية الحياد الفنلندي. بعد نهاية الحرب العالمية الثانية، صار الاتحاد السوفيتي من أقوى دول في العالم، والدولة الوحيدة التي استطاعت أن تعارض الولايات المتحدة. خلال الحرب العالمية الثانية، كان هناك تحالف سري بين فنلندا والمانيا النازية، وبعد ذلك كانت فنلندا خائفة من الاتحاد السوفيتي لإنها اعتقدت أنها أرادت انتقام. علاوة على ذلك، كانت فنلندا دولةً مستقلةً ديموقراطيةً محاط بالإتحاد السوفيتي التي كانت دولةً شيوعيةً استبداديةً. أرادت فنلندا حياد، لكن لن تسمح الاتحاد السوفيتي بوجود دولة مؤيدة للكتلة الغربية قرب حدودها. في عشر من فبرار في ١٩٤٧، وافقت فنلندا والإتحاد السوفيتي على المعاهدات في باريس بين قوات الحلفاء ودول المحور (باستثناء ألمانيا التي استسلمت بدون معاهدة في العام), مثل إيطاليا، رومانيا، المجر، بولغاريا، وفنلندا. بالإضافة إلي تنازلات معاهدة السلام في موسكو، نصت معاهدة باريس على خفض في حجم الجيش الفننلدي، ضم الاتحاد السوفيتي للمناطق قرب بيتسامو، تعويضات للإتحاد السوفيتي، وحرية الملاحة عبر فنلندا. علاوة على ذلك، سوف تعطي فنلندا شبه جزيرة «بوركالا» قرب عاصمة هيلينسكي للإتحاد السوفيتي حتى تُستُخدَم كقاعدة للبحرية السوفيتية، ووفقا للمعاهدة، سوف تبقى قاعدة البحرية السوفيتية لمدة خمس عقود (ولكن، قررت الاتحاد السوفيتي أن تُعيدها لفنلاند في عام ١٩٥٦). ثم، في أبريل في عام ١٩٤٨، وافقت فنلندا والاتحاد السوفيتي على «معاهدة الصداقة، والتعاون، والمساعدة المتبادلة». بسبب هذه المعاهدة، لم تُسمح فنلندا بالانضمام إلى ناتو. علاوة على ذلك، نصت على دعم سوفيتي لفنلندا في حالة الهجوم من «ألمانيا أو حلفائها» (ناتو). في نفس الوقت، اعترفت المعاهدة أنه أرادت فنلندا أن تبقى محايدة في النزاعات في الحرب الباردة. بسبب هذه السياسات، كانت فنلندا متعمدة على الاتحاد السوفيتي اقتصاديا وفي مسائل أخرى. علاوة على ذلك، كان هناك نفوذ سوفيتي كبير في الشؤون الفنلندية. على سبيل المثال، غالبا دخل السفير السوفيتي لدى فنلندا اجتماع حكومي بدون دعوة وبعد ذلك طلب من الحكومة الحكومة الفنلندية لتحقيق المصالح السوفياتية، ولم تستطع الحكومة الفنلندية أن تقاوم. بالإضافة إلى ذلك فرضت حكومة فنلندا قيود على انتقاد الاتحاد السوفياتي في المجال العام.
* بوابة فنلندا (ar)
- Die Paasikivi-Kekkonen-Doktrin (finnisch Paasikiven–Kekkosen linja, schwedisch Paasikivi–Kekkonen-linjen) war eine außenpolitische Doktrin, die vom finnischen Präsidenten Juho Kusti Paasikivi aufgestellt und von seinem Nachfolger Urho Kekkonen fortgesetzt wurde. Durch sie sollte das Überleben Finnlands als unabhängiges, souveränes, demokratisches und kapitalistisches Land in unmittelbarer Nähe der Sowjetunion gewährleistet werden. (de)
- Se conoce como doctrina Paasikivi-Kekkonen a una doctrina de política exterior aplicada en Finlandia entre 1946 y 1982, establecida por el presidente Juho Kusti Paasikivi y continuada por su sucesor Urho Kaleva Kekkonen, dirigida a la supervivencia de Finlandia como un país independiente soberano, democrático y capitalista en las proximidades de la Unión Soviética. El principal arquitecto de la política exterior de neutralidad de posguerra de Finlandia fue Juho Kusti Paasikivi, que fue presidente de 1946 a 1956. Urho Kekkonen, presidente de 1956 hasta 1982, desarrolló esta política, enfatizando que Finlandia debería tener una neutralidad activa y no pasiva. (es)
- The Paasikivi-Kekkonen doctrine was a foreign policy doctrine established by Finnish President Juho Kusti Paasikivi and continued by his successor Urho Kekkonen, aimed at Finland's survival as an independent sovereign, democratic, and capitalist country in the immediate proximity of the Soviet Union. The principal architect of Finland's postwar foreign policy of neutrality was Juho Kusti Paasikivi, who was president from 1946 to 1956. Urho Kekkonen, president from 1956 until 1982, further developed this policy, stressing that Finland should be an active rather than a passive neutral. (en)
- Doktrin Paasikivi-Kekkonen adalah istilah yang mengacu kepada kebijakan luar negeri yang dirumuskan oleh Presiden Finlandia Juho Kusti Paasikivi. Kebijakan ini dimaksudkan untuk menjaga kemerdekaan Finlandia sebagai sebuah negara yang berdaulat, demokratik dan kapitalis, meskipun bertetangga dengan Uni Soviet. Kebijakan ini dilanjutkan oleh penerus Paasikivi, Urho Kekkonen, yang menjabat dari tahun 1956 hingga 1981. Ia menambahkan bahwa Finlandia sebaiknya menjadi negara netral yang aktif dan tidak pasif. (in)
- 파시키비-케코넨 원칙(Paasikivi-Kekkonen doctrine)은 핀란드의 대통령 유호 쿠스티 파시키비가 시작하여 그 후임 대통령 우르호 케코넨에 의해 지속된 이다. 소련과 국경선을 접하는 핀란드가 독립국으로서 주권, 민주주의, 자본주의를 온존하면서 생존하기 위해 소련에게 굽혀주는 유화 정책을 취하는 것이 골자다. 1946년에서 1956년까지 대통령에 재임한 파시키비는 핀란드의 전후 외교 정책을 중립국으로 설계했고, 1956년에서 1981년까지 대통령에 재임한 케코넨은 이것을 발전시켜 "수동적 중립"이 아닌 "능동적 중립"을 취했다. (ko)
- De Paasikivi-Kekkonenlijn is een aanduiding van het Finse buitenlandbeleid tijdens de Koude Oorlog. Het hield in dat Finland, om haar onafhankelijkheid te waarborgen, boven alles naar goede relaties met de Sovjet-Unie moest streven. Alleen door deze machtige buur te vriend te houden zou Finland zich uit de directe invloedssfeer van het Oostblok kunnen houden. Ironisch genoeg had dat wel als resultaat dat Finland zich erg conformeerde aan de eisen van de SU om haar maar te vriend te houden. Hierdoor was de Sovjet-invloed op Finland desondanks erg groot. Juho Kusti Paasikivi, die politiek geschoold was in de ‘jaren van onderdrukking’ rond de eeuwwisseling, was net als Mannerheim een groot voorstander van het idee dat Finland Rusland te vriend moest houden door meegaandheid te tonen. Alleen door de Sovjet-Unie goedgezind te houden kon Finland zelfstandig blijven – zo weigerde het, net als de echte satellietstaten van de USSR, Marshallhulp te aanvaarden. Door deze meegaandheid, gecombineerd met de eerdere vastberadenheid op het slagveld, ging de leiding van de Sovjet-Unie ervan uit dat het niet nodig (en te kostbaar) was om van Finland een communistische staat te maken omdat ze toch wel braaf gehoor gaven aan de wensen van de SU. Aan de andere kant moest Finland wel een geloofwaardige defensie op de been houden om enerzijds te voorkomen dat de USSR te snel haar 'hulp' aan zou bieden en anderzijds diezelfde USSR ervan te weerhouden al te gemakkelijk Finland binnen te vallen. Daarmee volgde Paasikivi’s beleid de lijnen van het ‘loyaal separatisme’ dat halverwege de negentiende eeuw door Snellman uiteengezet was. Door voor een groot deel mee te gaan in de eisen die de Russen stelden kon Finland voorkomen dat het echt onder Russische heerschappij kwam. In het licht van de Koude Oorlog en de cynische machtspolitiek die Stalin voerde was dit wellicht een verstandige beleidsoptie. Zo wist Finland door de neutraliteitsclausule in het Verdrag van Vriendschap, Samenwerking en Wederzijdse Steun uit het Warschaupact te blijven. Wel had dit tot het enigszins bizarre gevolg dat Finland binnenlands geen noemenswaardige communistische beweging kende, terwijl het Finse buitenlandbeleid vorm kreeg tegen de achtergrond van het beleid van de communistische leidersstaat de Sovjet-Unie. In internationaal opzicht stond Finland hierdoor alleen. Scandinavische samenwerking mocht niet van de SU en paste na de toetreding van Noorwegen en Denemarken tot de NAVO ook niet meer in het beleid van Paasikivi. De opvolger van Paasikivi als president, Urho Kekkonen, verhief dit beleid tot een welhaast dogmatisch principe. Zijn presidentiële carrière was gebouwd op zijn vermogen goede relaties met Rusland te onderhouden. Deze politiek van meegaandheid is ook bekend als finlandisering. (nl)
- Paasikivi-Kekkonen-linjen är den linje för utrikespolitisk neutralitet som antogs av Finland efter andra världskriget. Den uppkallades efter efterkrigspresidenterna Juho Kusti Paasikivi och Urho Kekkonen. Begreppet lanserades av Kekkonens stöttare. Det ämnade från början att driva Kekkonens presidentkampanj och utvecklades senare för att överföra den respekt som Paasikivi åtnjutit till honom. Även partiledningen för SUKP ansåg att Kekkonens doktrin tjänade Sovjetunionens mål, och såg den som helt annorlunda än Paasikivis. (sv)
- Линия Па́асикиви — Ке́кконена — направление внешней политики в послевоенной Финляндии, главным содержанием которого было поддержание дружественных, взаимовыгодных отношений с СССР. Данный внешнеполитический курс получил своё название по имени двух послевоенных президентов Финляндии — Юхо Кусти Паасикиви и Урхо Калева Кекконена. После выхода Финляндии из Второй мировой войны в 1944 году премьер-министром независимой Финляндской Республики стал Юхо Кусти Паасикиви. В состав его кабинета под влиянием Союзной контрольной комиссии, руководимой А. А. Ждановым, вошли финские коммунисты. Опираясь на поддержку ведущих политических партий, он выдвинул идею стабильно развивающейся, независимой Финляндии и укрепления её международных позиций на основе установления добрососедских отношений с Советским Союзом. Не давая точного определения своей политике, он характеризовал её как «политику осторожности, переговоров и компромиссов», исходящую из географического положения Финляндии, диктующего необходимость хороших отношений с Советским Союзом. Став первым президентом в послевоенной Финляндской Республики в 1946 году и оставаясь им до 1956 года, он последовательно осуществлял эту реалистическую политику, что нашло поддержку со стороны подавляющего большинства населения Финляндии. В основу проводимой политики был положен Договор о дружбе, сотрудничестве и взаимной помощи между СССР и Финляндией, подписанный 6 апреля 1948 года. На цоколе памятника Ю. К. Паасикиви в Хельсинки высечено его кредо: «Осознание реальных фактов есть основа любой политики». В мировой политике линия Паасикиви исходила из целесообразности занимать позицию стороннего наблюдателя, поскольку «в международном развитии голос малых стран не слышен». Работая вместе с Ю. К. Паасикиви, главную ответственность за формирование и осуществление нового послевоенного внешнеполитического курса Финляндии нёс также Урхо Калева Кекконен, который в 1950—1956 гг. был пять раз главой правительства, а затем сменил Ю. К. Паасикиви на посту президента. Оставаясь на этом посту четверть века, У. К. Кекконен продолжил начатую линию на нейтралитет Финляндии и поддержание добрососедских отношений между СССР и Финляндией. За время пребывания У. К. Кекконена на посту руководителя государства внешнеполитический курс Финляндии окончательно сформировался и упрочился как подлинно независимый, направленный на интересы своего государства курс. В процессе реализации выработанного внешнеполитического курса У. Кекконену не раз приходилось испытывать давление со стороны стран НАТО. Он был одним из первых государственных деятелей на Западе, кто смог подняться над национальным эгоизмом и стереотипами холодной войны, чтобы понять жизненную необходимость не просто сосуществования, но и широкого взаимовыгодного сотрудничества государств и народов в новых исторических условиях. Проводимая им политика получила в западной историографии и средствах массовой информации на Западе специальный термин «финляндизация», носящее негативный оттенок. Термин «финляндизация» уже прочно вошёл в оборот. Однако многие финны считают, что вокруг этого понятия наросло большое количество стереотипов. Так Ханна Ойанен из финского Института международных отношений говорит: Для вас финляндизация означает покорность и осторожную позицию по отношению к России. Однако у этого термина есть и позитивное значение, он определяет, по существу, прагматичное сотрудничество и поддержание корректных отношений с Россией. Политика, проводимая Ю. К. Паасикиви и У. К. Кеконеном, нашла понимание и поддержку со стороны руководства СССР. В 1954 году Ю. К. Паасикиви был награждён орденом Ленина. У. К. Кекконен был также награждён высшими правительственными наградами СССР: орденом Ленина в 1964 году, орденом Дружбы народов в 1973 году. В 1980 году ему была присуждена Международная Ленинская премия «За укрепление мира между народами». Политика, начатая Ю. Паасикиви и У. Кекконеном, была продолжена следующим президентом Финляндской Республики М. Койвисто. Вступая в 1982 году на пост главы государства, он назвал своей первостепенной задачей неуклонное проведение и впредь внешнеполитического курса, основанного и сформированного президентами Ю. Паасикиви и У. Кекконеном: «Наследие, полученное от Ю. К. Паасикиви и У. К. Кекконена, я не намерен подрывать и также не позволю, чтобы его подрывали. Хочу с особой силой подчеркнуть, что основы нашей внешней политики постоянны, и они не изменятся во время моего пребывания на посту президента». В апреле 1990 года М. Койвисто вновь подчеркнул, что и в меняющейся Европе Финляндия идёт по пути, указанному Ю. К. Паасикиви и У. К. Кекконеном. Избранные соответственно в 1994 и 2000 годах финские президенты Мартти Ахтисаари и Тарья Халонен продолжили проводить линию добрососедства, идущую от их предшественников. Благодаря реализации принципов внешней и внутренней политики президентами Финляндии после 1944 года, послевоенное развитие Финляндии шло устойчивыми темпами. Финляндии по уровню жизни вышла на лидирующие позиции в мире. В 2010 году страна была на первом месте в списке «Лучшие страны мира» (англ. The world's best countries), по версии журнала Newsweek, а с 2010-х годов вышла на первое место по уровню стабильности, по оценке американского фонда «Fund for Peace». В июне 2012 рейтинговое агентство Fitch Ratings присвоило Финляндии самый высокий рейтинг по долгосрочным кредитам (ААА). В 2013 году, на основании рапорта органа Совета Европы по борьбе с коррупцией «Greco», Финляндия являлась одной из наименее коррумпированных стран Европейского союза. (ru)
- A doutrina Paasikivi-Kekkonen é uma doutrina de política externa estabelecida pelo presidente finlandês Juho Kusti Paasikivi e continuada pelo seu sucessor Urho Kekkonen, visando a sobrevivência da Finlândia como um país soberano, democrático e capitalista independente nas vizinhanças da União Soviética. O principal arquiteto da política externa de neutralidade pós-guerra da Finlândia foi Juho Kusti Paasikivi, que foi presidente de 1946 a 1956. Urho Kekkonen, presidente de 1956 a 1981, desenvolveu essa política, enfatizando que a Finlândia deveria ter uma neutralidade ativa e não passiva. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Die Paasikivi-Kekkonen-Doktrin (finnisch Paasikiven–Kekkosen linja, schwedisch Paasikivi–Kekkonen-linjen) war eine außenpolitische Doktrin, die vom finnischen Präsidenten Juho Kusti Paasikivi aufgestellt und von seinem Nachfolger Urho Kekkonen fortgesetzt wurde. Durch sie sollte das Überleben Finnlands als unabhängiges, souveränes, demokratisches und kapitalistisches Land in unmittelbarer Nähe der Sowjetunion gewährleistet werden. (de)
- The Paasikivi-Kekkonen doctrine was a foreign policy doctrine established by Finnish President Juho Kusti Paasikivi and continued by his successor Urho Kekkonen, aimed at Finland's survival as an independent sovereign, democratic, and capitalist country in the immediate proximity of the Soviet Union. The principal architect of Finland's postwar foreign policy of neutrality was Juho Kusti Paasikivi, who was president from 1946 to 1956. Urho Kekkonen, president from 1956 until 1982, further developed this policy, stressing that Finland should be an active rather than a passive neutral. (en)
- Doktrin Paasikivi-Kekkonen adalah istilah yang mengacu kepada kebijakan luar negeri yang dirumuskan oleh Presiden Finlandia Juho Kusti Paasikivi. Kebijakan ini dimaksudkan untuk menjaga kemerdekaan Finlandia sebagai sebuah negara yang berdaulat, demokratik dan kapitalis, meskipun bertetangga dengan Uni Soviet. Kebijakan ini dilanjutkan oleh penerus Paasikivi, Urho Kekkonen, yang menjabat dari tahun 1956 hingga 1981. Ia menambahkan bahwa Finlandia sebaiknya menjadi negara netral yang aktif dan tidak pasif. (in)
- 파시키비-케코넨 원칙(Paasikivi-Kekkonen doctrine)은 핀란드의 대통령 유호 쿠스티 파시키비가 시작하여 그 후임 대통령 우르호 케코넨에 의해 지속된 이다. 소련과 국경선을 접하는 핀란드가 독립국으로서 주권, 민주주의, 자본주의를 온존하면서 생존하기 위해 소련에게 굽혀주는 유화 정책을 취하는 것이 골자다. 1946년에서 1956년까지 대통령에 재임한 파시키비는 핀란드의 전후 외교 정책을 중립국으로 설계했고, 1956년에서 1981년까지 대통령에 재임한 케코넨은 이것을 발전시켜 "수동적 중립"이 아닌 "능동적 중립"을 취했다. (ko)
- Paasikivi-Kekkonen-linjen är den linje för utrikespolitisk neutralitet som antogs av Finland efter andra världskriget. Den uppkallades efter efterkrigspresidenterna Juho Kusti Paasikivi och Urho Kekkonen. Begreppet lanserades av Kekkonens stöttare. Det ämnade från början att driva Kekkonens presidentkampanj och utvecklades senare för att överföra den respekt som Paasikivi åtnjutit till honom. Även partiledningen för SUKP ansåg att Kekkonens doktrin tjänade Sovjetunionens mål, och såg den som helt annorlunda än Paasikivis. (sv)
- A doutrina Paasikivi-Kekkonen é uma doutrina de política externa estabelecida pelo presidente finlandês Juho Kusti Paasikivi e continuada pelo seu sucessor Urho Kekkonen, visando a sobrevivência da Finlândia como um país soberano, democrático e capitalista independente nas vizinhanças da União Soviética. O principal arquiteto da política externa de neutralidade pós-guerra da Finlândia foi Juho Kusti Paasikivi, que foi presidente de 1946 a 1956. Urho Kekkonen, presidente de 1956 a 1981, desenvolveu essa política, enfatizando que a Finlândia deveria ter uma neutralidade ativa e não passiva. (pt)
- مبدأ باسيكيفي-كينونين هو مبدأ سياسية خارجية فننلدية بهدف حماية الحياد الفنلندي. بعد نهاية الحرب العالمية الثانية، صار الاتحاد السوفيتي من أقوى دول في العالم، والدولة الوحيدة التي استطاعت أن تعارض الولايات المتحدة. خلال الحرب العالمية الثانية، كان هناك تحالف سري بين فنلندا والمانيا النازية، وبعد ذلك كانت فنلندا خائفة من الاتحاد السوفيتي لإنها اعتقدت أنها أرادت انتقام. علاوة على ذلك، كانت فنلندا دولةً مستقلةً ديموقراطيةً محاط بالإتحاد السوفيتي التي كانت دولةً شيوعيةً استبداديةً. أرادت فنلندا حياد، لكن لن تسمح الاتحاد السوفيتي بوجود دولة مؤيدة للكتلة الغربية قرب حدودها. في عشر من فبرار في ١٩٤٧، وافقت فنلندا والإتحاد السوفيتي على المعاهدات في باريس بين قوات الحلفاء ودول المحور (باستثناء ألمانيا التي استسلمت بدون معاهدة في العام), مثل إيطاليا، رومانيا، المجر، بولغاريا، وفنلندا. بالإضافة إلي تنا (ar)
- Se conoce como doctrina Paasikivi-Kekkonen a una doctrina de política exterior aplicada en Finlandia entre 1946 y 1982, establecida por el presidente Juho Kusti Paasikivi y continuada por su sucesor Urho Kaleva Kekkonen, dirigida a la supervivencia de Finlandia como un país independiente soberano, democrático y capitalista en las proximidades de la Unión Soviética. (es)
- De Paasikivi-Kekkonenlijn is een aanduiding van het Finse buitenlandbeleid tijdens de Koude Oorlog. Het hield in dat Finland, om haar onafhankelijkheid te waarborgen, boven alles naar goede relaties met de Sovjet-Unie moest streven. Alleen door deze machtige buur te vriend te houden zou Finland zich uit de directe invloedssfeer van het Oostblok kunnen houden. Ironisch genoeg had dat wel als resultaat dat Finland zich erg conformeerde aan de eisen van de SU om haar maar te vriend te houden. Hierdoor was de Sovjet-invloed op Finland desondanks erg groot. (nl)
- Линия Па́асикиви — Ке́кконена — направление внешней политики в послевоенной Финляндии, главным содержанием которого было поддержание дружественных, взаимовыгодных отношений с СССР. Данный внешнеполитический курс получил своё название по имени двух послевоенных президентов Финляндии — Юхо Кусти Паасикиви и Урхо Калева Кекконена. Термин «финляндизация» уже прочно вошёл в оборот. Однако многие финны считают, что вокруг этого понятия наросло большое количество стереотипов. Так Ханна Ойанен из финского Института международных отношений говорит: (ru)
|
