| dbo:abstract
|
- Opriĉniko (ruse опри́чник) estas historia termino por nomi korpogardiston, personon el la opriĉnina armeo, persona gardistaro kreita de la rusa caro Ivano la Terura kadre de la politika reformo en 1565. En Esperanto la vorto estas konata dank’ al esperantigo de la grava rusa romano „Princo Serebrjanij“, eldonita en 1912 kaj reeldonita de Mondial en Novjorko en la jaro 2008. Opriĉniko estas pli malfrua termino por ĉi tiu fenomeno. La antikva slava vorto „opriĉ“ (adverbo kaj prepozicio), laŭ la vortaro de Dahl, signifas „ekstere, ekster la randoj, malantaŭ io“, de ĝi la adjektivo „opriĉnij“ signifas „speciala, aparta“. En la tempo de la caro Ivano la gardistoj estis nomitaj simple „la homoj de la suvereno“. La vorto „opriĉnik“ iĝis populara en la rusa lingvo per la klopodoj de la historiisto N. M. Karamzin (li uzis ĝin en la „Historio de la Rusa Ŝtato“) komence de la 19-a jarcento kaj iĝis kromnomo por tiuj, kiuj batalis kontraŭ revoluciuloj per kruelaj rimedoj. Ĉe la jaro 1573, la suvereno havis ĉirkaŭ 2 mil opriĉnikojn, laŭ financaj kalkuloj. El tiuj proksimume 700 homoj estis personaj gardistoj. La ceteraj estis dividitaj laŭ kvar ordoj: Lita (zorgis pri la mastrumaj aferoj de la palaco), Defenda (armiloj), Ĉevala (ĉevalbredado) kaj Sata (manĝaĵo). Pli poste la opriĉnina armeo atingis 5-6 mil personojn. La gardistoj-opriĉnikoj vestis sin per nigraj vestoj, similaj al tiuj de monaĥoj. (eo)
- Opríchnik (en plural ruso, opríchniki) es una palabra del antiguo idioma ruso que designaba a los individuos destinados a servir en la Opríchnina, o dominio territorial propio del zar Iván el Terrible de Rusia, siendo esta organización creada en el año 1565 con la finalidad de reforzar el poder personal del zar en oposición a la aristocracia tradicional de los boyardos. Para administrar la Opríchnina, el zar Iván el Terrible necesitaba de un cuerpo especial de tropas, que no dependiera de los boyardos sino del propio zar y que mantuviera una fidelidad absoluta al emperador, además de obedecer ciegamente todas sus órdenes, por brutales que estas fueran. Para este fin Iván el Terrible reclutó rápidamente una guardia personal de 1500 individuos, aunque otras fuentes calculan que llegó a abarcar 6000 hombres, quienes quedaron organizados como una hermandad mitad religiosa y mitad militar, centrada en la lealtad a la persona del zar y en la obediencia total a sus mandatos. Iván el Terrible formó esta nueva guardia reclutando solamente individuos que carecieran de vínculos de servicio (presentes o pasados) con los boyardos, y que fuesen capaces de anteponer su lealtad al zar antes que su lealtad hacia su familia o región de origen. La exigencia de abandonar toda lealtad hacia la familia y el entorno de origen causó que la gran mayoría de los opríchniki fuesen soldados veteranos nativos del norte de Rusia (zona escasa en grandes boyardos), pero también se incluían muchos aventureros y bandoleros, no solo rusos sino también tártaros y de otras naciones de Europa. Para mantener la cohesión dentro de los opríchniki Iván el Terrible usaba no solo castigos físicos brutales (seguidos de una muerte sangrienta) contra quienes traicionaban su confianza sino que recompensaba magníficamente a sus leales otorgándoles una administración civil separada de las demás instituciones de gobierno, liberándolos de todo tributo, y elevándolos a un nivel de autonomía interna que solo poseía entonces la Iglesia ortodoxa rusa. Los opríchniki eran obligados a vivir mostrando una apariencia ascética similar a la de monjes, y 300 de ellos vivieron en un «convento» situado en Moscú anexo a las residencias del zar Iván en el Kremlin, donde el propio zar se unía a ellos en ceremonias semirreligiosas. No obstante esta apariencia de religiosidad, la enorme autoridad y poder concedida por Iván el Terrible a los opríchniki, en la práctica les permitía cometer toda clase de crímenes contra la población que el zar consideraba desleal, sean aristócratas de todo nivel hasta campesinos, cometiendo desde asesinatos, violaciones, mutilaciones, robos varios, y saqueos, hasta torturas especialmente crueles para causar el mayor terror entre el pueblo (empalamientos, y descuartizamientos públicos, quema de prisioneros aún vivos como «antorchas humanas»). Gracias a su autonomía política y jurídica concedida por el zar, este legitimaba y absolvía todos los delitos cometidos por los opríchniki, al punto que estos se convirtieron en personajes realmente temidos y detestados por la población. Cabe precisar que los opríchniki no eran una fuerza destinada a servir como tropa contra enemigos externos, sino como una primitiva fuerza policial destinada a destruir a los enemigos internos del zar. Su ropaje era totalmente negro, tanto en la armadura como en la capa, y un casco donde aparecía el cráneo de un perro y una escoba, para simbolizar la orden del emperador de «barrer la inmundicia de Rusia» y su propia condición de «perros del zar» en atención a su ferocidad y lealtad al soberano. En 1568, un importante jefe de los opríchnik, Maliuta Skurátov, asesinó personalmente al metropolitano de Moscú Felipe II por orden de Iván el Terrible. Una de las principales actuaciones de los opríchniki fue la masacre de Nóvgorod de enero de 1570, cuando Iván el Terrible creyó hallar una conspiración en su contra que sería inspirada por ricos aristócratas y mercaderes de la próspera ciudad comercial de Nóvgorod. Después de haber tomado Nóvgorod con sus tropas, Iván encargó a los opríchniki la represión en esa ciudad, matando los opríchniki a cerca de 3000 habitantes de la urbe (casi la cuarta parte de la población) de toda edad y sexo, arrojándolos vivos al helado río Vóljov, así como quemando, decapitando o descuartizando a sus víctimas. Los opríchniki empezaron su decadencia debido a la continua paranoia de Iván el Terrible, que creía ver conspiraciones en todas partes. Las derrotas militares ante Suecia y Lituania hicieron que Iván el Terrible desconfiara de sus propios opríchniki inclusive antes de la matanza de Nóvgorod, haciendo ejecutar a algunos por parte de sus mismos compañeros. El ataque de los tártaros del Janato de Crimea contra Moscú a mediados de 1570, que destrozó e incendió gran parte de la ciudad, significó otra desgracia para los opríchniki, a quienes Iván culpaba de haberse entendido con los tártaros para dejar Moscú sin protección. La muerte de su cuarta esposa, Marfa Sobákina, por un envenenamiento en 1571, aumentó la desconfianza de Iván hacia los opríchniki, lo cual trajo otra ejecución masiva de estos. Tras constatar la ineficacia económica de la Opríchnina, Iván el Terrible determinó disolver este régimen, y para ello colocó nuevos reclutas a su servicio, formados ahora como un ejército regular. Valiéndose de estos nuevos soldados, el zar asesinó a la mayor parte de los últimos opríchniki y disolvió su "Orden" en julio de 1572, asegurando que el cese de la Opríchnina no tuviera oposición alguna. (es)
- Les opritchniki (Опричники) (pluriel d'opritchnik, littéralement « homme à part ») étaient une organisation de cavaliers russes établis par le tsar Ivan le Terrible pour gouverner un territoire de Russie connu sous le nom d'opritchnina (1565-1572). Ils étaient habillés de costumes noirs, similaires aux habits monastiques, montaient de rapides chevaux moreaux (bruns) eux aussi et maniaient le fléau d'armes afin d'inspirer la peur. Selon l'opinion des historiens, ce serait la deuxième femme d'Ivan le Terrible, Maria Temrioukovna, qui lui aurait soufflé l'idée de la création de l'organisation. D'après Contantin de Grunwald, ils étaient environ 6 000 recrutés dans la petite noblesse. D'après Pierre Gonneau, leur noyau dur compte 500 jeunes gens d'origine modeste. Leurs selles de cheval portaient une tête de chien (pour dévorer les coupables de trahison) et un balai (symbolisant le nettoyage du pays). Ils étaient équipés d'arcs. L'infanterie est équipée d'un long bâton pour faire trébucher les paysans et un long couteau « qui permet de dépêcher dans l'autre monde n'importe quelle victime ». Ces hommes eurent des rôles comparables à un escadron de la mort et à une police secrète. Ils étaient responsables de la torture et de l'assassinat des ennemis internes du régime tsariste, environ 4 000 selon l'étude des sources. Célèbres pour leur violence et leur férocité, ils ont massacré environ 10 000 personnes. (fr)
- Oprichnik (Russian: опри́чник, IPA: [ɐˈprʲitɕnʲɪk], man aside; plural Oprichniki) was the designation given to a member of the Oprichnina, a bodyguard corpsestablished by Tsar Ivan the Terrible to govern a division of Russia from 1565 to 1572. (en)
- Gli opričniki (in russo: опричники?), anche noti come opričnina, furono un esercito privato al servizio dello Zar Ivan IV di Russia durante il periodo dell'Opričnina (1565-1573). (it)
- 오프리치니키(러시아어: Опричники)는 이반 4세의 공포정치인 (1565년-1572년)를 실행한 친위대 세력이다. 단수형은 오프리치니크(러시아어: опри́чник)이며, "옆에 서는 사람", 즉 측근이라는 뜻이다. 이반 4세의 두 번째 왕비인 체르케스인 출신의 의 제안으로 만들어졌다고 한다. 마리아가 오프리치니키 창설에 관여했다는 설은 독일인 출신으로 오프리치니크로 복무한 의 회고록에서부터 비롯된 것이다. 이런 조직을 만든 것은 차르에게 저항하는 사람이나 집단을 탄압하기 위한 것으로 오늘날은 대개 이해되고 있다. 오프리치니키는 검은 말을 타고 다녔으며, 이반 4세 본인이 그들을 직접 끌고 다녔다. 이반 4세가 직접 고른 인력들로 충원되었기에 "선택된"이라는 뜻의 크로메시니나(cromeshnina)라고도 불렸다. 오프리치니키는 수도사들처럼 검은 옷을 입고, 안장에 잘린 개의 목이나 잘린 늑대의 목(차르의 적들을 냄새로 추적한다는 뜻이며 또한 지옥견의 은유) 또는 빗자루(차르의 적들을 쓸어버린다는 뜻)를 매달고 다녔다. 개나 늑대의 머리통의 경우, 당대에는 박제 기술이 없었기 때문에, 한 번 잘라낸 머리통은 그 해 겨울안 언 채로 보존되고 봄을 넘기면 썩어버렸다. 그래서 오프리치니키는 공포스러운 이미지를 유지하기 위해 신선한 개 머리통을 계속 수급해야 했다. 이반 4세 본인은 무쇠로 만든 개 머리를 달고 다녔으며, 말에 박차를 가하면 무쇠 개의 입이 열렸다 닫히는 구조로 되어 있었다. 오프리치니키는 이반 4세에게 충성스럽지 않다고 여겨지는 사람은 누구든지 처형했으며, 그것도 거열, 팽형, 신체관통형, 산채로 굽기 등 갖은 끔찍한 방법으로 처형했다. 이반 4세는 스스로를 "신의 손"으로 선언했으며, 300인의 오프리치니키를 선발해 자신의 "형제"들로 삼고 블라디미르 근교의 성관에서 함께 살았다. 이들은 새벽 4시에 기상해 이반 4세의 아침 조회를 듣고, 매일 할당된 처형을 수행했다. 오프리치니키는 수도사 같은 행색을 했고 외부적으로는 수도사들처럼 금욕한다고 선전되었으나, 잔혹하고 방탕했다. 노브고로드 학살 당시 오프리치니키는 귀족만 1500여명 살육했다. 민간인까지 포함한 피해자가 몇 명인지는 확실치 않다. 1572년, 이반 4세는 1571년 타타르인들이 모스크바를 약탈했을 때 대응이 미비했던 것을 빌미로 오프리치니키를 해산했다. (ko)
- オプリーチニキ（ロシア語:опричники アプリーチュニキ ローマ字表記：Oprichniki）とは、1565年、激しい性格で知られるイヴァン雷帝（在位1533年-1586年）の治世中に、彼の直轄領オプリーチニナを治めるために集められた、ツァーリだけに忠実な親衛隊員のことである。 オプリーチニキという語は、オプリーチニナの人間を表す。複数形であり、個人を表す単数形ではオプリーチニク（опричник アプリーチュニク ローマ字表記：Oprichnik）となる。オプリーチは「～の外の」「～を除いた」の意味で、オプリーチニナは元来、大公家の寡婦に割り当てられた所領のことであった。 (ja)
- En opritjnik (ryska: опри́чник), plural: opritjniki, var medlem i den organisation som skulle styra tsar Ivan IV av Rysslands stat-i-staten opritjnina som skulle agera som hans personliga livvakt och skulle hålla det ryska folket i schack. Varje opritjnik var klädd helt i svart, hade svarta hästar och deras symbol var ett hundhuvud som symboliserade deras lojalitet till tsaren. De ska ha dödat och torterat tusentals människor, och bland annat ha mördat cirka 1500 adelsmän vid Novgorod. (sv)
- Um Oprichnik (опричник) (Oprichniki no plural) era um membro de uma organização estabelecida pelo Tsar Ivan, o Terrível para governar a divisão da Rússia conhecida como a Opríchnina (1565-1572.) Alguns eruditos pensam que foi a segunda esposa de Ivan, que deu primeiramente ao Tsar a idéia de dar forma a organização. O Oprichniki era responsável pela tortura e o assassinato de inimigos internos do Tsar. Notórios pelos seus meios violentos, poderiam ser comparados aos esquadrões da morte modernos ou mesmo às polícias secretas. O Oprichniki mais odiado foi Malyuta Skuratov. (pt)
- Опри́чник — телохранитель, человек, состоящий в рядах опричного войска (отряда телохранителей), то есть личной гвардии, созданной русским царём Иваном Грозным в рамках его политической реформы в 1565 году. «Опричник» — более поздний термин для этого явления. Древнерусское слово «опричь» (наречие и предлог), согласно словарю В. И. Даля, означает: «Вне, окроме, снаружи, за пределами чего». Отсюда «опричный» — «отдельный, выделенный, особый». Во времена Ивана Васильевича опричников называли «государевыми людьми». Слово «опричник» вернулось в русский язык стараниями Н. М. Карамзина (употребил в «Истории государства Российского») в начале XIX века и стало нарицательным для тех, кто жестокими мерами боролся с революционерами . (ru)
- 特轄區管或特辖军（俄羅斯語: опри́чник, IPA: [ɐˈprʲit͡ɕnʲɪk]；複數形：Oprichniki）是俄羅斯歷史中的特轄區時期統管由沙皇雷帝伊凡所建立的特轄區的成員。 特轄區管負責拷問與謀殺沙皇在國內的敵人。他們執法時的暴力手段臭名遠揚，跟現代的行刑隊、秘密警察如出一轍。他們穿著類似修士的黑色寬袍，胸前佩一奇怪徽章，上有狗頭（象徵對沙皇不二的忠誠）與掃帚（象徵將沙皇的一切敵人掃地出門）。特轄區管的成員均由沙皇親自挑選，不論出身，只論是否效忠沙皇，通常是社會的中下階層為多。 (zh)
- Опри́чник (рос. опричник, від опричь — «опріч», «осторонь», пор. «опришки») — воїн, що перебував у лавах опричного війська, тобто репресивної гвардії, створеної московським царем Іваном Грозним у середині XVI століття. За становим складом опричне військо було різношерстним — дрібне дворянство, бояри і навіть князі. Ознаками служіння у опричниках були собача голова і мітла, що симолізували рішучість «вигризти й вимести зраду», і справді опричники були «вірними псами» московського царя. На практиці це означало участь у репресивних заходах, які позначені великою жорстокістю, звичайною за Середньовіччя, за будь-якою підставою (достатньою підставою вважався щонайменший привід, навіть підозра, часто за навмисним наклепом) — і все заради зміцнення царської влади, боротьби з проявами опозиції, залишками удільного сепаратизму у підкорених окраїнах. Опричники зрекалися своїх родин й приносили цареві клятву на довічну службу. Їх зовнішніми відзнаками були темний одяг, на зразок чернечих клобуків. Найвідоміші опричники — дворянин Малюта Скуратов, боярин , князь . Історик В. Б. Кобрин звертає увагу на вдалий каламбур князя А. М. Курбського, який назвав опричників «кромішниками» (рос. кромешники, кромѣшники): «пітьмою кромішньою» традиційно називали пекло, отже, слово «кромішники» можна розуміти не тільки як переклад «опричники», але й як «пекельники». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Oprichnik (Russian: опри́чник, IPA: [ɐˈprʲitɕnʲɪk], man aside; plural Oprichniki) was the designation given to a member of the Oprichnina, a bodyguard corpsestablished by Tsar Ivan the Terrible to govern a division of Russia from 1565 to 1572. (en)
- Gli opričniki (in russo: опричники?), anche noti come opričnina, furono un esercito privato al servizio dello Zar Ivan IV di Russia durante il periodo dell'Opričnina (1565-1573). (it)
- オプリーチニキ（ロシア語:опричники アプリーチュニキ ローマ字表記：Oprichniki）とは、1565年、激しい性格で知られるイヴァン雷帝（在位1533年-1586年）の治世中に、彼の直轄領オプリーチニナを治めるために集められた、ツァーリだけに忠実な親衛隊員のことである。 オプリーチニキという語は、オプリーチニナの人間を表す。複数形であり、個人を表す単数形ではオプリーチニク（опричник アプリーチュニク ローマ字表記：Oprichnik）となる。オプリーチは「～の外の」「～を除いた」の意味で、オプリーチニナは元来、大公家の寡婦に割り当てられた所領のことであった。 (ja)
- En opritjnik (ryska: опри́чник), plural: opritjniki, var medlem i den organisation som skulle styra tsar Ivan IV av Rysslands stat-i-staten opritjnina som skulle agera som hans personliga livvakt och skulle hålla det ryska folket i schack. Varje opritjnik var klädd helt i svart, hade svarta hästar och deras symbol var ett hundhuvud som symboliserade deras lojalitet till tsaren. De ska ha dödat och torterat tusentals människor, och bland annat ha mördat cirka 1500 adelsmän vid Novgorod. (sv)
- Um Oprichnik (опричник) (Oprichniki no plural) era um membro de uma organização estabelecida pelo Tsar Ivan, o Terrível para governar a divisão da Rússia conhecida como a Opríchnina (1565-1572.) Alguns eruditos pensam que foi a segunda esposa de Ivan, que deu primeiramente ao Tsar a idéia de dar forma a organização. O Oprichniki era responsável pela tortura e o assassinato de inimigos internos do Tsar. Notórios pelos seus meios violentos, poderiam ser comparados aos esquadrões da morte modernos ou mesmo às polícias secretas. O Oprichniki mais odiado foi Malyuta Skuratov. (pt)
- 特轄區管或特辖军（俄羅斯語: опри́чник, IPA: [ɐˈprʲit͡ɕnʲɪk]；複數形：Oprichniki）是俄羅斯歷史中的特轄區時期統管由沙皇雷帝伊凡所建立的特轄區的成員。 特轄區管負責拷問與謀殺沙皇在國內的敵人。他們執法時的暴力手段臭名遠揚，跟現代的行刑隊、秘密警察如出一轍。他們穿著類似修士的黑色寬袍，胸前佩一奇怪徽章，上有狗頭（象徵對沙皇不二的忠誠）與掃帚（象徵將沙皇的一切敵人掃地出門）。特轄區管的成員均由沙皇親自挑選，不論出身，只論是否效忠沙皇，通常是社會的中下階層為多。 (zh)
- Opriĉniko (ruse опри́чник) estas historia termino por nomi korpogardiston, personon el la opriĉnina armeo, persona gardistaro kreita de la rusa caro Ivano la Terura kadre de la politika reformo en 1565. En Esperanto la vorto estas konata dank’ al esperantigo de la grava rusa romano „Princo Serebrjanij“, eldonita en 1912 kaj reeldonita de Mondial en Novjorko en la jaro 2008. La gardistoj-opriĉnikoj vestis sin per nigraj vestoj, similaj al tiuj de monaĥoj. (eo)
- Opríchnik (en plural ruso, opríchniki) es una palabra del antiguo idioma ruso que designaba a los individuos destinados a servir en la Opríchnina, o dominio territorial propio del zar Iván el Terrible de Rusia, siendo esta organización creada en el año 1565 con la finalidad de reforzar el poder personal del zar en oposición a la aristocracia tradicional de los boyardos. (es)
- Les opritchniki (Опричники) (pluriel d'opritchnik, littéralement « homme à part ») étaient une organisation de cavaliers russes établis par le tsar Ivan le Terrible pour gouverner un territoire de Russie connu sous le nom d'opritchnina (1565-1572). Ils étaient habillés de costumes noirs, similaires aux habits monastiques, montaient de rapides chevaux moreaux (bruns) eux aussi et maniaient le fléau d'armes afin d'inspirer la peur. L'infanterie est équipée d'un long bâton pour faire trébucher les paysans et un long couteau « qui permet de dépêcher dans l'autre monde n'importe quelle victime ». (fr)
- 오프리치니키(러시아어: Опричники)는 이반 4세의 공포정치인 (1565년-1572년)를 실행한 친위대 세력이다. 단수형은 오프리치니크(러시아어: опри́чник)이며, "옆에 서는 사람", 즉 측근이라는 뜻이다. 이반 4세의 두 번째 왕비인 체르케스인 출신의 의 제안으로 만들어졌다고 한다. 마리아가 오프리치니키 창설에 관여했다는 설은 독일인 출신으로 오프리치니크로 복무한 의 회고록에서부터 비롯된 것이다. 오프리치니키는 이반 4세에게 충성스럽지 않다고 여겨지는 사람은 누구든지 처형했으며, 그것도 거열, 팽형, 신체관통형, 산채로 굽기 등 갖은 끔찍한 방법으로 처형했다. 이반 4세는 스스로를 "신의 손"으로 선언했으며, 300인의 오프리치니키를 선발해 자신의 "형제"들로 삼고 블라디미르 근교의 성관에서 함께 살았다. 이들은 새벽 4시에 기상해 이반 4세의 아침 조회를 듣고, 매일 할당된 처형을 수행했다. 오프리치니키는 수도사 같은 행색을 했고 외부적으로는 수도사들처럼 금욕한다고 선전되었으나, 잔혹하고 방탕했다. (ko)
- Опри́чник — телохранитель, человек, состоящий в рядах опричного войска (отряда телохранителей), то есть личной гвардии, созданной русским царём Иваном Грозным в рамках его политической реформы в 1565 году. (ru)
- Опри́чник (рос. опричник, від опричь — «опріч», «осторонь», пор. «опришки») — воїн, що перебував у лавах опричного війська, тобто репресивної гвардії, створеної московським царем Іваном Грозним у середині XVI століття. Опричники зрекалися своїх родин й приносили цареві клятву на довічну службу. Їх зовнішніми відзнаками були темний одяг, на зразок чернечих клобуків. Найвідоміші опричники — дворянин Малюта Скуратов, боярин , князь . (uk)
|
