| rdfs:comment
| - L'epífora (del grec ἐπιστροφή, "retornar") és el recurs literari oposat a l'anàfora. Consisteix en la repetició de la mateixa paraula o grup de paraules al final de frases, oracions o versos successius. És un recurs molt empàtic a causa de l'accent que posa sobre la darrera paraula de la frase. Un exemple en anglès és el següent: (ca)
- Epifora je stylistický prostředek, neboli také rétorická figura.Jde o opakování slova, nebo skupiny slov na konci za sebou jdoucích vět nebo veršů. Epifora je opakem anafory. Příklad (Karel Jaromír Erben – Svatební košile): Co to máš na té tkaničce ? Na krku na té tkaničce! Anglický renesanční básnik Philip Sidney napsal celý sonet, kde nejsou rýmy, nýbrž epifora se slovy night (noc) a day (den): Now that of absence the most irksome night,With darkest shade, doth overcome my day:Since STELLA’s eyes wont to give me my day;Leaving my hemisphere, leave me in night. (cs)
- Epistrophe (Greek: ἐπιστροφή, "return") is the repetition of the same word or words at the end of successive phrases, clauses or sentences. It is also known as epiphora and occasionally as antistrophe. It is a figure of speech and the counterpart of anaphora. It is an extremely emphatic device because of the emphasis placed on the last word in a phrase or sentence. (en)
- Une épiphore (substantif féminin), du grec epi (« en plus ») et pherein (« porter, répéter, ajouter ») est une figure de style consistant en la répétition, à la fin de deux ou de plusieurs groupes de phrases ou de vers qui se succèdent, d'un même mot ou d'un même groupe de mots. Figure appartenant à la classe des répétitions, elle est l'équivalent symétrique de l'anaphore. Elle rythme la phrase, souligne un mot, une obsession, ou provoque un effet rythmique, d'où son utilisation fréquente en chanson. (fr)
- La epífora, también llamada epístrofe o conversión, es en retórica una de las figuras literarias basadas en la repetición. Consiste en la repetición de una o varias palabras al final de enunciados consecutivos, como versos o frases. Ejemplo 1: Empieza el llanto de la guitarra.Es inútil callarla.Es imposible callarla. (Federico García Lorca, La guitarra) Ejemplo 2: Compañera usted sabe que puede contar conmigo no hasta dos o hasta diez sino contar conmigo (Mario Benedetti, Hagamos un Trato) (es)
- Epifora adalah majas repetisi yang berupa perulangan kata pada akhir baris atau kalimat berurutan. Majas Epifora merupakan bagian dari majas paralelisme. seperti , tetapi lebih banyak dipakai dalam puisi. Majas ini terbagi menjadi dua, yaitu epifora dan anafora. Anafora adalah pengulang kata atau frasa yang terdapat di awal kalimat. Contoh majas epifora adalah:
* Kalau kau mau, aku akan datang; Jika kau berkenan, aku akan datang; Bila kau minta, aku akan datang.
* Ibumu sedang memasak di dapur ketika kau tidur.
* Aku mencercah daging ketika kau tidur. (in)
- 結句反復（けっくはんぷく、または脚句反復、Epistrophe aka epiphora, antistrophe）とは、連続する句、節、文の最後に同じ語または言葉が繰り返される修辞技法のこと。首句反復の反対。句・節・文の最後の言葉は強調される場所なので、結句反復は大きな強調の技法である。 (ja)
- Epístrofe é uma figura de linguagem que consiste na repetição da mesma palavra ou expressões no final de cada oração ou verso. "Parece que eles vieram ao mundo para ser ladrões: nascem de pais ladrões, criam-se em meio a ladrões, morrem como ladrões." (Heitor Pinto) "Os animais não são criaturas? As árvores não são criaturas? As pedras não são criaturas?" (Vieira) "Não sou nada / Nunca serei nada / Não posso querer ser nada" (Álvaro de Campos) (pt)
- Epifor[-fo:'r] (grek. epiphora ,"tillförande", "tillfogande", av epipher att "tillföra") är en stilfigur som är motsatsen till anafor vilket betyder att i slutet av varje mening sker två eller flera upprepningar av meningssatsen. (sv)
- Епі́фора (грец. epiphorá — перенесення, повторення) — стилістична фігура, що являє собою повторення тих самих слів, звукових сполучень, словосполучень наприкінці віршових рядків, строф у великих поетичних творах (в романі у віршах), фраз — у прозі чи драмі. Вживається задля увиразнення художнього мовлення. У поетичному творі епіфора часто зливається з римою, зокрема в ліриці народів Сходу (газель). По своїй формі епіфора є протилежною іншій стилістичній фігурі — анафорі. Епіфора у поєднанні з анафорою називається симплокою. (uk)
- Die Epiphora, auch Epipher (von altgriechisch ἐπιφορά epiphorá, deutsch ‚Hinzufügung‘, ‚Zugabe‘), bezeichnet als rhetorische (Wort-)Figur die einmalige oder mehrfache Wiederholung eines Wortes oder einer Wortgruppe am Ende aufeinander folgender Sätze oder Verse. Die Epiphora zählt zu den einfachsten, ältesten und häufigsten rhetorischen und poetischen Stilmitteln; sie begegnet besonders häufig in religiöser Sprache, etwa in der Bibel. Heute wird der Begriff auch verallgemeinert in der Sprachwissenschaft gebraucht. (de)
- Epifora edo epistrofea errepikapenezko estilo-figura bat da. Jarraian doazen esaldi edo bertso bukaeretan hitz bat edo batzuk errepikatzean datza. Oratorian oso ohikoa da, baita inbokazio eta otoitzetan ere. Hona Gabriel Arestiren adibide ospetsu bat: Nire aitaren etxea defendituko dut. Otsoen kontra, sikatearen kontra, lukurreriaren kontra, justiziaren kontra, defenditu eginen dut nire aitaren etxea. Galduko ditut aziendak, soloak, pinudiak; galduko ditut korrituak, errentak, interesak, baina nire aitaren etxea defendituko dut. Harmak kenduko dizkidate, eta eskuarekin defendituko dut nire aitaren etxea; iraunen du (eu)
- L'epifora (dal greco epiphérō, «porto in aggiunta»), detta anche epistrofe (dal greco epistrophē, «rivolgimento, conversione») o anche desitio, conversio e reversio, è una figura retorica di ordine che consiste nel ripetere la stessa parola o le stesse parole o di egual significato alla fine di ogni frase o versi successivi, per rinforzare un concetto.È quindi particolarmente enfatica, data la maggiore enfasi naturalmente associata all'ultima parte del periodo. La figura retorica speculare è l'anafora, che consiste nel ripetere la stessa parola all'inizio della frase. (it)
- Een epifoor (de tegenhanger van een anafoor), ook epistrofe en toevoeging genoemd, is een stijlfiguur die bestaat uit het herhalen van hetzelfde woord of dezelfde woordgroep aan het einde van opeenvolgende zinnen of zinsdelen. (nl)
- Epifora (gr. ἐπιφορά epiphorá), także epistrofa (gr. ἐπιστροφή epistrophḗ), conversio – powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na końcu kolejnych segmentów wypowiedzi. Na przykład:Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. (1 Kor 13:11)Najbardziej znanym polskim przykładem utworu literackiego opartego na epiforze jest sonet Sebastiana Grabowieckiego: W ten sam sposób zbudowany jest sonet angielskiego renesansowego poety Philipa Sidneya: (pl)
- Эпи́фора (от др.-греч. ἐπιφορά — принесение, прибавление) — стилистическая фигура, художественный приём, заключающийся в повторении конечных языковых единиц (звуков, слов, грамматических форм) смежных отрезков речи для того, чтобы подчеркнуть смысл или усилить эмоциональную окраску. Очень часто эпифора используется в поэтической речи и в фольклоре в виде одинаковых или аналогичных окончаний строф (пример — стихотворная пьеса Александра Гладкова «Давным-давно» и одноимённая песня из кинофильма «Гусарская баллада»). Противоположностью эпифоры является анафора. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)