| dbo:abstract
|
- Egeri (en llatí Egerius) va ser fill d'Aruns i germà de Luci Tarquini Prisc. Va néixer després de la mort del seu pare, com a fill pòstum, i com que Demarat, el pare d'Aruns, va morir una mica després que el seu fill sense saber que la seva jove estava prenyada, Egeri (que es pot traduir per "el pobre" es va trobar sense herència, i d'aquí li podria venir el nom. Quan el seu oncle Tarquini Prisc va conquerir Col·làtia (Collatia) en va donar el govern a Egeri i des de llavors va ser conegut per a Col·latí (Collatinus). El seu nom complet seria Luci Tarquini Col·latí (Lucius Tarquinius Collatinus). Un fill seu també portava el nom de Luci Tarquini Col·latí. Més tard Egeri va ser enviat contra Fidenes (Fidenae) al front de les forces dels aliats romans. (ca)
- Arruns Tarquinius, commonly called Egerius, was a member of the royal family of early Rome. His father was Arruns Tarquinius, son of Demaratus of Corinth. Demaratus had settled at Tarquinii during the seventh century BC, and married an Etruscan noblewoman. They had two sons, Lucius and Arruns. Arruns died shortly before his father, leaving his wife pregnant. Not knowing of his grandson, Demaratus left him no inheritance, and so Arruns was born into poverty despite his grandfather's wealth. For this reason, the child was called Egerius, meaning "the needy one." At the urging of his wife, Tanaquil, Lucius Tarquinius migrated to Rome, where he found favour with the king, Ancus Marcius. Ultimately, Tarquin succeeded Marcius as the fifth King of Rome. After subduing the Latin town of Collatia, Tarquin placed his nephew in command of the Roman garrison there. Arruns' son was Lucius Tarquinius Collatinus, one of the first Roman consuls in 509 BC. The rape of Collatinus' wife, Lucretia, by his cousin, Sextus Tarquinius, was the event that sparked the expulsion of the Roman kings. Ironically, public hatred of the Tarquins led Collatinus himself to resign the consulship and go into exile. (en)
- Arrunte Tarquinio, Arunte Tarquinio o Arrunta Tarquinio (en latín, Arruns Tarquinius) comúnmente llamado Egerio, fue un miembro de la familia real de la Roma temprana. Era hijo póstumo de Arrunte Tarquinio, y nieto de Demarato de Corinto. Demarato se había establecido en Tarquinia durante el siglo VII a. C. y se casó con una noble etrusca. Tuvieron dos hijos, Lucio y Arrunte. Arrunte murió poco antes que su padre, dejando a su esposa embarazada. Sin saber nada de su futuro nieto, Demarato no le dejó ninguna herencia, por lo que Arrunte nació en la pobreza a pesar de la riqueza de su abuelo. Por esta razón, al niño se le llamó Egerio, que significa 'el necesitado'. A instancias de su esposa, Tanaquil, Lucio Tarquinio emigró a Roma, donde encontró el favor del rey, Anco Marcio. Finalmente, Tarquinio sucedió a Marcio como quinto rey de Roma. Después de someter a la ciudad latina de Colacia, Tarquinio colocó a su sobrino al mando de la guarnición romana allí establecida. El hijo de Arrunte fue Lucio Tarquinio Colatino, uno de los primeros cónsules romanos en el 509 a. C. La violación de la esposa de Colatino, Lucrecia, por su primo, Sexto Tarquinio, fue el suceso final que provocó la expulsión de los reyes romanos. Irónicamente, el odio público hacia los Tarquinios llevó al propio Colatino a renunciar al consulado y exiliarse. (es)
- Égérius est une personnalité romaine du VIe siècle av. J.-C., fils d'Arruns, lui-même fils de Démarate de Corinthe et frère de Tarquin l'Ancien. Il est le père de Lucius Tarquinius Collatinus, et beau-père de Lucrèce. Son père ainsi que son grand-père meurent peu avant sa naissance. Démarate de Corinthe, ignorant que sa belle-fille est enceinte, et le suivant lui-même de peu dans la mort, ne fait aucune mention de son petit-fils dans son testament, et le nouveau-né n'a aucune part dans la succession de son grand-père, qui lègue la totalité de ses biens à son deuxième fils Tarquin l'Ancien, qu'il croyait être son seul héritier. Il est donc laissé dans la misère d'où son nom d'Égérius (de lat. egere : être démuni). Son oncle le roi Tarquin l'Ancien prend la ville de Collatie aux Sabins et lui donne le gouvernement de la ville. C'est là que naît son fils Lucius Tarquinius Collatinus, qui reçoit ce surnom du nom de la ville. C'est aussi dans cette ville que sa belle-fille Lucrèce est violée par Sextus Tarquin, ce qui précipite la chute de la monarchie romaine et l'instauration de la République romaine, dont l'un des instigateurs est son fils, Lucius Tarquinius Collatinus, consul la première année. Famille des TarquiniiArticle détaillé : Tarquins.
* Démarate de Corinthe, noble corinthien exilé en Italie en 655 av. J.-C. à la suite de troubles civils ;
* Arruns, fils du précédent ;
* , fils du précédent, gouverneur de Collatie ;
* Lucius Tarquinius Collatinus, fils du précédent, dit Tarquin Collatin, marié à Lucrèce, un des fondateurs de la République, consul, et exilé en 509 av. J.-C. ;
* Lucumon ou Lucius Tarquinius Priscus (†579 av. J.-C.), fils du premier, dit Tarquin l'Ancien, roi de Rome de 616 à 579 av. J.-C. ;
* Tarquinia, fille du précédent, épouse de Marcus Junius Brutus ;
* , sœur de la précédente, épouse Servius Tullius, roi de Rome de 579 à 535 av. J.-C. ;
* († av.535 av. J.-C.), fille de la précédente, première épouse de Lucius Tarquinius Superbus, assassinée ;
* , sœur de la précédente, épouse d'Arruns Tarquin puis de Lucius Tarquinius Superbus ;
* Arruns († av.535 av. J.-C.), oncle ou cousin de la précédente, ainsi qu'époux, assassiné ;
* Lucius Tarquinius Superbus (†495 av. J.-C.), frère du précédent, dit Tarquin le Superbe, roi de Rome de 535 à 509 av. J.-C. ;
* (†499/496 av. J.-C.), fils du précédent, meurt à la bataille du lac Régille en 499 ou 496 av. J.-C. ;
* Arruns Tarquin (†509 av. J.-C.), frère du précédent, s'entretue avec Lucius Junius Brutus ;
* Sextus Tarquin (†509 av. J.-C.), frère du précédent, a violé sa cousine par alliance Lucrèce, assassiné ;
* , sœur du précédent, épouse de Octavius Mamilius, dirigeant de Tusculum et chef des Latins. (fr)
- Arunte Tarquinio (... – ...) era figlio di Arunte, a sua volta, figlio di Demarato di Corinto e fratello di Lucumone, futuro Tarquinio Prisco, quinto re di Roma. (it)
- Egerius (VI w. p.n.e.) - syn urodzony po śmierci ojca, który był bratem Tarkwiniusza Starego. Jako że ojciec Arunsa i dziad Egeriusa zmarł wkrótce po swoim synu nie wiedząc, że jego synowa jest brzemienna, nie pozostawił wnukowi żadnego majątku. Dlatego też Liwiusz [I 34] i Dionizjusz z Halikarnasu [III 50] podają ludową etymologię imienia Egeriusa, wywodząc je od ubóstwa. Kiedy wuj Egeriusa, Tarkwiniuz Stary, zajął sabińskie miasto , Egerius jako jego bratanek otrzymał władzę nad tym miejscem [Liv. I 38]. Według Dionizjusza z Halikarnasu [III 50] z tego powodu nadano mu przydomek Collatinus - przeważnie jednak używa się teg miana w odniesieniu do syna Egeriusa, . Egerius dowodził następnie siłami rzymskimi w wyprawie przeciw Fidenae [Dionys. III 57]. Gdy Tarkwiniusz Stary walczył z Etruskami, zajęli oni to miasto i pozostawili w nim garnizon. Tarkwiniusz podzielił wtedy swoje siły na dwie części - sam z armią złożoną głównie z Rzymian wyprawił się przeciw miastom etruskim, Egeriusowi zaś powierzył część armii złożoną głównie ze sprzymierzeńców latyńskich. Siły Egeriusa zajęły niebezpieczną pozycję koło miasta i zostały niemal doszczętnie zniszczone, gdyż etruski garnizon otrzymwał posiłki - Fidenae zdobył jednak sam Tarkwiniusz powracając z Etrurii, gdzie odniósł zwycięstwo. Informacje o Egeriusie przekazali Liwiusz [I 34, 38] i Dionizjusz z Halikarnasu [III 50, 57, IV 64]. (pl)
- Аррунт Тарквиний Коллатин (лат. Arruns Tarquinius Collatinus; до 631 — после 585 до н. э.), также известный как Эгерий — римский аристократ из рода Тарквиниев, племянник царя Тарквиния Древнего. Сын Аррунта, внук Демарата Коринфского. Родился после смерти отца и деда, поэтому не получил никакого наследства. Из-за этого получил прозвище «Эгерий» (от лат. egere — нуждаться). После взятия войсками Тарквиния Древнего города Коллации был поставлен во главе размещенного там гарнизона и назначен пожизненным неограниченным правителем. Командовал союзным латинским войском в войне Тарквиния с этрусками и был разгромлен под Фиденами, затем возглавлял этрусских союзников Рима в битве с сабинами в 585 до н. э. Получил прозвище «Коллатийский», которое передал своим потомкам. Фабий Пиктор считает его отцом Луция Тарквиния Коллатина, консула 509 до н. э. и одного из основателей римской республики. Это мнение разделяет Ливий, но Дионисий Галикарнасский полагает, что Луций был внуком Эгерия, так как это более логично с хронологической точки зрения. Согласно расчетам Дионисия, Тарквиний Гордый должен быть не сыном, а внуком Тарквиния Древнего, а Луций Тарквиний Коллатин, согласно Фабию и другим анналистам, был ровесником сыновей последнего римского царя. (ru)
- Аррунт Тарквіній Коллатін (лат. Arruns Tarquinius Collatinus; до 631 — після 585 до н. е.), також відомий як Егер — римський аристократ з роду Тарквініїв, племінник царя Тарквінія Древнього. Син Аррунта, онук . Народився після смерті батька та діда, тому не отримав ніякої спадщини. Через це отримав прізвисько «Егерій» (від лат. Egere — потребувати). Після взяття військами Тарквінія Древнього міста був поставлений на чолі розміщеного там гарнізону та призначений довічним необмеженим правителем . Командував союзним латинським військом у війні Тарквінія з етрусками та був розгромлений під Фіденами , потім очолював етруських союзників Риму в битві з сабінами в 585 до н. е. Отримав прізвисько «Коллатійський», яке передав своїм нащадкам. Квінт Фабій Піктор вважає його батьком Луція Тарквінія Коллатіна, консула 509 до н. е. й одного із засновників римської республіки. Цю думку поділяє Лівій, але Діонісій Галікарнаський вважає, що Луцій був онуком Егерія, так як це логічніше з хронологічної точки зору. Згідно з розрахунками Діонісія, Тарквіній Гордий повинен бути не сином, а онуком Тарквінія Древнього, а Луцій Тарквіній Коллатін, згідно Фабію і іншим анналістам, був ровесником синів останнього римського царя . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Arunte Tarquinio (... – ...) era figlio di Arunte, a sua volta, figlio di Demarato di Corinto e fratello di Lucumone, futuro Tarquinio Prisco, quinto re di Roma. (it)
- Egeri (en llatí Egerius) va ser fill d'Aruns i germà de Luci Tarquini Prisc. Va néixer després de la mort del seu pare, com a fill pòstum, i com que Demarat, el pare d'Aruns, va morir una mica després que el seu fill sense saber que la seva jove estava prenyada, Egeri (que es pot traduir per "el pobre" es va trobar sense herència, i d'aquí li podria venir el nom. (ca)
- Arruns Tarquinius, commonly called Egerius, was a member of the royal family of early Rome. His father was Arruns Tarquinius, son of Demaratus of Corinth. Demaratus had settled at Tarquinii during the seventh century BC, and married an Etruscan noblewoman. They had two sons, Lucius and Arruns. Arruns died shortly before his father, leaving his wife pregnant. Not knowing of his grandson, Demaratus left him no inheritance, and so Arruns was born into poverty despite his grandfather's wealth. For this reason, the child was called Egerius, meaning "the needy one." (en)
- Arrunte Tarquinio, Arunte Tarquinio o Arrunta Tarquinio (en latín, Arruns Tarquinius) comúnmente llamado Egerio, fue un miembro de la familia real de la Roma temprana. Era hijo póstumo de Arrunte Tarquinio, y nieto de Demarato de Corinto. Demarato se había establecido en Tarquinia durante el siglo VII a. C. y se casó con una noble etrusca. Tuvieron dos hijos, Lucio y Arrunte. Arrunte murió poco antes que su padre, dejando a su esposa embarazada. Sin saber nada de su futuro nieto, Demarato no le dejó ninguna herencia, por lo que Arrunte nació en la pobreza a pesar de la riqueza de su abuelo. Por esta razón, al niño se le llamó Egerio, que significa 'el necesitado'. (es)
- Égérius est une personnalité romaine du VIe siècle av. J.-C., fils d'Arruns, lui-même fils de Démarate de Corinthe et frère de Tarquin l'Ancien. Il est le père de Lucius Tarquinius Collatinus, et beau-père de Lucrèce. (fr)
- Egerius (VI w. p.n.e.) - syn urodzony po śmierci ojca, który był bratem Tarkwiniusza Starego. Jako że ojciec Arunsa i dziad Egeriusa zmarł wkrótce po swoim synu nie wiedząc, że jego synowa jest brzemienna, nie pozostawił wnukowi żadnego majątku. Dlatego też Liwiusz [I 34] i Dionizjusz z Halikarnasu [III 50] podają ludową etymologię imienia Egeriusa, wywodząc je od ubóstwa. Informacje o Egeriusie przekazali Liwiusz [I 34, 38] i Dionizjusz z Halikarnasu [III 50, 57, IV 64]. (pl)
- Аррунт Тарквиний Коллатин (лат. Arruns Tarquinius Collatinus; до 631 — после 585 до н. э.), также известный как Эгерий — римский аристократ из рода Тарквиниев, племянник царя Тарквиния Древнего. Сын Аррунта, внук Демарата Коринфского. Родился после смерти отца и деда, поэтому не получил никакого наследства. Из-за этого получил прозвище «Эгерий» (от лат. egere — нуждаться). После взятия войсками Тарквиния Древнего города Коллации был поставлен во главе размещенного там гарнизона и назначен пожизненным неограниченным правителем. (ru)
- Аррунт Тарквіній Коллатін (лат. Arruns Tarquinius Collatinus; до 631 — після 585 до н. е.), також відомий як Егер — римський аристократ з роду Тарквініїв, племінник царя Тарквінія Древнього. Син Аррунта, онук . Народився після смерті батька та діда, тому не отримав ніякої спадщини. Через це отримав прізвисько «Егерій» (від лат. Egere — потребувати). Після взяття військами Тарквінія Древнього міста був поставлений на чолі розміщеного там гарнізону та призначений довічним необмеженим правителем . (uk)
|
