| dbo:abstract
|
- . L'ambó és, en els temples catòlics, el lloc des del qual es fa la lectura de la Bíblia durant la missa i en altres cerimònies litúrgiques. S'acostuma a trobar als extrems del presbiteri. Pot tenir forma de faristol, però també de podi i o de balcó. Antigament en algunes esglésies hi havia dos ambons: el que quedava a la dreta del presbiteri mirant des de la nau s'emprava per a la lectura de l'epístola i el , mentre que el de l'esquerra era destinat a la lectura de l'Evangeli. Aquest costum ja no es manté en l'actualitat. (ca)
- Ambon, někdy též ambona (z řeč.), bylo vyvýšené místo nebo ve chrámech, odkud se při bohoslužbě četlo Slovo Boží. Mohl mít architektonickou podobu a jeho součástí byl pulpit. Někdy dochází ke vzájemné záměně obou termínů. Některé podoby ambonu se vyskytují i v dnešních katolických, protestantských i pravoslavných chrámech. Tradičně bývá umístěn na straně evangelijní (severní), vlevo od hlavního oltáře z pohledu od vchodu do chrámu. Ambony byly od 16. století postupně nahrazovány kazatelnami. V některých historických kostelech v Římě slouží dosud (například v kostele Santa Maria in Aracoeli nebo v bazilice sv. Klimenta). (cs)
- The ambon or ambo (Greek: ἄμβων, meaning "pulpit"; Slavonic: amvón) in its modern usage is a projection coming out from the soleas (the walkway in front of the iconostasis) in an Eastern Orthodox, Oriental Orthodox and Eastern Catholic church. The ambon stands directly in front of the Holy Doors. It may be either rounded or square and has one, two, or three steps leading up to it. (en)
- La ambono estas la parto de la katolikaj kaj ortodoksaj temploj el kiu oni plenumas la legadon de la Biblio en la meso kaj aliaj ceremonioj. Ĝi povas havi formon de libropupitro, podio aŭ predikejo. Oni rekomendas ke ĝi estu fiksa kaj ke tiuj partoj de la meso kiu ne estas legaĵoj de la Biblio, estu dirataj el alia loko. En kelkaj preĝejoj, laŭ la antikva kutimo, ekzistas du ambonoj: unu dekstre (rigardante al la altaro) por la legaĵoj kaj alia maldekstre por la Evangelio. Laŭ Francisko Azorín ambono estas Tribuno en la antikvaj bazilikoj, flanke de la presbiteriejo, por legi la evangelion. Ties etimologio derivus el la antikva greka ambon (ujo) kaj el tie la latina ambo, -nis. (eo)
- Der Ambo (auch Ambon; Plural Ambos bzw. Ambonen; von altgriechisch ἄμβων ámbōn, deutsch ‚erhöhter Rand (z. B. einer Schüssel), [später] Kathedra, Kanzel‘ zu ἀναβαίνειν anabaínein, deutsch ‚hinaufgehen, hinaufsteigen‘; lateinische Entsprechungen sind gradus und mittellateinisch lectorinum, lectorium und lectrinum) ist in orthodoxen, katholischen und lutherischen Kirchen der erhöhte Ort, von dem aus der Lektor, Diakon oder Priester die biblischen Lesungen oder das Evangelium vorträgt. Das ,Hinaufsteigen’ findet eine Erklärung in einem Wort des Propheten Jesaia: „Steige auf einen hohen Berg, Zion, du Botin der Freude“ (Jes 40,9). Man steigt zu dem erhöhten Ambo, um den Menschen das Kommen des Erlösers zu verkünden. (de)
- El ambón es la parte de los templos católicos y ortodoxos desde el que se proclama la lectura de la Biblia en la misa y otras ceremonias. Puede tener forma de atril, podio o púlpito. Se recomienda que sea fijo y que aquellas partes de la misa que no son lecturas de la Palabra, sean dichas desde otro lugar. En algunas iglesias, siguiendo la antigua costumbre, existen dos ambones: el de la derecha (mirando hacia el altar) se usa para las lecturas y el salmo responsorial, mientras que el de la izquierda se usa para el Evangelio. El ambón es icono de la Resurrección de Cristo. Así lo expresa la presencia de un águila, símbolo de San Juan Evangelista, apóstol que fue el primero en ver el sepulcro vacío y entender que Cristo había resucitado. Además, el mensaje que se proclama desde el ambón es un mensaje pascual. El ambón tiene sus orígenes junto con el cristianismo mismo y aparece en toda clase de iconos ortodoxos, inclusive en representaciones de la Exaltación de la Cruz ocurrida en el 335. (es)
- Anboia tenplu katoliko eta ortodoxoetan Biblia irakurtzeko eta apaizaren hitzaldia emateko tokia da. Atril, podio edo pulpitu moduan ere izan daiteke. Eliza batzuetan, antzinako ohiturari jarraiki, bi anboi daude: eskuin aldean (aldarearen aurrean), irakurketa orokorretarako eta ezker aldean, berriz, Ebanjelioa irakurtzeko. Anboiaren jatorria kristautasuna berarekin agertu zen eta ortodoxoen ikono guztietan ageri da, baita 335 urteko Gurutzeraren gorespenaren irudikapenean ere. Anboia kentzearekin batera, pulpitua sortu zen, hala bada, Bibliaren irakurketa lekua izatetik, sermoiak emateko tokia izatera igaro zen. (eu)
- En religion, l'ambon (du grec άναβαινειν, anabainein, « monter » dans le sens « bord relevé » ou « saillie ») est le pupitre, placé à l'entrée du chœur, dans une église, où est posé le lectionnaire ou la Bible. Il désigne aussi une tribune fixe d’où sont lus les textes sacrés. Il sert à poser des livres saints et comme appui lors du prêche. En liturgie, on réserve le mot de pupitre pour le petit meuble monté ou non sur un pied, équipé d'un support incliné, de bois ou de métal, et destiné à recevoir le missel à l’autel. (fr)
- Nelle chiese cristiane, l'ambone (dal greco ἄμβων, -ωνος) è la struttura architettonica sopraelevata dalla quale vengono proclamate le letture. (it)
- Een ambo is een benaming voor een kleine stenen preekstoel in oudchristelijke basilieken. Vaak waren er twee ambo's aan de uiteinden van de afsluiting van het koor en het schip van de kerk. Zij waren bestemd voor de lezing van het epistel en het evangelie. Onder invloed van de vernieuwing van de liturgie sinds het Tweede Vaticaans Concilie is de ambo weer in gebruik geraakt. Net als in de vroegchristelijke tijden worden tijdens de Dienst van het Woord de eerste lezing, de antwoordpsalm, het alleluiavers en het evangelie vanaf de ambo gelezen of gezongen. Ook de homilie en de voorbede gebeuren aan de ambo. (nl)
- Ambon är en talarstol, ofta flyttbar, föregångare till predikstolen, avsedd för läsning av episteln och evangeliet. Den återfinns i några medeltida italienska kyrkor (däribland Santa Maria in Cosmedin i Rom). Ibland restes två stycken ambor, en för epistelläsningen i söder och en för evangelieläsningen i norr. Ambon ersattes av predikstolen, men har i modern tid återkommit i kyrkorna som ett komplement eller i vissa fall som ersättning för densamma. I Sverige finns tre medeltida ambor bevarade, båda infällda i triumfbågarnas pelare. Den i Munktorps kyrka i Västmanland är intakt och fortfarande brukbar. Den andra, som delvis är igenmurad, finns i Husaby kyrka i Västergötland. Den tredje finns i Bergs kyrka, i Berg i Hallstahammars kommun. Den grekiske kyrkofadern Johannes Chrysostomos, vars röst har ansetts svag, var en föregångare vad gäller att predika från ambon. (sv)
- Амво́н (от др.-греч. ἄμβων, ἄμβωνος — «выступ, возвышение») — специальное сооружение в христианском храме, предназначенное для чтения Священного Писания, пения или возглашения некоторых богослужебных текстов, произнесения проповедей. (ru)
- Амво́н, також проповідальниця, казальниця, збін, амбона (дав.-гр. ἄμβων — підвишення) — У ранньохристиянській та візантійській церкві одна з кафедр, на якій здійснюються окремі елементи богослужіння, виголошуються проповіді; розміщувалась на боці хору під куполом. Зазвичай багато декорується. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- . L'ambó és, en els temples catòlics, el lloc des del qual es fa la lectura de la Bíblia durant la missa i en altres cerimònies litúrgiques. S'acostuma a trobar als extrems del presbiteri. Pot tenir forma de faristol, però també de podi i o de balcó. Antigament en algunes esglésies hi havia dos ambons: el que quedava a la dreta del presbiteri mirant des de la nau s'emprava per a la lectura de l'epístola i el , mentre que el de l'esquerra era destinat a la lectura de l'Evangeli. Aquest costum ja no es manté en l'actualitat. (ca)
- The ambon or ambo (Greek: ἄμβων, meaning "pulpit"; Slavonic: amvón) in its modern usage is a projection coming out from the soleas (the walkway in front of the iconostasis) in an Eastern Orthodox, Oriental Orthodox and Eastern Catholic church. The ambon stands directly in front of the Holy Doors. It may be either rounded or square and has one, two, or three steps leading up to it. (en)
- Der Ambo (auch Ambon; Plural Ambos bzw. Ambonen; von altgriechisch ἄμβων ámbōn, deutsch ‚erhöhter Rand (z. B. einer Schüssel), [später] Kathedra, Kanzel‘ zu ἀναβαίνειν anabaínein, deutsch ‚hinaufgehen, hinaufsteigen‘; lateinische Entsprechungen sind gradus und mittellateinisch lectorinum, lectorium und lectrinum) ist in orthodoxen, katholischen und lutherischen Kirchen der erhöhte Ort, von dem aus der Lektor, Diakon oder Priester die biblischen Lesungen oder das Evangelium vorträgt. Das ,Hinaufsteigen’ findet eine Erklärung in einem Wort des Propheten Jesaia: „Steige auf einen hohen Berg, Zion, du Botin der Freude“ (Jes 40,9). Man steigt zu dem erhöhten Ambo, um den Menschen das Kommen des Erlösers zu verkünden. (de)
- En religion, l'ambon (du grec άναβαινειν, anabainein, « monter » dans le sens « bord relevé » ou « saillie ») est le pupitre, placé à l'entrée du chœur, dans une église, où est posé le lectionnaire ou la Bible. Il désigne aussi une tribune fixe d’où sont lus les textes sacrés. Il sert à poser des livres saints et comme appui lors du prêche. En liturgie, on réserve le mot de pupitre pour le petit meuble monté ou non sur un pied, équipé d'un support incliné, de bois ou de métal, et destiné à recevoir le missel à l’autel. (fr)
- Nelle chiese cristiane, l'ambone (dal greco ἄμβων, -ωνος) è la struttura architettonica sopraelevata dalla quale vengono proclamate le letture. (it)
- Een ambo is een benaming voor een kleine stenen preekstoel in oudchristelijke basilieken. Vaak waren er twee ambo's aan de uiteinden van de afsluiting van het koor en het schip van de kerk. Zij waren bestemd voor de lezing van het epistel en het evangelie. Onder invloed van de vernieuwing van de liturgie sinds het Tweede Vaticaans Concilie is de ambo weer in gebruik geraakt. Net als in de vroegchristelijke tijden worden tijdens de Dienst van het Woord de eerste lezing, de antwoordpsalm, het alleluiavers en het evangelie vanaf de ambo gelezen of gezongen. Ook de homilie en de voorbede gebeuren aan de ambo. (nl)
- Амво́н (от др.-греч. ἄμβων, ἄμβωνος — «выступ, возвышение») — специальное сооружение в христианском храме, предназначенное для чтения Священного Писания, пения или возглашения некоторых богослужебных текстов, произнесения проповедей. (ru)
- Амво́н, також проповідальниця, казальниця, збін, амбона (дав.-гр. ἄμβων — підвишення) — У ранньохристиянській та візантійській церкві одна з кафедр, на якій здійснюються окремі елементи богослужіння, виголошуються проповіді; розміщувалась на боці хору під куполом. Зазвичай багато декорується. (uk)
- Ambon, někdy též ambona (z řeč.), bylo vyvýšené místo nebo ve chrámech, odkud se při bohoslužbě četlo Slovo Boží. Mohl mít architektonickou podobu a jeho součástí byl pulpit. Někdy dochází ke vzájemné záměně obou termínů. Některé podoby ambonu se vyskytují i v dnešních katolických, protestantských i pravoslavných chrámech. Tradičně bývá umístěn na straně evangelijní (severní), vlevo od hlavního oltáře z pohledu od vchodu do chrámu. (cs)
- La ambono estas la parto de la katolikaj kaj ortodoksaj temploj el kiu oni plenumas la legadon de la Biblio en la meso kaj aliaj ceremonioj. Ĝi povas havi formon de libropupitro, podio aŭ predikejo. Oni rekomendas ke ĝi estu fiksa kaj ke tiuj partoj de la meso kiu ne estas legaĵoj de la Biblio, estu dirataj el alia loko. En kelkaj preĝejoj, laŭ la antikva kutimo, ekzistas du ambonoj: unu dekstre (rigardante al la altaro) por la legaĵoj kaj alia maldekstre por la Evangelio. (eo)
- El ambón es la parte de los templos católicos y ortodoxos desde el que se proclama la lectura de la Biblia en la misa y otras ceremonias. Puede tener forma de atril, podio o púlpito. Se recomienda que sea fijo y que aquellas partes de la misa que no son lecturas de la Palabra, sean dichas desde otro lugar. En algunas iglesias, siguiendo la antigua costumbre, existen dos ambones: el de la derecha (mirando hacia el altar) se usa para las lecturas y el salmo responsorial, mientras que el de la izquierda se usa para el Evangelio. (es)
- Anboia tenplu katoliko eta ortodoxoetan Biblia irakurtzeko eta apaizaren hitzaldia emateko tokia da. Atril, podio edo pulpitu moduan ere izan daiteke. Eliza batzuetan, antzinako ohiturari jarraiki, bi anboi daude: eskuin aldean (aldarearen aurrean), irakurketa orokorretarako eta ezker aldean, berriz, Ebanjelioa irakurtzeko. Anboiaren jatorria kristautasuna berarekin agertu zen eta ortodoxoen ikono guztietan ageri da, baita 335 urteko Gurutzeraren gorespenaren irudikapenean ere. (eu)
- Ambon är en talarstol, ofta flyttbar, föregångare till predikstolen, avsedd för läsning av episteln och evangeliet. Den återfinns i några medeltida italienska kyrkor (däribland Santa Maria in Cosmedin i Rom). Ibland restes två stycken ambor, en för epistelläsningen i söder och en för evangelieläsningen i norr. Ambon ersattes av predikstolen, men har i modern tid återkommit i kyrkorna som ett komplement eller i vissa fall som ersättning för densamma. Den grekiske kyrkofadern Johannes Chrysostomos, vars röst har ansetts svag, var en föregångare vad gäller att predika från ambon. (sv)
|
