| dbo:abstract
|
- كانت هذه القلعة التي يبلغ عمرها ألف عام في قلب هتلر، على بعد 400 ميل (640 كـم) من أي حدود ليست تحت السيطرة النازية. كانت جدرانها الخارجية سمكها سبعة أقدام (مترين) وكان الجرف الذي بنيت عليه قطره مائتين وخمسين قدمًا (75 متر) إلى . (ar)
- Oflag IV C (für Offizierslager IV C) war die offizielle Bezeichnung für das Lager für kriegsgefangene alliierte Offiziere auf Schloss Colditz während des Zweiten Weltkriegs. Nach 1945 wurde es durch die Aufarbeitung seiner vielen Ausbruchsversuche in Buch und Film vor allem in Großbritannien sehr bekannt. In der englischsprachigen Literatur wird es auch als Oflag IV-C bezeichnet. (de)
- Oflag IV-C, often referred to by its location at Colditz Castle, overlooking Colditz, Saxony, was one of the most noted German Army prisoner-of-war camps for captured enemy officers during World War II; Oflag is a shortening of Offizierslager, meaning "officers' camp". (en)
- Oflag IV C è il nome dato al campo di prigionia istituito nel 1939 dalle autorità militari tedesche nel Castello di Colditz (che era già stato utilizzato a tale scopo durante la prima guerra mondiale) e destinato ad accogliere ufficiali britannici, francesi, olandesi e polacchi. Era considerato un campo di massima sicurezza e funse come tale fino al 1945. (it)
- Jeniecki obóz specjalny Oflag IV C – niemiecki obóz jeniecki z czasu II wojny światowej położony w miejscowości Colditz oddalonej około 40 km od stolicy Saksonii – Drezna. Znajduje się tam , w murach którego założono obóz karny. Międzynarodowy obóz specjalny Colditz IV C przeznaczony był dla szczególnie ważnych oficerów wojsk alianckich i oficerów, którzy wsławili się ucieczkami z innych obozów. Funkcjonował od października 1939 do kwietnia 1945. Polscy jeńcy przebywali tu w trzech okresach: w październiku 1939 przybyła pierwsza grupa oficerów, kolejna – w listopadzie 1939, a ostatnia w lutym 1945.Pod koniec 1939 w Colditz pozostawało ponad czterystu polskich oficerów i podchorążych. Na przełomie 1939 i 1940 w obozie znajdowało się około kilkunastu polskich generałów, np.: Janusz Gąsiorowski, Wincenty Kowalski, Stanisław Oktawiusz Małachowski, Wiktor Thommée, Władysław Bończa-Uzdowski, Władysław Bortnowski. Tutaj po kampanii wrześniowej więziony był wiceadmirał Józef Unrug. 22 maja 1940 r. wszystkich oficerów polskich przebywających w Colditz przewieziono do Prenzlau, zaś generałów do Königstein/Sächsische Schweiz wraz z podchorążymi, których odesłano do stalagów. Wiosną 1942 w obozie przebywało czterdziestu ośmiu oficerów i osiemnastu szeregowców WP. Opuścili oni Colditz dopiero w sierpniu 1943. Po ich wyjeździe zamek w Colditz miał być wyłącznie obozem dla Brytyjczyków, a w okresie późniejszym także dla jeńców amerykańskich. Jedynym odstępstwem od tej zasady było właśnie przewiezienie 5 lutego 1945 dwudziestoosobowej grupy żołnierzy z powstania warszawskiego na czele z gen. Tadeuszem Borem-Komorowskim. Przybyli z nim także: gen. Antoni Chruściel, gen. Tadeusz Pełczyński, gen. Tadeusz Kossakowski, kpt. Stanisław Jankowski, płk Kazimierz Iranek-Osmecki. Na zamku znajduje się wystawa w języku polskim i niemieckim, poświęcona głównie postaci gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego. Wśród uwięzionych w Colditz oficerów Niemcy wyróżniali kategorię tzw. „prominentnych”, do których zaliczali m.in. członków rodzin alianckich polityków (takim jeńcem był np. , bratanek żony Winstona Churchilla). Z uwagi na no to, iż w Colditz przebywali jeńcy szczególnie ważni dla III Rzeszy bądź tacy, którzy uciekali z poprzednich miejsc uwięzienia, Niemcy byli zmuszeni utrzymywać w Colditz dość znaczny (w porównaniu z innym obozami jenieckimi) garnizon liczący około 70 ludzi. Należy podkreślić, iż wobec jeńców umieszczonych w Colditz Niemcy przez cały okres istnienia obozu przestrzegali wszelkich postanowień konwencji genewskiej. Próby ucieczki były karane jedynie umieszczeniem w areszcie obozowym. W ciągu całego okresu istnienia obozu 31 jeńcom udało się zbiec z obozu, przy czym 16 uciekło z samego zamku, pozostałych zaś 15 uczyniło to, kiedy byli poza jego murami, np. w czasie pobytu w szpitalu czy też wizyty u dentysty. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- كانت هذه القلعة التي يبلغ عمرها ألف عام في قلب هتلر، على بعد 400 ميل (640 كـم) من أي حدود ليست تحت السيطرة النازية. كانت جدرانها الخارجية سمكها سبعة أقدام (مترين) وكان الجرف الذي بنيت عليه قطره مائتين وخمسين قدمًا (75 متر) إلى . (ar)
- Oflag IV C (für Offizierslager IV C) war die offizielle Bezeichnung für das Lager für kriegsgefangene alliierte Offiziere auf Schloss Colditz während des Zweiten Weltkriegs. Nach 1945 wurde es durch die Aufarbeitung seiner vielen Ausbruchsversuche in Buch und Film vor allem in Großbritannien sehr bekannt. In der englischsprachigen Literatur wird es auch als Oflag IV-C bezeichnet. (de)
- Oflag IV-C, often referred to by its location at Colditz Castle, overlooking Colditz, Saxony, was one of the most noted German Army prisoner-of-war camps for captured enemy officers during World War II; Oflag is a shortening of Offizierslager, meaning "officers' camp". (en)
- Oflag IV C è il nome dato al campo di prigionia istituito nel 1939 dalle autorità militari tedesche nel Castello di Colditz (che era già stato utilizzato a tale scopo durante la prima guerra mondiale) e destinato ad accogliere ufficiali britannici, francesi, olandesi e polacchi. Era considerato un campo di massima sicurezza e funse come tale fino al 1945. (it)
- Jeniecki obóz specjalny Oflag IV C – niemiecki obóz jeniecki z czasu II wojny światowej położony w miejscowości Colditz oddalonej około 40 km od stolicy Saksonii – Drezna. Znajduje się tam , w murach którego założono obóz karny. Na zamku znajduje się wystawa w języku polskim i niemieckim, poświęcona głównie postaci gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego. Wśród uwięzionych w Colditz oficerów Niemcy wyróżniali kategorię tzw. „prominentnych”, do których zaliczali m.in. członków rodzin alianckich polityków (takim jeńcem był np. , bratanek żony Winstona Churchilla). (pl)
|
.JPG){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}