| dbo:abstract
|
- Siekiera, motyka je oblíbená polská píseň z dob druhé světové války, která se stala symbolem odporu německé okupace Varšavy a posléze i celého Polska. Text písně složila v roce 1942 Anna Jachina, která působila v zemské armádě. Rok poté byla píseň ve Varšavě ilegálně zveřejněna jako součást sbírky, která vyšla pod názvem Posłuchajcie ludzie. Dílo si rychle získalo uznání Varšavanů a začalo se masivně šířit, na což nacisti reagovali jeho zákazem, přičemž šíření písně bylo přísně trestáno. Píseň má přibližovat život Poláků ve Varšavě během okupace, proto se v ní zpívá o náletech, zatýkání nepohodlných lidí na ulici (viz łapanka) a koncentračním táboře. (cs)
- Siekiera, motyka (Polish pronunciation: [ɕɛˈkʲɛra mɔˈtɨka], "Axe, Hoe") is a famous Polish Resistance military and street-level protest song from the period of World War II. It became the most popular song of occupied Warsaw, and then, of the entire occupied Poland. The song was inspired by an old humorous folk-tune performed already in 1917 with different and constantly changing lyrics, adapted for the army in a 1938 publication under a different title. (en)
- Siekiera, motyka – piosenka popularna na ulicach Warszawy w czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej. W lekki sposób opowiada ona o życiu w stolicy. Powstała w 1942 w mieszkaniu przy ulicy Francuskiej na Saskiej Kępie, śpiewana była w wielu wariantach z różnymi zwrotkami. W 1943 została opublikowana po raz pierwszy w wydawnictwie podziemnym (w zbiorku Posłuchajcie, ludzie..., wydanym w lutym 1943 r. przez ). Autorką słów piosenki była Anna Jachnina. Utwór szybko zdobył uznanie ludności miasta i był wykonywany przez kapele uliczne, co było wówczas przez Niemców zabronione od 1942. W pierwszej zwrotce „w nocy nalot, w dzień łapanka”, piosenka mówi o sowieckich nocnych nalotach bombowych na miasto oraz o niemieckich grupowych aresztowaniach przypadkowych osób na ulicach. Od pierwszych taktów melodii tej piosenki, granej na flecie, rozpoczynały się audycje Radia Solidarność w Regionie Mazowsze. Piosenka Siekiera, motyka pojawia się w filmie Zakazane piosenki (1946). Ponadto jej melodię można było usłyszeć w serialu Dylematu 5 (2006), na płycie Czuwaj Wiaro! (2004) i w filmie Kamienie na szaniec (2014). Istnieje także wersja tej piosenki. (pl)
|
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 5363 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Siekiera, motyka je oblíbená polská píseň z dob druhé světové války, která se stala symbolem odporu německé okupace Varšavy a posléze i celého Polska. Text písně složila v roce 1942 Anna Jachina, která působila v zemské armádě. Rok poté byla píseň ve Varšavě ilegálně zveřejněna jako součást sbírky, která vyšla pod názvem Posłuchajcie ludzie. Dílo si rychle získalo uznání Varšavanů a začalo se masivně šířit, na což nacisti reagovali jeho zákazem, přičemž šíření písně bylo přísně trestáno. Píseň má přibližovat život Poláků ve Varšavě během okupace, proto se v ní zpívá o náletech, zatýkání nepohodlných lidí na ulici (viz łapanka) a koncentračním táboře. (cs)
- Siekiera, motyka (Polish pronunciation: [ɕɛˈkʲɛra mɔˈtɨka], "Axe, Hoe") is a famous Polish Resistance military and street-level protest song from the period of World War II. It became the most popular song of occupied Warsaw, and then, of the entire occupied Poland. The song was inspired by an old humorous folk-tune performed already in 1917 with different and constantly changing lyrics, adapted for the army in a 1938 publication under a different title. (en)
- Siekiera, motyka – piosenka popularna na ulicach Warszawy w czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej. W lekki sposób opowiada ona o życiu w stolicy. Powstała w 1942 w mieszkaniu przy ulicy Francuskiej na Saskiej Kępie, śpiewana była w wielu wariantach z różnymi zwrotkami. W 1943 została opublikowana po raz pierwszy w wydawnictwie podziemnym (w zbiorku Posłuchajcie, ludzie..., wydanym w lutym 1943 r. przez ). Autorką słów piosenki była Anna Jachnina. Utwór szybko zdobył uznanie ludności miasta i był wykonywany przez kapele uliczne, co było wówczas przez Niemców zabronione od 1942. (pl)
|
| rdfs:label
|
- Siekiera, motyka (cs)
- Siekiera, motyka (pl)
- Siekiera, motyka (en)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
