| dbo:abstract
|
- ألفونسو الثالث (4 نوفمبر 1265 - 18 يونيو 1291) لُقب بـ الليبرالي أو الحر، هو ملك أراغون وكونت برشلونة كـ (ألفونسو الثاني)، أيضا احتل مملكة مايوركا وأصبح ملكها منذ عام 1286. هو الابن البكر لملك بيدرو الثالث ملك أراغون وكونستانس ابنة ووريثة مانفريد ملك صقلية . بعد وقت قصير من توليه العرش قام بـ حملة لدمج جزر البليار في تاج أراغون التي فقدت بسبب انقسام المملكة من قبل جده خايمي الأول، وبهكذا في 1285 أعلن الحرب على عمه خايمي الثاني ملك مايوركا ، احتل كل من مايوركا (1285) وإيبيزا (1286)، وأيضا تبع ذلك فتح مينوركا التي تعتبر حتى ذلك الحين دولة الإسلامية مستقلة (منورقة) داخل مملكة مايوركا في 17 يناير 1287، تعتبر الذكرى الآن بمثابة عطلة وطنية في مينوركا. سعى في البداية للحفاظ على السيطرة أراغون على صقلية في وقت مبكر من حكمه من خلال دعم المطالبات شقيقه خايمي الأول، ومع ذلك تراجع في وقت لاحق عن دعم أخيه قبل وفاته بقليل، وبدلا من ذلك حاول أن يصنع السلام مع الولايات البابوية في فرنسا. كانت فترة حكمه نضال دستوري مع النبلاء أراغون التي أدت في نهاية المطاف إلى إنشاء وثيقة عرفت بـ اتحاد أراغون أو ما يسمى بـ ماجنا كارتا أراغون وبحيث آلت القوى الرئيسية في أيدي النبلاء أقل شأن، مما أدت إلى الفوضى في المملكة. خلال حياته كانت هناك مفاوضات من أجل زواجه من ابنة إدوارد الأول ملك إنجلترا، إلا أن ألفونسو توفي قبل لقاء عروسه من العمر يناهز الـ 26 عام 1291، ودفن في دير الفرنسيسكان في برشلونة، ومنذ 1852 تم دفن رفاته في كاتدرائية برشلونة. روى دانتي أليغييري في ملحمية الكوميديا الإلهية، أن روح ألفونسو كانت تجلس خارج بوابات العذاب مع الملوك أخرون، بحيث ألقى عليه اللوم بسبب الدولة سياسية فوضوية في أوروبا خلال القرن الثالث عشر. (ar)
- Alfons el Franc o el Liberal, anomenat també Alfons III d'Aragó i Alfons II de Catalunya-Aragó (València, Regne de València, 1265 - Barcelona, Principat de Catalunya, 1291), fou sobirà de la Corona d'Aragó amb els títols principals de rei d'Aragó, de València i comte de Barcelona (1285-1291) i rei de Mallorca (1286-1291). (ca)
- Alfons III. Aragonský, zvaný Svobodomyslný (španělsky Alfonso III de Aragón, 1265 – 18. června 1291) byl králem aragonským, valencijským a hrabětem barcelonským v letech 1285 až 1291. (cs)
- Ο Αλφόνσος Γ΄ της Αραγωνίας (Ισπανικά : Alfonso III de Aragon, 4 Νοεμβρίου 1265 - 18 Ιουνίου 1291) ήταν βασιλιάς της Βασιλιάς της Αραγωνίας, Βασιλιάς της Βαλένθια, Κόμης της Βαρκελώνης (1285 - 1291) και Βασιλιάς της Μαγιόρκας (1286 - 1291) Ο Αλφόνσος Γ΄ ήταν μεγαλύτερος γιος του Πέτρου Γ΄ της Αραγωνίας και της Κωνσταντίας Χοενστάουφεν διεκδικήτριας του Βασιλείου της Σικελίας. (el)
- Alfonso III (4 November 1265, in Valencia – 18 June 1291), called the Liberal (el Liberal) or the Free (also "the Frank," from el Franc), was the king of Aragon and Valencia, count of Roussillon, Cerdanya and Barcelona (as Alfons II) from 1285. He conquered the Kingdom of Majorca between his succession and 1287. He was a son of King Peter III of Aragon and Constance, daughter and heiress of King Manfred of Sicily. Soon after assuming the throne, he conducted a campaign to reincorporate the Balearic Islands into the Kingdom of Aragon – which had been lost due to the division of the kingdom by his grandfather, James I of Aragon. Thus in 1285 he declared war on his uncle, James II of Majorca, and conquered both Majorca (1285) and Ibiza (1286), effectively reassuming suzerainty over the Kingdom of Majorca. He followed this with the conquest of Menorca – until then, an autonomous Muslim state (Manûrqa) within the Kingdom of Majorca – on 17 January 1287, the anniversary of which now serves as Menorca's national holiday. He initially sought to maintain Aragonese control over Sicily early in his reign by supporting the claims to the island of his brother, James II of Aragon. However, he later retracted the support for his brother shortly before his death and instead tried to make peace with the Papal States France. His reign was marred by a constitutional struggle with the Aragonese nobles, which eventually culminated in the articles of the Union of Aragon – the so-called "Magna Carta of Aragon", which devolved several key royal powers into the hands of lesser nobles. His inability to resist the demands of his nobles was to leave a heritage of disunity in Aragon and further dissent amongst the nobility, who increasingly saw little reason to respect the throne, and brought the Kingdom of Aragon close to anarchy. During his lifetime a dynastic marriage with Eleanor, daughter of King Edward I of England, was arranged. However Alfonso died before meeting his bride. He died at the age of 25 in 1291, and was buried in the Franciscan convent in Barcelona; since 1852 his remains have been buried in Barcelona Cathedral. Dante Alighieri, in the Divine Comedy, recounts that he saw Alfonso's spirit seated outside the gates of Purgatory with the other monarchs whom Dante blamed for the chaotic political state of Europe during the 13th century. (en)
- Alfonso la 3-a de Aragono (naskiĝis la 4-an de novembro 1265, en Valencio, mortis la 18-an de junio 1291) kromnomita la Liberala (el Liberal) ankaŭ la Sincera (el Franc), estis reĝo de Aragono kaj grafo de Barcelono (kiel Alfonso la 2-a) ekde 1285. Li konkeris la Reĝlandon de Majorko inter sia sukcedo kaj 1287. (eo)
- Alfons III. von Aragón, genannt der Prächtige (* 1265; † 18. Juni 1291 in Barcelona), war von 1285 bis 1291 König von Aragonien. Alfons III. war der Sohn Peters III. und der Konstanze von Sizilien. Er bewilligte den Ständen auf dem Reichstag zu Saragossa 1287 die so genannten Unionsprivilegien, wonach die Stände, falls der König ohne richterlichen Spruch der Reichsversammlung gegen ein Ständemitglied Strafen verhängte, einen anderen Herrn wählen durften. Um die Ruhe nach außen herzustellen, schloss er 1291 zu Brignoles mit Frankreich Frieden, starb aber bald darauf unverheiratet und kinderlos und hinterließ seinem Bruder Jakob II. den Thron. (de)
- Alfonso III de Aragón, apodado el Liberal o el Franco (Valencia, 1265-Barcelona, 18 de junio de 1291), fue rey de Aragón, y de Valencia, y conde de Barcelona (como Alfonso II), entre 1285 y 1291, y rey de Mallorca entre 1286 y 1291. Su conquista de Menorca, la firma del por los conflictos derivados por la posesión de Sicilia y los conflictos con la nobleza aragonesa fueron los aspectos más significativos de su reinado. (es)
- Alfontso III.a Aragoikoa Liberala edo Tolesgabea (Valentzia, 1265 - Bartzelona, 1291ko ekainaren 18a) 1285-1291 bitartean Aragoi, Valentzia eta Mallorcako errege eta Bartzelonako kondea izan zen. (eu)
- Alphonse III dit le Franc ou le Libéral (en catalan Alfons el Franc ou el Liberal), né le 4 novembre 1265 à Valence et mort le 18 juin 1291 à Barcelone, est le fils de Pierre III d'Aragon. Il est roi d'Aragon et comte de Ribagorce sous le nom d’Alphonse III, comte de Barcelone, de Gérone, de Besalú et de Pallars Jussà sous le nom d’Alphonse II, roi de Valence sous le nom d’Alphonse Ier de 1285 à 1291. (fr)
- Alifonso III (4 November 1265, di dalam Valencia – 18 Juni 1291), disebut yang Bebas (el Liberal) atau yang berpandangan luas (atau "si Jujur," dari el Franc), merupakan dan Comte Barcelona (sebagai Alfonso II) dari tahun 1285. Ia menaklukkan Kerajaan Mallorca di antara suksesinya pada tahun 1287. Ia merupakan putra Pero III dari Aragon dan Custanza, putri dan ahli waris . Neneknya dari pihak ibundanya, Beatrice dari Savoia adalah putri dan . Tak lama setelah bertakhta, ia melakukan kampanye untuk menggabungkan Kepulauan Balears ke dalam Kerajaan Aragon - yang telah hilang karena pembagian kerajaan oleh kakeknya, Chaime I dari Aragon. Sehingga pada tahun 1285 ia menyatakan perang terhadap pamandanya, Jaume II dari Mallorca, dan menaklukkan baik Mallorca (1285) dan Ibiza (1286), yang dengan efektif memberlakukan kedaulatan atas Kerajaan Mallorca. Ia mengikuti ini dengan penaklukkan Minorca - sampai saat itu, sebuah negara Muslim yang berdaulat, di dalam Kerajaan Mallorca - pada tanggal 17 Januari 1287, ulang tahun yang kini dijadikan sebagai hari libur nasional Minorca. Ia awalnya berusaha untuk mempertahankan kendali Aragon atas Sisilia di awal pemerintahannya dengan mendukung tuntutan ke pulau saudaranya, Chaime II dari Aragon. Namun ia kemudian menekan saudaranya untuk menarik kembali tuntutan dan sebaliknya mendukung tuntutan dari Negara Gereja. Pemerintahannya dirusak oleh perjuangan konstitusional dengan bangsawan Aragon yang akhirnya memuncak di dalam artikel-artikel - yang disebut "Magna Carta dari Aragon", yang mengembangkan beberapa kekuatan kerajaan kunci ke tangan bangsawan yang lebih rendah. Ketidakmampuannya untuk menolak tuntutan bangsawan itu adalah untuk meninggalkan warisan perpecahan di Aragon dan perbedaan pendapat lebih lanjut di antara kaum bangsawan, yang semakin melihat sedikit alasan untuk menghormati takhta, dan membawa Kerajaan Aragon dekat dengan anarki. Selama hidupnya pernikahan dinastik dengan , putri Raja Edward I dari Inggris, direncanakan. Namun Alifonso meninggal sebelum bertemu dengan calon istrinya. Ia meninggal pada usia 26 tahun pada tahun 1291, dan dimakamkan di biara Fransiskan di Barcelona; sejak tahun 1852 jenazahnya dimakamkan di Katedral Barcelona. Dante Alighieri, di dalam Divina Commedia, menceritakan bahwa ia melihat roh Alifonso yang duduk di luar pintu gerbang Purgatorium dengan penguasa lainnya yang disalahkan Dante karena negara politik Eropa yang kacau di abad ke-13. (in)
- Alfonso, detto il Liberale (el Liberal), ma anche il Franco (el Franc) (Alfonso anche in spagnolo, Alfons in catalano, Alifonso in aragonese, e Adefonsus o Alfonsus in latino; Valencia, 4 novembre 1265 – Barcellona, 18 giugno 1291), è stato Re Alfonso III di Aragona, Alfonso I di Valencia, Conte Alfonso II di Barcellona e delle altre contee catalane (1285-1291) e dal 1286 anche re Alfonso I di Maiorca. (it)
- アルフォンソ3世（西：Alfonso III, 1265年11月4日 - 1291年6月18日）は、アラゴン王、バレンシア王、およびバルセロナ伯（在位：1285年 - 1291年）。カタルーニャ語ではアルフォンス3世（Alfons III, バルセロナ伯としては2世）。自由王（西・カ：el Liberal）と呼ばれる。アラゴン王とシチリア王を兼ねたペドロ3世（シチリア王としてはピエトロ1世）とその王妃であったシチリア王マンフレーディの王女コンスタンサの長男。アラゴン王（一時シチリア王）ハイメ2世、シチリア王フェデリーコ2世の兄である。 (ja)
- Alfons III (?, 1265 – Barcelona, 18 juni 1291), bijgenaamd el Liberal ("de Vrije") of el Franc ("de Vranke"), was koning van Aragón, Valencia en graaf van Barcelona (als Alfons II) vanaf 1285. Hij veroverde het koninkrijk Majorca tussen zijn troonsbestijging in 1285 en 1287. Hij was de oudste zoon van Peter III van Aragón en Constantia van Sicilië, dochter en erfgename van Manfred van Sicilië. Zijn grootmoeder aan moederszijde was Beatrice van Savoye, een dochter van Amadeus IV van Savoye en Anna van Bourgondië. Kort na zijn troonsbestijging startte hij een veldtocht om de Balearen weer in te lijven bij het koninkrijk Aragón. Die waren na de dood van zijn grootvader Jacobus I van Aragón verdeeld tussen diens twee zoons: Peter III van Aragón en Jacobus II van Majorca, respectievelijk de vader en oom van Alfons III. Alfons III verklaarde in 1285 de oorlog aan zijn oom Jacobus I en in de daaropvolgende jaren veroverde hij zowel Majorca als Ibiza. Het hoogtepunt van zijn koningsperiode was de verovering van Menorca, het laatste Balearische eiland op het kalifaat Córdoba in januari 1287. De laatste emir van Menorca, Abu Umar ibn Said, capituleerde in zijn fort Castell de Santa Àgueda. Deze dag vormt sindsdien de nationale feestdag van Menorca. Oorspronkelijk trachtte hij ook de Aragonese aanspraken op Sicilië te laten gelden door zijn broer Jacobus II van Aragón te steunen in de strijd om Sicilië. Later zag hij hier vanaf en dwong hij zijn broer om deze aanspraken op te geven ten voordele van de Kerkelijke Staat. Zijn regering werd gekenmerkt door de grondwettelijke strubbelingen met de Aragonese adel, wat uiteindelijk uitmondde in een verdrag dat bekend werd als de Unie van Aragón - de zogenaamde "Magna Carta" van Aragón. Hierdoor werden verschillende machtselementen van de koning overgedragen op de lagere edelen. Zijn onmacht om de eisen van de adel te weerstaan leidde tot een erfenis van verdeeldheid en onenigheid onder de Aragonese adel die het koninkrijk tot aan de rand van de anarchie zouden brengen. Hij stierf op amper 27-jarige leeftijd in 1291 en werd begraven in Barcelona. Hij liet geen kinderen na, noch was hij ooit getrouwd. Hij werd opgevolgd door zijn broer Jacobus II van Aragón die sinds 1285 reeds koning van Sicilië was als Jacobus I van Sicilië. Dante Alighieri vertelt in De goddelijke komedie (La Divina Commedia) dat hij Alfonso's geest zag zitten aan de poorten van het Vagevuur, samen met de andere vorsten die hij verantwoordelijk hield voor de politieke chaos in Europa gedurende de 13e eeuw. Alfonso III liet dus geen al te beste indruk na op zijn tijdgenoten en staat ondanks zijn veroveringen bekend als een zwakke vorst. (nl)
- Alfons III Liberalny (hiszp. Alfonso el Liberal) – Król Aragonii 1285-1291, hrabia Barcelony, nosił również tytuły króla Walencji i króla Majorki. Syn króla Aragonii Piotra III Wielkiego (zm. 1285) i Konstancji Hohenstauf, córki Manfreda, króla Sycylii (zm. 1266). (pl)
- Альфонсо III по прозвищу «Свободный», также «Откровенный» (исп. Alfonso III de Aragón; 4 ноября 1265, Валенсия — 18 июня 1291, Барселона) — король Арагона и граф Барселоны (под именем Альфонсо II) с 1285 года. Победил королевство Майорка в 1287 году и присоединил его к своим владениям. (ru)
- Alfons III av Aragon (sp: Alfonso), född 1265, död 18 juni 1291, även Alfons II av Barcelona), med tillnamnet "den liberale", var kung över Aragonien och greve av Barcelona från 1285 till 1291. Han var son till Peter III av Aragonien och hans maka Konstantia av Sicilien, dotter och arvtagerska till Manfred av Sicilien. Hans mormor var Beatrice av Savojen som var dotter till Amadeus IV av Savojen och Anne av Burgund. Han erövrade ön Menorca 1287. Han skulle ha gift sig med Edvard I av Englands dotter Eleonora av England med han dog innan bröllopet ägde rum. Hans oförmåga att motstå adelns krav ledde till problem i Aragonien. Genom att ge dem rätten att revoltera genom hjälpte han till att permanenta anarkin. Detta är troligtvis skälet till att Dante Alighieri, i Den gudomliga komedin, säger sig ha sett Alfons' ande utanför skärseldens portar tillsammans med andra monarker. Dante beskylldes för Europas kaotiska politiska tillstånd under 1200-talet. (sv)
- Afonso III de Aragão, apelidado de o Liberal ou o Franco (4 de novembro de 1265 — 18 de junho de 1291) foi rei de Aragão como Afonso III, de Valência como Afonso I, Conde de Barcelona como Afonso II entre 1285 e 1291, e rei de Maiorca como Afonso I entre 1286 e 1291. (pt)
- Альфонсо III Щирий (ісп. Alifonso III o Franco; 4 листопада 1265 —18 червня 1291) — король Арагону і , граф Барселони у 1285—1291 роках, король Майорки у 1286—1291 роках. Мав інше прізвисько «Ліберал». (uk)
- 阿方索三世（1265年11月4日－1291年6月18日），被稱為（坦率的）阿方索三世。亞拉岡國王及巴塞羅那伯爵（1285年－1291年）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Alfons el Franc o el Liberal, anomenat també Alfons III d'Aragó i Alfons II de Catalunya-Aragó (València, Regne de València, 1265 - Barcelona, Principat de Catalunya, 1291), fou sobirà de la Corona d'Aragó amb els títols principals de rei d'Aragó, de València i comte de Barcelona (1285-1291) i rei de Mallorca (1286-1291). (ca)
- Alfons III. Aragonský, zvaný Svobodomyslný (španělsky Alfonso III de Aragón, 1265 – 18. června 1291) byl králem aragonským, valencijským a hrabětem barcelonským v letech 1285 až 1291. (cs)
- Ο Αλφόνσος Γ΄ της Αραγωνίας (Ισπανικά : Alfonso III de Aragon, 4 Νοεμβρίου 1265 - 18 Ιουνίου 1291) ήταν βασιλιάς της Βασιλιάς της Αραγωνίας, Βασιλιάς της Βαλένθια, Κόμης της Βαρκελώνης (1285 - 1291) και Βασιλιάς της Μαγιόρκας (1286 - 1291) Ο Αλφόνσος Γ΄ ήταν μεγαλύτερος γιος του Πέτρου Γ΄ της Αραγωνίας και της Κωνσταντίας Χοενστάουφεν διεκδικήτριας του Βασιλείου της Σικελίας. (el)
- Alfonso la 3-a de Aragono (naskiĝis la 4-an de novembro 1265, en Valencio, mortis la 18-an de junio 1291) kromnomita la Liberala (el Liberal) ankaŭ la Sincera (el Franc), estis reĝo de Aragono kaj grafo de Barcelono (kiel Alfonso la 2-a) ekde 1285. Li konkeris la Reĝlandon de Majorko inter sia sukcedo kaj 1287. (eo)
- Alfons III. von Aragón, genannt der Prächtige (* 1265; † 18. Juni 1291 in Barcelona), war von 1285 bis 1291 König von Aragonien. Alfons III. war der Sohn Peters III. und der Konstanze von Sizilien. Er bewilligte den Ständen auf dem Reichstag zu Saragossa 1287 die so genannten Unionsprivilegien, wonach die Stände, falls der König ohne richterlichen Spruch der Reichsversammlung gegen ein Ständemitglied Strafen verhängte, einen anderen Herrn wählen durften. Um die Ruhe nach außen herzustellen, schloss er 1291 zu Brignoles mit Frankreich Frieden, starb aber bald darauf unverheiratet und kinderlos und hinterließ seinem Bruder Jakob II. den Thron. (de)
- Alfonso III de Aragón, apodado el Liberal o el Franco (Valencia, 1265-Barcelona, 18 de junio de 1291), fue rey de Aragón, y de Valencia, y conde de Barcelona (como Alfonso II), entre 1285 y 1291, y rey de Mallorca entre 1286 y 1291. Su conquista de Menorca, la firma del por los conflictos derivados por la posesión de Sicilia y los conflictos con la nobleza aragonesa fueron los aspectos más significativos de su reinado. (es)
- Alfontso III.a Aragoikoa Liberala edo Tolesgabea (Valentzia, 1265 - Bartzelona, 1291ko ekainaren 18a) 1285-1291 bitartean Aragoi, Valentzia eta Mallorcako errege eta Bartzelonako kondea izan zen. (eu)
- Alphonse III dit le Franc ou le Libéral (en catalan Alfons el Franc ou el Liberal), né le 4 novembre 1265 à Valence et mort le 18 juin 1291 à Barcelone, est le fils de Pierre III d'Aragon. Il est roi d'Aragon et comte de Ribagorce sous le nom d’Alphonse III, comte de Barcelone, de Gérone, de Besalú et de Pallars Jussà sous le nom d’Alphonse II, roi de Valence sous le nom d’Alphonse Ier de 1285 à 1291. (fr)
- Alfonso, detto il Liberale (el Liberal), ma anche il Franco (el Franc) (Alfonso anche in spagnolo, Alfons in catalano, Alifonso in aragonese, e Adefonsus o Alfonsus in latino; Valencia, 4 novembre 1265 – Barcellona, 18 giugno 1291), è stato Re Alfonso III di Aragona, Alfonso I di Valencia, Conte Alfonso II di Barcellona e delle altre contee catalane (1285-1291) e dal 1286 anche re Alfonso I di Maiorca. (it)
- アルフォンソ3世（西：Alfonso III, 1265年11月4日 - 1291年6月18日）は、アラゴン王、バレンシア王、およびバルセロナ伯（在位：1285年 - 1291年）。カタルーニャ語ではアルフォンス3世（Alfons III, バルセロナ伯としては2世）。自由王（西・カ：el Liberal）と呼ばれる。アラゴン王とシチリア王を兼ねたペドロ3世（シチリア王としてはピエトロ1世）とその王妃であったシチリア王マンフレーディの王女コンスタンサの長男。アラゴン王（一時シチリア王）ハイメ2世、シチリア王フェデリーコ2世の兄である。 (ja)
- Alfons III Liberalny (hiszp. Alfonso el Liberal) – Król Aragonii 1285-1291, hrabia Barcelony, nosił również tytuły króla Walencji i króla Majorki. Syn króla Aragonii Piotra III Wielkiego (zm. 1285) i Konstancji Hohenstauf, córki Manfreda, króla Sycylii (zm. 1266). (pl)
- Альфонсо III по прозвищу «Свободный», также «Откровенный» (исп. Alfonso III de Aragón; 4 ноября 1265, Валенсия — 18 июня 1291, Барселона) — король Арагона и граф Барселоны (под именем Альфонсо II) с 1285 года. Победил королевство Майорка в 1287 году и присоединил его к своим владениям. (ru)
- Afonso III de Aragão, apelidado de o Liberal ou o Franco (4 de novembro de 1265 — 18 de junho de 1291) foi rei de Aragão como Afonso III, de Valência como Afonso I, Conde de Barcelona como Afonso II entre 1285 e 1291, e rei de Maiorca como Afonso I entre 1286 e 1291. (pt)
- Альфонсо III Щирий (ісп. Alifonso III o Franco; 4 листопада 1265 —18 червня 1291) — король Арагону і , граф Барселони у 1285—1291 роках, король Майорки у 1286—1291 роках. Мав інше прізвисько «Ліберал». (uk)
- 阿方索三世（1265年11月4日－1291年6月18日），被稱為（坦率的）阿方索三世。亞拉岡國王及巴塞羅那伯爵（1285年－1291年）。 (zh)
- ألفونسو الثالث (4 نوفمبر 1265 - 18 يونيو 1291) لُقب بـ الليبرالي أو الحر، هو ملك أراغون وكونت برشلونة كـ (ألفونسو الثاني)، أيضا احتل مملكة مايوركا وأصبح ملكها منذ عام 1286. هو الابن البكر لملك بيدرو الثالث ملك أراغون وكونستانس ابنة ووريثة مانفريد ملك صقلية . سعى في البداية للحفاظ على السيطرة أراغون على صقلية في وقت مبكر من حكمه من خلال دعم المطالبات شقيقه خايمي الأول، ومع ذلك تراجع في وقت لاحق عن دعم أخيه قبل وفاته بقليل، وبدلا من ذلك حاول أن يصنع السلام مع الولايات البابوية في فرنسا. (ar)
- Alfonso III (4 November 1265, in Valencia – 18 June 1291), called the Liberal (el Liberal) or the Free (also "the Frank," from el Franc), was the king of Aragon and Valencia, count of Roussillon, Cerdanya and Barcelona (as Alfons II) from 1285. He conquered the Kingdom of Majorca between his succession and 1287. He was a son of King Peter III of Aragon and Constance, daughter and heiress of King Manfred of Sicily. (en)
- Alifonso III (4 November 1265, di dalam Valencia – 18 Juni 1291), disebut yang Bebas (el Liberal) atau yang berpandangan luas (atau "si Jujur," dari el Franc), merupakan dan Comte Barcelona (sebagai Alfonso II) dari tahun 1285. Ia menaklukkan Kerajaan Mallorca di antara suksesinya pada tahun 1287. Ia merupakan putra Pero III dari Aragon dan Custanza, putri dan ahli waris . Neneknya dari pihak ibundanya, Beatrice dari Savoia adalah putri dan . (in)
- Alfons III (?, 1265 – Barcelona, 18 juni 1291), bijgenaamd el Liberal ("de Vrije") of el Franc ("de Vranke"), was koning van Aragón, Valencia en graaf van Barcelona (als Alfons II) vanaf 1285. Hij veroverde het koninkrijk Majorca tussen zijn troonsbestijging in 1285 en 1287. Hij was de oudste zoon van Peter III van Aragón en Constantia van Sicilië, dochter en erfgename van Manfred van Sicilië. Zijn grootmoeder aan moederszijde was Beatrice van Savoye, een dochter van Amadeus IV van Savoye en Anna van Bourgondië. (nl)
- Alfons III av Aragon (sp: Alfonso), född 1265, död 18 juni 1291, även Alfons II av Barcelona), med tillnamnet "den liberale", var kung över Aragonien och greve av Barcelona från 1285 till 1291. Han var son till Peter III av Aragonien och hans maka Konstantia av Sicilien, dotter och arvtagerska till Manfred av Sicilien. Hans mormor var Beatrice av Savojen som var dotter till Amadeus IV av Savojen och Anne av Burgund. Han erövrade ön Menorca 1287. Han skulle ha gift sig med Edvard I av Englands dotter Eleonora av England med han dog innan bröllopet ägde rum. (sv)
|
