An Entity of Type: automobile, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org:8891

Self-oscillation is the generation and maintenance of a periodic motion by a source of power that lacks any corresponding periodicity. The oscillator itself controls the phase with which the external power acts on it. Self-oscillators are therefore distinct from forced and parametric resonators, in which the power that sustains the motion must be modulated externally. Self-oscillations are important in physics, engineering, biology, and economics.

Property Value
dbo:abstract
  • Von einer selbsterregten Schwingung spricht man, wenn die Energiezufuhr durch ein geeignetes Steuerelement und den Schwingungsvorgang selbst gesteuert wird. Mathematisch lässt sich eine solche Energiezufuhr zum Beispiel durch einen speziellen Dämpfungsterm realisieren, bei dem die Dämpfung negativ werden kann. Ein solches System ist meist nichtlinear. Ein Beispiel hierfür ist der Van-der-Pol-Oszillator. (de)
  • Self-oscillation is the generation and maintenance of a periodic motion by a source of power that lacks any corresponding periodicity. The oscillator itself controls the phase with which the external power acts on it. Self-oscillators are therefore distinct from forced and parametric resonators, in which the power that sustains the motion must be modulated externally. In linear systems, self-oscillation appears as an instability associated with a negative damping term, which causes small perturbations to grow exponentially in amplitude. This negative damping is due to a positive feedback between the oscillation and the modulation of the external source of power. The amplitude and waveform of steady self-oscillations are determined by the nonlinear characteristics of the system. Self-oscillations are important in physics, engineering, biology, and economics. (en)
  • 自励振動(じれいしんどう、self-excited vibration、self-induced vibration)とは、ある系に非振動的な入力のみが加わる場合でも、その系自体の特性により系内部で非振動入力が振動に変換されて引き起こされる振動現象のことである。 実際に起きた事故として有名なものに、タコマナローズ橋の崩落事故がある。 (ja)
  • Drgania samowzbudne, oscylacje samowzbudne – drgania układu podtrzymywanego przez energię przekazywaną ze źródła do układu przy pomocy mechanizmu regulującego tak, że układ drgający sam dozuje sobie energię, która pokrywa straty (występuje więc sprzężenie zwrotne). Układem samowzbudnym nazywa się , który ma taką własność, że może wykonywać niezanikający ruch okresowy. W układzie samowzbudnym wydzielić można następujące części (zob. rysunek obok): * element drgający (V), * stałe w czasie źródło energii (S), * urządzenie (R), które reguluje ilość doprowadzonej energii z jej źródła, * sprzężenie zwrotne (B) istniejące pomiędzy elementem drgającym (V) a urządzeniem (R), które reguluje dopływ energii (działa ono często w sposób ukryty). W drganiach samowzbudnych amplituda i częstość drgań określone są przez parametry samego układu (nie zależą więc od warunków początkowych). Charakterystyczną cecha układu samowzbudnego jest uzupełnianie utraconej energii. Pod tym względem różnią się one od tłumionych drgań swobodnych, które zależą od warunków początkowych i od drgań wymuszonych zmienną siłą okresową, które zależą od siły wymuszającej. Pewnym rodzajem drgań samowzbudnych są drgania relaksacyjne. Przy takich drganiach występuje opóźnienie pomiędzy gromadzeniem energii potencjalnej i jej przekształceniem w kinetyczną (jest to tak zwany czas relaksacji). Po czasie relaksacji nagromadzona energia całkowicie się rozprasza i proces napełniania od stale działającego źródła rozpoczyna się na nowo. (pl)
  • Автоколива́ння — коливання, амплітуда і період яких залежать від властивостей самої і не залежать від початкових умов, наприклад від початкового запасу енергії. Цим автоколивання відмінні від власних і вимушених коливань. Системи, в яких можливі автоколивання, називаються автоколивальними. (uk)
  • Автоколеба́ния — незатухающие колебания в диссипативной динамической системе с нелинейной обратной связью, поддерживающиеся за счёт энергии постоянного, то есть непериодического внешнего воздействия. Автоколебания отличаются от вынужденных колебаний тем, что последние вызваны периодическим внешним воздействием и происходят с частотой этого воздействия, в то время как возникновение автоколебаний и их частота определяются внутренними свойствами самой автоколебательной системы. Термин автоколебания в русскоязычную терминологию введён А. А. Андроновым в 1928 году. (ru)
  • 自激振荡(英語:Self-exciting oscillation)是出現在工程、經濟及生物學中的現象。自激振荡的理論基礎是由亚历山大·安德罗诺夫在1928年提出。 (zh)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 474936 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 6826 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1057457796 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Von einer selbsterregten Schwingung spricht man, wenn die Energiezufuhr durch ein geeignetes Steuerelement und den Schwingungsvorgang selbst gesteuert wird. Mathematisch lässt sich eine solche Energiezufuhr zum Beispiel durch einen speziellen Dämpfungsterm realisieren, bei dem die Dämpfung negativ werden kann. Ein solches System ist meist nichtlinear. Ein Beispiel hierfür ist der Van-der-Pol-Oszillator. (de)
  • 自励振動(じれいしんどう、self-excited vibration、self-induced vibration)とは、ある系に非振動的な入力のみが加わる場合でも、その系自体の特性により系内部で非振動入力が振動に変換されて引き起こされる振動現象のことである。 実際に起きた事故として有名なものに、タコマナローズ橋の崩落事故がある。 (ja)
  • Автоколива́ння — коливання, амплітуда і період яких залежать від властивостей самої і не залежать від початкових умов, наприклад від початкового запасу енергії. Цим автоколивання відмінні від власних і вимушених коливань. Системи, в яких можливі автоколивання, називаються автоколивальними. (uk)
  • Автоколеба́ния — незатухающие колебания в диссипативной динамической системе с нелинейной обратной связью, поддерживающиеся за счёт энергии постоянного, то есть непериодического внешнего воздействия. Автоколебания отличаются от вынужденных колебаний тем, что последние вызваны периодическим внешним воздействием и происходят с частотой этого воздействия, в то время как возникновение автоколебаний и их частота определяются внутренними свойствами самой автоколебательной системы. Термин автоколебания в русскоязычную терминологию введён А. А. Андроновым в 1928 году. (ru)
  • 自激振荡(英語:Self-exciting oscillation)是出現在工程、經濟及生物學中的現象。自激振荡的理論基礎是由亚历山大·安德罗诺夫在1928年提出。 (zh)
  • Self-oscillation is the generation and maintenance of a periodic motion by a source of power that lacks any corresponding periodicity. The oscillator itself controls the phase with which the external power acts on it. Self-oscillators are therefore distinct from forced and parametric resonators, in which the power that sustains the motion must be modulated externally. Self-oscillations are important in physics, engineering, biology, and economics. (en)
  • Drgania samowzbudne, oscylacje samowzbudne – drgania układu podtrzymywanego przez energię przekazywaną ze źródła do układu przy pomocy mechanizmu regulującego tak, że układ drgający sam dozuje sobie energię, która pokrywa straty (występuje więc sprzężenie zwrotne). Układem samowzbudnym nazywa się , który ma taką własność, że może wykonywać niezanikający ruch okresowy. W układzie samowzbudnym wydzielić można następujące części (zob. rysunek obok): (pl)
rdfs:label
  • Selbsterregte Schwingung (de)
  • 自励振動 (ja)
  • Self-oscillation (en)
  • Drgania samowzbudne (pl)
  • Автоколебания (ru)
  • Автоколивання (uk)
  • 自激振荡 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:knownFor of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:knownFor of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License