| dbo:abstract
|
- سالومون منك (بالفرنسية: Salomon Munk) (1218 - 1283 ه / 1803 - 1867 م) هو مستشرق ألمانيّ المولد، يهوديّ الدين، فرنسيّ الشهرة والإقامة والوفاة. أخذ عن فريتاخ ودي ساسي. من اثاره تحقيق وترجمة كتاب «دلالة الحائرين» لموسى بن ميمون. (ar)
- Salomon Munk (* 14. Mai 1805 in Glogau, Königreich Preußen; † 6. Februar 1867 in Paris, zweites französisches Kaiserreich) war ein deutscher Orientalist. Von seinem Vater Lippmann Samuel Munk, einem Amtsträger der jüdischen Gemeinde Glogau, erhielt Munk Unterricht in Hebräisch. Mit 14 Jahren wurde er Toravorleser in der Synagoge Glogau und war Schüler von Jacob Joseph Oettinger der 1801 die Glogauer Jeschiwa (Jüdische Schule) als Pedagoge für die Bibel, die hebräische Sprache und den Talmud leitete und 1816 Rabbiner von Glogau wurde. Munk studierte an den Universitäten Berlin und Bonn Philologie und orientalische Sprachen. 1831 wechselte er an die Sorbonne in Paris und setzte dort sein Studium der Orientalistik fort. Dort berief man ihn 1840 zum Kustos der orientalischen Manuskripte an der Universitätsbibliothek. Als solcher begleitete er noch in demselben Jahr Moses Montefiore und Adolphe Crémieux nach Ägypten und brachte von dieser Reise viele arabische Manuskripte mit. 1852 musste Munk wegen seiner beginnenden Erblindung seine Aufgaben an der Universität aufgeben und widmete sich fortan fast ausschließlich seinen Übersetzungen. Die Académie des Inscriptions et Belles-Lettres nahm ihn am 3. Dezember 1858 als Mitglied auf. Das Collège de France betraute Munk – als Nachfolger von Ernest Renan – 1865 mit einem Lehrauftrag. Obwohl er zu dieser Zeit bereits vollständig erblindet war, lehrte er dort als Professor für hebräische, aramäische und syrische Sprache. Salomon Munk starb am 6. Februar 1867 im Alter von nicht ganz 62 Jahren in Paris. (de)
- Salomon Munk (Głogów -Baja Silesia-, 14 de mayo de 1803 - París, 5 de febrero de 1867) fue un erudito orientalista francés de origen prusiano. Fue un gran conocedor del caldeo, el árabe, el siríaco y el persa, además de conocer las lenguas europeas, y por último el sánscrito. Fue miembro de la Academia de las inscripciones y lenguas antiguas y formó parte del Colegio de Francia. (es)
- Salomon Munk est un érudit du judaïsme franco-allemand du XIXe siècle (Gross Glogau, le 14 mai 1803 - Paris, le 5 février 1867). Parmi ses nombreuses contributions à l'orientalisme, on lui doit en particulier l'édition, à partir des manuscrits arabes, du grand œuvre de Moïse Maïmonide, le Guide des Égarés (Moreh Nevoukim), qu'il publia en 3 volumes à partir de 1856. (fr)
- Salomon Munk (14 May 1803 – 5 February 1867) was a German-born Jewish-French Orientalist. (en)
- Salomon Munk (ur. 14 maja 1803 w Głogowie, zm. 6 lutego 1867 w Paryżu) – francuski językoznawca i orientalista. Salomon Munk urodził się w rodzinie niemieckich Żydów. Jego ojciec, Lipmann Samuel Munk, był wysokim urzędnikiem w gminie żydowskiej. Do 17 roku życia uczęszczał do głogowskiej jesziwy. W 1820 roku rodzina Munków przeprowadziła się do Berlina, gdzie Salomon, po ukończeniu gimnazjum humanistycznego, rozpoczął studia językoznawstwa i historii starożytnej. Z powodu prawa nie pozwalającego Żydom zdawać egzaminu końcowego, przenosi się na orientalistykę w Bonn, a następnie wyjeżdża na studia do Paryża. W 1840 roku otrzymuje francuskie obywatelstwo i zostaje zatrudniony na stanowisku kustosza rękopisów wschodnich w bibliotece królewskiej, gdzie dokonuje wielu cennych odkryć. W 1850 roku traci wzrok. W 1858 zostaje członkiem Akademia Inskrypcji i Literatury Pięknej. Sześć lat później obejmuje po Erneście Renanie katedrę języka i literatury francuskiej w Collège de France. W wieku 64 lat umiera na zawał serca. (pl)
- Соломон Мунк (нем. Salomon Munk; 1803, Глогау — 1867, Париж) — франко-немецкий ориенталист, эрудит так называемой «» («Wissenschaft des Judentums»). (ru)
- Salomon Munk, född den 14 maj 1802 i Glogau, död den 6 februari 1867 i Paris, var en fransk orientalist av judisk börd. Munk studerade vid universitetet i Paris (för Silvestre de Sacy) och var 1840–1851 kustos för de orientaliska manuskripten vid Bibliothèque nationale. Trots att han sedan 1851 var blind, blev han 1865 lärare i arameiska och hebreiska språken vid Collège de France. Sedan 1858 var han medlem av Franska institutet. Munk utgav bland annat Palestine, déscription géographique, historique et archéologique (1845) och Mélanges de philosophie juive et arabe (1857–1859) samt publicerade 1856–1866 på Rothschilds bekostnad den arabiska texten av Maimonides More nebuchim jämte fransk översättning. Wikimedia Commons har media relaterad till Salomon Munk. (sv)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 9688 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- سالومون منك (بالفرنسية: Salomon Munk) (1218 - 1283 ه / 1803 - 1867 م) هو مستشرق ألمانيّ المولد، يهوديّ الدين، فرنسيّ الشهرة والإقامة والوفاة. أخذ عن فريتاخ ودي ساسي. من اثاره تحقيق وترجمة كتاب «دلالة الحائرين» لموسى بن ميمون. (ar)
- Salomon Munk (Głogów -Baja Silesia-, 14 de mayo de 1803 - París, 5 de febrero de 1867) fue un erudito orientalista francés de origen prusiano. Fue un gran conocedor del caldeo, el árabe, el siríaco y el persa, además de conocer las lenguas europeas, y por último el sánscrito. Fue miembro de la Academia de las inscripciones y lenguas antiguas y formó parte del Colegio de Francia. (es)
- Salomon Munk est un érudit du judaïsme franco-allemand du XIXe siècle (Gross Glogau, le 14 mai 1803 - Paris, le 5 février 1867). Parmi ses nombreuses contributions à l'orientalisme, on lui doit en particulier l'édition, à partir des manuscrits arabes, du grand œuvre de Moïse Maïmonide, le Guide des Égarés (Moreh Nevoukim), qu'il publia en 3 volumes à partir de 1856. (fr)
- Salomon Munk (14 May 1803 – 5 February 1867) was a German-born Jewish-French Orientalist. (en)
- Соломон Мунк (нем. Salomon Munk; 1803, Глогау — 1867, Париж) — франко-немецкий ориенталист, эрудит так называемой «» («Wissenschaft des Judentums»). (ru)
- Salomon Munk (* 14. Mai 1805 in Glogau, Königreich Preußen; † 6. Februar 1867 in Paris, zweites französisches Kaiserreich) war ein deutscher Orientalist. Von seinem Vater Lippmann Samuel Munk, einem Amtsträger der jüdischen Gemeinde Glogau, erhielt Munk Unterricht in Hebräisch. Mit 14 Jahren wurde er Toravorleser in der Synagoge Glogau und war Schüler von Jacob Joseph Oettinger der 1801 die Glogauer Jeschiwa (Jüdische Schule) als Pedagoge für die Bibel, die hebräische Sprache und den Talmud leitete und 1816 Rabbiner von Glogau wurde. Munk studierte an den Universitäten Berlin und Bonn Philologie und orientalische Sprachen. 1831 wechselte er an die Sorbonne in Paris und setzte dort sein Studium der Orientalistik fort. Dort berief man ihn 1840 zum Kustos der orientalischen Manuskripte an der (de)
- Salomon Munk (ur. 14 maja 1803 w Głogowie, zm. 6 lutego 1867 w Paryżu) – francuski językoznawca i orientalista. Salomon Munk urodził się w rodzinie niemieckich Żydów. Jego ojciec, Lipmann Samuel Munk, był wysokim urzędnikiem w gminie żydowskiej. Do 17 roku życia uczęszczał do głogowskiej jesziwy. W 1820 roku rodzina Munków przeprowadziła się do Berlina, gdzie Salomon, po ukończeniu gimnazjum humanistycznego, rozpoczął studia językoznawstwa i historii starożytnej. Z powodu prawa nie pozwalającego Żydom zdawać egzaminu końcowego, przenosi się na orientalistykę w Bonn, a następnie wyjeżdża na studia do Paryża. W 1840 roku otrzymuje francuskie obywatelstwo i zostaje zatrudniony na stanowisku kustosza rękopisów wschodnich w bibliotece królewskiej, gdzie dokonuje wielu cennych odkryć. W 1850 rok (pl)
- Salomon Munk, född den 14 maj 1802 i Glogau, död den 6 februari 1867 i Paris, var en fransk orientalist av judisk börd. Munk studerade vid universitetet i Paris (för Silvestre de Sacy) och var 1840–1851 kustos för de orientaliska manuskripten vid Bibliothèque nationale. Trots att han sedan 1851 var blind, blev han 1865 lärare i arameiska och hebreiska språken vid Collège de France. Sedan 1858 var han medlem av Franska institutet. Munk utgav bland annat Palestine, déscription géographique, historique et archéologique (1845) och Mélanges de philosophie juive et arabe (1857–1859) samt publicerade 1856–1866 på Rothschilds bekostnad den arabiska texten av Maimonides More nebuchim jämte fransk översättning. (sv)
|
| rdfs:label
|
- سالومون منك (ar)
- Salomon Munk (de)
- Salomon Munk (es)
- Salomon Munk (fr)
- Salomon Munk (pl)
- Salomon Munk (en)
- Мунк, Соломон (ru)
- Salomon Munk (sv)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
