| dbo:abstract
|
- La Doctrina Jdànov, també anomenada jdanovisme o jdànovxtxina (en rus доктрина Жданова –doktrina Jdànova–, ждановизм –jdanovizm– o ждановщина –jdànovxtxina–), va ser una doctrina cultural soviètica desenvolupada pel secretari del Comitè Central, Andrei Jdànov, el 1946. Proposava que el món estava dividit en dos camps: l'imperialista, encapçalat pels Estats Units; i el democràtic, encapçalat per la Unió Soviètica. El principi principal de la Doctrina Jdànov sovint es resumia en la frase «l'únic conflicte que és possible a la cultura soviètica és el conflicte entre el bo i millor». L'jdanovisme ben aviat esdevingué una política cultural soviètica, segons la qual els artistes soviètics, escriptors i la intelligentsia en general havien de conformar la seva obra creativa segons la línia del Partit. Sota aquesta política, els artistes que no aconseguien acomplir els desigs del govern s'arriscaven a la persecució. Pròpiament, la Doctrina Jdànov era la resposta soviètica a la Doctrina Truman nord-americana. Aquesta política s'abandonà el 1952, després de declarar-se que tenia uns efectes negatius sobre la cultura soviètica. La resolució de 1946 del Comitè Central estava dirigida contra dues revistes literàries, i , les quals havien publicat suposats treballs apolítics, «burgesos» i individualistes de l'escriptor satíric Mikhaïl Zósxenko i de la poetessa Anna Akhmàtova. Alguns crítics i historiadors literaris van ser denunciats per suggerir que els clàssics russos havien estat influenciats per Jean-Jacques Rousseau, Molière, Lord Byron o Charles Dickens. De resultes de la Doctrina Djànov, els partits comunistes occidentals, amb importants suports socials sobretot a França i Itàlia van ser molt criticats des de Moscou per la seva participació en els seus respectius governs, veient-se obligats a endurir la seva línia política. El 10 de febrer de 1948 es publicà un nou decret que marcava l'inici de l'anomenada campanya antiformalisme. Encara que el formalisme que s'indicava a l'òpera La gran amistat de assenyalava una sostinguda campanya de crítica i persecució contra diversos compositors soviètics, principalment Dmitri Xostakóvitx, Serguei Prokófiev i Aram Khatxaturian pel suposat formalisme de la seva música. El decret va ser seguit per un congrés especial del celebrat a l'abril, on aquests van ser forçats a penedir-se públicament. La campanya va ser satiritzada al Raiok antiformalista de Xostakóvitx. Els compositors condemnats van ser formalment mitjançant un decret el maig de 1958. (ca)
- مبدأ جدانوف (بالروسية: доктрина Жданова) خلال المؤتمر الدولي للأحزاب الشيوعية في بولونيا 22 سبتمبر 1947 قدّم السكرتير الثالث للحزب الشيوعي السوفيتي أندري ألكسندر روفيتش جدانوف تقريرا أكد فيه حتمية الصراع مع المعسكر الغربي الرأسمالي خصوصا بعد مبدأ ترومان واصفا الولايات المتحدة الأمريكية بالدولة التي تقود الامبريالية والساعية إلى الهيمنة على العالم مما يستوجب تجنيد كل القوى لمواجهتها.كما يهدف إلى تقديم الدعم اللامحدود و التعاون بين جميع الاحزاب الشيوعية من خلال الكومنفورم. (ar)
- Die Zwei-Lager-Theorie wurde seit dem 30. September 1947 durch die führenden Politiker der USA und der UdSSR vertreten. Sie hatte sich immer deutlicher nach Ende des Zweiten Weltkrieges und dem allmählichen Bruch der Anti-Hitler-Koalition abgezeichnet. Formuliert wurde sie zunächst durch Harry S. Truman in seiner Truman-Doktrin vom 12. März 1947. Im September 1947 folgte dann eine Rede von Andrei Alexandrowitsch Schdanow, der nun seinerseits aus sowjetischer Sicht die Spaltung der Welt in zwei unterschiedliche Lager darstellte. Auf einer Tagung im September 1947 formulierte Schdanow (zum damaligen Zeitpunkt Mitglied des Politbüros der KPdSU) die Zwei-Lager-Theorie, welche im Wesentlichen folgende Grundaussagen enthielt:
* Die USA und ihre Verbündeten seien Imperialisten und Kriegstreiber.
* Der Marshallplan diene der imperialistischen Expansion und der Versklavung Europas.
* Die Welt sei geteilt in ein imperialistisches, antidemokratisches und ein antiimperialistisches, demokratisches Lager. Im Rahmen der Zwei-Lager-Theorie wurde jeweils dem anderen Lager ein falsches Demokratieverständnis unterstellt. Elemente einer auch realpolitischen Umsetzung der Zwei-Lager-Theorie sind beispielsweise:
* der Marshall-Plan (ERP) der USA
* die aktive Containment-Politik der USA
* die Gründung des Kominform auf Initiative der KPdSU
* die Gründung des RGWs (COMECON) auf Initiative der UdSSR
* die Gründung der NATO
* die Gründung der Warschauer Vertragsorganisation Die Zwei-Lager-Theorie steht am Anfang des Kalten Krieges. Aufgegeben wurde sie in einem langsamen Prozess ab der Mitte der 1950er Jahre. Durch die Dekolonialisierung traten immer mehr dritte und neutrale Akteure (Blockfreie Staaten) auf, die in die Zwei-Lager-Theorie nicht mehr passten. Auf sowjetischer Seite ging Chruschtschow nun nicht mehr von einem unvermeidlichen Krieg zwischen Kapitalismus und Kommunismus aus, sondern von Kriegen zwischen den kapitalistischen Staaten, woran der Kapitalismus zerbrechen sollte. (de)
- En septiembre de 1947, el informe Jdanov o doctrina Zhdánov, que toma el nombre de Andréi Zhdánov, tercer secretario del partido comunista de la URSS, reconoce la división del mundo en dos campos: las fuerzas imperialistas, dirigidas por los Estados Unidos, y los antiimperialistas. La doctrina Zhdánov promueve la solidaridad y la asociación de los países comunistas que se oponen al conjunto del Occidente capitalista e imperialista. (es)
- Zhdanov Doktrina (batzuetan zhdanovismo edo zhdanovxtxina; errusieraz: доктрина Жданова, ждановизм, ждановщина) Sobietar Batasunaren doktrina kultura izan zen, idazkari Andrei Zhdanovek idatzia, 1946an. Doktrina honen arabera mundua bi esparrutan banatzen zen: "inperialista", AEB buru zuena; eta "demokratikoa", Sobietar Batasuna buru zuena. Zhdanov doktrinaren helburu nagusia honako esaldian laburbiltzen zen: "Sobieetar kulturan posible den gatazka bakarra ongiaren eta onenaren arteko gatazka da". Zhdanovismoa laster bilakatu zen Sobietar kulturaren politika, eta sobietar artista, idazle eta intelligentsiako kideek, oro har, alderdiaren ildo honekin bat egin behar zuten. Berau betetzen ez zuten artistek jazarpena izateko arriskua zuten. Josif Stalinen heriotzarekin, 1953an, doktrina bertan behera geratu zen. 1946an bi aldizkari literarioren aurka erabili zen doktrina hau, eta , eta Anna Akhmatovaren lan satirikoak argitaratzeagatik. Lehenago historialari batzuk ere salatu zituzten, Errusiako egile klasikoetan Jean-Jacques Rousseau, Molière, Lord Byron edo Charles Dickensen influentzia zegoela adierazteagatik. 1948ko otsailaren 10ean musikaren inguruko beste dekretu bat egin zen, eta kanpaina anti-formalistaren hasiera izan zen. Hasieran opera baten aurka zen, baina laster edatu zen Dmitri Xostakovitx, Sergei Prokofiev edo Aram Khatxaturianem aurka. Xostakovitxek berak idatzitako Rayok anti-formalistan politika honen satira egiten zen. Kondenatutako musikarien berrezartzea 1958ko maiatzaren 28an egin zen. (eu)
- La doctrine Jdanov, du nom du 3e secrétaire du Parti communiste de l'Union soviétique, Andreï Jdanov, proclamée le 22 septembre 1947, au début de la guerre froide, affirme la division du monde en deux camps : les « forces impérialistes », dirigées par les États-Unis, et les « pacifistes », menés par l'URSS. La doctrine Jdanov est une réponse à la doctrine Truman (doctrine américaine). (fr)
- Doktrin Zhdanov (juga dijuluki zhdanovisme atau zhdanovshchina) ialah doktrin budaya Soviet yang dikembangkan oleh sekretaris Komite Sentral Andrei Zhdanov pada tahun 1946. Isi doktrin tersebut mengajukan dalil bahwa dunia terbagi menjadi dua kubu: kubu 'imperialis" yang didalangi oleh Amerika dan kubu "demokratis" yang dipimpin Uni Soviet. Prinsip utama doktrin Zhdanov kerap diringkas ke dalam frasa "Satu-satunya konflik yang mungkin muncul dalam kebudayaan Soviet ialah konflik antara yang-baik dan yang-terbaik". Zhdanovisme dengan segera menjadi kebijakan kebudayaan Soviet, ini berarti bahwa semua seniman, penulis, dan intelejensia Soviet secara umum wajib patuh terhadap garis partai dalam setiap karya mereka. Di bawah kebijakan ini, seniman yang gagal menyesuaikan diri dengan kehendak pemerintah berisiko dikenai hukuman. Kebijakan ini berlaku hingga kematian Joseph Stalin pada tahun 1953. Resolusi pada tahun 1946 yang dikeluarkan Komite Sentral diarahkan kepada dua majalah sastra: Zvezda dan Leningrad, yang sebelumnya menerbitkan tulisan yang dituding borjuis apolitis individualistis buah karya satiris Mikhail Zoschenko dan penyair Anna Akhmatova. Sebelumnya, sejumlah kritikus dan sejarawan sastra dihukum karena mengemukakan pandangan bahwa sastra klasik Rusia dipengaruhi oleh karya-karya Jean-Jaques Rousseau, Moliere, Lord Byron maupun Charles Dickens. Dekret berikutnya di ranah musik diterbitkan pada 10 Februari 1948 dan menandai dimulainya apa yang disebut sebagai kampanye anti-formalisme. Meski aslinya ditujukan terhadap opera The Great Friendship karya Vano Muradeli itu, tetapi kampanye ini menjadi gong awal atas tindakan kritisisme dan penjegalan banyak komposer ternama Uni Soviet, di antaranya Dmitri Shostakovich, Sergei Prokofiev dan Aram Khachaturian atas tuduhan adanya "formalisme" dalam karya-karya musik mereka. Dekret ini disusul dengan penyelenggaraan kongres khusus pada bulan April, di mana mereka yang menjadi sasaran kampanye dipaksa menyatakan pertobatan secara publik. Kampanye ini disatirkan dalam Anti-Formalist Rayok karya Shostakovich. Para komposer yang dinistakan akibat kampanye ini kemudian dipulihkan nama baiknya secara resmi melalui terbitnya dekret pada 28 Mei 1958. (in)
- La dottrina Ždanov (in russo: доктрина Жданова?, traslitterato: doktrina Ždanov), nota anche ždanovismo o ždanovščina (in russo: ждановизм, ждановщина?), è stata una dottrina culturale sovietica concepita dal segretario del Comitato Centrale del PCUS Andrej Ždanov nel 1946, dove il mondo veniva diviso in due campi: quello "imperialista", guidato dagli Stati Uniti, e quello "democratico", guidato dall'URSS. Il principale pensiero della dottrina veniva spesso sintetizzato dalla frase "L'unico conflitto possibile nella cultura sovietica è quello tra il buono e il migliore". Lo ždanovismo divenne presto una politica culturale sovietica, e gli artisti, scrittori e membri dell'intelligencija dovettero conformarsi alla linea del partito nelle loro opere creative. Sotto questa politica, gli artisti che non riuscirono a soddisfare le richieste e i requisiti del governo rischiavano la persecuzione. Tale politica rimase in vigore fino alla morte di Stalin nel 1953. (it)
- ジダーノフ批判（ジダーノフひはん）は、1948年2月10日に公にされた、ソビエト連邦共産党中央委員会による文化、芸術に対するイデオロギーの統制である。この批判を推し進めた人物、中央委員会書記アンドレイ・ジダーノフにちなむ。1958年5月28日に宣言が解除されるまでの10年間について、旧ソ連では俗に「ジダーノフシナ（Zhdanovshchna, ジダーノフ時代）」として知られている。ヨシフ・スターリンの死まで有効とされた。 (ja)
- The Zhdanov Doctrine (also called Zhdanovism or Zhdanovshchina; Russian: доктрина Жданова, ждановизм, ждановщина) was a Soviet cultural doctrine developed by Central Committee secretary Andrei Zhdanov in 1946. It proposed that the world was divided into two camps: the "imperialistic", headed by the United States; and "democratic", headed by the Soviet Union. The main principle of the Zhdanov Doctrine was often summarized by the phrase "The only conflict that is possible in Soviet culture is the conflict between good and best". Zhdanovism soon became a Soviet cultural policy, meaning that Soviet artists, writers and intelligentsia in general had to conform to the party line in their creative works. Under this policy, artists who failed to comply with the government's wishes risked persecution. The policy remained in effect until the death of Joseph Stalin in 1953. (en)
- De zjdanovdoctrine of het zjdanovisme (Russisch: доктрина Жданова, doktrina Zhdanova of ждановизм, zhdanovizm of ждановщина, zhdanovshchina) was een culturele doctrine opgelegd door de Sovjetautoriteiten. De doctrine werd ontwikkeld door Andrej Zjdanov in 1946. De zjdanovdoctrine hield in dat de wereld was verdeeld in twee kampen; een imperialistisch deel geleid door de Verenigde Staten van Amerika en een democratisch deel geleid door de Sovjet-Unie. Elk land moest een kant kiezen, neutraliteit in de doctrine was onmogelijk. De zjdanovdoctrine veranderde snel in een cultureel beleid hetwelk inhield dat artiesten, kunstenaars, muzikanten, schrijvers en denkers naar denkbeeld van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie moesten werken. Dit beleid werd enigszins versoepeld na de aanstelling van Nikita Chroesjtsjov en diens destalinisatie. De resolutie uit 1946 was gericht tegen twee literaire bladen; Zvezda en Leningrad. Deze zouden apolitiek, individualistisch en bourgeois zijn. Op 10 februari 1948 werd een nieuwe resolutie afgegeven die gericht was tegen vooraanstaande componisten uit de Sovjet-Unie als Dmitri Sjostakovitsj, Nikolaj Mjaskovski, Sergej Prokofjev en Aram Chatsjatoerjan. Zij zouden zich schuldig gemaakt hebben aan , wat inhield dat zij componeerden 'om de vorm' en niet ten dienste van het communistische ideaal. Hierop werd een speciaal congres georganiseerd door de Bond van Sovjetcomponisten waarbij vele componisten publiekelijk berouw moesten tonen. De veroordeelde componisten kregen pas eerherstel na een nieuwe resolutie die van kracht werd op 28 mei 1958. (nl)
- Zjdanovdoktrinen, även kallat zjdanovism, var en doktrin gällande konst och kultur framställd av andresekreteraren i Sovjets kommunistiska parti Andrej Zjdanov 1946. Enligt doktrinen var världen uppdelad i två läger: den imperialistiska, under ledning av USA, och den demokratiska, under ledning av Sovjetunionen. Den blev ganska snabbt en kulturell doktrin om socialistisk realism där konstnärer, författare och intellektuella var tvungna att hålla sig till partilinjen i sina verk. Konstnärer som inte höll sig till detta fick kritikkampanjer riktade mot sig och marginaliserades. Doktrinen behölls till 1952, då den angavs ha olämpliga följder för sovjetisk konst. (sv)
- 日丹诺夫主义（俄語：доктрина Жданова, ждановизм, ждановщина），是1946年由苏共中央书记安德烈·亚历山德罗维奇·日丹诺夫制定的文化政策，该政策认为世界分为两大“阵营”，即美国为首的“帝国主义”阵营和以苏联为首的“民主”阵营。其主要原则是“苏联文化中唯一存在的冲突是好与最好之间的冲突”。日丹诺夫主义主导了苏联的文化政策，从文学领域逐步深入至其他所有艺术领域，对哲学、生物学、医学和其他科学也产生影响。日丹诺夫主义要求艺术家、作家和知识分子在创作作品时和党保持一致，加强了苏联政府对艺术的领导。而未能遵守苏联政府规定的艺术家则遭到了压迫，其影响一直持续到1953年斯大林去世。 (zh)
- Доктрина Жданова (рос. доктрина Жданова, також знана як рос. ждановизм, ждановщина) — радянське культурне вчення, запроваджене секретарем ЦК КПРС Андрієм Ждановим у 1946. Згідно з цим вченням світ був поділений на два табори:
* «імперіалістичний», очолюваний США
* та «демократичний», очолюваний СРСР. Головний принцип ждановської доктрини звичайно окреслюють фразою «Єдиний можливий у радянській культурі конфлікт — це конфлікт доброго й найліпшого». Незабаром ждановщина перетворилась на культурну настанову, за якої усі радянські митці, письменники та інтелігенція у своїй творчості мали дотримуватися основної лінії Партії. Ця настанова передбачала переслідування митців, що відхилялися від цієї генеральної лінії. Ждановщина тривала до 1952 року, коли було наголошено про її негативний ефект у радянській культурі. Історія відзначає дві постанови ЦК КПРС з цього приводу: Постанова 1946 року була спрямована проти журналів Звезда і Ленінград, які публікували аполітичні «буржуазні», індивідуалістичні твори сатирика Михайла Зощенка і поетеси Анни Ахматової. Раніше деякі літературознавці були звинувачені через припущення, що російські класики були натхнені творами Жан-Жак Руссо, Мольєра, Байрона чи Дікенса. Іншою відомою постановою є Постанова ЦК ВКПб про оперу «Великая Дружба» Мураделі від 10 лютого 1948. Формально вона стосувалася опери Вано Мураделі «Велика дружба» (рос. Великая дружба), проте торкалася також і багатьох інших радянських композиторів, і перш за все Дмитра Шостаковича, Сергія Прокоф'єва та Арама Хачатуряна. За цим декретом слідував форум спілки композиторів, на якому багато композиторів були піддані публічній обструкції. Формально декрет був скасований постановою від 28 травня 1958. (uk)
- Постановление оргбюро ЦК ВКП(б) «О журналах „Звезда“ и „Ленинград“» — документ, принятый оргбюро ЦК ВКП(б) 14 августа 1946 года. Постановление затронуло судьбы отдельных периодических изданий, способствовало исключению Анны Ахматовой и Михаила Зощенко из Союза писателей СССР, вызвало широкий общественный резонанс. В 1988 году оно было признано ошибочным и отменено. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- مبدأ جدانوف (بالروسية: доктрина Жданова) خلال المؤتمر الدولي للأحزاب الشيوعية في بولونيا 22 سبتمبر 1947 قدّم السكرتير الثالث للحزب الشيوعي السوفيتي أندري ألكسندر روفيتش جدانوف تقريرا أكد فيه حتمية الصراع مع المعسكر الغربي الرأسمالي خصوصا بعد مبدأ ترومان واصفا الولايات المتحدة الأمريكية بالدولة التي تقود الامبريالية والساعية إلى الهيمنة على العالم مما يستوجب تجنيد كل القوى لمواجهتها.كما يهدف إلى تقديم الدعم اللامحدود و التعاون بين جميع الاحزاب الشيوعية من خلال الكومنفورم. (ar)
- En septiembre de 1947, el informe Jdanov o doctrina Zhdánov, que toma el nombre de Andréi Zhdánov, tercer secretario del partido comunista de la URSS, reconoce la división del mundo en dos campos: las fuerzas imperialistas, dirigidas por los Estados Unidos, y los antiimperialistas. La doctrina Zhdánov promueve la solidaridad y la asociación de los países comunistas que se oponen al conjunto del Occidente capitalista e imperialista. (es)
- La doctrine Jdanov, du nom du 3e secrétaire du Parti communiste de l'Union soviétique, Andreï Jdanov, proclamée le 22 septembre 1947, au début de la guerre froide, affirme la division du monde en deux camps : les « forces impérialistes », dirigées par les États-Unis, et les « pacifistes », menés par l'URSS. La doctrine Jdanov est une réponse à la doctrine Truman (doctrine américaine). (fr)
- ジダーノフ批判（ジダーノフひはん）は、1948年2月10日に公にされた、ソビエト連邦共産党中央委員会による文化、芸術に対するイデオロギーの統制である。この批判を推し進めた人物、中央委員会書記アンドレイ・ジダーノフにちなむ。1958年5月28日に宣言が解除されるまでの10年間について、旧ソ連では俗に「ジダーノフシナ（Zhdanovshchna, ジダーノフ時代）」として知られている。ヨシフ・スターリンの死まで有効とされた。 (ja)
- Zjdanovdoktrinen, även kallat zjdanovism, var en doktrin gällande konst och kultur framställd av andresekreteraren i Sovjets kommunistiska parti Andrej Zjdanov 1946. Enligt doktrinen var världen uppdelad i två läger: den imperialistiska, under ledning av USA, och den demokratiska, under ledning av Sovjetunionen. Den blev ganska snabbt en kulturell doktrin om socialistisk realism där konstnärer, författare och intellektuella var tvungna att hålla sig till partilinjen i sina verk. Konstnärer som inte höll sig till detta fick kritikkampanjer riktade mot sig och marginaliserades. Doktrinen behölls till 1952, då den angavs ha olämpliga följder för sovjetisk konst. (sv)
- 日丹诺夫主义（俄語：доктрина Жданова, ждановизм, ждановщина），是1946年由苏共中央书记安德烈·亚历山德罗维奇·日丹诺夫制定的文化政策，该政策认为世界分为两大“阵营”，即美国为首的“帝国主义”阵营和以苏联为首的“民主”阵营。其主要原则是“苏联文化中唯一存在的冲突是好与最好之间的冲突”。日丹诺夫主义主导了苏联的文化政策，从文学领域逐步深入至其他所有艺术领域，对哲学、生物学、医学和其他科学也产生影响。日丹诺夫主义要求艺术家、作家和知识分子在创作作品时和党保持一致，加强了苏联政府对艺术的领导。而未能遵守苏联政府规定的艺术家则遭到了压迫，其影响一直持续到1953年斯大林去世。 (zh)
- Постановление оргбюро ЦК ВКП(б) «О журналах „Звезда“ и „Ленинград“» — документ, принятый оргбюро ЦК ВКП(б) 14 августа 1946 года. Постановление затронуло судьбы отдельных периодических изданий, способствовало исключению Анны Ахматовой и Михаила Зощенко из Союза писателей СССР, вызвало широкий общественный резонанс. В 1988 году оно было признано ошибочным и отменено. (ru)
- La Doctrina Jdànov, també anomenada jdanovisme o jdànovxtxina (en rus доктрина Жданова –doktrina Jdànova–, ждановизм –jdanovizm– o ждановщина –jdànovxtxina–), va ser una doctrina cultural soviètica desenvolupada pel secretari del Comitè Central, Andrei Jdànov, el 1946. Proposava que el món estava dividit en dos camps: l'imperialista, encapçalat pels Estats Units; i el democràtic, encapçalat per la Unió Soviètica. El principi principal de la Doctrina Jdànov sovint es resumia en la frase «l'únic conflicte que és possible a la cultura soviètica és el conflicte entre el bo i millor». L'jdanovisme ben aviat esdevingué una política cultural soviètica, segons la qual els artistes soviètics, escriptors i la intelligentsia en general havien de conformar la seva obra creativa segons la línia del Par (ca)
- Die Zwei-Lager-Theorie wurde seit dem 30. September 1947 durch die führenden Politiker der USA und der UdSSR vertreten. Sie hatte sich immer deutlicher nach Ende des Zweiten Weltkrieges und dem allmählichen Bruch der Anti-Hitler-Koalition abgezeichnet. Formuliert wurde sie zunächst durch Harry S. Truman in seiner Truman-Doktrin vom 12. März 1947. Im September 1947 folgte dann eine Rede von Andrei Alexandrowitsch Schdanow, der nun seinerseits aus sowjetischer Sicht die Spaltung der Welt in zwei unterschiedliche Lager darstellte. (de)
- Zhdanov Doktrina (batzuetan zhdanovismo edo zhdanovxtxina; errusieraz: доктрина Жданова, ждановизм, ждановщина) Sobietar Batasunaren doktrina kultura izan zen, idazkari Andrei Zhdanovek idatzia, 1946an. Doktrina honen arabera mundua bi esparrutan banatzen zen: "inperialista", AEB buru zuena; eta "demokratikoa", Sobietar Batasuna buru zuena. (eu)
- Doktrin Zhdanov (juga dijuluki zhdanovisme atau zhdanovshchina) ialah doktrin budaya Soviet yang dikembangkan oleh sekretaris Komite Sentral Andrei Zhdanov pada tahun 1946. Isi doktrin tersebut mengajukan dalil bahwa dunia terbagi menjadi dua kubu: kubu 'imperialis" yang didalangi oleh Amerika dan kubu "demokratis" yang dipimpin Uni Soviet. Prinsip utama doktrin Zhdanov kerap diringkas ke dalam frasa "Satu-satunya konflik yang mungkin muncul dalam kebudayaan Soviet ialah konflik antara yang-baik dan yang-terbaik". Zhdanovisme dengan segera menjadi kebijakan kebudayaan Soviet, ini berarti bahwa semua seniman, penulis, dan intelejensia Soviet secara umum wajib patuh terhadap garis partai dalam setiap karya mereka. Di bawah kebijakan ini, seniman yang gagal menyesuaikan diri dengan kehendak p (in)
- The Zhdanov Doctrine (also called Zhdanovism or Zhdanovshchina; Russian: доктрина Жданова, ждановизм, ждановщина) was a Soviet cultural doctrine developed by Central Committee secretary Andrei Zhdanov in 1946. It proposed that the world was divided into two camps: the "imperialistic", headed by the United States; and "democratic", headed by the Soviet Union. The main principle of the Zhdanov Doctrine was often summarized by the phrase "The only conflict that is possible in Soviet culture is the conflict between good and best". Zhdanovism soon became a Soviet cultural policy, meaning that Soviet artists, writers and intelligentsia in general had to conform to the party line in their creative works. Under this policy, artists who failed to comply with the government's wishes risked persecuti (en)
- La dottrina Ždanov (in russo: доктрина Жданова?, traslitterato: doktrina Ždanov), nota anche ždanovismo o ždanovščina (in russo: ждановизм, ждановщина?), è stata una dottrina culturale sovietica concepita dal segretario del Comitato Centrale del PCUS Andrej Ždanov nel 1946, dove il mondo veniva diviso in due campi: quello "imperialista", guidato dagli Stati Uniti, e quello "democratico", guidato dall'URSS. Il principale pensiero della dottrina veniva spesso sintetizzato dalla frase "L'unico conflitto possibile nella cultura sovietica è quello tra il buono e il migliore". Lo ždanovismo divenne presto una politica culturale sovietica, e gli artisti, scrittori e membri dell'intelligencija dovettero conformarsi alla linea del partito nelle loro opere creative. Sotto questa politica, gli artist (it)
- De zjdanovdoctrine of het zjdanovisme (Russisch: доктрина Жданова, doktrina Zhdanova of ждановизм, zhdanovizm of ждановщина, zhdanovshchina) was een culturele doctrine opgelegd door de Sovjetautoriteiten. De doctrine werd ontwikkeld door Andrej Zjdanov in 1946. De resolutie uit 1946 was gericht tegen twee literaire bladen; Zvezda en Leningrad. Deze zouden apolitiek, individualistisch en bourgeois zijn. (nl)
- Доктрина Жданова (рос. доктрина Жданова, також знана як рос. ждановизм, ждановщина) — радянське культурне вчення, запроваджене секретарем ЦК КПРС Андрієм Ждановим у 1946. Згідно з цим вченням світ був поділений на два табори:
* «імперіалістичний», очолюваний США
* та «демократичний», очолюваний СРСР. (uk)
|
