| dbo:abstract
|
- Lemúria o Lemuràlia va ser una festivitat del calendari romà religiós per fer fora de la casa els esperits inquiets dels morts. Es feia cada any al mes de maig i els rituals tenien caràcter privat. El seu nom procedeix de Lèmur l'esperit de les persones mortes. (ca)
- Die Lemuria oder Lemuralia waren eine religiöse Feier des römischen Festkalenders, die am 9., 11. und 13. Mai begangen wurde und nach den Totengeistern, den lemures, benannt war. Die abgeschiedenen Seelen (lemures, larvae, lares, manes) waren ein eminent wichtiges Thema in der römischen Religiosität; einerseits bekräftigten Totenfeste (parentalia) die Bande mit den verstorbenen Familienangehörigen, anderseits wies der Verkehr mit diesen auch unverkennbar apotropäische Züge auf. Die lemuria waren geprägt von Gespensterfurcht, die Tempel waren geschlossen, Hochzeiten fanden nicht statt. Überhaupt galt der Mai, den man volksetymologisch von maiores („Vorfahren“) ableitete, als unglücklicher Monat. In den Fasti (5,419–492) beschreibt Ovid den Ritus, bei dem der pater familias, nachdem er zuvor die Hände mit reinem Quellwasser gespült und die Finger als Abwehrzauber auf die Daumenmitte gelegt (digitis medio cum pollice iunctis) hatte, in tiefer Nacht barfuß durch das Haus ging, und, den Blick nach vorne gerichtet, schwarze Bohnen hinter sich warf, wobei er neunmal die Worte sprach haec ego mitto, his [...] redimo meque meosque fabis („dies hier opfere ich, und mit diesen Bohnen kaufe ich mich und die Meinen los“). Dann benetzte er nochmals die Hände, rasselte mit Erzgeräten und rief wiederum neunmal manes exite paterni („hinaus, ihr Geister der Ahnen“). Der endete zur Vergewisserung des Erfolges mit einem Blick zurück. Die Vor- und Nachgeschichte der lemuria unterliegt einigen Vermutungen. Sicherlich unrichtig ist die ebenfalls bei Ovid zu findende Herleitung des Festes von einer Totenfeier des Romulus zu Ehren seines Bruders Remus, die ursprünglich remuria geheißen habe. Spekuliert wird auch über einen Zusammenhang von lemuria mit Allerheiligen, da Papst Bonifatius IV. das römische Pantheon am 13. Mai 609 oder 610 der Mutter Gottes und allen Märtyrern bzw. Heiligen weihte. Das Datum (das sich im ersten Drittel des 9. Jahrhunderts auf den 1. November verschob) habe er mit Bedacht gewählt, um ein christliches anstelle des heidnischen Festes zu setzen. (de)
- Lemuria edo Lemuralia Antzinako Erromako erlijioan ospatzen zen jai bat zen. Egun horietan norberaren etxean zeudenn mamu eta izpiritu txarren aurkako exorzismoak egiten ziren. Bakerik ez zuten hildakoen espektroak lasaitzeko, izenekoak, babak eskaintzen zitzaizkien. Egun horietan Vestaren birjinek mola salsa sakratua egiten zuten, urteko lehen gariaren irinarekin egindako pastel gazi bat. (eu)
- The Lemuralia or Lemuria was an annual event in the religion of ancient Rome, during which the Romans performed rites to exorcise any malevolent and fearful ghosts of the restless dead from their homes. These unwholesome spectres, the lemures or larvae were propitiated with chants and offerings of black beans. (en)
- Las Lemuralia o fiesta Lemuria son las denominaciones con las que se conoce una celebración religiosa pagana de los antiguos romanos; en ella realizaban ritos apotropaicos durante tres días y noches para exorcizar los espectros de los difuntos inquietos e impedir que embrujaran sus hogares. En el calendario juliano esta fiesta corresponde al 9, 11 y 13 de mayo, aunque en el calendario anterior mayo era el tercer mes; Ovidio afirmaba arbitrariamente que estas fiestas fueron instituidas por Rómulo para apaciguar el espíritu de su hermano gemelo Remo, al cual había asesinado, y justificaba esta tesis dándole la etimología de Remuria. El festival era, por demás, casi el mismo en sus detalles que el del antiguo Setsubun japonés, y celebraciones semejantes eran el Samhain de los celtas (que pasó a ser Halloween) y el Día de los muertos mexicano. Algunos consideran que la Lemuria fue sustituida por las fiestas cristianas actuales de Todos los Santos y el día de Difuntos por parte del papa Bonifacio IV.º (entonces el 13 de mayo, pero desplazadas luego al 1 y 2 de noviembre); pero los académicos consideran demasiado vaga esta teoría para estimar un origen directo como tal y más bien podría asociarse a las Parentalia, otra festividad en honor a los muertos benéficos. La descripción de la ceremonia o liturgia doméstica realizada en estos días por los ciudadanos romanos la hizo el poeta latino Ovidio en sus Fasti: el pater familias paseaba descalzo por la casa a medianoche y hacía una ofrenda de judías negras que arrojaba tras su hombro sin volverse o mirar atrás, haciendo una higa o castañeta como hechizo de defensa (digitis medio cum pollice iunctis), mientras se percutía una jarra, puchero u olla de bronce y pronunciaba la fórmula: Manes exite paterni! / "¡Salid, espíritus de los ancestros!", en contexto completamente apotropaico. «Cuando se haya lavado las manos en agua de una fuente limpia, se dará la vuelta, tras tomar frijoles negros y arrojarlos tras él; al tirarlos, dirá: "Te ofrezco estos frijoles; con ellos, me redimo a mí y a los míos". Lo dirá nueve veces, sin mirar atrás: se supone que la sombra recogerá los frijoles y seguirá sus pasos, sin ser vista. Nuevamente toca el agua y hace sonar el bronce de Temesa, y le pide a la sombra que abandone su techo. Cuando haya dicho nueve veces: "¡Manes de mis ancestros, salgan!", mirará hacia atrás y juzgará que los ritos se han realizado conforme a las reglas.» Durante los días de esta fiesta, a los espectros de los muertos inquietos (llamados larvae o lemures, y otras veces umbrae, immagines, especies), que no podían encontrar reposo porque habían tenido una muerte trágica, violenta o suicida y podían perturbar el sueño de los vivos y mostrarse por las noches, se los aplacaba además con ofrendas de grano y las vestales preparaban para ofrecérsela la mola salsa, una tosca torta de harina con sal hecha con las primeras espigas de trigo segadas en la temporada. Durante estos días, considerados de mal agüero, se prohibía realizar bodas (de donde el proverbio Mense Maio malae nubunt / "Las chicas malas se casaron en mayo"); además, se cerraban todos los templos y por las noches se golpeaban sin cesar grandes pucheros o bien címbalos de bronce. (es)
- Les Lémuries (en latin Lemuria, ae f.) sont, durant l'antiquité romaine, des fêtes se déroulant le 9, 11 et 13 mai qui célèbrent et rendent hommage aux morts pendant lesquelles les Romains effectuent des rites pour exorciser les fantômes malveillants des morts de leurs maisons. Les principales informations sur les coutumes liées aux Lémuries proviennent des Fastes d'Ovide. (fr)
- I Lemuria o Lemuralia erano delle feste dell'antica Roma, celebrate il 9, l'11 e il 13 maggio per esorcizzare gli spiriti dei morti, i lemuri. La tradizione voleva che a istituire queste festività fosse stato Romolo per placare lo spirito del fratello Remo, da lui ucciso. Il rituale prevedeva che il pater familias gettasse alle sue spalle alcune fave nere per il numero simbolico di nove volte, recitando formule propiziatorie. Nel 609 papa Bonifacio IV sostituì i Lemuria con il giorno di Tutti i Santi, festeggiato il 13 maggio fino al 732, quando papa Gregorio III ne trasferì la celebrazione al 1º novembre. (it)
- Lemuria of Lemuralia was in de Romeinse religie een festival waarbij men rites en exorcisme gebruikte om de Lemures, ronddolende kwaadaardige geesten, uit de huizen te verdrijven. Dit gebeurde onder andere door bonen aan ze te offeren. Tijdens het festival maakten de Vestaalse maagden tevens heilige mola salsa (zoute cake) van de eerste tarwe van het seizoen. Volgens de juliaanse kalender vonden de Lemuria plaats op 9, 11 en 13 mei. Vanwege de aard van het festival werd de maand mei vaak gezien als een uitermate ongeschikte maand voor trouwerijen en andere feestelijke gebeurtenissen. Het leidde zelfs tot een gezegde: Mense Maio malae nubent ("Zij die in mei trouwen, hebben een slecht huwelijk"). Volgens historici zijn enkele gebruiken van de Lemuria later door de Christenen overgenomen in Allerheiligen. (nl)
- Lemuralia (Lemuria) – święto obchodzone 9, 11 i 13 maja w starożytnym Rzymie ku czci Lemurów, złych duchów zmarłych. Podczas lemuraliów wszystkie świątynie były zamknięte i obowiązywał zakaz zawierania małżeństw. Ojciec rodziny specjalnymi obrzędami magicznymi musiał chronić swój dom podczas tego nocnego święta. Pater familias wstawał o północy i boso chodził po wszystkich pomieszczeniach domu, odpędzając duchy. Po czym mył ręce w wodzie źródlanej i wkładał do ust czarny bób, który następnie rozrzucał po całym domu, nie oglądając się za siebie. Wymawiał przy tym dziewięciokrotnie zaklęcie, po czym ponownie obmywał się wodą i zaczynał bić w miedzianą miednicę z całych sił, prosząc aby duchy opuściły jego dom. W ostatnim dniu Lemuraliów, 13 maja w 609 albo w 610 roku – dzień ten odnotowano skrupulatniej, niż rok – papież Bonifacy IV poświęcił pogańską świątynię – Panteon w Rzymie – Najświętszej Marii Panny od Męczenników i odtąd dzień poświęcenia Panteonu Sanctae Mariae ad Martyres (pol. Najświętszej Marii Panny od Męczenników), był świętowany w Kościele rzymskim. Według historyków starożytne Lemuralia zostały schrystianizowane jako Święto Wszystkich Świętych. Ustanowiono je w Rzymie pierwotnie właśnie 13 maja by w ten sposób zmienić pogański charakter rzymskiego święta. W VIII wieku, gdy obchody Lemuraliów coraz bardziej bladły, dzień Wszystkich Świętych przeniesiono na dzień 1 listopada, który pokrywa się z podobnym przebłaganiem duchów podczas dnia Samhain. Papież Grzegorz III poświęcił kaplicę bazyliki św. Piotra wszystkim świętym właśnie w tym dniu, ustanawiając jego rocznicę. Natomiast prawie 100 lat później, w 835 roku papież Grzegorz IV wprowadził obchodzenie uroczystości Wszystkich Świętych w dniu 1 listopada. (pl)
- Лему́рии (лат. Lemuria), лемура́лии (Lemuralia) — праздники мёртвых в Древнем Риме. Они проводились 9, 11 и 13 мая. Считалось, что в эти дни души блуждают по миру в виде призраков-вампиров, которых называли лемурами или ларвами. Отец семейства вставал в полночь и обходил босиком весь дом, чтобы отогнать духов. После этого он мыл руки в родниковой воде, клал в рот зерна чёрных бобов, которые затем перебрасывал через дом, не оглядываясь назад. При этом он девять раз повторял заклинание: «Это отдаю вам и этими бобами выкупаю себя и своих близких». По поверию, невидимые духи шли следом за ним и собирали рассыпанные по земле бобы. После этого глава семьи снова омывался водой, брал медный таз и бил в него изо всех сил, прося, чтобы духи покинули дом. Установление Лемуриев связывалось с явлением Фаустулу и Акке Ларентии призрака убитого Рема, из-за чего первоначально праздник назывался «Ремурия». Лемурия тесно связана с греческой . (ru)
- A Lemúria consistia em uma festa da Roma Antiga celebrada nos dias 9, 11 e 13 de maio. Tratava-se de uma cerimônia doméstica de purificação, que enfocava os ancestrais familiares. A Lemúria ocorria à noite e servia para aplacar espíritos errantes e malfazejos para os vivos, com o fim de torná-los manes silenciosos. A maior parte das fontes escritas que remetem às concepções romanas sobre a vida após a morte engloba o período que vai do século I a.C. ao século V d.C. (pt)
- Лемурія (лат. Lemuria), Лемуралія (лат. Lemuralia) — свята мертвих у Стародавньому Римі. Вони проводилися 9, 11 і 13 травня. Вважали, що в ці дні душі блукають світом у вигляді примар-вампірів, яких називали лемурами або ларвами. Батько сімейства вставав опівночі і обходив босоніж весь будинок, щоб відігнати духів. Після цього він мив руки у джерельній воді, клав у рот зерна чорних бобів, які потім перекидав через хату, не озираючись назад. При цьому він дев'ять разів повторював заклинання: «Це віддаю вам і цими бобами викупляю себе і своїх близьких». За повір'ям, невидимі духи йшли слідом за ним і збирали розсипані на землі боби. Після цього голова сім'ї знову омивався водою, брав мідний таз і бив у нього з усіх сил, просячи, щоб духи покинули будинок. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Lemúria o Lemuràlia va ser una festivitat del calendari romà religiós per fer fora de la casa els esperits inquiets dels morts. Es feia cada any al mes de maig i els rituals tenien caràcter privat. El seu nom procedeix de Lèmur l'esperit de les persones mortes. (ca)
- Lemuria edo Lemuralia Antzinako Erromako erlijioan ospatzen zen jai bat zen. Egun horietan norberaren etxean zeudenn mamu eta izpiritu txarren aurkako exorzismoak egiten ziren. Bakerik ez zuten hildakoen espektroak lasaitzeko, izenekoak, babak eskaintzen zitzaizkien. Egun horietan Vestaren birjinek mola salsa sakratua egiten zuten, urteko lehen gariaren irinarekin egindako pastel gazi bat. (eu)
- The Lemuralia or Lemuria was an annual event in the religion of ancient Rome, during which the Romans performed rites to exorcise any malevolent and fearful ghosts of the restless dead from their homes. These unwholesome spectres, the lemures or larvae were propitiated with chants and offerings of black beans. (en)
- Les Lémuries (en latin Lemuria, ae f.) sont, durant l'antiquité romaine, des fêtes se déroulant le 9, 11 et 13 mai qui célèbrent et rendent hommage aux morts pendant lesquelles les Romains effectuent des rites pour exorciser les fantômes malveillants des morts de leurs maisons. Les principales informations sur les coutumes liées aux Lémuries proviennent des Fastes d'Ovide. (fr)
- A Lemúria consistia em uma festa da Roma Antiga celebrada nos dias 9, 11 e 13 de maio. Tratava-se de uma cerimônia doméstica de purificação, que enfocava os ancestrais familiares. A Lemúria ocorria à noite e servia para aplacar espíritos errantes e malfazejos para os vivos, com o fim de torná-los manes silenciosos. A maior parte das fontes escritas que remetem às concepções romanas sobre a vida após a morte engloba o período que vai do século I a.C. ao século V d.C. (pt)
- Die Lemuria oder Lemuralia waren eine religiöse Feier des römischen Festkalenders, die am 9., 11. und 13. Mai begangen wurde und nach den Totengeistern, den lemures, benannt war. Die abgeschiedenen Seelen (lemures, larvae, lares, manes) waren ein eminent wichtiges Thema in der römischen Religiosität; einerseits bekräftigten Totenfeste (parentalia) die Bande mit den verstorbenen Familienangehörigen, anderseits wies der Verkehr mit diesen auch unverkennbar apotropäische Züge auf. Die lemuria waren geprägt von Gespensterfurcht, die Tempel waren geschlossen, Hochzeiten fanden nicht statt. Überhaupt galt der Mai, den man volksetymologisch von maiores („Vorfahren“) ableitete, als unglücklicher Monat. (de)
- Las Lemuralia o fiesta Lemuria son las denominaciones con las que se conoce una celebración religiosa pagana de los antiguos romanos; en ella realizaban ritos apotropaicos durante tres días y noches para exorcizar los espectros de los difuntos inquietos e impedir que embrujaran sus hogares. En el calendario juliano esta fiesta corresponde al 9, 11 y 13 de mayo, aunque en el calendario anterior mayo era el tercer mes; Ovidio afirmaba arbitrariamente que estas fiestas fueron instituidas por Rómulo para apaciguar el espíritu de su hermano gemelo Remo, al cual había asesinado, y justificaba esta tesis dándole la etimología de Remuria. El festival era, por demás, casi el mismo en sus detalles que el del antiguo Setsubun japonés, y celebraciones semejantes eran el Samhain de los celtas (que pas (es)
- I Lemuria o Lemuralia erano delle feste dell'antica Roma, celebrate il 9, l'11 e il 13 maggio per esorcizzare gli spiriti dei morti, i lemuri. La tradizione voleva che a istituire queste festività fosse stato Romolo per placare lo spirito del fratello Remo, da lui ucciso. Il rituale prevedeva che il pater familias gettasse alle sue spalle alcune fave nere per il numero simbolico di nove volte, recitando formule propiziatorie. (it)
- Lemuria of Lemuralia was in de Romeinse religie een festival waarbij men rites en exorcisme gebruikte om de Lemures, ronddolende kwaadaardige geesten, uit de huizen te verdrijven. Dit gebeurde onder andere door bonen aan ze te offeren. Tijdens het festival maakten de Vestaalse maagden tevens heilige mola salsa (zoute cake) van de eerste tarwe van het seizoen. Volgens historici zijn enkele gebruiken van de Lemuria later door de Christenen overgenomen in Allerheiligen. (nl)
- Lemuralia (Lemuria) – święto obchodzone 9, 11 i 13 maja w starożytnym Rzymie ku czci Lemurów, złych duchów zmarłych. Podczas lemuraliów wszystkie świątynie były zamknięte i obowiązywał zakaz zawierania małżeństw. Ojciec rodziny specjalnymi obrzędami magicznymi musiał chronić swój dom podczas tego nocnego święta. (pl)
- Лему́рии (лат. Lemuria), лемура́лии (Lemuralia) — праздники мёртвых в Древнем Риме. Они проводились 9, 11 и 13 мая. Считалось, что в эти дни души блуждают по миру в виде призраков-вампиров, которых называли лемурами или ларвами. Установление Лемуриев связывалось с явлением Фаустулу и Акке Ларентии призрака убитого Рема, из-за чего первоначально праздник назывался «Ремурия». Лемурия тесно связана с греческой . (ru)
- Лемурія (лат. Lemuria), Лемуралія (лат. Lemuralia) — свята мертвих у Стародавньому Римі. Вони проводилися 9, 11 і 13 травня. Вважали, що в ці дні душі блукають світом у вигляді примар-вампірів, яких називали лемурами або ларвами. (uk)
|
