| dbo:abstract
|
- Poems and Ballads, First Series is the first collection of poems by Algernon Charles Swinburne, published in 1866. The book was instantly popular, and equally controversial. Swinburne wrote about many taboo topics, such as lesbianism, sado-masochism, and anti-theism. The poems have many common elements, such as the Ocean, Time, and Death. Several historical persons are mentioned in the poems, such as Sappho, Anactoria, Jesus (Galilaee, La. "Galilean") and Catullus. (en)
- Poems and Ballads – tomik wierszy angielskiego poety Algernona Charlesa Swinburne’a, opublikowany w 1866. Dla publiczności wiktoriańskiej zbiór był szokujący z powodów obyczajowych, ze względu na ujecie tematyki erotycznej. Zawiera utwory o kunsztownej budowie wersyfikacyjnej, między innymi liryki realizujące model ballady francuskiej. W tomiku znalazł się poemat Laus Veneris. Zbiorek został zadedykowany Edwardowi Burne-Jonesowi. Zapewne najbardziej znanym utworem z tomiku Poems and Ballads jest The Garden of Prozerpine (Ogród Persefony), cytowany przez Przemysława Mroczkowskiego. Utwór charakteryzuje się typowym dla poetyki Swinburne’a użyciem wyrazistej aliteracji. Then star nor sun shall waken,Nor any change of light:Nor sound of waters shaken,Nor any sound or sight:Nor wintry leaves nor vernal,Nor days nor things diurnal ;Only the sleep eternalIn an eternal night.Algernon Charles Swinburne, źródło W tomiku zostały zamieszczone kontrowersyjne utwory Faustine i Anactoria. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Poems and Ballads, First Series is the first collection of poems by Algernon Charles Swinburne, published in 1866. The book was instantly popular, and equally controversial. Swinburne wrote about many taboo topics, such as lesbianism, sado-masochism, and anti-theism. The poems have many common elements, such as the Ocean, Time, and Death. Several historical persons are mentioned in the poems, such as Sappho, Anactoria, Jesus (Galilaee, La. "Galilean") and Catullus. (en)
- Poems and Ballads – tomik wierszy angielskiego poety Algernona Charlesa Swinburne’a, opublikowany w 1866. Dla publiczności wiktoriańskiej zbiór był szokujący z powodów obyczajowych, ze względu na ujecie tematyki erotycznej. Zawiera utwory o kunsztownej budowie wersyfikacyjnej, między innymi liryki realizujące model ballady francuskiej. W tomiku znalazł się poemat Laus Veneris. Zbiorek został zadedykowany Edwardowi Burne-Jonesowi. W tomiku zostały zamieszczone kontrowersyjne utwory Faustine i Anactoria. (pl)
|
