| dbo:abstract
|
- وَدّ (الخط المسند: ) كان الإله الوطني لمملكة معين، وكان إلها مهما لمملكة أوسان. وكان يرمز إلى القمر. ويرمز أيضا إلى المحبة لدى العرب وأحد الآصنام الخمسة الذي وجد تماثيلهم عمرو بن لحيّ الخزاعي مدفونة في ساحل البحر وأدخل عبادتها للجزيرة العربية. (ar)
- Wadd (altsüdarabisch wd(-m) ‚Liebe‘; arabisch ود, DMG wadd) war ein bedeutender altsüdarabischer Mondgott. Neben einzelnen Nennungen aus Saba wird er hauptsächlich in Ma'in erwähnt, wo er die Funktion des Reichsgottes innehatte. An Gebäuden und auf Amuletten findet sich die Formel: Wadd ʿāb (Wadd ist Vater). Auch in Ausan war Wadd offenbar Reichsgott, weshalb sich die ausanischen Könige als „Söhne des Wadd“ bezeichneten. Auch in weiten Teilen Nord- und Zentralarabiens wurde Wadd in vorislamischer Zeit verehrt. Im Koran wird Wadd in der Sure 71 als Gott genannt, der zur Zeit von Noah verehrt wurde. Zwischen Ma'rib und Sirwah im Jemen lag zu Ehren des Gottes der um 700 v. Chr. erbaute Tempel Wadd Dhu-Masma' (DMG Wadd ḏū-Masmaʿ). Die heute anzutreffende Ruine fiel in den 1970er-Jahren Steinplünderungen zum Opfer, wobei auch die Pfeilerperistase vollständig verschwand. (de)
- A Wadd, dios perteneciente a la mitología árabe pre-islámica se le adoraba bajo la imagen de un hombre majestuoso que llevaba una vestimenta larga y un manto, una espada a la cintura y un arco al hombro. En una mano sostenía una lanza y un estandarte, en la otra un carcaj repleto de flechas. Algunos dicen que se parecía a Eros, el dios griego, y su nombre en árabe significa "amor". Estaba relacionado con el y con . Se le rendía culto en toda Arabia, pero originariamente parece proceder de la , famosa por su cariño hacia los poetas y hacia aquellos que, en su vida, muerte y poesía, encarnaban los ideales de la fidelidad y el amor platónico. (es)
- Wadd (en arabe: وَدّ) signifie « amour » et « amitié ». Il désigne dans le Coran (71:23) une divinité à l'époque du prophète Noé. Il désignait auparavant une divinité lunaire des Minéens. Les temples célébrant Wadd furent détruits sur ordre de Mahomet ; ceux qui s'y opposèrent furent tués lors de l' (en). (fr)
- Wadd (bahasa Arab: ود) (: 𐩥𐩵) adalah seorang dewa Arabia pra-Islam. Ia adalah dewa nasional dari selatan Arabia, dan ular yang diasosiasikan dengannya. Dalam tradisi Islam, Wadd disembah oleh suku Banu Kalb dan berhalanya berada di kota Dumat al-Jandal. Berhala tersebut dikatakan dihancurkan oleh . Ia juga disebutkan dalam al-Qur'an sebagai dewa palsu dari orang-orang pada zaman Nuh. Dalam sejarah islam, kisah mengenai Patung wadd, sebagai berhala pertama yang disembah oleh manusia tercantum jelas dalam sebuah Hadist riwayat bukhari. عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا صَارَتْ الْأَوْثَانُ الَّتِي كَانَتْ فِي قَوْمِ نُوحٍ فِي الْعَرَبِ بَعْدُ أَمَّا وَدٌّ كَانَتْ لِكَلْبٍ بِدَوْمَةِ الْجَنْدَلِ وَأَمَّا سُوَاعٌ كَانَتْ لِهُذَيْلٍ وَأَمَّا يَغُوثُ فَكَانَتْ لِمُرَادٍ ثُمَّ لِبَنِي غُطَيْفٍ بِالْجَوْفِ عِنْدَ سَبَإٍ وَأَمَّا يَعُوقُ فَكَانَتْ لِهَمْدَانَ وَأَمَّا نَسْرٌ فَكَانَتْ لِحِمْيَرَ لِآلِ ذِي الْكَلَاعِ أَسْمَاءُ رِجَالٍ صَالِحِينَ مِنْ قَوْمِ نُوحٍ فَلَمَّا هَلَكُوا أَوْحَى الشَّيْطَانُ إِلَى قَوْمِهِمْ أَنْ انْصِبُوا إِلَى مَجَالِسِهِمْ الَّتِي كَانُوا يَجْلِسُونَ أَنْصَابًا وَسَمُّوهَا بِأَسْمَائِهِمْ فَفَعَلُوا فَلَمْ تُعْبَدْ حَتَّى إِذَا هَلَكَ أُولَئِكَ وَتَنَسَّخَ الْعِلْمُ عُبِدَتْ Artinya: “Dari Ibnu Abbas RA bahwanya, berhala-berhala yang dahulu diagungkan oleh kaum Nabi Nuh, di kemudian hari tersebar di bangsa 'Arab. Wadd menjadi berhala untuk kamu Kalb di Daumatul Jandal. Suwa' untuk Bani Hudzail. Yaquts untuk Murad dan Bani Ghuthaif di Jauf tepatnya di Saba`. Adapun Ya'uq adalah untuk Bani Hamdan. Sedangkan Nashr untuk Himyar keluarga Dzul Kala'. Itulah nama-nama orang saleh dari kaum Nabi Nuh. Ketika mereka wafat, setan membisikkan kaum itu untuk mendirikan berhala pada majelis mereka dan menamakannya dengan nama orang-orang saleh itu. Maka mereka pun melakukan hal itu, dan saat itu berhala-berhala itu belum disembah hingga mereka wafat, sesudah itu, setelah ilmu tiada, maka berhala-berhala itu pun disembah," (in)
- Wadd in arabo: ﻭﺩ, Wadd , "Amore, Amicizia", noto anche come Wadad, Hadad o Adu, fu un'antica divinità maschile del Qataban, di Awsan e dei Minei di al-Maʿīn. Si riteneva che i serpenti fossero animali sacri a Wadd. Conosciuto in Mesopotamia come Adad già in età pre-sargonica, e tra gli Amorrei come Adda, Ada o Addu, Wadd si presentava nel suo santuario di Dūmat al-Jandal come un idolo antropomorfo, coperto da un vestito e con un mantello sospeso sulle spalle. Portava inoltre una spada alla cintola e un arco sulle spalle con la faretra, impugnando una corta lancia (ḥarba) surmontata da uno stendardo. È ricordato nel Corano (LXXI:23) come un idolo risalente all'epoca del profeta Noè (Nūḥ). La statua fu distrutta, su disposizione di Maometto da Khālid b. al-Walīd. (it)
- Wadd (Arabic: وَدّ) (Ancient South Arabian script: 𐩥𐩵) is a pre-Islamic Arabian god. He was the national god of the Minaeans of South Arabia, and the snake was associated with him. It is also called Waddum and Wadd'ab. In Islamic tradition, Wadd was worshipped by the Banu Kalb tribe and his idol was located in the city of Dumat al-Jandal. The idol was said to be destroyed by Khalid ibn al-Walid. He is also mentioned in the Quran as a false god of the people of Noah. (en)
- Uade (em árabe: واد; romaniz.: Wadd) era uma dos mineus, conhecida também como Iluncu, ʕAmm e Nana, e seu nome significava "amor" e "amizade". Era adorado sob a imagem de um homem vestindo uma longa túnica majestosa e uma capa, uma espada na cintura e um arco no ombro. Em uma mão uma lança e uma bandeira e na outra uma aljava cheia de flechas. Alguns dizem que ele parecia Eros, o deus grego, Estava relacionado com a árvore babilônica do amor e do deus da lua do . Ele era adorado por toda a Arábia, mas originalmente parece vir da tribo de Udra, famosa por seus poetas e carinho para com aqueles em sua vida, morte e poesia incorporados os ideais de lealdade e amor platônico . Templo dedicado a Uade foi demolido por ordem de Maomé,e foram mortos aqueles que resistiram à demolição,na Expedição de Calide ibne Ualide (2 Dumatul Jandal) Acreditava-se que as cobras eram animais sagrados para Uade. Ele é mencionado no Alcorão (71:23) como uma divindade da época do profeta Noé. (pt)
- Wadd – wczesnoarabskie i jemeńskie bóstwo lunarne czczone w okresie przedislamskim na obszarze południowej Arabii. Imię jego oznacza „miłość” lub „przyjaźń”, a poświęconym mu zwierzęciem był wąż; kult tego bóstwa w części ziem południowej Arabii praktykowany był od V do II wieku p.n.e. Prawdopodobnie był miejscowym odpowiednikiem mezopotamskiego boga Sina. Jako bóstwu księżyca oddawali mu pod tym imieniem cześć zwłaszcza mieszkańcy królestw Ma‘in i Ausan (rejon Adenu), gdzie uważano go za „bóstwo narodowe”. Wiadomo, iż w Numan znajdowała się świątynia, w której królowie Ausanu składali mu ofiary na ufundowanym przez nich ołtarzu. Kult jego praktykowali także Minejczycy z położonego dalej na północ królestwa Ma‘in, a mający w tradycji związki etniczne z Grecją (Kreta, Eubea). Na Delos odnaleziono poświęcony mu ołtarz, który minejsko-grecka inskrypcja datuje na drugą połowę II w. p.n.e. W Nadżran (dzis. Uẖdūd) inskrypcja z minejskiej budowli świątynnej przypuszczalnie wymienia jego imię jako Wadab. Jedna z jego świątyń znajdowała się w w , gdzie wyobrażony był w postaci olbrzyma uzbrojonego w miecz, lancę i łuk z kołczanem. Składano mu ofiary z mleka. Należy do wymienionych w Koranie pięciu bóstw staroarabskich, których idole według tradycji zostały wystawione przez potomków Kaina. (pl)
- Вадд (араб. ود) — имя бога луны и орошения в древнеарабской мифологии. Слово «вадд» в переводе с арабского означает «любимый». В официальном пантеоне он занимал второе место после Астара. В святилище оазиса Думат, были собраны изваяния разных древнеарабских богов, среди них была и гигантская статуя божества Вадда в виде человека с мечом, копьём, луком и колчаном стрел. Вадд упоминается в Коране в суре «Нух» как один из богов, которым поклонялся народ Нуха вместе с именами других идолов — Сува, Йагуса, Йакука, Насра. И они замыслили великий заговор и сказали: “Не отрекайтесь от ваших богов: Вадда, Сувы, Йагуса, Йаука и Насра”. — 71:22-23 (Османов) Согласно толкованию к этому аяту, данному сподвижником пророка Мухаммада ибн Аббасом, эти идолы были воздвигнуты в честь праведных людей из народа Нуха. Храм, посвященный Вадду, был снесён по приказу пророка Мухаммада отрядом Халида ибн аль-Валида. Те, кто сопротивлялся сносу, были убиты. (ru)
- Вадд (араб. ود — «улюблений») — ім'я бога місяця та зрошення в давньоарабській міфології. В офіційному пантеоні він посідав друге місце після . У святилищі оазису Думат були зібрані статуї різних давньоарабських богів, серед них була і гігантська статуя божества Вадда у вигляді людини з мечем, списом, луком і сагайдаком стріл . Вадда згадується в Корані в сурі Нух як один з богів, яким поклонявся народ Нуха разом з іменами інших ідолів — Сува, Йагуса, Йакука, Насра . Храм, присвячений Вадду, знесений за наказом пророка Мухаммада загоном Халіда ібн аль-Валіда. Ті, хто чинив опір знесенню, були вбиті. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- وَدّ (الخط المسند: ) كان الإله الوطني لمملكة معين، وكان إلها مهما لمملكة أوسان. وكان يرمز إلى القمر. ويرمز أيضا إلى المحبة لدى العرب وأحد الآصنام الخمسة الذي وجد تماثيلهم عمرو بن لحيّ الخزاعي مدفونة في ساحل البحر وأدخل عبادتها للجزيرة العربية. (ar)
- Wadd (en arabe: وَدّ) signifie « amour » et « amitié ». Il désigne dans le Coran (71:23) une divinité à l'époque du prophète Noé. Il désignait auparavant une divinité lunaire des Minéens. Les temples célébrant Wadd furent détruits sur ordre de Mahomet ; ceux qui s'y opposèrent furent tués lors de l' (en). (fr)
- Wadd (Arabic: وَدّ) (Ancient South Arabian script: 𐩥𐩵) is a pre-Islamic Arabian god. He was the national god of the Minaeans of South Arabia, and the snake was associated with him. It is also called Waddum and Wadd'ab. In Islamic tradition, Wadd was worshipped by the Banu Kalb tribe and his idol was located in the city of Dumat al-Jandal. The idol was said to be destroyed by Khalid ibn al-Walid. He is also mentioned in the Quran as a false god of the people of Noah. (en)
- Wadd (altsüdarabisch wd(-m) ‚Liebe‘; arabisch ود, DMG wadd) war ein bedeutender altsüdarabischer Mondgott. Neben einzelnen Nennungen aus Saba wird er hauptsächlich in Ma'in erwähnt, wo er die Funktion des Reichsgottes innehatte. An Gebäuden und auf Amuletten findet sich die Formel: Wadd ʿāb (Wadd ist Vater). Auch in Ausan war Wadd offenbar Reichsgott, weshalb sich die ausanischen Könige als „Söhne des Wadd“ bezeichneten. Auch in weiten Teilen Nord- und Zentralarabiens wurde Wadd in vorislamischer Zeit verehrt. Im Koran wird Wadd in der Sure 71 als Gott genannt, der zur Zeit von Noah verehrt wurde. (de)
- A Wadd, dios perteneciente a la mitología árabe pre-islámica se le adoraba bajo la imagen de un hombre majestuoso que llevaba una vestimenta larga y un manto, una espada a la cintura y un arco al hombro. En una mano sostenía una lanza y un estandarte, en la otra un carcaj repleto de flechas. (es)
- Wadd (bahasa Arab: ود) (: 𐩥𐩵) adalah seorang dewa Arabia pra-Islam. Ia adalah dewa nasional dari selatan Arabia, dan ular yang diasosiasikan dengannya. Dalam tradisi Islam, Wadd disembah oleh suku Banu Kalb dan berhalanya berada di kota Dumat al-Jandal. Berhala tersebut dikatakan dihancurkan oleh . Ia juga disebutkan dalam al-Qur'an sebagai dewa palsu dari orang-orang pada zaman Nuh. Dalam sejarah islam, kisah mengenai Patung wadd, sebagai berhala pertama yang disembah oleh manusia tercantum jelas dalam sebuah Hadist riwayat bukhari. (in)
- Wadd in arabo: ﻭﺩ, Wadd , "Amore, Amicizia", noto anche come Wadad, Hadad o Adu, fu un'antica divinità maschile del Qataban, di Awsan e dei Minei di al-Maʿīn. Si riteneva che i serpenti fossero animali sacri a Wadd. È ricordato nel Corano (LXXI:23) come un idolo risalente all'epoca del profeta Noè (Nūḥ). La statua fu distrutta, su disposizione di Maometto da Khālid b. al-Walīd. (it)
- Wadd – wczesnoarabskie i jemeńskie bóstwo lunarne czczone w okresie przedislamskim na obszarze południowej Arabii. Imię jego oznacza „miłość” lub „przyjaźń”, a poświęconym mu zwierzęciem był wąż; kult tego bóstwa w części ziem południowej Arabii praktykowany był od V do II wieku p.n.e. Jedna z jego świątyń znajdowała się w w , gdzie wyobrażony był w postaci olbrzyma uzbrojonego w miecz, lancę i łuk z kołczanem. Składano mu ofiary z mleka. Należy do wymienionych w Koranie pięciu bóstw staroarabskich, których idole według tradycji zostały wystawione przez potomków Kaina. (pl)
- Uade (em árabe: واد; romaniz.: Wadd) era uma dos mineus, conhecida também como Iluncu, ʕAmm e Nana, e seu nome significava "amor" e "amizade". Era adorado sob a imagem de um homem vestindo uma longa túnica majestosa e uma capa, uma espada na cintura e um arco no ombro. Em uma mão uma lança e uma bandeira e na outra uma aljava cheia de flechas. (pt)
- Вадд (араб. ود) — имя бога луны и орошения в древнеарабской мифологии. Слово «вадд» в переводе с арабского означает «любимый». В официальном пантеоне он занимал второе место после Астара. В святилище оазиса Думат, были собраны изваяния разных древнеарабских богов, среди них была и гигантская статуя божества Вадда в виде человека с мечом, копьём, луком и колчаном стрел. Вадд упоминается в Коране в суре «Нух» как один из богов, которым поклонялся народ Нуха вместе с именами других идолов — Сува, Йагуса, Йакука, Насра. — 71:22-23 (Османов) (ru)
- Вадд (араб. ود — «улюблений») — ім'я бога місяця та зрошення в давньоарабській міфології. В офіційному пантеоні він посідав друге місце після . У святилищі оазису Думат були зібрані статуї різних давньоарабських богів, серед них була і гігантська статуя божества Вадда у вигляді людини з мечем, списом, луком і сагайдаком стріл . Вадда згадується в Корані в сурі Нух як один з богів, яким поклонявся народ Нуха разом з іменами інших ідолів — Сува, Йагуса, Йакука, Насра . (uk)
|
