| dbo:abstract
|
- Venatio o Bestiarium (en català: Bestiari) era el nom que es donava a l'antiga Roma a un espectacle on els protagonistes eren els animals salvatges. En aquest espectacle els animals combatien entre ells, mataven de diverses formes a criminals i condemnats a mort, o s'enfrontaven als venators i bestiaris. Aquest espectacle es feia generalment abans del migdia, i després començaven els combats de gladiadors (munus gladiatorum) (ca)
- Venatio (Latina "ĉasago", plurale venationes) estis formo de distraĵo en romiaj amfiteatroj kiu prezentis ĉasadon kaj mortigo de sovaĝaj animaloj. (eo)
- Im Römischen Reich waren Tierhetzen (venationes) neben den Gladiatorenkämpfen die große Attraktion der Unterhaltungskultur. Von den ersten überlieferten Hetzen im Jahre 186 v. Chr. wurden vor allem in der Hauptstadt bis ins 6. Jahrhundert hinein hunderttausende Tiere zur Unterhaltung der Massen getötet. (de)
- Venatio, en la Antigua Roma, es el nombre que recibían los espectáculos que se celebraban en el circo o en el anfiteatro y en el que intervenían animales exóticos y salvajes, dentro de la celebración de los ludi (juegos) romani. (es)
- Les venationes (mot féminin, pluriel de venatio, la chasse en latin, dont dériva le français venaison par continuité héréditaire) sont un type de spectacle dans les jeux de l'amphithéâtre de la Rome antique. Ces Jeux du cirque mettent aux prises des animaux sauvages entre eux, ou des animaux et des hommes, ou encore des simulacres de chasse dans un amphithéâtre dont l'arène était occupée par un décor censé rappeler le milieu naturel d'origine des animaux. Les sources littéraires et iconographiques montrent que ces venationes comprennent, non seulement les combats d'animaux mais aussi des jeux, des exhibitions d’animaux apprivoisés et des spectacles acrobatiques. Au début du Ier siècle apr. J.-C., le développement des amphithéâtres permet la réunion des venationes et des munera dans un même édifice. Au même moment, les ludi meridiani auxquels prennent part les paegniarii se greffent à ces spectacles. Les venationes privilégient la lutte des venatores et des bestiarii. Il est important de faire une distinction nette entre ces deux combattants dont les prérogatives sont différentes. Alors qu'à la suite du traité d'Honorius, promulgué en 404 apr. J.-C., les combats de gladiateurs sont définitivement interdits, les chasses d'amphithéâtre se poursuivent au moins jusqu'au VIe siècle. (fr)
- Le venationes (sing. venatio, ital. caccia) erano una forma di divertimento negli anfiteatri romani che implicavano la caccia e l'uccisione di animali selvatici. Le bestie selvatiche ed esotiche venivano portate a Roma dai lontani confini dell'Impero romano e le venationes si svolgevano durante la mattina, prima del principale evento pomeridiano, i duelli gladiatori. (it)
- Venatio (Latin: venatio, "hunting", plural venationes) was a type of entertainment in Roman amphitheaters involving the hunting and killing of wild animals. (en)
- Venatio (łac. polowanie) – forma rozrywki organizowanej w rzymskich amfiteatrach polegającej na polowaniu i zabijaniu dzikich zwierząt. Dzikie drapieżniki sprowadzano do Rzymu z głębi cesarstwa rzymskiego. Venatio odbywały się w godzinach porannych przed główną atrakcją dnia – popołudniowymi pojedynkami gladiatorów. Organizowano je na Forum Romanum, Saepta Julia i w Circus Maximus, chociaż żadne z tych miejsc nie mogło zapewnić tłumom widzów ochrony przed wystawianymi dzikimi zwierzętami. Podejmowano specjalne środki ostrożności dla zapobieżenia ucieczce zwierząt z areny – montowano barierki i kopano rowy. Bardzo nielicznym zwierzętom udawało się przeżyć venatio, choć czasem ofiarą padał też – gladiator wyszkolony do walki ze zwierzętami. Nawet tysiąc dzikich zwierząt mogło zginąć w ciągu jednego dnia. Podczas igrzysk zorganizowanych przez cesarza Trajana z okazji objęcia władzy zostało zabitych ok. 9000 zwierząt. Wykorzystywane w venatio zwierzęta były na ogół dzikimi drapieżnikami, chociaż zdarzały się wyjątki. Popularne były lwy, tygrysy, słonie, niedźwiedzie, jelenie, dzikie kozy, psy i wielbłądy. Niektóre zwierząta tresowano, by zamiast walczyć pokazywały sztuczki. Najpopularniejszy ze względu na nieokiełznaną dzikość był lew. Juliusz Cezar użył w Circus Maximus 400 lwów sprowadzonych głównie z północnej Afryki i Syrii. Egzotyczność zwierząt zwiększała atrakcyjność tych widowisk. Wyobrażenie lwa jako symbolu dzikości funkcjonowało nie tylko na arenie – rzeźby przedstawiające lwa pożerającego swą ofiarę umieszczano też na nagrobkach jako symbol tragicznej śmierci. Pozyskiwanie zwierząt z odległych zakątków imperium było świadectwem bogactwa i władzy okazywanym przez cesarza wobec mieszkańców Rzymu, a także dowodem zwierzchnictwa imperium nad światem ludzi i zwierząt. Dla wielu Rzymian była to również szczególna okazja obejrzenia egzotycznych zwierząt. (pl)
- Venatio (meervoud venationes, naar het Latijnse woord voor jachtpartij) noemde men in het Romeinse Rijk het volksvermaak waarbij mensen tegen wilde (roof)dieren of dieren onderling tegen elkaar in het strijdperk traden. Dergelijke amfitheaterspelen werden in Rome geïntroduceerd in de 2e eeuw v.Chr. (sinds 186 v.Chr.). Ze werden mettertijd steeds zorgvuldiger uitgewerkt, totdat in de keizertijd de hele toen bekende wereld werd leeggeroofd op zoek naar interessante (roof)dieren, die dan verscheept werden naar Ostia en in kooien onder de arena in leven werden gehouden. Leeuwen, panters, beren, stieren, nijlpaarden en krokodillen vochten tegen elkaar of tegen menselijke tegenstanders, bestiarii genoemd. Ter gelegenheid van de opening van het Amphitheatrum Flavium (beter bekend als het Colosseum) werden 5000 wilde en 4000 tamme dieren afgeslacht, sommige door vrouwelijke bestiariae. Bij de triomftocht na Trajanus' overwinning op de Daciërs, vielen niet minder dan 11.000 dieren. (nl)
- Veação (em latim: venatio) ou bestiário (em latim: bestiarium) era o nome que tinham na Antiga Roma os espectáculos nos anfiteatros onde os protagonistas eram animais selvagens. As veação eram basicamente caças a animais selvagens, em que estes eram chacinados. Poucos animais sobreviviam, embora por vezes defrontassem os bestiários, ou seja, os caçadores. Milhares de animais podiam ser mortos num só dia. Por exemplo, nos jogos por ocasião da subida ao poder de Trajano mais de nove mil animais foram chacinados. Nem todos eram ferozes, embora a maioria fosse: leões, elefantes, ursos, veados, cabras selvagens, cães e camelos eram os mais comuns. Estes espectáculos violentos eram geralmente feitos de manhã, antes dos combates de gladiadores (múnus) ou das execuções públicas, em que por vezes também eram usados animais. (pt)
- Venationes (av latinets venatio, jakt, djurfäktning) är djurhetsningar, som var ett populärt folknöje i det antika Rom och spelade ungefär samma roll som senare tiders tjurfäktningar. De försiggick vanligen i amfiteatrar eller cirkusar och utgjorde förspel till gladiatorkamper. Väldiga summor investerades i jakt och transport av alla möjliga slags exotiska djur för dessa djurhetsningar. Dessa förblev populära långt in i senantiken, också efter det att gladiatorspelen hade blivit förbjudna i slutet av 300-talet. (sv)
- Тра́вля звере́й (вена́цио; от лат. venatio — «охота», мн. ч. — venationes) — древнеримская кровавая забава, заключавшаяся в травле и умерщвлении заранее пойманных диких, часто экзотических, животных на аренах амфитеатров и в прочих общественных местах, полностью или частично для этого пригодных. (ru)
- Цькування звірів (венаціо, лат. venatio «полювання», мн.ч. venationes) — давньоримська кривава забава, яка полягала в цькуванні і вбивання заздалегідь спійманих диких, часто екзотичних тварин на аренах амфітеатрів і в інших громадських місцях, повністю або частково для цього придатних. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Venatio o Bestiarium (en català: Bestiari) era el nom que es donava a l'antiga Roma a un espectacle on els protagonistes eren els animals salvatges. En aquest espectacle els animals combatien entre ells, mataven de diverses formes a criminals i condemnats a mort, o s'enfrontaven als venators i bestiaris. Aquest espectacle es feia generalment abans del migdia, i després començaven els combats de gladiadors (munus gladiatorum) (ca)
- Venatio (Latina "ĉasago", plurale venationes) estis formo de distraĵo en romiaj amfiteatroj kiu prezentis ĉasadon kaj mortigo de sovaĝaj animaloj. (eo)
- Im Römischen Reich waren Tierhetzen (venationes) neben den Gladiatorenkämpfen die große Attraktion der Unterhaltungskultur. Von den ersten überlieferten Hetzen im Jahre 186 v. Chr. wurden vor allem in der Hauptstadt bis ins 6. Jahrhundert hinein hunderttausende Tiere zur Unterhaltung der Massen getötet. (de)
- Venatio, en la Antigua Roma, es el nombre que recibían los espectáculos que se celebraban en el circo o en el anfiteatro y en el que intervenían animales exóticos y salvajes, dentro de la celebración de los ludi (juegos) romani. (es)
- Le venationes (sing. venatio, ital. caccia) erano una forma di divertimento negli anfiteatri romani che implicavano la caccia e l'uccisione di animali selvatici. Le bestie selvatiche ed esotiche venivano portate a Roma dai lontani confini dell'Impero romano e le venationes si svolgevano durante la mattina, prima del principale evento pomeridiano, i duelli gladiatori. (it)
- Venatio (Latin: venatio, "hunting", plural venationes) was a type of entertainment in Roman amphitheaters involving the hunting and killing of wild animals. (en)
- Venationes (av latinets venatio, jakt, djurfäktning) är djurhetsningar, som var ett populärt folknöje i det antika Rom och spelade ungefär samma roll som senare tiders tjurfäktningar. De försiggick vanligen i amfiteatrar eller cirkusar och utgjorde förspel till gladiatorkamper. Väldiga summor investerades i jakt och transport av alla möjliga slags exotiska djur för dessa djurhetsningar. Dessa förblev populära långt in i senantiken, också efter det att gladiatorspelen hade blivit förbjudna i slutet av 300-talet. (sv)
- Тра́вля звере́й (вена́цио; от лат. venatio — «охота», мн. ч. — venationes) — древнеримская кровавая забава, заключавшаяся в травле и умерщвлении заранее пойманных диких, часто экзотических, животных на аренах амфитеатров и в прочих общественных местах, полностью или частично для этого пригодных. (ru)
- Цькування звірів (венаціо, лат. venatio «полювання», мн.ч. venationes) — давньоримська кривава забава, яка полягала в цькуванні і вбивання заздалегідь спійманих диких, часто екзотичних тварин на аренах амфітеатрів і в інших громадських місцях, повністю або частково для цього придатних. (uk)
- Les venationes (mot féminin, pluriel de venatio, la chasse en latin, dont dériva le français venaison par continuité héréditaire) sont un type de spectacle dans les jeux de l'amphithéâtre de la Rome antique. Ces Jeux du cirque mettent aux prises des animaux sauvages entre eux, ou des animaux et des hommes, ou encore des simulacres de chasse dans un amphithéâtre dont l'arène était occupée par un décor censé rappeler le milieu naturel d'origine des animaux. (fr)
- Venatio (meervoud venationes, naar het Latijnse woord voor jachtpartij) noemde men in het Romeinse Rijk het volksvermaak waarbij mensen tegen wilde (roof)dieren of dieren onderling tegen elkaar in het strijdperk traden. Ter gelegenheid van de opening van het Amphitheatrum Flavium (beter bekend als het Colosseum) werden 5000 wilde en 4000 tamme dieren afgeslacht, sommige door vrouwelijke bestiariae. Bij de triomftocht na Trajanus' overwinning op de Daciërs, vielen niet minder dan 11.000 dieren. (nl)
- Venatio (łac. polowanie) – forma rozrywki organizowanej w rzymskich amfiteatrach polegającej na polowaniu i zabijaniu dzikich zwierząt. Dzikie drapieżniki sprowadzano do Rzymu z głębi cesarstwa rzymskiego. Venatio odbywały się w godzinach porannych przed główną atrakcją dnia – popołudniowymi pojedynkami gladiatorów. Organizowano je na Forum Romanum, Saepta Julia i w Circus Maximus, chociaż żadne z tych miejsc nie mogło zapewnić tłumom widzów ochrony przed wystawianymi dzikimi zwierzętami. (pl)
- Veação (em latim: venatio) ou bestiário (em latim: bestiarium) era o nome que tinham na Antiga Roma os espectáculos nos anfiteatros onde os protagonistas eram animais selvagens. As veação eram basicamente caças a animais selvagens, em que estes eram chacinados. Estes espectáculos violentos eram geralmente feitos de manhã, antes dos combates de gladiadores (múnus) ou das execuções públicas, em que por vezes também eram usados animais. (pt)
|
