| dbo:abstract
|
- L'escudella és un plat soper o fondo de terrissa, porcellana o altres materials en forma de casquet semiesfèric allargat, generalment sense anses (dites de vegades orelles), on hom serveix sopa, brou o aliments semblants. Els terrissaires que en fabriquen s'han anomenat tradicionalment escudellers. El terme escudella també designa una mena de tassa, de forma semiesfèrica o aproximadament semioval, de cabuda variable però inferior a un litre, que serveix per a prendre brou, llet, cafè, te, etc.. (ca)
- Eine Schale ist ein offenes Gefäß für verschiedene Zwecke und relativ zum Umfang meist flacher als eine Schüssel und tiefer als ein Teller. Unter „Schale“ versteht man im Ober- und Mitteldeutschen auch eine „Tasse“ (dafür auch „Schälchen“). Schalen werden für Speisen (Obst, Müsli, Chips u. a.), fürs Aufbewahren von alltäglichen Kleinutensilien (im Norddeutschen „Grabbelschale“) oder für Getränke verwendet. Schalen bestehen je nach Form und Verwendung beispielsweise aus Holz, Glas, Keramik, Porzellan, Kunststoff oder Edelstahl. Eher als Schüsseln haben Schalen aufwendigere und kunstvollere Muster und Formen. Dies gilt häufig für Obstschalen, die zuweilen mit einem Standfuß versehen sind. (de)
- Goporra katilua baino ontzi zapal eta txikiagoa da, kirtenik gabekoa eta zopak hartzeko erabiltzen dena. (eu)
- Une écuelle est une sorte de gamelle, de petit récipient rond, avec ou sans anses (qu'on appelait parfois « oreilles »), creux et très évasé, dans lequel on place et mange de la nourriture, même liquide. Dans le sens actuel d'un récipient à usage d'alimentation humaine, le mot a une nuance rustique ou populaire, voire péjorative. Il est usuel pour désigner un récipient pour nourrir chiens et chats. Mais ce nom pouvait, dans le passé, désigner un récipient noble, objet d'orfèvrerie en argent ou en étain (voir l'article sur la Wikipédia anglophone porringer). Au Moyen Âge, l'archer de l'écuelle désignait un archer chargé dans la cité de mener les mendiants à l'hôpital. (fr)
- Se llamaba escudilla al recipiente semiesférico, ancho, no muy grande ni muy hondo y sin asas ni labio, usado individualmente para comer con cuchara y beber sorbiendo. Nebrija recoge la voz dando sus equivalencias latinas: scutula y scutella. Pieza alfarera básica del servicio de mesa, la escudilla, en el campo arqueológico, resulta conflictiva a la hora de su clasificación y diferenciación de otros vasos como los cuencos, los ataifores de la producción islámica, e incluso algunos platos y fuentes. Además de su obvio interés etnológico, la escudilla, término hoy en desuso, es voz habitual en la literatura y en la iconografía pictórica desde la Edad Media hasta mediado el siglo XX. (es)
- A porringer is a shallow bowl, between 4 and 6 inches (100 to 150mm) in diameter, and 1½" to 3" (40 to 80mm) deep; the form originated in the medieval period in Europe and was made in wood, ceramic, pewter, cast iron and silver. They had flat, horizontal handles. "The precise purpose of porringers, or écuelles, as they are known in France, is in dispute; but it is thought that they were used to hold broth or gruel." Colonial porringers tended to have one handle, whereas European ones tended to have two handles on opposite sides, on which the owner's initials were sometimes engraved, and they occasionally came with a lid. Porringers resembled the smaller quaich, a Scottish drinking vessel. One can discern authentic pewter porringers in much the same way that silver can be authenticated from the touch marks that were stamped either into the bowl of the porringer or on its base. Wooden porringers are occasionally found from excavations; e.g. 16th-century example from Southwark and 11th century from Winchester. The most famous colonial porringers are probably those made by Paul Revere. In more modern times, some manufacturers of porringers have produced them without handles. These types of porringers appear to be deep bowls, with the sides being nearly totally flat. Porringers are also used less and less, as a bowl will suffice for most people; porringers, however, are still circulated, mainly as a Christening-gift. A second, modern usage, for the term porringer is a double saucepan similar to a bain-marie used for cooking porridge. The porridge is cooked gently in the inner saucepan, heated by steam from boiling water in the outer saucepan. This ensures the porridge does not burn and allows a longer cooking time so that the oats can absorb the water or milk in which they are cooked more completely. Also the porridge does not need stirring during the cooking process, which means the oats maintain their structural integrity and the porridge has a better mouthfeel and texture. The lower heat may also degrade less of the beta-glucan in the oats, which gives oats their cholesterol-lowering properties. Porringers were also made out of earthenware clay that fired to red in a type of pottery that is called "redware" today but was called "earthen" during colonial and Early America. These would have the typical strap or pulled handle that is familiar on mugs and cups today. Some collectors or materials historians also call what resembles the pewter porringer a "bleeding cup". (en)
- La scodella è una stoviglia di forma semisferica adatta a contenere liquidi. Il suo nome deriva dal latino scutella forse derivante da scutum scudo, più probabilmente diminutivo di scutra dal greco chytra contenitore di terra. (it)
- Een schaal is een ondiepe kom. Schalen kunnen ingedeeld worden naar functie, vorm, grootte, materiaal en stijlperiode.
* Functie: vele, vaak om voedsel in op te dienen zoals in een dekschaal, of om vruchten uit te stallen zoals bij een fruitschaal, maar ook alleen voor de sier, of voor het uitfilteren van lichtere materialen bij goudzoeken.
* Vorm: van bijna plat zonder voet tot boller met een voet, meestal zonder gaatjes, soms met.
* Grootte: vele formaten: van kleine schaaltjes voor deserts tot grote schalen voor bijvoorbeeld salades; meestal is hij groter dan een bord.
* Materiaal: meest voorkomend zijn keramiek, glas, porselein, hout, bot, plastic en roestvrij staal.
* Stijlperiode: schalen werden door alle eeuwen heen gemaakt, van prehistorie tot avant-gardistisch. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- L'escudella és un plat soper o fondo de terrissa, porcellana o altres materials en forma de casquet semiesfèric allargat, generalment sense anses (dites de vegades orelles), on hom serveix sopa, brou o aliments semblants. Els terrissaires que en fabriquen s'han anomenat tradicionalment escudellers. El terme escudella també designa una mena de tassa, de forma semiesfèrica o aproximadament semioval, de cabuda variable però inferior a un litre, que serveix per a prendre brou, llet, cafè, te, etc.. (ca)
- Goporra katilua baino ontzi zapal eta txikiagoa da, kirtenik gabekoa eta zopak hartzeko erabiltzen dena. (eu)
- La scodella è una stoviglia di forma semisferica adatta a contenere liquidi. Il suo nome deriva dal latino scutella forse derivante da scutum scudo, più probabilmente diminutivo di scutra dal greco chytra contenitore di terra. (it)
- Een schaal is een ondiepe kom. Schalen kunnen ingedeeld worden naar functie, vorm, grootte, materiaal en stijlperiode.
* Functie: vele, vaak om voedsel in op te dienen zoals in een dekschaal, of om vruchten uit te stallen zoals bij een fruitschaal, maar ook alleen voor de sier, of voor het uitfilteren van lichtere materialen bij goudzoeken.
* Vorm: van bijna plat zonder voet tot boller met een voet, meestal zonder gaatjes, soms met.
* Grootte: vele formaten: van kleine schaaltjes voor deserts tot grote schalen voor bijvoorbeeld salades; meestal is hij groter dan een bord.
* Materiaal: meest voorkomend zijn keramiek, glas, porselein, hout, bot, plastic en roestvrij staal.
* Stijlperiode: schalen werden door alle eeuwen heen gemaakt, van prehistorie tot avant-gardistisch. (nl)
- Eine Schale ist ein offenes Gefäß für verschiedene Zwecke und relativ zum Umfang meist flacher als eine Schüssel und tiefer als ein Teller. Unter „Schale“ versteht man im Ober- und Mitteldeutschen auch eine „Tasse“ (dafür auch „Schälchen“). Schalen werden für Speisen (Obst, Müsli, Chips u. a.), fürs Aufbewahren von alltäglichen Kleinutensilien (im Norddeutschen „Grabbelschale“) oder für Getränke verwendet. (de)
- Se llamaba escudilla al recipiente semiesférico, ancho, no muy grande ni muy hondo y sin asas ni labio, usado individualmente para comer con cuchara y beber sorbiendo. Nebrija recoge la voz dando sus equivalencias latinas: scutula y scutella. Pieza alfarera básica del servicio de mesa, la escudilla, en el campo arqueológico, resulta conflictiva a la hora de su clasificación y diferenciación de otros vasos como los cuencos, los ataifores de la producción islámica, e incluso algunos platos y fuentes. (es)
- Une écuelle est une sorte de gamelle, de petit récipient rond, avec ou sans anses (qu'on appelait parfois « oreilles »), creux et très évasé, dans lequel on place et mange de la nourriture, même liquide. Dans le sens actuel d'un récipient à usage d'alimentation humaine, le mot a une nuance rustique ou populaire, voire péjorative. Il est usuel pour désigner un récipient pour nourrir chiens et chats. Mais ce nom pouvait, dans le passé, désigner un récipient noble, objet d'orfèvrerie en argent ou en étain (voir l'article sur la Wikipédia anglophone porringer). (fr)
- A porringer is a shallow bowl, between 4 and 6 inches (100 to 150mm) in diameter, and 1½" to 3" (40 to 80mm) deep; the form originated in the medieval period in Europe and was made in wood, ceramic, pewter, cast iron and silver. They had flat, horizontal handles. "The precise purpose of porringers, or écuelles, as they are known in France, is in dispute; but it is thought that they were used to hold broth or gruel." The most famous colonial porringers are probably those made by Paul Revere. Some collectors or materials historians also call what resembles the pewter porringer a "bleeding cup". (en)
|
