| dbo:abstract
|
- Marc Octavi (en llatí Marcus Octavius CN. F. M. N.) va ser un magistrat romà del segle i aC. Era fill de Gneu Octavi, cònsol l'any 76 aC. Formava part de la gens Octàvia, una antiga família romana d'origen plebeu. Era amic d'Appi Claudi Pulcre, que va ser cònsol l'any 54 aC, al que va acompanyar a Cilícia i va abandonar la província abans que Appi Claudi, per a ser candidat al càrrec d'edil curul, pel que va ser elegit i que va exercir l'any 50 aC juntament amb Marc Celi. Com que tots dos eren amics de Ciceró, que llavors era procurator a la província romana de Cilícia, van demanar-li que els enviés panteres i els fes un préstec per als Jocs que havien d'organitzar, però Ciceró s'hi va negar. En esclatar la guerra civil l'any 49 aC, es va posar al costat dels aristòcrates i va ser nomenat junt amb Luci Escriboni Libó comandant de la flota de combat i de càrrega, servint com a llegat a Marc Calpurni Bíbul, comandant suprem de la flota pompeiana. Marc Octavi i Escriboni Libó van fer un bon paper. Van derrotar a Dolabel·la a la costa il·líria i van obligar a Gai Antoni el Jove a rendir-se a l'illa de Curicta. Després Octavi va atacar Salona, a Dalmàcia, però va ser rebutjat amb pèrdues considerables i llavors es va reunir amb Gneu Pompeu a Dirraqui. Després de la batalla de Farsàlia, com que conservava gran part de la flota, va anar cap a Il·líria amb l'esperança de conquerir-la pel partit pompeià. Al principi va tenir èxit, va lluitar amb Aule Gabini, enviat per Juli Cèsar, i el va derrotar a la costa il·líria, però després va ser expulsat de la regió, l'any 47 aC, per Cornifici i Publi Vatini i va haver de fugir a Àfrica, on el partit pompeià encara era fort. Després de la batalla de Tapsos l'any 46 aC, era a la vora d'Útica i al·legava que tenia el comandament suprem junt amb Cató d'Útica. No es menciona de nou fins que reapareix 15 anys més tard a la batalla d'Àccium l'any 31 aC quan dirigia junt a el centre de la flota de Marc Antoni. (ca)
- Marcus Octavius († wohl 46 v. Chr.) war ein römischer Politiker der späten Republik. Octavius war vermutlich ein Sohn des Konsuls von 76 v. Chr., Gnaeus Octavius. 53–51 v. Chr. war er wohl Legat des Statthalters von Kilikien, Appius Claudius Pulcher, und 50 v. Chr. kurulischer Ädil in Rom. Nach Ausbruch des Bürgerkriegs befehligte er unter dem Oberkommando des Marcus Calpurnius Bibulus Flotteneinheiten auf pompeianischer Seite in der Adria. Nach der Niederlage des Pompeius bei Pharsalos konnte sich Octavius noch eine Zeit lang in Dalmatien behaupten, wurde dann aber von Publius Vatinius geschlagen und rettete sich verwundet nach Nordafrika, wo die Pompeianer den Widerstand gegen Caesar fortsetzten. In den Jahren 47 und 46 v. Chr. kommandierte Octavius wieder einen Teil der Flotte. Er scheint 46 v. Chr. umgekommen zu sein. (de)
- Marcus Octavius (fl. 53 – 46 BC) was a Roman senator and military commander. He fought for Pompey in the civil war against Julius Caesar. (en)
- Marek Oktawiusz — (zm. prawdopodobnie w roku 46 p.n.e.) był politykiem późnego okresu republiki rzymskiej. Oktawiusz był prawdopodobnie synem konsula roku 76 p.n.e., . W latach 53-51 p.n.e. pełnił funkcję legata Cylicji, Appiusza Klaudiusza Pulchera a w roku 50 p.n.e. pełnił funkcję edyla kurulnego w Rzymie. Po wybuchu wojny domowej dowodził jednostkami floty po stronie Pompejusza w Adrii, podlegając głównodowodzącemu flotą Pompejusza Markowi Kalpurniuszowi Bibulusowi. Po porażce Pompejusza w bitwie pod Farsalos przez jakiś czas utrzymał się w Dalmacji, gdzie został jednak pokonany przez Publiusza Watyniusza. Następnie ranny zbiegł do północnej Afryki, gdzie stronnicy Pompejusza organizowali opór przeciwko Cezarowi. W latach 47-46 p.n.e. Marek Oktawiusz dowodził częścią floty. Prawdopodobnie zginął w roku 46 p.n.e. (pl)
- Marcus Octavius (? - 46 v.Chr.?) was een Romeins politicus en militair uit het equestrische geslacht Octavia. Octavius was vermoedelijk een zoon van , die in 76 v.Chr. consul was. Tussen 53 en 51 v.Chr. was Octavius waarschijnlijk onderbevelhebber (legatus) van Appius Claudius Pulcher, de proconsul van Cilicië en in 50 v.Chr. was hij aedilis curulis in Rome. Tijdens de burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar koos hij de zijde van Pompeius en was hij onderbevelhebber van een vlooteenheid in de Adriatische Zee, onder Marcus Calpurnius Bibulus. Na de nederlaag van de Pompeianen in de Slag bij Pharsalus verbleef hij nog een tijd in Dalmatia, waar hij onder andere vocht met Aulus Gabinius. In 46 v.Chr. werd hij verslagen door Publius Vatinius, waarop hij naar Africa vluchtte. Hier voerde hij het bevel over een deel van de Pompeiaanse vloot. Kort daarna zou hij zijn omgekomen. (nl)
- Марк Окта́вий (лат. Marcus Octavius; умер в 46 году до н. э. или не ранее 31 года до н. э.) — римский политический деятель и военачальник из плебейского рода Октавиев, курульный эдил 50 года до н. э. Участвовал в гражданской войне между Гаем Юлием Цезарем и Гнеем Помпеем Великим на стороне последнего. Одержал ряд побед в Далмации, но в 47 году до н. э. был разбит Публием Ватинием. Позже участвовал в . Согласно одной из версий, командовал частью флота Марка Антония в битве при Акции в 31 году до н. э. (ru)
- Марк Окта́вій (лат. Marcus Octavius; бл. 87 до н. е. — після 31 до н. е.) — політичний та військовий діяч часів занепаду Римської республіки. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Marcus Octavius (fl. 53 – 46 BC) was a Roman senator and military commander. He fought for Pompey in the civil war against Julius Caesar. (en)
- Марк Окта́вий (лат. Marcus Octavius; умер в 46 году до н. э. или не ранее 31 года до н. э.) — римский политический деятель и военачальник из плебейского рода Октавиев, курульный эдил 50 года до н. э. Участвовал в гражданской войне между Гаем Юлием Цезарем и Гнеем Помпеем Великим на стороне последнего. Одержал ряд побед в Далмации, но в 47 году до н. э. был разбит Публием Ватинием. Позже участвовал в . Согласно одной из версий, командовал частью флота Марка Антония в битве при Акции в 31 году до н. э. (ru)
- Марк Окта́вій (лат. Marcus Octavius; бл. 87 до н. е. — після 31 до н. е.) — політичний та військовий діяч часів занепаду Римської республіки. (uk)
- Marc Octavi (en llatí Marcus Octavius CN. F. M. N.) va ser un magistrat romà del segle i aC. Era fill de Gneu Octavi, cònsol l'any 76 aC. Formava part de la gens Octàvia, una antiga família romana d'origen plebeu. No es menciona de nou fins que reapareix 15 anys més tard a la batalla d'Àccium l'any 31 aC quan dirigia junt a el centre de la flota de Marc Antoni. (ca)
- Marcus Octavius († wohl 46 v. Chr.) war ein römischer Politiker der späten Republik. Octavius war vermutlich ein Sohn des Konsuls von 76 v. Chr., Gnaeus Octavius. 53–51 v. Chr. war er wohl Legat des Statthalters von Kilikien, Appius Claudius Pulcher, und 50 v. Chr. kurulischer Ädil in Rom. Nach Ausbruch des Bürgerkriegs befehligte er unter dem Oberkommando des Marcus Calpurnius Bibulus Flotteneinheiten auf pompeianischer Seite in der Adria. Nach der Niederlage des Pompeius bei Pharsalos konnte sich Octavius noch eine Zeit lang in Dalmatien behaupten, wurde dann aber von Publius Vatinius geschlagen und rettete sich verwundet nach Nordafrika, wo die Pompeianer den Widerstand gegen Caesar fortsetzten. In den Jahren 47 und 46 v. Chr. kommandierte Octavius wieder einen Teil der Flotte. Er schei (de)
- Marcus Octavius (? - 46 v.Chr.?) was een Romeins politicus en militair uit het equestrische geslacht Octavia. Octavius was vermoedelijk een zoon van , die in 76 v.Chr. consul was. Tussen 53 en 51 v.Chr. was Octavius waarschijnlijk onderbevelhebber (legatus) van Appius Claudius Pulcher, de proconsul van Cilicië en in 50 v.Chr. was hij aedilis curulis in Rome. (nl)
- Marek Oktawiusz — (zm. prawdopodobnie w roku 46 p.n.e.) był politykiem późnego okresu republiki rzymskiej. Oktawiusz był prawdopodobnie synem konsula roku 76 p.n.e., . W latach 53-51 p.n.e. pełnił funkcję legata Cylicji, Appiusza Klaudiusza Pulchera a w roku 50 p.n.e. pełnił funkcję edyla kurulnego w Rzymie. Po wybuchu wojny domowej dowodził jednostkami floty po stronie Pompejusza w Adrii, podlegając głównodowodzącemu flotą Pompejusza Markowi Kalpurniuszowi Bibulusowi. Po porażce Pompejusza w bitwie pod Farsalos przez jakiś czas utrzymał się w Dalmacji, gdzie został jednak pokonany przez Publiusza Watyniusza. Następnie ranny zbiegł do północnej Afryki, gdzie stronnicy Pompejusza organizowali opór przeciwko Cezarowi. W latach 47-46 p.n.e. Marek Oktawiusz dowodził częścią floty. Prawdopodob (pl)
|
