dbo:abstract
|
- يتم تشخيص الضعف اللغوي الخاص (بالإنجليزية: Specific language impairment) عندما لا تنمو لغة الطفل بصورةٍ طبيعيةٍ ولا يمكن إرجاع مثل تلك الصعاب في النمو اللغوي حينئذٍ إلى النمو البطيء (التخلف العقلي) (mental retardation)، التشوه الجسدي لجهاز النطق، اضطراب التوحد، التلف الدماغي المكتسب أو فقدان السمع. (ar)
- El Trastorn Específic del llenguatge (TEL), en anglès Specific language impairment (SLI), és un trastorn caracteritzat per la incapacitat d'usar el llenguatge. Es diagnostica quan el llenguatge d'un infant no es desenvolupa normalment i les dificultats no es poden atribuir a retard de desenvolupament, malformació de l'aparell bucofonador, trastorn de l'espectre autístic (TEA), dany cerebral adquirit o pèrdua auditiva. Estudis de bessons han mostrat un component genètic important. Encara que la discapacitat del llenguatge pot derivar d'una mutació d'un sol gen, això és inusual. Habitualment, l'SLI resulta de la influència combinada de múltiples variants genètiques, cadascuna de les quals es troba en la població general, així com en les influències ambientals. (ca)
- Ο όρος Ειδική Γλωσσική Διαταραχή (S.L.I.) περιγράφει την κατάσταση μιας εμφανώς καθυστερημένης γλωσσικής ανάπτυξης σε περιπτώσεις που απουσιάζουν άλλες αιτίες όπως αυτισμός, κώφωση, νοητική υστέρηση ή ό,τι άλλο θα μπορούσε να εξηγήσει την γλωσσική καθυστέρηση. (el)
- La specifika lingva perturbo (angle Specific Language Impairment, SLI) estas hereda perturbo de lingvo, kiu ne ekigas per aŭdmalkapablo aŭ per intelekta malkapablo. Ĝi estas ankaŭ maldependa de la sociala stato aŭ de neŭraj perturboj. Ĝi okazas nur lingvan perturbon; la uloj ne povas lerni la lingvon ĝuste. (eo)
- Eine spezifische Sprachentwicklungsstörung (SSES), auch SLI (Abkürzung für engl. Specific Language Impairment), Developmental dysphasia oder Language delay, ist eine spezifische, umschriebene Sprachentwicklungsstörung in Form eines verzögerten oder abweichenden Spracherwerbs eines Kindes ohne sensorische, organische, mentale, oder gravierende sozial-emotionale Defizite. (de)
- Mintzamenaren eta hizkuntzaren garapen-nahasmendua giza-hizkuntza ikasteko edo erabiltzeko zailtasun multzo bati egiten dio erreferentzia, zuzenean ezgaitasun fisiko edota mental bati lotuta ez dirudien zailtasun multzoa. (eu)
- El trastorno específico del lenguaje (TEL) o trastorno específico del desarrollo del lenguaje (TEDL) es un trastorno en el lenguaje caracterizado por la incapacidad para usarlo. El término ha ido reemplazando paulatinamente denominaciones más antiguas como alalia, automudez, sordera verbal congénita o afasia evolutiva. No se conoce muy bien la etiología, pero los estudios más recientes dan sospechas de un factor genético. (es)
- La dysphasie est un trouble central lié au « développement du langage oral et [elle peut] toucher les aspects réceptifs (décoder le langage reçu) et/ou expressifs (phonologiques, lexicaux, syntaxiques…) ». Elle peut cibler plus particulièrement l’expression (« dysphasie expressive »), la compréhension (« dysphasie de réception ») ou les deux à la fois (« dysphasie mixte »). Ce trouble a des répercussions de longue durée sur la communication du sujet atteint, puisqu’il s’agit d’un trouble structurel de l’apprentissage du langage, d’une anomalie du développement du langage. Le mot dysphasie a été formé du préfixe dys signifiant : « mauvais, erroné, difficile » et du radical grec phasis signifiant : « parole, langage ». Étymologiquement, dysphasie signifie « mauvais langage » et/ou « parole difficile ». On a employé par le passé le terme d’audimutité (terme québécois) pour désigner une mutité congénitale en l’absence de surdité. On emploie maintenant le terme dysphasie. Au Québec, environ 3 % à 4 % des enfants d’âge préscolaire présenteraient cette pathologie tandis qu’une étude belge rapporte des taux de 5 % à 20 % pour les enfants d’âge préscolaire et primaire. Deux dysphasiques sur trois sont des garçons. En France, le Rapport des Enfants Ringard (RER) avance le chiffre de 2 % des enfants scolarisés. (fr)
- Specific language impairment (SLI) (the term developmental language disorder is preferred by some) is diagnosed when a child's language does not develop normally and the difficulties cannot be accounted for by generally slow development, physical abnormality of the speech apparatus, autism spectrum disorder, apraxia, acquired brain damage or hearing loss. Twin studies have shown that it is under genetic influence. Although language impairment can result from a single-gene mutation, this is unusual. More commonly SLI results from the combined influence of multiple genetic variants, each of which is found in the general population, as well as environmental influences. (en)
- Il disturbo specifico del linguaggio (DSL) è un disturbo evolutivo del linguaggio, detto "specifico" in quanto non è collegato o causato da altri disturbi evolutivi del bambino, come ad esempio ritardo mentale o perdita dell'udito. Fa parte della famiglia dei Disturbi Evolutivi Specifici. Esso è indicato dalla sigla F80 nella classificazione dell'Organizzazione Mondiale della Sanità e si trova nel capitolo 315 del manuale diagnostico americano DSM-IV. (it)
- Ernstige spraak- en taalmoeilijkheden of ESM (Engels: Specific Language Impairment, SLI) is een stoornis waarbij kinderen veel meer moeite dan normaal hebben om hun moedertaal te ontwikkelen. ESM komt voor bij circa vijf procent van de schoolgaande kinderen, en kinderen met deze stoornis vormen een van de grootste groepen binnen cluster 2 van het speciaal onderwijs (cluster 2 is voor dove en slechthorende kinderen, kinderen met ernstige spraakmoeilijkheden en kinderen met communicatieve problemen). De moedertaal is het primaire instrument waarmee kinderen zich ontwikkelen en de wereld om zich heen leren verkennen, begrijpen en verwoorden. Dove en slechthorende kinderen en kinderen met ESM hebben hier moeite mee. Normaliter leert een kind zijn emoties te beschrijven, zoals: Ik heb buikpijn. Ik vind Nijntje leuk. Ik vind Jantje gemeen. Ik ben bang. Ik ben blij. Echter bij kinderen met ESM komt het vaak voor dat ze deze emoties niet onder woorden kunnen brengen. Wel door mimiek, maar niet door spraak. Kinderen reageren verschillend op de stoornis. Het ene kind heeft er niet zoveel moeite mee en wordt ook als een vrolijk kind gezien. Het andere kind is duidelijk gefrustreerd omdat het zich niet kan uiten. De iets oudere kinderen hebben moeite met hun ervaringen te verwoorden, of actief te luisteren en vragen te formuleren. Ook hebben zij meer tijd nodig om over dingen na te denken. Verder interpreteren zij wat anderen zeggen vaak verkeerd, doordat zij de intonatie niet begrijpen. De communicatie met leeftijdgenoten kan mede hierdoor frustrerend zijn. De Commissie voor de Indicatiestelling beslist of een kind in aanmerking komt voor speciaal cluster 2-onderwijs en dus ook voor de bijbehorende financiering. Hiervoor wordt het kind op zijn of haar school getest door een logopedist en een orthopedagoog, die daarbij letten op het volgende: 1.
* spraakproductie (het spreken, de verstaanbaarheid, articulatie) 2.
* auditieve verwerking (het begrijpen van wat er gezegd wordt en het onderscheiden, herkennen, analyseren en synthetiseren van spraakklanken) 3.
* grammaticale kennisontwikkeling (vervoegen van werkwoorden, het gebruiken van woorden in de goede volgorde, het gebruiken van regels voor woordvorming en zinsbouw) 4.
* lexicaal-semantische ontwikkeling (de woordenschat, het vinden van woorden en het leggen van relaties tussen woorden en zinnen). Een indicatie is een bepaald aantal jaren geldig: daarna moet het kind opnieuw worden getest. Volgens Bishop & Snowling (2004) zullen circa 50% van de kinderen met ESM leesproblemen blijven ervaren en dyslexie ontwikkelen. (nl)
- Специфическое расстройство речи (англ. specific language impairment, SLI) — это нарушение, при котором речевые навыки ребёнка ниже возрастной нормы, несмотря на отсутствие мозговых повреждений, адекватное умственное развитие, нормальный слух, правильно развитый артикуляторный аппарат и нормальные условия для овладения языком. Дети со специфическим расстройством речи характеризуются соответствующим своему возрасту интеллектом. В отличие от детей с аутизмом, дети со специфическим расстройством речи испытывают необходимость в коммуникации, способны адекватно общаться с окружающими и обладают должным уровнем развития, то есть могут прогнозировать реакцию на свои действия. Результаты тестов уровня интеллекта (IQ), не включающих языковые задания, у таких детей соответствуют норме и даже иногда превышают её. Согласно исследованию, проведённому на англоговорящих детях в США, доля детей со специфическим расстройством речи составляет от 5 до 8 % населения, причем у мальчиков оно встречается почти в два раза чаще, чем у девочек. (ru)
- Specifik språkstörning eller primär språkstörning (eng. SLI eller Specific Language Impairment) är ett begrepp som ibland används inom forskningssammanhang när man vill forska på språkstörning och inte vill att andra svårigheter som barnet kan ha ska påverka resultaten. Specifik språkstörning innebär att ett barn som i övrigt har en normal utveckling och normal hörsel ändå inte tillägnar sig språket som förväntat. Det finns många olika typer av symtom och symtomkombinationer som sträcker sig från övergripande kommunikationssvårigheter till specifika svårigheter med vissa språkljud. Förekommer språksvårigheterna som en följd av andra besvär, till exempel hörselskada, utvecklingsstörning, autismspektrumstörning eller läpp-käk-gomspalt talar man om sekundär språkstörning - dessa räknas normalt inte till specifik/primär språkstörning, men gränsen är oerhört svår att dra och bör inte användas kliniskt. Symtombilder och behandlingsprinciper är ofta desamma. Man talar ofta om impressiva respektive expressiva svårigheter. Expressiva svårigheter innebär svårigheter med att uttrycka sig och märks förhållandevis lätt. Impressiva svårigheter innebär förståelsesvårigheter och kan vara svårare att upptäcka. De flesta barn som har språksvårigheter har endast expressiva svårigheter. Har barnet impressiva svårigheter har det också så gott som alltid någon typ av expressiva svårigheter. (sv)
|
rdfs:comment
|
- يتم تشخيص الضعف اللغوي الخاص (بالإنجليزية: Specific language impairment) عندما لا تنمو لغة الطفل بصورةٍ طبيعيةٍ ولا يمكن إرجاع مثل تلك الصعاب في النمو اللغوي حينئذٍ إلى النمو البطيء (التخلف العقلي) (mental retardation)، التشوه الجسدي لجهاز النطق، اضطراب التوحد، التلف الدماغي المكتسب أو فقدان السمع. (ar)
- El Trastorn Específic del llenguatge (TEL), en anglès Specific language impairment (SLI), és un trastorn caracteritzat per la incapacitat d'usar el llenguatge. Es diagnostica quan el llenguatge d'un infant no es desenvolupa normalment i les dificultats no es poden atribuir a retard de desenvolupament, malformació de l'aparell bucofonador, trastorn de l'espectre autístic (TEA), dany cerebral adquirit o pèrdua auditiva. Estudis de bessons han mostrat un component genètic important. Encara que la discapacitat del llenguatge pot derivar d'una mutació d'un sol gen, això és inusual. Habitualment, l'SLI resulta de la influència combinada de múltiples variants genètiques, cadascuna de les quals es troba en la població general, així com en les influències ambientals. (ca)
- Ο όρος Ειδική Γλωσσική Διαταραχή (S.L.I.) περιγράφει την κατάσταση μιας εμφανώς καθυστερημένης γλωσσικής ανάπτυξης σε περιπτώσεις που απουσιάζουν άλλες αιτίες όπως αυτισμός, κώφωση, νοητική υστέρηση ή ό,τι άλλο θα μπορούσε να εξηγήσει την γλωσσική καθυστέρηση. (el)
- La specifika lingva perturbo (angle Specific Language Impairment, SLI) estas hereda perturbo de lingvo, kiu ne ekigas per aŭdmalkapablo aŭ per intelekta malkapablo. Ĝi estas ankaŭ maldependa de la sociala stato aŭ de neŭraj perturboj. Ĝi okazas nur lingvan perturbon; la uloj ne povas lerni la lingvon ĝuste. (eo)
- Eine spezifische Sprachentwicklungsstörung (SSES), auch SLI (Abkürzung für engl. Specific Language Impairment), Developmental dysphasia oder Language delay, ist eine spezifische, umschriebene Sprachentwicklungsstörung in Form eines verzögerten oder abweichenden Spracherwerbs eines Kindes ohne sensorische, organische, mentale, oder gravierende sozial-emotionale Defizite. (de)
- Mintzamenaren eta hizkuntzaren garapen-nahasmendua giza-hizkuntza ikasteko edo erabiltzeko zailtasun multzo bati egiten dio erreferentzia, zuzenean ezgaitasun fisiko edota mental bati lotuta ez dirudien zailtasun multzoa. (eu)
- El trastorno específico del lenguaje (TEL) o trastorno específico del desarrollo del lenguaje (TEDL) es un trastorno en el lenguaje caracterizado por la incapacidad para usarlo. El término ha ido reemplazando paulatinamente denominaciones más antiguas como alalia, automudez, sordera verbal congénita o afasia evolutiva. No se conoce muy bien la etiología, pero los estudios más recientes dan sospechas de un factor genético. (es)
- Specific language impairment (SLI) (the term developmental language disorder is preferred by some) is diagnosed when a child's language does not develop normally and the difficulties cannot be accounted for by generally slow development, physical abnormality of the speech apparatus, autism spectrum disorder, apraxia, acquired brain damage or hearing loss. Twin studies have shown that it is under genetic influence. Although language impairment can result from a single-gene mutation, this is unusual. More commonly SLI results from the combined influence of multiple genetic variants, each of which is found in the general population, as well as environmental influences. (en)
- Il disturbo specifico del linguaggio (DSL) è un disturbo evolutivo del linguaggio, detto "specifico" in quanto non è collegato o causato da altri disturbi evolutivi del bambino, come ad esempio ritardo mentale o perdita dell'udito. Fa parte della famiglia dei Disturbi Evolutivi Specifici. Esso è indicato dalla sigla F80 nella classificazione dell'Organizzazione Mondiale della Sanità e si trova nel capitolo 315 del manuale diagnostico americano DSM-IV. (it)
- La dysphasie est un trouble central lié au « développement du langage oral et [elle peut] toucher les aspects réceptifs (décoder le langage reçu) et/ou expressifs (phonologiques, lexicaux, syntaxiques…) ». Elle peut cibler plus particulièrement l’expression (« dysphasie expressive »), la compréhension (« dysphasie de réception ») ou les deux à la fois (« dysphasie mixte »). Ce trouble a des répercussions de longue durée sur la communication du sujet atteint, puisqu’il s’agit d’un trouble structurel de l’apprentissage du langage, d’une anomalie du développement du langage. (fr)
- Ernstige spraak- en taalmoeilijkheden of ESM (Engels: Specific Language Impairment, SLI) is een stoornis waarbij kinderen veel meer moeite dan normaal hebben om hun moedertaal te ontwikkelen. ESM komt voor bij circa vijf procent van de schoolgaande kinderen, en kinderen met deze stoornis vormen een van de grootste groepen binnen cluster 2 van het speciaal onderwijs (cluster 2 is voor dove en slechthorende kinderen, kinderen met ernstige spraakmoeilijkheden en kinderen met communicatieve problemen). (nl)
- Specifik språkstörning eller primär språkstörning (eng. SLI eller Specific Language Impairment) är ett begrepp som ibland används inom forskningssammanhang när man vill forska på språkstörning och inte vill att andra svårigheter som barnet kan ha ska påverka resultaten. Specifik språkstörning innebär att ett barn som i övrigt har en normal utveckling och normal hörsel ändå inte tillägnar sig språket som förväntat. Det finns många olika typer av symtom och symtomkombinationer som sträcker sig från övergripande kommunikationssvårigheter till specifika svårigheter med vissa språkljud. Förekommer språksvårigheterna som en följd av andra besvär, till exempel hörselskada, utvecklingsstörning, autismspektrumstörning eller läpp-käk-gomspalt talar man om sekundär språkstörning - dessa räknas normal (sv)
- Специфическое расстройство речи (англ. specific language impairment, SLI) — это нарушение, при котором речевые навыки ребёнка ниже возрастной нормы, несмотря на отсутствие мозговых повреждений, адекватное умственное развитие, нормальный слух, правильно развитый артикуляторный аппарат и нормальные условия для овладения языком. Согласно исследованию, проведённому на англоговорящих детях в США, доля детей со специфическим расстройством речи составляет от 5 до 8 % населения, причем у мальчиков оно встречается почти в два раза чаще, чем у девочек. (ru)
|