| dbo:abstract
|
- Joan Visconti (en italià: Giovanni Visconti) ( vers el 1290 - Milà, Senyoriu de Milà 1354 ) fou un arquebisbe que va esdevenir senyor de Milà entre 1349 i 1354. Fou una de les personalitats més influents del segle xiv i mecenes, entre d'altres, de Petrarca. (ca)
- Giovanni Visconti (* 1290 in Mailand; † 5. Oktober 1354 ebenda) aus der Familie Visconti war ein Kardinal der Römischen Kirche, Erzbischof und Herr von Mailand. (de)
- Ο Τζοβάννι, ιταλ. Giovanni (1290 - 1354) από τον Οίκο των Βισκόντι ήταν κυβερνήτης του Μιλάνου (1349-54) και στρατιωτικός διοικητής. Έγινε καρδινάλιος και αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου. (el)
- Giovanni VISCONTI (naskiĝis en Milano, 1290 - mortis en Milano, en la 5-a de oktobro 1354) estis Senjoro de Milano kaj Pavio. Li estis filo de Mateo la 1-a Visconti kaj Bonacosa Borri (1254-1321) kaj frato de Stefano Visconti. Li fariĝis milita komandanto batalante kontraŭ Florencon, kaj uzis perforton por kapti kaj konservi aliajn urbojn. (eo)
- Giovanni Visconti (1290–1354) was an Italian Roman Catholic cardinal, who was co-ruler in Milan and lord of other Italian cities. He also was a military leader who fought against Florence, and used force to capture and hold other cities. (en)
- Giovanni Visconti (c. 1290 - Milán, 5 de octubre de 1354) fue arzobispo y Señor de Milán y una de las personalidades características del siglo XIV. Fue mecenas entre otros de Petrarca. Giovanni Visconti era el último hijo de Matteo I Visconti y Bonacosa Borri, empezó la carrera eclesiástica. Fue elegido arzobispo de la diócesis de Milán en 1317. El papa Juan XII se negó a confirmar la elección y en vez de eso nombró arzobispo a Aicardo de Comodeia. En 1323 Giovanni fue excomulgado y acusado de herejía, aunque encontró apoyo en el antipapa Nicolás V que en 1329 lo nombró cardenal. Giovanni se convirtió en 1331 en obispo y Señor de Novara y en 1339 a la muerte de Aicardo pudo regresar triunfalmente a Milán, de la que pasó a ser Señor con su hermano Luchino Visconti en 1341. Habían comprado el título al papa por 500.000 florines. Mientras tanto en 1342 el papa Clemente VI había confirmado con una bula especial su título arzobispal. En 1353 Giovanni también fue nombrado dux de Génova. Un año después extendió el poder de los Visconti hasta Bolonia y Novara. A su muerte, en 1354, el Estado milanés se dividió entre los tres hijos de Stefano Visconti: Mateo, Galeazzo y Barnabé, que ya habían estado asociados a la Señoría de Giovanni a la muerte de su otro hermano Luchino. (es)
- Jean Visconti, en italien Giovanni Visconti, né v. 1290 à Milan et mort le 5 octobre 1354, était un noble italien qui fut co-seigneur de Milan de 1339 à 1349 avec son frère Lucien puis seul seigneur de 1349 à 1354. (fr)
- 조반니 비스콘티(이탈리아어: Giovanni Visconti, 1290년 - 1354년)는 밀라노와 다른 이탈리아 도시들을 공동 통치했던 이탈리아의 로마 가톨릭 추기경이다. 그는 또한 피렌체와 맞서 싸웠던 군사 지도자이기도 하며, 다른 도시들을 강제 점령하여 보유하기도 했었다. (ko)
- Giovanni Visconti (ur. 1290 w Mediolanie, zm. 5 października 1354 tamże) – włoski duchowny katolicki, syn księcia Mediolanu . Został przeznaczony do stanu duchownego, prowadził jednak świecki tryb życia (miał dwójkę nieślubnych dzieci: Leonardo i Margheritę). W 1317 został wybrany przez kapitułę na arcybiskupa Mediolanu, jednak papież Jan XXII odmówił zatwierdzenia nominacji i mianował na jego miejsce . Mimo to Visconti utrzymał się w archidiecezji, co ściągnęło na niego ekskomunikę (1323). W 1328 poparł wybór antypapieża Mikołaja V, który w styczniu następnego roku mianował go kardynałem-diakonem Sant'Eustachio. Zaledwie kilka miesięcy później podporządkował się Janowi XXII, który jednak odmówił zatwierdzenia jego godności kardynalskiej. W 1331 został wybrany i konsekrowany na biskupa diecezji Novara. Po śmierci Antimaniego ponownie wybrano go na arcybiskupa Mediolanu, tym razem jednak Stolica Apostolska ratyfikowała jego nominację. Od 1339 był seniorem księstwa mediolańskiego (do 1349 razem z bratem ). W 1350 objął także władzę w należącej formalnie do papieża Bolonii (dwa lata później w drodze porozumienia ze Stolicą Apostolską objął funkcję legata papieskiego w tym mieście), a w 1352/53 został seniorem Genui i Novary. Zmarł w rodzinnym Mediolanie w wieku 64 lat. (pl)
- Giovanni Visconti (Milano, 1290 circa – Milano, 5 ottobre 1354) è stato arcivescovo e signore di Milano, prima con il fratello Luchino Visconti (anche se pare che Giovanni non intervenne nel governo) e poi, dopo la morte di quest'ultimo, da solo, fino alla sua stessa morte. Ultimogenito di Matteo I Visconti e Bonacosa Borri, dopo aver ricevuto un'istruzione in studium generale, Giovanni fu avviato alla carriera ecclesiastica e durante la seconda metà del Trecento detenne la Signoria di Milano, in precedenza guidata da Ottone Visconti. Amante delle arti, fu mecenate del Petrarca che soggiornò a Milano e ne elogiò le virtù. Nel 1323-1324 fu scomunicato e accusato di eresia ma trovò un alleato nell'Antipapa Niccolò V che, nel gennaio 1329, lo nominò cardinale, con il titolo di (pseudo) cardinale di Sant'Eusebio. Tuttavia il 15 settembre 1329 egli fece, per procura, atto di sottomissione al legittimo papa e di persona, il 26 novembre dello stesso anno. Giovanni non venne comunque mai promosso cardinale da un papa legittimo. Nel 1332, invece, divenne vescovo e signore di Novara e, dopo aver risolto le controversie con l'arcivescovo legittimo Aicardo da Camodeia, rientrò a Milano (1341) in quanto signore, insieme al fratello Luchino Visconti. Venne eletto arcivescovo nel 1339 succedendo così ad Aicardo, ma il suo titolo arcivescovile fu confermato da Papa Clemente VI, per mezzo di una bolla, solo nel 1342. Nel 1352, Giovanni estese il potere dei Visconti fino a Genova e l'anno seguente a Bologna e Novara. Alla sua morte, il 5 ottobre 1354, lo Stato milanese fu diviso fra i tre nipoti, figli di Stefano Visconti: Matteo II, Galeazzo II e Bernabò, già stati associati alla Signoria di Giovanni e confermati come possessori della città di Milano. Giovanni ebbe due figli illegittimi, Leonardo Visconti podestà di Novara e Margherita Visconti casata ad Ambrogio Visconti, condottiero e figlio naturale di Bernabò Visconti, governatore di Pavia e nipote del suo fratello Stefano Visconti. (it)
- Giovanni Visconti (1289 - 5 oktober 1354) was aartsbisschop van Milaan en lid van de heersende Viscontifamilie in de heerlijkheid Milaan. (nl)
- Джованни Висконти (итал. Giovanni Visconti; ок. 1290, Милан — 5 октября 1354, Милан) — представитель дома Висконти, правитель Милана с 1339 по 1354 годы, архиепископ Милана, кардинал. (ru)
- Джованні Вісконті (італ. Giovanni Visconti, бл. 1290, Мілан — 5 жовтня 1354, Мілан) — сеньйор Мілану в 1339—1354 роках. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Joan Visconti (en italià: Giovanni Visconti) ( vers el 1290 - Milà, Senyoriu de Milà 1354 ) fou un arquebisbe que va esdevenir senyor de Milà entre 1349 i 1354. Fou una de les personalitats més influents del segle xiv i mecenes, entre d'altres, de Petrarca. (ca)
- Giovanni Visconti (* 1290 in Mailand; † 5. Oktober 1354 ebenda) aus der Familie Visconti war ein Kardinal der Römischen Kirche, Erzbischof und Herr von Mailand. (de)
- Ο Τζοβάννι, ιταλ. Giovanni (1290 - 1354) από τον Οίκο των Βισκόντι ήταν κυβερνήτης του Μιλάνου (1349-54) και στρατιωτικός διοικητής. Έγινε καρδινάλιος και αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου. (el)
- Giovanni VISCONTI (naskiĝis en Milano, 1290 - mortis en Milano, en la 5-a de oktobro 1354) estis Senjoro de Milano kaj Pavio. Li estis filo de Mateo la 1-a Visconti kaj Bonacosa Borri (1254-1321) kaj frato de Stefano Visconti. Li fariĝis milita komandanto batalante kontraŭ Florencon, kaj uzis perforton por kapti kaj konservi aliajn urbojn. (eo)
- Giovanni Visconti (1290–1354) was an Italian Roman Catholic cardinal, who was co-ruler in Milan and lord of other Italian cities. He also was a military leader who fought against Florence, and used force to capture and hold other cities. (en)
- Jean Visconti, en italien Giovanni Visconti, né v. 1290 à Milan et mort le 5 octobre 1354, était un noble italien qui fut co-seigneur de Milan de 1339 à 1349 avec son frère Lucien puis seul seigneur de 1349 à 1354. (fr)
- 조반니 비스콘티(이탈리아어: Giovanni Visconti, 1290년 - 1354년)는 밀라노와 다른 이탈리아 도시들을 공동 통치했던 이탈리아의 로마 가톨릭 추기경이다. 그는 또한 피렌체와 맞서 싸웠던 군사 지도자이기도 하며, 다른 도시들을 강제 점령하여 보유하기도 했었다. (ko)
- Giovanni Visconti (1289 - 5 oktober 1354) was aartsbisschop van Milaan en lid van de heersende Viscontifamilie in de heerlijkheid Milaan. (nl)
- Джованни Висконти (итал. Giovanni Visconti; ок. 1290, Милан — 5 октября 1354, Милан) — представитель дома Висконти, правитель Милана с 1339 по 1354 годы, архиепископ Милана, кардинал. (ru)
- Джованні Вісконті (італ. Giovanni Visconti, бл. 1290, Мілан — 5 жовтня 1354, Мілан) — сеньйор Мілану в 1339—1354 роках. (uk)
- Giovanni Visconti (c. 1290 - Milán, 5 de octubre de 1354) fue arzobispo y Señor de Milán y una de las personalidades características del siglo XIV. Fue mecenas entre otros de Petrarca. Giovanni Visconti era el último hijo de Matteo I Visconti y Bonacosa Borri, empezó la carrera eclesiástica. Fue elegido arzobispo de la diócesis de Milán en 1317. El papa Juan XII se negó a confirmar la elección y en vez de eso nombró arzobispo a Aicardo de Comodeia. En 1323 Giovanni fue excomulgado y acusado de herejía, aunque encontró apoyo en el antipapa Nicolás V que en 1329 lo nombró cardenal. (es)
- Giovanni Visconti (Milano, 1290 circa – Milano, 5 ottobre 1354) è stato arcivescovo e signore di Milano, prima con il fratello Luchino Visconti (anche se pare che Giovanni non intervenne nel governo) e poi, dopo la morte di quest'ultimo, da solo, fino alla sua stessa morte. Giovanni ebbe due figli illegittimi, Leonardo Visconti podestà di Novara e Margherita Visconti casata ad Ambrogio Visconti, condottiero e figlio naturale di Bernabò Visconti, governatore di Pavia e nipote del suo fratello Stefano Visconti. (it)
- Giovanni Visconti (ur. 1290 w Mediolanie, zm. 5 października 1354 tamże) – włoski duchowny katolicki, syn księcia Mediolanu . Został przeznaczony do stanu duchownego, prowadził jednak świecki tryb życia (miał dwójkę nieślubnych dzieci: Leonardo i Margheritę). W 1317 został wybrany przez kapitułę na arcybiskupa Mediolanu, jednak papież Jan XXII odmówił zatwierdzenia nominacji i mianował na jego miejsce . Mimo to Visconti utrzymał się w archidiecezji, co ściągnęło na niego ekskomunikę (1323). W 1328 poparł wybór antypapieża Mikołaja V, który w styczniu następnego roku mianował go kardynałem-diakonem Sant'Eustachio. Zaledwie kilka miesięcy później podporządkował się Janowi XXII, który jednak odmówił zatwierdzenia jego godności kardynalskiej. W 1331 został wybrany i konsekrowany na biskupa die (pl)
|
.jpg?width=300)
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}