| dbo:abstract
|
- فيلي ويلسون (بالإنجليزية: Willie Wilson) هو لاعب كرة قاعدة أمريكي، ولد في 9 يوليو 1955 في مونتغومري في الولايات المتحدة. (ar)
- Willie James Wilson (né le 9 juillet 1955 à Montgomery, Alabama, États-Unis) est un voltigeur étoile de baseball ayant joué dans les Ligues majeures de 1976 à 1994, principalement pour les Royals de Kansas City. Deux fois sélectionné pour le match des étoiles, Willie Wilson a remporté deux Bâtons d'argent, un Gant doré, a été champion frappeur en 1982, champion voleur de buts en 1979, en plus de mener une fois la ligue pour les coups sûrs et cinq fois pour les triples. Il est un gagnant de la Série mondiale 1985 avec Kansas City. (fr)
- Willie James Wilson (born July 9, 1955) is a former professional baseball player. He played 19 seasons in Major League Baseball for the Kansas City Royals, Oakland Athletics, and Chicago Cubs. He was an outfielder known for his speed and ability as an effective leadoff hitter. Wilson's career total of 668 stolen bases currently ranks him in 12th place all-time among major leaguers. (en)
- ウィリー・ウィルソン（Willie James Wilson, 1955年7月9日 - ）は、アメリカ合衆国アラバマ州モンゴメリー出身の元プロ野球選手 (外野手)。右投両打。 (ja)
- Willie James Wilson (ur. 9 lipca 1955) – amerykański baseballista, który występował na pozycji zapolowego. Po ukończeniu szkoły średniej, w czerwcu 1974 został wybrany w pierwszej rundzie przez Kansas City Royals i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w , reprezentującym poziom Double-A. W Major League Baseball zadebiutował 4 września 1976 w meczu przeciwko Texas Rangers. W sezonie 1977 grał głównie w z Triple-A. Rok później, w swoim pierwszym pełnym sezonie, skradł najwięcej baz w MLB (83) i po raz pierwszy zagrał w playoffach, między innymi w wyjściowym składzie w meczu numer 4 American League Championship Series przeciwko New York Yankees. W 1980 zwyciężył w lidze w klasyfikacji pod względem liczby uderzeń (230), runów (133) i triple'ów (15). Ponadto zdobył Złotą Rękawicę i Silver Slugger Award, a w głosowaniu do nagrody MVP American League zajął 4. miejsce. W sezonie 1982 po raz pierwszy zagrał w Mecz Gwiazd, uzyskał najlepszą średnią w MLB i po raz drugi otrzymał Silver Slugger Award. W listopadzie 1983 spędził 81 dni w więzieniu federalnym w Fort Worth w Teksasie za nielegalne posiadanie narkotyków, a w grudniu 1983 został zawieszony przez komisarza ligi do końca sezonu 1984. Po apelacji karę skrócono do 15 maja 1984. W 1985 zagrał we wszystkich meczach World Series uzyskując średnią 0,367, w których Royals pokonali St. Louis Cardinals 4–3. W grudniu 1990 został zawodnikiem Oakland Athletics, zaś dwa lata później Chicago Cubs, w którym zakończył karierę zawodniczą. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- فيلي ويلسون (بالإنجليزية: Willie Wilson) هو لاعب كرة قاعدة أمريكي، ولد في 9 يوليو 1955 في مونتغومري في الولايات المتحدة. (ar)
- Willie James Wilson (né le 9 juillet 1955 à Montgomery, Alabama, États-Unis) est un voltigeur étoile de baseball ayant joué dans les Ligues majeures de 1976 à 1994, principalement pour les Royals de Kansas City. Deux fois sélectionné pour le match des étoiles, Willie Wilson a remporté deux Bâtons d'argent, un Gant doré, a été champion frappeur en 1982, champion voleur de buts en 1979, en plus de mener une fois la ligue pour les coups sûrs et cinq fois pour les triples. Il est un gagnant de la Série mondiale 1985 avec Kansas City. (fr)
- Willie James Wilson (born July 9, 1955) is a former professional baseball player. He played 19 seasons in Major League Baseball for the Kansas City Royals, Oakland Athletics, and Chicago Cubs. He was an outfielder known for his speed and ability as an effective leadoff hitter. Wilson's career total of 668 stolen bases currently ranks him in 12th place all-time among major leaguers. (en)
- ウィリー・ウィルソン（Willie James Wilson, 1955年7月9日 - ）は、アメリカ合衆国アラバマ州モンゴメリー出身の元プロ野球選手 (外野手)。右投両打。 (ja)
- Willie James Wilson (ur. 9 lipca 1955) – amerykański baseballista, który występował na pozycji zapolowego. Po ukończeniu szkoły średniej, w czerwcu 1974 został wybrany w pierwszej rundzie przez Kansas City Royals i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w , reprezentującym poziom Double-A. W Major League Baseball zadebiutował 4 września 1976 w meczu przeciwko Texas Rangers. W sezonie 1977 grał głównie w z Triple-A. Rok później, w swoim pierwszym pełnym sezonie, skradł najwięcej baz w MLB (83) i po raz pierwszy zagrał w playoffach, między innymi w wyjściowym składzie w meczu numer 4 American League Championship Series przeciwko New York Yankees. (pl)
|
