| dbo:abstract
|
- L'església de Sant Polieucte (grec: Ναός του Αγίου Πολυεύκτου, Naós tu Agiu Polievktu; turc: Ayios Polieuktos Kilisesi) fou una antiga església romana d'Orient construïda a Constantinoble (actual Istanbul) per la noble Anícia Juliana i dedicada a Sant Polieucte. Concebuda com a commemoració del llinatge imperial de Juliana, era un edifici ricament decorat i fou el temple més gran de la ciutat fins a la construcció de Santa Sofia. El seu disseny introduí l'ús a gran escala d'elements decoratius sassànides i podria haver estat el primer exponent del nou tipus d'arquitectura de basílica amb cúpula, que posteriorment seria perfeccionat a Santa Sofia. No se sap gaire cosa sobre els fets posteriors a la seva construcció. L'edifici sobrevisqué fins al segle xi, i després caigué en decadència. Diversos elements arquitectònics en foren retirats i reutilitzats a Constantinoble i altres ciutats. Després que durant el període otomà es construïren altres edificacions sobre les seues ruïnes, el lloc fou redescobert mentre es realitzaven unes excavacions en la dècada de 1960. La zona, just enfront de l'ajuntament de la municipalitat d'Istanbul, és ara un entorn arqueològic preservat i obert al públic, malgrat que les escultures es traslladaren al Museu Arqueològic d'Istanbul. (ca)
- Die Polyeuktoskirche war eine spätantike Basilika in Konstantinopel, die im 6. Jahrhundert von Anicia Iuliana gestiftet wurde. Heute sind lediglich die Substruktionen erhalten. Der genaue Baubeginn ist unklar, die letzten Arbeiten wurden ca. 526 n. Chr. begonnen. Vorbild, das zugleich übertroffen werden sollte, war angeblich der Tempel Salomos, wie er im Alten Testament beschrieben wird. Die Kirche trug das Patrozinium des Märtyrers Polyeuktos, für dessen Kopfreliquie Kaiserin Aelia Eudocia bereits um 425 einen ersten Kirchenbau errichtet hatte. Die Grundmauern der Polyeuktoskirche wurden 1960 anlässlich eines Rathausneubaus entdeckt und in den Jahren 1964 bis 1969 durch Martin Harrison archäologisch erforscht. Die Identifizierung des Bauwerks wurde ermöglicht durch die aus 76 Hexameterzeilen bestehende und literarisch überlieferte Stifterinschrift, von der sich Teile auf den zahlreich erhaltenen Fragmenten von Bauskulptur erhalten haben. Die Ausgrabungen ergaben einen Monumentalbau über quadratischem Grundriss mit einer Seitenlänge von 52 Metern ohne den westlich vorgelagerten Narthex. Die massiven Grundmauern wurden zunächst als ein von Seitenschiffen und Emporen begleiteten Kuppelbau mit Exedren rekonstruiert, der als unmittelbares Vorbild für die 532 begonnene Hagia Sophia diente. Für die Kuppel – die Überlieferung nennt das "strahlenförmige goldene Dach" – ist eine lichte Raumhöhe von 35 Metern zu erschließen. Im 11. Jahrhundert wurde die Kirche aufgegeben. Ausstattung und Architekturteile wurden als Spolien für andere Bauten verwendet. Nach dem Vierten Kreuzzug 1204 gelangten zahlreiche Bauteile auch nach Venedig und in andere Städte des Westens. (de)
- Ο Ναός του Αγίου Πολυεύκτου ήταν βυζαντινός χριστιανικός ναός της πρώτης περιόδου στην Κωνσταντινούπολη, που ανεγέρθηκε από την Ιουλιανή Ανικία και αφιερώθηκε στον Άγιο Πολύευκτο. Υπήρξε ο μεγαλύτερος ναός στην Πόλη μέχρι την ανέγερση της Αγίας Σοφίας και ήταν πλούσια διακοσμημένος. Με αυτόν εισήχθη η μεγάλης κλίμακας χρήση διακοσμητικών στοιχείων από την Περσία των Σασσανιδών και πιθανώς εγκαινιάσθηκε ο νέος αρχιτεκτονικός τύπος της βασιλικής μετά τρούλου, που τελειοποιήθηκε στον ναό της του Θεού Σοφίας. Λίγα είναι γνωστά για την ιστορία του ναού μετά την ανέγερσή του. Τα ερείπιά του ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές της δεκαετίας του 1960. Σήμερα βρίσκονται ακριβώς απέναντι από το δημαρχείο του Μητροπολιτικού Δήμου της Κωνσταντινούπολης και αποτελούν συντηρούμενο αρχαιολογικό χώρο ανοικτό στους επισκέπτες. Τα λίγα γλυπτά που βρέθηκαν φυλάσσονται στα Αρχαιολογικά Μουσεία Κωνσταντινούπολης. (el)
- The Church of St. Polyeuctus (Greek: Ἅγιος Πολύευκτος, translit. Hagios Polyeuktos; Turkish: Ayios Polieuktos Kilisesi) was an ancient Byzantine church in Constantinople (now Istanbul, Turkey) built by the noblewoman Anicia Juliana and dedicated to Saint Polyeuctus. Intended as an assertion of Juliana's own imperial lineage, it was a lavishly decorated building, and the largest church of the city before the construction of the Hagia Sophia. It introduced the large-scale use of Sassanid Persian decorative elements, and may have inaugurated the new architectural type of domed basilica, perfected in the later Hagia Sophia. Little is known of the church's history after its construction. The building survived until the 11th century, after which it fell into decay, while several architectural elements were removed and reused in Constantinople and other cities. After being built over in the Ottoman period, the site of the church was rediscovered during excavations in the 1960s. The area, directly opposite the Istanbul Metropolitan Municipality City Hall, is now a preserved archaeological site open to visitors, although the sculptures have been removed to the Istanbul Archaeological Museum. (en)
- La iglesia de San Polieucto (en griego: Ἅγιος Πολύευκτος, Hagios Polyeuktos) fue una antigua iglesia bizantina construida en Constantinopla —que corresponde a la actual ciudad de Estambul en Turquía— por Anicia Juliana y dedicada a San Polieucto. Concebido como una afirmación del propio linaje imperial de Juliana, el edificio estaba ricamente decorado y se cree que fue el templo más grande de la ciudad antes de la construcción de la iglesia de Santa Sofía. En su diseño se introdujo el uso a gran escala de elementos decorativos persas sasánidas y se cree que puede haber inaugurado el nuevo tipo de arquitectura de basílica con cúpula, perfeccionado más tarde en Santa Sofía. Poco se sabe de la historia de la iglesia después de su construcción; el edificio sobrevivió hasta el siglo XI, tras lo cual cayó en decadencia. Varios elementos arquitectónicos fueron retirados y reutilizados en Constantinopla y otras ciudades. Después de que durante el período otomano se construyeran otras edificaciones sobre sus ruinas, el sitio fue redescubierto mientras se realizaban unas excavaciones en la década de 1960. La zona, justo enfrente del ayuntamiento de la municipalidad de Estambul, es ahora un entorno arqueológico preservado y abierto al público, a pesar de que las esculturas fueron trasladadas al Museo Arqueológico de Estambul. (es)
- L’église Saint-Polyeucte (en grec : Ἅγιος Πολύευκτος, Hagios Polyeuktos) de Constantinople fut une église byzantine construite au VIe siècle grâce à la noble dame Anicia Juliana et dédiée à saint Polyeucte. Devant mettre en valeur les origines impériales de sa fondatrice, l’église richement décorée demeura la plus imposante de la cité jusqu’à la construction de Hagia Sophia. Pour la première fois y étaient utilisés des éléments décoratifs perses sassanides sur une grande échelle; l'église a probablement servi de prototype pour la basilique à dôme, style architectural qui fut perfectionné par la suite lors de la construction de Hagia Sophia. On sait peu de choses sur l’histoire de l’église après sa construction. Elle exista jusqu’au XIe siècle alors que, l'église ayant été laissée à l’abandon, diverses éléments en furent retirés pour être réutilisés dans d’autres édifices à Constantinople et ailleurs à travers l’empire. Pendant la période ottomane d’autres édifices, y compris une mosquée, furent érigés sur le site; l’église elle-même fut retrouvée lors d’excavations dans les années 1960. Situé directement devant l’hôtel de ville du Grand Istanbul, l’endroit est de nos jours préservé comme site archéologique et ouvert aux visiteurs; les sculptures toutefois ont été retirées et sont maintenant conservées au Musée archéologique d’Istanbul. (fr)
- La basilica di San Polieucto (in greco moderno: Ἅγιος Πολύευκτος, traslitterato: Hagios Polyeuktos) fu un'antica chiesa di Costantinopoli, eretta negli anni 520 dalla nobile Anicia Giuliana e dedicata a san Polieuto. Fu eretta come simbolo della discendenza imperiale di Giuliana: dotata di una decorazione ricchissima, in cui per la prima volta si usavano su larga scala temi decorativi sasanidi, fu la chiesa più grande di Costantinopoli fino alla riedificazione di Hagia Sophia, per la quale fu perfezionata la nuova forma architettonica della basilica con cupola introdotta proprio dalla basilica di San Polieucto. Poco è noto della storia di questa basilica dopo la sua costruzione. Sopravvisse fino all'XI secolo, dopo di che cadde in rovina, divenendo una cava di elementi architettonici riutilizzati a Costantinopoli e in altre città, come Venezia. In epoca ottomana l'area dove sorgeva la basilica fu riedificata; i suoi resti furono riscoperti negli scavi del 1960 e sono divenuti area archeologica aperta ai visitatori, sebbene alcune sculture siano state trasferite ai Musei archeologici di Istanbul. (it)
|
| rdfs:comment
|
- L'església de Sant Polieucte (grec: Ναός του Αγίου Πολυεύκτου, Naós tu Agiu Polievktu; turc: Ayios Polieuktos Kilisesi) fou una antiga església romana d'Orient construïda a Constantinoble (actual Istanbul) per la noble Anícia Juliana i dedicada a Sant Polieucte. Concebuda com a commemoració del llinatge imperial de Juliana, era un edifici ricament decorat i fou el temple més gran de la ciutat fins a la construcció de Santa Sofia. El seu disseny introduí l'ús a gran escala d'elements decoratius sassànides i podria haver estat el primer exponent del nou tipus d'arquitectura de basílica amb cúpula, que posteriorment seria perfeccionat a Santa Sofia. (ca)
- Ο Ναός του Αγίου Πολυεύκτου ήταν βυζαντινός χριστιανικός ναός της πρώτης περιόδου στην Κωνσταντινούπολη, που ανεγέρθηκε από την Ιουλιανή Ανικία και αφιερώθηκε στον Άγιο Πολύευκτο. Υπήρξε ο μεγαλύτερος ναός στην Πόλη μέχρι την ανέγερση της Αγίας Σοφίας και ήταν πλούσια διακοσμημένος. Με αυτόν εισήχθη η μεγάλης κλίμακας χρήση διακοσμητικών στοιχείων από την Περσία των Σασσανιδών και πιθανώς εγκαινιάσθηκε ο νέος αρχιτεκτονικός τύπος της βασιλικής μετά τρούλου, που τελειοποιήθηκε στον ναό της του Θεού Σοφίας. (el)
- The Church of St. Polyeuctus (Greek: Ἅγιος Πολύευκτος, translit. Hagios Polyeuktos; Turkish: Ayios Polieuktos Kilisesi) was an ancient Byzantine church in Constantinople (now Istanbul, Turkey) built by the noblewoman Anicia Juliana and dedicated to Saint Polyeuctus. Intended as an assertion of Juliana's own imperial lineage, it was a lavishly decorated building, and the largest church of the city before the construction of the Hagia Sophia. It introduced the large-scale use of Sassanid Persian decorative elements, and may have inaugurated the new architectural type of domed basilica, perfected in the later Hagia Sophia. (en)
- Die Polyeuktoskirche war eine spätantike Basilika in Konstantinopel, die im 6. Jahrhundert von Anicia Iuliana gestiftet wurde. Heute sind lediglich die Substruktionen erhalten. Der genaue Baubeginn ist unklar, die letzten Arbeiten wurden ca. 526 n. Chr. begonnen. Vorbild, das zugleich übertroffen werden sollte, war angeblich der Tempel Salomos, wie er im Alten Testament beschrieben wird. Die Kirche trug das Patrozinium des Märtyrers Polyeuktos, für dessen Kopfreliquie Kaiserin Aelia Eudocia bereits um 425 einen ersten Kirchenbau errichtet hatte. (de)
- La iglesia de San Polieucto (en griego: Ἅγιος Πολύευκτος, Hagios Polyeuktos) fue una antigua iglesia bizantina construida en Constantinopla —que corresponde a la actual ciudad de Estambul en Turquía— por Anicia Juliana y dedicada a San Polieucto. Concebido como una afirmación del propio linaje imperial de Juliana, el edificio estaba ricamente decorado y se cree que fue el templo más grande de la ciudad antes de la construcción de la iglesia de Santa Sofía. En su diseño se introdujo el uso a gran escala de elementos decorativos persas sasánidas y se cree que puede haber inaugurado el nuevo tipo de arquitectura de basílica con cúpula, perfeccionado más tarde en Santa Sofía. (es)
- La basilica di San Polieucto (in greco moderno: Ἅγιος Πολύευκτος, traslitterato: Hagios Polyeuktos) fu un'antica chiesa di Costantinopoli, eretta negli anni 520 dalla nobile Anicia Giuliana e dedicata a san Polieuto. Fu eretta come simbolo della discendenza imperiale di Giuliana: dotata di una decorazione ricchissima, in cui per la prima volta si usavano su larga scala temi decorativi sasanidi, fu la chiesa più grande di Costantinopoli fino alla riedificazione di Hagia Sophia, per la quale fu perfezionata la nuova forma architettonica della basilica con cupola introdotta proprio dalla basilica di San Polieucto. (it)
- L’église Saint-Polyeucte (en grec : Ἅγιος Πολύευκτος, Hagios Polyeuktos) de Constantinople fut une église byzantine construite au VIe siècle grâce à la noble dame Anicia Juliana et dédiée à saint Polyeucte. Devant mettre en valeur les origines impériales de sa fondatrice, l’église richement décorée demeura la plus imposante de la cité jusqu’à la construction de Hagia Sophia. Pour la première fois y étaient utilisés des éléments décoratifs perses sassanides sur une grande échelle; l'église a probablement servi de prototype pour la basilique à dôme, style architectural qui fut perfectionné par la suite lors de la construction de Hagia Sophia. (fr)
|
