| dbo:abstract
|
- La visió fotòpica o "diürna" és la visió que té lloc amb bones condicions d'il·luminació (a plena llum del dia). Aquesta visió possibilita la correcta interpretació del color per l'ull.
* Està basada en la resposta dels cons, un dels dos tipus de fotoreceptors de la retina (cons i bastons). Els cons són molt menys sensibles a la llum que els bastons, pel que només s'activen quan els nivells d'il·luminació són prou elevats. En ser més abundants a la fòvea, es caracteritza per una bona profunditat de camp i, per tant, per una remarcable agudesa. L'agudesa visual, és a dir, la percepció de detalls fins en les imatges, és superior en aquest tipus de visió. Com és dit, és degut al dens empaquetament dels cons a la fòvea i a les sortides de diversos bastons adjacents, que solen convergir a una única neurona, el que augmenta la sensibilitat a la intensitat lluminosa d'aquest tipus de cèl·lules, però que redueix la seva capacitat de resoldre detalls. Amb aquest tipus de il·luminació, la percepció es concentra instintivament a l'eix de la retina, on es troben els cons. Per explorar una imatge gran, l'ull es va desplaçant constantment i instintivament d'una zona a una altra. Existeixen tres tres tipus de cons, els quals tenen uns amb una corba característica d'absorció, respecte la longitud d'ona. Aquest fet constitueix el punt de partida fisiològic per a la percepció del color.
* Blaus, que representen entre el 2% i el 7% dels cons totals. També són coneguts com a «cons S» (sensibles a la longitud d'ona curta, que és blava).
* Verds, que representen el 32% dels cons totals. També són coneguts com a «cons M» (sensibles a la longitud d'ona mitjana, que és verda).
* Vermells, que representen el 64% dels cons totals. També són coneguts com a «cons L» (sensibles a la longitud d'ona llarga, que és vermella). L'ull humà utilitza visió escotòpica en condicions de poca llum, i visió mesópica en condicions intermèdies. Tot i que acostumen a produir-se en un entorn de tipus "nocturn" amb poca llum, la visió del cinema, la televisió, el vídeo i les projeccions, en general, és fotòpica, ja que la seva intensitat lluminosa cau en aquesta zona. A més, en tractar-se d'una visió voluntària, intervenen els mecanismes de moviment de l'ull per seguir una imatge gran i això fa que afecti més la zona de la retina propera a la fòvea, on hi ha els cons. (ca)
- الرؤية النهارية أو الرؤية الضيائية (بالإنجليزية: photoptic vision) رؤية النهار أو الرؤية عند توفر الضوء تتم في عين الإنسان عن طريق الخلايا المخروطية الموجودة في الشبكية. ولكن الرؤية في الظلام أو الرؤية الليلية عندما يكون الضوء ضعيفا فيتم في شبكية العين أيضا في خلايا عصوية وتسمى أحيانا خلايا عصوية لتشابهها بالعصى أوبالنبوت. كما يستطيع الإنسان أيضا الرؤية في ضوء منخفض بين النهار والليل مثل وق الغسق وأول الليل فتسمى رؤية وسطية mesopic vision . عندئذ تشترك ذلك النوعان من الخلايا في الرؤية. تأتي تلك المسميات عن اللغة الإغريقية: phos (ضوء), mesos (وسط) و skotos (ظلام). والفرق بين الرؤية في النهار والرؤية في الليل هو الإحساس بالألوان أثناء الرؤية في وجود ضوء، فإذا قل الضوء كثيرا أثناء الليل فلا يمكن للعين رؤية الألوان - فالعين ترى أبيض وأسود ورمادي فقط. (ar)
- La visión fotópica es la percepción visual que se produce con niveles de iluminación diurnos (a plena luz del día). Esta visión posibilita la correcta interpretación del color por el ojo. Está basada en la respuesta de los conos, uno de los dos tipos de fotorreceptores de la retina (conos y bastones). Los conos son mucho menos sensibles a la luz que los bastones, por lo que sólo se activan cuando los niveles de iluminación son suficientemente elevados. Existen tres tipos de conos: Rojos, Verdes y Azules. Cada uno de ellos posee un fotopigmento con una curva característica de absorción respecto de la longitud de onda que les llegue. Este hecho constituye el punto de partida fisiológico para la percepción del color. La agudeza visual, esto es, la percepción de detalles finos en las imágenes, es superior en este tipo de visión. En primer lugar, esto se debe al denso empaquetamiento de los conos en la fóvea. En segundo lugar, a que las salidas de varios bastones adyacentes suelen converger en una única neurona, lo que aumenta la sensibilidad a la intensidad luminosa de este tipo de células pero reduce su capacidad de resolver detalles. (es)
- Photopic vision is the vision of the eye under well-lit conditions (luminance levels from 10 to 108 cd/m2). In humans and many other animals, photopic vision allows color perception, mediated by cone cells, and a significantly higher visual acuity and temporal resolution than available with scotopic vision. The human eye uses three types of cones to sense light in three bands of color. The biological pigments of the cones have maximum absorption values at wavelengths of about 420 nm (blue), 534 nm (bluish-green), and 564 nm (yellowish-green). Their sensitivity ranges overlap to provide vision throughout the visible spectrum. The maximum efficacy is 683 lm/W at a wavelength of 555 nm (green). By definition, light at a frequency of 5.4×1014 hertz (λ = 555.17. . . nm) has a luminous efficacy of 683 lm/W. The wavelengths for when a person is in photopic vary with the intensity of light. For the blue-green region (500 nm), 50% of the light reaches the image point of the retina. Adaptation is much faster under photopic vision; it can occur in 5 minutes for photopic vision but it can take 30 minutes to transition from photopic to scotopic. Most older adult humans lose photopic spatial contrast sensitivity. Adults in their 70s require about three times more contrast to detect high spatial frequencies than adults in their 20s. The human eye uses scotopic vision under low-light conditions (luminance level 10−6 to 10−3.5 cd/m2), and mesopic vision in intermediate conditions (luminance level 10−3 to 100.5 cd/m2). (en)
- Penglihaatan fotopik adalah penglihatan mata pada kondisi terang (pencahayaan 10 hingga 108 cd/m2). Pada manusia dan banyak hewan lainnya, penglihatan fotopik memungkinkan , dimediasi oleh sel kerucut, serta dan resolusi temporal yang jauh lebih tinggi dibandingkan dengan penglihatan skotopik. Mata manusia menggunakan tiga jenis sel kerucut untuk mengindera cahaya pada tiga pita warna. Pigmen hayati sel kerucut memiliki nilai serapan maksimum pada panjang gelombang sekitar 420 nm (biru), 534 nm (hijau kebiruan), dan 564 nm (hijau kekuningan). Tingkat sensitivitas ketiga sel kerucut ini saling tumpang tindih untuk memberikan penglihatan pada seluruh spektrum kasatmata. Efisiensi maksimum mata manusia adalah 683 lm/W pada panjang gelombang 555 nm (hijau). Panjang gelombang yang diserap ketika seseorang berada dalam lingkungan fotopik bervariasi bergantung pada intensitas cahaya. Untuk wilayah biru-hijau (500 nm), 50% cahaya mencapai titik gambar retina. jauh lebih cepat di bawah penglihatan fotopik. Adaptasi bisa terjadi dalam waktu 5 menit untuk penglihatan fotopik, tetapi bisa memakan waktu 30 menit untuk bertransisi dari fotopik ke skotopik. Kebanyakan orang dewasa yang lebih tua kehilangan sensitivitas kontras spasial fotopik. Orang dewasa pada usia 70-an membutuhkan kontras tiga kali lebih banyak untuk mendeteksi tinggi dibandingkan dengan orang dewasa yang berusia 20-an. Mata manusia menggunakan penglihatan skotopik ketika berada di kondisi cahaya rendah (pencahayaan 10-6 hingga 10-3,5 cd/m2), dan pada kondisi intermediat (pencahayaan 10-3 hingga 100,5 cd/m2). (in)
- La visione fotopica ([comp. di fot(o)-1 e del tema gr. ὀπ- «vedere»]) è la visione dovuta unicamente all'attività dei coni della retina ed è usata principalmente in presenza della luce diurna (o di valori equivalenti). Il livello di illuminazione ambientale è compreso tra il limite superiore di circa 3200 Cd/m2 (sconforto alla luce del Sole) e il limite inferiore che è intorno a 0,01 Cd/m2 (entrando nella notte fonda, dalla fine del crepuscolo astronomico), ma con variazioni individuali anche più grandi, fino a 0,001 Cd/m2 per gli occhi più sensibili. Negli esseri umani, è la visione fotopica che consente la percezione dei colori, tramite i tre differenti tipi di coni retinici, ognuno maggiormente sensibile ad una frequenza elettromagnetica diversa e attribuibile al rosso, al verde e al blu (RGB), con un bilanciamento di intensità adeguato a percepire la luce bianca di insieme, potendo discriminare più di 1 milione di sfumature dei colori. Si tratta del tipo di visione che si ha quando il livello di illuminazione è "normale" (luce del giorno), ovvero con livelli di illuminamento compresi tra 0,01 lux e più di 100.000 lux, e consente di rilevare differenze cromatiche. La visione a livelli di illuminazione bassi è la visione scotopica, mentre quella a livelli intermedi è la visione mesopica. (it)
- 明所視（めいしょし）とは、光量が充分にある状況での、目の視覚のこと。ヒトや多くの動物では、明所視では色覚が可能であり、これは錐体細胞のはたらきによる。 ヒトの目には3種類の錐体細胞があり、これらはそれぞれえ異なる波長の光に感度を持つ。錐体細胞の色素は吸光波長のピークを420 nm(青)、534 nm(青緑)、564 nm(黄緑)にもつ。錐体細胞の感度は互いに重なり合い、可視光スペクトルを形成している。最大視感度は555 nm(緑)での683 lm/Wである。 人間の目は、暗所では暗所視を、中間の明るさでは薄明視を用いている。 (ja)
- Fotopisch, scotopisch en mesopisch zicht zijn termen uit de oogheelkunde en de zintuigfysiologie.
* Onder fotopisch zicht wordt verstaan het kijken bij goede verlichting. De oogpupil is nauw, en de maximale lichtgevoeligheid van het netvlies ligt bij een golflengte van 555 nm (groen). Kleuren kunnen goed worden waargenomen.
* Onder scotopisch zicht wordt verstaan het kijken bij weinig licht. De oogpupil is wijd, en de maximale lichtgevoeligheid van het netvlies ligt bij een golflengte van 505 nm (blauw-groen). Kleuren worden niet of nauwelijks waargenomen.
* Onder mesopisch zicht wordt verstaan het overgangsgebied tussen fotopisch en scotopisch zicht. De termen komen uit het Oudgrieks, van respectievelijk φῶς (phōs, licht), σκότος (skotos, duisternis) en μέσος (mesos, midden). Het netvlies bevat verschillende soorten lichtreceptoren. De kegeltjes zorgen voor het fotopisch zien. De veel gevoeliger staafjes zorgen voor het scotopisch zien. In het mesopische gebied spelen beide een rol. De staafjes zijn gevoeliger voor blauw licht en geven daardoor een andere indruk van de lichtheid dan de kegeltjes (zie ook ooggevoeligheid en Purkinje-effect). Dat heeft een andere kleurwaarneming tot gevolg, die vooral merkbaar wordt in de schemering, zodra de aanpassing aan het donker begint. Vooral verschillende blauwtinten lijken helderder. Daarom wordt in sommige artistieke uitingen, maar ook bij de belichting van film- en tv-opnames, een groter aandeel blauw gebruikt wanneer een nachtelijke sfeer moet worden opgeroepen. Deze truc wordt wel de „Amerikaanse nacht” genoemd. Door dezelfde oorzaak lijkt maanlicht „kouder” (blauwachtiger) dan zonlicht, hoewel het eigenlijk iets roodachtiger is. De gezichtsscherpte is bij fotopisch zicht het grootst, vooral rond de fovea centralis bij het midden van het netvlies. Bij scotopisch zicht is de scherpte minder; vooral details met weinig contrast kunnen niet meer worden waargenomen doordat het oog de helderheid van naburige staafjes interpoleert. Daar rond de fovea centralis geen staafjes zitten, krijgt men bij scotopisch zicht de grootste scherpte wanneer men „net naast” het onderwerp kijkt, zodat het gebied net naast de fovea centralis wordt gebruikt (parafoveaal kijken). Bovendien werken de staafjes langzamer dan de kegeltjes (het zogenaamde ). In zeer donkere omstandigheden kan de reactietijd van de staafjes oplopen tot enkele tienden van een seconde waardoor snel bewegende voorwerpen slecht worden waargenomen. Dit effect wordt versterkt doordat het beeld meer ruis bevat naarmate het licht zwakker is (te vergelijken met sneeuw bij een slechte ontvangst op de tv). Het scotopisch gebied loopt van de waarnemingsdrempel bij een luminantie van ca. 3 × 10−6 cd/m2, tot ca. 0,003 ... 0,03 cd/m2. Daarboven ligt het mesopisch gebied dat tot ca. 3 ... 30 cd/m2 loopt (de grenzen zijn vloeiend en verschillen per persoon). Bij luminanties boven 3 ... 30 cd/m2 ligt het fotopisch bereik. (nl)
- Widzenie fotopowe (widzenie dzienne) – termin oznaczający pracę ludzkiego narządu wzroku w warunkach normalnych, czyli przy ilości światła wystarczającej do pełnego wykorzystania możliwości zmysłu wzroku. W rozpoznawaniu bodźców świetlnych biorą wówczas udział wyłącznie czopki (receptory umożliwiające widzenie barwne), nie biorą natomiast udziału pręciki (receptory rozpoznające różnice natężenia światła tylko w niemal zupełnej ciemności, robiące to monochromatycznie). W miarę spadku natężenia oświetlenia otoczenia, widzenie fotopowe przechodzi w fazę przejściową zwaną widzeniem mezopowym (częściowa utrata postrzegania barw), by wreszcie osiągnąć minimalny stan pracy ludzkiego oka zwany widzeniem skotopowym (świat w skali szarości). Widzenie dzienne zapewniają trzy typy czopków w oku człowieka, wykazujące największą czułość dla długości fali odpowiednio 420, 534 i 564 nm. Maksimum widmowe dla widzenia nocnego znajduje się przy 498 nm. Czopki odznaczają się znacznie mniejszą czułością (rzędu 600 lm/W) od pręcików (ok. 1700 lm/W). Widzenie dzienne zapewnia największą czułość w miejscu, na które jest skierowany wzrok. Tylko w wąskim zakresie kątowym utrzymuje się duża czułość i widzenie kolorów. Poza zakresem kątowym ok. 40° nie widzi się barw, czego zwykle nie zauważa się z powodu korekcji dokonywanej przez mózg. Za to widzenie nocne nastawione jest raczej na obserwację pod kątem, w efekcie czego w ciemności gorzej widać obiekty, na które jest skierowany wzrok. (pl)
- Fotopiskt seende eller dagseende är det sätt som receptorerna i ögat uppfattar fotonstrålningen (ljuset) vid luminansnivåer på minst 3 candela per kvadratmeter. Vid lägre luminansnivåer minskar de färgkänsliga tapparnas känslighet och allt mer av seendet sker med hjälp av stavarna som reagerar på ljus oavsett våglängd och ger ett seende i olika grader av grått. Det rena mörkerseendet kallas skotopiskt seende, medan mesopiskt seende innebär att tapparna fortfarande ger viss färginformation. (sv)
- Visão fotópica é a designação dada à sensibilidade do olho em condições de intensidade luminosa que permitam a distinção das cores. Na generalidade dos casos a visão fotópica corresponde à visão diurna (reservando-se a designação de visão escotópica para a visão nocturna), o que no caso humano corresponde a níveis de iluminação entre 0,01 lux e mais de 100 000 lux. No olho humano a visão fotópica faz-se principalmente pela activação dos cones que se encontram na retina. A sensibilidade do olho humano em visão fotópica não é a mesma para todos os comprimentos de onda (ver quadro abaixo), atingindo a sua máxima sensibilidade em torno dos 555 nanometros. O olho humano usa três tipos de cones para identificar três cores fundamentais. Os pigmentos biológicos existentes nos cones têm valores máximos de absorção da luz nos comprimentos de onda de 420 nm (azul), 534 nm (verde-azulado) e 564 nm (amarelo-esverdeado). A sua gama de sensibilidade sobrepõe-se para permitir visão em todo o espectro visível. A eficácia máxima de absorção é de 683 lumens/W no comprimento de onda de 555 nm (verde). Eficácia luminosa relativa do olho humano em visão fotópica (pt)
- Де́нний зі́р — механізм сприйняття світла зоровою системою людини, що діє в умовах відносно високої освітленості. Здійснюється за допомогою колбочок за яскравості тла, яка перевищує 10 кд/м2, що відповідає денним умов освітлення. Палички в цих умовах не діють. Синоніми: фотопічний (від дав.-гр. φῶς — світло і ὤψ — погляд, вигляд) і колбочковий зір. Спектральну залежність відносної чутливості людського ока для денного зору наведено на малюнку. Її максимум, порівняно з кривою чутливості ока для нічного зору зсунутий в довгохвильовий бік і припадає на довжину хвилі 555 нм. Втім, у конкретних людей значення відносної спектральної світлової ефективності, як і положення максимуму, можуть відрізнятися, особливо помітні такі відхилення у тих, хто страждає дальтонізмом. Так, у хворих протанопією максимум зміщений в короткохвильову частину спектру, а у хворих дейтеранопією — в довгохвильову. У літніх людей з нормальним колірним зором з віком кришталик може дещо пожовтіти і злегка помутніти, що також зміщує максимум у довгохвильову частину спектра. Особливостями денного зору порівняно з нічним є:
* Низька світлочутливість. Її величина приблизно в сто разів нижче, ніж за нічного зору. Обумовлена меншою чутливістю колбочок, порівняно з паличками.
* Висока роздільна здатність (гострота зору). Досягається за рахунок того, що щільність розташування колбочок на сітківці ока істотно вища, ніж щільність розташування паличок.
* Здатність сприймати кольори. Здійснюється завдяки тому, що на сітківці є колбочки трьох типів, при цьому колбочки кожного з типів сприймають світло тільки з однієї, властивої для даного типу, частини спектра. Більшу частину візуальної інформації людина отримує, використовуючи денний зір. (uk)
- Дневно́е зре́ние — механизм восприятия света зрительной системой человека, действующий в условиях относительно высокой освещённости. Осуществляется с помощью колбочек при яркости фона, превышающей 10 кд/м2, что соответствует дневным условиям освещения. Палочки в этих условиях не функционируют. Синонимы: фотопическое (от др.-греч. φῶς — свет и ὤψ — взгляд, вид) и колбочковое зрение. Спектральная зависимость относительной светочувствительности человеческого глаза для дневного зрения приведена на рисунке. Её максимум по сравнению с кривой чувствительности глаза при ночном зрении сдвинут в длинноволновую сторону и располагается на длине волны 555 нм. Впрочем, у конкретных людей значения относительной спектральной световой эффективности, как и положения максимума, могут отличаться, особенно заметны такие отклонения у страдающих дальтонизмом. Так, у больных протанопией максимум сдвинут в коротковолновую часть спектра, а у страдающих дейтеранопией — в длинноволновую. У пожилых людей с нормальным цветовым зрением хрусталик с возрастом может несколько пожелтеть и слегка помутнеть, что также сдвигает максимум в длинноволновую часть спектра. Отличительными особенностями дневного зрения по сравнению с ночным являются:
* Низкая светочувствительность. Её величина примерно в сто раз ниже, чем при ночном зрении. Обусловлена меньшей светочувствительностью колбочек по сравнению с палочками.
* Высокая разрешающая способность (острота зрения). Достигается за счет того, что плотность расположения колбочек на сетчатке глаза существенно выше, чем плотность расположения палочек.
* Способность воспринимать цвета. Осуществляется вследствие того, что на сетчатке имеются колбочки трех типов, при этом колбочки каждого из типов воспринимают свет только из одной свойственной для данного типа части спектра. Бо́льшую часть визуальной информации человек получает, используя дневное зрение. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- 明所視（めいしょし）とは、光量が充分にある状況での、目の視覚のこと。ヒトや多くの動物では、明所視では色覚が可能であり、これは錐体細胞のはたらきによる。 ヒトの目には3種類の錐体細胞があり、これらはそれぞれえ異なる波長の光に感度を持つ。錐体細胞の色素は吸光波長のピークを420 nm(青)、534 nm(青緑)、564 nm(黄緑)にもつ。錐体細胞の感度は互いに重なり合い、可視光スペクトルを形成している。最大視感度は555 nm(緑)での683 lm/Wである。 人間の目は、暗所では暗所視を、中間の明るさでは薄明視を用いている。 (ja)
- Fotopiskt seende eller dagseende är det sätt som receptorerna i ögat uppfattar fotonstrålningen (ljuset) vid luminansnivåer på minst 3 candela per kvadratmeter. Vid lägre luminansnivåer minskar de färgkänsliga tapparnas känslighet och allt mer av seendet sker med hjälp av stavarna som reagerar på ljus oavsett våglängd och ger ett seende i olika grader av grått. Det rena mörkerseendet kallas skotopiskt seende, medan mesopiskt seende innebär att tapparna fortfarande ger viss färginformation. (sv)
- الرؤية النهارية أو الرؤية الضيائية (بالإنجليزية: photoptic vision) رؤية النهار أو الرؤية عند توفر الضوء تتم في عين الإنسان عن طريق الخلايا المخروطية الموجودة في الشبكية. ولكن الرؤية في الظلام أو الرؤية الليلية عندما يكون الضوء ضعيفا فيتم في شبكية العين أيضا في خلايا عصوية وتسمى أحيانا خلايا عصوية لتشابهها بالعصى أوبالنبوت. كما يستطيع الإنسان أيضا الرؤية في ضوء منخفض بين النهار والليل مثل وق الغسق وأول الليل فتسمى رؤية وسطية mesopic vision . عندئذ تشترك ذلك النوعان من الخلايا في الرؤية. تأتي تلك المسميات عن اللغة الإغريقية: phos (ضوء), mesos (وسط) و skotos (ظلام). (ar)
- La visió fotòpica o "diürna" és la visió que té lloc amb bones condicions d'il·luminació (a plena llum del dia). Aquesta visió possibilita la correcta interpretació del color per l'ull.
* Està basada en la resposta dels cons, un dels dos tipus de fotoreceptors de la retina (cons i bastons). Els cons són molt menys sensibles a la llum que els bastons, pel que només s'activen quan els nivells d'il·luminació són prou elevats. En ser més abundants a la fòvea, es caracteritza per una bona profunditat de camp i, per tant, per una remarcable agudesa. L'agudesa visual, és a dir, la percepció de detalls fins en les imatges, és superior en aquest tipus de visió. Com és dit, és degut al dens empaquetament dels cons a la fòvea i a les sortides de diversos bastons adjacents, que solen convergir a una (ca)
- La visión fotópica es la percepción visual que se produce con niveles de iluminación diurnos (a plena luz del día). Esta visión posibilita la correcta interpretación del color por el ojo. Está basada en la respuesta de los conos, uno de los dos tipos de fotorreceptores de la retina (conos y bastones). Los conos son mucho menos sensibles a la luz que los bastones, por lo que sólo se activan cuando los niveles de iluminación son suficientemente elevados. (es)
- Photopic vision is the vision of the eye under well-lit conditions (luminance levels from 10 to 108 cd/m2). In humans and many other animals, photopic vision allows color perception, mediated by cone cells, and a significantly higher visual acuity and temporal resolution than available with scotopic vision. The wavelengths for when a person is in photopic vary with the intensity of light. For the blue-green region (500 nm), 50% of the light reaches the image point of the retina. (en)
- Penglihaatan fotopik adalah penglihatan mata pada kondisi terang (pencahayaan 10 hingga 108 cd/m2). Pada manusia dan banyak hewan lainnya, penglihatan fotopik memungkinkan , dimediasi oleh sel kerucut, serta dan resolusi temporal yang jauh lebih tinggi dibandingkan dengan penglihatan skotopik. Panjang gelombang yang diserap ketika seseorang berada dalam lingkungan fotopik bervariasi bergantung pada intensitas cahaya. Untuk wilayah biru-hijau (500 nm), 50% cahaya mencapai titik gambar retina. (in)
- La visione fotopica ([comp. di fot(o)-1 e del tema gr. ὀπ- «vedere»]) è la visione dovuta unicamente all'attività dei coni della retina ed è usata principalmente in presenza della luce diurna (o di valori equivalenti). Il livello di illuminazione ambientale è compreso tra il limite superiore di circa 3200 Cd/m2 (sconforto alla luce del Sole) e il limite inferiore che è intorno a 0,01 Cd/m2 (entrando nella notte fonda, dalla fine del crepuscolo astronomico), ma con variazioni individuali anche più grandi, fino a 0,001 Cd/m2 per gli occhi più sensibili. Negli esseri umani, è la visione fotopica che consente la percezione dei colori, tramite i tre differenti tipi di coni retinici, ognuno maggiormente sensibile ad una frequenza elettromagnetica diversa e attribuibile al rosso, al verde e al bl (it)
- Widzenie fotopowe (widzenie dzienne) – termin oznaczający pracę ludzkiego narządu wzroku w warunkach normalnych, czyli przy ilości światła wystarczającej do pełnego wykorzystania możliwości zmysłu wzroku. Widzenie dzienne zapewniają trzy typy czopków w oku człowieka, wykazujące największą czułość dla długości fali odpowiednio 420, 534 i 564 nm. Maksimum widmowe dla widzenia nocnego znajduje się przy 498 nm. Czopki odznaczają się znacznie mniejszą czułością (rzędu 600 lm/W) od pręcików (ok. 1700 lm/W). (pl)
- Fotopisch, scotopisch en mesopisch zicht zijn termen uit de oogheelkunde en de zintuigfysiologie.
* Onder fotopisch zicht wordt verstaan het kijken bij goede verlichting. De oogpupil is nauw, en de maximale lichtgevoeligheid van het netvlies ligt bij een golflengte van 555 nm (groen). Kleuren kunnen goed worden waargenomen.
* Onder scotopisch zicht wordt verstaan het kijken bij weinig licht. De oogpupil is wijd, en de maximale lichtgevoeligheid van het netvlies ligt bij een golflengte van 505 nm (blauw-groen). Kleuren worden niet of nauwelijks waargenomen.
* Onder mesopisch zicht wordt verstaan het overgangsgebied tussen fotopisch en scotopisch zicht. (nl)
- Visão fotópica é a designação dada à sensibilidade do olho em condições de intensidade luminosa que permitam a distinção das cores. Na generalidade dos casos a visão fotópica corresponde à visão diurna (reservando-se a designação de visão escotópica para a visão nocturna), o que no caso humano corresponde a níveis de iluminação entre 0,01 lux e mais de 100 000 lux. No olho humano a visão fotópica faz-se principalmente pela activação dos cones que se encontram na retina. Eficácia luminosa relativa do olho humano em visão fotópica (pt)
- Дневно́е зре́ние — механизм восприятия света зрительной системой человека, действующий в условиях относительно высокой освещённости. Осуществляется с помощью колбочек при яркости фона, превышающей 10 кд/м2, что соответствует дневным условиям освещения. Палочки в этих условиях не функционируют. Синонимы: фотопическое (от др.-греч. φῶς — свет и ὤψ — взгляд, вид) и колбочковое зрение. Отличительными особенностями дневного зрения по сравнению с ночным являются: Бо́льшую часть визуальной информации человек получает, используя дневное зрение. (ru)
- Де́нний зі́р — механізм сприйняття світла зоровою системою людини, що діє в умовах відносно високої освітленості. Здійснюється за допомогою колбочок за яскравості тла, яка перевищує 10 кд/м2, що відповідає денним умов освітлення. Палички в цих умовах не діють. Синоніми: фотопічний (від дав.-гр. φῶς — світло і ὤψ — погляд, вигляд) і колбочковий зір. Особливостями денного зору порівняно з нічним є: Більшу частину візуальної інформації людина отримує, використовуючи денний зір. (uk)
|
