| dbo:abstract
|
- Sir Henry Digby GCB (* 20. Januar 1770 in Bath, Somerset; † 19. August 1842 in Sheerness, Kent) war ein britischer Marineoffizier zur Zeit der Koalitionskriege. (de)
- Admiral of the Blue Sir Henry Digby GCB (20 January 1770 – 19 August 1842) was a senior British naval officer, who served in the French Revolutionary and Napoleonic Wars in the Royal Navy. Born into a long-established naval family, his uncle was the famous Admiral Robert Digby, Henry went to sea at the end of the American Revolutionary War aged fourteen. As a lieutenant aboard HMS Pallas, he received a commendation for rescuing the crew of a burning ship. Promoted to commander in August 1795 and captain in December 1796, Digby established a reputation as an aggressive prize taker, capturing 57 ships in less than twenty months. His richest capture came in October 1799 when he assisted in the taking of the treasure ship, the Santa Brigida. He commanded HMS Africa at the Battle of Trafalgar, manoeuvring her into the French and Spanish fleet against orders, having been instructed by Nelson to avoid battle, fearing Digby's small ship of the line would be overwhelmed. In 1806 Digby married Lady Jane Elizabeth Coke, daughter of Thomas Coke, 1st Earl of Leicester, with whom he had three children. They moved to the estate in Dorset inherited from his uncle where the prize money amassed by Digby paid for a comfortable life. He continued to serve in the navy, was appointed Commander in Chief, Sheerness and attained the rank of admiral in 1841. (en)
- Henry Digby, né le 20 janvier 1770 à Bath et mort le 19 août 1842 à Sheerness, est un contre-amiral de la Royal Navy. (fr)
- Henry Digby (ur. 20 stycznia 1770 w Bath, zm. 19 sierpnia 1842 w Sheerness w Kencie) – brytyjski oficer marynarki, syn wielebnego Williama Digby’ego i Charlotte Cox, córki Josepha Coksa. W 1783 r. zaciągnął się do Royal Navy i rozpoczął służbę na . Służbę odbywał w Indiach Zachodnich i dosłużył się rangi porucznika w 1790 r. W 1795 r. otrzymał awans na stopień komandora. Otrzymał również pochwałę za uratowanie załogi , który zapalił się i eksplodował w Spithead. Digby podpłynął swoją fregatą w pobliże płonącego okrętu i nie zważając na niebezpieczeństwo ratował rozbitków. W 1796 r. został awansowany do stopnia kapitana. Służył na pokładzie podczas zdobycia Minorki. W 1799 r. objął dowództwo nad i zajmował się przejmowaniem hiszpańskich statków handlowych. W 1801 r. zdobył francuski okręt „Elizabeth”, ostatni zdobyty francuski statek przez pokojem w Amiens w 1802 r. Digby pozostał w marynarce po zakończeniu wojny. Początkowo zajmował się nielegalnym handlem przez kanał La Manche. W 1803 r. objął dowodzenie nad starym i słabo uzbrojonym okrętem HMS „Africa”. Razem ze swoim okrętem brał udział w bitwie pod Trafalgarem 21 października 1805 r. Nelson, obawiając się, że „Africa” nie poradzi sobie w starciu z francuską flotą, nakazał Digby'emu wyprowadzić okręt z akwenu bitwy. Plan się nie powiódł i „Africa” uwikłała się w wymianę ognia z okrętami francuskimi i hiszpańskimi, w wyniku czego została ciężko uszkodzona, jednak nie zatonęła. Digby kontynuował karierę w Royal Navy osiągając w 1819 r. rangę kontradmirała. W 1815 r. został odznaczony Orderem Łaźni. W 1830 r. został wiceadmirałem, a niedługo później admirałem. W 1841 r. otrzymał Krzyż Wielki Orderu Łaźni. Po odejściu na emeryturę zamieszkał w Minterne Magna w hrabstwie Dorset. 17 kwietnia 1806 r. poślubił Jane Elizabeth Coke (zm. 29 kwietnia 1863), córkę Thomasa Coke'a, 1. hrabiego Leicester, i Jane Dutton, córki Jamesa Duttona. Henry i Jane mieli razem trzech synów i córkę:
* Jane Digby (3 kwietnia 1807–11 sierpnia 1881),
* Edward St. Vincent Digby (21 czerwca 1809–16 października 1889), 9. baron Digby,
* Kenelm Henry Digby (18 sierpnia 1811–4 kwietnia 1891), ożenił się z Caroline Sheppard, miał dzieci,
* John Digby (przed 1819–1857), ożenił się z Ann Kelso, miał dzieci. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Sir Henry Digby GCB (* 20. Januar 1770 in Bath, Somerset; † 19. August 1842 in Sheerness, Kent) war ein britischer Marineoffizier zur Zeit der Koalitionskriege. (de)
- Henry Digby, né le 20 janvier 1770 à Bath et mort le 19 août 1842 à Sheerness, est un contre-amiral de la Royal Navy. (fr)
- Admiral of the Blue Sir Henry Digby GCB (20 January 1770 – 19 August 1842) was a senior British naval officer, who served in the French Revolutionary and Napoleonic Wars in the Royal Navy. Born into a long-established naval family, his uncle was the famous Admiral Robert Digby, Henry went to sea at the end of the American Revolutionary War aged fourteen. (en)
- Henry Digby (ur. 20 stycznia 1770 w Bath, zm. 19 sierpnia 1842 w Sheerness w Kencie) – brytyjski oficer marynarki, syn wielebnego Williama Digby’ego i Charlotte Cox, córki Josepha Coksa. W 1783 r. zaciągnął się do Royal Navy i rozpoczął służbę na . Służbę odbywał w Indiach Zachodnich i dosłużył się rangi porucznika w 1790 r. W 1795 r. otrzymał awans na stopień komandora. Otrzymał również pochwałę za uratowanie załogi , który zapalił się i eksplodował w Spithead. Digby podpłynął swoją fregatą w pobliże płonącego okrętu i nie zważając na niebezpieczeństwo ratował rozbitków. W 1796 r. został awansowany do stopnia kapitana. Służył na pokładzie podczas zdobycia Minorki. W 1799 r. objął dowództwo nad i zajmował się przejmowaniem hiszpańskich statków handlowych. W 1801 r. zdobył francuski okrę (pl)
|
,_Viscountess_Andover.jpg){kind=link}
,_Viscountess_Andover.jpg){kind=link}
