| dbo:abstract
|
- Ο Βαλεριάν Ομπολένσκι-Οσίνσκι (1887-1938) ήταν Καθηγητής της Γεωργικής Ακαδημίας της Μόσχας. Ο Βαλεριάν έγραψε με το όνομα Νικολάι Οσίνσκι, και δραστηριοποιούνταν ανάμεσα στους οπαδούς του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Βεσένκα. Παρακολούθησε το Παγκόσμιο Κοινωνικό Οικονομικό Συνέδριο που οργανώθηκε το 1931 από το Διεθνές Ινστιτούτο Βιομηχανικών Σχέσεων, που έγινε στο Vereeniging Koloniaal Institute του Άμστερνταμ. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που Σοβιετικοί αξιωματούχοι ταξίδεψαν στην Δύση για να συζητήσουν πως λειτουργούσε το Πενταετές Πλάνο. Η κόρη του Σβετλάνα Βαλεριάνοβα Ομπελένσκαγια (1925 – 2012) ήταν Ρωσίδα ιστορικός. Εκτελέστηκε στην Μεγάλη Εκκαθάριση, το 1938. (el)
- Walerian Walerianowitsch Obolenski (auch N. Osinski; russisch Валериан Валерианович Оболенский; * 25. Märzjul. / 6. April 1887greg. in Byki im Amt Lgow; † 1. September 1938 in Moskau) war ein russischer Revolutionär und sowjetischer Wirtschaftsführer. Obolenski, Bolschewik seit 1907, war Mitglied des Obersten Rates für Volkswirtschaft der Russischen Sowjetrepublik und des Volkskommissariats für Landwirtschaft. Im Oktober 1923 gehörte er zu den Unterzeichnern der Erklärung der 46. Während des ersten Fünfjahresplanes Vorsitzender der All-sowjetischen Vereinigung für Automobil- und Traktorindustrie. Maßgeblich mitverantwortlich für das Abkommen über technische Zusammenarbeit mit der Ford Motor Company vom Mai 1929, auf dessen Basis der „Autogigant“ GAS (Gorkowski Awtomobilny Sawod) in Nischni Nowgorod errichtet wurde. Seit 1932 war er Mitglied der Akademie der Wissenschaften der UdSSR. 1938 fiel er den Stalinschen Säuberungen zum Opfer. (de)
- Nikolaï Ossinski (né en 1887 et mort exécuté le 1er septembre 1938), dit aussi N. Ossinski, N. Ossinsky, N. Osinskii, ou N. Osinskij, de son vrai nom Valerian Obolenskii, est un économiste et révolutionnaire russe. (fr)
- Valerian Valerianovich Obolensky (Russian: Валериа́н Валериа́нович Оболе́нский; 25 March 1887 – 1 September 1938) (who worked under the pseudonym Nikolai Osinsky) was a Russian Bolshevik revolutionary, Marxist theorist, Soviet politician, economist and Professor of the Agricultural Academy of Moscow. (en)
- Walerian Walerianowicz Obolenski, pseudonim partyjny N. Osinski, ros. Валериа́н Валериа́нович Оболе́нский (ur. 13 marca?/ 25 marca 1887 we wsi Byki (ujezd lgowski guberni kurskiej), zm. 1 września 1938 w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą) – rosyjski prawnik, polityk bolszewicki, zastępca członka Komitetu Centralnego RKP(b) (1921-22) i KC WKP(b) (1925-37), dyplomata ZSRR, kierownik różnych struktur zarządzania gospodarką sowiecką. Ofiara wielkiego terroru w ZSRR. Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, następnie w Niemczech, od 1905 związany z ruchem rewolucyjnym, w 1907 wstąpił do SDPRR, prowadził działalność partyjną w Moskwie, Twerze i Charkowie, trzykrotnie aresztowany. W 1916 ukończył studia na Wydziale Prawnym Uniwersytetu Moskiewskiego, w latach 1916-1917 służył w rosyjskiej armii, od marca 1917 członek Moskiewskiego Obwodowego Biura KC SDPRR(b), od 16 sierpnia 1917 do 6 marca 1918 zastępca członka KC SDPRR(b), w listopadzie 1917 członek Charkowskiego Komitetu Wojskowo-Rewolucyjnego, w od listopada do grudnia 1917 był głównym komisarzem Banku Państwowego. Od 25 grudnia 1917 do 22 marca 1918 przewodniczący Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej RFSRR, członek Małej Rady Komisarzy Ludowych RFSRR, od marca 1918 pracownik wydziału metalowego Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej i członek redakcji "Prawdy", w 1919 pracownik Wydziału Propagandy Radzieckiej Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej, 1919 pełnomocnik WCIK w guberni penzeńskiej i tulskiej, w 1920 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Tulskiej Rady Gubernialnej. Od sierpnia 1920 do marca 1921 członek Kolegium Ludowego Komisariatu Żywności RFSRR, od 2 marca 1921 do 9 stycznia 1922 zastępca ludowego komisarza rolnictwa RFSRR, od 16 marca 1921 do 27 marca 1922 zastępca członka KC RKP(b), zastępca przewodniczącego Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej RFSRR, od 4 czerwca 1923 do 22 marca 1924 przedstawiciel dyplomatyczny ZSRR w Szwecji, od 17 kwietnia do 7 października 1924 ambasador ZSRR w Szwecji, w latach 1924-1925 odkomenderowany do USA. Od lipca 1925 do 3 marca 1928 członek Prezydium Państwowej Komisji Planowania przy Radzie Pracy i Obrony ZSRR, od 31 grudnia 1925 do 25 czerwca 1937 zastępca członka KC WKP(b), od 4 lutego 1926 do 3 marca 1928 zarządca Centralnego Urzędu Statystycznego ZSRR, od 7 lutego do 25 lipca 1927 p.o. zarządcy Centralnego Urzędu Statystycznego RFSRR, w latach 1928-1929 członek Prezydium Akademii Komunistycznej, od maja do grudnia 1929 ponownie członek Prezydium Państwowej Komisji Planowania przy Radzie Pracy i Obrony ZSRR. Od grudnia 1929 do grudnia 1930 zastępca przewodniczącego Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej ZSRR, od kwietnia 1931 członek kolegium redakcyjnego gazety Izwiestia, od stycznia 1932 do sierpnia 1935 zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR, od grudnia 1932 do marca 1937 przewodniczący Państwowej Komisji do Określania Plonów i Wielkości Zbiorów Zbóż Brutto, w latach 1935-1937 dyrektor Instytutu Historii Nauki i Techniki Akademii Nauk ZSRR. Od 29 marca 1932 akademik Akademii Nauk ZSRR (nauki społeczno-ekonomiczne), od 1935 akademik Wszechzwiązkowej Akademii Nauk Rolniczych im. Lenina. W okresie wielkiego terroru 13 października 1937 aresztowany przez NKWD, 29 kwietnia 1938 wykluczony z Akademii Nauk ZSRR. 1 września 1938 skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR. Rozstrzelany tego samego dnia w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą, pochowany anonimowo. 13 czerwca 1957 pośmiertnie zrehabilitowany. (pl)
- Nikolai Valerian Osinski Obolenski (1887-1938)revolucionário russo e dirigente econômico da URSS. Primeiro presidente do Conselho Superior de Economia Nacional - Vesenkha (1918-1920). Participou das oposições dentro do partido comunista soviético à burocratização e a Stálin, assinando a Declaração dos 46 em 1923, redigida por Preobrajensky (que posteriormente dará origem a Oposição de Esquerda em 1924, liderada por Trotski). Foi morto no último grande expurgo dos Processos de Moscou, juntamente com Bukharin e . (pt)
- Валериа́н Валериа́нович Оболе́нский (партийный псевдоним Н. Оси́нский; 6 апреля [25 марта] 1887, с. Быки, Курская губерния — 1 сентября 1938, Москва) — советский экономист, государственный и партийный деятель, публицист. (ru)
- Валеріан Валеріанович Оболенський (партійний псевдонім Н. Осінський) (6 квітня 1887, село Бики Льговського повіту Курської губернії, тепер Курської області, Російська Федерація — розстріляний 1 вересня 1938, місто Москва, тепер Російська Федерація) — радянський економіст, державний і партійний діяч, публіцист. Кандидат у члени ЦК ВКП(б) у 1917—1918, 1921—1922 та 1925—1937 роках. Академік Академії наук СРСР по відділенню суспільних наук (соціально-економічні науки) (29.03.1932). Академік Всесоюзної академії сільськогосподарських наук імені Леніна (1935) (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Nikolaï Ossinski (né en 1887 et mort exécuté le 1er septembre 1938), dit aussi N. Ossinski, N. Ossinsky, N. Osinskii, ou N. Osinskij, de son vrai nom Valerian Obolenskii, est un économiste et révolutionnaire russe. (fr)
- Valerian Valerianovich Obolensky (Russian: Валериа́н Валериа́нович Оболе́нский; 25 March 1887 – 1 September 1938) (who worked under the pseudonym Nikolai Osinsky) was a Russian Bolshevik revolutionary, Marxist theorist, Soviet politician, economist and Professor of the Agricultural Academy of Moscow. (en)
- Nikolai Valerian Osinski Obolenski (1887-1938)revolucionário russo e dirigente econômico da URSS. Primeiro presidente do Conselho Superior de Economia Nacional - Vesenkha (1918-1920). Participou das oposições dentro do partido comunista soviético à burocratização e a Stálin, assinando a Declaração dos 46 em 1923, redigida por Preobrajensky (que posteriormente dará origem a Oposição de Esquerda em 1924, liderada por Trotski). Foi morto no último grande expurgo dos Processos de Moscou, juntamente com Bukharin e . (pt)
- Валериа́н Валериа́нович Оболе́нский (партийный псевдоним Н. Оси́нский; 6 апреля [25 марта] 1887, с. Быки, Курская губерния — 1 сентября 1938, Москва) — советский экономист, государственный и партийный деятель, публицист. (ru)
- Валеріан Валеріанович Оболенський (партійний псевдонім Н. Осінський) (6 квітня 1887, село Бики Льговського повіту Курської губернії, тепер Курської області, Російська Федерація — розстріляний 1 вересня 1938, місто Москва, тепер Російська Федерація) — радянський економіст, державний і партійний діяч, публіцист. Кандидат у члени ЦК ВКП(б) у 1917—1918, 1921—1922 та 1925—1937 роках. Академік Академії наук СРСР по відділенню суспільних наук (соціально-економічні науки) (29.03.1932). Академік Всесоюзної академії сільськогосподарських наук імені Леніна (1935) (uk)
- Walerian Walerianowitsch Obolenski (auch N. Osinski; russisch Валериан Валерианович Оболенский; * 25. Märzjul. / 6. April 1887greg. in Byki im Amt Lgow; † 1. September 1938 in Moskau) war ein russischer Revolutionär und sowjetischer Wirtschaftsführer. (de)
- Ο Βαλεριάν Ομπολένσκι-Οσίνσκι (1887-1938) ήταν Καθηγητής της Γεωργικής Ακαδημίας της Μόσχας. Ο Βαλεριάν έγραψε με το όνομα Νικολάι Οσίνσκι, και δραστηριοποιούνταν ανάμεσα στους οπαδούς του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Βεσένκα. Παρακολούθησε το Παγκόσμιο Κοινωνικό Οικονομικό Συνέδριο που οργανώθηκε το 1931 από το Διεθνές Ινστιτούτο Βιομηχανικών Σχέσεων, που έγινε στο Vereeniging Koloniaal Institute του Άμστερνταμ. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που Σοβιετικοί αξιωματούχοι ταξίδεψαν στην Δύση για να συζητήσουν πως λειτουργούσε το Πενταετές Πλάνο. (el)
- Walerian Walerianowicz Obolenski, pseudonim partyjny N. Osinski, ros. Валериа́н Валериа́нович Оболе́нский (ur. 13 marca?/ 25 marca 1887 we wsi Byki (ujezd lgowski guberni kurskiej), zm. 1 września 1938 w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą) – rosyjski prawnik, polityk bolszewicki, zastępca członka Komitetu Centralnego RKP(b) (1921-22) i KC WKP(b) (1925-37), dyplomata ZSRR, kierownik różnych struktur zarządzania gospodarką sowiecką. Ofiara wielkiego terroru w ZSRR. 13 czerwca 1957 pośmiertnie zrehabilitowany. (pl)
|
