| dbo:abstract
|
- «Magic Bus» es una canción escrita por Pete Townshend paralelamente a «My Generation» en 1965, pero no grabada por The Who hasta 1968. Es una de las canciones más populares de la banda y ha sido un elemento básico en los conciertos. El disco alcanzó el puesto #26 en el Reino Unido y #25 en los Estados Unidos. El arreglo de la canción utiliza un instrumento de percusión latina llamado claves. Son un par de pequeños palos de madera que hacen un distintivo tono alto al ser golpeados. El grupo previamente utilizó el mismo instrumento en la canción «Disguises», grabada en 1966. La canción hace uso del Bo Diddley beat. (es)
- "Magic Bus" is a song recorded by British rock band the Who. It was written by their guitarist Pete Townshend during the time that their debut album My Generation was being recorded in 1965. However, it was not recorded until 1968, when it was released as a single on 27 July 1968 in the United States and Canada, followed by its release in the United Kingdom on 18 September 1968. It has become one of the band's most popular songs and has been a concert staple, although when released, the record only reached number 26 in the UK and number 25 in the United States. The song was included on their 1968 album Magic Bus: The Who on Tour. The arrangement for "Magic Bus" uses a Latin percussion instrument known as claves, which are pairs of small wooden sticks that make a distinctive high pitched clicking noise when struck together. The Who previously used this same instrument on the song "Disguises", which was recorded in 1966. The song makes use of the Bo Diddley beat. (en)
- Magic Bus est une chanson des Who (1968). Ce single a largement contribué à la popularité du groupe. Très joué en concert (notamment lors du Live at Leeds), ce titre apparaît dans la compilation Magic Bus: The Who on Tour. Le single a été écrit deux ans plus tôt, mais le groupe a, à cette époque, préféré publier le single My Generation. Cette chanson présente une surcharge rythmique, la basse et la guitare jouant des motifs simples et énergiques, sur fond de claves jouées par Roger Daltrey, rappelant le beat de Bo Diddley. Selon les notes de pochette de la réédition du Live at Leeds, John Entwistle appréciait peu de jouer ce morceau, étant obligé de répéter continuellement le même riff. Moon se sentait également frustré de ne jouer qu'à la fin de la chanson. Les claves seront pourtant reprises dans le refrain de I Don't Even Know Myself. En revanche, Pete Townshend adorait interpréter cette chanson en concert. Comme on peut l'entendre sur les différents enregistrements de concert du début des années 70, la chanson était assez différente de la version studio, dégénérant en longues improvisations fougueuses. (fr)
- 「マジック・バス」（Magic Bus）は、イギリスのロックバンド、ザ・フーの楽曲。1968年にシングルリリースされた。作詞・作曲はピート・タウンゼント。オリジナルアルバム未収録曲。 (ja)
- Magic Bus is een rocknummer uit het oeuvre van de Britse rockband The Who. Het nummer werd uitgegeven in 1968. Magic Bus haalde nummer #26 in de Britse en #25 in de Amerikaanse hitlijsten. Magic Bus heeft een tekst die eigenlijk gezongen moet worden als een soort 'duet', waarin de buschauffeur een belofte doet om elke dag naar zijn vriendin te rijden, terwijl de andere persoon, de inzittende, navraagt of de bus te koop is. De liedtekst is min of meer in strijd met de werkelijke logica van het verkopen van een product. Zo wil de buschauffeur zijn bus niet verkopen en de inzittende de bus niet kopen. Desalniettemin doet hij steeds lagere boden (een soort van omgekeerde veiling) - "If you don't want fifty, how about twenty" (- "Als vijftig niet genoeg is, staat twintig je dan aan"). Verschillende optredens zorgen ervoor dat er verschillende versies van het nummer ontstaan. Als het nummer live wordt opgevoerd namelijk wordt, duurt het nummer meestal langer en worden de songteksten geïmproviseerd. In sommige versies is de bus als een metafoor voor drugs te horen. Zo zingt Roger Daltrey in een optreden van Tommy: "Hey you smoking mother nature, You missed the bus," wat een mogelijke toespeling is op Magic Bus. Een live-versie van Magic Bus is te horen op The Who's eerste live-plaat Live at Leeds. Deze versie is bijna acht minuten lang met een uitzinnige mondharmonica-solo van Daltrey en Townshend die een loopje speelt van Bo Diddley. Toen The Who in het Nederlandse Voorburg kwam, speelden zij ook een lange versie: ruim een kwartier. In de zomer van 2006 werd het nummer gebruikt voor Nissans minibus Quest. (nl)
- Magic Bus è il 14° singolo del gruppo rock britannico The Who, pubblicato nel 1968 nel Regno Unito; venne pubblicato anche negli USA con un diverso lato B. (it)
- Magic Bus är en låt skriven av Pete Townshend och lanserad av The Who 1968. Låten lanserades som fristående singel i Europa och togs i USA med på albumet Magic Bus: The Who on Tour. På liveinspelade albumet Live at Leeds finns det med en 8 minuter lång version av låten. Den är även med på gruppens samlingsalbum med notabla singlar från 1960-talet, Meaty Beaty Big & Bouncy från 1971. Magic Bus drivs av det som kallats "The Bo Diddley beat" och claves, ett latinamerikanskt rytminstrument. Texten handlar om en man som åker buss varje dag för att träffa sin flickvän, och efter att ha mött motstånd får köpa bussen av chauffören för att sedan själv köra den. Låten spelades in som demo redan 1966, och en grupp kallad "The Pudding" släppte den på singel 1967 utan kommersiell framgång. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- 「マジック・バス」（Magic Bus）は、イギリスのロックバンド、ザ・フーの楽曲。1968年にシングルリリースされた。作詞・作曲はピート・タウンゼント。オリジナルアルバム未収録曲。 (ja)
- Magic Bus è il 14° singolo del gruppo rock britannico The Who, pubblicato nel 1968 nel Regno Unito; venne pubblicato anche negli USA con un diverso lato B. (it)
- "Magic Bus" is a song recorded by British rock band the Who. It was written by their guitarist Pete Townshend during the time that their debut album My Generation was being recorded in 1965. However, it was not recorded until 1968, when it was released as a single on 27 July 1968 in the United States and Canada, followed by its release in the United Kingdom on 18 September 1968. It has become one of the band's most popular songs and has been a concert staple, although when released, the record only reached number 26 in the UK and number 25 in the United States. The song was included on their 1968 album Magic Bus: The Who on Tour. (en)
- «Magic Bus» es una canción escrita por Pete Townshend paralelamente a «My Generation» en 1965, pero no grabada por The Who hasta 1968. Es una de las canciones más populares de la banda y ha sido un elemento básico en los conciertos. El disco alcanzó el puesto #26 en el Reino Unido y #25 en los Estados Unidos. El arreglo de la canción utiliza un instrumento de percusión latina llamado claves. Son un par de pequeños palos de madera que hacen un distintivo tono alto al ser golpeados. El grupo previamente utilizó el mismo instrumento en la canción «Disguises», grabada en 1966. (es)
- Magic Bus est une chanson des Who (1968). Ce single a largement contribué à la popularité du groupe. Très joué en concert (notamment lors du Live at Leeds), ce titre apparaît dans la compilation Magic Bus: The Who on Tour. Le single a été écrit deux ans plus tôt, mais le groupe a, à cette époque, préféré publier le single My Generation. (fr)
- Magic Bus is een rocknummer uit het oeuvre van de Britse rockband The Who. Het nummer werd uitgegeven in 1968. Magic Bus haalde nummer #26 in de Britse en #25 in de Amerikaanse hitlijsten. Magic Bus heeft een tekst die eigenlijk gezongen moet worden als een soort 'duet', waarin de buschauffeur een belofte doet om elke dag naar zijn vriendin te rijden, terwijl de andere persoon, de inzittende, navraagt of de bus te koop is. De liedtekst is min of meer in strijd met de werkelijke logica van het verkopen van een product. Zo wil de buschauffeur zijn bus niet verkopen en de inzittende de bus niet kopen. Desalniettemin doet hij steeds lagere boden (een soort van omgekeerde veiling) - "If you don't want fifty, how about twenty" (- "Als vijftig niet genoeg is, staat twintig je dan aan"). Verschill (nl)
- Magic Bus är en låt skriven av Pete Townshend och lanserad av The Who 1968. Låten lanserades som fristående singel i Europa och togs i USA med på albumet Magic Bus: The Who on Tour. På liveinspelade albumet Live at Leeds finns det med en 8 minuter lång version av låten. Den är även med på gruppens samlingsalbum med notabla singlar från 1960-talet, Meaty Beaty Big & Bouncy från 1971. (sv)
|
