An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Diagoras "the Atheist" of Melos (Greek: Διαγόρας ὁ Μήλιος) was a Greek poet and sophist of the 5th century BC. Throughout antiquity, he was regarded as an atheist, but very little is known for certain about what he actually believed. Anecdotes about his life indicate that he spoke out against ancient Greek religion. He allegedly chopped up a wooden statue of Heracles and used it to roast his lentils and revealed the secrets of the Eleusinian Mysteries. The Athenians accused him of asebeia (impiety) and banished him from their city. He died in Corinth.

Property Value
dbo:abstract
  • دياغوراس «الملحد» من ميلوس ((باليونانية: Διαγόρας ὁ Μήλιος)‏) شاعر وسفسطائي يوناني عاش في القرن الخامس قبل الميلاد. أشتهر طوال العصور القديمة بأنه ملحد. وباستثناء هذه النقطة، يوجد القليل من المعلومات بشأن حياته ومعتقداته، جادل ضد الدين اليوناني، وانتقد أسرار اليوسيس. قام الأثينيين باتهامه بالمعصية وانعدام التقوى، واضطر إلى الفرار من المدينة. ثم توفي في كورنثوس. (ar)
  • Diàgores (grec antic: Διαγόρας, Diagóras), fill de Teleclides o Teleclit i nascut a l'illa de Melos, fou un filòsof i poeta grec considerat sovint un ateu. Apareix esmentat com a deixeble de Demòcrit d'Abdera (vers 436 aC). Demòcrit hauria recollit una gran suma per alliberar-lo de la captivitat després dels fets de Melos sota Alcibíades (abans del 411 aC). Va ser company dels poetes lírics Simònides, Pindar, i Baquílides, però no és clar que ell mateix fos poeta líric. Hauria compost ᾁσματα, μέλη, παιᾶνες, ἐγκώμια, i ditirambes. Hauria escrit també elogis al desconegut Ariantes d'Argos, a Nicodor de Mantinea (estadista de la ciutat de Mantinea), i un altre als habitants de Mantinea. Entre les seves obres, hi ha la titulada Φρύγιοι λόγοι, probablement sobre les deïtats frígies. Vers el 424 aC era a Atenes, on va viure quasi tota la seva vida. Allí es va relacionar amb Sòcrates, del qual podria haver estat mestre. El 411 aC fou acusat d'impietat (διαβολῆς τνχὼν ἐ? ἀσεβείᾳ), i va haver de fugir a Pal·lene (Acaia), però probablement la religió era una excusa, ja que, afectat pel maltractament infringit a Melos quan fou ocupada per Atenes el 416 aC, segurament Diàgores va participar activament en l'oposició al govern atenenc. De fet, els seus escrits tenen proves d'una forta religiositat, però negava la interferència dels déus en la vida diària de les persones, sense ser estrictament ateu, concepte gairebé desconegut. A Pal·lene, una de les ciutats d'Acaia que havia pres partit per Esparta del començament de la Guerra del Peloponès (de fet, la primera a prendre aquest partit), va romandre protegit, atès que la petició de lliurament dels atenencs no fou escoltada. Atenes va incloure els habitants de Pal·lene en el mateix decret que s'havia aprovat contra Diàgores. De Pal·lene va passar a Corint, on va morir. (ca)
  • Diagoras von Melos (* um 475 v. Chr. in Melos; † nach 410 v. Chr.) war ein griechischer Sophist und Lyriker, der auch als Gesetzgeber wirkte und gegen Ende des 5. Jahrhunderts vor Christus lebte. Manchmal wird ihm der Beiname der Atheist hinzugefügt. Diagoras trat zuerst um 425 v. Chr. als Gesetzgeber der Stadt Mantineia in Erscheinung, wo die von ihm mit ausgearbeitete demokratische Verfassung als vorbildlich galt. Die bei der Reform vorgenommene Stärkung der demokratischen Elemente führte im Jahr 418 v. Chr. zu einem bündnispolitischen Umschwung zugunsten Athens. Als Dichter schrieb Diagoras zunächst religiös inspirierte Lyrik. Im Jahr 423 v. Chr. war er jedoch anscheinend bereits als Kritiker des Götterglaubens bekannt, da Aristophanes ihn als solchen in seiner Komödie Die Wolken zitiert. Über den Grund seines Wandels zum Atheisten gibt es verschiedene Versionen. Eine Version sieht den Grund darin, dass Diagoras als Schüler des Demokrit überzeugt war von dessen Theorie, der zufolge religiöse Vorstellungen hervorgehen aus dem Schrecken über fürchterliche Naturerscheinungen. Eine andere besagt, dass er zum Atheisten wurde, als ein Schüler ihn bestahl und danach ein glückliches Leben lebte, anstatt von den Göttern für die Tat und das anschließende Leugnen derselben in einem falschen Schwur bestraft zu werden. Der Historiker Wolfgang Will hält es für möglich, dass erst die Versklavung seiner Heimatinsel Melos 416 v. Chr. die endgültige Hinwendung zum Atheismus auslöste. Nachdem er als Reaktion auf die Gräuel in Melos Anfang 415 v. Chr. in einer viel beachteten Rede den für Athen auch wirtschaftlich bedeutsamen Kult der Demeter und Kore in Eleusis angegriffen hatte, wurde Diagoras von den Athenern noch im Frühjahr des Jahres wegen Gottlosigkeit zum Tode verurteilt (im selben Jahr, in dem auch Protagoras verbannt wurde). Da er noch Freunde in der Stadt besaß, konnte er jedoch vor der Vollstreckung nach Korinth fliehen. Nach einer weiteren Station in Pellene verlor sich seine Spur. Die Stele mit der Ächtung und dem Fahndungsaufruf war in Eleusis noch Jahrhunderte später zu besichtigen. Nach seinem nicht näher überlieferten Tod zirkulierten zahlreiche Anekdoten, die Diagoras zum berühmtesten Atheisten der Antike stempelten. Nach der gängigen Legende, in der Dichtung und Wahrheit nur mehr schwer zu unterscheiden sind, polemisierte Diagoras gegen die orthodoxe Religion seiner Zeit und leugnete Wunder. Er soll einmal das hölzerne Abbild eines Gottes ins Feuer geworfen haben, mit den Worten, die Gottheit sollte sich doch durch ein Wunder selbst retten. Cicero überliefert eine Anekdote, die Diagoras’ atheistische These „Die Götter kümmern sich nicht um menschliche Angelegenheiten“ illustriert: Ein Freund zeigt Diagoras Votivtafeln mit der Darstellung von Menschen, die Schiffbruch erlitten haben und daraus gerettet worden sind. Auf die Frage, ob er daraus nicht erkenne, dass die Götter sich sehr wohl um die Menschen kümmern, antwortet Diagoras: „Ja. Aber nirgends sind die Menschen dargestellt, die nicht aus Seenot gerettet wurden, sondern im Meer umgekommen sind.“ Die ausführlichste biografische Würdigung des Diagoras hat zuletzt Wolfgang Will in seinem Band über den Untergang von Melos vorgelegt. (de)
  • Ο Διαγόρας ο Μήλιος ήταν Έλληνας ποιητής και σοφιστής του 5ου αιώνα π.Χ. Στην αρχαιότητα αναφέρεται ως άθεος. Πέρα από αυτό το στοιχείο ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με την ζωή και τα πιστεύω του. Κατέκρινε την ελληνική θρησκεία και ασκούσε κριτική στα ελευσίνια μυστήρια. Οι Αθηναίοι τον κατηγόρησαν για ασέβεια και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη. Πέθανε στην Κόρινθο. (el)
  • Diagoras "the Atheist" of Melos (Greek: Διαγόρας ὁ Μήλιος) was a Greek poet and sophist of the 5th century BC. Throughout antiquity, he was regarded as an atheist, but very little is known for certain about what he actually believed. Anecdotes about his life indicate that he spoke out against ancient Greek religion. He allegedly chopped up a wooden statue of Heracles and used it to roast his lentils and revealed the secrets of the Eleusinian Mysteries. The Athenians accused him of asebeia (impiety) and banished him from their city. He died in Corinth. (en)
  • Diágoras de Melos (Διαγόρας ὁ Μήλιος, ¿465 a. C. - 410 a. C.?), fue un sofista y poeta griego, conocido como Diágoras el Ateo. (es)
  • Diagoras "sang Ateis" dari Melos (Διαγόρας ὁ Μήλιος) adalah penyair dan sofis Yunani dari abad ke-5 SM. Pada masanya ia dianggap sebagai seorang ateis. Hanya ada sedikit informasi mengenai kehidupan dan keyakinannya. Ia menentang dan mengritik Misteri Eleusinia. Orang Athena menuduhnya tidak beriman, sehingga ia terpaksa pergi dari kota. Diagoras meninggal di Korintus. (in)
  • Diagoras de Mélos (en grec ancien : Διαγόρας ὁ Μήλιος), parfois dénommé Diagoras le Mélien ou Diagoras l'Athée, est un législateur, poète lyrique et sophiste grec du Ve siècle av. J.-C. (vers 475 av. J.-C. - après 410 av. J.-C.). Disciple de Démocrite, il est resté dans l’histoire comme l'un des plus célèbres athées de l'antiquité. (fr)
  • Diagora di Milo (in greco antico: Διαγόρας ὁ Μήλιος, Diagóras ho Mélios; Milo, verso il 465 a.C. – Corinto, 410 a.C. circa) è stato un filosofo e poeta greco antico. Sofista della seconda metà del V secolo a.C. e discepolo di Democrito, viene annoverato come uno dei più celebri atei dell'antichità. Diagora condannò con le sue manifestazioni di disprezzo la religione greca (in particolare culti stranieri come i misteri eleusini) e la fede in un qualunque Dio, affermando che non esiste. (it)
  • Diagoras z Melos (gr. Διαγόρας ὁ Μήλιος) – grecki poeta i sofista z V wieku p.n.e. Jest znany jako pierwszy ateista. Diagoras był synem Teleklytosa. Poza tym istnieją jedynie zdawkowe informacje na temat jego życia i poglądów. Był przeciwnikiem greckiej religii i krytykiem misteriów eleuzyjskich, odrzucał istnienie bogów i potrzebę kultu religijnego. Został oskarżony przez Ateńczyków o bezbożność i wygnany z miasta. Zmarł w Koryncie. Wspomniany przez Sekstusa Empiryka jako pobożny człowiek i twórca dytyrambów w przeszłości, podobno któryś z poematów zaczął od: "zgodnie z demonem i losem wszystko się spełnia" – co świadczyło o jego pobożności. Jednak pewnego dnia, gdy doświadczył osobiście jawnego łamania przysięgi przez oszusta, uznał, że wiara w bogów nie ma sensu, ponieważ ludzie przypisują im tylko iluzoryczną wartość sprawczą. Wtedy zaczął głosić swój ateizm, za który został wygnany. (pl)
  • Diagoras de Atheïst van Melos (Grieks: Διαγόρας ὁ Μήλιος) was een Griekse dichter uit de 5e eeuw v.Chr. Hij werd atheïst wegens een groot onrecht dat de goden ongestraft lieten; daarbij ging het waarschijnlijk om de gewelddadige bezetting van Melos door de Atheners in 416 v.Chr. Hij sprak zich uit tegen de orthodoxe religie, en bekritiseerde de mysteriën van Eleusis. Hij gooide eens een xoanon (houten godsbeeld) in het vuur, waarbij hij aangaf dat de god maar een wonder moest doen en zichzelf moest redden. Dit incident staat beschreven in Hoofdstuk 4 van Een pleidooi voor de christenen, geschreven door Athenagoras de Athener. Diagoras was een student van Democritus, hoewel sommige bronnen beweren dat hij als slaaf door Democritus in 411 v.Chr. werd gekocht, toen Melos overwonnen was door Alcibiades, en toen zijn student werd. De Romeinse filosoof Cicero schrijft in de 1e eeuw v.Chr. hoe een vriend van Diagoras probeerde hem te overtuigen van het bestaan van de goden, door aan te geven hoeveel mondelinge verklaringen er waren van mensen die gered werden uit stormen op zee na het doen van geloften aan de goden, waarop Diagoras reageerde dat nergens bijgehouden werd hoeveel mensen na zoiets toch schipbreuk leden en in zee verdronken. En Cicero gaat door met het geven van een ander voorbeeld, waar Diagoras op een schip in slecht weer was, en de bemanning dacht dat het kwam door het aan boord nemen van deze goddeloze man. Hij vroeg zich af of op die andere boten dan ook iemand als Diagoras aan boord geweest was. De christelijke schrijver Athenagoras van Athene (2e eeuw) vertelt dat Diagoras gestraft was omdat hij de doctrine van Orpheus afwees en de mysteriën van Eleusis en Cabeiren had onthuld, en een houten beeld van Hercules in stukken hakte om zijn rapen te koken.[1] Diagoras werd ter dood veroordeeld in Athene en er werd een prijs op zijn hoofd gesteld. Hij vluchtte naar Korinthe, waar hij waarschijnlijk ook is overleden. Van zijn gedichten zijn slechts drie fragmenten (in totaal zeven versregels) bewaard gebleven. (nl)
  • Diágoras "o ateu" de Melos (em grego: Διαγόρας ὁ Μήλιος) foi um poeta grego e sofista do século V AEC. Ao longo da antiguidade, ele era considerado um ateu, mas muito pouco se sabe ao certo sobre o que ele realmente acreditava. Anedotas sobre sua vida indicam que ele falou contra a antiga religião grega. Ele supostamente picou uma estátua de madeira de Hércules e a usou para assar suas lentilhas e revelou os segredos dos Mistérios de Elêusis. Os atenienses acusaram-no de (impiedade) e o baniram de sua cidade. Ele morreu em Corinto. (pt)
  • Діагор Мілоський, також Діагор Мелоський (дав.-гр. Διαγόρας ὁ Μήλιος; бл. 475 р. до н. е., Мілос — після 410 р. до н. е.) — давньогрецький поет і софіст. (uk)
  • Диагор Мелосский, Диагор Милосский (др.-греч. Διαγόρας ὁ Μήλιος; V в. до н. э.) — древнегреческий поэт и софист. (ru)
  • 迪亚戈拉斯(英語:Diagoras of Melos),约活动于公元前5世纪后期。古希腊迈洛斯的抒情诗人之一。他以无神论著称,被判处死刑后流亡。他的作品留存下来的只有残篇。 (zh)
dbo:wikiPageID
  • 6093801 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 13164 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1112608607 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • دياغوراس «الملحد» من ميلوس ((باليونانية: Διαγόρας ὁ Μήλιος)‏) شاعر وسفسطائي يوناني عاش في القرن الخامس قبل الميلاد. أشتهر طوال العصور القديمة بأنه ملحد. وباستثناء هذه النقطة، يوجد القليل من المعلومات بشأن حياته ومعتقداته، جادل ضد الدين اليوناني، وانتقد أسرار اليوسيس. قام الأثينيين باتهامه بالمعصية وانعدام التقوى، واضطر إلى الفرار من المدينة. ثم توفي في كورنثوس. (ar)
  • Ο Διαγόρας ο Μήλιος ήταν Έλληνας ποιητής και σοφιστής του 5ου αιώνα π.Χ. Στην αρχαιότητα αναφέρεται ως άθεος. Πέρα από αυτό το στοιχείο ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με την ζωή και τα πιστεύω του. Κατέκρινε την ελληνική θρησκεία και ασκούσε κριτική στα ελευσίνια μυστήρια. Οι Αθηναίοι τον κατηγόρησαν για ασέβεια και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη. Πέθανε στην Κόρινθο. (el)
  • Diagoras "the Atheist" of Melos (Greek: Διαγόρας ὁ Μήλιος) was a Greek poet and sophist of the 5th century BC. Throughout antiquity, he was regarded as an atheist, but very little is known for certain about what he actually believed. Anecdotes about his life indicate that he spoke out against ancient Greek religion. He allegedly chopped up a wooden statue of Heracles and used it to roast his lentils and revealed the secrets of the Eleusinian Mysteries. The Athenians accused him of asebeia (impiety) and banished him from their city. He died in Corinth. (en)
  • Diágoras de Melos (Διαγόρας ὁ Μήλιος, ¿465 a. C. - 410 a. C.?), fue un sofista y poeta griego, conocido como Diágoras el Ateo. (es)
  • Diagoras "sang Ateis" dari Melos (Διαγόρας ὁ Μήλιος) adalah penyair dan sofis Yunani dari abad ke-5 SM. Pada masanya ia dianggap sebagai seorang ateis. Hanya ada sedikit informasi mengenai kehidupan dan keyakinannya. Ia menentang dan mengritik Misteri Eleusinia. Orang Athena menuduhnya tidak beriman, sehingga ia terpaksa pergi dari kota. Diagoras meninggal di Korintus. (in)
  • Diagoras de Mélos (en grec ancien : Διαγόρας ὁ Μήλιος), parfois dénommé Diagoras le Mélien ou Diagoras l'Athée, est un législateur, poète lyrique et sophiste grec du Ve siècle av. J.-C. (vers 475 av. J.-C. - après 410 av. J.-C.). Disciple de Démocrite, il est resté dans l’histoire comme l'un des plus célèbres athées de l'antiquité. (fr)
  • Diagora di Milo (in greco antico: Διαγόρας ὁ Μήλιος, Diagóras ho Mélios; Milo, verso il 465 a.C. – Corinto, 410 a.C. circa) è stato un filosofo e poeta greco antico. Sofista della seconda metà del V secolo a.C. e discepolo di Democrito, viene annoverato come uno dei più celebri atei dell'antichità. Diagora condannò con le sue manifestazioni di disprezzo la religione greca (in particolare culti stranieri come i misteri eleusini) e la fede in un qualunque Dio, affermando che non esiste. (it)
  • Diágoras "o ateu" de Melos (em grego: Διαγόρας ὁ Μήλιος) foi um poeta grego e sofista do século V AEC. Ao longo da antiguidade, ele era considerado um ateu, mas muito pouco se sabe ao certo sobre o que ele realmente acreditava. Anedotas sobre sua vida indicam que ele falou contra a antiga religião grega. Ele supostamente picou uma estátua de madeira de Hércules e a usou para assar suas lentilhas e revelou os segredos dos Mistérios de Elêusis. Os atenienses acusaram-no de (impiedade) e o baniram de sua cidade. Ele morreu em Corinto. (pt)
  • Діагор Мілоський, також Діагор Мелоський (дав.-гр. Διαγόρας ὁ Μήλιος; бл. 475 р. до н. е., Мілос — після 410 р. до н. е.) — давньогрецький поет і софіст. (uk)
  • Диагор Мелосский, Диагор Милосский (др.-греч. Διαγόρας ὁ Μήλιος; V в. до н. э.) — древнегреческий поэт и софист. (ru)
  • 迪亚戈拉斯(英語:Diagoras of Melos),约活动于公元前5世纪后期。古希腊迈洛斯的抒情诗人之一。他以无神论著称,被判处死刑后流亡。他的作品留存下来的只有残篇。 (zh)
  • Diàgores (grec antic: Διαγόρας, Diagóras), fill de Teleclides o Teleclit i nascut a l'illa de Melos, fou un filòsof i poeta grec considerat sovint un ateu. Apareix esmentat com a deixeble de Demòcrit d'Abdera (vers 436 aC). Demòcrit hauria recollit una gran suma per alliberar-lo de la captivitat després dels fets de Melos sota Alcibíades (abans del 411 aC). (ca)
  • Diagoras von Melos (* um 475 v. Chr. in Melos; † nach 410 v. Chr.) war ein griechischer Sophist und Lyriker, der auch als Gesetzgeber wirkte und gegen Ende des 5. Jahrhunderts vor Christus lebte. Manchmal wird ihm der Beiname der Atheist hinzugefügt. Diagoras trat zuerst um 425 v. Chr. als Gesetzgeber der Stadt Mantineia in Erscheinung, wo die von ihm mit ausgearbeitete demokratische Verfassung als vorbildlich galt. Die bei der Reform vorgenommene Stärkung der demokratischen Elemente führte im Jahr 418 v. Chr. zu einem bündnispolitischen Umschwung zugunsten Athens. (de)
  • Diagoras de Atheïst van Melos (Grieks: Διαγόρας ὁ Μήλιος) was een Griekse dichter uit de 5e eeuw v.Chr. Hij werd atheïst wegens een groot onrecht dat de goden ongestraft lieten; daarbij ging het waarschijnlijk om de gewelddadige bezetting van Melos door de Atheners in 416 v.Chr. Hij sprak zich uit tegen de orthodoxe religie, en bekritiseerde de mysteriën van Eleusis. Hij gooide eens een xoanon (houten godsbeeld) in het vuur, waarbij hij aangaf dat de god maar een wonder moest doen en zichzelf moest redden. Dit incident staat beschreven in Hoofdstuk 4 van Een pleidooi voor de christenen, geschreven door Athenagoras de Athener. (nl)
  • Diagoras z Melos (gr. Διαγόρας ὁ Μήλιος) – grecki poeta i sofista z V wieku p.n.e. Jest znany jako pierwszy ateista. Diagoras był synem Teleklytosa. Poza tym istnieją jedynie zdawkowe informacje na temat jego życia i poglądów. Był przeciwnikiem greckiej religii i krytykiem misteriów eleuzyjskich, odrzucał istnienie bogów i potrzebę kultu religijnego. Został oskarżony przez Ateńczyków o bezbożność i wygnany z miasta. Zmarł w Koryncie. (pl)
rdfs:label
  • دياغوراس من ميلوس (ar)
  • Diàgores de Melos (ca)
  • Diagoras von Melos (de)
  • Διαγόρας ο Μήλιος (el)
  • Diágoras de Melos (es)
  • Diagoras of Melos (en)
  • Diagoras dari Melos (in)
  • Diagoras de Mélos (fr)
  • Diagora di Milo (it)
  • Diagoras (persoon) (nl)
  • Diagoras z Melos (pl)
  • Диагор Мелосский (ru)
  • Diágoras de Melos (pt)
  • 迪亚戈拉斯 (zh)
  • Діагор Мілоський (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License