| dbo:abstract
|
- Petrov Viktor ukraine Віктор Петров (1894-1969) - ukraina scienculo kaj verkisto, verkis ankaŭ sub preŭdonimoj Viktor Domontoviĉ kaj Viktor Ber, apartenis al la verkista grupo de nov-klasikuloj. V. Petrov kaj Valerian Pidmohilnij estas konsiderataj kiel fondintoj de l'ukraina intelekta romano. Naskiĝis en Katerinoslavo (nun - Dnipro), studis en Kijiva Universitato, doktoriĝis (1930) kun disertaĵa temo "Pantelejmon Kuliŝ. Vivo. Ideologio. Verkado". 2-a Mondmiliton pasigis en Ĥarkivo, post la milito lekciis en Ukraina Libera Universitato (Munkeno). Revenis en Ukrainion, kie laboris en Instituto de arkeologio (Kievo). Romanoj de V. Domontoviĉ: Sen grundo (Без ґрунту, 1942-1943); Knabino kun urseto (Дівчина з ведмедиком, 1928); Doktoro Serafikus (Доктор Серафікус, verkita en 1928-1929, eldonita en 1947). Fragmenton de la lasta esperantigis Kris Long. (eo)
- Viktor Platonovych Petrov (Ukrainian: Віктор Платонович Петров, pen names V. Domontovych (Ukrainian: В. Домонтович), Viktor Ber (Ukrainian: Віктор Бер); 10 October 1894 – 8 June 1969) was a prominent Ukrainian existentialist writer. Together with Valerian Pidmohylny, Petrov is considered to be the founder of the Ukrainian intellectual novel. Although Petrov is remembered as a writer today, during his life he was a scientist in the first place. He wrote papers on archaeology, anthropology, history, philosophy and literature. (en)
- Wiktor Płatonowycz Petrow, ukr. Віктор Платонович Петров, pseud. W. Domontowycz, Wiktor Ber, (ur. 10 października 1894, zm. 8 czerwca 1969) – ukraiński filolog, etnograf, historyk, pisarz. Petrow urodził się w Katerynosławiu w rodzinie prawosławnego duchownego. W 1918 r. zakończył Wydział Historyczno-Filologiczny na Uniwersytecie im. Szewczenki w Kijowie. Od 1919 r. Petrow był członkiem i pracownikiem naukowym Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, gdzie z mniejszymi lub większymi przerwami pracował do końca swojego życia. Współtworzył historyczny słownik języka ukraińskiego. Publikował wiele prac naukowych, głównie z dziedziny etnografii, folkloru i językoznawstwa. W latach 20. dał się poznać także jako literaturoznawca, publikując rozprawy o twórczości Hryhorija Skoworody, Mykoły Kostomarowa, Mykoły Gogola, Wiktora Hugo i Pantelejmona Kulisza. W latach 40. współtworzył i redagował czasopismo "Ukrajins'kyj zasiv" w Charkowie. W 1943 r. kierował katedrą etnografii Ukraińskiego Instytutu Nauki we Lwowie, a w l. 1944-1945 pracował w Ukraińskim Instytucie Nauki w Berlinie. Po II wojnie światowej mieszkał w różnych miastach Bawarii. Był współtwórcą i członkiem emigracyjnej organizacji pisarzy MUR (Mystec'kyj Ukrajins'skyj Ruch) działającej w latach 1945-49 w obozach dla przesiedlonych na terenie Niemiec. Redagował wszystkie publikacje MUR-u (m.in. czasopismo "Chors"), publikował swoje prace także w in. emigracyjnych czasopismach i almanachach ("Switannia", "Arka", "Pochid", "Zahrawa", "Pu-hu"). 18 kwietnia 1948 r. Petrow zagadkowo zniknął z Monachium, by rok później zjawić się w Moskwie i ponownie zniknąć do 1956 r. W latach 60. zaczął intensywnie publikować swoje prace naukowe – z archeologii, językoznawstwa, etnogenezy narodów, ale ostatecznie zakończył swoją działalność jako pisarz. W 1968 r., na rok przed śmiercią, 74-letni Petrow obronił doktorat. Rok później, 8 czerwca 1969 r., zmarł. Do dziś pisarz pozostaje postacią zagadkową w historii literatury ukraińskiej. (pl)
- Ви́ктор Плато́нович Петро́в (псевдонимы В. Домонто́вич, Ви́ктор Бэр; 1894—1969) — украинский советский писатель, философ, социальный антрополог, литературный критик, археолог, филолог, этнограф, историк и культуролог. Вместе с Валерьяном Пидмогильным — один из основоположников жанра украинского интеллектуального романа, а также романизованной биографии. Одновременно, с конца 1930-х годов — советский разведчик. (ru)
- Віктор Платонович Петров (10 жовтня 1894, Катеринослав — 8 червня 1969, Київ) — український письменник, філософ, соціальний антрополог, літературний критик, археолог, історик і культуролог; доктор історичних та філологічних наук. Разом з Валеріаном Підмогильним, Петров започаткував жанр українського інтелектуального роману, а також жанр романізованої біографії. Свої твори писав також під псевдонімами В. Домонтович, Віктор Бер, Віктор Петренко та Борис Веріґо. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Viktor Platonovych Petrov (Ukrainian: Віктор Платонович Петров, pen names V. Domontovych (Ukrainian: В. Домонтович), Viktor Ber (Ukrainian: Віктор Бер); 10 October 1894 – 8 June 1969) was a prominent Ukrainian existentialist writer. Together with Valerian Pidmohylny, Petrov is considered to be the founder of the Ukrainian intellectual novel. Although Petrov is remembered as a writer today, during his life he was a scientist in the first place. He wrote papers on archaeology, anthropology, history, philosophy and literature. (en)
- Ви́ктор Плато́нович Петро́в (псевдонимы В. Домонто́вич, Ви́ктор Бэр; 1894—1969) — украинский советский писатель, философ, социальный антрополог, литературный критик, археолог, филолог, этнограф, историк и культуролог. Вместе с Валерьяном Пидмогильным — один из основоположников жанра украинского интеллектуального романа, а также романизованной биографии. Одновременно, с конца 1930-х годов — советский разведчик. (ru)
- Віктор Платонович Петров (10 жовтня 1894, Катеринослав — 8 червня 1969, Київ) — український письменник, філософ, соціальний антрополог, літературний критик, археолог, історик і культуролог; доктор історичних та філологічних наук. Разом з Валеріаном Підмогильним, Петров започаткував жанр українського інтелектуального роману, а також жанр романізованої біографії. Свої твори писав також під псевдонімами В. Домонтович, Віктор Бер, Віктор Петренко та Борис Веріґо. (uk)
- Petrov Viktor ukraine Віктор Петров (1894-1969) - ukraina scienculo kaj verkisto, verkis ankaŭ sub preŭdonimoj Viktor Domontoviĉ kaj Viktor Ber, apartenis al la verkista grupo de nov-klasikuloj. V. Petrov kaj Valerian Pidmohilnij estas konsiderataj kiel fondintoj de l'ukraina intelekta romano. Romanoj de V. Domontoviĉ: Sen grundo (Без ґрунту, 1942-1943); Knabino kun urseto (Дівчина з ведмедиком, 1928); Doktoro Serafikus (Доктор Серафікус, verkita en 1928-1929, eldonita en 1947). Fragmenton de la lasta esperantigis Kris Long. (eo)
- Wiktor Płatonowycz Petrow, ukr. Віктор Платонович Петров, pseud. W. Domontowycz, Wiktor Ber, (ur. 10 października 1894, zm. 8 czerwca 1969) – ukraiński filolog, etnograf, historyk, pisarz. Petrow urodził się w Katerynosławiu w rodzinie prawosławnego duchownego. W 1918 r. zakończył Wydział Historyczno-Filologiczny na Uniwersytecie im. Szewczenki w Kijowie. Od 1919 r. Petrow był członkiem i pracownikiem naukowym Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, gdzie z mniejszymi lub większymi przerwami pracował do końca swojego życia. Współtworzył historyczny słownik języka ukraińskiego. Publikował wiele prac naukowych, głównie z dziedziny etnografii, folkloru i językoznawstwa. W latach 20. dał się poznać także jako literaturoznawca, publikując rozprawy o twórczości Hryhorija (pl)
|
