| dbo:abstract
|
- كان التمرد في كندا العليا انتفاضة ضد حكومة الأقليات للمستعمرة البريطانية في كندا العليا (أونتاريو الحالية) في ديسمبر 1837. رغم أن أسباب التمرد كانت موجودة منذ سنوات طويلة، لكن التمرد الذي حدث في كندا السفلى (كيبيك الحالية) في الشهر السابق شجع المتمردين في كندا العليا على بدء ثورتهم. هُزم تمرد كندا العليا بعد وقت قصير من بدايته، على الرغم من استمرار المقاومة حتى عام 1838. تقلص حجم الانتفاضة لكنها أصبحت أكثر عنفًا، خصوصًا بعد الدعم الذي حصل عليه التمرد من ميليشيات مسلحة سرية مقرها في الولايات المتحدة. يقترح بعض المؤرخين أنه وعلى الرغم من أن تمرد كندا العليا لم يكن ناجحًا بشكل كبير ومباشر، إلا أنه ينبغي النظر إلى التمردات في عام 1837 ضمن المنظور الأوسع للثورات الأطلسية في أواخر القرن الثامن عشر وأوائل القرن التاسع عشر بما في ذلك الحرب الثورية الأمريكية في عام 1776، والثورة الفرنسية 1789 - 1799، ثورة هايتي 1791 - 1804، التمرد الأيرلندي عام 1798، والنضال من أجل الاستقلال في أمريكا الإسبانية (1810 - 1825). ناضلت هذه الثورات من أجل إقامة النظام الجمهوري، لكنها كانت في الأساس بسبب المشاكل الاجتماعية الناتجة عن حكم الأقليات في تلك المناطق، وقد رفعت أيضًا نفس الشعارات الديمقراطية التي نادت بها الحركة العمالية في المملكة المتحدة. أدى التمرد إلى تعيين اللورد دورهام مسؤولًا عن شؤون أمريكا الشمالية البريطانية، وإلى إقرار قانون أمريكا الشمالية البريطانية في عام 1840، والذي أعاد إصلاح المقاطعات البريطانية جزئيًا وحولها إلى نظام حكم موحد، ما أدى إلى ظهور دولة كندا في عام 1867. (ar)
- La rébellion du Haut-Canada était, avec la rébellion des Patriotes au Bas-Canada, une rébellion menée par des insurgés appelés Patriots contre le gouvernement colonial britannique en 1837 et 1838. Elles sont collectivement appelées les rébellions de 1837. (fr)
- The Upper Canada Rebellion was an insurrection against the oligarchic government of the British colony of Upper Canada (present-day Ontario) in December 1837. While public grievances had existed for years, it was the rebellion in Lower Canada (present-day Quebec), which started the previous month, that emboldened rebels in Upper Canada to revolt. The Upper Canada Rebellion was largely defeated shortly after it began, although resistance lingered until 1838. While it shrank, it became more violent, mainly through the support of the Hunters' Lodges, a secret United States-based militia that emerged around the Great Lakes, and launched the Patriot War in 1838. Some historians suggest that although they were not directly successful or large, the rebellions in 1837 should be viewed in the wider context of the late-18th- and early-19th-century Atlantic Revolutions including the American Revolutionary War in 1776, the French Revolution of 1789–99, the Haitian Revolution of 1791–1804, the Irish Rebellion of 1798, and the independence struggles of Spanish America (1810–1825). While these rebellions differed in that they also struggled for republicanism, they were inspired by similar social problems stemming from poorly regulated oligarchies, and sought the same democratic ideals, which were also shared by the United Kingdom's Chartists. The rebellion led directly to Lord Durham's Report on the Affairs of British North America, and to The British North America Act, 1840, which partially reformed the British provinces into a unitary system, leading to the formation of Canada as a nation in 1867. (en)
- Rebelia w Górnej Kanadzie – ruch społeczny, który w swej konsekwencji doprowadził do wybuchu rebelii w 1837 r. Rebelia w Górnej Kanadzie miała szerokie podłoże społeczne i gospodarcze. Obok niezadowolenia z polityki brytyjskich zarządców i pozycji grup uprzywilejowanych, do których należały bogate rodziny skupione w nieformalnej grupie Family Compact oraz prominenci Kościoła anglikańskiego, istniały także powody szczególne. Jednym z nich było niezadowolenie z systemu nadań ziemskich. W Ontario w tamtych czasach średniej wielkości rodzinne farmy były izolowanymi enklawami otoczonymi nieużytkami – tak zwanymi Crown Reserves – (rezerwy koronne). Właścicielami ich były bądź korona, bądź przekazywane były one uprzywilejowanym rodzinom lojalistycznym lub instytucjom Kościoła anglikańskiego. Farmerzy woleli widzieć bardziej systematyczny i uporządkowany rozwój terenów. Skupienie ziemi farmerskiej znacznie ułatwiłoby tworzenie infrastruktury oraz wspólnot terytorialnych. Inną, bardziej bezpośrednią przyczyną wybuchu, był nieurodzaj roku 1835. Bardzo słabe zbiory spowodowały, że wiele rodzin znalazło się w kłopotach finansowych, rząd zaś nie kwapił się z wprowadzeniem pomocy dla farmerów. Sytuacja dojrzała do wybuchu w 1837. Jeden z liderów opozycji ontaryjskiej, republikanin William Lyon Mackenzie, wezwał do militarnej rebelii. Większość reformatorów z Robertem Baldwinem na czele nie poparła republikańskich zapędów rebeliantów. Rebelia rozpoczęła się w hrabstwie York, na północ od Toronto. Rebelianci w sile około 400 ludzi 4 grudnia 1837 zdobyli oraz splądrowali arsenał w Toronto, a następnie urządzili manifestację maszerując ulicami miasta. Miasto zostało zdominowane przez rebeliantów. Padły ofiary wśród oficjałów brytyjskich. Zamordowany został pułkownik Moody, który próbował wydostać się z miasta, by ostrzec gubernatora. Dowódca rebeliantów, , weteran wojen napoleońskich, doradzał Mackenziemu wycofanie się, lecz przywódca rebelii nie potrafił zdobyć się na żadną decyzję. Ostatecznie rebelianci ani nie pokusili się o zdobycie słabo bronionego Fortu York, ani nie wycofali się z miasta. Ulegli w rezultacie przeważającym siłom brytyjskim dowodzonym przez weterana wojny brytyjsko-amerykańskiej 1812 roku . Po krótkiej chaotycznej bitwie przeważające siły brytyjskie zmusiły rebeliantów do poddania, wielu z nich zabijając w starciu. W tym samym czasie grupa rebeliantów z London pod wodzą wyruszywszy na pomoc została rozproszona przez pułkownika Allana MacNaba w okolicach Hamilton. Przywódcy powstania – William Lyon Mackenzie, i zbiegli do USA. Inni przywódcy zostali aresztowani. zmarł w więzieniu. i Peter Matthews zostali skazani na śmierć. Wyroki wykonano w 1838. Ostatnim aktem rebelii była próba akcji podjęta z terenów USA. Wydarzenie to znane w historii amerykańskiej i brytyjskiej jako Carolina Affair miało następujący przebieg: Mackenzie wraz z grupą rebeliantów po ucieczce z Ontario schronił się na wyspie znajdującej się pomiędzy rzekami: Niagara i . Amerykańscy sympatycy rebelii, którzy skłonni byli ją widzieć jako kolejny epizod rewolucji amerykańskiej, wsparli uchodźców finansowo i organizacyjnie. Broń dla spiskowców przetransportowano parowcem SS Caroline. Na wieść o tym wydarzeniu oddział lojalistycznej milicji ontaryjskiej pod dowództwem pułkownika MacNaba wtargnął 29 grudnia 1838 na teren USA, porwał statek, podpalił go i pozostawił dryfujący na rzece. W czasie akcji został zabity jeden amerykański obywatel. Przesadzone prasowe raporty z incydentu (twierdzono, że zginęło 10 Amerykanów) rozpętały antybrytyjską histerię. Wynikiem jej była akcja odwetowa, w której spalono brytyjski statek Sir Robert Peel 29 maja 1838. Pozytywnym efektem konfliktu było sformułowanie zasad prawa do samoobrony przez Sekretarza Stanu USA Daniela Webstera. (pl)
- Повстання у Верхній Канаді — виступи малоземельних поселенців Верхньої Канади, в основному протестантів шотландського походження, проти британської колоніальної влади. Відбувалось в один період із повстанням Патріотів у Нижній Канаді. (uk)
- 上加拿大叛亂是1837年叛亂中的一場短暫的戰役，發生在加拿大南部和美國北部之間的大湖區。一群自稱為的人組成了一支民兵組織，曾企圖佔領兩國的一些城市和堡壘等，但愛國獵手很快被兩國的政府聯手打敗。 對比起下加拿大的戰事，上加拿大叛亂的規模並不算大，所以對整場1837年叛亂的影響亦較為有限。 (zh)
- Восстание в Верхней Канаде было восстанием малоземельных поселенцев Верхней Канады (примерно соответствовавшей современной канадской провинции Онтарио), в основном протестантов шотландского происхождения, против колониальных властей Британии в 1837 и 1838 годах. Вместе с Восстанием патриотов в Нижней Канаде известно под общим названием Восстания 1837 года. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La rébellion du Haut-Canada était, avec la rébellion des Patriotes au Bas-Canada, une rébellion menée par des insurgés appelés Patriots contre le gouvernement colonial britannique en 1837 et 1838. Elles sont collectivement appelées les rébellions de 1837. (fr)
- Повстання у Верхній Канаді — виступи малоземельних поселенців Верхньої Канади, в основному протестантів шотландського походження, проти британської колоніальної влади. Відбувалось в один період із повстанням Патріотів у Нижній Канаді. (uk)
- 上加拿大叛亂是1837年叛亂中的一場短暫的戰役，發生在加拿大南部和美國北部之間的大湖區。一群自稱為的人組成了一支民兵組織，曾企圖佔領兩國的一些城市和堡壘等，但愛國獵手很快被兩國的政府聯手打敗。 對比起下加拿大的戰事，上加拿大叛亂的規模並不算大，所以對整場1837年叛亂的影響亦較為有限。 (zh)
- Восстание в Верхней Канаде было восстанием малоземельных поселенцев Верхней Канады (примерно соответствовавшей современной канадской провинции Онтарио), в основном протестантов шотландского происхождения, против колониальных властей Британии в 1837 и 1838 годах. Вместе с Восстанием патриотов в Нижней Канаде известно под общим названием Восстания 1837 года. (ru)
- كان التمرد في كندا العليا انتفاضة ضد حكومة الأقليات للمستعمرة البريطانية في كندا العليا (أونتاريو الحالية) في ديسمبر 1837. رغم أن أسباب التمرد كانت موجودة منذ سنوات طويلة، لكن التمرد الذي حدث في كندا السفلى (كيبيك الحالية) في الشهر السابق شجع المتمردين في كندا العليا على بدء ثورتهم. أدى التمرد إلى تعيين اللورد دورهام مسؤولًا عن شؤون أمريكا الشمالية البريطانية، وإلى إقرار قانون أمريكا الشمالية البريطانية في عام 1840، والذي أعاد إصلاح المقاطعات البريطانية جزئيًا وحولها إلى نظام حكم موحد، ما أدى إلى ظهور دولة كندا في عام 1867. (ar)
- The Upper Canada Rebellion was an insurrection against the oligarchic government of the British colony of Upper Canada (present-day Ontario) in December 1837. While public grievances had existed for years, it was the rebellion in Lower Canada (present-day Quebec), which started the previous month, that emboldened rebels in Upper Canada to revolt. (en)
- Rebelia w Górnej Kanadzie – ruch społeczny, który w swej konsekwencji doprowadził do wybuchu rebelii w 1837 r. Rebelia w Górnej Kanadzie miała szerokie podłoże społeczne i gospodarcze. Obok niezadowolenia z polityki brytyjskich zarządców i pozycji grup uprzywilejowanych, do których należały bogate rodziny skupione w nieformalnej grupie Family Compact oraz prominenci Kościoła anglikańskiego, istniały także powody szczególne. Jednym z nich było niezadowolenie z systemu nadań ziemskich. W Ontario w tamtych czasach średniej wielkości rodzinne farmy były izolowanymi enklawami otoczonymi nieużytkami – tak zwanymi Crown Reserves – (rezerwy koronne). Właścicielami ich były bądź korona, bądź przekazywane były one uprzywilejowanym rodzinom lojalistycznym lub instytucjom Kościoła anglikańskiego. Farm (pl)
|
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
