| dbo:abstract
|
- Un llac meromíctic té capes d'aigua que no es mesclen. Els llacs normalment són "", com a mínim en alguna època de l'any hi ha una mescla física de les aigües superficials i les profundes. El mesclat pot ser portat a terme pel vent, que crea onades i turbulència a la superfície del llac, però el vent només és efectiu en èpoques de l'any quan les aigües profundes del llac no estan gaire més fredes o més calentes que les aigües de la superfície. El terme "meromíctic" va ser encunyat per Ingo Findenegg l'any 1935, aparentment basat en el terme anterior "holomíctic". El concepte i termnologia va ser completat per el 1937. (ca)
- Meromiktické jezero je typ jezera, jehož jednotlivé vrstvy vodního sloupce se nikdy úplně nepromíchají, a tudíž se vzájemně nevyrovná jejich teplota. Z hlediska vodních ploch jde o protiklad k , u nichž alespoň jednou ročně dochází k promíchání všech vodních vrstev, resp. k , jejichž teplota je ovlivněna procesy jarní a podzimní cirkulace vody (a letní a zimní stagnace). Pojem byl zaveden rakouským limnologem v roce 1935. Meromiktické vodní plochy jsou obvykle malé a značně hluboké. Vrstvení těchto jezer je stabilní; nejspodnější vodní vrstva se nazývá monimolimnion a ostatní vrstvy (od nejhlubší) hypolimnion, metalimnion a epilimnion společně tvoří mixolimnion. Nejspodnější vrstva monimolimnion je stagnující (ani jednou ročně se kompletně nepromísí), anaerobní a vykazuje vysokou salinitu a koncentraci rozpuštěných látek, což způsobuje velké rozdíly v hustotě její vody oproti ostatním vrstvám; od mixolimnionu je oddělena , v níž dochází k velkým změnám salinity. Příklady meromiktických jezer jsou evropské Lac Pavin, asijská Šira, tichomořské Jezero medúz a africká jezera Kivu, Bogoria a Nyos. Meromiktický charakter má i Černé moře. (cs)
- Als meromiktisches Gewässer bezeichnet man in der physikalischen Limnologie – und auch Ozeanographie – ein stehendes Gewässer, in dem die vertikale Wasserzirkulation nicht über das ganze Tiefenprofil stattfindet. Das Phänomen wird Meromixis genannt. (de)
- Plurtavola lago havas tavolojn de akvo, kiuj ne intermiksiĝas. La plej profunda tavolo de akvo en tia lago ne enhavas solvitan oksigenon. La tavoloj de sedimento je la fundo de plurtavola lago restas relative nemiksitaj, ĉar ili estas ne loĝantaj de organismoj, kiuj povus kirli ilin supren. Ĉi tiu speco de lago povas formiĝi pro pluraj kaŭzoj:
* La baseno estas nekutime profunda kaj kun krutaj flankoj kompare al la laga surfaca areo.
* La suba tavolo de la lago estas multe sala kaj pro ĉi tio pli densa ol la pli altaj tavoloj de akvo. Bakterioj, kiu uzas sulfurajn kombinaĵojn en fotosintezo prefere ol oksigenon, povas troviĝi en iuj plurtavolaj lagoj. Foje karbona dioksido (CO2) aŭ alia solvita gaso povas esti en granda kvanto en relative nemiksataj subaj tavoloj de plurtavola lago. Kiam la situacio estas perturbata, kiel povas okazi pro tertremo, povas rezulti subita eligo de gaso el lago. Rimarkinda evento de ĉi tiu speco okazis en Nyos en 1986, kaŭzante proksimume 1800 mortojn. (eo)
- Meromíctico es una calificación que se aplica a los lagos que tienen la característica que las aguas de las capas profundas no se mezclan nunca con las capas superficiales. Este fenómeno suele ser debido a un gradiente permanente de densidad en el cual la capa inferior llamada es más densa que la capa superior llamada . En general en los lagos salinos predomina el hipolimnion y en los dulces el epilimnion, como es el caso de la laguna del Tobar. (es)
- A meromictic lake is a lake which has layers of water that do not intermix. In ordinary, holomictic lakes, at least once each year, there is a physical mixing of the surface and the deep waters. The term meromictic was coined by the Austrian in 1935, apparently based on the older word holomictic. The concepts and terminology used in describing meromictic lakes were essentially complete following some additions by G. Evelyn Hutchinson in 1937. (en)
- Un lac méromictique est un lac dont les eaux de surface et de profondeur se mélangent moins d'une fois par an, et pour certains moins d'une fois par décennie ou siècle, voire moins souvent encore. (fr)
- 部分循環湖（ぶぶんじゅんかんこ、英語：meromictic lake）は、湖水が層を持ち、完全に混ざらない湖を指す。 (ja)
- Meromiksja – częściowe mieszanie się wody w jeziorze. W typowym układzie w jeziorze istnieją trzy warstwy składające się na jego stratyfikację:
* przypowierzchniową (epilimnion),
* środkową (metalimnion),
* denną (hypolimnion) W zależności od typu miktycznego jeziora, warstwy te są odseparowane przez pewien czas (stagnacja), po czym następuje ich mieszanie. W jeziorach holomiktycznych cyrkulacji ulega cała masa wód. Jeziora meromiktyczne wyłamują się z tej zasady, gdyż ich wody mieszają się tylko wewnątrz warstw, a praktycznie nigdy pomiędzy warstwami. W jeziorze meromiktycznym stosunkowo intensywne mieszanie się wód zachodzi tylko w epilimnionie, nazywanym wtedy miksolimnionem, oddzielonym chemokliną od dolnej warstwy niemieszanej wody – monimolimnionu. Taki stan może być skutkiem zbyt małej siły wiatru niewystarczającej do wymieszania mas wód całego jeziora. Powodem tego może być górzysta, zarośnięta lub zabudowana zlewnia bezpośrednia jeziora. Główną przyczyną niepełnego mieszania się wód w jeziorach meromiktycznych jest silne stężenie rozpuszczonych substancji. Skutkiem tego jest tak duża gęstość wód dolnej warstwy, że nie dorównują jej zmiany gęstości związane z sezonową zmianą temperatury, więc nigdy nie dochodzi do wyrównania gęstości i swobodnego mieszania wód. Tak duży i nierównomierny dopływ substancji rozpuszczonych może mieć różne przyczyny, które pozwalają wyróżnić następujące typy meromiksji:
* krenogenna (wody głębinowe zasilane przez zasolone źródła)
* ektogenna (zasolone wody dopływają z zewnętrznego zbiornika, np. morza)
* biogenna (substancje rozpuszczone uwalniane są z wody lub osadu przy udziale organizmów) (pl)
- La meromissi è la condizione di uno specchio d'acqua (di solito un lago) con una stratificazione pressoché costante. In pratica le acque superficiali non si rimescolano con quelle del fondo, creando due zone sovrapposte con condizioni fisiche e chimiche differenti. In tal caso il lago è detto meromittico. (it)
- En meromiktisk vattensamling (exempelvis sjö eller havsvik) har lager av vatten som inte blandar sig med varandra. Motsatsen kallas holomiktisk och innebär att vattensamlingen vid någon tid på året har samma temperatur och densitet vilket möjliggör omblandning av hela vattenmassan. De flesta sjöar är holomiktiska och meromiktiska sjöar är sällsynta. Holomiktiska sjöar kan delas in monomiktiska (omblandning sker en gång per år), dimiktiska (omblandning sker två gånger per år) samt polymiktiska (omblandning sker flera gånger per år). I meromiktiska sjöar hålls de olika vattenlagren oblandade i flera år, årtionden eller till och med århundraden. De nämnda termerna används för att beskriva sjöns omsättningskarakteristik. Termen "meromiktisk" myntades av österrikaren Ingo Findenegg i den tyskspråkiga artikeln Limnologische Untersuchungen im Kärntner Seengebiete. Ein Beitrag zur Kenntnis des Stoffhaushaltes in Alpenseen. Internationale Revue der Gesamte Hydrobiologie 32, sid 369-423 från 1935. Termen är härledd från grekiska och betyder "delvis blandad". I en meromiktisk sjö får de djupare lagren mycket lite syre från atmosfären vilket leder till syrebrist i vattnet. Ytskiktet i en meromiktisk sjö kan ha en syrehalt på 10 mg syre per liter vatten eller mer under sommaren, medan de djupare skikten har en syrehalt på mindre än 1 mg/l. Mycket få organismer kan leva i en så syrefattig miljö. Lagren i en meromiktisk sjö kan uppstå av flera orsaker:
* sjön är i förhållande till sin yta ovanligt djup och har branta sidor
* sjöns lägre skikt har hög salthalt och därmed högre densitet än de högre skikten Ibland kan höga halter av koldioxid och andra lösta gaser byggas upp i de relativt sett orörda lägre skikten i en meromiktisk sjö. När en störning leder till att skikten blandas, kan det leda till en så kallad limnisk eruption. Det kan exempelvis ske vid en jordbävning. En känd sådan händelse skedde vid Nyossjön i Kamerun den 21 augusti 1986 och ledde till nära 1 800 människors död. (sv)
- Меромиктический водоём — (от др.-греч. μέρος ‘часть’ и μίξις ‘смешение’) водоём, в котором практически отсутствует циркуляция воды между слоями различной минерализации, разделёнными так называемым хемоклином, вследствие чего вода нижнего слоя более минерализованная и плотная, чем в верхнем слое. Термин «меромиктический» применительно к водоёмам был введён в употребление в 1935 году австрийским лимнологом , а после существенной доработки в 1937 году концепции меромиктического водоёма и введения понятия «хемоклина» британским лимнологом и экологом Дж. Э. Хатчинсоном вошёл во всеобщее употребление. Наряду с меромиктическими водоёмами в узком смысле, в которых циркуляция воды между слоями практически отсутствует, рассматривают более многочисленную группу меромиктических водоёмов в широком смысле, в которых такая циркуляция всё же иногда имеет место, но носит нерегулярный, спорадический характер. Крупнейшим меромиктическим водоёмом является Чёрное море, 5/6 водной толщи которого содержит сероводород (что делает данный слой непригодным для жизни организмов, нуждающихся в наличии кислорода). Примеры меромиктических водоёмов в России — озеро Могильное на острове Кильдин (в Баренцевом море, у побережья Кольского полуострова) и озеро Шира в Хакасии. Озеро Могильное отделено от моря валунной перемычкой, которая, по разным оценкам, возникла от тысячи до 3,5 тыс. лет тому назад. В этом озере имеются три слоя: поверхностный слой с почти пресной водой, расположенный на глубине от 5 до 9 м слой с морской водой и лежащий ниже его (вплоть до максимальной, 17-метровой глубины) слой, в котором вода лишена кислорода и насыщена сероводородом. Каждый из слоёв характеризуется своей флорой и фауной, так что в озере соседствуют три экосистемы: с пресноводными организмами вблизи поверхности, типичными морскими организмами (включая треску) в среднем слое и бактериальной флорой в придонном слое. В озере Шира опреснённый поверхностный и солёный, насыщенный сероводородом слои разделяет тонкий (5 см) промежуточный слой, обогащённый кислородом и являющийся местом обитания большого количества фотосинтезирующих пурпурных бактерий. Ареной экологической катастрофы в августе 1986 года стали окрестности камерунского высокогорного меромиктического озера Ньос. Тогда донные воды этого кратерного озера, насыщенные вулканическими газами (прежде всего, углекислотой), неожиданно вырвались на поверхность. В результате за несколько часов огромное количество углекислого газа было выброшено в прилегающие к озеру районы, распространившись почти на 30 км; от удушья погибли более 1700 человек, 3,5 тыс. голов скота. (ru)
- Um lago meromítico é um lago que tem camadas de água que não se misturam. Em lagos ordinários e holmômicos, pelo menos uma vez por ano, acontece uma mistura física da superfície e das águas profundas. O termo meromítica foi cunhado pelo austríaco Ingo Findenegg em 1935. (pt)
- Мероміктне озеро — озеро, що характеризується розшаруванням маси води на два шари, які не перемішуються один з одним: нижній (монімолімніон), який відрізняється підвищеною мінералізацією, і верхній (міксолімніон), в якому вода перемішується. Ці шари розділені шаром хімічного стрибка — хемокліном. Вміст кисню у воді озера зменшується від поверхні до його повного зникнення у хемокліні або трохи глибше. Вміст сірководню збільшується починаючи від хемокліну до дна. Мероміктне озеро виникає в результаті інтенсивного надходження мінеральних солей у водойму, зокрема внаслідок скидів у озеро промислово-комунальних стоків. Синонім — двошарове озеро. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Als meromiktisches Gewässer bezeichnet man in der physikalischen Limnologie – und auch Ozeanographie – ein stehendes Gewässer, in dem die vertikale Wasserzirkulation nicht über das ganze Tiefenprofil stattfindet. Das Phänomen wird Meromixis genannt. (de)
- Meromíctico es una calificación que se aplica a los lagos que tienen la característica que las aguas de las capas profundas no se mezclan nunca con las capas superficiales. Este fenómeno suele ser debido a un gradiente permanente de densidad en el cual la capa inferior llamada es más densa que la capa superior llamada . En general en los lagos salinos predomina el hipolimnion y en los dulces el epilimnion, como es el caso de la laguna del Tobar. (es)
- A meromictic lake is a lake which has layers of water that do not intermix. In ordinary, holomictic lakes, at least once each year, there is a physical mixing of the surface and the deep waters. The term meromictic was coined by the Austrian in 1935, apparently based on the older word holomictic. The concepts and terminology used in describing meromictic lakes were essentially complete following some additions by G. Evelyn Hutchinson in 1937. (en)
- Un lac méromictique est un lac dont les eaux de surface et de profondeur se mélangent moins d'une fois par an, et pour certains moins d'une fois par décennie ou siècle, voire moins souvent encore. (fr)
- 部分循環湖（ぶぶんじゅんかんこ、英語：meromictic lake）は、湖水が層を持ち、完全に混ざらない湖を指す。 (ja)
- La meromissi è la condizione di uno specchio d'acqua (di solito un lago) con una stratificazione pressoché costante. In pratica le acque superficiali non si rimescolano con quelle del fondo, creando due zone sovrapposte con condizioni fisiche e chimiche differenti. In tal caso il lago è detto meromittico. (it)
- Um lago meromítico é um lago que tem camadas de água que não se misturam. Em lagos ordinários e holmômicos, pelo menos uma vez por ano, acontece uma mistura física da superfície e das águas profundas. O termo meromítica foi cunhado pelo austríaco Ingo Findenegg em 1935. (pt)
- Un llac meromíctic té capes d'aigua que no es mesclen. Els llacs normalment són "", com a mínim en alguna època de l'any hi ha una mescla física de les aigües superficials i les profundes. El mesclat pot ser portat a terme pel vent, que crea onades i turbulència a la superfície del llac, però el vent només és efectiu en èpoques de l'any quan les aigües profundes del llac no estan gaire més fredes o més calentes que les aigües de la superfície. (ca)
- Meromiktické jezero je typ jezera, jehož jednotlivé vrstvy vodního sloupce se nikdy úplně nepromíchají, a tudíž se vzájemně nevyrovná jejich teplota. Z hlediska vodních ploch jde o protiklad k , u nichž alespoň jednou ročně dochází k promíchání všech vodních vrstev, resp. k , jejichž teplota je ovlivněna procesy jarní a podzimní cirkulace vody (a letní a zimní stagnace). Pojem byl zaveden rakouským limnologem v roce 1935. Příklady meromiktických jezer jsou evropské Lac Pavin, asijská Šira, tichomořské Jezero medúz a africká jezera Kivu, Bogoria a Nyos. Meromiktický charakter má i Černé moře. (cs)
- Plurtavola lago havas tavolojn de akvo, kiuj ne intermiksiĝas. La plej profunda tavolo de akvo en tia lago ne enhavas solvitan oksigenon. La tavoloj de sedimento je la fundo de plurtavola lago restas relative nemiksitaj, ĉar ili estas ne loĝantaj de organismoj, kiuj povus kirli ilin supren. Ĉi tiu speco de lago povas formiĝi pro pluraj kaŭzoj:
* La baseno estas nekutime profunda kaj kun krutaj flankoj kompare al la laga surfaca areo.
* La suba tavolo de la lago estas multe sala kaj pro ĉi tio pli densa ol la pli altaj tavoloj de akvo. (eo)
- Meromiksja – częściowe mieszanie się wody w jeziorze. W typowym układzie w jeziorze istnieją trzy warstwy składające się na jego stratyfikację:
* przypowierzchniową (epilimnion),
* środkową (metalimnion),
* denną (hypolimnion) W zależności od typu miktycznego jeziora, warstwy te są odseparowane przez pewien czas (stagnacja), po czym następuje ich mieszanie. W jeziorach holomiktycznych cyrkulacji ulega cała masa wód. Jeziora meromiktyczne wyłamują się z tej zasady, gdyż ich wody mieszają się tylko wewnątrz warstw, a praktycznie nigdy pomiędzy warstwami. (pl)
- Меромиктический водоём — (от др.-греч. μέρος ‘часть’ и μίξις ‘смешение’) водоём, в котором практически отсутствует циркуляция воды между слоями различной минерализации, разделёнными так называемым хемоклином, вследствие чего вода нижнего слоя более минерализованная и плотная, чем в верхнем слое. Наряду с меромиктическими водоёмами в узком смысле, в которых циркуляция воды между слоями практически отсутствует, рассматривают более многочисленную группу меромиктических водоёмов в широком смысле, в которых такая циркуляция всё же иногда имеет место, но носит нерегулярный, спорадический характер. (ru)
- Мероміктне озеро — озеро, що характеризується розшаруванням маси води на два шари, які не перемішуються один з одним: нижній (монімолімніон), який відрізняється підвищеною мінералізацією, і верхній (міксолімніон), в якому вода перемішується. Ці шари розділені шаром хімічного стрибка — хемокліном. Вміст кисню у воді озера зменшується від поверхні до його повного зникнення у хемокліні або трохи глибше. Вміст сірководню збільшується починаючи від хемокліну до дна. Мероміктне озеро виникає в результаті інтенсивного надходження мінеральних солей у водойму, зокрема внаслідок скидів у озеро промислово-комунальних стоків. (uk)
- En meromiktisk vattensamling (exempelvis sjö eller havsvik) har lager av vatten som inte blandar sig med varandra. Motsatsen kallas holomiktisk och innebär att vattensamlingen vid någon tid på året har samma temperatur och densitet vilket möjliggör omblandning av hela vattenmassan. De flesta sjöar är holomiktiska och meromiktiska sjöar är sällsynta. Holomiktiska sjöar kan delas in monomiktiska (omblandning sker en gång per år), dimiktiska (omblandning sker två gånger per år) samt polymiktiska (omblandning sker flera gånger per år). I meromiktiska sjöar hålls de olika vattenlagren oblandade i flera år, årtionden eller till och med århundraden. De nämnda termerna används för att beskriva sjöns omsättningskarakteristik. (sv)
|
