dbo:abstract
|
- Lorica squamata neboli šupinový pancíř byla od 4. století př. n. l. součástí zbroje římských legionářů. (cs)
- Als Lorica squamata (lateinisch lorica = (Riemen)panzer, squama = Schuppe) wird der Schuppenpanzer der römischen Kavallerie in der Kaiserzeit bezeichnet. (de)
- The lorica squamata (Latin pronunciation: [loːr̺iːka skʷaːmaːt̪a]) is a type of scale armour used by the ancient Roman military during the Roman Republic and at later periods. It was made from small metal scales sewn to a fabric backing. No examples of an entire lorica squamata have been found, but there have been several archaeological finds of fragments of such shirts and individual scales are quite common finds—even in non-military contexts. (en)
- La lorica squamata es un tipo de armadura de escamas utilizada durante la República Romana y en periodos posteriores. Estaba formada por pequeñas escamas de metal cosidas para formar la armadura. Se suele ver en ilustraciones de portadores de estandartes, músicos, centuriones, tropas de caballería e incluso en imágenes de infantería auxiliar, aunque también podían portarlas los legionarios regulares. Este tipo de armadura tenía la misma forma que la lorica hamata, con la misma longitud y las coberturas de los hombros. Las escamas individuales podían ser de hierro o de bronce, e incluso podían alternarse ambos metales en la misma armadura, algunos autores han sugerido también el uso del cuero endurecido. Podían recibir también algún baño que les protegiese de la oxidación (nos ha llegado un fragmento de armadura con escamas de bronce con baños de metal[cita requerida]). El metal no solía ser muy grueso: posiblemente entre 0,5 y 0,8 mm. Sin embargo, y dado que las escamas se sopreponían unas a otras en todas direcciones, las múltiples capas daban una buena protección al soldado que la portaba. El tamaño de las escamas variaba entre 6 mm de ancho y 1,2 cm de alto hasta unos 5 cm de ancho por 8 cm de alto, estando los tamaños más comunes alrededor de 1,25 por 2,5 cm. Todas las escamas de la misma armadura solían ser del mismo tamaño, aunque las escamas de distintas armaduras podían variar de forma muy significativa. Muchas tenían la parte inferior redondeada, mientras que otras terminaban en punta o tenían la parte inferior plana con cortes en las esquinas. Las escamas se ataban con alambres en filas horizontales, siendo estos a su vez cosidos o atados al forro interior. Cada escama podía tener entre 4 y 12 agujeros: dos o más a cada lado para coserlo al siguiente de la fila, uno o dos en la parte superior para atarlos al forro y a veces uno o dos en la parte inferior para asegurar las escamas en la siguiente fila. Es posible que la armadura pudiese abrirse bien en la parte de la espalda o en un lateral, para que fuese más fácil de poner. La abertura quedaba cerrada con nudos. Se ha escrito mucho de la presunta vulnerabilidad de este tipo de armaduras con un ataque ascendente, aunque es posible que se trate de un punto de vista algo exagerado. No se han encontrado ejemplos de lorica squamata completos, si bien hay varios descubrimientos arqueológicos de algunos fragmentos, y es muy común encontrar escamas sueltas en las excavaciones, incluso en contextos no militares. (es)
- Lorica : nom des défenses corporelles (souvent nommées armures) dans la Rome antique. Squamata : Ayant l’apparence d’une peau écailleuse, recouvert « d’écailles ». Les lorica squamata sont donc des broignes ou des dont l’apparence fait penser à une peau écailleuse. (fr)
- La lorica squamata era la variante in uso all'esercito romano dell'armatura a scaglie.La corazza era così chiamata per le lamelle di metallo con le quali era realizzata. Il nome è derivato dal fatto che tali lamelle, poste l'una a fianco all'altra, ricordano vagamente le squame (squamae in latino) di un pesce. (it)
- Een lorica squamata is een door de Romeinse soldaten ten tijde van de Romeinse Republiek gedragen beschermend schubbenpantser (het Latijnse squama betekent schub). Het bestond uit kleine overlappende metalen plaatjes die op een opgevuld linnen of mogelijk leren hemd waren genaaid. (nl)
- Лорика сквамата (лат. Lorica squamata) — доспехи, использовавшиеся в Римской империи, тип чешуйчатого доспеха. Доспехи состояли из тканевой или кожаной основы, на которую нашиты стальные или бронзовые пластинки, скрепленные проволокой или шнуром друг с другом в горизонтальные ряды. Они налегали друг на друга по принципу кровельной черепицы. Как вариант они могли быть прошнурованы к тканевой основе. Каждая пластинка имела от 4 до 12 отверстий для прикрепления к ближайшей в ряду. Пластины могли иметь размер от 6,5×9.5 мм до 5 х 8 см, но наиболее были распространены пластины около 1.3 см х 2.5 см. В большинстве случаев металл был толщиной порядка 0.5-0.8 мм. Достаточно хорошо противостоит ударам дубинок, и стрелам, выпущенным из лука. При качественном изготовлении даёт неплохую защиту от рубящих и режущих ударов, основной недостаток — довольно посредственно предохраняет от прямых колющих ударов копья, в силу толщины пластин. Рядом специалистов было заявлено о предполагаемой уязвимости для колющего удара, направленного снизу вверх, но данный вопрос по настоящее время носит дискуссионный характер. Технологически проще в изготовлении по сравнению с кольчугой, при примерно равных защитных возможностях (но рубящие удары держит лучше). Лорика сквамата применялась в римской армии с I в.н. э., но особое распространение получила в эпоху правления Северов. Лорика сквамата использовалась во вспомогательных войсках и кавалерии Рима (см. Древнеримская армия). Также, судя по надгробиям, данный вид доспеха часто использовался центурионами и аквилиферами. (ru)
- Лори́ка сквама́та (лат. lorica squamata) — тип давньоримського панцира (лорика), який складався з лусок на тканинній основі. Термін lorica squamata походить від лат. squama («луска», «лусочка») і означає буквально «лускатий панцир». Не знайдено жодного екземпляра цілої лорики сквамати, але її фрагменти часто зустрічаються в археологічних знахідках. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Lorica squamata neboli šupinový pancíř byla od 4. století př. n. l. součástí zbroje římských legionářů. (cs)
- Als Lorica squamata (lateinisch lorica = (Riemen)panzer, squama = Schuppe) wird der Schuppenpanzer der römischen Kavallerie in der Kaiserzeit bezeichnet. (de)
- The lorica squamata (Latin pronunciation: [loːr̺iːka skʷaːmaːt̪a]) is a type of scale armour used by the ancient Roman military during the Roman Republic and at later periods. It was made from small metal scales sewn to a fabric backing. No examples of an entire lorica squamata have been found, but there have been several archaeological finds of fragments of such shirts and individual scales are quite common finds—even in non-military contexts. (en)
- Lorica : nom des défenses corporelles (souvent nommées armures) dans la Rome antique. Squamata : Ayant l’apparence d’une peau écailleuse, recouvert « d’écailles ». Les lorica squamata sont donc des broignes ou des dont l’apparence fait penser à une peau écailleuse. (fr)
- La lorica squamata era la variante in uso all'esercito romano dell'armatura a scaglie.La corazza era così chiamata per le lamelle di metallo con le quali era realizzata. Il nome è derivato dal fatto che tali lamelle, poste l'una a fianco all'altra, ricordano vagamente le squame (squamae in latino) di un pesce. (it)
- Een lorica squamata is een door de Romeinse soldaten ten tijde van de Romeinse Republiek gedragen beschermend schubbenpantser (het Latijnse squama betekent schub). Het bestond uit kleine overlappende metalen plaatjes die op een opgevuld linnen of mogelijk leren hemd waren genaaid. (nl)
- Лори́ка сквама́та (лат. lorica squamata) — тип давньоримського панцира (лорика), який складався з лусок на тканинній основі. Термін lorica squamata походить від лат. squama («луска», «лусочка») і означає буквально «лускатий панцир». Не знайдено жодного екземпляра цілої лорики сквамати, але її фрагменти часто зустрічаються в археологічних знахідках. (uk)
- La lorica squamata es un tipo de armadura de escamas utilizada durante la República Romana y en periodos posteriores. Estaba formada por pequeñas escamas de metal cosidas para formar la armadura. Se suele ver en ilustraciones de portadores de estandartes, músicos, centuriones, tropas de caballería e incluso en imágenes de infantería auxiliar, aunque también podían portarlas los legionarios regulares. Este tipo de armadura tenía la misma forma que la lorica hamata, con la misma longitud y las coberturas de los hombros. (es)
- Лорика сквамата (лат. Lorica squamata) — доспехи, использовавшиеся в Римской империи, тип чешуйчатого доспеха. Доспехи состояли из тканевой или кожаной основы, на которую нашиты стальные или бронзовые пластинки, скрепленные проволокой или шнуром друг с другом в горизонтальные ряды. Они налегали друг на друга по принципу кровельной черепицы. Как вариант они могли быть прошнурованы к тканевой основе. Каждая пластинка имела от 4 до 12 отверстий для прикрепления к ближайшей в ряду. Пластины могли иметь размер от 6,5×9.5 мм до 5 х 8 см, но наиболее были распространены пластины около 1.3 см х 2.5 см. В большинстве случаев металл был толщиной порядка 0.5-0.8 мм. (ru)
|