An Entity of Type: eukaryote, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Illustrious Royal Order of Saint Januarius (Italian: Insigne Reale Ordine di San Gennaro) is a Roman Catholic order of knighthood founded by Charles VII of Naples in 1738. It was the last great dynastic order to be constituted as a chivalric fraternity, with a limitation to Roman Catholics and a direct attachment to the dynasty rather than the state. The founder of the order, Charles VII of Naples, ruled from 1734 until 1759. The grand magistry of the order is disputed among claimants to the headship of the formerly reigning House of Bourbon-Two Sicilies.

Property Value
dbo:abstract
  • Řád sv. Januaria (italsky: Insigne Reale Ordine di San Gennaro) je rytířským řádem Království obojí Sicílie a jeho královské dynastie. Založil jej roku 1738 Karel III. Španělský, ještě jako král sicilský a neapolský, jakožto nejvyšší vyznamenání svého království. Jde o poslední založený "velký" řád, který byl stavěn na stejnou úroveň jako řád Zlatého rouna. Řád je zasvěcen sv. Januariovi, patronu Neapole. Řád má jednu třídu a je omezen na 60 rytířů, kteří musí být katolickými šlechtici. Odznakem řádu je maltézský kříž, který má mezi rameny zlaté lilie a na kříži spočívá obraz sv. Januaria. V současné době je udělován jako dynastický řád oběma pretendenty Království obojí Sicílie. (cs)
  • Der Januariusorden, auch Orden des heiligen Januarius oder St. Januarius-Orden genannt, italienisch Insigne e reale ordine di San Gennaro, war ein sizilianischer Ritterorden, der von König Karl IV. von Neapel und Sizilien (dem späteren König Karl III. von Spanien) am 6. Juli 1738 zu Ehren seiner Vermählung mit der Prinzessin Maria Amalia von Sachsen gestiftet wurde. Er konnte ausschließlich an Katholiken verliehen werden, die den Adel auf vier Ahnen nachweisen konnten. Seit Siziliens Vereinigung mit Italien (1861) ist der Orden aufgehoben, er besteht aber als Hausorden der Familie Bourbon-Sizilien fort. Wie alle Hausorden ist auch der Januariusorden seit 1960 in einen spanischen und einen neapolitanischen Zweig gespalten. (de)
  • La Insigne y Real Orden de San Jenaro (en italiano: Insigne e reale ordine di San Gennaro) es una orden militar de la Real Casa de Borbón de las Dos Sicilias. Lleva el nombre del santo homónimo, patrono de Nápoles. (es)
  • The Illustrious Royal Order of Saint Januarius (Italian: Insigne Reale Ordine di San Gennaro) is a Roman Catholic order of knighthood founded by Charles VII of Naples in 1738. It was the last great dynastic order to be constituted as a chivalric fraternity, with a limitation to Roman Catholics and a direct attachment to the dynasty rather than the state. The founder of the order, Charles VII of Naples, ruled from 1734 until 1759. The grand magistry of the order is disputed among claimants to the headship of the formerly reigning House of Bourbon-Two Sicilies. (en)
  • L’ordre royal de Saint-Janvier est un ordre de chevalerie créé le 3 juillet 1738 par Charles VII, roi de Naples et Sicile (futur roi Charles III d’Espagne), pour célébrer son mariage avec la princesse Marie-Amélie de Saxe. Il est nommé en l'honneur du saint patron de Naples. L'ordre de Saint-Janvier était l'ordre suprême du royaume des Deux-Siciles et n'était à ce titre accordé qu'à la plus haute noblesse napolitaine, sicilienne, européenne et aux membres de familles royales. Sa devise est In sanguine foedus. (fr)
  • De Orde van Sint-Januarius (Italiaans:L'Insigne Ordine di San Gennaro) werd op 6 juli 1738 door Karel VII, Koning van Napels en later Koning van Spanje onder de naam Karel III gesticht. In de eerste statuten heette de Orde "Koninklijk" te zijn. De vaak met de orde verbonden predicaat "Illuster" werd nadat de Spaanse Staatscourant, de "Gaceta de Madrid" de orde op 6 oktober 1749 als "Reale illustre ordine di San Gennaro" opnam regelmatig gebruikt maar dit gebruik is nooit officieel gesanctioneerd. De koning kwam in 1735 op het idee een eigen Napolitaanse ridderorde te stichten. Filips V adviseerde zijn zoon om met de instellingen en met benoemingen te wachten tot zich een passende gelegenheid voordeed. In de daaropvolgende jaren werd door de Napolitaanse regering gewerkt aan de instelling van een adellijk instituut,; de Grande van de Beide Siciliën, vergelijkbaar met de Grande van Spanje maar daarvan kwam, door verdeeldheid onder de edellieden, niet. De aanleiding die passend werd geacht was het huwelijk van Karel VII met de Poolse koningsdochter Maria Amalia Walburga van Saksen. De Napolitaanse Koning vernoemde de nieuwe orde naar zijn schutspatroon, de in Napels zeer geliefde Heilige Januarius wiens bloed twee keer per jaar door een "mirakel" vloeibaar wordt. De zestig ridders moesten katholiek zijn, twee of vier kwartieren aantonen, trouw de mis bezoeken en het duelleren afzweren. Paus Benedictus XIV bevestigde de statuten in 1741 in een bul. De Grootmeester kon dispensatie verlenen van de verlangde adeldom en de Spaanse monarch deed dat in zijn eerste zes benoemingen. Dat was op de keper beschouwd een loos gebaar want de zes op 26 juli 1738 genomineerde Spaanse edelen, de Hertog van Mirandola, de Hertog van Medinaceli, de Hertog van Gandia, de Graaf van Montijio, de Markies de San Juan de Piedras Albas en de Markies Scotti waren allen van oude adel met meer dan de voor een Rechtsridder vereiste vier kwartieren en dus ook meer dan de voor een Ridder van Genade vereiste twee kwartieren aan vaderszijde. De versierselen van een Rechtsridder en een Ridder van Genade in de Orde van Sint-Januarius waren precies gelijk. Nadat de zes door hem te benoemen ridders waren geïnstalleerd vroeg Filips V zijn zoon in Napels om ook de Franse Hertog van Bournonville, de Prins van Masserano, de Markies van Bedmar en de Hertog van Atrisco in de Orde van Sint-Januarius op te nemen. De Spaanse vorst bepaalde dat alle ridders de titel van "Excellentie" mochten voeren. Dat was in de praktijk alleen een promotie voor de Markies de San Juan de Piedras Albas die geen Grande van Spanje was en daarom geen Excellentie werd genoemd. De orde moest de verbondenheid van de drie regerende takken van het huis Bourbon illustreren en versterken. Het was de evenknie van de Orde van het Gulden Vlies en de Orde van de Heilige Geest. 's Konings vader, Koning Fillips V van Spanje mocht zes ridders benoemen. De orde had en heeft het karakter van een werkelijke "Ridderlijke orde" met een band van trouw en verbondenheid tussen de ridders die geregeld bijeen komen. Karel VII heeft over de instelling van de orde langdurig gecorrespondeerd met zijn vader die als Philips V in Spanje regeerde. De Spaanse chef van het Huis Bourbon kreeg in de statuten het recht om zes ridders te nomineren, zo werd de eenheid van het Huis Bourbon-Anjou waarvan Napels een was, benadrukt. De Spaanse koning verleende aan een meer dan zes van zijn Spaanse onderdanen de Orde van Sint-Januarius. Het was gebruikelijk dat de Spaanse vorst zelf ook de keten uitreikte en daarmee de ridders in de orde opnam. Latere schrijvers hebben de Spaanse ridders uit de lijst van ridders geschrapt omdat de benoemingen niet rechtskrachtig zouden zijn geweest. De in Spanje bewaarde briefwisseling tussen Filips V en Karel VII laat echter zien dat de twee koningen nadrukkelijk een dergelijke samenwerking bij de benoeming van de ridders nastreefden. De gekozen vorm herinnert aan de Franse orden van de Heilige Geest en de Heilige Lodewijk. Alle drie de orden hebben een zilveren ster de vorm van een kruis van Malta met vier lelies in de armen. Kerkrechtelijk kreeg de Orde van Sint-Januarius erkenning in door Paus Benedictus XIV afgekondigde Bul van 30 mei 1741 en de Bul van 27 juli van dat jaar. In 1806 schaften de Franse veroveraars de Orde van Sint-Januarius in het Koninkrijk Napels af. De naar Sicilië gevluchte koning trok zich daar uiteraard niets van aan en met de restauratie van de Bourbons keerde ook de onderscheiding weer terug. In 1817 werd vastgelegd dat de Ridders zich "Don" mochten laten noemen en de titel "Excellentie" mochten voeren. De orde was uitdrukkelijk bestemd voor katholieken maar het nauwe bondgenootschap tussen de protestantse, Russisch-orthodoxe en katholieke tegenstanders van Napoleon I bracht Frans I der Beide Siciliën ertoe om in als eerste niet-katholieken Czaar Alexander I en twee van zijn onderdanen, Admiraal en Graaf . Later volgden Landgraaf Ludwig van Hessen-Phillipsthal (1802), Prins Regent George (later Koning George IV van het Verenigd Koninkrijk), de Britse Veldmaarschalk Arthur Wellesley Hertog van Wellington (1816) en andere protestantse Britse officieren. Onder de katholieke ridders waren Koning Carlo Felice van Sardinië, Prins Clemens van Metternich-Winneburg en Prins Charles-Maurice de Talleyrand-Perigord, Hertog van Dino (1816). Na de annexatie van Napels en Sicilië door Savoye kon het nieuwe koninkrijk Italië geen gezag over de orde verkrijgen omdat deze enerzijds een dynastiek karakter heeft en anderzijds door de Pauselijke erkenning ook een religieuze broederschap is. De orde heeft een enkele graad; die van Ridder. De Napolitaanse koning en zijn opvolgers zijn Grootmeester van wat vanwege de versierselen, de status en de enkele rang een "grote orde" kan worden genoemd. De Orde wordt ook nu nog wordt verleend, in de eerste plaats aan katholieke edellieden in Zuid-Italië en Spanje. Het kleinood is een gouden achtpuntig kruis waarop de beeltenis van de zegenende heilige is geplaatst. De op de versierselen vaak in een rode mantel met blauwe zoom geklede heilige lijkt uit gouden wolken tevoorschijn te komen en heeft een gouden boek met twee rode flesjes in de linkerhand. De onderkleding is wit en de gordel van goud. De armen van het kruis zijn met vier maal drie rood geëmailleerde vlammen versierd en tussen de armen zijn gouden lelies gemonteerd.De keerzijde toont alleen de naar het bloedwonder verwijzende flessen en het boek in een omlijsting van palmtakken. De verschillende juweliers en goudsmeden hebben in de loop der jaren veel versierselen gemaakt die onderling iets afwijken. Soms hebben de mantel en de mijter van de heilige een andere kleur, soms zijn zij van goud en niet geëmailleerd. Ook de zilveren ster waarop de afbeelding van de heilige is gemonteerd is in verschillende varianten bekend. De vier lelies in de armen van het kruis zijn soms verguld, soms van zilver. De ster is van zilver of in oude uitvoeringen met zilverdraad geborduurd en toont de heilige, nu met mijter en kromstaf, maar ontbeert in sommige gevallen de wolken. Sint Januarius is in een zegenende houding afgebeeld. Op de rol onder de in hoog reliëf afgebeelde afbeelding staat het motto "IN SANGUINE FOEDUS" (Latijn: "Door bloed verbonden"). De ordeketen bestaat uit geëmailleerde gouden schakels in de vorm van elkaar afwisselende trofeeën waarin een "C" centraal staat, torens en trofee-achtige composities van miskelken, boeken met fiolen vol bloed of mijters met zwaard en kromstaf, vlagdragende gekroonde leeuwen en lelies.Een foto op de Engelstalige Wikipedia toont een keten met een schakel in de vorm van een boek met twee fiolen vol bloed en palmtakken. Ook de keten van de Orde werden door de eeuwen nog weleens gewijzigd en verschillende juweliers vervaardigden uiteenlopende uitvoeringen. Het lint is rood en wordt over de rechterschouder gedragen zodat het kruis op de linkerheup komt te hangen. De geestelijken die in de orde zijn opgenomen dragen op hun gewaden het kruis aan een breed rood lint om de hals zodat het kleinood midden op de borst komt te hangen. Het is een oude gewoonte dat geestelijken hun grootlint over beide schouders om de hals dragen zodat het kruis op de buik komt te hangen. De orde kent een miniatuur van het kruis dat aan een kort rood lint of een kettinkje op het revers van een rokkostuum wordt gedragen. Er is ook een miniatuur keten en een baton. Voor op een kostuum is er een knoopsgatversiering in de vorm van een rozet. (nl)
  • Order św. Januarego lub Order św. Januariusza (wł. Ordine di San Gennaro) – jednoklasowy włoski order pod patronatem Świętego Januarego. Początkowo było to neapolitańskie odznaczenie honorowego zgromadzenia rycerskiego (zakonu), ustanowione w 1738 przez Karola, króla Neapolu i Sycylii (późniejszy Karol III, król Hiszpanii). Od 1815 całkowicie zsekularyzowane, funkcjonujące jako odznaczenie Królestwa Obojga Sycylii. Po włączeniu królestwa do Włoch nie uwzględniony w statutach instytucji królewskich dynastii Sabaudzkiej. Istnieje do dzisiaj jako order domowy Burbonów – linii tytularnych królów Obojga Sycylii. Dewiza zwyczajowo po łacinie „IN SANGUINE FOEDUS” („WE KRWI PRZYMIERZE”). (pl)
  • L'Insigne e reale ordine di San Gennaro (o semplicemente Ordine di San Gennaro) è un ordine cavalleresco dinastico-statale dell'ex Regno delle Due Sicilie. Esso fu l'ultimo grande ordine dinastico di collare a essere costituito come , con la limitazione d'ammissione ai soli cattolici e con diretta dipendenza dalla dinastia regnante dei Borbone delle Due Sicilie. (it)
  • Орден Святого Януария (ит. Оrdine di San Gennaro) — рыцарский орден, основанный королём Обеих Сицилий Карлом IV (позднее он — король Испании под именем Карл III). (ru)
  • A Ilustre Real Ordem de São Januário foi uma ordem de cavalaria do extinto Reino das Duas Sicílias. Foi a última grande ordem dinástica de colar de cavaleiro a ser estabelecida a partir da fratria, com a limitação de admissão somente aos católicos e com dependência direta da dinastia de Bourbon-Duas Sicílias. (pt)
  • Орден Святого Януарія (італ. Ordine di San Gennaro) — лицарський орден, започаткований королем Обох Сицилій Карлом IV (згодом — король Іспанії під ім'ям Карла III). (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 4002922 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 7122 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1115265055 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:awardedBy
  • the House of Two Sicilies (en)
dbp:caption
  • Ribbon of the order (en)
  • Star and badge of the order (en)
dbp:established
  • 1738-07-03 (xsd:date)
dbp:founder
dbp:head
dbp:headTitle
dbp:higher
  • None (en)
dbp:image
  • 100 (xsd:integer)
dbp:lower
dbp:motto
  • IN SANGUINE FOEDUS (en)
dbp:name
  • Order of Saint Januarius (en)
dbp:type
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • La Insigne y Real Orden de San Jenaro (en italiano: Insigne e reale ordine di San Gennaro) es una orden militar de la Real Casa de Borbón de las Dos Sicilias. Lleva el nombre del santo homónimo, patrono de Nápoles. (es)
  • The Illustrious Royal Order of Saint Januarius (Italian: Insigne Reale Ordine di San Gennaro) is a Roman Catholic order of knighthood founded by Charles VII of Naples in 1738. It was the last great dynastic order to be constituted as a chivalric fraternity, with a limitation to Roman Catholics and a direct attachment to the dynasty rather than the state. The founder of the order, Charles VII of Naples, ruled from 1734 until 1759. The grand magistry of the order is disputed among claimants to the headship of the formerly reigning House of Bourbon-Two Sicilies. (en)
  • L’ordre royal de Saint-Janvier est un ordre de chevalerie créé le 3 juillet 1738 par Charles VII, roi de Naples et Sicile (futur roi Charles III d’Espagne), pour célébrer son mariage avec la princesse Marie-Amélie de Saxe. Il est nommé en l'honneur du saint patron de Naples. L'ordre de Saint-Janvier était l'ordre suprême du royaume des Deux-Siciles et n'était à ce titre accordé qu'à la plus haute noblesse napolitaine, sicilienne, européenne et aux membres de familles royales. Sa devise est In sanguine foedus. (fr)
  • L'Insigne e reale ordine di San Gennaro (o semplicemente Ordine di San Gennaro) è un ordine cavalleresco dinastico-statale dell'ex Regno delle Due Sicilie. Esso fu l'ultimo grande ordine dinastico di collare a essere costituito come , con la limitazione d'ammissione ai soli cattolici e con diretta dipendenza dalla dinastia regnante dei Borbone delle Due Sicilie. (it)
  • Орден Святого Януария (ит. Оrdine di San Gennaro) — рыцарский орден, основанный королём Обеих Сицилий Карлом IV (позднее он — король Испании под именем Карл III). (ru)
  • A Ilustre Real Ordem de São Januário foi uma ordem de cavalaria do extinto Reino das Duas Sicílias. Foi a última grande ordem dinástica de colar de cavaleiro a ser estabelecida a partir da fratria, com a limitação de admissão somente aos católicos e com dependência direta da dinastia de Bourbon-Duas Sicílias. (pt)
  • Орден Святого Януарія (італ. Ordine di San Gennaro) — лицарський орден, започаткований королем Обох Сицилій Карлом IV (згодом — король Іспанії під ім'ям Карла III). (uk)
  • Řád sv. Januaria (italsky: Insigne Reale Ordine di San Gennaro) je rytířským řádem Království obojí Sicílie a jeho královské dynastie. Založil jej roku 1738 Karel III. Španělský, ještě jako král sicilský a neapolský, jakožto nejvyšší vyznamenání svého království. Jde o poslední založený "velký" řád, který byl stavěn na stejnou úroveň jako řád Zlatého rouna. Řád je zasvěcen sv. Januariovi, patronu Neapole. Řád má jednu třídu a je omezen na 60 rytířů, kteří musí být katolickými šlechtici. Odznakem řádu je maltézský kříž, který má mezi rameny zlaté lilie a na kříži spočívá obraz sv. Januaria. (cs)
  • Der Januariusorden, auch Orden des heiligen Januarius oder St. Januarius-Orden genannt, italienisch Insigne e reale ordine di San Gennaro, war ein sizilianischer Ritterorden, der von König Karl IV. von Neapel und Sizilien (dem späteren König Karl III. von Spanien) am 6. Juli 1738 zu Ehren seiner Vermählung mit der Prinzessin Maria Amalia von Sachsen gestiftet wurde. Er konnte ausschließlich an Katholiken verliehen werden, die den Adel auf vier Ahnen nachweisen konnten. (de)
  • De Orde van Sint-Januarius (Italiaans:L'Insigne Ordine di San Gennaro) werd op 6 juli 1738 door Karel VII, Koning van Napels en later Koning van Spanje onder de naam Karel III gesticht. In de eerste statuten heette de Orde "Koninklijk" te zijn. De vaak met de orde verbonden predicaat "Illuster" werd nadat de Spaanse Staatscourant, de "Gaceta de Madrid" de orde op 6 oktober 1749 als "Reale illustre ordine di San Gennaro" opnam regelmatig gebruikt maar dit gebruik is nooit officieel gesanctioneerd. (nl)
  • Order św. Januarego lub Order św. Januariusza (wł. Ordine di San Gennaro) – jednoklasowy włoski order pod patronatem Świętego Januarego. Początkowo było to neapolitańskie odznaczenie honorowego zgromadzenia rycerskiego (zakonu), ustanowione w 1738 przez Karola, króla Neapolu i Sycylii (późniejszy Karol III, król Hiszpanii). Od 1815 całkowicie zsekularyzowane, funkcjonujące jako odznaczenie Królestwa Obojga Sycylii. Po włączeniu królestwa do Włoch nie uwzględniony w statutach instytucji królewskich dynastii Sabaudzkiej. Dewiza zwyczajowo po łacinie „IN SANGUINE FOEDUS” („WE KRWI PRZYMIERZE”). (pl)
rdfs:label
  • Řád sv. Januaria (cs)
  • Januariusorden (de)
  • Orden de San Jenaro (es)
  • Ordre de Saint-Janvier (fr)
  • Insigne e reale ordine di San Gennaro (it)
  • Order of Saint Januarius (en)
  • Order Świętego Januarego (pl)
  • Orde van Sint-Januarius (nl)
  • Ordem de São Januário (pt)
  • Орден Святого Януария (ru)
  • Орден Святого Януарія (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:award of
is dbo:country of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:awards of
is dbp:honorificSuffix of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License