| rdfs:comment
| - En retòrica, una anàfora (del grec "ἀναφορά", 'ascens, referència a l'anterior') és un recurs literari que consisteix a repetir una seqüència de paraules al començament de proposicions (oracions o versos) consecutives, tot emfatitzant-les i donant-los simetria. Un recurs similar és l'epífora, que consisteix a repetir les paraules al final de les oracions; ambdues formen part d'un conjunt de recursos literaris que es basen en la . L'anàfora contrasta amb la catàfora. Un autor conegut pel seu ús de l'anàfora és Charles Dickens. (ca)
- In rhetoric, an anaphora (Greek: ἀναφορά, "carrying back") is a rhetorical device that consists of repeating a sequence of words at the beginnings of neighboring clauses, thereby lending them emphasis. In contrast, an epistrophe (or epiphora) is repeating words at the clauses' ends. The combination of anaphora and epistrophe results in symploce. (en)
- En retoriko, anaforo (de la Greka ἀναφορά, "reportanta") estas la ripetado de la sama vorto aŭ grupo da vortoj ĉe la komenco de kelkaj sinsekvaj frazoj aŭ versoj por emphazi imagaĵon aŭ koncepton. (eo)
- L'anaphore (du grec ancien ἀναφορά / anaphorá, « reprise, rapport ») est une figure de style qui consiste à commencer des vers, des phrases ou des ensembles de phrases ou de vers par le même mot ou le même syntagme. L'anaphore rythme la phrase, souligne un mot, une obsession, provoque un effet musical, communique plus d'énergie au discours ou renforce une affirmation, un plaidoyer, suggère une incantation, une urgence. Syntaxiquement, elle permet de créer un effet de symétrie. (fr)
- 首句反復（しゅくはんぷく、または行頭反復、頭語反復、anaphora）とは、隣り合った節の先頭である言葉を繰り返すことによって、その言葉を強調する修辞技法のこと。結句反復の反対。語源はギリシャ語の ἀναφορά（思い出すこと）。 首句反復の使い手として有名な人物は、チャールズ・ディケンズである。ディケンズの名作のいくつかは、首句反復の使用によりその主題をしきりに描写した。 It was the best of times, it was the worst of times, it was the age of wisdom, it was the age of foolishness, it was the epoch of belief, it was the epoch of incredulity, it was the season of Light, it was the season of Darkness, it was the spring of hope, it was the winter of despair, we had everything before us, we had nothing before us, we were all going direct to Heaven, we were all going direct the other way …-- ディケンズ『二都物語』 (ja)
- Em retórica, anáfora é a repetição da mesma palavra ou grupo de palavras no princípio de frases ou versos consecutivos. É uma figura de linguagem muito usada nos quadrinhos populares, música e literatura em geral, especialmente na poesia. (pt)
- Ана́фора (от др.-греч. ἀναφορά «анафора», букв. «восхождение») — стилистическая фигура, состоящая в повторении языковых элементов: звуков, сло́ва или группы слов в начале каждого параллельного ряда, то есть в повторении начальных частей двух и более относительно самостоятельных отрезков речи (полустиший, стихов, строф, словосочетаний или предложений). Звуковая анафора составляет особенность аллитерационного стиха, но она встречается иногда и в метрических стихах. Противоположностью анафоры является эпифора. (ru)
- Anafora (řecky znovuuvedení) je v literární teorii slovní figura, opakování shodného slova nebo skupiny slov na začátku za sebou jdoucích veršů nebo vět (výjimečně je za anaforu také pokládáno opakování začátků některých veršů ve sloce). Je opakem epifory, u níž se slova opakují na konci verše nebo jiného celku. Příkladem anafory z české literatury mohou být tyto Bezručovy verše: Sto roků v šachtě žil, mlčel jsem.Sto roků kopal jsem uhlí. (cs)
- Die Anapher (von altgriechisch ἀναφορά anaphorá „das Zurückführen, die Rückbeziehung“ zu ἀναφέρω anaphero oder ἀναφορέω anaphoreo „zurückführen, beziehen auf“; vergleiche die Beziehung von Referenz zu lateinisch refero) ist ein rhetorisches Stilmittel; sie bezeichnet die (einmalige oder mehrfache) Wiederholung eines Wortes (oder einer Wortgruppe) am Anfang aufeinander folgender Verse, Strophen, Sätze oder Satzteile. So dient sie der Strukturierung und Rhythmisierung von Texten. Die wiederholten Einheiten werden ggf. als besonders bedeutsam hervorgehoben. (de)
- La anáfora (del griego ἀναφορά, 'repetición') es una figura retórica que consiste en la repetición de una o varias (depende del tipo de prosa o normas en la poesía) palabras al principio de un verso o enunciado. En prosa, puede consistir en la repetición de distintas frases o grupos sintácticos.Es importante distinguir este sentido de "anáfora" del que tiene como término estrictamente lingüístico y analítico en la poética. Se utiliza bastante en la oratoria, donde da mayor sonoridad y ritmo al párrafo en que se emplea este recurso retórico. (es)
- Anafora hitza grezieratik dator, ἀναφορά, eta errepikapena esan nahi du. Izen horrekin hitzezko figura bat definitu egiten da. Funtsean lerroen hasieran edo esaldien hasieran hitz bat edo gehiago errepikatzea da: Haurrak, haurrak,haurrak ederrak,haurrak nongoak zarete? Baliabide literario honen helburua adierazpenari enfasia ematea da, modu batez esanahia indartzen. Prosan ere, aipatu dugunez, esaldiak edo sintagmak errepikatuz eman daiteke: (eu)
- L'anafora (dal greco ἀναφορά, anaphorá, «ripresa», da aná, "indietro" o "di nuovo", e phéro, "io porto") è una figura retorica che consiste nel ripetere una o più parole all'inizio di frasi nello stesso verso o di versi successivi, per sottolineare un'immagine o un concetto: si tratta del modulo tipico della ripetizione. La figura è indicata anche come epanàfora o iterazione. Gli elementi ripetuti possono essere copiati o variati in qualche modo. (it)
- Anafora (gr. ἀναφορά anaphorá „podniesienie”), także epanafora (gr. ἐπαναφορά epanaphorá) – celowe powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych segmentów wypowiedzi. Stosowana jest w poezji i oratorstwie, szczególnie często w krótkich utworach Na przykład: Szybko, zbudź się, szybko, wstawaj.Szybko, szybko, stygnie kawa! Szybko, zęby myj i ręce! (...)(Danuta Wawiłow – Szybko) lub To ja, Kasandra.A to jest moje miasto pod popiołem,A to jest moja laska i wstążki prorockie,A to jest moja głowa pełna wątpliwości.(Wisława Szymborska – Monolog dla Kasandry) (pl)
- Een anafoor is een stijlfiguur, die bestaat uit het herhalen van steeds weer een of meerdere woorden aan het begin van elkaar opvolgende zinnen of zinsdelen. Deze stijlfiguur is veelgebruikt in de retoriek. De naam is afgeleid van het Grieks werkwoord ἀναφέρειν, dat letterlijk “naar boven brengen” betekent. De Romeinse pedagoog Quintilianus geeft aan dat de anafoor de luisteraar bestookt met een 'aanhoudend spervuur van zinssegmenten', maar moderne auteurs noemen dit niet en stellen geen ondergrens aan het aantal herhalingen. Enkele bekende voorbeelden in het Engels zijn: (nl)
- Anafor (från grekiskans anaphérō, "jag upprepar") är en stilfigur där talaren upprepar ett eller flera ord i början av flera meningar eller satser. Figuren är en repetition och heter på latin "repetitio". Den är en av stilfigurerna inom elocutio i Partesmodellen. Ornament, anafor och klimax, framförallt tillsammans, är några av flera figurer som används för att skapa känslor och ge en upphöjd och till och med sublim effekt. Därför är anafor perfekt för en exalterad predikant och en eldig politiker. ”Du gamla, du fria, du fjällhöga nord. Du tysta, du glädjerika sköna.” (sv)
- Ана́фора (від грец. αναφορα — виділення), або єдинопоча́ток, — стилістична фігура, що являє собою повтор звуків або слів на початку речень, віршових рядків, строф тощо. Повтор може траплятися один раз у суміжних реченнях (або рядках віршу тощо) або пронизувати увесь текст. Анафора часто вживається у поезії особливо в алітераційному вірші, хоча також може зустрічатися і у прозових текстах. Анафора може виконувати різні функції ії:
* підкреслювати певну ідею, додавати більшого драматизму та виразності;
* створювати ритм, підкреслювати композицію тексту. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)