| dbo:abstract
|
- Juan Williams Rebolledo (* 1825 in Curacaví; † 24. Juni 1910 in Santiago de Chile) war ein chilenischer Marinekommandeur und Vizeadmiral. (de)
- Juan Williams Rebolledo (Curacaví, 1839-Santiago, 24 de junio de 1910) fue un marino y político chileno, comandante de la escuadra durante el inicio de la Guerra del Pacífico. Como político, fue elegido diputado por Valparaíso en el Congreso Nacional en 1867, y en 1873 fue elegido como concejal de la ciudad. (es)
- Juan Williams Rebolledo (1825 in Curacaví, Melipilla Province – 24 June 1910 in Santiago), was a Chilean rear admiral who was the organizer and commander-in-chief of the Chilean navy in 1879 at the beginning of the War of the Pacific. As a politician, he was elected from Valparaiso to the national Congress in 1867, and in 1873 he was elected as city councillor. (en)
- Juan Williams Rebolledo (Provincia di Melipilla, 1825 – Santiago del Cile, 24 giugno 1910) è stato un militare cileno con il grado di retroammiraglio, che fu l'organizzatore e comandante in capo della marina cilena, all'inizio della Guerra del Pacifico. Dopo aver ricoperto diversi ruoli all'interno della marina, nel 1890 diventò Comandante Generale. Tuttavia, dopo la ribellione della Marina cilena che segnò l'inizio della guerra civile cilena del 1891, si dimise e scelse di rimanere fedele al presidente José Manuel Balmaceda. (it)
- Juan Williams Rebolledo (ur. 1826, zm. 24 czerwca 1910) – oficer chilijskiej marynarki wojennej, kontradmirał. Urodził się w Curacaví, jako syn angielskiego żeglarza Joha Williamsa służącego w marynarce Chile i Micaeli Rebolledo. W 1844 wstąpił do chilijskiej marynarki. W 1846 awansował na stopień oficerski. W 1850 objął dowództwo brygantyny „Meteor”. W 1851 służył na fregacie „Chile”, która przyczyniła się do stłumienia powstania antyrządowego w tym roku, pełniąc służbę patrolową w rejonie jezior Nahuelhuapi i Llanquihue. Od 1852 do 1854 dowodził barkiem „Infatigable”. W 1855 został skierowany do Anglii jako zastępca dowódcy nowo budowanej tam korwety „Esmeralda”. W marcu 1857 objął dowództwo brygantyny „Ancud”, na której prowadził m.in. badawcze rejsy hydrograficzne u wybrzeży Chile. W 1860 został dowódcą parowej kanonierki „Maipú”. W 1861 uczestniczył w tłumieniu rewolty antyrządowej przez pułkownika Barbosę. 11 września 1863 objął dowództwo korwety „Esmeralda”, na której następnie walczył podczas wojny Chile i Peru z Hiszpanią w 1865. 26 grudnia 1865, w potyczce morskiej pod Papudo, „Esmeralda” pod jego dowództwem zdobyła przy użyciu podstępu hiszpańską kanonierkę „Virjen de Covadonga”, wcieloną następnie do służby Chile jako „Covadonga”. Rząd Chile awansował następnie Williamsa, jak i wszystkich uczestników starcia o jeden stopień. Williams nie wziął udziału w kolejnym starciu 7 lutego 1866, gdyż został wcześniej wysłany do Ancud w celu osłony statku z węglem. Po wojnie, Williams pozostał do 1874 dowódcą marynarki chilijskiej. Ponadto od 1867 był deputowanym z Valparaiso do parlamentu. W 1874 objął stanowisko zwierzchnika Departamentu Marynarki. W 1877 awansował na stopień kontradmirała. Na skutek napięć w stosunkach z Argentyną, w 1878 ponownie został na krótko dowódcą floty, po czym kolejny raz objął to stanowisko w lutym 1879 w obliczu konfliktu z Boliwią, który następnie przerodził się w wojnę o Pacyfik, z Boliwią i Peru. Jego okrętem flagowym był pancernik kazamatowy „Blanco Encalada”. Na początku wojny o Pacyfik, Williams zarządził blokadę morską peruwiańskiego portu Iquique. Podjął następnie akcję ofensywną przeciw flocie peruwiańskiej w Callao, jednak nie napotkał tam floty przeciwnika, w następstwie czego doszło do bitwy pod Iquique, w której nie wzięły udziału główne siły floty chilijskiej Williamsa. Późniejsze niepowstrzymane działania peruwiańskiego monitora „Huascar” pod dowództwem kontradmirała Grau przeciw żegludze chilijskiej, a zwłaszcza zdobycie przez niego transportowca wojska „Rimac”, wywołały falę gwałtownej krytyki w społeczeństwie przeciw chilijskiemu dowództwu i Williamsowi. Mimo iż częściowo była ona niesłuszna, Williams podał się do dymisji, a w charakterze dowódcy floty zastąpił go Galvarino Riveros Cárdenas. Williams pozostał członkiem rady asystującej w dowództwie marynarki (Junta de Asistencia). W 1886 Williams został mianowany komendantem Valparaíso. 20 stycznia 1889 został komendantem Szkoły Marynarki Wojennej. W 1890 został dowódcą naczelnym marynarki Chile. Podczas wojny domowej między prezydentem a Kongresem w 1891 pozostał lojalny prezydentowi , a po przegranej, odszedł ze służby wojskowej. W 1908 został jeszcze w uznaniu zasług awansowany na wiceadmirała. Zmarł 24 czerwca 1910 w Santiago. Był żonaty z Clarą Noeglé (deputowana z Valparaiso, elektor prezydenta Chile), miał pięcioro dzieci. Kariera: (polskie odpowiedniki mogą być przybliżone)
* 1844 – guardiamarina (midszypman)
* 17 sierpnia 1846 – Teniente 2° (porucznik marynarki)
* 1850 – Teniente 1° (kapitan marynarki)
* 22 sierpnia 1854 – Capitán de Corbeta (komandor podporucznik)
* 13 września 1861 – Capitán de Fragata (komandor porucznik)
* 29 listopada 1865 – Capitán de Navío (komandor)
* 29 września 1877 – Contraalmirante (kontradmirał)
* 1908 – Vicealmirante (wiceadmirał) (pl)
- Juan Williams Rebolledo (Curacaví 1825 - Santiago 24 juni 1910) was een Chileens vice-admiraal. (nl)
- Хуан Уильямс Реболледо (исп. Juan Williams Rebolledo; 1825, Куракави — 24 июня 1910, Сантьяго, Чили) — чилийский военно-морской, политический и государственный деятель, вице-адмирал, командующий ВМС Чили и губернатор Талькауано. (ru)
- Juan Williams Rebolledo (Curacaví, 1825 — Santiago, 24 de junho de 1910) foi um militar chileno comandante da esquadra durante o início da Guerra do Pacífico. Filho do marinheiro inglês Juan Williams, que serviu à marinha chilena sob as ordens de Thomas Cochrane. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Juan Williams Rebolledo (* 1825 in Curacaví; † 24. Juni 1910 in Santiago de Chile) war ein chilenischer Marinekommandeur und Vizeadmiral. (de)
- Juan Williams Rebolledo (Curacaví, 1839-Santiago, 24 de junio de 1910) fue un marino y político chileno, comandante de la escuadra durante el inicio de la Guerra del Pacífico. Como político, fue elegido diputado por Valparaíso en el Congreso Nacional en 1867, y en 1873 fue elegido como concejal de la ciudad. (es)
- Juan Williams Rebolledo (1825 in Curacaví, Melipilla Province – 24 June 1910 in Santiago), was a Chilean rear admiral who was the organizer and commander-in-chief of the Chilean navy in 1879 at the beginning of the War of the Pacific. As a politician, he was elected from Valparaiso to the national Congress in 1867, and in 1873 he was elected as city councillor. (en)
- Juan Williams Rebolledo (Provincia di Melipilla, 1825 – Santiago del Cile, 24 giugno 1910) è stato un militare cileno con il grado di retroammiraglio, che fu l'organizzatore e comandante in capo della marina cilena, all'inizio della Guerra del Pacifico. Dopo aver ricoperto diversi ruoli all'interno della marina, nel 1890 diventò Comandante Generale. Tuttavia, dopo la ribellione della Marina cilena che segnò l'inizio della guerra civile cilena del 1891, si dimise e scelse di rimanere fedele al presidente José Manuel Balmaceda. (it)
- Juan Williams Rebolledo (Curacaví 1825 - Santiago 24 juni 1910) was een Chileens vice-admiraal. (nl)
- Хуан Уильямс Реболледо (исп. Juan Williams Rebolledo; 1825, Куракави — 24 июня 1910, Сантьяго, Чили) — чилийский военно-морской, политический и государственный деятель, вице-адмирал, командующий ВМС Чили и губернатор Талькауано. (ru)
- Juan Williams Rebolledo (Curacaví, 1825 — Santiago, 24 de junho de 1910) foi um militar chileno comandante da esquadra durante o início da Guerra do Pacífico. Filho do marinheiro inglês Juan Williams, que serviu à marinha chilena sob as ordens de Thomas Cochrane. (pt)
- Juan Williams Rebolledo (ur. 1826, zm. 24 czerwca 1910) – oficer chilijskiej marynarki wojennej, kontradmirał. Urodził się w Curacaví, jako syn angielskiego żeglarza Joha Williamsa służącego w marynarce Chile i Micaeli Rebolledo. W 1844 wstąpił do chilijskiej marynarki. W 1846 awansował na stopień oficerski. W 1850 objął dowództwo brygantyny „Meteor”. W 1851 służył na fregacie „Chile”, która przyczyniła się do stłumienia powstania antyrządowego w tym roku, pełniąc służbę patrolową w rejonie jezior Nahuelhuapi i Llanquihue. Od 1852 do 1854 dowodził barkiem „Infatigable”. W 1855 został skierowany do Anglii jako zastępca dowódcy nowo budowanej tam korwety „Esmeralda”. W marcu 1857 objął dowództwo brygantyny „Ancud”, na której prowadził m.in. badawcze rejsy hydrograficzne u wybrzeży Chile. W 1 (pl)
|
