| dbo:abstract
|
- دام مارجوت فونتين دو أرياس (بالإنجليزية: Margot Fonteyn) DBE (مايو 18 1919 – 21 فبراير 1991)، كانت راقصة باليه في القرن العشرين. وكانت مشهورة بشكل كبير بأنها واحدة من أعظم راقصات الباليه الكلاسيكي على الإطلاق. وقضت حياتها المهنية بالكامل كراقصة مع ، وبالتدريج عُينت في ضيافة . (ar)
- Margaret Evelyn de Arias (Reigate, Surrey, 18 de maig de 1919–Ciutat de Panamà, 21 de febrer de 1991), coneguda amb el nom artístic de Margot Fonteyn, va ser una famosa ballarina britànica. Va passar tota la seua carrera com a ballarina al The Royal Ballet (abans Sadler's Wells Theatre Company), i finalment va ser nomenada prima ballerina assoluta de la companyia per la Reina Isabel II. (ca)
- Margot Fonteynová, rodným jménem Margaret Evelyn Hookham, po svatbě Margot Fonteyn Arias (18. května 1919, – 21. února 1991, Ciudad de Panamá) byla anglická baletka, tanečnice londýnského Královského baletu. Vytvořila taneční pár s ruským baletním umělcem Rudolfem Nurejevem, který byl téměř o dvacet let mladší než ona. Oba jsou zapsáni v Guinnessově knize rekordů jako baletní umělci, kteří sklidili největší aplaus v historii - v říjnu 1964 totiž byli ve vídeňské Státní opeře po představení Labutího jezera vyvoláni 89x před oponu. (cs)
- Η Μαργκότ Φοντέιν (Margot Fonteyn, 18 Μαΐου 1919 – 21 Φεβρουαρίου 1991) ήταν Αγγλίδα μπαλαρίνα. Θεωρείται ευρέως ως μία από τις σημαντικότερες χορεύτριες κλασικού μπαλέτου όλων των εποχών. Πέρασε ολόκληρη την καριέρα της ως χορεύτρια του βρετανικού Βασιλικού Μπαλέτου. (el)
- Dame Margot FONTEYN, OBI (18a de majo 1919 - 21a de februaro 1991), kun arta nomo Margaret Evelyn de Arias, estis angla ballerina. Ŝi pasigis sian tutan karieron kiel dancisto de la Royal Ballet (iam Sadler's Wells Theater Company), kaj poste ŝi estis nomumita prima ballerina assoluta de la kompanio fare de la reĝino Elizabeto la 2-a. Ŝi ricevis balet-instruon je aĝo de kvar jaroj, ŝi studis en Anglio kaj Ĉinio, kie ŝia patro estis translokigita pro labortialo. Ŝia trejnado en Ŝanghajo estis kun George Goncharov, kontribuante al kontinua intereso en baleto el Rusio. Reveninta al Londono je aĝo de 14 jaroj, ŝi estis invitita aliĝi al la Vic-Wells Ballet School fare de Ninette de Valois. Ŝi sukcedis post kiel prima ballerina de la kompanio en 1935. La Vic-Wells koregrafo, Sir Frederick Ashton, verkis nombrajn pecojn por Fonteyn kaj ŝia partnero, , kun kiu ŝi dancis el la 1930-aj ĝis la 1940-aj jaroj. En 1946, la kompanio, tiam renomits Sadler's Wells Ballet, translokiĝis al Royal Opera House en Covent Garden kie la plej ofta partnero de Fonteyn tra la venonta jardeko estis . Ŝia ludado en La bela dormulino de Pjotr Iljiĉ Ĉajkovskij iĝis distinga rolo kaj por Fonteyn kaj por la kompanio, sed ŝi estis bone konata ankaŭ pro la baletoj kreitaj de Ashton, kiel Symphonic Variations, Cinderella, Daphnis and Chloe, Ondine kaj Sylvia. En 1949, ŝi estris la kompanion en turneo en Usonon kaj iĝis internacia famulo. Antaŭ kaj post la Dua Mondmilito, Fonteyn ludis por televidaj elsendoj de baletludado en Britio kaj komence de la 1950-aj jaroj aperis en la programo The Ed Sullivan Show, konsekvence pliigante la popularecon de la danco en Usono. En 1955, ŝi edziniĝĝis al panamana politikisto Roberto Arias kaj aperis en rekta kolorproduktado de La bela dormulino por la NBC. Tri jarojn poste, ŝi kaj Somes dancis por BBC televida adapto de La Nuksrompilo. Danke al ŝia internacia famo kaj al postuloj de multaj gastartistoj, la Royal Ballet permesis al Fonteyn iĝi libera dancistino en 1959. En 1961, kiam Fonteyn estis konsiderante retiriĝon, Rudolf Nurejev fuĝis el la Kirova Baleto dum li estis dancanta en Parizo. Fonteyn, kvankam malpreta partneri kun li pro 19-jara aĝodiferenco, dancis kun li en lia premiero kun la Royal Ballet en Giselle la 21an de februaro 1962. La duopo tuj iĝis internacie konataj, kaj ĉiu dancisto metis la alian en ties plej bona ludado. Ili famiĝis ĉefe pro klasikaj ludadoj en verkoj kiel Le Corsaire Pas de Deux, Les Sylphides, La Bayadère, Cignolago, kaj , en kiu Nurejev foje adaptis koregrafiojn specife por montri iliajn talentojn. La paro premieris Marguerite and Armand de Ashton, kiu estis koregrafiita specife por ili kaj estis aklamitaj pro sia ludado en la titolroloj de Romeo and Juliet de Sir Kenneth MacMillan. La venontan jaron, la edzo de Fonteyn estis mortpafita dum murdoklopodo kaj iĝis kvarplegia, postulante konstantan zorgon por la cetero de sia vivo. En 1972, Fonteyn iris al duon-retiro, kvankam ŝi plue dancis porokaze ĝis la fino de la jardeko. En 1979, ŝi estis omaĝita de la Royal Ballet kaj oficiale nomumita prima ballerina assoluta de la kompanio. Ŝi retiriĝis al Panamo, kie ŝi pasigis sian tempon verkante librojn, brutobredante kaj zorgante sian edzon. Ŝi mortis pro ovaria kancero precize 29 jaroj post sia premiero kun Nurejev en Giselle. (eo)
- Margaret "Peggy" Hookham (Reigate, Surrey, 18 de mayo de 1919–Ciudad de Panamá, 21 de febrero de 1991), conocida como Margot Fonteyn, fue una famosa bailarina británica que desarrolló toda su carrera artística en el Royal Ballet, gran parte de ésta como primera bailarina absoluta. (es)
- Dame Margot Fonteyn, ab 1955 Fonteyn de Arias, DBE (* 18. Mai 1919 in Reigate, Surrey, England; † 21. Februar 1991 in Panama-Stadt, Panama; eigentlich Margaret Hookham), war eine britische Balletttänzerin (Prima Ballerina Assoluta). (de)
- Margot Fonteyn —jaiotza-izena: Margaret Evelyn Hookman— ballet dantzaria eta aktorea izan zen. (eu)
- Dame Margaret Evelyn de Arias DBE (née Hookham; 18 May 1919 – 21 February 1991), known by the stage name Margot Fonteyn, was an English ballerina. She spent her entire career as a dancer with the Royal Ballet (formerly the Sadler's Wells Theatre Company), eventually being appointed prima ballerina assoluta of the company by Queen Elizabeth II. Beginning ballet lessons at the age of four, she studied in England and China, where her father was transferred for his work. Her training in Shanghai was with Russian expatriate dancer Georgy Goncharov, contributing to her continuing interest in Russian ballet. Returning to London at the age of 14, she was invited to join the Vic-Wells Ballet School by Ninette de Valois. She succeeded Alicia Markova as prima ballerina of the company in 1935. The Vic-Wells choreographer, Sir Frederick Ashton, wrote numerous parts for Fonteyn and her partner, Robert Helpmann, with whom she danced from the 1930s to the 1940s. In 1946, the company, now renamed the Sadler's Wells Ballet, moved into the Royal Opera House at Covent Garden where Fonteyn's most frequent partner throughout the next decade was Michael Somes. Her performance in Tchaikovsky’s The Sleeping Beauty became a distinguishing role for both Fonteyn and the company, but she was also well known for the ballets created by Ashton, including Symphonic Variations, Cinderella, Daphnis and Chloe, Ondine and Sylvia. In 1949, she led the company in a tour of the United States and became an international celebrity. Before and after the Second World War, Fonteyn performed in televised broadcasts of ballet performances in Britain and in the early 1950s appeared on The Ed Sullivan Show, consequently increasing the popularity of dance in the United States. In 1955, she married the Panamanian politician Roberto Arias and appeared in a live colour production of The Sleeping Beauty aired on NBC. Three years later, she and Somes danced for the BBC television adaptation of The Nutcracker. Thanks to her international acclaim and many guest artist requests, the Royal Ballet allowed Fonteyn to become a freelance dancer in 1959. In 1961, when Fonteyn was considering retirement, Rudolf Nureyev defected from the Kirov Ballet while dancing in Paris. Fonteyn, though reluctant to partner with him because of their 19-year age difference, danced with him in his début with the Royal Ballet in Giselle on 21 February 1962. The duo immediately became an international sensation, each dancer pushing the other to their best performances. They were most noted for their classical performances in works such as Le Corsaire Pas de Deux, Les Sylphides, La Bayadère, Swan Lake, and Raymonda, in which Nureyev sometimes adapted choreographies specifically to showcase their talents. The pair premièred Ashton's Marguerite and Armand, which had been choreographed specifically for them, and were noted for their performance in the title roles of Sir Kenneth MacMillan's Romeo and Juliet. The following year, Fonteyn's husband was shot during an assassination attempt and became a quadriplegic, requiring constant care for the remainder of his life. In 1972, Fonteyn went into semi-retirement, although she continued to dance periodically until the end of the decade. In 1979, she was fêted by the Royal Ballet and officially pronounced the prima ballerina assoluta of the company. She retired to Panama, where she spent her time writing books, raising cattle, and caring for her husband. She died from ovarian cancer exactly 29 years after her premiere with Nureyev in Giselle. (en)
- Margot Fonteyn (Lahir: , Surrey, Inggris 18 Mei 1919. Meninggal: Panama, 21 February 1991) adalah seorang balerina berkebangsaan Inggris. Margot Fonteyn bernama asli Margaret Hookham, setelah menikah namanya berubah menjadi Margot Fonteyn de Arias. Margot Foteyn mempelajari di Hong Kong kemudian di London bersama di Sekolah Balet . Debut pertamanya dimulai pada tahun 1934 bersama Vic-Wells Ballet. Pada tahun 1935, salah satu anggota Vic-Wells, , keluar dari grup dan Margot Fonteyn mengambil alih peran-peran klasiknya, termasuk dalam Giselle. Margot Fonteyn akhirnya menjadi penari utama dalam Vic-Wells Ballet. Pada tahun 1939, Margot Fonteyn menari sebagai peran dari dongeng "Puteri Tidur" (bahasa Inggris: The Sleeping Beauty). Pada tahun 1956, grup ballet Saddler Wells ini berganti nama menjadi . Margot Fonteyn mendapatkan beberapa penghargaan seperti CBE (Commander of the Order of the British Empire), dan DBE (Dame of the order of the British Empire). Pada tahun 1954, Margot Fonteyn diserahi jabatan sebagai presiden dari Royal Academy of Dancing (RAD). (in)
- Dame Margaret Peggy Hookham, connue sous le nom de scène Margot Fonteyn (née le 18 mai 1919 à Reigate, Angleterre, et morte le 21 février 1991, à Panama City, Panama) est une danseuse britannique formée au Royal Ballet School de Londres. Considérée comme l'une des grandes danseuses classiques de son époque, elle fut l'une des partenaires fétiches de Rudolf Noureev, notamment dans Roméo et Juliette. (fr)
- 마고 폰테인 여사(Dame Margot Fonteyn de Arias, DBE, 1919년 5월 18일 ~ 1991년 2월 21일)는 영국의 발레리나이다. 20세기 가장 위대한 무용수 가운데 한 명으로 여겨진다. 그녀는 평생 로열 발레단에서 활동하였으며, 엘리자베스 2세로부터 프리마 발레리나 압솔루타로 지명되었다. 1981년부터 1990년까지 더럼 대학교 총장(Chancellor)을 지내기도 했다. (ko)
- デイム・マーゴ・フォンテイン（Dame Margot Fonteyn de Arias DBE, 1919年5月18日 - 1991年2月21日）は、イギリスのバレエダンサー。本名はマーガレット・イヴリン “ペギー”・ホッカム（Margaret Evelyn "Peggy" Hookham）。芸名のフォンテインは、母方の祖父の姓 Fontes のもじりである。 アイルランド系である母親がブラジル人とのハーフだったので、アングロ・サクソン系らしからぬ黒髪黒目のエキゾチックな容貌が特徴的だった。幼少時からバレエを習い始め、父親の赴任先の上海でもロシア人舞踊師から手ほどきを受けていた。帰国後はサドラーズ・ウェルズ・バレエ学校で学ぶ。入学当初から学校長兼ヴィック・ウェルズ・バレエ（後のロイヤル・バレエ団）芸術監督のニネット・ド・ヴァロアに見出され、徹底的に鍛えなおされたという。 1934年、舞台デビューした。翌年、バレエ・リュス出身のプリマ、アリシア・マルコワ退団のあとをうけてプリマ・バレリーナとなった。1946年、全米ツアー公演で踊った『眠れる森の美女』オーロラ姫が当たり役となり、注目を浴びる。その後もロイヤル・バレエで活躍する他、1954年から王立舞踏学院の院長を務めた。1956年にデイムの称号を与えられた。代表作は『ジゼル』『眠れる森の美女』『白鳥の湖』など。映画『小さなバレリーナ』（1947年）にも出演した。 1963年、引退がささやかれていた時期にソ連から亡命したルドルフ・ヌレエフと『ジゼル』で共演する。これが評判となり、以降ヌレエフとの間に10年以上に及ぶパートナーシップで再びバレエ界に名をとどろかせた。特に2人の『眠れる森の美女』、『ロメオとジュリエット』は有名で、後者は映像化された。1955年にパナマの外交官ロベルト・デ・アリアスと結婚した。その後、夫アリアスはパナマで政界進出を目論むが、1967年遊説中に狙撃され、下半身不随となった。フォンテインは夫を最後まで看取ったのち、1991年にガンによりパナマで死去した。 (ja)
- Margot Fonteyn (ur. 18 maja 1919 w Reigate jako Margaret Hookham, zm. 21 lutego 1991 w Panamie) – brytyjska baletnica, tancerka, primabalerina. W roku 1934 dołączyła do Vic-Wells Ballet (obecnie The Royal Ballet). (pl)
- Dame Margaret Evelyn Hookham, conosciuta con lo pseudonimo di Margot Fonteyn (Reigate, 18 maggio 1919 – Panama, 21 febbraio 1991), è stata una ballerina britannica, prima ballerina con il Royal Ballet. È considerata la più grande di tutti i tempi, ed è stata nominata prima ballerina assoluta dal Royal Ballet. (it)
- Dame Margot Fonteyn de Arias (vanaf 1955) (Reigate, Surrey, Engeland, 18 mei 1919 - Panama-Stad, Panama, 21 februari 1991) was een beroemde Engelse balletdanseres (Prima Ballerina Assoluta). (nl)
- Margot Fonteyn DBE (nome de batismo: Margaret Evelyn Hookham; 18 de maio de 1919 – 21 de fevereiro de 1991) foi uma bailarina inglesa. Considerada uma das maiores bailarinas de todos os tempos, por toda sua carreira dançou com o Royal Ballet, sendo apontada como Prima Ballerina Assoluta da companhia pela rainha Elizabeth II. (pt)
- Дама Марго́ Фонте́йн (англ. Dame Margot Fonteyn), урождённая Ма́ргарет Эвелин Ху́кем (Margaret Evelyn Hookham; 18 мая 1919, Райгит, Англия, Соединённое Королевство Великобритании и Ирландии — 21 февраля 1991, Панама, Панама) — артистка балета, прима-балерина лондонского Королевского балета, постоянная партнёрша Рудольфа Нуреева после его «бегства» из СССР, супруга панамского юриста и дипломата Тито де Ариаса. Её Королевского Величества Prima ballerina assoluta (1979). (ru)
- Дама Марго Фонтейн (англ. Dame Margot Fonteyn), уроджена Маргарет Хукем (Margaret Hookham; 18 травня 1919, , Велика Британія — 21 лютого 1991, Панама) — артистка балету, лондонського , постійна партнерка Рудольфа Нурєєва після його «втечі» з СРСР, дружина панамського юриста і дипломата Роберто Аріаса, сина колишнього президента Панами, Армодіо Аріаса. (uk)
- Dame Margot Fonteyn de Arias, egentligen Margaret "Peggy" Hookham, född 18 maj 1919 i Reigate, Surrey, England, död 21 februari 1991 i Panama City, Panama, var en brittisk ballerina. Fonteyn fick sin grundläggande dansskolning i England och Shanghai innan hon 1934 började på Ninette de Valois Vic-Wells Ballet i London. Samma år gjorde hon debut i Nötknäpparen. Hennes första danspartner var Robert Helpmann, med vilken hon dansade många roller i koreografi av Frederick Ashton. Fonteyn utsågs till prima ballerina assoluta vid Royal Ballet. Hennes första permanenta danspartner blev Michael Somes. Fonteyn dansade nästan alla de stora rollerna och var berömd för sin perfekta fysik och musikalitet. I början av 1960-talet bildade hon ett framgångsrikt partnerskap med den avhoppade ryske balettdansören Rudolf Nurejev, och de två gjorde stor succé på Covent Garden i London. Under sin succéartade karriär, som varade i över 40 år, dansade Margot Fonteyn i drygt 30 länder, däribland Australien, USA, Filippinerna och Ryssland. Hon kom till Australien första gången 1957 och uppträdde med Borovanskijbaletten. Hon återkom 1964 och dansade tillsammans med Nurejev vid Australian Ballet. De dansade huvudrollerna i Peggy van Praaghs uppsättning av Giselle samt en helaftonsföreställning av Svansjön. Fonteyn var en kärkommen gästdansös i Australien, och 1970 dansade hon Odettes variation ur Svansjön. 1956 blev Fonteyn utnämnd till Dame Commander of the Order of the British Empire (DBE). 1955 gifte hon sig med playboyen Roberto "Tito" de Arias, som var Panamas delegat vid Förenta nationerna och tidigare ambassadör i Storbritannien. Arias tillhörde en inflytelserik panamansk familj, som hamnat i politisk onåd. 1959 anklagades han för att ha försökt planera en statskupp för att störta regeringen i Panama. I samband med detta satt Fonteyn fängslad en dag (den 21 april 1959) medan polisen jagade de Arias. Hon frisläpptes och flög till New York, där hon i juni samma år återförenades med sin make, som befann sig i exil i USA. Arias var notoriskt otrogen och Fonteyn övervägde skilsmässa, när de Arias 1964 blev skjuten med fem skott och förlamades från nacken och nedåt. Hon ägnade sedan resten av sitt liv åt att vårda sin make, men fortsatte att uppträda för att få pengar till hans vård. De Arias avled 1989, och det framkom då att han hade pantsatt parets gård i Panama. När Fonteyn själv senare drabbades av cancer tvangs hon sälja sina smycken för att kunna finansiera sin läkarvård. (sv)
- 瑪歌·芳婷女爵士，DBE（Dame Margot Fonteyn ，1919年5月18日－1991年2月21日）是一位著名的英國首席芭蕾舞者，在她的時代，被許多人認為是英國最出色的女芭蕾舞者。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- دام مارجوت فونتين دو أرياس (بالإنجليزية: Margot Fonteyn) DBE (مايو 18 1919 – 21 فبراير 1991)، كانت راقصة باليه في القرن العشرين. وكانت مشهورة بشكل كبير بأنها واحدة من أعظم راقصات الباليه الكلاسيكي على الإطلاق. وقضت حياتها المهنية بالكامل كراقصة مع ، وبالتدريج عُينت في ضيافة . (ar)
- Margaret Evelyn de Arias (Reigate, Surrey, 18 de maig de 1919–Ciutat de Panamà, 21 de febrer de 1991), coneguda amb el nom artístic de Margot Fonteyn, va ser una famosa ballarina britànica. Va passar tota la seua carrera com a ballarina al The Royal Ballet (abans Sadler's Wells Theatre Company), i finalment va ser nomenada prima ballerina assoluta de la companyia per la Reina Isabel II. (ca)
- Margot Fonteynová, rodným jménem Margaret Evelyn Hookham, po svatbě Margot Fonteyn Arias (18. května 1919, – 21. února 1991, Ciudad de Panamá) byla anglická baletka, tanečnice londýnského Královského baletu. Vytvořila taneční pár s ruským baletním umělcem Rudolfem Nurejevem, který byl téměř o dvacet let mladší než ona. Oba jsou zapsáni v Guinnessově knize rekordů jako baletní umělci, kteří sklidili největší aplaus v historii - v říjnu 1964 totiž byli ve vídeňské Státní opeře po představení Labutího jezera vyvoláni 89x před oponu. (cs)
- Η Μαργκότ Φοντέιν (Margot Fonteyn, 18 Μαΐου 1919 – 21 Φεβρουαρίου 1991) ήταν Αγγλίδα μπαλαρίνα. Θεωρείται ευρέως ως μία από τις σημαντικότερες χορεύτριες κλασικού μπαλέτου όλων των εποχών. Πέρασε ολόκληρη την καριέρα της ως χορεύτρια του βρετανικού Βασιλικού Μπαλέτου. (el)
- Margaret "Peggy" Hookham (Reigate, Surrey, 18 de mayo de 1919–Ciudad de Panamá, 21 de febrero de 1991), conocida como Margot Fonteyn, fue una famosa bailarina británica que desarrolló toda su carrera artística en el Royal Ballet, gran parte de ésta como primera bailarina absoluta. (es)
- Dame Margot Fonteyn, ab 1955 Fonteyn de Arias, DBE (* 18. Mai 1919 in Reigate, Surrey, England; † 21. Februar 1991 in Panama-Stadt, Panama; eigentlich Margaret Hookham), war eine britische Balletttänzerin (Prima Ballerina Assoluta). (de)
- Margot Fonteyn —jaiotza-izena: Margaret Evelyn Hookman— ballet dantzaria eta aktorea izan zen. (eu)
- Dame Margaret Peggy Hookham, connue sous le nom de scène Margot Fonteyn (née le 18 mai 1919 à Reigate, Angleterre, et morte le 21 février 1991, à Panama City, Panama) est une danseuse britannique formée au Royal Ballet School de Londres. Considérée comme l'une des grandes danseuses classiques de son époque, elle fut l'une des partenaires fétiches de Rudolf Noureev, notamment dans Roméo et Juliette. (fr)
- 마고 폰테인 여사(Dame Margot Fonteyn de Arias, DBE, 1919년 5월 18일 ~ 1991년 2월 21일)는 영국의 발레리나이다. 20세기 가장 위대한 무용수 가운데 한 명으로 여겨진다. 그녀는 평생 로열 발레단에서 활동하였으며, 엘리자베스 2세로부터 프리마 발레리나 압솔루타로 지명되었다. 1981년부터 1990년까지 더럼 대학교 총장(Chancellor)을 지내기도 했다. (ko)
- Margot Fonteyn (ur. 18 maja 1919 w Reigate jako Margaret Hookham, zm. 21 lutego 1991 w Panamie) – brytyjska baletnica, tancerka, primabalerina. W roku 1934 dołączyła do Vic-Wells Ballet (obecnie The Royal Ballet). (pl)
- Dame Margaret Evelyn Hookham, conosciuta con lo pseudonimo di Margot Fonteyn (Reigate, 18 maggio 1919 – Panama, 21 febbraio 1991), è stata una ballerina britannica, prima ballerina con il Royal Ballet. È considerata la più grande di tutti i tempi, ed è stata nominata prima ballerina assoluta dal Royal Ballet. (it)
- Dame Margot Fonteyn de Arias (vanaf 1955) (Reigate, Surrey, Engeland, 18 mei 1919 - Panama-Stad, Panama, 21 februari 1991) was een beroemde Engelse balletdanseres (Prima Ballerina Assoluta). (nl)
- Margot Fonteyn DBE (nome de batismo: Margaret Evelyn Hookham; 18 de maio de 1919 – 21 de fevereiro de 1991) foi uma bailarina inglesa. Considerada uma das maiores bailarinas de todos os tempos, por toda sua carreira dançou com o Royal Ballet, sendo apontada como Prima Ballerina Assoluta da companhia pela rainha Elizabeth II. (pt)
- Дама Марго́ Фонте́йн (англ. Dame Margot Fonteyn), урождённая Ма́ргарет Эвелин Ху́кем (Margaret Evelyn Hookham; 18 мая 1919, Райгит, Англия, Соединённое Королевство Великобритании и Ирландии — 21 февраля 1991, Панама, Панама) — артистка балета, прима-балерина лондонского Королевского балета, постоянная партнёрша Рудольфа Нуреева после его «бегства» из СССР, супруга панамского юриста и дипломата Тито де Ариаса. Её Королевского Величества Prima ballerina assoluta (1979). (ru)
- Дама Марго Фонтейн (англ. Dame Margot Fonteyn), уроджена Маргарет Хукем (Margaret Hookham; 18 травня 1919, , Велика Британія — 21 лютого 1991, Панама) — артистка балету, лондонського , постійна партнерка Рудольфа Нурєєва після його «втечі» з СРСР, дружина панамського юриста і дипломата Роберто Аріаса, сина колишнього президента Панами, Армодіо Аріаса. (uk)
- 瑪歌·芳婷女爵士，DBE（Dame Margot Fonteyn ，1919年5月18日－1991年2月21日）是一位著名的英國首席芭蕾舞者，在她的時代，被許多人認為是英國最出色的女芭蕾舞者。 (zh)
- Dame Margot FONTEYN, OBI (18a de majo 1919 - 21a de februaro 1991), kun arta nomo Margaret Evelyn de Arias, estis angla ballerina. Ŝi pasigis sian tutan karieron kiel dancisto de la Royal Ballet (iam Sadler's Wells Theater Company), kaj poste ŝi estis nomumita prima ballerina assoluta de la kompanio fare de la reĝino Elizabeto la 2-a. Ŝi ricevis balet-instruon je aĝo de kvar jaroj, ŝi studis en Anglio kaj Ĉinio, kie ŝia patro estis translokigita pro labortialo. Ŝia trejnado en Ŝanghajo estis kun George Goncharov, kontribuante al kontinua intereso en baleto el Rusio. Reveninta al Londono je aĝo de 14 jaroj, ŝi estis invitita aliĝi al la Vic-Wells Ballet School fare de Ninette de Valois. Ŝi sukcedis post kiel prima ballerina de la kompanio en 1935. La Vic-Wells koregrafo, Sir Frederick Asht (eo)
- Dame Margaret Evelyn de Arias DBE (née Hookham; 18 May 1919 – 21 February 1991), known by the stage name Margot Fonteyn, was an English ballerina. She spent her entire career as a dancer with the Royal Ballet (formerly the Sadler's Wells Theatre Company), eventually being appointed prima ballerina assoluta of the company by Queen Elizabeth II. Beginning ballet lessons at the age of four, she studied in England and China, where her father was transferred for his work. Her training in Shanghai was with Russian expatriate dancer Georgy Goncharov, contributing to her continuing interest in Russian ballet. Returning to London at the age of 14, she was invited to join the Vic-Wells Ballet School by Ninette de Valois. She succeeded Alicia Markova as prima ballerina of the company in 1935. The Vic (en)
- Margot Fonteyn (Lahir: , Surrey, Inggris 18 Mei 1919. Meninggal: Panama, 21 February 1991) adalah seorang balerina berkebangsaan Inggris. Margot Fonteyn bernama asli Margaret Hookham, setelah menikah namanya berubah menjadi Margot Fonteyn de Arias. Pada tahun 1956, grup ballet Saddler Wells ini berganti nama menjadi . Margot Fonteyn mendapatkan beberapa penghargaan seperti CBE (Commander of the Order of the British Empire), dan DBE (Dame of the order of the British Empire). Pada tahun 1954, Margot Fonteyn diserahi jabatan sebagai presiden dari Royal Academy of Dancing (RAD). (in)
- デイム・マーゴ・フォンテイン（Dame Margot Fonteyn de Arias DBE, 1919年5月18日 - 1991年2月21日）は、イギリスのバレエダンサー。本名はマーガレット・イヴリン “ペギー”・ホッカム（Margaret Evelyn "Peggy" Hookham）。芸名のフォンテインは、母方の祖父の姓 Fontes のもじりである。 アイルランド系である母親がブラジル人とのハーフだったので、アングロ・サクソン系らしからぬ黒髪黒目のエキゾチックな容貌が特徴的だった。幼少時からバレエを習い始め、父親の赴任先の上海でもロシア人舞踊師から手ほどきを受けていた。帰国後はサドラーズ・ウェルズ・バレエ学校で学ぶ。入学当初から学校長兼ヴィック・ウェルズ・バレエ（後のロイヤル・バレエ団）芸術監督のニネット・ド・ヴァロアに見出され、徹底的に鍛えなおされたという。 (ja)
- Dame Margot Fonteyn de Arias, egentligen Margaret "Peggy" Hookham, född 18 maj 1919 i Reigate, Surrey, England, död 21 februari 1991 i Panama City, Panama, var en brittisk ballerina. Fonteyn fick sin grundläggande dansskolning i England och Shanghai innan hon 1934 började på Ninette de Valois Vic-Wells Ballet i London. Samma år gjorde hon debut i Nötknäpparen. Hennes första danspartner var Robert Helpmann, med vilken hon dansade många roller i koreografi av Frederick Ashton. Fonteyn utsågs till prima ballerina assoluta vid Royal Ballet. Hennes första permanenta danspartner blev Michael Somes. Fonteyn dansade nästan alla de stora rollerna och var berömd för sin perfekta fysik och musikalitet. (sv)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
-crop.jpg){kind=link}
