| dbo:abstract
|
- Nothomyrmecia, konata ankaŭ kiel dinosaŭra formiko aŭ mateniĝa formiko, estas rara genro (kaj eble subfamilio Notomirmekienoj, Nothomyrmeciinae) de formikoj kiu konsistas el unusola specio, nome 'Nothomyrmecia macrops'. Tiuj formikoj vivas en Suda Aŭstralio, nestas en arbaroj de malnovaj malioj kaj eŭkaliptoj. La tuta distribuado de Nothomyrmecia neniam estis difinita, kaj oni ne konas kiom disvastigita estas vere la specio; ties ebla teritorio povas esti pli ampleksa se ĝi favoras praarbarojn de malioj. Eblaj minacoj por ties survivado estas habitatodetruo kaj klimata ŝanĝo. Nothomyrmecia estas plej aktiva kiam malvarmas ĉar laborformikoj trafas malpli da konkurencantoj kaj predantoj kiel la ĉarpentoformikoj "Camponotus" kaj la ĉielarkaj formikoj "Iridomyrmex", kaj tio ankaŭ pliigas sian ĉassukceson. Tiel, la plialtigo de temperaturo povas malhelpi sian manĝeblon kaj tre malmultaj areoj restus taŭgaj por la vivo de tiuj formikoj. Kiel rezulto, la IUCN listigas tiujn formikojn kiel Draste endanĝerita. Mezgranda formiko, Nothomyrmecia estas 9.7–11 mm longa. Laborformikoj estas unuformaj, montrante malmultan morfologian diferencigon unu de alia. Maturaj kolonioj estas tre malgrandaj, kun nur 50 al 100 individuoj en ĉiu nesto. Laborformikoj estas strikte noktuloj kaj solemaj manĝantoj, kiuj kolektas artropodajn predojn kaj dolĉajn substancojn kiel mielroso el kokkoideoj kaj aliaj hemipteroj. Ili fidas en sia vidkapabo por navigi kaj ne estas pruvoj kiu sugestas, ke la specio uzas kemiaĵon por komuniki dum manĝado, sed ili ja uzas kemiajn alarmosignalojn. Formikoreĝino pariĝas kun unu aŭ pliajn masklojn kaj, dun la kolonifondado, ŝi ĉasos por manĝi ĝis la ovaro demetita estu tute disvolvigita. Formikoreĝinoj estas unuvoltenaj (ili produktas ĝuste unu generacion de formikoj ĉiujare). Du formikoreĝinoj povas establi unu kolonion kune, sed nur unu el ili restos post la unua generacio de laborformikoj estas maturaj. Nothomyrmecia estis por la unua fojo priskribita de la aŭstralia entomologo John S. Clark en 1934 el du specimenoj de laborformikoj. Tiuj estis laŭinforme kolektita en 1931 en la montaro Russell, interne el Israelite Bay en Okcidenta Aŭstralio. Post tiu dekomenca malkovro, la formiko ne estis vidita denove dum kvar jardekoj ĝis grupo de entomologoj remalkovris ĝin en 1977, je 1300 km for el la dekomenca informita loko. Kromnomita kiel la 'Sankta gralo' de mirmekologio, tiu formiko estis celo de granda scienca intereso post sia remalkovro, altirante sciencistojn el la tuta mondo. En Poochera (la loko de la remalkovro), estas bildoj de la formikoj surstrate, kaj ĝi estas eble la nura urbo en la mondo kie estas formikobazita turismo. Kelkaj entomologoj sugestis rilaton kun fosilioj en sukceno de la Balta Eoceno de la genro Prionomyrmex baze sur morfologiaj similecoj, sed tiu interpreto ne estas amplekse akceptita de la entomologia komunumo. Pro sia korpostrukturo, Nothomyrmecia estas konsiderata la plej pleziomorfa vivanta formiko, nome 'vivanta fosilio', stimulante studojn pri ties morfologio, kutimaro, ekologio kaj kromosomoj. (eo)
- Nothomyrmecia macrops ist eine australische Ameisenart, die als urtümlichste noch lebende (rezente) Ameise und als "Lebendes Fossil" gilt. Sie wird deshalb in Australien als "Dinosaur ant" ("Dinosaurier-Ameise") bezeichnet. (de)
- La hormiga dinosaurio u hormiga australiana del amanecer, (Nothomyrmecia macrops) es una especie poco común de hormiga y único miembro del género Nothomyrmecia. Vive en el sur de Australia, anidado en el viejo bosque de mallee y en el bosque de Eucalyptus. Nunca se ha hecho una medición sobre cuantos ejemplares de Nothomyrmecia existen, y se desconoce cuán grande puede llegar a ser su población. Las posibles amenazas para su supervivencia incluyen la destrucción de su hábitat y el cambio climático. Son más activas cuando hace frío porque encuentran menos depredadores como Camponotus e Iridomyrmex, además de aumentar el éxito de caza. Por lo tanto, el aumento de la temperatura puede impedir que busquen alimento y muy pocas áreas serían adecuadas para que la hormiga viva. Como resultado, la UICN ha catalogado a la hormiga en situación de peligro crítico de extinción. Es una hormiga de tamaño mediano, que mide entre 9,7 a 11 mm. Las obreras son monomórficas, por lo que muestran poca diferenciación morfológica entre ellas. Las colonias maduras son muy pequeñas, con sólo de cincuenta a cien individuos en cada nido. Los obreras son estrictamente nocturnas (están activos principalmente en la noche) y son forrajeadoras solitarias, recolectan presas de artrópodos y sustancias dulces tales como el rocío de miel producido por Coccoidea y otros hemípteros. Dependen de su visión para guiarse y no hay evidencias que sugieran que los individuos usen químicos para comunicarse entre ellos mientras buscan alimento. Una hormiga reina se aparea con uno o más machos y, durante la fundación de la colonia, buscará comida hasta que la cría se haya desarrollado completamente. Las reinas son univoltinas (es decir, producen sólo una generación de hormigas cada año). Dos reinas pueden establecer una colonia juntas, pero solo una se quedará una vez que la primera generación de obreras haya sido criada. Fue descrita por primera vez por el entomólogo australiano en 1934 tras observar dos especímenes de hormigas obreras. Estas fueron recolectadas en 1931 cerca de Rango Russell, en el interior de la Israelite Bay en Australia Occidental. Después de su descubrimiento inicial, la hormiga no volvió a ser vista durante cuatro décadas hasta que un grupo de entomólogos la redescubrió en 1977, a 1300 km del sitio original reportado. Apodada como el «Santo Grial» de la mirmecología, la hormiga fue objeto de gran interés científico después de su redescubrimiento, atrayendo a científicos de todo el mundo. En Poochera —el sitio de redescubrimiento— las imágenes de la hormiga están grabadas en las calles, y es quizás la única ciudad en el mundo que se nutre del turismo basado en hormigas. Algunos entomólogos han sugerido que existe una relación entre Nothomyrmecia y el fósil del Etioceno Báltico del género Prionomyrmex, basados en similitudes morfológicas, pero esta interpretación no es ampliamente aceptada por la comunidad entomológica. Debido a su estructura corporal, se considera que Nothomyrmecia es en la actualidad la hormiga más primitiva y un «fósil viviente», estimulando estudios sobre su morfología, comportamiento, ecología y cromosomas. (es)
- Nothomyrmecia, also known as the dinosaur ant or dawn ant, is an extremely rare genus of ants consisting of a single species, Nothomyrmecia macrops. These ants live in South Australia, nesting in old-growth mallee woodland and Eucalyptus woodland. The full distribution of Nothomyrmecia has never been assessed, and it is unknown how widespread the species truly is; its potential range may be wider if it does favour old-growth mallee woodland. Possible threats to its survival include habitat destruction and climate change. Nothomyrmecia is most active when it is cold because workers encounter fewer competitors and predators such as Camponotus and Iridomyrmex, and it also increases hunting success. Thus, the increase of temperature may prevent them from foraging and very few areas would be suitable for the ant to live in. As a result, the IUCN lists the ant as Critically Endangered. As a medium-sized ant, Nothomyrmecia measures 9.7–11 mm (0.38–0.43 in). Workers are monomorphic, showing little morphological differentiation among one another. Mature colonies are very small, with only 50 to 100 individuals in each nest. Workers are strictly nocturnal and are solitary foragers, collecting arthropod prey and sweet substances such as honeydew from scale insects and other Hemiptera. They rely on their vision to navigate and there is no evidence to suggest that the species use chemicals to communicate when foraging, but they do use chemical alarm signals. A queen ant will mate with one or more males and, during colony foundation, she will hunt for food until the brood have fully developed. Queens are univoltine (they produce just one generation of ants each year). Two queens may establish a colony together, but only one will remain once the first generation of workers has been reared. Nothomyrmecia was first described by Australian entomologist John S. Clark in 1934 from two specimens of worker ants. These were reportedly collected in 1931 near the Russell Range, inland from Israelite Bay in Western Australia. After its initial discovery, the ant was not seen again for four decades until a group of entomologists rediscovered it in 1977, 1,300 km (810 mi) away from the original reported site. Dubbed as the 'Holy Grail' of myrmecology, the ant was subject to great scientific interest after its rediscovery, attracting scientists from around the world. In Poochera (the rediscovery site), pictures of the ant are stencilled on the streets, and it is perhaps the only town in the world that thrives off ant-based tourism. Some entomologists have suggested a relationship to the Baltic Eocene fossil ant genus Prionomyrmex based on morphological similarities, but this interpretation is not widely accepted by the entomological community. Owing to its body structure, Nothomyrmecia is regarded to be the most plesiomorphic ant alive and a 'living fossil', stimulating studies on its morphology, behaviour, ecology, and chromosomes. (en)
- Nothomyrmecia Nothomyrmecia macrops Nothomyrmecia macrops. Genre NothomyrmeciaClark, 1934 Espèce Nothomyrmecia macropsClark, 1934 Répartition géographique Aire de répartition de Nothomyrmecia macrops. Statut de conservation UICN CR B1+2c : En danger critique d'extinction Nothomyrmecia macrops, unique représentant du genre Nothomyrmecia, est une espèce de fourmis australiennes initialement décrite en 1934 par John S. Clark à partir de spécimens d’ouvrières entreposés au Musée national du Victoria et vraisemblablement collectés fin 1931 près de l’extrémité occidentale de la Grande Baie australienne. Non observée pendant 45 ans, elle a été redécouverte en 1977 sur la péninsule d’Eyre. Seule espèce vivante de la tribu des Prionomyrmecini, elle appartient à la sous-famille des Myrmeciinae, dont elle conserve de nombreuses caractéristiques anatomiques et comportementales souvent considérées comme « primitives », et est elle-même parfois qualifiée de « fossile vivant ». (fr)
- Nothomyrmecia macrops Clark, 1951, è una specie di formica nota anche come formica dinosauro, sviluppatasi durante il tardo Cretacico. È l'unica specie del genere Nothomyrmecia. Questa specie è limitata ai boschi di eucalipto situati vicino , in Australia centro-meridionale. È considerata dagli entomologi come un fossile vivente; N. macrops è infatti la più primitiva specie di formica. (it)
- 공룡개미는 개미과의 한 종으로, 신체적 특징과 사회구조가 비교적 원시적이어서 공룡개미라는 이름이 붙었다. 노토머메시아속의 현존하는 유일한 개미이다. 크고 노란색이며, 툭 튀어나온 검은 눈과 긴 큰턱으로 가위처럼 싹뚝 자르는 것이 특징이다. (ko)
- Prionomyrmex macrops é uma espécie de formiga do gênero Prionomyrmex, pertencente à subfamília Prionomyrmecinae. (pt)
- Nothomyrmecia macrops is een mierensoort die tot 2014 was toegekend aan de onderfamilie van de Ecitoninae maar daarna aan de onderfamilie van de Dorylinae en de enige soort van het geslacht . De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1934 door Clark. In het Engels wordt de mier "dinosaur ant" (dinosaurusmier) genoemd, omdat de structuur van het lichaam van de Nothomyrmecia macrops lijkt op die van vroege mieren. De mier komt alleen voor in Australië, alwaar slechts een beperkt aantal kolonies bekend is. De soort staat daarom als kritiek in de Rode Lijst van de IUCN. (nl)
- Nothomyrmecia macrops – gatunek mrówek z podrodziny Myrmeciinae, jedyny przedstawiciel rodzaju Nothomyrmecia, uważany za najprymitywniejszą współcześnie żyjącą mrówkę. Zasięg występowania tego gatunku ograniczony jest do chłodniejszych formacji malee Australii Południowej i Australii Zachodniej. Pierwsze okazy znaleziono w 1931 nieopodal osady Balladonia w Australii Zachodniej. Gatunek został opisany przez trzy lata później. Entomolodzy-amatorzy, którzy dokonali odkrycia, nie oznaczyli dokładnie lokalizacji i przez wiele lat dalsze poszukiwania nie dawały rezultatów. W 1977 roku pojedynczą robotnicę znaleziono nieopodal miejscowości Poochera, około 1300 km od miejsca znalezienia holotypowego okazu. Kolejną kolonię znaleziono w Penong, 180 km na zachód od Poochery. Nothomyrmecia macrops jest gatunkiem monoginicznym, jednak różni się od innych monoginicznych mrówek – zastępuje jedna z jej córek, co skutkuje „seryjną poliginią” i zapewnia koloniom potencjalnie nieskończony okres istnienia, podczas gdy w przypadku typowej monoginii kolonia przeważnie żyje tak długo, jak jej królowa. Typ dziedziczenia kolonii występujący u Nothomyrmecia macrops jest prawdopodobnie cechą zaawansowaną tego gatunku. (pl)
- Nothomyrmecia macrops är en myrart som beskrevs av 1934. Nothomyrmecia macrops ingår i släktet Nothomyrmecia och familjen myror. IUCN kategoriserar arten globalt som akut hotad. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. (sv)
- 擬鬥牛犬蟻屬（Nothomyrmecia）是一個罕見的蟻科屬別，僅有大眼擬鬥牛犬蟻（Nothomyrmecia macrops）一個物種。他們生活在澳洲南方的原始尤加利樹林中。擬鬥牛犬蟻完整的分布範圍從未被評估過，因此無從得知是否為廣泛分布。如果擬鬥牛犬蟻真的偏好生活於原始尤加利樹林中，它的潛在分布範圍可能更加廣泛。棲地破壞及氣候變遷可能會威脅他們的存亡。擬鬥牛犬蟻在低溫時比較活躍，他們在低溫時遇到的競爭者及獵食者較少，例如巨山蟻屬及（），低溫時獵食的成功率也會提高。因此，溫度提高會干擾他們覓食，也導致適合居住的地方減少，因此 IUCN 將它們列為瀕危物種。 擬鬥牛犬蟻體型中等，介於9.7~11.0mm之間。工蟻單形態，彼此之間形態上差異不大。成熟群落個體數不多，大約50至100個體。工蟻為夜行性的獨行覓食者，收集節肢動物及甜的物質，例如介殼蟲或其他半翅目昆蟲所分泌的蜜露。擬鬥牛犬蟻依靠視覺來分辨方位，沒有證據指出他們覓食時會利用化學物質溝通，但他們的確會利用化學物質傳達警戒訊號。蟻后會和一隻或更多的雄蟻交配，在群落建立初期，蟻后會自己獵食直到群落發展成熟。蟻后一年只會生產一個世代（univoltine）。兩個蟻后可以一起建立群落，但是首批世代的工蟻羽化後其中之一就會被移除。 擬鬥牛犬蟻在1934年時由澳洲昆蟲學家John S. Clark根據兩個工蟻的標本發表。此二標本是在1931年於Russell Range附近，也就是位於西澳的Israelite海灣的內陸採集的。在首次發現後的40年，擬鬥牛犬蟻再也沒被發現過，直到1977年在離首次發現的地點1300公里遠的地方再次被發現。擬鬥牛犬蟻在螞蟻學中被視為聖杯一樣的存在，1977年再次被發現後，在科學界激起了一陣旋風，吸引來自世界各地的科學家。在普徹拉（再次發現的地點），擬鬥牛犬蟻的照片被貼在街道上，普徹拉大概是世界上唯一因螞蟻而成名的觀光勝地。根據形態上的相似，昆蟲學家指出擬鬥牛犬蟻，及出自於波羅的海始新世化石的螞蟻屬，Prionomyrmex，親緣關係較為接近，但此推論在昆蟲學界中沒有廣泛的被接受。有鑑於其身體的結構，擬鬥牛犬蟻被公認為現存最原始的螞蟻，是為活化石。 (zh)
- Nothomyrmecia macrops (лат.) — вид самых примитивных муравьёв Австралии. Включён в международную Красную книгу. «Живое ископаемое» среди современных муравьёв. Семьи малочисленные, содержат от 50 до 100 рабочих в одном гнезде. Фуражировка рабочих ночная, одиночная; собирают членистоногих и сладкие выделения равнокрылых насекомых. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Nothomyrmecia macrops ist eine australische Ameisenart, die als urtümlichste noch lebende (rezente) Ameise und als "Lebendes Fossil" gilt. Sie wird deshalb in Australien als "Dinosaur ant" ("Dinosaurier-Ameise") bezeichnet. (de)
- Nothomyrmecia macrops Clark, 1951, è una specie di formica nota anche come formica dinosauro, sviluppatasi durante il tardo Cretacico. È l'unica specie del genere Nothomyrmecia. Questa specie è limitata ai boschi di eucalipto situati vicino , in Australia centro-meridionale. È considerata dagli entomologi come un fossile vivente; N. macrops è infatti la più primitiva specie di formica. (it)
- 공룡개미는 개미과의 한 종으로, 신체적 특징과 사회구조가 비교적 원시적이어서 공룡개미라는 이름이 붙었다. 노토머메시아속의 현존하는 유일한 개미이다. 크고 노란색이며, 툭 튀어나온 검은 눈과 긴 큰턱으로 가위처럼 싹뚝 자르는 것이 특징이다. (ko)
- Prionomyrmex macrops é uma espécie de formiga do gênero Prionomyrmex, pertencente à subfamília Prionomyrmecinae. (pt)
- Nothomyrmecia macrops är en myrart som beskrevs av 1934. Nothomyrmecia macrops ingår i släktet Nothomyrmecia och familjen myror. IUCN kategoriserar arten globalt som akut hotad. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. (sv)
- Nothomyrmecia macrops (лат.) — вид самых примитивных муравьёв Австралии. Включён в международную Красную книгу. «Живое ископаемое» среди современных муравьёв. Семьи малочисленные, содержат от 50 до 100 рабочих в одном гнезде. Фуражировка рабочих ночная, одиночная; собирают членистоногих и сладкие выделения равнокрылых насекомых. (ru)
- Nothomyrmecia, konata ankaŭ kiel dinosaŭra formiko aŭ mateniĝa formiko, estas rara genro (kaj eble subfamilio Notomirmekienoj, Nothomyrmeciinae) de formikoj kiu konsistas el unusola specio, nome 'Nothomyrmecia macrops'. Tiuj formikoj vivas en Suda Aŭstralio, nestas en arbaroj de malnovaj malioj kaj eŭkaliptoj. La tuta distribuado de Nothomyrmecia neniam estis difinita, kaj oni ne konas kiom disvastigita estas vere la specio; ties ebla teritorio povas esti pli ampleksa se ĝi favoras praarbarojn de malioj. Eblaj minacoj por ties survivado estas habitatodetruo kaj klimata ŝanĝo. Nothomyrmecia estas plej aktiva kiam malvarmas ĉar laborformikoj trafas malpli da konkurencantoj kaj predantoj kiel la ĉarpentoformikoj "Camponotus" kaj la ĉielarkaj formikoj "Iridomyrmex", kaj tio ankaŭ pliigas sian (eo)
- La hormiga dinosaurio u hormiga australiana del amanecer, (Nothomyrmecia macrops) es una especie poco común de hormiga y único miembro del género Nothomyrmecia. Vive en el sur de Australia, anidado en el viejo bosque de mallee y en el bosque de Eucalyptus. Nunca se ha hecho una medición sobre cuantos ejemplares de Nothomyrmecia existen, y se desconoce cuán grande puede llegar a ser su población. Las posibles amenazas para su supervivencia incluyen la destrucción de su hábitat y el cambio climático. Son más activas cuando hace frío porque encuentran menos depredadores como Camponotus e Iridomyrmex, además de aumentar el éxito de caza. Por lo tanto, el aumento de la temperatura puede impedir que busquen alimento y muy pocas áreas serían adecuadas para que la hormiga viva. Como resultado, la (es)
- Nothomyrmecia, also known as the dinosaur ant or dawn ant, is an extremely rare genus of ants consisting of a single species, Nothomyrmecia macrops. These ants live in South Australia, nesting in old-growth mallee woodland and Eucalyptus woodland. The full distribution of Nothomyrmecia has never been assessed, and it is unknown how widespread the species truly is; its potential range may be wider if it does favour old-growth mallee woodland. Possible threats to its survival include habitat destruction and climate change. Nothomyrmecia is most active when it is cold because workers encounter fewer competitors and predators such as Camponotus and Iridomyrmex, and it also increases hunting success. Thus, the increase of temperature may prevent them from foraging and very few areas would be su (en)
- Nothomyrmecia Nothomyrmecia macrops Nothomyrmecia macrops. Genre NothomyrmeciaClark, 1934 Espèce Nothomyrmecia macropsClark, 1934 Répartition géographique Aire de répartition de Nothomyrmecia macrops. Statut de conservation UICN CR B1+2c : En danger critique d'extinction Seule espèce vivante de la tribu des Prionomyrmecini, elle appartient à la sous-famille des Myrmeciinae, dont elle conserve de nombreuses caractéristiques anatomiques et comportementales souvent considérées comme « primitives », et est elle-même parfois qualifiée de « fossile vivant ». (fr)
- Nothomyrmecia macrops is een mierensoort die tot 2014 was toegekend aan de onderfamilie van de Ecitoninae maar daarna aan de onderfamilie van de Dorylinae en de enige soort van het geslacht . De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1934 door Clark. In het Engels wordt de mier "dinosaur ant" (dinosaurusmier) genoemd, omdat de structuur van het lichaam van de Nothomyrmecia macrops lijkt op die van vroege mieren. (nl)
- Nothomyrmecia macrops – gatunek mrówek z podrodziny Myrmeciinae, jedyny przedstawiciel rodzaju Nothomyrmecia, uważany za najprymitywniejszą współcześnie żyjącą mrówkę. Zasięg występowania tego gatunku ograniczony jest do chłodniejszych formacji malee Australii Południowej i Australii Zachodniej. Pierwsze okazy znaleziono w 1931 nieopodal osady Balladonia w Australii Zachodniej. Gatunek został opisany przez trzy lata później. Entomolodzy-amatorzy, którzy dokonali odkrycia, nie oznaczyli dokładnie lokalizacji i przez wiele lat dalsze poszukiwania nie dawały rezultatów. W 1977 roku pojedynczą robotnicę znaleziono nieopodal miejscowości Poochera, około 1300 km od miejsca znalezienia holotypowego okazu. Kolejną kolonię znaleziono w Penong, 180 km na zachód od Poochery. (pl)
- 擬鬥牛犬蟻屬（Nothomyrmecia）是一個罕見的蟻科屬別，僅有大眼擬鬥牛犬蟻（Nothomyrmecia macrops）一個物種。他們生活在澳洲南方的原始尤加利樹林中。擬鬥牛犬蟻完整的分布範圍從未被評估過，因此無從得知是否為廣泛分布。如果擬鬥牛犬蟻真的偏好生活於原始尤加利樹林中，它的潛在分布範圍可能更加廣泛。棲地破壞及氣候變遷可能會威脅他們的存亡。擬鬥牛犬蟻在低溫時比較活躍，他們在低溫時遇到的競爭者及獵食者較少，例如巨山蟻屬及（），低溫時獵食的成功率也會提高。因此，溫度提高會干擾他們覓食，也導致適合居住的地方減少，因此 IUCN 將它們列為瀕危物種。 擬鬥牛犬蟻體型中等，介於9.7~11.0mm之間。工蟻單形態，彼此之間形態上差異不大。成熟群落個體數不多，大約50至100個體。工蟻為夜行性的獨行覓食者，收集節肢動物及甜的物質，例如介殼蟲或其他半翅目昆蟲所分泌的蜜露。擬鬥牛犬蟻依靠視覺來分辨方位，沒有證據指出他們覓食時會利用化學物質溝通，但他們的確會利用化學物質傳達警戒訊號。蟻后會和一隻或更多的雄蟻交配，在群落建立初期，蟻后會自己獵食直到群落發展成熟。蟻后一年只會生產一個世代（univoltine）。兩個蟻后可以一起建立群落，但是首批世代的工蟻羽化後其中之一就會被移除。 (zh)
|
